ความคิดเห็นที่ 1   เอาวิดีโอคลิปมาให้ชมก่อนครับ ;) จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:10:31

ความคิดเห็นที่ 2   โห... free dive ถึง 30.5 เลยหรอคะ??? สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดด มารออ่านๆๆๆ จากคุณ : KoKi-MAAN เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:10:38

ความคิดเห็นที่ 3   9 - 10 เมษายน : 6 meters วันนี้ผมรีบสรุปงาน และจ่ายเงินค่าแรงให้ช่างตั้งแต่ยังไม่ทันบ่าย พอยังไม่สามโมงดี ก็ขออนุญาตทำตัวน่าเกลียดออกจากที่ทำงาน เพราะจะรีบกลับไปคอนโดไปเช็คของอุปกรณ์ดำน้ำ เสื้อผ้าที่จะเอาไปใช้ที่เกาะเต่า ในช่วงวันหยุดยาวเทศกาลสงกรานต์ที่ช่างไม้ ช่างสีของไสยาสน์ คอลเลคชั่น ได้กลับบ้านไปหาครอบครัว ไปเจอะเจอญาติสนิทมิตรสหาย ส่วนตัวผมเองขอไปเรียนดำน้ำตัวเปล่า หรือ freediving ที่เกาะเต่ากลางอ่าวไทย เพราะจะหาวันหยุดติดต่อกันยาวๆ แบบนี้ ในแต่ละปีได้แค่ไม่กี่ครั้งเท่านั้น ผมนัดเพื่อนออกจากคอนโดพร้อมกันตอนประมาณ 5 โมงเย็น หลังจากที่ตรวจตราสัมภาระเรียบร้อย ยังมีเวลาเหลือเยอะก็เลยเปิด iTunes โหลดเพลงเข้า iPod Nano ไว้ไปฟังเวลานั่งเรือ นั่งรถทัวร์ ก็เลยได้โอกาสอัพเดทเฟิร์มแวร์เจ้า iPhone 3G ในช่วงนาทีสุดท้ายก่อนจะไปขึ้นแท็กซี่ ซึ่งถือเป็นโชคดีมากๆ เพราะเป็นการแบ็คอัพข้อมูลต่างๆ ลงบน iMac หลังจากไม่ได้ทำมาหลายเดือน รถทัวร์ของบริษัทลมพระยาพาผม และเพื่อน และเพื่อนของเพื่อน ซึ่งต่อมาก็กลายเป็นเพื่อนกันไปหมด ออกเดินทางจาก กทม. ตอนเกือบจะสองทุ่ม ตลอดเวลาบนรถทัวร์ผมนอน และก็นอนอย่างเดียว จนรถมาถึงท่าเรือทุ่งมะขามน้อย จังหวัดชุมพรตอนเช้าตรู่ พวกเราก็ต้องเปลี่ยนยานพาหนะจากรถทัวร์คันใหญ่ ไปเป็นเรือคาตามาลันซึ่งออกเดินทางเอาตอนประมาณ 7 โมงเช้ามุ่งหน้าสู่เกาะเต่า ที่อยู่ห่างจากฝั่งชุมพรประมาณ 80 กิโลเมตร ไม่มีอะไรให้ทำมากนัก นอกจากนอนและก็นอน ประมาณ 9 โมงเช้า เราก็มาถึงท่าเรือแม่หาด เกาะเต่ากันสักที Takashi Hirasawa เพื่อนชาวญี่ปุ่นของพวกเราที่ปัจจุบันมาลงหลักปักฐานอยู่ที่เกาะเต่ามารอคอยพวกเราอยู่แล้ว อันดับแรกพวกเราพากันไปเช่ามอเตอร์ไซค์กันก่อน เพราะต้องใช้เป็นพาหนะเดินทางหลักตลอดเวลาที่อยู่บนเกาะ จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับที่พัก ทำธุระส่วนตัว และนัดกันมาเจอที่ Yakuzen สถานที่อาบน้ำสไตล์ญี่ปุ่นของ Takashi ซึ่งปัจจุบันหยุดกิจการชั่วคราว เพราะ Takashi ใช้เวลาปัจจุบันส่วนใหญ่ทุ่มเวลาให้กับหนังสือ Sabai Jai หนังสือให้ข้อมูลนำเที่ยวบนเกาะเต่า ซึ่งมีพี่รุท และเก๋ เพื่อนซี้ของผมเป็นหุ้นส่วนอยู่ และก็มาเที่ยวกับพวกเราในทริปนี้ด้วย พวกเรามาพร้อมกัน และเที่ยวด้วยกันก็จริง แต่ที่พักกลับกระจัดกระจายกันไปคนละทาง ออกจากท่าเรือผมมุ่งหน้าออกไปทางหาดทรายรี เลยสี่แยกขึ้นไปไม่ไกลก็ถึง Sun Smile ที่พักที่สะอาด และเป็นส่วนตัวมากๆ โดยเฉพาะห้องผมซึ่งอยู่บนชั้น 4 ทั้งชั้นมีอยู่ห้องเดียว ยังกับเพนท์เฮาส์ประมาณนั้นเลย เก็บข้าวของอาบน้ำเรียบร้อย ผมก็ควบเจ้าโซนิคใส่ยางวิบากวิ่งลัดเลาะไปบนถนนเลียบหาดทรายรี เพื่อไป Apnea Total สถานที่ที่ผมจะมาเรียน Freediving ซึ่งถือเป็นกิจกรรมหลักในทริปนี้ของผม ที่ Apnea Total ผมพบกับสตาฟชื่อ Jon ผมแนะนำตัวว่าได้ติดต่อจองคอร์สเรียนมาทาง E-mail ล่วงหน้า ซึ่ง Jon ก็จำได้ และชี้ให้ดูว่าบนกระดานมีชื่อของผมรวมอยู่กับนักเรียนคนอื่นเรียบร้อยแล้ว Jon บอกให้ผมมาที่นี่ตอน 9 โมงเช้าวันพรุ่งนี้ โดยบอกให้ผมทานอาหารเบาๆ เท่านั้น ปกติผมไม่ทานอาหารเช้าอยู่แล้ว ก็เลยสบายๆ ครับ มารู้ตอนหลังว่า Freediver ไม่นิยมทานข้าวเช้า หรือก่อนดำน้ำ เพราะถ้าหากมีอาหารที่ยังย่อยไม่หมดในร่างกาย จะทำให้เราสูญเสีย O2 ที่สำคัญไปในกระบวนการย่อยอาหารด้วย   บ่ายสองโมงพวกเราก็กลับมาเจอกัน โดยพากันไปนั่งเรือหางยาวเพื่อไป Snorkling และไปโดดหน้าผากัน ก่อนไปพวกเราไปแวะเช่า Scooter ขนาดเล็กๆ ที่ใช้เกาะเวลาดำน้ำลงไป เอาไปเล่นกันด้วย 2 เครื่อง โดยสถานที่แรกที่เรือพาพวกเราไปก็คือ อ่าวโตนด ซึ่งนอกจากจะมีปะการังน้ำตื้นให้ได้ชมกันแล้ว ยังมีไฮไลท์คือ ก้อนหินขนาดใหญ่ที่น่าจะสูงประมาณ 7-8 เมตร ที่โผล่ขึ้นมากลางอ่าว บนหินก้อนนี้จะมีเชือกให้เราไต่ขึ้นไปถึงยอด และสามารถโดดลงน้ำที่มีความลึกประมาณ 8-9 เมตรได้ ซึ่งถือเป็นกิจกรรม Extreme ที่สนุกสนานอีกอย่างหนึ่งของเกาะเต่า ผม เก๋ และ Takashi กระโดดเล่นกันคนละรอบสองรอบ Takashi โชว์การกระโดดแบบพุ่งหลาวเอาหัวลง ซึ่งมาบอกผมทีหลังว่ายังไม่เคยเอาหัวลงที่นี่มาก่อนเพราะความสูงที่มาก นี่เป็นครั้งแรก หลังจากโดดน้ำ และดำดูปะการังกันสักพัก พวกเราก็ย้ายไปที่แหลมเทียน ที่มีจุดกระโดดหน้าผาเหมือนกัน แต่เตี้ยกว่าที่อ่าวตโนดทำให้ไม่ต้องทำใจมากกันสักเท่าไหร่ จากจุดนี้เราก็เดินทางไปยังบริเวณเกาะนางยวนต่อ พวกเราดำน้ำ และเล่น Scooter กันอย่างสนุสนานก่อนที่จะเดินทางกลับไปยังท่าเรือแม่หาด และแยกย้ายกันไปอาบน้ำล้างตัว ก่อนจะมาเจอกันที่ร้านอาหารญี่ปุ่น Kakureya ของเชฟ Ishi ที่อยู่ใกล้ๆ Yakuzen นั่นเอง จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:12:11

