|
อย่างน้า theorem นี่ต้องถือว่าอึดสุดๆขนาดมีลูกชาย 2 คนภรรยา 2 เอ๊ยคนเดียวแล้วยังสามารถแว๊บไปโน้นไปนี่หรือเข้าพันทิปได้เป็นผมก็คงมัวแต่สาละวนกับกิจกรรมยุ่งๆในบ้านตลอดวันพอถึงเวลนอนก็คงหลับผลอยไปโดยไม่ต้องอาบน้ำแล้ว.. มาตอบคำถามของน้า theorem ดีกว่าสำหรับผมจากปี 2008 มาก็เหมือนกับมีแต่กำไรและกำไรเพราะไม่เคยคิดว่าจะมีชีวิตรอดมาจนได้มาเห็นหน้าหลานชายที่ผมรักสุดๆเห็นความเจริญทั้งทางร่างกายพฤติกรรมและการใช้ชีวิตของวัยเด็กที่นี่ และอีกสิ่งหนึ่งที่ผมฝันไว้ว่าตอนเกษียณอยากจะทำในสิ่งที่ผมรักอยู่ 2 อย่างคือนอนอ่านหนังสือที่อยากอ่านทั้งหมดและถ่ายรูป ผมทำสิ่งแรกไม่ได้เพราะไม่เหมือนที่ฝันไว้ตอนวัยหนุ่มเพราะสายตาและสมาธิไม่ดีพอที่จะอ่านหนังสือในวัยนี้หยิบขึ้นมาอ่านได้ไม่กี่หน้าตาก็จะหลับเองโดยอัตโนมัติแต่สิ่งที่ 2 ที่ผมฝันไว้ผมทำได้และได้ทำมาไกลเกินกว่าฝันแล้วละครับ...
แนบภาพดงหญ้าลิเกที่เหลืออยู่ให้ผมถ่ายแห่งเดียว แอบถ่่ายเด็กนักศึกษาที่เอารถมาจอดที่หน้าดงหญ้าเพื่อเก็บภาพสวยๆยามเย็นวันหนึ่ง
แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 55 12:06:08
| จากคุณ |
:
KY_2003 
|
| เขียนเมื่อ |
:
24 ธ.ค. 55 12:03:01
|
|
|
|
. . . . . . . . หนึ่งปีผ่านไป ใกล้ถึงความฝันกันหรือยังครับ? . . . . . . . .
ส่วนแรงกระตุ้นก็เหมือนของน้าเดี๊ย หุหุ เราจะเหมือนกันเกินไปรึเปล่าครับ 
............... 
โปรอุปกรณ์ .. มีความสุขได้ แม้ไม่ได้กดชัตเตอร์ถ่ายภาพ 
.....ของผมยังไม่ถึงครับ...และคงอีกนาน...ตอนนี้ก็เเค่ประคองตัวให้มีชีวิตรอดเหมือนที่ผ่านมาก่อนน่ะครับ
