 |
( ลาว.....ที่รัก ) ตอนที่.1 จวียงจันทร์ (( By อาบูมากัร มูฮัมหมัด ))
|
|
ก่อนอื่นขอ สลามมุอะลัยกุม กับพี่น้องมุสลิมที่ได้เวลาบวชกันแล้วครับ นี่ก็เข้าเดือนรอมฎอนหรือถือศิลอดของชาวมุสลิม ได้เวลาทำบุญกันครั้งใหญ่ ขอให้ทุกคนโชคดีและปอซออย่าให้ขาด-ละหมาดกันให้ครบน่ะครับ วัสลาม....อัลเลาะฮฺ ฮูอักบัร
สวัสดีคร้าบบบบ กลับมาอีกครั้งหนึ่งกับหนุ่มใต้ปัตตานีแดนสะตอ หน้าแขกรูปหล่อ หน้าม้อ สูงโปร่ง จมูกโด่ง ขาวจั๊วะ ฮ่าๆๆ ตรงกันข้ามหมดเลย วันนี้มีเรื่องราวของการเดินทางไปเยือนลาวครั้งที่เท่าไรก็ไม่รู้ เอามาฝากแฟนๆให้อ่านหายคิดถึงกันเลย ((เผื่อมีใครคิดถึง)) ถ้าขึ้นชื่อว่าไกด์คงต้องนึกถึงการเดินทางเป็นอันดับแรก ได้ไปโน่นไปนี่ไปหลายที่ก็รู้สึกว่ามีความผูกพันธ์กับสถานที่นั้นๆ นี่ก็อีกครั้งกับการเดินทางไปเยือนลาวครั้งนี้ครับ ด้วยความที่ผมชอบบันทึกการเดินทางโดยตลอด ผมมักจะจดไดอารี่ไว้เสมอ เอาไว้อ่านยามแก่เฒ่าหรือเผื่อลูกหลานได้อ่านกัน
ตอนนี้ผมอยู่โรงแรมดอนจันทร์ พาเลซ โฮเทล Donchan Palace Hotel ในเวียงจันทร์ครับ ตอนนี้ก็ 1ทุ่มกว่าแล้ว ของคืนที่ 14 สิงหาคม 53 หลังจากทานข้าวเสร็จ เป็นอาหารฮาลานครับบวกกับกินเตี๋ยวไก่มะระกับผัดสะตอกุ้ง รับรองตดกันพรึ๊บพรั๊บเหม็นกันทั้งรถแน่ ฮ่าๆๆๆ หลังจากอดข้าวมาในช่วงกลางวัน ผมถือศิลอด เมื่อคืนที่ 12 สิงหา หลังจากโทรบอกรักม๊ะห์ พวกเราก็ออกเดินทางกันทันที ไปโดยรถบัสของบริษัท ทั้งหมดเป็นนักศึกษาฝึกงานด้านภาษาและคณะที่ศึกษาเกี่ยวกับการบริหารและจัดการโรงแรม ในจังหวัดชลบุรีนั่นแหละ น้องนักศึกษาสาวๆสวยๆทั้งนั้น เอ๊ะ!!!!! ชักยังไงนี่เรา อิอิ น้องนุ่งทั้งนั้น ถ้าน้องไม่นุ่งก็ค่อยว่ากันไป ไปกันทั้งหมด 38 คนจ้า เดินทางสายอิสานครับ จากพัทยาก็ขึ้นเขาปักธงชัย โคราช นั่งรถกันมาเหนื่อยมาก พักทางเป็นระยะๆ เปลี่ยนโชเฟอร์คนขับไปเรื่อยๆ เมื่อคืนรถชนกันระเนระนาดหมด เห็นแล้วสยองเลยอ่ะ ใจไม่ค่อยดีเลย มีตายด้วย โทรหาม๊ะห์ ม๊ะห์ก็ปลอบฝัน (สลามมัต เราะห์มัต) ขอให้โชคดี ทีแรกจะไปทางนครพนม แต่กลัวเสียเวลา พวกผมเลยเข้าทาง อ.