ความคิดเห็นที่ 4   Snorkling ที่อ่าวโตนด แก้ไขเมื่อ 29 เม.ย. 53 10:15:51 จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:14:50

ความคิดเห็นที่ 5   ภาพไม่ไปครับ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:18:40

ความคิดเห็นที่ 6   โดดหน้าผาลงน้ำที่อ่าวโตนด ชมวิดีโอโดดน้ำได้ที่ http://www.facebook.com/v/1384350604508 จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:23:34

ความคิดเห็นที่ 7   วันที่ 11 เมษายน : 12.5 meters เมื่อคืนนอนหลับสบายหลังจากดินเนอร์ที่ร้าน Kakureya อาหารญี่ปุ่น ที่เน้นปลา และผัก เป็นการเตรียมตัวที่ดีก่อนที่ผมจะเริ่มเรียน freediving ในวันนี้ ผมตื่นตั้งแต่หกโมงเช้านั่งดูข่าวแล้วก็เครียด เลยต้องเปลี่ยนช่องไปดูหนัง ดูอย่างอื่นแทน แปดโมงกว่าผมก็ควบเจ้ามอเตอร์ไซค์เช่าคู่ใจไป Apnea Total ที่หาดทรายรี staff ของ Apnea Total เป็นคนตรงเวลามากๆ ที่ว่าตรงคือทั้งไม่มาสาย และไม่มาก่อนเมื่อผมมาถึงตอน แปดโมงสี่สิบ ร้านยังไม่เปิดเลย มีแต่นักเรียนซึ่งเป็นชาวต่างชาติทั้งหมดทยอยกันมารอ พอใกล้ๆ เก้าโมง staff ของ Apnea Total ก็มากันพร้อมหน้า Instructor ก็พานักเรียนไปถ่ายรูปเก็บไว้ทำบัตร certificate ซึ่งจะได้รับเมื่อเรียนจบคอร์ส เก้าโมงตรง Instructor ของเราคือ Julia ก็บอกให้พวกเราเข้าในห้องเรียน เพื่อเรียนภาคทฤษฎีกันก่อนลงทะเลในตอนก่อนเที่ยง สิ่งแรกก็คือการถามนักเรียนทุกคนว่ารู้จัก Freediving ได้อย่างไร และทำไมถึงมาเรียน แต่ละคนก็มีคำตอบที่แตกต่างกันไป แต่สำหรับผม Big Blue คือภาพยนตร์ที่เป็นแรงบันดาลใจให้รู้จักกีฬา Freediving และเมื่อเวลาผ่านมานาน Monofin คือสิ่งที่ทำให้ อยากมาเรียน Freediving ในครั้งนี้ หลังจากนั้นเราก็เรียนรู้เรื่องการทำ Duck Dive การ Breath Up และอุปกรณ์ต่างๆ ที่ใช้ในการ Freediving รวมถึงประเภทต่างๆ ของกีฬา Freediving ซึ่งก็ใช้เวลาไม่นานนัก และการเรียนเป็นไปแบบสบายๆ ไม่เครียด เพราะคุณครูชาวอาเจนตินาคนนนี้ มีอารมณ์ขัน และมีความเป็นครูสูง ทำให้นักเรียนทุกคนสนุก และเข้าใจบทเรียนได้อย่างแท้จริง หลังจากจบการเรียนภาคทฤษฎีของวันนี้ พวกเราก็ไปรวมตัวกันที่ห้องเก็บอุปกรณ์ wetsuit และตีนกบ ต้องให้ได้ขนาดที่พอเหมาะกับแต่ละคน หลังจากนั้นอุปกรณ์ทั้งหมดรวมทั้ง หน้ากาก ก็ถูกบรรจุรวมในกระเป๋า เพื่อขนขึ้นเรือ สำหรับ snorkle และเข็มขัดตะกั่ว อยู่บนเรืออยู่แล้ว Julia บอกให้นักเรียนทุกคนไปซื้อน้ำมาเตรียมไว้ของใครของมัน การอยู่ในทะเลนานๆ ทำให้เสี่ยงต่อการ Dehydration ได้ พวกเราต้องทานน้ำกันเยอะๆ ครับ เราขึ้นเรือเล็กเพื่อเดินทางไปยังเรือประมงดัดแปลง เพื่อใช้สำหรับการ Freediving โดยเฉพาะ นอกจากนักเรียน Beginner Course แล้ว บนเรือยังมีนักเรียน Master Class ที่เดินทางไปด้วยกันด้วย สำหรับ Master Class ใช้วลาเรียนประมาณ 4 อาทิตย์ โดยที่นักเรียนทุกคนต้องออกไปกับเรือ เพื่อไปฝึก Freedive แทบจะทุกวัน สลับกับการฝึก Static Apnea ที่บริเวณหาดหน้า Apnea Total นั่นเอง ในขณะที่เรานั่งเรือเล็กไปยังเรือใหญ่ Instructor และนักเรียน Master Class หลายคน ใช้วิธีว่ายน้ำจากฝั่งมาขึ้นเรือใหญ่เลย บ่งบอกให้เห็นถึงความฟิตของร่างกาย เรือออกเดินทางจากหาดทรายรีมุ่งหน้าไปยังร่องน้ำระหว่างเกาะเต่า และเกาะนางยวน ระหว่างทาง Julia แจกจ่ายอุปกรณ์ให้กับพวกเรา และแนะนำการใช้งานที่ถูกต้อง ส่วนนักเรียน Master Class จะเตรียมตัวเองทันที และเริ่มทำ Streching บางคนก็เริ่ม Breath Up กันตั้งแต่บนเรือเลย