ความคิดเห็นที่ 1   ด่านสะพานมิตรภาพหนองคาย  ประเทศไทย                                 ลมเย็นพัดกระทบผิว  ผมค่อย ๆ  เป่าลมจากริมฝีปาก  ให้กระทบกับมือที่หนาวเย็นชื้น ๆ   ไออุ่นจากลมที่เป่าเทียบไม่ได้เลยกับไออุ่นจากหัวใจ . . .  ไออุ่นแห่งรัก                   ผมยิ้ม . . . อีกไม่กี่นาทีข้างหน้า ก็จะก้าวข้ามไปอีกแผ่นดิน . . .                   แล้วจะทำยังไงดีต่อ . . . ก็คงต้องต่อรถจากด่านฝั่งลาว  ไปที่วงเวียนน้ำพุ หรือไม่ก็แถบถนนฟ้างุ้มที่ริมโขง  เพราะแถบนั้นคือสวรรค์ของ . . . นักแบกเป้ แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 53 17:39:56 จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 17:38:30

ความคิดเห็นที่ 2   ผมไม่เคยกลัวการเดินทาง  เพราะผมรู้ว่า  ในการเดินทางแต่ละครั้ง  เราเหมือนเจอกับสิ่งแปลกใหม่  และสุดยอดของคนแบกเป้แบบผม  คือ  การลุยไปเรื่อย ๆ  ไม่มีจุดหมายที่แน่นอน  รู้เพียงแค่กำหนดกลับ โรงแรม . . . ไม่เคยอยู่ในหัวที่จะจอง  เพราะกำหนดเพดานขั้นสูงสุดไว้ที่ไม่เกิน   "หนึ่งพันบาท" แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 53 17:43:57 จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 17:42:41

ความคิดเห็นที่ 3   ผมยิ้มกับตัวเองในขณะที่กรอกข้อมูลการขอเดินทาง . . . . . .  สี่เดือนมานี้  การเดินข้ามไปลาวครั้งนี้เป็นครั้งที่สาม  สองครั้งก่อนนั้นผมไปตุรัดตุเหร่อยู่แถวปากเซ  และครั้งนี้  ผมกำลังจะข้ามไป   "เวียงจันทน์" หลังจากที่ผมลงเครื่องที่อุดรเมื่อตอนบ่ายสองกว่า ๆ  ผมเลือกลิมูซีนเข้าเมืองมาที่ขนส่งอุดรฯ  ในราคา  ๘๐  บาท  เพื่อรอรถอินเตอร์บัสเที่ยวสุดท้ายในเวลา  ๑๖.๐๐ น. ข้ามเมืองมาเวียงจันทน์อีก  ๘๐  บาท    จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 17:49:18

ความคิดเห็นที่ 4   รถมาสุดสายที่ตลาดเช้า . . . หนทางอยู่กับปากกลัวทำไม   ผมสอบถามคนที่นั่นถึงถนนเลียบโขง  อ้ายลาวพยายามอย่างมากที่จะให้ผมนั่งสกายแล๊ปไปส่งที่พัก  ๘๐  บาท  โหดดดดดดดดดดดดดด   ระยะทางไม่ถึงกิโลเมตร  ผมเดินเองได้  ก็เดินเรื่อย ๆ  มาจนถึงริมโขงจนได้ แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 53 17:53:11 จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 17:52:26

ความคิดเห็นที่ 5   จะว่าผมงก . . . ก็ไม่ผิดนัก  แต่  ผมอยากซึมซับกับบรรยากาศสองข้างทางที่ย่ำเท้าไปมากกว่า เพราะการมาครั้งนี้ฉุกละหุก  และเวียงจันทน์เองก็เป็นเมืองเล็ก ๆ  ที่แทบจะไม่มีอะไรเลย  จุดหมายของผมคือ  การได้เดินเก็บภาพเรื่อย ๆ  มากกว่า แม้ตะวันจะเริ่มลาลับ  แต่ยามปลายฝน  ยังไม่มืดสนิทเสียทีเดียว  ยังพอที่จะเก็บรูปได้ก่อนหาห้องพัก.   จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 17:56:57

ความคิดเห็นที่ 6   ไปชมวิวริมแม่น้ำโขงด้วยครับ  สวยมากกกกก จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:00:23

ความคิดเห็นที่ 7   ห้องเดี่ยว  ๗๐๐ บาท  รวมอาหารเช้า  มีทีวี น้ำอุ่น  เอามันห้องนี้แหละ  ขี้เกียจเดินหา  เพราะมืดแล้ว จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:01:37