เมืองหนองคาย ใกล้กับสะพานมิตรภาพสองเรา เอ๊ย!!! ไทย-ลาว อิๆๆ เพื่อที่จะข้ามไปฝั่งลาว Ban nong-Heo ตอนนี้เวียงจันทร์ฝนกำลังตก แต่อากาศดีมากๆครับ เย็นสบาย ผมสั่งห้องพิเศษนอนคนเดียวเปลี่ยวเอกาเลย เดี๋ยวสั่งสาวลาวสัก4คนเอาไว้นอนกอด ห้องนอนก็ดูสะอาดดีน่ะไม่เก่าไม่ใหม่ แต่แอร์มีกลิ่นนิดหน่อยเหมือนมีอะไรตายอยู่ในนั้นเลย เจอพนักงานโรงแรมสาวๆแซวด้วยล่ะว่าผม(เจ้าชู้เนาะ)ผมก็งงเพราะไม่เคยไปเหล่สาวๆคนใหนเลย พอดีอ้ายโก้แปลให้ฟังว่า ภาษาลาว(เจ้าชู้ แปลว่า ดูดี,หล่อ,) ประมาณนี้ ตัวผมลอยขึ้นไป5กิโลเลย อิๆๆ ผมต้องใช้ไกด์คนลาวทำงานด้วยก็ได้อ้ายโก้มานี่แหละ อ้ายโก้ทำงานเป็นไกด์มา3ปีแล้ว เรียนจบ ป.ตรี จากฝรั่งเศสน่ะ ส่วนผมก็จบจากนอกมาเหมือนกันครับ จบจากมหาลัย Oxford London England เลยน่ะ ฮ่าๆๆ ล้อเล่นน่าขี้ฮกทั้งเพ.............
ตอนนี้ที่ลาวเย็นสบายมากๆ น้องๆนักศึกษาก็จับกลุ่มคุยกันใหญ่ คงตื่นเต้นมั้งที่มาต่างประเทศ!!! วันนี้พาน้องๆไปกินก๋วยเตี๋ยวลาวมา เห็นมันบอกแทบอ้วกครับ ไม่ใช่อะไรหรอกแค่รสชาติต่างจากบ้านเรา บ้านเขาเห็นใส่ซอสมะเขือเทศ ไข่ไก่ดิบ และอีกหลายอย่าง แต่ก็เห็นพวกเขากินหมดน่ะ เพราะเข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตามครับ เดี๋ยวหาว่าเราไปดูถูกอาหารบ้านเขาอีก แต่สนุกดีน่ะ แล้วก็พากันไปถ่ายรูปที่ประตูชัย ผมมีเรื่องประทับใจเยอะแยะมากมายเลย อยากจะระบายให้ทุกคนได้ฟังกันจัง แต่ที่แน่ๆเที่ยวลาวคราวนี้คงได้เมียคนลาวกลับด้วยแน่ๆ คนอะไรน่ารักจริงๆ เธอชื่อ มุกสา เป็นคนหลวงพระบาง ตอนนี้ใกล้จบแล้ว อายุ22ปี (ฮั่นแน่!! ถามข้อมูลละเอียดจัง อิๆๆ) มุกสาก็ตามทัวร์อยู่ในกลุ่มผมนี่แหละ ผมจ้างเธอมาทำงานด้วย เธอมีหน้าที่ประสานงานด้านที่อยู่และอาหารการกิน ส่วนอ้ายโก้แนะนำด้านการท่องเที่ยว มุกสาทำงานเก่งมาก ภาษาอังกฤษสุดยอด ผมยังพูดสู้เขาไม่ได้เลย ผมให้ค่าจ้างมุกสาวันละ700บาท 6วัน มุกสาบอก ไม่เคยได้เยอะขนาดนี้ อย่างน้อยก็250-350บาท จริงๆก็ราคานี้แหละ แต่ผมให้เยอะเพราะสงสารเธอ เธอทำงานและเรียนด้วย แล้วเอาเงินที่ทำงานนี่แหละ ไปใช้ค่าเล่าเรียน แต่น้องเขานิสัยดีน่ะ เป็นกันเอง (ผมลืมหยางฟาง ณ mthai ไปชั่วขณะ) ทำงานด้วยกันมาหนึ่งวัน มันเริ่มผูกพันธ์กันแน่นหนา เริ่มแจกเบอร์แจกเมลล์ก่อนสั่งลา โอ้มุกสาน่ารักจริง... อิอิ เป็นกลอนซะเลย แต่คบแบบพี่แบบน้องดีกว่า (ปล่อยให้เขาไปมีชีวิตที่ดีกว่านี้เถอะ) แต่ก็น่ารักได้ใจจริงๆน่ะ สาวลาวเนี่ย ขากลับต้องแอบพกมาพัทยาแล้วมั้ง ฮ่าๆๆๆ เดี๋ยวโดนม๊ะห์ตีหัวแตกพอดี
