ความคิดเห็นที่ 1   โรงเรียนบ้านขอบด้งอยู่ใกล้กับบ้านขอบด้ง  ซึ่งเป็นหมู่บ้านชาวมูเซอ (หรือที่เรียกอีกอย่างว่า ละหู่)  อยู่ห่างจากสถานีเกษตรหลวงอ่างขางประมาณ 3-4 กิโลเมตร   บ้านมูเซอขอบด้งส่วนใหญ่เป็นบ้านไม้หลังคามุงจาก ไม่มีห้องน้ำ  ในรูปกลางจะเห็นรั้วไม้ล้อมลานเต้น “จะคึ” ตามประเพณีของมูเซอ   มูเซอนับถือผี  รักอิสระ  ไม่ชอบเป็นลูกจ้าง  และมักทำอะไรตามใจตัวเอง พ่อแม่มูเซอจึงไม่ค่อยเห็นความสำคัญเรื่องการเรียนของเด็กๆมากไปกว่าการหารายได้ จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 21:56:58

ความคิดเห็นที่ 2   เด็กนักเรียนที่นี่มีประมาณ 300 คน ตั้งแต่อนุบาลถึง ป.6  เย็นวันแรกที่ไปถึง เด็กๆกำลังเข้าแถวตามกลุ่มสีที่แบ่งเป็น 5 สี เพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน เพราะนอกจากเด็กมูเซอขอบด้งที่หมู่บ้านอยู่ติดโรงเรียนแล้ว  ที่โรงเรียนนี้นักเรียนกว่าครึ่งเป็นชาวปะหล่องจากหมู่บ้านนอแล  ซึ่งเข้ามาอยู่ภายหลังบริเวณสุดชายแดนไทย-พม่าที่มีฐานทหารของทั้งสองฝ่ายตั้งประจัญหน้ากัน   เด็กปะหล่องต้องเดินจากหมู่บ้านนอแลมาโรงเรียนบ้านขอบด้งเป็นระยะทาง 4 กิโลเมตร  และเดินกลับอีก 4 กิโลเมตร   หน้าฝนน้องๆจึงลำบากพอดู  ยกเว้นเด็กอนุบาลบางส่วนที่หมู่บ้านจัดรถปิ๊คอัพรับส่ง 2 เที่ยว (แบบอัดแน่นมากๆ) จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 21:58:06

ความคิดเห็นที่ 3   ส่งน้องปะหล่องบ้านนอแลเดินแถวกลับหมู่บ้านแล้ว  ฉันจึงเดินลงไปสำรวจหมู่บ้านมูเซอขอบด้งที่ตั้งเรียงรายตามแนวลาดชันของภูเขา   บ้านมูเซอมีใต้ถุนและมีชานบ้านที่ใช้งานเหมือนห้องเอนกประสงค์  นักเรียนบางคนกลับไปถึงบ้านก็เลี้ยงน้อง  เอาอาหาร(หยวกกล้วย)ไปเลี้ยงหมู แล้วออกมาเล่นกันตามถนน  เด็กผู้ชายตั้งกลุ่มเล่นยิงหนังสติ๊ก  เด็กผู้หญิงจอมซนเล่นโหนราวท้ายรถปิ๊คอัพแทนบาร์เดี่ยว   บางคนขีดตารางบนพื้นเพื่อเล่นตั้งเต   ..ของเล่นของเด็กชาวเขาช่างเรียบง่ายเหลือเกิน.. จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:02:12

