ข้างในสมบูรณ์ เล่นกอล์ฟสนุก

ด้วยการทุ่มเทประสานงานอย่างไม่ย่อท้อของพี่เต้ย ทำให้เราทั้งห้าคนได้มีโอกาสมาร่วมก๊วนออกรอบกันอีกครั้ง

ผมสังเกตว่าช่วงนี้บรรดาสมาชิกมีงานรัดตัวแน่นกันแทบทุกคน นัดกันแต่ละหน กว่าจะลงตัวได้ก็ใช้เวลาค่อนข้างนานกว่าต้นปีที่ผ่านมา นัดครั้งนี้เปลี่ยนสถานที่ เปลี่ยนเวลามาหลายครั้ง เริ่มตั้งแต่จะไปเล่นที่สนามสามพราน แต่ก็พลาด จนสุดท้ายมาลงตัวที่ราชครามซ้ำอีกครั้งหนึ่ง

ผมเคยมาเล่นที่นี่แล้วหนหนึ่งเมื่อเดือนที่แล้ว จึงไม่รู้สึกแปลกที่กับสนามนี้อีก คุ้นกับมันแทบทุกหลุม ทุกโค้ง จำได้ว่า วันก่อนนั้นตัวเองเล่นได้ดีหรือไม่ดีแค่ไหน

พี่เจนเพิ่งเดินทางมาจากจังหวัดอุบลราชธานีเมื่อคืน นอนหลับไปงีบหนึ่ง ตื่นขึ้นตอนตี่สี่ครึ่ง แต่งตัวมาตามนัดตอนตีห้าครึ่ง

คุณหน่อยเพิ่งกลับมาจากเยอรมัน ดูหน้าผ่องใส น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้น พกความมั่นใจมาเต็มร้อย

พี่เต้ยรักษาความกระชุ่มกระชวยไว้อย่างคงเส้นคงวา พร้อมที่จะลงสนามได้ทุกเมื่อ

ส่วนคุณวินัยเพิ่งเรียนจบคอร์ส มีวงสวิงเป็นของตนเองแล้ว รู้ว่ากอล์ฟนั้นมีอะไรให้เรียนรู้ได้อีกมาก

เช้านี้คุณวินัยไปรับผมถึงหน้าบ้าน  เพราะผมเสนอว่า มาคันเดียวดีกว่า ระหว่างการเดินทางจะได้นั่งคุยกันไปด้วย

เมื่อวาน ตอนสี่โมงเย็น คุณวินัยไปเรียนกับโปรฯเอียดเป็นชั่วโมงสุดท้าย ถือว่าเรียนจบหลักสูตร รู้วิธีว่าจะใช้เหล็กแต่ละชนิดอย่างไร รู้ว่าควรยืนแบบไหน หวดลูกด้วยหัวไม้หนึ่งอย่างไร รู้วิธีชิพ วิธีพัตต์ ส่วนความช่ำชองนั้นสอนกันไม่ได้ ต้องฝึกฝนเอาเอง

ตอนคุณวินัยไปซ้อมอยู่นั้น ผมขับรถไปนั่งรอให้กำลังใจถึงขอบสนามสุวงศ์ชัย  เข้าไปก็เจอคุณปุ้ยผู้จัดการ ผมเห็นใบหน้าเธอดูอิ่มบุญสดใส ถามว่าไปทำอะไรมาหรือ หน้าตาจึงได้ดูสวยผุดผ่องขนาดนี้ คุณปุ้ยบอกว่าไปทำบุญมา ช่วงหลังไปทำบุญบ่อย ๆ อ่านธรรมะและฝึกสมาธิ ตอนนี้ก็เลยไม่เครียด มีปัญหาอะไรหนักอกก็ไม่เอามาคิด ได้แต่ปล่อยวาง อะไรจะเกิดก็ขอให้มันเกิด