ความคิดเห็นที่ 8   เพราะเวลาเหงา มันสุดจะทานทน  แต่สำหรับผมแล้ว  ผมชอบ เพราะผมจะมีเวลาอ้อนอิ่งกับสถานที่  ผมอยากนั่งกินอะไรเรื่อย ๆ   มองผู้คนที่เดินผ่านไปมา  ไม่เร่งรีบ  มีเวลาทบทวนตัวเอง  และที่สำคัญ  ไม่มีใครมาเร่ง  เวลาผมปรับค่าต่าง ๆ  ในการถ่ายรูป ผมอยากถ่ายแบบเมนวล   เพราะอยากลองหลาย ๆ  รูปแบบ แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 53 18:15:18 จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:05:01

ความคิดเห็นที่ 9   รอชมเวียงจันทน์ครับ จากคุณ : HighwayRider เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:09:23

ความคิดเห็นที่ 10   หลวงพระบางคือ  เมืองเอกทางเหนือ  ปากเซ คือเมืองใหญ่ทางใต้  เวียงจันทน์  คือเมืองหลวงของลาว  สามเมืองที่นักท่องเที่ยวที่ไปลาวจะต้องปักหลักที่เมืองใดก่อนที่จะกระจายไปยังเมืองเล็ก ๆ เวียงจันทน์ . . . สำหรับผมเป็นเมืองที่ผมหลีกอย่างมากที่สุด แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 53 18:19:34 จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:19:09

ความคิดเห็นที่ 11   ผมมาเวียงจันทน์ครั้งนี้ครั้งที่สาม  และ  สองครั้งที่ผ่านมา  เมืองหลวงแห่งนี้  ไม่ได้มีอะไรที่ดึงดูดใจมากมาย  จนอยากมาซ้ำ   เออ  แล้วจะมาทำหอกกระไรหว่า จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:21:27

ความคิดเห็นที่ 12   มาครั้งนี้เพราะอยากมาถ่ายรูป . . . เหตุผลมีเท่านี้จริง ๆ  อาจเพราะว่า เวลาว่างมีอยู่ในเวลาที่ผู้ใจดีสนับสนุนตั๋วเดินทาง  การเดินทางครั้งนี้ของผม  จึงไม่มีแรงกดดันใด ๆ  นอกจากอยากเดินเอื่อย ๆ    ในเมืองที่ไม่รู้จักใครเลย จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:24:53

ความคิดเห็นที่ 13   รอชมด้วยคนค่ะ เผื่อกระทู้นี้จะเป็นแรงบันดาลใจให้ไปเที่ยวเส้นทางนี้บ้าง จากคุณ : ขอโทษนะคร้าบ ขอแจมด้วยคน เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:25:07

ความคิดเห็นที่ 14   อันที่จริงเป้าหมายครั้งต่อไปของผมอยู่ที่ . . . หลวงพระบาง อันเป็นทริปที่ต่อจากเชียงคาน  แต่บังเอิญว่ามีทริปกะทันหันมาแทรก  ผมเลยได้ปั๊มหนังสือเดินทางอีกครั้ง  "สปป. ลาว" จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:27:13

ความคิดเห็นที่ 15   ตามมาดูไปรษณีย์สีเหลือง แล้วจะกลับมาแวะเชียงคานอีกหรือเปล่าครับ จากคุณ : โบริโบริ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:28:06

ความคิดเห็นที่ 16   ผมเดินเอื่อย ๆ  แถบริมโขง  และ  วงเวียนน้ำพุ  ในยามค่ำ  ที่นักท่องเที่ยวบางตา  อาจเพราะว่าที่นี่ไม่มีแรงดึงดูดทางวัฒนธรรมเท่าหลวงพระบาง หรือ  ธรรมชาติรอบเมืองแบบ  ปากเซ เวียงจันทน์ในสายตาของผม  น่าจะเป็นแค่เมืองที่ทำการของผู้บริหารประเทศมากกว่า จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:33:46

ความคิดเห็นที่ 17   อาหารมื้อแรกในเวียงจันทน์  ผมเลือกง่าย ๆ  แต่ราคาไม่อยากเอ่ย . . . . . . ของทุกอย่างแพงกว่าเมืองไทยมาก   น้ำดื่มขวดนึงราคา  ตก ๑๔  บาท   ในขณะที่เซเว่น   คริสตัล  สิงห์  เนสเล่ส์เพียวไลฟ์ขายแค่  ๗ บาท เลยเจอปิ้งไกล่ข้าวเหนียวไปหลักร้อยบาท  แต่ยอมรับได้  เพราะไก่ลาวนี่  เนื้ออร่อยพอ ๆ  กับไก่บ้าน  เลยไม่คิดมาก เพราะคิดว่าไม่ได้กินไก่ซีพี จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:37:28