พรุ่งนี้ผมต้องเข้าไปร้านแหกตาอีก (ร้านแหกตา แปลว่า ร้านถ่ายรูป) ฮาดี ผมก็งงว่าเขาจะไปแหกตากันทำไม เดี๋ยววันที่ 15 นี้ก็ออกเดินทางไปหลวงพระบางต่ออีกครับ เวียงจันทร์ไปหลวงพระบาง ก็เกือบ10 ชั่วโมง ผมต้องเดินทางออกตอนกลางคืนกัน ก็คงนอนกันในรถแหละ เป็นรถบัส2ชั้น ไปถึงโน่นก็คงเช้าครับ เหนื่อยมากเลย ส่วนรถก็ใช้ของลาว ของไทยเราใช้ไม่ได้ครับ เพราะพวงมาลัยคนละฝั่งกัน จริงๆอยากนั่งเครื่อง แต่ค่าใช้จ่ายสูงเกินไป เวียงจันทร์ยามค่ำคืนก็ดูสวยเหมือนกัน แถมมีผับเธคอยู่ใกล้ๆด้วยล่ะ ไอ้พวกนั้นไปเมากันแล้ว เห็นสาวลาวแต่ละคนก็ไม่ธรรมดา สายเดี่ยวเกาะอกเต็มเลยนี่หว่า ใครบอกว่าสาวลาวแต่งตัวเรียบร้อยนี่ โดยเฉพาะหนุ่มๆจากไทยแลนด์เห็นเขาบอกว่าเป็นที่หมายตาของสาวลาวเป็นอันมากในผับในเธค อาจจะเพราะว่าหนุ่มไทยแต่งตัวดีมีตังค์มั้งครับ ที่นี่เธคใหญ่เหมือนกัน น่าเที่ยวจัง แหล่งท่องเที่ยวก็ดูดี ตึกราบ้านช่องก็ดูทันสมัย มีห้างใหญ่โตมาก ซุเปอร์มาเก็ต สิ่งอำนวยความสะดวก ไม่เหมือนแต่ก่อนที่ยังดูโทรมอยู่ ผมว่าลาวเขาพัฒนาดีน่ะ ตกกลางคืนก็เดินเที่ยวเล่นกัน ส่วนภาษาก็ไม่ใช่ปัญหาเพราะเราพูดไทยเขาก็ฟังรู้เรื่องดี ราคาอาหารอย่าคิดว่าถูก อยู่ในเมืองก็แพงเอาเรื่องน่ะ ข้าวจานล่ะ 8,925 กีป ครับ ส่วนเพลงไทย ละครไทย ฮิตกันน่าดู อบอุ่นดีครับจริงๆ
ผมอยากจะเขียนตอนกลับมาจากลาว แต่มันยาวมาก เลยเขียนตอนอยู่เวียงจันทร์ก่อนดีกว่า ส่วนตอนอยู่หลวงพระบางผมจะเขียนอีกตอนหนึ่ง ให้ผมได้ไปสัมผัสที่นั่นก่อน แล้วค่อยมาโม้ให้เพื่อนๆพี่ๆฟังกัน เพื่อนๆไกด์ก็ชวนผมไปท่องราตรี แต่ผมคงไม่ไปหรอก เป็นตัวอย่างไม่ดีแก่น้องๆ ผมไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่ และเป็นช่วงเดือนรอมฎอนด้วย ผมอยากจะทำใจและกายให้บริสุทธิ์ สิ่งเหล่านี้ไม่สามารถเอาชนะใจผมได้หรอกครับ
งั้นคืนนี้ผมขอลาไปจัดเด็ก เอ๊ย!!! ไปนอนก่อนน่ะครับ แล้วค่อยเจอกันใหม่..... สลามมัต มาลัม
ปล.อย่าลืมอ่าน ลาว.....ที่รัก ตอน.หลวงพระบางนะ ประมาณ 20 สิงหาคม ถึงจะได้ตั้งกระทู้ครับ กลับจากลาวก่อน
เด็กปัตตานี....อาบูมากัร มูฮัมหมัด
แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 53 06:11:31
| จากคุณ |
:
อาบูมากัร 
|
| เขียนเมื่อ |
:
16 ส.ค. 53 06:02:35
|
|
|
| |
