ทุกคนยืนขึ้นร่วมกันร้องเพลงความฝันอันสูงสุด เราร้องไปน้ำตาซึมไป
นึกถึงเรื่องที่เคยอ่ายเจอในฟอร์เวิร์ดเมลล์เล่าถึงบุรุษท่านหนึ่งที่นั่งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา สายตาเหม่อมองไปไกล ไม่มีใครรู้ว่าบุรุษท่านนี้คิดอะไรอยู่ จนกระทั่ง มีคำกล่าวหลุดออกมาว่า เราไปทำอะไรให้คนเหล่านั้น คนเหล่านั้นจึงโกรธเกลียดเราถึงเพียงนี้ จะให้เราปรับปรุงอย่างไรขอให้บอกมาเถิด คำกล่าวนี้ทำให้นายแพทย์ที่อยู่ข้างๆถึงกับน้ำตาซึม
วันนี้เรารู้แล้วว่าพลังเงียบอีกมาก อย่างน้อยก็ทุกคนที่ร่วมกับเรายืนขึ้นร้องเพลงนี้ รักบุรุษท่านนี้
หนูรักในหลวงค่ะ
ขอบคุณนะคะพันทิพย์
จากคุณ |
:
majaga
|
เขียนเมื่อ |
:
17 ต.ค. 53 02:41:34
|
|
|
|