ความคิดเห็นที่ 18   หมูปิ้งชิ้นเล็ก ๆ  ขาย   ๓๐๐๐  กีบ  ก็ปาไป  ๑๒  บาท  ความอร่อยสู้เมืองไทยไม่ได้ ตอนนี้เลยได้แต่คิดว่า . . .  "คิดผิดมั้ยนี่มานอนเวียงจันทน์" จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:39:41

ความคิดเห็นที่ 19   แก้วนี้  ๑๒  บาท น้ำเต้าหู้ใส่เฉาก๊วย    ร้าน้ำเต้าหู้ คือแหล่งพบปะกันกลางคืนของวัยรุ่นลาว   ผมยังยิ้มได้  อย่างน้อยที่สุด  "น้ำเมา"  ก็ไม่ได้มอมวัยรุ่นจนเกินไป   ความแตกต่างของประเทศที่เรียกตัวเองว่าประชาธิปไตย  ที่อิสระเสรี  จนเกินขจอบเขต  กับเมืองสังคมนิยมที่โดนกดเอาไว้   ผมไม่รู้เหมือนกันว่า  สิ่งที่เราเรียกว่าอิสระนั้น  ขอบเขตความพอดีมันอยู่ที่จุดไหน จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:44:21

ความคิดเห็นที่ 20   หรือว่าตัวเองเริ่ม  "แก่" ขวางโลกหรือ ?   ไม่รู้นะ  ทุก ๆ  แห่งในโลกล้วนมีการพัฒนา  และการพัฒนาทางวัตถุ  จะล้ำหน้าจิตใจเสมอ   จนผมเองก็อดมองภาพสะท้อนกลับมาไม่ได้ อย่างเดือนที่ผ่านมา  ผมมีโอกาสดูภาพยนตร์สองเรื่อง . . . ภาพยนตร์เรื่องแรก . . . เสนอมุมมองสาวไทย  ใจกล้าแก้ผ้ากลางลานหิมะ  แถมยังกล้าจูบกับผู้ชายที่เจอไม่ถึง  ๗  วัน  อาจเจอกันเพราะความเหงา  ในเมืองนอก  หรือรักจริงก็ตามแต่  มันเกิดคำถามในใจผม . . . เฮ้ย  เราจะลืมคนที่เรารักกันมาเป็นปี  เพียงเพราะเจอใครบางคนอย่างนั้นหรือ? จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:49:41

ความคิดเห็นที่ 21   ตู้เหลืองเหมือนประเทศต้นแบบเขาเลย แต่เขาเกลียดประเทศนี้นะ จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:50:55

ความคิดเห็นที่ 22   กับภาพยนตร์เรื่องที่สอง . . . ตัวหนังสะท้อนมุมมองของสาวลาว  ที่แม้จะยืนติดฝนกับชายแปลกหน้า  สาวเจ้ายังเอามือมาปิดร่องอก หลายคนอาจเถียงว่า  "สาวไทยส่วนใหญ่หรือปล่าวที่กล้า" ไม่ครับ  ไม่ใช่สาวไทยส่วนมาก  แต่  อย่าลืมว่า  ภาพที่นำเสนอต่อสังคมนั้น  เป็นภาพคนนำเสนอควรรับผิดชอบ  เพราะภาพยนตร์ไทยที่ทำเงินสูงสุดเรื่องนี้  วัยรุ่นไทยมากมายที่ตีตํ๋วไปดู  คิดหรือว่า  เด็ก ๆ  จะไม่มีใครเป็นอย่างนั้น จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:54:23

ความคิดเห็นที่ 23   ในขณะที่หนังอีกเรื่อง  พยายามสะท้อนให้เห็นวิถีชีวิตของคนในประเทศ  ที่แม้หนุ่มพยายามจะเข้าใกล้  แต่เจ้าตัวก็รักษาระยะพอดี  ไม่ออกนอกหน้าเกินขนาด และตัวหนังยังสะท้อนให้เห็นวัฒนธรรม เข้าตามตรอกออกทางประตู  รักกัน  ก็มีพิธีที่ผู้ใหญ่รับรอง ในขณะที่ละครไทย  หนังไทย  เน้น  จูบจริง  แก้ผ้าจริง  ไม่ใช้สแตนด์อินน์ อืม . . .  กรูแก่เกินไปแล้วจริง ๆ  ที่รับสภาพสังคมที่เปลี่ยนไปมากมายไม่ทัน จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 18:58:38