ผมว่าดีจังเลยครับ

คุณปุ้ยถามว่า คุณขจรฤทธิ์ล่ะเป็นอย่างไรบ้าง ไม่เห็นมาซ้อมบ้างเลย  ผมก็บอกว่าสบายดี ที่ไม่ได้มาซ้อมเพราะมัวแต่ออกรอบ บางครั้งเพื่อนไม่ว่างก็ออกไปเล่นคนเดียวก็บ่อยไป

ตอนที่คุณปุ้ยถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง ผมมองตาเธอ เหมือนอยากจะคุยกันจริง ๆ จัง ๆ สักครั้งหนึ่ง ไม่ใช่สักแต่ถามไปตามมารยาท ผมเองก็อยากจะเล่าเรื่องของผมให้เธอรู้อยู่เหมือนกันว่า ที่จริงผมไม่ค่อยสบายนักหรอก ทำงานไม่ต่อเนื่อง ติด ๆ ขัด ๆ  มีปัญหาวุ่นวายหนักอก บอกใครไม่ได้ อธิบายให้โลกรู้ก็ไม่ควร ได้แต่ซ่อนเร้นเก็บงำเรื่องราวของตนเองไว้ในอก ได้แต่หวังว่าสักวันหนึ่งข้างหน้า ทุกสิ่งจะต้องผ่านไปด้วยดี

ผมชอบคุณปุ้ยตั้งแต่แรกเห็น เธอดูดีแต่งกายสุภาพ สวมเสื้อยืดคอปกแบบนักกอล์ฟ มีรูปร่างแข็งแกร่งเหมือนนักกีฬา เธอว่าเล่นกอล์ฟไม่เป็น และไม่อยากเล่นเพราะกลัวผิวดำ มาทำงานบริการดูแลลูกค้าให้กับโปรฯรัชนี เธอเป็นห่วงลูกค้าเหมือนญาติ ทักทายทุกคนด้วยรอยยิ้มจริงใจ เป็นกังวลกับนักเรียนของเธอ ถามข่าวคราวความเคลื่อนไหวของคนนั้นคนนี้อยู่เสมอ มาที่สนามนี้ทีไร สิ่งแรกที่ผมได้เห็นก็คือรอยยิ้มของเธอและคำทักทายที่ไพเราะอ่อนหวาน

ผมถามว่า ได้ข่าวพี่เจนมาแอบซ้อมและเรียนต่อแล้วใช่ไหม

คุณปุ้ยยิ้มบอกว่า มาทุกวันอังคาร คุณเจนก็เล่นได้ดีขึ้น เริ่มมีวงให้เห็นแล้ว คุณปุ้ยว่า เธอไม่อยากได้เงินของคุณเจนอย่างเดียว แต่เมื่อคุณเจนเสียเงินมาเรียนแล้ว สิ่งที่เธอต้องการมากที่สุดก็คือการให้คุณเจนเรียนจนจบและเดินออกไปจากสถานที่แห่งนี้อย่างมีความมั่นใจ ออกรอบกับเพื่อนๆ ทีไรก็จะเล่นได้สนุกสนานทุกครั้ง

ผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อ ก็ได้แต่พยักหน้ายิ้มให้

คุณปุ้ยว่า คุณวินัยเป็นนักเรียนที่ขยันที่สุด มาซ้อมบ่อย และมาเรียนตามนัดไม่เคยขาด หลังจากนี้ไปจะเห็นถึงพัฒนาการของคุณวินัย

ผมว่า วันนี้ต้องเอาตัวไปฉลองเสียหน่อยแล้ว

ก่อนจากกันคุณปุ้ยว่า อย่าลืมแวะมาซ้อมที่นี่บ้างนะ

ผมรับปากว่าจะมาอีกแน่นอน

คุณวินัยเลิกซ้อมราวหกโมงเย็น เราชวนกันไปรับประทานอาหารที่ร้านข้าวต้มเอเชียร์แถวถนนตัดใหม่ เป็นร้านข้าวต้มที่คนติดอกติดใจในรสชาติของอาหาร ต้มยำกุ้งน้ำใสของเขาอร่อย โต๊ะไหน ๆ ก็ต้องสั่งมากิน รสชาติไม่เคยเปลี่ยน กินแล้วลืมไม่ลง ร้านอยู่ไม่ไกลจากบ้านนัก ผมจึงมักจะชวนคนนั้นคนนี้ไปนั่งบ่อย  คุณวินัยก็บอกว่าอร่อยล้ำเลิศ วันหลังต้องกลับมาใหม่

