วันนี้ ได้สาระดีๆ จากพระอาจารย์ มาค่ะ
อยากแบ่งปัน...
การรักษาศีล 5 เป็นฐานสำหรับการเจริญภาวนา
สำหรับศีล ข้อ 1-4 (การฆ่าสัตว์ การลักทรัพย์ การไม่ผิดประเวณี การไม่พูดปด) ถ้ารักษาไม่ได้ ก่อให้เกิดความเศร้าหมอง ไม่สบายใจ
แต่สำหรับศีลข้อ 5 (การดื่มสุราเมรัย) ถ้าปล่อยให้เกิดขึ้นจนขาดสติแล้ว การผิดศีลที่เหลืออีก 4 ข้อก็ง่ายดายอย่างมาก เพราะเวลาเราเสพย์สิ่งของมึนเมา เราจะขาดสติ และปัญญาในการไตร่ตรองในการกระทำต่างๆ ของเรา....
ตัวที่จะกำหนดให้เกิดกิเลสหรือไม่นั้น มีสิ่งบางๆ ที่กั้นไว้ นั่นคือ สติ...
เพราะฉะนั้น การรักษาศีล 5 ช่วงแรกๆ อาจฝืนใจแต่พอทำไปเรื่อยๆ ก็กลายเป็นสิ่งเคยชิน ไม่ทำหรือทำผิด เหมือนชีวิตมันมีอะไรแปลกๆ ได้
.
ภาวะของบุญ ทำแล้วก่อให้เกิด ความโปร่ง โล่ง เบา สบาย มีความอิ่มเอิบ
การกรวดน้ำ เป็นการเพ่งสมาธิกับสายน้ำ ก่อให้เกิดสมาธิระหว่างเทน้ำ มีสมาธิก่อให้เกิดกำลังที่จะเราจะอุทิศกุศลได้ง่ายขึ้นกับใจที่ตั้งมั่นกับสายน้ำ
บุญยิ่งทำยิ่งเพิ่ม ถึงแม้จะให้คนอื่น แต่ตัวเราก็ยิ่งจะได้บุญเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เรียกว่า ยิ่งให้ ยิ่งได้...
อิ่มอุ่น...มาฆบูชา: ญาณเวศกวัน ถิ่นนี้มีมนต์ขลัง...วัดป่าใกล้กรุง...
ของพี่อ้อย แห่งกรีนเวฟ มาโพสต์หน่อยค่ะ เห็นว่าเกี่ยวกับการทำบุญ 
ให้ฟัง