ความคิดเห็นที่ 4   เช้ามืดวันรุ่งขึ้น  ฉันโบกรถมอเตอร์ไซด์(ใครก็ไม่รู้) ข้ามเนินขึ้นสันเขามารอที่ปากทางแยกเข้าโรงเรียน   เด็กๆบ้านนอแลจะออกเดินตั้งแต่ 6โมงครึ่ง  เดินเท้า 4 กิโลเมตร  มาถึงโรงเรียนก่อน 8 โมง  เช้านี้ฟ้าครึ้มมากเพราะเมื่อคืนฝนตกชุ่มฉ่ำ เจ็ดโมงนิดๆ  หมอกจางๆยังปกคลุมถนน  หัวขบวนเด็กนักเรียนนอแลก็เริ่มเห็นได้แต่ไกล  เดินฝ่าหมอกกันมาเป็นแถวยาว   วันนี้เป็นวันศุกร์ เด็กๆจึงแต่งชุดประจำเผ่ามาโรงเรียน  เด็กผู้ชายปะหล่องบ้านนอแลนุ่งกางเกงขากว้างสีน้ำเงิน  ใส่เสื้ออะไรก็ได้  เด็กผู้หญิงนุ่งซิ่นสีสดใส  สวมเสื้อแขนยาวตกแต่งสาบหน้าและแขนด้วยแถบผ้าสีแดง   ประดับเสื้อด้วยพู่ไหม เชือก ลูกปัด หรือโลหะสีเงิน  และที่เอวสวม “หน่องว่อง” ที่ทำจากหวาย  หรือไม่ก็เข็มขัดโลหะสีเงิน  ตามความเชื่อที่ว่าชาวปะหล่องสืบเชื้อสายมาจาก “นางร้อยเงิน” นางฟ้าหรือนางกินรีน้องสุดน้องที่ถูกนายพรานใช้บ่วงจับ  (ฟังดูแล้วคล้ายๆเรื่องมโนห์ราเลยนะ) ในรูปข้างบน  แถวล่างจะเห็นเด็กหญิงชาวปะหล่องตัวนิดเดียวที่เดินมาโรงเรียน  เธอคนนี้เรียนอยู่ชั้นอนุบาล 2   นอกจากสวมเสื้อและซิ่นสีสวยแล้ว   เธอยังใส่บู๊ตยางสีฟ้าที่ฉันส่งมาให้เมื่อคราวก่อน  (เห็นแล้วรู้สึกดีใจที่ของที่ส่งมาเป็นประโยชน์ต่อเด็กๆ)    เส้นทางเดินไปโรงเรียนมีหุบเขาและเมฆหมอกสวยๆให้เห็นข้างทาง  แต่ว่าเด็กๆคงเห็นจนชินตาแล้วละมัง จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:04:41

ความคิดเห็นที่ 5   เด็กๆน่ารักมาก  กลุ่มเด็กผู้หญิงปะหล่องบ้านนอแลที่ยืนหน้าตึกเรียน จะเห็นที่เอวมี “หน่องว่อง” จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:06:14

ความคิดเห็นที่ 6   ส่วนรูปกลุ่มเด็กผู้ชายสวมเสื้อกางเกงลายดอกเป็นเด็กมูเซอบ้านขอบด้ง ก่อนโรงเรียนเข้าเด็กๆส่วนหนึ่งไปช่วยกันเตรียมอาหารกลางวันที่โรงครัว  เห็นกำลังหั่นมะเชือเทศ  เด็กๆบอกว่าวันนี้ทำน้ำพริกอ่อง  โรงเรียนมีงบให้แค่ค่ากับข้าว  โดยเด็กๆเอาข้าวมาจากบ้านเอง จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:07:07

ความคิดเห็นที่ 7   พอมาถึงโรงเรียนเด็กๆก็แยกกันทำกิจกรรมตามกลุ่มสีเช่น กวาดลานหน้าโรงเรียน พรวนดิน ฯลฯ   พอแปดโมงครึ่งก็เข้าแถวร้องเพลงชาติ เพลงสรรเสริญพระบารมี กล่าวคำปฏิญาณตน แล้วก็เข้าห้องเรียน  เด็ก ป.1 ถึง ป.6 เรียนที่ตึก 2 ชั้น   ส่วนอนุบาล 1-2 เรียนที่เรือนไม้ชั้นเดียว  ฉันไปดูเด็กอนุบาลก่อนดีกว่า  ช่วงนี้ยังไม่เข้าหน้าหนาวเลย  แต่ห้องเรียนเด็กอนุบาลต้องปิดหน้าต่างบางด้าน   อากาศบนดอยช่วงนี้ค่อนข้างเย็นมากทีเดียวเพราะฝนตกทั้งวัน (อุณหภูมิประมาณ 18-20 องศา) จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:08:42