เมื่อเรือทอดสมอ และจอดเข้าที่เรียบร้อยเหล่า instructor ก็เริ่มติดตั้งทุ่น และทิ้งสาย Guide ลงสู่น้ำเบื้องล่าง วันนี้เป็นวันแรกของการเรียน สายถูกทิ้งลงไปที่ความลึกประมาณ 12 เมตรสำหรับนักเรียน Beginner โดยมีทุ่นทั้งหมดสามทุ่น ซึ่งแต่ละทุ่นมี Instructor อย่างน้อย 1 คน คอยดูแลนักเรียนไม่เกิน 3 คน ผมได้อยู่ทุ่นกลาง กับนักเรียนชาวอังกฤษ และเยอรมัน Sam และ Max ส่วนครูของผมคือ Rodrigo ถึงแม้จะเคยได้มีโอกาสฝึก freedive มาบ้างเกือบเดือน แต่ที่ผ่านมาก็เป็นแค่การฝึกในสระว่ายน้ำเท่านั้น นี่คือครั้งแรกที่ผมได้ freedive ในทะเลจริงๆ 12 เมตรอาจดูเป็นความลึกที่ไม่มากนัก แต่ก็ชวนให้ตื่นเต้นไม่น้อย เราเริ่มจากการฝึกทำ Duck Dive หรือการเริ่มการดำน้ำด้วยการปักหัวลงไปในแนวดิ่ง ซึ่งหลายคนก็ทำได้ดี เมื่อดำลงไปเราจะต้องตามไลน์ตลอด หลังจากเริ่มคุ้นเคยกับการ Duck Dive ต่อมาก็คือการเริ่มดำจริง โดยเริ่มจากการ Breath Up และทำ Duck Dive ดำลงไปตามไลน์ เวลาเราดำลงไปจะลงไปทีละคน โดยที่คนอื่นจะ Breath Up รอ และ Rodrigo ก็จะดำลงไปคอยดูแลความปลอดภัย และดูว่าเราทำถูกต้องหรือไม่ด้วย ครั้งแรกๆ ผมยังไม่กล้าลงไปลึกนัก แต่ในครั้งต่อๆ มาก็เริ่มคุ้น และลงไปถึงปลายสายได้สำเร็จ เมื่อกลับขึ้นมาถึงผิวน้ำ สิ่งที่ต้องทำเป็นอันดับแรกคือการ Recovery หายใจเพื่อเอา O2 เข้าไปเพิ่ม และลดปริมาณ CO2 เพื่อป้องกันอาการหมดสติ หรือ Black Out ครูจะคอยตะโกนบอกให้เรา Recovery อยู่ตลอด จนเมื่อเริ่มรู้สึกดีขึ้น ผมก็มองดู Dive Comp ที่ข้อมือ ซึ่งบอกความลึกของการดำครั้งล่าสุดที่ 12.5 เมตร นี่คือการทำ deep dive ครั้งแรกของผม Rodrigo จับมือ แล้วบอกว่า Welcome to freediving world ผมรู้สึกมีความสุขมากๆ และหลังจากการดำถึงปลายสายในครั้งแรก หลังจากนั้นผมก็ดำจนถึงปลายสายได้ทุกครั้ง ทั้ง CWT Constant Weight หรือ FIM Free Immersion เมื่อวานในการดำน้ำ Snorkling ของผม ผมพบปัญหาการ Equalize หูไม่ได้ทั้งๆ ที่ลงไปไม่ลึกแค่ประมาณ 5 เมตร แต่วันนี้ผมสามารถลงไปถึง 12.5 เมตรได้ก็เพราะการแนะนำของ Julia ในชั้นเรียนที่บอกให้เราทำ Equlization ตั้งแต่เริ่มดำ และทำเป็นระยะโดยไม่ต้องรอให้เจ็บหู นักเรียนบางคนมีปัญหากับการ equalization ซึ่งครูก็คอยให้คำแนะนำแก้ไขอย่างใกล้ชิด สำหรับการเรียนในวันแรกของผม ผมรู้สึกมีความสุข ที่ได้สัมผัสกับกีฬา freediving มากๆ บ่ายสองโมงเรือก็ออกเดินทางกลับสู่ฝั่ง เมื่อถึงเรือเล็ก บรรดาครู และ นักเรียน Master Class ก็พากันว่ายน้ำกลับฝั่งอีก กลับมาที่ Apnea Total พวกเราต้องล้างอุปกรณ์ด้วยน้ำจืด และเก็บเข้าที่ Julia ถามถึงประสบการณ์ของแต่ละคนในวันนี้ สิ่งที่ผมรับรู้ได้คือ Instructor ของ Apnea Total จะคอยให้กำลังใจ และมีจิตวิทยาที่ดีมากๆ ทำให้นักเรียนรู้สึกดีอยู่เสมอๆ พรุ่งนี้เก้าโมงเช้าเหมือนเดิม Julia บอก พวกเราแยกย้ายกันกลับไปพักผ่อน ผมแวะทานข้าวหน้าเป็ด ก่อนจะกลับไปอาบน้ำอาบท่า และนอนพักจนรอจนเย็นๆ ค่อยออกไปทานอาหารกับเพื่อนๆ วันนี้เราไปทานอาหารกันที่ร้าน New Heaven ที่มีวิวสวยงามมากๆ และ อาหารก็อร่อย ที่พิเศษคือวันนี้เป็นวันเกิดของอ้อ เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่ม เก๋ กับ Takashi แอบแวะไปซื้อเค้กมาฉลองในตอน Dinner ด้วย คนทั้งร้านอาหารร่วมกันร้องเหลง Happy Birthday ให้อ้อ หลังจากอิ่มหนำ และพักผ่อนกันชิวๆ ได้ที่พวกเราก็แยกย้ายกันกลับไปพักผ่อนยังที่พักของใครของมัน จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:24:21

