ความคิดเห็นที่ 4 |
 |
ที่ด่านเจดีย์ 3 องค์ เราได้พบกับใครบางคนที่ทำให้เรารู้สึกว่าได้สัมผัสใกล้ชีวิตของเขามากขึ้นนิดนึง เด็กชายซองกาโล อายุ 12 เขาเล่าว่า ผมตามพ่อมาขายของตั้งแต่อนุบาลจนตอนนี้พูดไทยชัดเป๊ะ แต่มีบ้างบางคำที่ยังมีสำเนียงแปร่ง ๆ หู แต่ไม่สำคัญเท่าไหร่เอาเป็นว่าเราคุยกันรู้เรื่องถามได้ตอบได้ เรา 2 คนพี่ส้มและน้องซีเดินถ่ายรูปอยู่ดีๆ ซองกาโลพ่อค้าตัวน้อยก็เดินมาเลียบ ๆ เคียงๆ ถามว่าพี่ซื้อแป้งพม่า ซื้อทานาคาไหมครับ พี่ส้มผู้เชียวชาญภาษาพม่าหันมากระซิบบอกว่าเดวลองแกล้งเด็กดีกว่า แล้วหันไปพูดกับน้องว่า ส้ม - นะมะแหล่ (พูดไรอ่ะ ไม่รู้เรื่อง) ซองกาโล - ฮะ เพ่ว่าไงนะ ส้ม - นะมะแหล่ ตัว (พูดไม่รู้เรื่องอ่ะ ไปเลย) ซองกาโล - พี่เป็นพม่าเหรอ หนีมานานยัง ส้ม - ??? เปล่าบ้านพี่อยู่ติดบ้านพม่าเลยรู้บางคำ ซองกาโล - ไหนลองพูดมาเซะ ส้ม - เหย่เก แปลว่าน้ำแข็งชะมะ ซองกาโล - หงึก หงัก (น้องพยักหน้า) ส้ม - นี่ ๆ พี่มีเพื่อนพม่ามาด้วยนะ ซองกาโล - จริงเดะ ไหนพาไปดูหน่อยเผื่อรู้จัก
(ซี ๆ เดวพามันไปหาพี่แอ้นะ วันนนี้ทำผมรวบข้างอยากเป็น girl gen แต่ดันเหมือนสาวพม่าซะงั้น) ส้มหันมากระซิบบอก ไอ้เราก็เออๆ ได้ ตอนแรกนึกว่าน้องล้อเล่นหันไปอีกทีเดินตามมาเลยด้วยความอยากเห็นเพื่อน พอเห็นแล้ว ซองกาโลก็ลงความเห็นว่า ซองกาโล - เออ พม่าจริงๆ ด้วย ส้ม - สวยไหมแบบนี้เรียกว่าสวยไหม สวยภาษาพม่าว่าไงอ่ะ ซองกาโล - ล่ะเด่ ส้ม - แล้วสาวคนนี้สวยไหม (ชี้ไปทางแอ้) ซองกาโล - ฮึ ไม่อ่ะ ไม่สวย ส้ม - แล้วพี่ล่ะ ล่ะเด่ ไหม ซองกาโล - อือ ล่ะเด่ ส้ม - กรี๊ด ดีใจ ควักตัดให้ 20 บาท
จากคุณ |
:
pearlita
|
เขียนเมื่อ |
:
19 พ.ย. 53 10:03:34
|
|
|
|