ความคิดเห็นที่ 8   ห้องอนุบาล 2 มีกิจกรรมประกอบเพลง เด็กๆทำท่าเป็นสัตว์ต่างๆ  และเป็นต้นไม้ที่ “ชูยอดและทอดใบ” ตามเนื้อเพลง  ทำท่าไปเล่นกันไปพลางหัวเราะเสียงแจ๋ว   แล้วต่อด้วยนั่งล้อมวงทำแบบฝึกหัด  พักเดียวเด็กๆก็เริ่มเลื้อยลงนอนพังพาบกับพื้นไม้  พอถึงขั้นระบายสี  เด็กๆหยิบกล่องพลาสติคใส่สีเทียนมาจากชั้นแล้วเปิดกล่องเทแท่งสีกระจายเกลื่อนเต็มพื้นห้อง  ใครจะใช้สีไหนก็หยิบเอาเอง  ง่ายดีจังเนอะ จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:09:56

ความคิดเห็นที่ 9   เดินไปดูพี่ๆ ป.1-6 บนตึกบ้าง  สำหรับชั้นประถม โต๊ะที่มีใช้อยู่เป็นโต๊ะแบบเตี้ย  ปกติเด็กนั่งเรียนบนเสื่อ  แต่คุณครูบอกว่า อบต.ขอยืมเสื่อไปใช้งานแล้วยังไม่ส่งคืน เด็กๆจึงต้องนั่งเรียนบนพื้นปูนขัดเรียบซึ่งตอนนี้ค่อนข้างเย็นทีเดียว  และที่สำคัญโต๊ะหลายๆตัวของน้องๆก็เริ่มทะลุแล้วด้วย  แต่น้องๆก็ยังต้องใช้เรียนหนังสือทั้งๆที่โต๊ะทะลุอย่างนั้น สาเหตุหนึ่งที่ฉันกลับมาโรงเรียนบ้านขอบด้งอีกครั้งก็คือเรื่องโต๊ะเรียนนี่แหละ  นักเรียนหนึ่งห้องมีประมาณ 40 คน  ถ้าใช้โต๊ะเก้าอี้ไม้แบบนั่งคู่กัน 2 คน มีช่องเก็บหนังสือใต้โต๊ะ   ครูกุ้งนางช่วยไปถามราคาที่ลำพูนมาให้  ตกชุดละ 1,000 บาท  เป็นโต๊ะเก้าอี้ที่ทำจากไม้ยาง  นั่งได้ 2 คนคู่กัน  ถ้านักเรียน 40 คน ก็เป็นโต๊ะเก้าอี้ 20 ชุดต่อหนึ่งห้อง  ตกห้องละ 20,000 บาท  ค่าขนส่งถึงเชิงดอยอีก 2,000 บาท   หลังจากนั้นโรงเรียนจะขอความอนุเคราะห์จากสถานีเกษตรหลวงหรือไม่ก็ป่าไม้เพื่อขนขึ้นมาบนดอยอีกต่อหนึ่ง    เพียงแต่..ตอนนี้..ยังไม่มีงบประมาณค่าโต๊ะเก้าอี้.. จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:11:39

ความคิดเห็นที่ 10   ไปเที่ยวอ่างขางด้วยคนค่ะ เห็นแล้วคิดถึงจัง เมื่อไหร่จะได้กลับไปอีกเนี่ยยยยยยยยยยยย จากคุณ : คนช่างฝัน สาวข้างบ้าน เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:12:17

ความคิดเห็นที่ 11   กลับมาดูเด็กอนุบาลอีกครั้ง  ช่วงพัก  เด็กๆส่วนหนึ่งออกมาวิ่งเล่นส่งเสียงดังกรี๊ดกร๊าดน่าสนุก   แต่หนุ่มน้อยคนนี้เอาสมุดมาเขียนหนังสือที่โต๊ะหินด้านหน้าโรงเรียนอย่างตั้งอกตั้งใจ   ดูซิ..เสื้อน้องขาดแล้วหละ  พอดูข้างหน้า  โอ๊ย..น้องขี้มูกย้อยเลย  แถมเสื้อมอมแมมมากๆๆๆๆๆเลย   ใครมีเสื้อเด็กหรือเสื้อหนาวอุ่นๆช่วยส่งมาบริจาคให้น้องบ้างเถอะนะ จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:12:49

ความคิดเห็นที่ 12   รออ่านค่ะคุณอาร์ต อยากไปแบกเป้  อย่างพี่อาร์ทบ้างจังเลย ฝากบอกด้วยนะคะ พี่เค้าเก่งจัง  5 วัน 4 คืน เป็นพักร้อนที่คุ้มค่าจริง ๆ จากคุณ : เต่าตัวลาย เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:14:47