ความคิดเห็นที่ 8   วันที่ 12 เมษายน : 20.6 meters กิจวัตรประจำวันที่เริ่มคุ้นเคยครับ เวลามาเที่ยวทีไรทำไมมันตื่นเช้าเสียทุกที เหมือนเดิมครับฆ่าเวลาด้วยการดูทีวี โดยไม่ทานอาหารเช้า ทานแต่น้ำเปล่าเยอะๆ เท่านั้น พอใกล้เก้าโมงก็ขี่มอเตอร์ไซค์ไป Apnea Total ครับ วันนี้ในห้องเรียน Julia สอนโยคะที่เรียกว่า Pranayama ซึ่งเป็นวิธีการหายใจ ที่สามารถฝึกเพื่อใช้กับการ freedive ได้ครับ จากนั้นก็เป็นเรื่องการ Rescue กรณีืที่บัดดี้เราเกิดอาการ Black Out หรือ Samba ขึ้น ซึ่งเราต้องดำลงไปรอบัดดี้เราที่ความลึกประมาณ 13 เมตร แล้วว่ายขึ้นมาพร้อมๆ กัน โดยต้องมองหน้าสังเกตอาการบัดดี้เราตลอดครับ เพราะช่วง 15 เมตรถึงผิวน้ำคือช่วงที่จะเกิดการหมดสติได้ ซึ่งเรียกว่า Shallow Water Black Out การ Black Out ในน้ำลึกเกิดขึ้นได้ยากมากครับ มีการฝึกทำท่ากันบนบก พอก่อนเที่ยงก็ได้เวลาเตรียมอุปกรณ์ไปลงเรือกันครับ วันนี้เชือกถูกหย่อนลงไปถึงความลึกประมาณ 20 เมตรครับ ตื่นเต้นมากๆ ผม Max กับ Sam มี Rodrigo เป็น Instructor เหมือนเคย Rodrigo ให้เราทบทวนการทำ Duck Dive และ ค่อยๆ เพิ่มความลึกเมื่อเริ่มมั่นใจครับ เวลา Breath Up ซึ่งต้องก้มหน้าลงในน้ำผมมองไปตามปลายสายที่ลงไปลึกกว่าเมื่อวานด้วยความรู้สึกที่ว่า เราจะทำได้ไหมเนี่ย แล้วก็เริ่มฝึกครับ ครั้งแรก duck dive เน้นท่าทางเทคนิคที่ถูกต้อง ครั้งที่สองเริ่มไปลึกอีกนิด ครั้งที่สาม 18 เมตร ความลึกใหม่ในชีวิตของผม ครั้งที่สี่ และครั้งต่อๆ ไป ผมสามารถลงไปได้ถึงปลายสาย 20.6 เมตร คือความลึกที่แสดงอยู่บน Suunto D4 Rodrigo เชคแฮนด์แสดงความดีใจผมอีก และให้คำแนะเรื่องการตีฟินให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น และชมว่าผม Relax ดีมาก การผ่อนคลายคือหัวใจสำคัญของ freediving ครับ หลังจากนั้นก็มีการฝึก Rescue โดยผมจับคู่กับ Sam ฝึก Rescue เสร็จก็เป็นอันจบคอร์ส Beginner Freediving ซึ่งก่อนกลับ Monica พาเราไปดำน้ำเล่นที่หินพีวี หรือ  Pee Wee Pinnacle ซึ่งเป็นจุดดำน้ำ Scuba เพราะมีความลึกตั้งแต่ 6-20 เมตร แต่พวกเราก็สามารถดำลงไปชมความงามของหินพีวีได้ถึงแม้จะไม่ได้ใช้อุปกรณ์ Scuba ก็ตาม กลับมาที่ Apnea Total หลังจากเก็บอุปกรณ์เรียบร้อย Julia เรียกให้ทุกคนมารวมกัน พร้อมกับมอบ Certificate Card ให้นักเรียนทีละคน พร้อมกับพูดว่า "Congratulation, you are now freediver" นักเรียนทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข แต่พอมาถึงผม Julia หา Card ไม่เจอ นั่นก็เพราะว่าผมลงเรียน Advance Course ต่อ ทาง Apnea Total จึงจะรอทำ Advance Certificate ให้ทีเดียวเลย Julia พูดว่า "Don't worry you are already a freediver" ผมยิ้มแก้มปริ ออกจาก Apnea Total ผมก็ไปแวะกินข้าวหน้าเป็ดเหมือนเดิมก่อนจะกลับไปพักผ่อนที่ห้อง ตอนเย็นผม Takashi รุท เก๋ ก็ไปทานข้าวเย็นกันที่ร้านลุงแป๊ะ เรารออหารตั้งแต่ 2 ทุ่ม ถึง 4 ทุ่ม เพราะในครัวน่าจะเกิดปัญหา และลูกค้าก็เยอะพอสมควร ผมและเพื่อนๆ นั่งรอกันกว่าสองชั่วโมงอาหารจึงเริ่มมาเสริฟที่โต๊ะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงไม่ทนรอ แต่ในวันนี้ผมใจเย็นลงได้ส่วนหนึ่งก็เพราะ freediving สอนให้เราใจเย็น และรีแล็กซ์ สุดท้ายเราก็ได้ทานอาหารที่อร่อยสมกับการรอคอย วันพรุ่งนี้เป็นวันสงกรานต์ และ Apnea Total ก็หยุดหนึ่งวัน ก่อนที่จะเปิดในวันที่ 14 ซึ่งผมจะเริ่มเรียน Advance Course ผมนัดกับเพื่อนๆ ว่า เราจะไปไหว้พระที่วัดเกาะเต่าในวันสงกรานต์ตั้งแต่เช้าตรู่พรุ่งนี้ จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับที่พักนอนหลับกันครับ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:24:42

ความคิดเห็นที่ 9   วันที่ 13 เมษายน : 1.6 meters. เช้าวันปีใหม่ไทย ผม รุท เก๋ และ Takashi พากันไปทำบุญไหว้พระกันที่วัดเกาะเต่า วัดแห่งเดียวบนเกาะกลางทะเลอ่าวไทยเกาะนี้ ผู้คนชาวไทยท้องถิ่น และนักท่องเที่ยวบางส่วนเดินทางกันมาตักบาตร และฟังธรรมเทศนากัน พวกเรานั่งฟังพระสวดสักพักก็กลับไปยังที่พัก ก่อนที่จะไปทำกิจกรรมกันตอนสายๆ วันนี้เป็นวันที่รุท และเก๋ จะต้องเดินทางกลับกรุงเทพในช่วงบ่ายสอง ช่วงเวลาตอนเช้าที่พอจะเหลืออยู่ Takashi ได้อาสาที่จะสอน เก๋ ว่ายน้ำท่า Dolphin Kick ซึ่งเป็นท่าพื้นฐานเมื่อเราใช้ Monofin เพราะ เก๋ยังมีปัญหากับการใช้ Monofin อยู่บ้าง เนื่องจากท่าว่ายที่ไม่ถูกต้อง พวกเราไปใช้สระว่ายน้ำโรงแรมแห่งหนึ่งในการฝึกเก๋ ส่วนผมได้โอกาสทดลองใส่ wetsuit สำหรับ freediving ตัวเก่งที่ฝากคุณเอ็มเล็ก ให้ช่วยสั่งมาให้จากต่างประเทศ Orca Free คือชุด Wetsuit ที่ออกแบบมาเพื่อการดำน้ำแบบ Freediving โดยเฉพาะครับ ซึ่ง William Trubridge  นักฟรีไดวิ่งเจ้าของสถิติโลก CNF : Constant Weight no Fin หรือการดำน้ำแบบไม่ใช้อุปกรณ์ใดๆ ช่วย ขวัญใจผม เป็น Brand Ambassador ให้กับ Orca อยู่ และล่าสุดในวันที่พิมพ์บทความอันนี้อยู่ Will เพิ่งทำลายสถิติโลก และเป็นมนุษย์คนเดียวในประวัติศาสตร์ที่สามารถดำลงไปได้ลึกถึง 300 ฟุต หรือ 92 เมตร โดยใช้เพียงแค่มือ และขา กับลมหายใจอีกหนึ่งกลั้นเท่านั้น   หลังจากน้องเก๋ฝึกเสร็จ พวกเราก็กลับกลายเป็นเด็กๆ กระโดดน้ำถ่ายรูปเล่นกันสนุกสนาน ก่อนที่จะไปทานข้าวกลางวันกัน ในช่วงบ่ายรุท และเก๋ ก็ต้องเดินทางกลับกรุงเทพ โดยมีผม และ Takashi มาส่งที่ท่าเรือแม่หาด วันนี้เก๋ และรุทกลับไปแล้ว แต่พรุ่งนี้คุณยอดกับครอบครัวก็จะมาเยี่ยมเยียนผมที่เกาะเต่า เอ๊ะ พูดอย่างกับย้ายบ้านมาอยู่เกาะเต่าแล้วเลย   สำหรับอาหารเย็นวันนั้น ผมแค่ทานบาร์บีคิวไปสามไม้ และก็น้ำเปล่าเท่านั้นครับ วันพรุ่งนี้นอนตื่นสายได้ เพราะเริ่มเรียนตอนบ่ายสองโมง แต่ช่วงเก้าโมงเช้าต้องไปรับคุณยอด และครอบครัวที่จะเดินทางมาซะก่อนครับ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:26:42