เรานั่งคุยกันถึงโปรแกรมเล่นกอล์ฟครั้งต่อไป ตกลงกันว่าหลังจากออกรอบที่ราชครามในวันพรุ่งนี้แล้ว วันที่๑๒จะไปนอนหัวหินสักคืนหนึ่ง ตอนเย็นหาข้าวกินและนอนแต่หัวค่ำ เพื่อว่าตอนเช้าจะได้ตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่นและออกไปที่สนามเล่นกอล์ฟด้วยกัน

ที่หัวหินนั้นมีสนามให้เลือกถึง๘แห่ง ทั้งหมดเป็นสนามชั้นนำในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่นักกอล์ฟส่วนใหญ่รู้จักดี เช่น

สนามกอล์ฟบันหยัน ได้รับการกล่าวขานว่าเป็นหนึ่งในสนามกอล์ฟที่ดีที่สุดในหัวหิน ซึ่งเป็นสนามที่เพิ่งเปิดทำการใหม่ อยู่ท่ามกลางสวนสับปะรดและไม่ไกลจากตัวเมืองหัวหิน

สนามกอล์ฟแบล็คเมาท์เท็นนี้เป็นสนามระดับมาตรฐานสากล และจากทัศนียภาพที่สวยงามกลมกลืนกับธรรมชาติทำให้ทุกๆย่างก้าวที่เดินบนสนามเต็มไปด้วยความรู้สึกที่อิ่มเอมกับธรรมชาติ พร้อมด้วยความเงียบสงบ อีกทั้งยังเป็นสนามที่ชุมนุมระดับชาติของนักกอล์ฟทั่วทุกภูมิภาค

สปริงฟิลด์ วิลเลจ กอล์ฟ แอนด์ สปา เป็นสนามกอล์ฟที่ออกแบบโดย Jack Nicklaus สนามมีความท้าทายระดับสนามแชมเปี้ยนชิพ มีความยากง่ายแตกต่างกันออกไป มีอุปสรรคน้ำ และบ่อทรายดักอยู่ตลอดแฟร์เวย์ในทุกหลุม ถือเป็นสนามที่ดีที่สุดสนามหนึ่งในเขตหัวหิน

ปาล์มฮิลล์ รีสอร์ท แอนด์ คันทรี คลับ เป็นสนานกอล์ฟ 18 หลุม ในเขตอำเภอชะอำ เส้นทางไปหัวหิน ออกแบบโดย Max Wexler นักออกแบบสนามกอล์ฟชื่อดังชาวอเมริกัน พร้อมจะสร้างความท้าทายและสุดประทับใจนักกอล์ฟทุกระดับฝีมือ

อิมพี่เรียลเลควิววกอล์ฟคลับตั้งอยู่ทางทิศเหนือของหัวหินใช้เวลาขับรถเพียง 25 นาที เป็นสนาม 36 หลุม72 พาร์ มีความยาว 6900 หลาโดยการออกแบบของโรเจอร์ แพ็คการ์ดและทีมงาน ได้ออกแบบให้มีการเล่นระดับ การซ่อนกรีนเวย์ และแฟร์เวย์ที่ออกแบบอย่างมีชั้นเชิงทำให้นักกอล์ฟรู้สึกท้าทาย

มาเจสติกครีกคันทรีคลับการเดินทางใช้เวลาแค่ 25 นาที เป็นสนามที่ออกแบบให้กลมกลืนกับธรรมชาติด้วยต้นสนและต้นปาล์ม พร้อมหุบเขามีลำธารคดเคี้ยวล้อมรอบเป็นสนาม 18 หลุมพาร์ 72 มีความยาว 6961 หลา