ความคิดเห็นที่ 13   11 โมงครึ่ง  เด็กอนุบาลออกมาทานข้าวใต้ชายคาข้างห้องเรียน  น้องอนุบาลมีโต๊ะเก้าอี้นั่งทานข้าว (แต่นั่งเรียนกับพื้นเพราะห้องเรียนของหนูเป็นทั้งที่เรียน ที่ทำกิจกรรม และที่นอน)   ก่อนทานข้าวก็มีการท่องกลอนขอบคุณข้าวปลาอาหารที่ได้มาอย่างยากลำบาก    น้ำพริกอ่องในหม้อใบใหญ่ของน้องอนุบาลหน้าตาเหมือนแกงไข่ใส่มะเขือเทศและต้นหอม เด็กแต่ละคนหยิบชามมารับแจกกับข้าว  บางคนทานในขันตักน้ำพลาสติค  แต่ละคนช่วยเหลือตัวเองได้เก่งทีเดียว   พอคุณครูตักแจกครบคน  พวกที่ทานหมดแล้วถือชามมาขอเติม  แต่กับข้าวหมดแล้ว (งบมีเท่านี้)   พอครูถามหาเวรทำความสะอาด  เด็กๆแย่งหม้อกันจนฉันนึกแปลกใจ  คุณครูบอกว่า เด็กๆเค้าแย่งกันล้างหม้อเพื่อที่จะได้ขูดกับข้าวที่ติดขอดก้นหม้อมาทาน  ..ฟังแล้ว..อึ้งไปเลย..   อยากให้เด็กๆใน กทม.ที่กินทิ้งกินขว้างได้มาเห็นบ้างจัง   ส่วนพี่ๆ ป.1-6  นั่งทานข้าวกับพื้นหน้าห้องเรียน  เรียงกันเป็นแถว  แต่ละคนมีกล่องใส่ข้าวมาจากบ้าน  มีพี่รุ่นโตทำหน้าที่ตักกับข้าวแจกน้องๆ จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:15:02

ความคิดเห็นที่ 14   ฉันอยู่ที่โรงเรียนขอบด้ง รวมเวลาแล้วก็ประมาณหนึ่งวันเท่านั้น  แต่เป็นหนึ่งวันที่มีหลากหลายความรู้สึกจริงๆ.. จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:17:34

ความคิดเห็นที่ 15     ขอบคุณคะคุณอาร์ต อีกมุมหนึ่งของบ้านเราที่ไม่ค่อยได้เห็น จากคุณ : marzo เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:17:48

ความคิดเห็นที่ 16   โรงเรียนบ้านขอบด้งคงไม่ใช่โรงเรียนที่ยากจนหรือขาดแคลนที่สุดในประเทศไทย   แต่เด็กๆที่นี่ก็ยังขาดสิ่งจำเป็นอีกหลายอย่าง  ทั้งอาหารกลางวัน  โต๊ะเก้าอี้  เสื้อผ้ากันหนาว ถุงเท้า ฯลฯ  จึงใคร่ขอบอกบุญทุกท่านที่ได้อ่านเรื่องนี้ หากมีจิตเมตตาเด็กๆโรงเรียนบ้านขอบด้ง  สามารถส่งของบริจาคไปให้เด็กๆได้ที่ โรงเรียนบ้านขอบด้ง  ตู้ ปณ.65  อำเภอฝาง  จังหวัดเชียงใหม่  50110 หมายเลขโทรศัพท์  053 – 450 048 จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:18:50

ความคิดเห็นที่ 17   ปีที่แล้ว ผมก็ไปมาเที่ยวที่อ่างขางมา  ปีนี้ก็อยากไปอีก   แต่ตอนนี้ขอตามไปเที่ยวด้วยคนนะครับ จากคุณ : ส่วนหนึ่งของประเทศไทย เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:19:09