ความคิดเห็นที่ 10   กระโดดน้ำกันต่อ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:27:47

ความคิดเห็นที่ 11   ทำไมมีปัญหากับการโพสรูปตลอดเลย T__T จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:29:08

ความคิดเห็นที่ 12   วันที่ 14 เมษายน : 0.3 meters 4 min. 12 sec. วันนี้ผมตื่นสายครับ เจ็ดโมงกว่าตื่นเสร็จก็กิจวัตรเดิมๆ ก่อนที่จะออกไปท่าเรือไปรอรับคุณยอด และครอบครัว เก้าโมงเศษๆ เรือคาตามาลันของลมพระยาก็เทียบท่าแล้วครับ คุณยอดและครอบครัวมาถึงแล้ว พวกเราเดินไปที่พักซึ่งไม่ไกลจากท่าเรือสักเท่าไหร่ บรรยากาศใช้ได้เลยครับ เด็กๆ สนุกสนานกับการเล่นทราย และน้ำใสกันใหญ่ ผมพาคุณยอดไปซ้อนมอเตอร์ไซค์พาชมเกาะเต่าซึ่งก็ใช้เวลาไม่มากนักบนถนนหลักของเกาะเต่า เพราะเกาะแห่งนี้มีขนาดเล็กมากครับ ไปส่งคุณยอดเสร็จก็ต้องกลับมาห้องเตรียมตัวไป Apnea Total วันนี้จะเป็นวันแรกของ Advance Freediver Course ครับ ซึ่งจะเริ่มตอนบ่ายสองโมง สองโมงเป๊ะ ผมมาเจอ Rodrigo ที่ Apnea Total ครับ วันนี้เป็นการสอนตัวต่อตัวเลย เพราะนักเรียนอีกสองคน คนนึงมาเรียนในส่วนของวันนี้ไปก่อนแล้ว ส่วนอีกคนไม่สบายครับ ในห้องเรียน Rodrigo สอนการ Breath up เพื่อทำ Static Apnea หรือกลั้นหายใจแบบอยู่เฉยๆ แล้วก็ให้ลองทำบนบกครับ ซึ่งก็ได้ที่สามนาทีกว่าๆ ถือว่าดีแล้วเพราะผมไม่เคยทำบนบกได้ดีเลย จากนั้นก็ลงไปที่หาดครับ ไปเจอกับกลุ่ม Master Class ซึ่งกำลังฝึก Static อยู่เหมือนกัน ผมเริ่มการฝึกด้วยการ Breath Up และกลั้นหายใจก้มหน้าลงไปในทะเล เวลาผ่านไปเรื่อยๆ โดยที่ผมไม่รู้ว่านานแค่ไหน เพราะ Rodrigo จะไม่บอกเวลาใดๆ ทั้งสิ้น นอกจากคอยบีบมือให้ผมบีบตอบ และบอกให้ผมส่งสัญญาณ OK ด้วยมือ เป็นระยะๆ เพื่อเช็คว่าผมยังมีสติอยู่หรือไม่ เวลาผ่านไปนานขึ้นความอึดอัดอยากหายใจก็มากขึ้นเรื่อยๆ ความผ่อนคลายในตอนแรกเริ่มหายไป กระบังลมเริ่มมีการกระตุกดึงปอดลงไปด้านล่าง นี่เป็นอาการปกติเมื่อร่างกายต้องการอากาศหายใจ อาการนี้เรียกว่า Contraction ผมพยายามเมินเฉยต่ออาการดังกล่าว แต่ยิ่งนานขึ้นนานขึ้น Contraction ก็เริ่มรุนแรงมากขึ้น และถี่ยิ่งขึ้น ร่างกายผมเริ่มเขย่าไปตามแรงกระตุกของกระบังลม  Rodrigo คอยเช็คควมปลอดภัยอยู่ตลอด พร้อมกับพูดให้ผมอดทนไว้ จนในที่สุดผมก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เมื่อเงยหน้าขึ้นจากน้ำ Rodrigo ก็บอกให้ Recovery ซึ่งก็คือการหายใจเพื่อให้ฟื้นตัวจากอาการขาด O2 และมี CO2 ในร่างกายมากนั่นเอง ผมรู้สึกมึนหัวแต่ยังมีสติดีอยู่ เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างปกติ Rodrigo ถามว่าคิดว่าทำได้นานแค่ไหน ผมบอกไปตามตรงว่าไม่รู้ น่าจะได้สามนาทีกว่าๆ Rodrigo ชูนาฬิกาให้ผมดู 4 นาที 12 วินาที คือเวลาที่ผมกลั้นหายใจได้ และนี่เป็น Personal Best ใหม่ของผม จากเดิมที่เคยทำได้ 4 นาที 4 วินาที ผมเช็คแฮนด์กับ Rodrigo และลองทำ Static Apnea อีกครั้ง แต่ครั้งนี้สมาธิผมไม่นิ่งทำให้ทำได้แค่ 3 นาทีกว่าเท่านั้น ส่วนนักเรียน Master Class คนหนึ่งสามารถทำเวลาได้ถึง 6 นาที 42 วินาที ซึ่งเป็น Personal Best ใหม่ของเค้าเช่นกันครับ ก็เป็นอันว่าจบคอร์สการเรียนในวันนี้ครับ ผมกลับไปพักผ่อน และในตอนเย็นก็พาคุณยอด กับ ลูกสาวไปทานข้าวที่ร้านอาหาร New Haven อาหารอร่อยเหมือนเคยครับ หลังจากทานข้าว และไอติมเรียบร้อย ผิงผิง ลูกสาวคุณยอดก็ฟุบหลับ ผมก็เลยพาคุณยอดไปส่งที่พัก และแยกย้ายกันไปครับ พรุ่งนี้ผมจะเริ่มฝึกตอน 9 โมงเช้าครับ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:31:02

ความคิดเห็นที่ 13   น้องหมาเล่นน้ำ แถวหน้าที่พักคุณยอด จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:32:03

ความคิดเห็นที่ 14   เด็กๆ สนุกสนานกับการเล่นน้ำ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:32:52

ความคิดเห็นที่ 15   วิวสวยๆ จากร้านอาหาร New Heaven จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:33:54