รอยัลหัวหินกอล์ฟคอร์สเป็นสนามกอล์ฟที่อยู่ใจกลางเมืองหัวหิน ตรงกันข้ามกับสถานีรถไฟหัวหิน นับว่าเป็นสนามกอล์ฟที่เก่าแก่สนามหนึ่งก็ว่าได้ เพราะว่าเป็นสนามที่สร้างขึ้นเมื่อปี พศ. 2467 หรือในสมัยรัชกาลที่ 6 เป็นสนาม18 หลุม พาร์ 72 ยาว 6654 หลา สนามแห่งนี้นำเสนอความท้าทายด้วยการห้อมล้อมของป่าเขาและธรรมชาติที่งดงาม

มิลฟอร์ด อินเตอร์เนชั่นแนล กอล์ฟคอร์สออกแบบโดย Robert McFarland เป็นสนามกอล์ฟ 18 หลุม ตั้งอยู่บนเส้นทางไปปราณบุรี จากหัวหิน ทั้ง 18 หลุมอยู่บนเนินแคบขนาบระหว่างภูเขากับชายหาด ทำให้ยากต่อการตีลูกให้อยู่บนแฟร์เวย์

ผมเคยนั่งเช็คราคาและเช็คถึงความสวยงามของสนามแต่และแห่งอย่างละเอียด อยากไปเล่นให้ครบทุกสนามที่กล่าวมา แต่แต่ใจผมนั้นมุ่งเป้าไปที่สนามกอล์ฟหลวงที่หน้าสถานีรถไฟหัวหินอีกครั้ง อยากให้คุณวินัยได้สัมผัสกับบรรยากาศเก่าแก่ ได้อยู่ภายใต้ร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ขนาดหลายคนโอบ ได้เดินขึ้นเขาลงห้วย เหนื่อยจนขาลาก แต่สนุกมาก ผมเองก็อยากรู้ใจตัวเองเหมือนว่า เมื่อลงเล่นเป็นครั้งที่สอง จะประหม่ากับสนามอีกหรือไม่

หลังจากกินข้าวต้มและคุยเรื่องกอล์ฟกันจนแทบจะหมดเรื่องคุยแล้ว ผมยกถุงกอล์ฟของคุณวินัยไว้ในรถผม เพื่อว่าพรุ่งนี้เขาจะได้ไม่ต้องขนมาพะรุงพะรังอีก

ก่อนกลับผมเล่าให้คุณกล้วยฟังว่า ไปเจอคุณอี๊ดภรรยาของอาจารย์อำนวยที่แปดริ้ว เพิ่งรู้ว่าคุณอี๊ดเป็นนักกอล์ฟมาก่อน เธอเป็นเพื่อนของโปรฯช้าง ธงชัย ใจดี อดีตเคยไปเล่นกอล์ฟกับโปรช้างบ่อย ๆ และโปรช้างก็สอนถึงเทคนิกให้หลายอย่าง

วันนี้คุณอี๊ดป่วยด้วยโรคกระดูกทรุดที่ต้นคอ ไม่อาจลงสนามได้อีก จึงเสนอจะยกถุงกอล์ฟแก่คุณกล้วย

คุณอี๊ดฝากบอกว่า กอล์ฟนั้นไม่เกี่ยวกับความอ้วนหรือผอม ไม่เกี่ยวกับตัวเล็กหรือตัวโต ไม่เกี่ยวว่าคุณจะเป็นเด็กหรือ ผู้ใหญ่ ทุกอย่างนั้นขึ้นอยู่กับวงสวิงเป็นหลัก ใครมีท่าสวย วงสวิงดี คนนั้นเล่นได้สนุกแน่นอน

ผมเห็นจริงเห็นจังด้วย เพราะเคยดูข่าวกีฬาจากจอโทรทัศน์ เห็นเด็กไทยคนหนึ่งอายุสิบสองขวบเล่นได้ดีจนเป็นแช้มป์นานาชาติอะไรสักอย่าง ตีช็อตแรกด้วยหัวไดร์เวอร์ไกลถึงสองร้อยกว่าหลา ผมอายุสี่สิบแปด รูปร่างสูงใหญ่กว่า แต่ไม่เคยทำได้อย่างเขาแม้แต่ครั้งเดียว