ความคิดเห็นที่ 18   ฉันอาจจะเล่าสิ่งที่พบเห็นและสิ่งที่รู้สึกได้ไม่ครบถ้วนนัก    แต่ภาพของเด็กๆเหล่านี้คงบอกเล่าเรื่องราวและความเป็นไปได้ดียิ่งกว่าคำบอกเล่าของฉัน   โดยเฉพาะสีหน้าและแววตาของเด็กน้อยจากบ้านขอบด้งคนนี้   ฉันอำลาโรงเรียนบ้านขอบด้งมาเมื่อปลายเดือนสิงหาคม  กลางฤดูที่มีสายฝนพร่างพรมทั้งวันทั้งคืน  และสายลมเย็นมากพอที่เด็กๆหรือแม้แต่ฉันเองก็รู้สึกเหน็บหนาว   วันนั้นป่าเขาเขียวชอุ่ม  แต่งแต้มด้วยสีเหลืองจัดของลูกพลับใกล้สุก  และใบสีแดงของต้นไหนที่เริ่มเปลี่ยนสีก่อนจะทิ้งใบร่วงหล่นเมื่อสายลมหนาวมาเยือน   ..และเมื่อฤดูหนาวมาถึง  น้องๆที่โรงเรียนบ้านขอบด้ง คงยิ่งเหน็บหนาวมากกว่าวันนี้หลายเท่าตัวนัก  ผ้าผืนเก่าๆมอมแมมผืนนี้ คงไม่ช่วยให้น้องหายหนาวได้เลย.. ..น้องๆโรงเรียนบ้านขอบด้ง ยังรอคอยความช่วยเหลือจากพี่ๆและลุงป้าน้าอา..ทุกคน.... -------------------------------------------------------------- อาร์ท 6 กันยายน 2553 จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:20:17

ความคิดเห็นที่ 19   สุดยอดครับ ขอชื่นชมคนทำความดี ปล.กิฟหมดเกลี้ยงเลยครับ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:25:51

ความคิดเห็นที่ 20   มีข้อมูลเพิ่มเติมสักนิดสำหรับใครที่คิดอยากจะทำบุญ 1.  รร.บ้านขอบด้ง  มีชั้นอนุบาล-ป.6  ในส่วนห้องเรียน ป.1 ถึ. ป.6 นั้น  มีโต๊ะเก้าอี้แล้ว 3 ห้อง คือ ป.2, 3, 6  สภาพไม่ใช่ของใหม่แต่ก็ใช้ได้ ที่ยังใช้โต๊ะเตี้ยๆ+นั่งกับพื้น มี 3 ห้อง คือ ป.1, ป.4 และ ป.5  ซึ่งพี่ได้รับเงินบริจาคมาพอที่จะจัดหาโต๊ะเก้าอี้ได้ 2 ห้อง คือ ป.4 และ ป.5  (รวม 40 ชุด นั่งคู่กัน)   ห้อง ป.1 จึงยังไม่มีโต๊ะเก้าอี้เป็นชุด  มีแต่โต๊ะเตี้ย  แต่ครูบอกว่ายังไม่ถึงกับลำบาก  เพราะเด็ก ป.1 ยังตัวเล็ก   2.  ถ้ามีใครสนใจจะบริจาคให้ห้อง ป.1  ควรรวบรวมเงินให้ได้ครบทั้งห้อง (20ชุด)แล้วจึงส่งไป  เพราะการสั่งโต๊ะเก้าอี้ ทางร้านจะรับทำต่อเมื่อสั่งหลายชุด  เพราะมีปัญหาเรื่องค่าขนส่งด้วย 3.  ของบริจาคที่ส่งให้เด็กๆ เป็นอีกเรื่องที่น่าคิด  เพราะเด็กก็คือเด็ก  ถ้าของไม่พอสำหรับ 1 ห้อง  ครูก็ไม่สามารถแจกได้ เพราะเด็กจะเสียใจ   แต่คุณครูจะเก็บไว้รอรวบรวมให้ครบที่จะแจกได้ 1 ห้อง  หรือไม่ก็แจกเด็กที่ทำความดี  ซึ่งบางครั้งก็พูดยากว่าเด็กคนไหนขาดแคลน 4.  ตอนพี่ส่งถุงเท้าไป เลยต้องทำการบ้าน คือขอจำนวน นร.ทุกชั้น แยกชายหญิง (ผู้หญิงถุงเท้าขาว  ผู้ชายสีน้ำตาล)  แล้วแยกซื้อตามไซ้ส์และสีให้ครบจำนวน นร.ทั้ง รร.  ประมาณ 300 คน   พี่ส่งไป 26 โหล ประมาณ 4,000 บาท  อย่างนี้จะแจกได้ครบและเด็กได้ของที่ขนาด+สีตรงกับที่ต้องใช้   หรือตอนที่ขึ้นไปครั้งหลังนี่  พี่เอานมอัดเม็ดสวนจิตรลดาขึ้นไป (พยายามหาขอที่มีประโยชน์+ไม่อยากแจกขนมกรุบกรอบ) ลังหนึ่งมี 100ซอง ซองละหลายเม็ด  พี่กะว่าแจก อนุบาล 1-2 ได้พอ(ประมาณ 90คน)  ปรากฏว่าคุณครูแนะนำวิธีให้แจก ป.1ได้ด้วย  โดยครูตัดซองแจกคนละ 5 เม็ด ก็จะมีเหลือไว้แจกวันหลัง+แจก ป.1ได้อีกด้วย  เพราะงั้นเวลาใครจะเอาของไปแจก  ควรจัดไปให้พอสำหรับเด็กเป็นห้องๆไป (ถ้าไม่พอเด็กจะเสียใจ) 5.  ครั้งนี้ได้รับเงินบริจาคค่าโต๊ะเก้าอี้ มากและเร็วเกินคาด  ในส่วนของพี่เลยขอสรุปจบแค่ 2 ห้อง คือ ป.4 กับ ป.5  เท่านั้น  ถ้ามีใครสามารถรวบรวมในส่วนห้อง ป.1 ได้อีกห้องก็ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ มีความเห็นเพิ่มเติมเท่านี้ค่ะ  ไว้ถ้ามีความคืบหน้าเรื่องโต๊ะเก้าอี้จะมาเล่าต่ออีกทีค่ะ -`๏’- -`๏’- -`๏’- -`๏’- -`๏’- -`๏’- -`๏’- -`๏’- -`๏’- -`๏’- -`๏’- -`๏’- -`๏’- -`๏’- -`๏’- -`๏’- -`๏’- สวัสดีเพื่อนๆ พี่ๆ น้อง BP ทุกท่านนะครับ  พอดีไม่ทันทักหลายท่านนะครับ เข้ามาให้ข้อมูลเพิ่มว่า เผื่ออยากสอบถามอะไรเพิ่มเติม  สามารถสอบถามได้นะครับ เพราะเห็นพี่อาร์ท เค้าบอกจะไปค้น Login Pantip  เข้ามาตอบครับ สำหรับผม  ขออนุญาตส่งข้อมูลทั้งหมดที่มี  เท่านี้ก่อนนะครับ สวัสดีทุกๆ ท่านอีกครั้งครับ แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 53 22:27:32 จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:26:19