ความคิดเห็นที่ 16   วันที่ 15 เมษายน : 27 meters วันนี้เป็นวันที่สองของ Advance Course ครับ เก้าโมงตรงผมก็มาถึง Apnea total พร้อมๆ กับ Instructor และนักเรียนคนอื่น ซึ่งวันนี้ในคลาส Advance มีนักเรียนอีกสองคน คือ Jan (ยาน) เป็นชายชาวฝรั่งเศสมั้งผมไม่แน่ใจ แต่ว่าทำงานในกรุงเทพบ้านเรานี่เอง ส่วนอีกคนคือ Silvia ซึ่งก็คือคนที่ลงเรียน Beginner Course พร้อมผมนั่นเองครับ สำหรับ Jan นั่นได้เรียน Static Apnea ไปหลายวันก่อนแล้ว แต่ Silvia เมื่อวานไม่ได้มาเรียนเพราะไม่สบายครับ ซึ่งก็สามารถไปเรียนวันหลังได้ วันนี้ Julia กลับมาเป็น Instructor ของเราอีกครั้ง พวกเราเรียนภาคทฤษฎีที่ห้องเรียนด้านนอก ของห้องเรียนที่เราเคยเรียนซึ่งตอนนี้มีนักเรียน Beginner กำลังเรียนอยู่กับ Rodrigo สามคนครับ วันนี้ Julia สอนเทคนิคการ BreathUp แบบใหม่ ซึ่งมีความซับซ้อนมากกว่าเดิม และใช้เวลามากขึ้นด้วย เมื่อบรรยาย และสาธิตเรียบร้อยพวกเราก็ต้องฝึกทำกันเลยครับ เพื่อเวลาลงทะเลจะได้ไม่ติดขัดอะไร ช่วงเวลาในการ Breath Up สำหรับเทคนิคใหม่นี้ค่อนข้างนานมากเลยครับ เกือบ 7 นาทีได้ ระหว่างที่ทำก็เหมือนเดิมครับ คือต้องพยายามรีแล็กซ์ และมีสมาธิครับ ซึ่งพวกเราก็หลับตา โดยฟังแค่เสียงของ Julia ที่จะคอยแนะนำ และควบคุมเวลาให้เรา เมื่อสิ้นสุดการฝึกหายใจ พวกเราก็ลืมตาครับ ผมมองเข้าไปในห้องเรียน Beginner ก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นมีคนมาเรียนเพิ่มอีก 1 คน คงเข้ามาตอนที่เราฝึกหายใจจึงไม่เห็น เมื่อมองอีกก็ต้องแปลกใจเพิ่มขึ้นไปอีก เพราะนักเรียนคนนี้เป็นคนไทย แถมหน้าตาคุ้นๆ ซะด้วยสิ เฮ้ย... นี่มันพี่ต่อนี่น่า ผมนึกในใจ รู้สึกแปลกใจและตื่นเต้น พี่ต่อเป็นเจ้านายเก่าของรุท และเก๋ ซึ่งก็มาเที่ยวพร้อมๆ กับพวกเรา แต่พี่ต่อไม่เคยบอกว่าจะมาเรียน freediving เลย อยู่ดีๆ พี่ต่อก็มาลงเรียน Beginner ตอนที่ผมเรียน Advance นี่เอง ไม่ใช่แค่ผมที่ดีใจ เพราะ Instructor ของ Apnea Total เองก็ดีใจ ที่มีคนไทยมาเรียนเพิ่ม เพราะ Monica บอกว่าตั้งแต่เปิด Apnea Total มาแทบไม่มีคนไทยมาเรียน freediving เลย หลังจากจบการอบรมในชั้นเรียน Julia ก็ให้พวกเราไปเตรียมอุปกรณ์กัน ผมเข้าไปคุยกับพี่ต่อว่าทำไมไม่บอกกันก่อน มาทำให้แปลกใจแบบนี้ แต่ก็ดีใจมากที่พี่ต่อมาเรียนด้วยกัน พี่ต่อบอกว่าสนใจมานาน และได้ยินที่ผมเล่าให้ฟังตอนทานข้าวกันจึงมาสอบถามที่ Apnea Total เมื่อวานตอนเย็น และตัดสินใจมาเรียนวันนี้เลย ผมดีใจมากๆ ครับ ที่มีเพื่อนสนใจ freediving เพิ่มขึ้นอีกคน เพราะหาคนไทยที่เป็น freediver ยากเหลือเกิน ที่ดีใจอีกอย่างก็คือ เราจะได้ขึ้นเรือลำเดียวกัน วันนี้ผมจะได้ลองใช้ wetsuit ตัวเก่งของตัวเองลงทะเลเป็นครั้งแรก แล้วชุดนี้ใส่ยากมากครับ แต่ไม่ต้องห่วงมีพี่ต่อมาช่วยแล้วครับ   เหมือนเดิมครับเตรียมอุปกรณ์เรียบร้อย พวกเราก็นั่งเรือเล็กไปลงเรือใหญ่ ซึ่งตอนนี้ผมคุ้นเคยมากขึ้นแล้ว ผมทักทายสงกรานต์ไต้ก๋งเรือ และบรรดานักเรียน Master Class ที่เริ่มคุ้นหน้ากัน แล้วก็เริ่มกระบวนการใส่ชุด wetsuit ทันที เพราะไม่อยากเสียเวลาฝึก โชคดีที่ฝึกใส่มาแล้วหลายครั้ง เลยใช้เวลาไม่นาน และไม่ติดขัดจนดูน่าเกลียด Julia หันมาเห็นชุดแล้วก็บอกว่า ทุกคนบนเรือคิดว่าผมมี wetsuit ที่แจ๋วมาก แล้วก็ยังแซวต่ออีกว่า You look like Will. ซึ่งก็หมายถึง William Trubridge นักดำน้ำระดับโลกที่ใส่ชุด Orca ในการแข่งขันนั่นเอง เล่นเอาผมเขิน แล้วต้องรีบลงน้ำเป็นคนแรกๆ เมื่อเรือทอดสมอ และจอดเรียบร้อย เราเริ่มการฝึกที่แตกต่างจากใน Beginner Course โดยเริ่มจากการทำ Facial Immersion คือการเกาะข้างเรือเอาหน้าจุ่มน้ำ โดยหายใจผ่าน Snorkling และไม่ใส่ Mask เพื่อให้ใบหน้าของเราสัมผัสกับน้ำทั้งหมด เป็นเวลา 5 นาที เพื่อเป็นการกระตุ้น Mammalian Dive Reflex ของร่างกายเราให้ทำงาน จากนั้นก็ Warm Up ต่อด้วย NPSA การเกาะข้างเรือหายใจเข้า แล้วลงไปใต้ผิวน้ำหายใจออกให้อากาศหมด แล้วอดทนไว้จนร่างกายเกิด Contraction หรืออาการที่กระบังลมดึงปอดลงข้างล่างหนึ่งถึงสองครั้ง แล้วขึ้นมาหายใจเข้า หายใจออก หายใจเข้า และลงไปหายใจออกในน้ำซ้ำ เพื่อให้เกิดอาการ Contraction อีก