ความคิดเห็นที่ 24   วันที่  ๒  ในเวียงจันทน์ . . . เกิดอาการลังเลอย่างบอกไม่ถูก   ว่า  โปรแกรมของวันนี้จะไปไหนดี  "วังเวียง"  หรือ  "หนองคาย" แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น  ยามเช้า ๆ  ของทุก ๆ  สถานที่ที่ผมไปสิ่งที่ขาดไม่ได้คือ  "ตลาด" จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:00:54

ความคิดเห็นที่ 25   ขอติดตามชมรีวิวชุดนี้   แบบเงียบๆๆนะครับ   ไม่อยากรบกวน อิอิ จากคุณ : ส่วนหนึ่งของประเทศไทย เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:03:46

ความคิดเห็นที่ 26   เพราะตลาดคือ  วิถีชีวิจ  จริง ๆ  ของคนที่นั่น  เป็นวิถีชีวิต  ที่ไม่ปรุงแต่ง  มันดิบ ๆ  ห่าม ๆ  ตามแต่ละพื้นที่   เอาละวุ้ย  เช้านี้ขอยลโฉมตลาดที่เวียงจันทน์  ไม่ใช่ตลาดเช้าครับ  เป็นตลาดอะไรไม่รุ้  เดินหลงไปเจอเข้า จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:03:52

ความคิดเห็นที่ 27   มันเหมือนตลาดต่างจังหวัดในเมืองไทย  ของทุกอย่างมาจากแหล่งเดียวกันแทบทั้งสิ้น  อาจเพราะว่า  ที่นี่เป็นแระเทศเดียวกับไทย  ที่ไม่ต้องใช้ภาษาที่สามในการสื่อสาร  เราสามารถสื่อสารกันได้  และรู้เรื่องกันด้วยภาษาของแต่ละชาติ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:07:23

ความคิดเห็นที่ 28   สิ่งที่แทบจะทนไม่ไหวในตลาดที่นี่คือ   "กลิ่น" เดินตลาดเมืองนี้  นึกถึงที่ตลาดขายของทะเลที่อูบุด  กลิ่นนี่  แทบกินกันไม่ลงเลยทีเดียว จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:09:12

ความคิดเห็นที่ 29   สบายดีค่ะ ^^ จากคุณ : by_iminlove เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:09:59

ความคิดเห็นที่ 30   ขอตามไปเที่ยวด้วยคนนะค่ะ ^^ จากคุณ : bb_magabon เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:10:07

ความคิดเห็นที่ 31   แม้แต่ไข่เป็ด  ยังเหมือนที่เมืองไทยเลย  แต่ไข่เป็ดที่นี่แพงกว่าเมืองไทย  เพราะตกใบละ  ๕.๕๐ บาท จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:11:25

ความคิดเห็นที่ 32   ถ้ามีใครปิดตาผม  สักสองวัน  แล้วเอามาปล่อยที่หน้าร้านนี้  ผมคงแอบคิดว่าที่นี่เป็น    "ตรัง" แต่  หน้าตา  และ  รสชาติ   "หมูย่างตรัง"  ชนะเลิศ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:13:16

ความคิดเห็นที่ 33   และนี่ . . . . . . คงเป็นสิ่งยืนยันว่า ผมมาถึงประเทศนี้แล้ว  อาหารเช้าชนิดผ่านการดัดแปลงจากประเทศอาณานิคมแล้ว ราคาชิ้นกลางที่ผมลองชิม  ๑๐,๐๐๐  กีบ  (ชาวลาวเรียก  สิบพันกีบ)   ๔๐  บาทไทยโดยประมาณ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:15:43

ความคิดเห็นที่ 34   ผมเดินมาอีกฟากของถนนสายเล็ก ๆ  โรงเรือนที่หลังคาเชื่อมกัน  แต่ไม่สูงโปร่งแบบตลาดสดฝั่งขายผัก  ทำให้กลิ่นที่ตลาดของสด  แรงกว่าอีกฝั่ง แม้กลิ่นจะชวนเดินหนี  แต่ผมยังเดินหน้าต่อไป เพราะผมอยากได้ภาพของชาวบ้านที่นี่ ไปเจอเข้าแล้ว  เจ้าแห่งลุ่มน้ำโขง  "ปลาบึก" จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:18:42

ความคิดเห็นที่ 35   ตามติด มาชม เพื่อนบ้านครับ จากคุณ : tummeng_in เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:18:48

ความคิดเห็นที่ 36   ผมว่า . . . . . . หากผมยังอยากได้วิถีชีวิตเพื่อนบ้านแบบนี้อีกสักสิบนาที  ข้าวจี่  ที่ผมกินไปเมื่อกี้  คงได้เดินทางออกจากร่างกายผมก่อนกำหนดเป็นแน่  ผมเลยต้องรีบ ๆ  จ้ำ  และกดชัตเตอร์  แบบที่ไม่อยากอยู่ตรงนี้อีกแล้ว จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:21:28

