 |
ผมเป็นคนสะเมิงโดยกำเนิดครับโตที่สะเมิง เรียนหนังสือมัธยมต้น-ปลายที่เชียงใหม่ และมาเรียนมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพ ออกบ้านมาเมื่ออายุ 12 ครับ(2526)และได้มีโอกาสกลับไปทำงานรับใช้บ้านเกิดเมืองนอน(สะเมิง)เมื่อปี2543-2552 แต่ด้วยหน้าที่การงานผมต้องย้ายตัวเองไปอยู่ต่างจังหวัดอีกครั้ง
สะเมิงเป็นอำเภอเล็กๆครับ มี 5 ตำบล 45 หมู่บ้าน ประชากร 24,000 กว่าคน ประชากรประมาณ 50 % เป็นชาวไทยภูเขาเผ่ากระเหรียง ม้ง ลีซอฯและมีชาวไทลื้อประมาณ 1,000 กว่าคน และปัจจุบันมีพี่น้องชาวไทใหญ่ที่หนีภัยสงครามมาลงหลักปักฐานประมาณ 10,000 คนเศษ สะเมิงจึงมีความหลากหลายทางชาติพันธุ์และวัฒนธรรมประเพณี ซึ่งท่านสามารถไปสัมผัสวิถีชนเผ่าได้ในงานวันสตอร์เบอร์รี่ประจำปี ซึ่งจัดขึ้นทุกปีประมาณ เสาร์ อาทิตย์ที่สองของเดือนกุมภาพันธ์
วีถีชีวิตของชาวสะเมิงยังบริสุทธิและเรียบง่ายดำรงชีวิตอย่างสอดคล้องและกลมกลืนกับธรรมชาติ ผู้คนเป็นมิตรและมีอัธยาสัยไมตรี
ปัจจุบันมีคนบางกลุ่มได้พยายามที่จะทำสะเมิงให้เป็นปายของเชียงใหม่และเริ่มมีกลุ่มทุนขนาดใหญ่เข้ามาซื้อที่ เริ่มสร้างรีสอร์ท บ้านพักตากอากาศ เริ่มมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามา ..............................................................
ผมยินดีที่ทุกท่านมาเยือน
ผมยินดีที่ทุกท่านชอบสะเมิง
และผมจะยินดีมากถ้า ทุกท่านมีความทรงจำกับภาพถ่ายและรอยเท้า ณ ห้วงเวลาหนึ่งที่สะเมิง
ใหว้สา
| จากคุณ |
:
subter (subter) 
|
| เขียนเมื่อ |
:
8 ต.ค. 53 12:45:29
|
|
|
|
|
อยากหยุดเวลาไว้ที่ ...สะเมิง
ตามมาเที่ยวด้วยคนนะครับ ชอบจังภูเขาและท้องทุ่ง
แทนนะครับ