ความคิดเห็นที่ 21   เข้ามาชมด้วยคนนะคะ จากคุณ : snas89Pink เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:35:03

ความคิดเห็นที่ 22   ชื่นชมคุณอาร์ท(ญ)ที่ได้ทำกิจกรรมดีๆเพื่อนน้องๆค่ะ ขอบคุณคุณอาร์ทที่นำเรื่องราวดีๆมาแบ่งปันนะคะ ^^ จากคุณ : คืนไร้ดาวพราวแสงจันทร์ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:54:43

ความคิดเห็นที่ 23   ขอบคุณคุณอาร์ท ทั้ง สอง ท่าน ที่ได้แบ่งปันเรื่องราวดี ๆ ให้พวกเราค่ะ จากคุณ : Yai Klong_Tour Rai เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 23:33:04

ความคิดเห็นที่ 24   เด็ก ๆ ที่ขาด ก็ขาดซะจริง ๆ มีเวลามีโอกาส มักจะเลี้ยงอาหารกลางวันเด็กบ้าง บริจาคของบ้าง ก็ตามกำลังที่มี แต่เห็นด้วยว่า ถ้าให้ ก็ควรให้ให้ได้ครบทุกคน เพราะไอ้คนไม่ได้นี่ คงเศร้าน่าดู จากคุณ : papa mama love u เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 00:02:47

ความคิดเห็นที่ 25   ขอบคุณที่ทำให้ระลึกถึงเมื่อหลายปีที่แล้วที่ไปมอบของให้กับน้อง ๆ ที่โรงเรียนบ้านขอบด้งนี้เช่นกัน นอนที่โรงเรียนนี่ 1 คืน มีความสุขมาก ๆ คิดถึงน้อง ๆ ที่นี่ทุกคน คิดถึง... จากคุณ : uwws เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 01:01:47