ความคิดเห็นที่ 37   ตามมาเงียบๆด้วยคน จากคุณ : Pa~Mam@Andaman เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:21:49

ความคิดเห็นที่ 38   กดมันอีกรูป  ก่อนที่ผมจะหาทางออกมาจากตลาดขายเนื้อ . . . หมูกลิ่นว่าแรงแล้ว  เจอเนื้อวัว  เนื้อควายเข้าไป  คนที่ไม่กินเนื้อวัวแบบผม  หรือ  หลาย ๆ  คนที่ได้กลิ่นนี่มีหวังลมจับ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:23:49

ความคิดเห็นที่ 39   ค่อยดีขึ้นหน่อย . . . ผมเคยเจอแบบนี้ที่ตลาดอูบุด  สองข้างทางมีแต่กระทงดอกไม้ที่ชาวบาหลีเอาไว้บูชาเทพเจ้า  จนผมอดแปลกใจว่าของกินที่ตลาดอูบุดหายากมาก จนเมื่อวาเจอตลาดนี้  กระทงดอกไม้สำหรับบูชาพระก็วางขายกันเกลื่อนเหมือนกัน จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:27:39

ความคิดเห็นที่ 40   ตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ จากคุณ : bremstrahlung เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:28:18

ความคิดเห็นที่ 41   ไม่ใช่ลอยกระทง  แต่คนที่นี่ก็มีดอกไม้คล้ายกระทงขาย . . . จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:30:06

ความคิดเห็นที่ 42   ผมเดินจบเกือบทั้งตลาด  สิ่งที่ผมรับรู้ได้  คือ  ผู้คนที่เวียงจันทน์  ผิดแปลกไปจากหลวงพระบางและปากเซ  เหมือนกับว่า สิ่งรอบ ๆ  ตัวที่ผมสัมผัสได้  จะกระด้างกว่าอีกสองเมือง   หรือผมคิดมากไปเองหว่า ? จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:33:01

ความคิดเห็นที่ 43   ผมปลีกตัวเองออกมาจากตลาด . . . ทุก ๆ  ครั้งที่ผมเดินตลาดแปลกถิ่น  ผมจะมีความสุขจากรอยยิ้มของคนแปลกหน้าเสมอ  แต่ที่นี่  เมืองหลวงของลาว  แทบทุกร้านหารอยยิ้มยากเย็นเหลือเกิน  หรือ  เป็นวิถชีวิตปกติของคนที่นี่หรือ   สมองผมเริ่มประมวลผล ว่าจะไปนอนวังเวียงดีหรือ  หนองคายดี  เพราะผมเริ่มหมดความรู้สึกร่วมกับเวียงจันทน์ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:36:04

ความคิดเห็นที่ 44   ผมอยากไป  "วังเวียง" เมื่อห้าปีก่อน  ผมไปอยู่ที่นั่นหลายคืน และดูเหมือนว่า  จะเป็นเมืองเงียบ ๆ  สงบ ๆ  ผมหลงรักเมืองเล็ก ๆ  ของลาวอย่างทันทีในครั้งนั้น วันนี้ . . . วังเวียงจะเปลี่ยนไปมากน้อยขนาดไหนหว่า จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:38:28

ความคิดเห็นที่ 45   แดดยามเช้าที่ประตูชัยไม่ร้อนแรง  ทำให้ผมเดินช้าลง เก็บภาพในหลาย ๆ  มุม  ทีแรกอยากเดินไปบนประตูชัยชั้นบน  แต่ไอ้ที่เดินหลงไปถึงตลาด  และมาถึงประตูชัยนี่ก็ร่วม  ๕ กิโลเมตรเข้าไปแล้ว ความเมื่อยล้าทำให้ผมได้แค่เดินเก็บภาพด้านล่างเท่านั้น จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:41:27

ความคิดเห็นที่ 46   โฆษณาให้ป้าม่วงหน่อย จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:42:53

ความคิดเห็นที่ 47   น่าไปเที่ยวดีนะคะ  ดูวิถีชีวิตของคนที่นั่น   เพิ่งเคยเห็น เนื้อปลาบึกหั่นแบบนี้ค่ะ  น่ากลัวหรือน่ากินล่ะนี่ ขอบคุณสำหรับรีิวิวนะคะ จากคุณ : Red-Rose-14Feb เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:44:16

ความคิดเห็นที่ 48   อีกจั๊กหน๊อยยยยยยยยยยยยยยยยย อ่านว่าไรหว่า ?  ผมอ่านออกแต่  "ทำโดย  การบินไทย" จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:44:26

