คุณแม่เป็นคนถือโทรโข่ง "x. (ชื่อโรงแรม)มาแล้วค่ะ เอาข้าวมาแจก อย่าลืมนะคะ x." พูดตลอดการแจกถุงยังชีพ เรากับน้องๆในเรืออีกหลายคนหันมามองหน้ากันอย่างไม่ได้นัดหมาย น้องเค้าบอกว่า "พี่ๆ พี่คิดเหมือนหนูใช่ไหม" เราก็ได้แต่พยักหน้า แล้วพูดกับน้องอีกคนว่า แสดงว่าเราไม่ได้คิดคนเดียว แล้วเราก็หัวเราะ
ไม่ ใช่เราคนเดียวที่ได้ยินคุณแม่พูดถึง connection ที่เค้ามีกันส่วนตัวกับทีกรมx. สามีคุณแม่ ถ้าจำไม่ผิดเคยเป็นนายกxxx (หรือยังเป็นอยู่อันนี้ไม่ชัวร์) คุณแม่พูดประมาณว่ากรมx เค้าก็ช่วยเหลือเราเยอะ เค้ามีอะไรที่ช่วยเหลือกันอยู่ เดี๋ยวทำถนนใหม่ก็มีงบประมาณเข้ามาอีก --' เรื่องงบนี่ต้องถามน้อง ข. เค้าก็ได้ยิน ออกจากหน้ากรมท. เราก็มาฝั่งตรงข้ามกรม (เดินข้ามถนนมาก็ได้) มียามอยู่ด้านหน้า 2 คน คุณแม่ก็ให้ข้าวเค้าไป แล้วเราก็นั่งรถกะบะเข้าไปต่อ สภาพที่เห้น น้ำแห้ง น้ำแห้งจริงๆ ไม่ได้น้ำท่วมหรืออาจจะเคยท่วมมาก่อนแต่คงไม่ได้เยอะ แต่เอาของบริจาคไปแจก อืม....
เป็นการทำอาสาครั้งแรกในชีวิตที่แอบเสียน้ำตาเล็กๆ เพราะเสียใจจริงๆ ที่เหมือนเรามาลงแรง เอาของที่คนใจบุญมาบริจาค ที่เค้าตั้งใจบริจาคให้ถึงผู้ประสบภัยน้ำท่วมจริงๆ แต่มันไม่ถึงมือคนที่ลำบาก แล้วก็คิดถึงสภาพชาวบ้านวันก่อนที่ไปกับคุณปู คุณเอ ตรงนั้นข้าวแทบจะไม่มีเหลือแล้ว เพราะเราเป็นกลุ่มที่ 2ที่เข้าไปถึงหลังจากของช่อง 3 (แต่ของช่อง 3 ก็ไม่ถึงมือชาวบ้านสักเท่าไหร่ เพราะไปฝากกับผู้ใหญ่บ้าน ดันไปเจอผู้ใหญ่บ้านไม่ดี ลูกบ้านเลยไม่ได้ของ)แต่ตรงนี้ ติดถนนใหญ่ ฝั่งตรงข้ามน้ำไม่ท่วม น้ำแห้ง T-T การจราจรไม่ได้ลำบาก รถวิ่งได้สบายๆ
เรา ไม่รู้เหตุใดทำไมคุณ น. ถึงเลือกเอาของไปลงที่โรงแรมนี้ ทั้งๆที่คุณ น. ก็พูดกับน้องๆในรถฟอร์จูนเนอร์ว่า มีคนหลายที่มาขอของบริจาค แล้วมีพูดถึงเบี้ยบ้ายรายทางที่เคยไปจ่าย แต่น้องๆเค้าก้ไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้ จขกท เองก็ไม่รุ้เค้าไปจ่ายอะไรกันยังไงตอนไหน แต่ที่คิดคือ ถ้าตัวเลือกเยอะ น่าจะเลือกได้ดีกว่าที่นี่ ทำให้เราคิดถึง connection ส่วนตัวที่คุณ น. ว่ามีส่วนได้ส่วนเสียกับทางโรงแรมนี้รึเปล่า ถ้ามี connection จริงอยากให้แยกแยะเรื่องส่วนตัวกับผู้ประสบภัย ว่าอันไหนต้องมาก่อน
แต่หลังจากจุดแรกที่ไปแจกของเราก็ย้ายจุดโดยมีพี่ๆจากชมรมรถโฟวิล กลุ่มแซ่บมาช่วยเหลือ พาลุยไปถึงชาวบ้านจุดอื่น อันนี้ก็ประทับใจค่ะว่าถึงมือผู้เดือดร้อนจริงๆ
ส่วนวันที่ 26 ไม่ค่อยติดใจอะไร
ขออนุญาต ที่ต้อง ใช้ตัวย่อ เพราะต้องป้องกันตัวเองในระดับนึง ไม่ได้อยากโจมตีกลุ่มนะคะ แต่มันเป็นความรู้สึกจากใจจริงๆ แล้วมันก็ไม่ได้รู้สึกอยู่คนเดียว คงไม่ได้ไปร่วมกับที่นี่แล้ว เพราะมีเหตุผลส่วนตัวอีกเรื่องด้วย
ปล ไม่ใช่ไม่อยากมาแจกที่นี่นะคะ เราทราบว่าที่นี่ก็เดือดร้อนเช่นกัน แต่เรารู้สึกว่าที่นี่ยังสามารถช่วยตัวเองได้ ติดถนนใหญ่ การจราจรตรงนี้ยังสะดวกกว่ามาก แล้วยังมีคุณสุวรรณมาแจกข้าวทุกวัน
แต่ กับด้านใน ซึ่งเข้าถึงลำบาก บางที่หน่วยงานเพิ่งเข้าถึง เค้าช่วยเหลือตัวเองยังไม่ได้ ของที่ตุนไว้ก็ใกล้หมด เราแค่อยากไปตรงนั้นมากกว่า
ยังประทับใจยังเก็บเรื่องราวดีๆไว้ค่ะ ขอบคุณอาสาท่านอื่นๆที่ไปด้วยใจจริงๆด้วยค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ :)
จากคุณ |
:
ผุ๋งผิ๋ง
|
เขียนเมื่อ |
:
27 ต.ค. 53 19:50:24
|
|
|
|