ความคิดเห็นที่ 26   แถวบ้านก็มีเสื้อกันหนาวของเด็กๆ เยอะมาก   อยากจะซื้อไปบริจาคก็หมดปัญญาจะขนไปให้...เฮ้อ..  สงสัยต้องหาวิธีอื่น.. จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 01:48:45

ความคิดเห็นที่ 27   ขอบคุณเรื่องราวที่นำมาบอกกล่าวครับ พี่อาร์ท จากคุณ : One Light One Shadow เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 07:39:06

ความคิดเห็นที่ 28   ผมอ่านไปน้ำตาซึมไป ตอนเด็กแย่งกันไปล้างหม้อข้าว... ทำไมโลกเรามีความต่างกันมากมายถึงเพียงนี้นะ .... ขอบคุณมากๆที่นำมาเผยแพร่ครับ จากคุณ : นายเอ็กซ์ เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 08:51:04

ความคิดเห็นที่ 29   ชื่นชมคนดีของสังคมครับ  ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆ ให้ได้รู้นะครับ จากคุณ : noiwanwannoi เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 08:58:48

ความคิดเห็นที่ 30   ขอบคุณคุณ Art ที่นำสาระดีๆมาฝากห้องบลูเสมอ ขอบคุณไปถึงพี่สาวคนหนึ่งคนนั้นด้วยค่ะ (นี่ก็กิ๊ฟนะคะ) จากคุณ : LoveError เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 09:32:14

ความคิดเห็นที่ 31   ปีที่แล้วก็ไปพักบ้านขอบด้งเช่นกัน ไปเที่ยวดอยอ่างขางมาได้ภาพสวยๆมาเยอะเหมอืนกัน เลยได้ไปกางเต็นท์นอนบนบ้านนอแล ชอบเหมือนกันเลยคับ น้องๆน่ารัก ผมได้อุดหนุนผ้าพันคอ กล้วยไม้สวยๆ กลับมาด้วย น้องๆน่ารักมากเลยคับ ชื่นชมกระทู้ดีๆ ยกนิ้วให้เลย คุณสุดยอดมากๆ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 53 09:48:53 จากคุณ : ภาพถ่ายเล่าเรื่อง เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 09:46:07

ความคิดเห็นที่ 32   เข้ามาอ่าน + ให้กิฟต์ ค่ะ ขอผลบุญตอบแทนนะคะ ^^ จากคุณ : igreenbody เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 09:49:23

ความคิดเห็นที่ 33   ตามไปเที่ยวด้วยคนคะ  ไม่เห็นกระทู้ของ คุณอาต นานแล้วนะคะเนี่ย เอ หรือเราตกข่าวหว่า จากคุณ : **ความจริงในใจ** เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 10:43:20

ความคิดเห็นที่ 34   ซาบซึ้งมากๆที่คุณอาร์ทได้ตัดสินใจไปบ้านขอบด้ง และบันทึกเรื่องราวนี้ขึ้นมา และต้องขอบคุณน้องอาร์ต ที่มีจิตเป็นกุศล นำเรื่องราวนี้มาบอกต่อในชุมชนออนไลน์ เพื่อผู้มีจิตศรัทธาจะได้ช่วยเหลือตามกำลังของแต่ละท่าน จากคุณ : เตี้ยอ้วนชวนไถล เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 12:20:41

ความคิดเห็นที่ 35   อาร์ท(ชาย).. พี่ตามมาอ่านแล้วนะคะ  ขอบคุณแทนน้องๆค่ะ จากคุณ : ตะวันดวงอ้วน เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 13:55:24

ความคิดเห็นที่ 36   แอบเห็นใจที่เด็กๆ บางกลุ่มยังขาดโอกาสในชีวิตอีกเยอะนะคะ แต่ก็ยังมีน้ำใจจากหลายๆ คนที่ยังคอยที่จะหยิบยื่นมือช่วยเหลือพวกเขาอย่างเต็มที่เช่นกัน โอกาสอาจไม่ได้เกิดมาพร้อมพวกเขา อยู่ที่สังคมเราที่พร้อมจะหยิบยื่นโอกาสให้พวกเขาต่างหาก ขอบคุณคุณอาร์ทมากๆ ที่มาแบ่งปันเรื่องราวดีดีแบบนี้ให้ชมกันนะคะ   @^_^@ จากคุณ : CX gal เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 14:24:35