ความคิดเห็นที่ 49   ไปเที่ยวด้วยคนนะคะ จากคุณ : snas89Pink เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:46:15

ความคิดเห็นที่ 50   ที่ประตูชัยนี่เป็นวงเวียนขนาดใหญ่  ยามเช้ารถราค่อนข้างมาก  และดุเหมือนว่า  ตำรวจจราจรต้องทำงานอย่างหนัก   ตรงแยกที่วงเวียนมีถนนเส้นใหญ่สุดของเมืองอยู่เส้นหนึ่ง . . . จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:47:51

ความคิดเห็นที่ 51   ถนนสายนี้ชื่อ  "ล้านช้าง" ล้านช้าง  ที่คนทั่วไปมักนึกถึงคือ  ประเทศลาวในปัจจุบัน ชื่อนี้มีที่มายาวนาน  ย้อนนับไปร้อย ๆ  ปี หรืออาจหมายถึงมหานทีสายใหญ่ของภูมิภาคนี้ก็ได้ แต่ล้านช้างเส้นนี้  ทอดตัวยาวจาก  "ประตูชัย"  สู่  "หอคำ" ระยะทางราว ๆ  กิโลเมตรกว่า ๆ  คล้าย ๆ  ล้านพระรูปทรงม้าบ้านเรา จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:51:02

ความคิดเห็นที่ 52   อ่านว่า อุปถัมภ์โดยการบินไทยค่ะ จากคุณ : Pa~Mam@Andaman เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:51:13

ความคิดเห็นที่ 53   คุณ : Pa~Mam@Andaman   ขอบคุณครับผม จากถนนล้านช้าง  ผมต้องเดินลงวไปทางริมโขง  เพื่อไปตลาดเช้า  ที่นั่นเป็นแหล่งรวมรถเส้นทางสั้น ๆ  ที่ไปรอบ ๆ  นครหลวงเวียงจันทน์  เพราะเส้นทางยาว ๆ  จะต้องไปขึ้นอีกที่หนึ่ง เป้าหมายผมคือ  รถที่จะไป  "วังเวียง" จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:55:10

ความคิดเห็นที่ 54   ผมมาถึงตลาดเช้า . . . แล้วผู้คนก็มามะรุมมะตุ้ม  ราวกับผมเป็น วีไอพี  เพราะบรรดา  เจ้าของรถตู้  คนหาแขก(นักท่องเที่ยว)  เสนอแผนเที่ยวอะไรมากมายจิปาถะมากมาย  จนผม งง  งง  งง ไรฟร่ะ  มากมายขนาดนี้หรือ? จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 19:57:58

ความคิดเห็นที่ 55   ผมเริ่มหน่ายกับผู้คนที่พูดจากันไม่รู้เรื่อง  เพราะผมบอกว่า  ผมแค่มาดูเวลารถ  แต่  บรรดารถตู้ทั้งหลายหาได้ลดละเสนอออปชั่นอะไรต่ออะไรอีกมากมาย "วังเวียงมั้ยครับ  รถตู้แชร์กันสามร้อย  หรือจะเหมาก็ได้นะสองพันห้า" ผมได้แต่ยิ้ม  แะบอกว่า  ยังไม่ไปวันนี้ครับ  รอเพื่อนก่อนเพื่อนจะมาจากเมืองไทยพรุ่งนี้  ในเมื่อวุ่นวายมาก  ผมเลยแหลไป . . . เหลือบมองเวลารถ  ก่อนยิ้ม จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 20:11:54

ความคิดเห็นที่ 56   ผมเดินออกมาจากตลาดเช้ามาทางริมโขง . . . จะเอายังไงกับชีวิตดีหว่า  คืนนี้วังเวียงดีมั้ย  หรือหนองคายดี แดดเริ่มร้อน  เพราะเกือบสิบโมงเช้า  ความหิวทำให้ผมเดินไปสั่งโอวัลตินเย็นข้างถนน "เท่าไหร่ครับ" "แปดพันห้า"  เสียงแม่ค้าห้าว  และ  ห้วน ผมจ่ายเงินไปสิบพันกีบ  ก่อนแม่ค้าทอนมาพันห้า . . .   ผมยิ้ม ก่อนตัดสินใจแล้ว  คืนนี้ผมจะไปนอนหนองคาย โอวัลตินเย็น  "เชี่ย" ไรว่ะ  ถุงละสามสิบกว่าบาท  กรูเอาเงินบาทไปให้คนไทยดีกว่าโว้ยยยยยยยยยย จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 20:19:05