เรามาถึงสนามราชครามตามเวลานัดหมาย เดินเรียงแถวเข้าห้องแต่งตัวในสโมสร ทาครีมกันแดดที่แขนขา สวมรองเท้า แต่งกายด้วยชุดกอล์ฟจนเรียบร้อย รอให้พนักงานมาขายตั๋วอยู่เกือบสิบนาที  หกโมงเช้าจึงได้ออกสนามเป็นก๊วนแรก

พี่เต้ยขึ้นแท่นทีออฟก่อนใคร และก็หวดลูกไปข้างหน้าไกลราวร้อยแปดสิบหลา ลูกตกไปกลางแฟร์เวย์อย่างสวยงาม พี่เจนขึ้นแท่นเป็นคนที่สอง หวดลูกเฉไปทางซ้าย ตกน้ำเป็นคนแรก พี่วินัยขึ้นเป็นคนที่สาม หวดลูกออกไปเบี่ยงไปทางขวา ลูกลอยลิ่วออกไปทางต้นไม้ แต่ยังตามไปหวดช็อตต่อไปได้อยู่

ผมอยากเล่นเป็นคนสุดท้าย ขอให้คุณหน่อยลงมือก่อน เพราะอยากดูว่าเขาจะพกความไม่แน่นอนมาอีกหรือไม่ แต่เขากลับทำได้ดี หวดลูกแรกตรงเหมือนไม้บรรทัดไปตกอยู่ใกล้ ๆ ลูกของพี่เต้ยอย่างงดงาม

ผมรู้ตัวเองว่า วันนี้ข้างในพกปัญหามามาก ดูวุ่นวายใจตั้งแต่เมื่อคืน คิดมากจนนอนไม่หลับ ตื่นขึ้นมาตอนตีสามก็พลิกไปพลิกมาทรมานจนแทบคลั่ง ตัดสินใจลุกขึ้นแต่งตัวมานั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์และพยายามเขียนอะไรสักอย่างเพื่อให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น แต่ก็ช่วยได้ไม่มากนัก ทุกสิ่งทุกอย่างยังอัดแน่นอยู่ภายใน

ตอนที่ขับรถออกจากบ้าน ผมเต็มไปด้วยความไม่เชื่อมั่นในตัวเอง อาการลำพอง อาการมั่นใจ หรือความรู้สึกภูมิใจในตัวเองหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ ผมคิดตั้งแต่ยังไม่ลงสนามว่า วันนี้ผมต้องเล่นได้แย่กว่าครั้งไหน ๆ

ที่จริงเรื่องตีลูกด้วยหัวไม้หนึ่ง ผมก็เหมือนคุณหน่อย มีปรัชญาคล้าย ๆ กันคือ “ลูกแรกไม่กลัวใคร ลูกต่อไปไม่มีใครกลัวเรา”

ผมขึ้นยืนบนแท่นทีออฟอย่างคนขาดความมั่นใจ และผลงานก็ออกมาเหมือน
ที่นึกไว้ทุกอย่าง ผมหวดลูกเต็มเหนี่ยว ไม่รู้ว่าผมยกตัวเกินไป หรือแขนซ้ายงอมากไป ผมเฉาะลงที่หัวลูก ทำให้มันเคลื่อนที่ไปได้ไม่ถึงสิบหลา ใช้มือขว้างเอายังไปได้ไกลกว่า

คุณหน่อยบอกว่า ให้ตีใหม่อีกลูกหนึ่ง ผมส่ายหน้าไม่เอา คิดว่ายอมแพ้เสียตั้งแต่ต้นยก จะได้ไม่ต้องกดดันตัวเองมาก หลุมต่อไปค่อยตั้งใจให้มากกว่านี้

ระหว่างเดินกลางสนาม ผมพยายามตัดเรื่องหยุมหยิมต่าง ๆ ออกไปจากสมอง แต่ก็ทำไม่สำเร็จ สกอร์หลุมแรกพาสี่ ผมเล่นไปถึง๘ ที่คิดว่าจะทำสกอร์ให้ลดลงมาที่หลักสี่ให้ได้ วันนี้คงต้องเลิกล้มความตั้งใจ