ความคิดเห็นที่ 37   ขอบคุณแทนโลกใบนี้ค่ะ : ) จากคุณ : khorbfaa เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 15:55:02

ความคิดเห็นที่ 38   เผื่อเพื่อนๆ ใน BP  อยากจะสอบถามอะไรเพิ่มเติม พี่อาร์ทของผม  ไม่ลืม Password แล้วอยู่ที่คูหา #35   ขอบคุณพี่อาร์ท ตะวันดวงอ้วน  ด้วยครับ จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 16:16:23

ความคิดเห็นที่ 39   วันนี้อาจารย์ที่สอนพูดถึงโรงเรียนนี้พอดี ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆนะคะ :) จากคุณ : คุริคุริ เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 20:46:52

ความคิดเห็นที่ 40   ...ตามมาด้วยอีกคนค่ะ เคยไปออกค่าอาสาที่โรงเรียนนี้ด้วยค่ะ แล้วก็เคยเอาของไปบริจากที่โรงเรียนบ้านขอบด้งอีกหลังจากเรียนจบแล้ว เห็นภาพแล้วคิดถึงอยากกลับไปอีกจังเลยค่ะ   จากคุณ : จูลายกะปลายฟ้า^-^ (ปลายฟ้าที่ภูตะวัน) เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 23:36:40

ความคิดเห็นที่ 41   สวัสดีค่ะเพื่อนๆ BP ขอขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆที่ผู้อ่านกระทู้นี้มีให้เด็กๆ รร.ขอบด้ง แวะมาแจ้งข่าวเพิ่มให้ค่ะ เมื่อวานโทร.คุยกับครูเรียมและครูกุ้งนาง คุณครูบอกว่าได้นำเงินบริจาคไปวางมัดจำค่าโต๊ะเก้าอี้แล้ว ทางร้านจะจัดทำและส่งให้ที่เชิงดอยประมาณวันที่ 8 ตุลา เพราะฉะนั้นในช่วงปิดเทอมก็คงได้จัดโต๊ะเก้าอี้ใหม่เข้าห้อง พอเปิดเทอมวันที่ 1 พย. น้องๆ ป.4 และ ป.5 ก็จะได้นั่งเรียนที่โต๊ะเก้าอี้ใหม่แล้วค่ะ ถ้ามีโอกาส ช่วงปลายปีจะหาเวลาขึ้นไปเยี่ยมเด็กๆอีกครั้ง แล้วจะมาเล่าให้ฟังอีกครั้งค่ะ จากคุณ : ตะวันดวงอ้วน เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 53 12:06:43

ความคิดเห็นที่ 42   อ่านแล้วรู้สึกปลื้มใจกับ คุณตะวันดวงอ้วนจริงๆ ขอบคุณที่นำเรื่องดีมาบอก กล่าวเมื่อต้นปีก็ไปอ่างขาง ก่อนไปก็ส่งเสื้อผ้ากันหนาวไปบริจาคแต่ให้ไว้ ที่สถานีอนามัยอ่างขาง เพราะเค้าจะทำการแจกจ่ายเอง แต่เสียดายไม่ได้ ขึ้นไปที่บ้านนอแล เนื่องจากวันนั้นสภาพรถตู้ที่เหมาไปเกิดปัญหา ทั้งๆ ที่เตรียมข้อมูลมาแล้วว่าต้องไป วันที่ไปพักที่สถานีเกษตรฯ เสียดายจริงๆ ตั้งใจว่าเร็วๆนี้ต้องไปใหม่และจะไปบ้านนอแลให้ได้ เดี๋ยวจะรวบรวมสมัคร พรรคพวกลงขันกันนำของไปบริจาคอีก จากคุณ : น้ำค้างกลางทุ่ง เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 14:59:19

ความคิดเห็นที่ 43   ในหน้าหนาวที่กำลังจะมาถึง.... หากเพื่อนๆ BP หรือท่านที่เข้ามาชมกระทู้นี้ทุกท่าน ได้มีโอกาสท่องเที่ยวที่ จ.เชียงใหม่  อยากให้กระทู้นี้เป็นการจุดประกายเล็กๆ ให้ท่านได้ท่องเที่ยวอย่างมีความสุขและได้มีโอกาสเติมเต็มให้แก่เด็กๆ  ที่ขาดโอกาสเหล่านี้ด้วยนะครับ จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 09:10:19