ความคิดเห็นที่ 57   เลยมากินอาหารเช้าที่โรงแรม  เพราะเข็ดกับผู้คนที่ไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าปากเซ . . . . . . เวียงจันทน์  สำหรับผม  คงใช้เป็นแค่ทางผ่านไปหลวงพระบางเท่านั้น  เพราะผมคงไม่มานอนที่เวียงจันทน์อีกแน่ ๆ  ทุก ๆ อย่างที่เจอมา  มันบอกไม่ถูก  ประทับใจก็ไม่ใช่  มันขาด ๆ เกิน ๆ มั้ง จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 20:21:59

ความคิดเห็นที่ 58   มีรถกลับหนองคายเที่ยวเที่ยงสี่สิบ . . . ผมยังพอมีเวลาอีกสองชั่วโมง  สำหรับเดินเรื่อยเปื่อย จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 20:25:20

ความคิดเห็นที่ 59   เก็บรูปไปเรื่อย ๆ  เพราะโรงแรมให้เช็คเอ้าน์ตอนเที่ยง  พอมีเวลา . . . จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 20:29:37

ความคิดเห็นที่ 60   ผมกลับมาโรงแรมเอาก่อนเที่ยงอาบน้ำ  และกะว่าเดินไปตลาดเช้าราว ๑๐ นาที เพราะจะนั่งรถไป  ๖๐  บาทหรือ  ไม่อยากจ่ายเลยตอนนี้  ไม่อยากเอาเงินบาทไปทิ้ง  ผมเลยเลือกที่จะเดิน ผมหงุดหงิดมากกับทริปนี้  นี่ผมกำลังเป็นอะไรหว่า  ผมบอกตัวเองไม่ได้  ได้แต่เดินมาเรื่อย ๆ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 20:32:34

ความคิดเห็นที่ 61   สายตาผมหันไปเห็น . . . . . . ผมยิ้ม  ที่หงุดหมิด  เพราะผมอาจจะคิดถึงใครบางคนที่เมืองไทยมากกว่า  มันไม่ได้เกี่ยวกับคนที่นี่หรอก  อาจเพราะ  การที่ผมมาคราวนี้  ผมยังไม่ได้บอกเขาเลยมากกว่า  เลยพาลหงุดหงิด จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 20:36:08

ความคิดเห็นที่ 62   ผมดูเวลา  มีเวลาอีกราวสี่สิบนาทีก่อนรถออก . . . . . . จากจุดที่ผมยืนตรงนี้ไปตลาดเช้าราว  สิบนาที  แปลว่า  ผมยังมีเวลาอีกสามสิบนาทีสำหรับทำให้หัวใจที่ร้อนรุ่มเย็นลง  ผมกวาดสายตามองไปรอบ ๆ  ถนน  แล้วผมก็ยิ้ม ก่อนเดินเข้าไปในร้านมินิมาร์ทเล็ก ๆ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 20:38:31

ความคิดเห็นที่ 63   แล้วผมค่อย ๆ  ปล่อยหัวใจไปตามความรู้สึกของตัวเอง  บางทีสิ่งที่รู้สึกว่าผู้คนเป็นมิตรน้อยลง  เพราะลืมบอกใครบางคนหรือปล่าว . . . . . . ผมมาเวียงจันทน์ทั้ง ๆ  ที่หัวใจอยู่เมืองไทย ผมเลยต้องเดินแบบหงอย ๆ  มาสองวันกับหนึ่งคืน จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 20:42:12

ความคิดเห็นที่ 64   ผมปล่อยให้หัวใจแต่งแต้มโปสการ์ด . . . ผมยิ้ม  และแอบคิดว่า  ทำไมไม่ส่งให้ตัวเองหว่า  อยากได้บ้าง  ถ้ามีคนบ้าสักคนส่งโปสกาณืดแบบนี้ให้ผม  โดยที่ผมไม่ร้องขอ  ผมรักตายเลย ผมจำได้ทุกครั้งที่ผมเที่ยว  ผมจะส่งโปสการ์ดให้ใครคนนึงเสมอ  และผมจะยิ้มทุกครั้งที่ได้ยิินเสียงตามสายมาว่าได้รับสิ่งที่ผมส่งไปให้แล้ว จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 20:46:17

ความคิดเห็นที่ 65   ตามไปเที่ยวเวียงจันทน์ด้วยคนค่ะ.. จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 20:50:52