และทำซ้ำเป็นเวลา 5 นาที ซึ่งเป็น 5 นาทีที่ยาวนานมาก เพราะความรู้สึกจากอาการ Contraction มันช่างไม่น่าพิสมัยเลยครับ มันเป็นอาการที่ร่างกายบอกให้เราหายใจ เพราะขาดอากาศนั่นเองครับ แต่เมื่อผ่านไปสักพักผมก็เริ่มคุ้นมากขึ้นครับ ซึ่งการฝึกแบบนี้เป็นการ Warm Up ให้กระบังลมทำงานด้วยครับ เสร็จสิ้นการ Warm Up ก็มาถึง Deep Dive ซะทีครับ วันนี้สายของ Advance Course ถูกทิ้งลงไปยังความลึก 30 เมตรเลยครับ ผมตื่นเต้นมากเพราะเมื่อมองลงไปไม่สามารถเห็นปลายสายได้เลย ทั้งๆ ที่วันนี้น้ำก็ค่อนข้างใสทัศนวิสัยค่อนข้างดี การดำในวันนี้ Julia จะให้เราทำการดำแบบ Exhale Dive ก่อน ซึ่งการดำแบบนี้หลังจากเราทำ Breath Up เสร็จแล้ว แทนที่หลังจาก Last Breath เราจะดำลงไปเลย เราต้องหายใจออกจำนวนหนึ่งให้เหลืออากาศแค่ 40% ของความจุเต็มปอด แล้วก็ดำลงไปครับ สาเหตุที่ทำแบบนี้เพื่อเป็นการจำลองการดำน้ำลึก ซึ่งแรงกดดันของน้ำจะมากจนปริมาตรของอากาศในปอดเราเหลือเพียงน้อยนิด ซึ่งเมื่อเราลงไปลึกถึงระดับหนึ่งเราจะรู้สึกว่าปอดโดนกดจนยุบ ซึ่งในอดีตนักวิทยาศาสตร์กล่าวว่ามนุษย์ไม่สามารถกลั้นหายใจดำน้ำลงไปได้ลึกเกิน 50 เมตร เพราะแรงดันน้ำจะอัดจนปอดยุบตัว และเสียชีวิต แต่เมื่อ Enzo Maiorca สามารถดำน้ำลึกเกิน 50 เมตรได้เป็นคนแรกในโลก และมีคนอื่นๆ ทำได้ตามมา จึงมีการค้นพบว่าร่างกายมีการปรับตัวให้ทนกับแรงกดดันน้ำที่มากขึ้นได้อย่างไรในภายหลัง ซึ่งก็คือการที่เลือดจะไหลไปรวมตัวในปอดของนักดำน้ำ เพื่อช่วยรองรับแรงกดดันไม่ให้ปอดยุบตัวมากเกินไป ปรากฎการณ์นี้คือหนึ่งใน Mammalian Dive Reflex ซึ่งยังคงแอบแฝงอยูในยีนของเราจากบรรพบรุษสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ที่เคยอาศัยอยู่ในน้ำมาก่อน ซึ่งเราสามารถดึงเอาความสามารถตรงนี้ออกมาใช้ได้ด้วยการ freediving นั่นเองครับ ผมไม่ค่อยมั่นใจเลยกับการ Exhale Dive เพราะปกติสูดอากาศเต็มปอด ยังแทบจะเอาตัวไม่รอด แล้วนี่ต้องดำลงไปโดยมีอากาศหายไปตั้ง 60% เครียดเลยครับ แต่เมื่อถึงเวลาต้องผ่อนคลาย และมีสมาธิกับการ Breath Up เท่านั้นครับ ความเครียดเป็นศัตรูอันร้ายกาจของ freediver ตอนนี้ต้องผ่อนคลายเท่านั้นครับ เมื่อ Breath Up เสร็จก็เริ่มการดำ Exhale Dive โดยสาวเชือกลงไปครับ (Free Immersion) ผมแปลกใจนิดหน่อยครับเพราะถึงแม้จะมีอากาศในปอดน้อย แต่กลับลงไปได้ลึกกว่าที่คิด ซึ่งที่ลงไปได้ไม่ลึกเพราะมีปัญหากับการทำ Equalize หูนั่นเองครับ สาเหตุเพราะเรามีอากาศในปอดน้อย และเมื่อโดนแรงอัดน้ำกดทำให้ไม่มีอากาศที่จะมาทำ Equalization นั่นเองครับ ในการดำครั้งแรกผมลงไปถึงที่ 11.6 เมตร และลงไปได้ลึกที่สุดที่ 19.8 เมตรในครั้งต่อๆ มา สาเหตุที่เรายังดำลงไปได้ลึกเพราะว่าการทำ Breath Up ทำให้ O2 ถูกดูดซึมเข้าไปอยู่ในระบบเลือดมากแล้วนั่นเองครับ การทำ Exhale Dive ทำให้เราได้รู้ว่านัก freediving ระดับโลกต้องรู้สึกอย่างไรเมื่อดำลึกไปถึง 70 เมตรนั่นเองครับ จากนั้นก็เป็นการดำแบบธรรมดาแล้วครับ โดยวันนี้จะเป็นการ Free Immersion อย่างเดียว ผมชอบที่จะสาวเชือกลงไปโดยเอาหัวลงมากกว่าเอาขาลง แต่สำหรับบางคนการเอาหัวลงก่อนจะทำให้ Equalize หูได้ยากครับ ก่อนการดำครั้งสุดท้ายผมลงไปได้ถึง 26.8 เมตร ที่ปลายสายพอดีครับ และในครั้งสุดท้ายผมลงไปที่ปลายสายได้อีกครั้ง dive comp บอกความลึกที่ 27 เมตร ผมกลับขึ้นสู่ผิวน้ำ และได้รับการแสดงความยินดีจาก Jon ครูที่ดูแลทุ่นที่ผมดำในวันนี้ ถือเป็นการจบการเรียนในวันนี้ที่ดีอีกวันครับ บนเรือขณะแล่นกลับฝั่ง ผมคุยกับนักเรียนคนอื่นๆ ถึงประสบการณ์ที่แต่ละคนได้รับ พี่ต่อเองก็ทำได้ดี และไปได้ถึงปลายสายใน Beginner Course คืนนั้นผม พี่ต่อ และ Takashi ไปทานข้าวเย็นกันที่ Kakureya พวกเราคุยกันถึงเรื่องการเรียน ประสบการณ์ต่างๆ จน Takashi ที่เคยเรียน freediving หลายปีก่อน แต่ไม่จบคอร์สเพราะว่ามีปัญหาการ Equalization หู สนใจที่อยากจะกลับไปเรียนต่ออีก หลังจากบทสนทนาบนโต๊ะอาหารจบลงในเวลาที่พอเหมาะ พวกเราก็แยกย้ายกันกลับไปพักผ่อน พรุ่งนี้คือวันสุดท้ายในการเรียน Advance Course แล้วหรือเนี่ย เวลาช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:34:59

