ขอเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นวันที่ไปปราสาทให้เป็นตัวอย่างแก่ท่านที่จะไปคราวหน้า..
คณะเราไปถึงเกือบๆเที่ยง รถไปส่งไว้ที่ร้านอาหาร+โรงแรมที่หน้าปราสาทเลย
ตอนที่ขับผ่านเข้าไปนั้นคิวจำหน่ายบัตรเข้าชมยาวเหยียดจากจุดจำหน่ายบัตร
ไปยันลานจอดรถ ยาวมากๆร่วมร้อยเมตรเห็นจะได้ เราไม่ได้จองมาล่วงหน้า
เพราะไม่คาดว่าจะมีคนมากเช่นนี้(เป็นวันธรรมดา)
ผมที่รับหน้าที่ไปหาบัตรให้กับคณะเดินดูตลอดคิวแล้วก็มองไม่เห็นอนาคตเลย
เดินไปมาพร้อมมองหาทาง จนในที่สุดเห็นและได้ยินการสนทนาจากกลุ่มที่เข้า
แถวอยู่กลางๆค่อนไปทางหัวแถว ว่าเป็นคนไทยด้วยกัน ไม่มีทางเลือกจริงๆ
นอกจากทำตัวหน้าไม่อายเข้าไปขอความช่วยเหลือจากคุณกบ(ขอขอบคุณใน
น้ำใจที่มีให้) แจ้งว่าขอให้ช่วยซื้อตั๋วให้ด้วย เพราะถ้าไม่ช่วยวันนี้น่าจะไม่มีโอกาส
เข้าชมเพราะตั๋วน่าจะหมดก่อน ชาวเยอรมันที่เข้าคิวอยู่ข้างหลังก็ทำท่ารู้ทันเรา
ผมก็ขอร้องให้คุณกบเห็นใจคณะของเราที่มีทั้งเด็กเล็กและผู้หญิง
คุณกบก็เลยต้องร่วมมือทำสิ่งที่ไม่ถูกต้องไปด้วย (คนเยอรมันถือเรื่องนี้มาก )
บาปกรรมตามทัน ผมนับหัวและเงินฝากคุณกบให้ช่วยซื้อตั๋วโดยเอาเงินฝาก
ไปกับเพื่อนคุณกบอีกที(ให้ต่อหน้าไม่ได้เจ้าคนที่เข้าคิวต่อข้างหลังไม่ยอมแน่)
มารู้ทีหลังตอนนับหัวขึ้นรถม้าไปชมปราสาทว่า ผมนับหัวและซื้อตั๋วเข้าชมปราสาท
โดยลืมนับตัวเองครับ........สมน้ำหน้าซะ...ToT...
แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 21:24:14
แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 21:02:37
แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 21:02:02
แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 20:59:55