ความคิดเห็นที่ 66   ผมยิ้มกับตัวเอง  เมื่อหย่อนโปสการ์ดใบนั้นลงตู้ไปรษณีย์สีเหลือง  ก่อนที่จะเดินมาที่ตลาดเช้าอีกครั้ง . . . เพราะผมตั้งใจแล้ว คืนนี้ผมจะไปนอนที่หนองคาย . . . ผมคงต้องจบกระทู้เวียงจันทน์ไว้แค่นี้  ตรงที่ผมรู้ว่า สิ่งที่เราค้นหา  บางทีมันอยู่ใกล้ ๆ  เรานี่แหละ   . . . กระทู้หน้า . . .   "หนองคาย . . . โปสการ์ดใบเดียวในโลก" จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 20:54:15

ความคิดเห็นที่ 67   ภาพสวยมากค่ะ จากคุณ : เอื้องเหมย เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 21:47:18

ความคิดเห็นที่ 68   มาทักทายคนคอโปสการ์ดครับ เข้าใจความรู้สึกเวลาเจอตู้ไปรษณีย์ต่างแดน ความรู้สึกแบบนี้ ยากที่คนอื่นจะเข้าใจนอกจากคนที่รักโปสการ์ดเหมือน ๆ กัน ยังไงแวะไปทำความรู้จักกับคลัีบเรารักโปสการ์ด ห้องเล็ก ๆ ใน BP ที่นำเรามารู้จักกัน http://postcardlovers.pantipmember.com/ เชื่อเถอะว่ามีคนบ้าส่งโปสการ์ดให้คุณโดยที่ไม่ได้ร้องขอแน่ ๆ จากคุณ : Cherokee1 เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 22:13:53

ความคิดเห็นที่ 69   ขอบคุณสำหรับรีวิวครับ ผมเองก็ชอบเดินเที่ยว เดินกันจนขาแข็ง น่องโป่งกันไปเลย จากคุณ : ทองเอก (ผมชอบกิน Nasi Lemak) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 53 23:18:03

ความคิดเห็นที่ 70   เก้าอีโซฟานั่งที่ประตูชัยเขาเขียนว่า อุปถัมภ์โดย การบินไทย ครับ ผมเคยเห็นประเด็นร้อนเกี่ยวกับเก้าอี้ไทยเหล่านี้ที่ไปตั้งตระหง่านแถวประตูชัย สถาณที่สำคัญทางประวัติศาสของลาวแล้วคนลาวที่เวปสมาคมลาวก็ก่นด่าว่าทำไมเอาเก้าอี้ไทยมาวางเต็มไปหมดเดี๋ยวต่างชาติก็นึกว่าลาวเป็นส่วนหนึ่งไทย อะไรประมาณนี้ คนไทยกะลาวก็ด่ากันไปมา จนกระทู้ถูกปิดลง จากคุณ : vuddiken เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 03:48:25

ความคิดเห็นที่ 71   ตามไปเที่ยวเวียงจันทน์ค่ะ  ... จากคุณ : ป้าเกษ (inhouse) เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 07:26:01

ความคิดเห็นที่ 72   ตามไปเที่ยวค่ะ  จะไปปลาย พยนี้ จากคุณ : MyloveisBlue เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 13:42:31

ความคิดเห็นที่ 73   ติดตามดูรีวิวของคุรนนท์ปวิชญ์ตลอดครับ ขอบคุณที่แบ่งปันสิ่งดีดีให้กันครับ เป็นกำลังใจให้ครับ ^ ^ จากคุณ : ไวท์เบิร์น เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 13:43:28

ความคิดเห็นที่ 74   ที่ไหน ๆ ไม่อุ่นใจเท่าบ้านเรา . . . ความคิดเห็นนี้ได้แตกไปยังกระทู้ E9769240 จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 53 15:42:13

ความคิดเห็นที่ 75 มาชมโปสการ์ดแฮนด์เมดสวยๆ ค่ะ ถ้ามีโอกาส ก็อยากจะได้รับบ้างจังค่ะ ถ้ามีใครทำให้ คงดีใจมาก ๆ เลยเหมือนกัน จากคุณ : Yai Klong_Tour Rai เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 12:24:00

ความคิดเห็นที่ 76 ความเห็นที่ 48 อ่านว่า "อุปถ้มภ์โดย การบินไทย" ครับ จากคุณ : เอกพระนคร เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 14:10:35

ความคิดเห็นที่ 77 ้เข้าใจเลย อาหารที่ลาว แพงมากกกกกกกกกก จากคุณ : Boa Boa เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 19:51:21

ความคิดเห็นที่ 78 คุณ : Boa Boa แพงนะผมไม่แคร์  แต่ไอ้ที่แพงแล้ว  รสชาติมันไม่ได้นะสิ . . .  ขนาดหมี่น้ำ  ชามนึง  "สิบห้าพัน" เวร  หกสิบบาท    รสชาติสู่  มาม่าต้มยำกุ้งไม่ได้เลย จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 20:15:01