หลุมที่สองพาร์ ๕ ผมก็มีอาการเดิม มีบ่อน้ำขวางหน้าอยู่ในระยะหกสิบหลา ทุกคนตีข้ามน้ำไปได้หมด คุณวินัยกับพี่เจนซึ่งเล่นกอล์ฟหลังผมหลายเดือนก็สามารถทำได้ แต่เมื่อถึงคราวผม กลับตีลูกง่าย ๆ แบบนั้นไม่พ้น ลูกตกน้ำหายไปเป็นลูกแรก สกอร์ในหลุมนี้ของผมเพิ่มขึ้นเป็นเก้า

พี่เต้ยปลอบใจว่า ใจเย็น ๆ นะ ไม่ต้องเข่น ไม่ต้องเครียด ทำตัวตามสบาย พี่เต้ยคงคิดว่า เมื่อผมติดปลายนวมกับคุณหน่อย ทำให้ผมอยากเอาชนะ จึงเล่นเครียดไป แต่จริงไม่ใช่ ผมไม่รู้จะอธิบายเรื่องในใจให้พี่เขาฟังได้อย่างไร

แต่กับคุณหน่อย ผมกระซิบบอกเขาเบา ๆ ว่าชีวิตยุ่งอีรุงตุงนังเหลือเกิน ขอโทษด้วยนะที่เล่นไม่ดี

เขาจับแขนแล้วบอกว่า เรียนผูกต้องเรียนแก้ด้วย ชีวิตมันก็เป็นอย่างนี้ ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอก เดี๋ยวมันก็ผ่านไป

ผมพยักหน้า แกล้งถามว่า พอมีตะกรุดหรือของดีอะไรให้พกติดตัวไว้บ้าง
เขาบอกว่า ไม่มี แต่มีคาถาหนึ่งคำ ท่องไว้ให้แม่น แล้วเขากระซิบให้ฟัง

“ผ่านมันไปให้ได้”

ผมพยักหน้าบอกว่า จะจำไว้

นอกจากมีปัญหาเรื่องข้างในแล้ว ผมยังมีอาการปวดเอวเสริมเข้ามาอีก ปกติมันจะไม่ค่อยเกิดขึ้น หากผมไม่นอนบนเตียงนุ่ม หรือยกของหนัก เล่นกอล์ฟได้อย่างสบายใจทุกครั้ง แต่เช้านี้ ทุกครั้งที่ก้มลงหวดลูก ผมรู้สึกปวดแปล๊บ แต่พยายามข่มใจไว้ คิดว่าคงไม่เป็นอะไรมัก อีกสักพักคงจะหายดี แต่มันก็ไม่หาย ผมพยายามเก็บอาการเหล่านี้ไว้ในใจ คิดว่า เสร็จจากเล่นกอล์ฟลองเล่นโยคะท่าง่ายสักหน่อย

ในหนังสือของหมอวิธานพูดถึงอาการบาดเจ็บของนักกอล์ฟไว้ว่า “การบาดเจ็บที่หลังพบได้บ่อยที่สุดสำหรับนักกอล์ฟทั่วไป”

ผมเคยถามโปรทวีศักดิ์เรื่องอาการบาดเจ็บของนักกอล์ฟว่าเกิดขึ้นได้อย่าง โปรฯตอบว่า กีฬาทุกชนิดนั้นมีผลต่อการบาดเจ็บเหมือนกันหมด นักกอล์ฟอาจจะปวดหลัง เพราะบิดตัวมากไป ที่น่ากลัวมากที่สุดคือเข่า เพราะเข่านั้นได้รับการออกแบบมาสำหรับยืน เดินหรือวิ่งไปข้างหน้า

แต่กอล์ฟนั้นเราบิดตัวแล้วให้เข่าซ้ายนั้นรับน้ำหนักของเราไว้ เมื่อเราสวิงเต็มเหนี่ยว โอกาสที่เข่าจะเจ็บนั้นมีมาก สิ่งที่เราต้องทำก็คือการวอมอัพก่อนลงสนามทุกครั้ง

เรื่องนี้ตรงกับที่หมอวิธานเขียนไว้ว่า “ ธรรมชาติไม่ได้ออกแบบเข่าไว้สำหรับการหมุนไปรอบทิศ กล้ามเนื้อที่อยู่ด้านหลังของเข่ามักจะอ่อนแอกว่ากล้ามเนื้อที่อยู่ด้านหน้าเข่า นักกอล์ฟต้องให้ความสำคัญต่อข้อเข่านี้ให้มาก”

“กีฬาทุกชนิดทำให้เกิดความเสื่อมของร่างกาย”

หมอวิธานสรุปว่า กอล์ฟนั้นถือเป็นกีฬาที่ต้องถือว่าเป็นการออกกำลังกายที่มีการเดินที่มากเกินพอ

ข้อดีของกอล์ฟต่อส่วนที่เป็นร่างกายนั้น ไม่ใช่การสวิง หากแต่เป็นการเดินในเกม เพราะการสวิงนั้นเป็นต้นเหตุของการบาดเจ็บต่าง ๆมากมาย

ความตื่นเต้นจากเกมกอล์ฟไม่สามารถแก้ไขด้วยการใช้ยาลดอัตราการเต้นของหัวใจ และการที่จะมีสุขภาพที่ดีจากการเล่นกอล์ฟได้ จะต้องมีองค์ประกอบเรื่องจิตใจที่มีความสุข และ “มีความสามารถในการควบคุมอารมณ์ด้านลบ”

ผมอ่านมาถึงข้อนี้ ผมรู้แจ้งกระจ่างแก่ใจในทันทีว่าทำไมวันนี้จึงเล่นกอล์ฟได้โหลยโท่ยมาก เล่นไปด้วยความเครียด บ่นอยู่ในใจว่าเมื่อไรจะจบหลุมที่สิบแปดเสียที จะได้นั่งนิ่ง ๆ บ้าง เล่นไปก็ไม่อาจทำให้ดีแม้แต่ช็อตเดียว ยิ่งตั้งใจมากก็ยิ่งล้มเหลว

แคดดี้ของผมพยายามเอาใจอย่างยิ่ง ด้วยการให้กำลังใจ ปลอบใจ และแนะนำถึงท่ายืนที่ถูกต้อง บอกระยะและยื่นเหล็กแต่ละเบอร์ให้อย่างสุภาพ แต่ผมไม่อาจทำได้ดีแม้แต่หลุมเดียว พัตต์ก็ไม่ลงหลุม สติสตังค์หลุดหายไปแบบกู่ไม่กลับ

คุณหน่อยบอกว่า วันหลังแก้ตัวใหม่นะ

จบหลุมสิบแปด ผมรู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก

ตอนไปทานข้าวเที่ยงด้วยกัน รู้สึกผ่อนคลายขึ้นนิดหน่อย มานั่งนึกทบทวนตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิต  เราจะแก้ปัญหานี้ให้ผ่านไปได้อย่างไร

หมอวิธานเขียนไว้ว่า “กีฬาทุกชนิดมีส่วนทำร้ายกล้ามเนื้อข้อต่อของร่างกาย
อยู่แล้ว อย่าให้องค์ประกอบอื่น ๆ มาทำร้ายส่วนที่เป็นจิตใจของเราอีก เพราะมันจะทำให้สุขภาพโดยรวมของเราจะเสียหายมากขึ้น”

เรื่องนี้ใครช่วยอะไรเราไม่ได้ เราต้องหาวิธีแก้โดยตัวของเราเอง

จากคุณ	: kajohnrit
เขียนเมื่อ	: วันรัฐธรรมนูญ 55 13:25:25

bookmark

เก็บเข้าคลังกระทู้

ส่งต่อกระทู้

พิมพ์

หน้าหลัก

กระทู้ก่อนหน้า

กระทู้ถัดไป