ความคิดเห็นที่ 17   บรรยากาศการเรียน Freediving จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:36:41

ความคิดเห็นที่ 18   ลอยคอกันจนตัวดำปี๋ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:39:07

ความคิดเห็นที่ 19   16 เมษายน : PB 30.5 meters วันสุดท้ายของการเรียนที่ Apnea Total ในวันนี้ ช่วงเช้าเราเรียนเรื่องเทคนิคต่างๆ เพิ่มขึ้นหลายเรื่องเป็นเรื่องที่ต้องปฏิบัติด้วยความระมัดระวัง หลังจากจบคอร์สนี้เราจะได้ username และ password เพื่อสามารถเข้ามาทบทวนเทคนิคต่างๆ เหล่านี้ได้บนเวปไซต์ของ Apnea Total ข้อมูลเหล่านี้เป็นอันตรายหากมีการนำไปใช้แบบไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้ ถูกต้อง อาจทำให้ผู้ที่ปฎิบัติมีอันตรายถึงชีวิตได้ freediving เป็นอีกหนึ่งกิจกรรมที่เราสามารถหาข้อมูลจาก web ต่างๆ และดูวิดีโอบน Youtube ที่มีมากมายได้ แต่การคิดแต่ว่าเราทำได้ แค่ลอกเลียนแบบตามวิดีโอ แล้วขาดทักษะ การฝึกฝนอาจจะเกิดอันตรายได้ครับ วันนี้การเรียนเป็นแบบสบายๆ ครับ Instructor บอให้นักเรียนทำทุกอย่างด้วยตัวเอง เพราะเราเรียนรู้มามากระดับหนึ่งแล้ว เมื่อขึ้นเรือให้ผ่อนคลายกล้ามเนื้อ และฝึก Breath Up ได้เลย จากนั้นเมื่อเรือจอดก็ให้ลงน้ำทำ Facial Immersion และต่อด้วย NPSA (Negative Pressure Static Apnea) อีก 5 นาที เพื่อ Warm Up หลังจากนั้นก็ เตรียม Deep Dive เพื่อทำ PB ของแต่ละคนได้ โดยวันนี้เชือกถูกทิ้งลงไปที่ความลึกประมาณ 32 เมตร เมื่อจบขั้นตอนต่างๆ ผมก็ทำการ Breath Up เพื่อเตรียมดำครับ วันนี้ Julia เน้นให้เรา Focus ในการ Breath Up ให้ถูกต้อง และนานพอสมควร อย่าเร่ง สำหรับ Last Breath ถ้าทำได้ไม่ดี ให้อย่าดำ แต่เริ่มหายใจใหม่ในขั้นตอนสุดท้าย dive แรกผม Free Immersion ลงไปที่ความลึก 21.2 เมตร และค่อยๆ ลึกลงไปเรื่อยๆ ใน dive ต่อๆ มา 24.4, 26.6 และ 30.3 เมตร เมื่อไปถึง 30 เมตรซึ่งเป้นความลึกที่ผมตั้งใจว่าอยากจะทำให้ได้ เหมือนเดิมครับ Instructor จับมือแสดงความยินดีกับผม ผมรู้สึกดีใจมาก นี่คือการดำน้ำตัวเปล่า Freediiving ด้วยลมหายใจเพียงหนึ่งกลั้น ปราศจากอุปกรณ์ช่วยหายใจใดๆ เราพาตัวเองลงไปในสภาวะแวดล้อมที่ไม่ใช่สถานที่ที่เหมาะกับการดำรงชีวิตของเรา กลับไปสู่ธรรมชาติ เป็นส่วนหนึ่งของมหาสมุทรสีฟ้าอันกว้างใหญ่ 30 เมตร กับเวลาประมาณ 1 นาที 20 วินาที คือเวลาที่ผมอยู่กับตัวเอง เอาชนะขีดจำกัด และผ่อนคลายในสภาวะที่อันตราย จากคนที่เคยแสวงหากิจกรรมสูบฉีดอะดรินาลีน วันนี้ผมมาเล่นกีฬาที่อะดรีนาลิน ความตื่นเต้นคือศัตรูตัวฉกาจ ที่เราไม่ต้องการ นี่คือกิจกรรม คือกีฬาที่ทำให้มีความสุข และได้ค้นพบตัวเอง รู้จักตนเองได้มากขึ้นอย่างไม่เคยมีมาก่อน นี่คือ freediving ในครั้งก่อนสุดท้ายผมดำลงไปอีกครั้ง และไปได้แค่ที่ 30.5 เมตร เมื่อผมกลับตัว ผมมองเห็นปลายสายอยู่ใกล้ๆ แค่ประมาณ 2-3 เมตร แต่ผมรู้ดีว่านับจากจุดนี้ แต่ละเมตรของความลึกที่ได้มา ต้องมาจากการฝึกฝนอย่างยากลำบาก จึงจะได้ผลตอบแทนแต่ละเมตร แต่ละคืบนั้นมา dive สุดท้าย ผมสวมตีนกบ และทำ CWT ลงไปถึง 26.3 เมตร สรุปวันนี้ผมทำ PB ได้สองประเภทการ freediving คือ FIM : Free Immersion 30.5 meters, CWT : Constant Weight 26.3 meters  จริงๆ แล้วตามสถิติของนักกีฬาส่วนใหญ่ CWT ควรจะไปได้ลึกกว่า FIM แต่เนื่องจากวันหลังๆ ในการเรียนผมฝึกแต่ FIM เท่านั้น และได้ลอง CWT เพียงแค่ครั้งเดียว หวังว่าคราวหน้าผมจะทำได้ดีกว่านี้ ที่สำคัญในการ เรียนครั้งนี้ผมยังไม่ลองการ freediving ประเภทที่ผมชอบเลยคือ CNF : Constant Weight No Fin และ CWT โดยใช้ Monofin ก่อนจบการเรียนวันนี้มีเหตุการณ์ตื่นเต้นเมื่อ Taurent นักเรียน Master Class คนหนึ่ง ทำ CNF ในการดำครั้งสุดท้าย แล้วกลับขึ้นมา Black Out ที่ผิวน้ำ แต่ด้วยระบบการดูแลความปลอดภัยที่ถูกต้อง ทำให้ไม่มีใครเป็นอะไรครับ ถือเป็นเรื่องตื่นเต้นที่ Taurent สาธิตการ Surface Black Out ให้ดู เพื่อเป็นการย้ำเตือนให้เราไม่ละเลยกฎความปลอดภัยในทุกครั้งของการ freedive หลังจากจบการเรียนก็ตามธรรมเนียมครับ เรือ Apnea Total พาเราไปดำน้ำเล่นที่ White Rock Pinnacle ที่นี่เป็นจุดดำน้ำที่สวยงามมากๆ อีกที่หนึ่ง แต่ด้วยความที่น้ำลึก จึงไม่เหมาะกับการ snorkling แต่ตอนนี้เราเป็น freediver แล้วครับ Monica บอกให้จับคู่บัดดี้ และผลัดกันดำ โดยอีกคนคอยดูอยู่บนผิวน้ำ เพื่อคอยช่วยเหลือเมื่อเกิดอันตราย สิ่งเหล่านี้เป็นหลักการดำน้ำ freediving ที่จะละเลยไม่ได้เลยครับ เมื่อพวกเราขึ้นจากเรือ บรรดาเหล่า Instructor ของ Apnea Total ก็เอาเค้กวันเกิดมาจุดเทียน ร้องเพลงฉลองวันเกิดให้ไต้ก๋ง สงกรานต์ เพื่อฉลองวันเกิดที่ผ่านมาแล้วสองวัน มิน่าล่ะถึงได้ชื่อสงกรานต์ ไต้ก๋งยิ้มแฉ่งเป่าเค้ก แล้วก็ตัดเค้กแบ่งให้ทุกคนบนเรืออย่างทั่วถึง บนเรือลำเล็กเวลานี้ สีหน้าทุกคนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม และความสุข ที่ Apnea Total ผมได้รับ Certificate Card และได้ร่ำลาเพื่อนๆ นักเรียน และ Instructor ทุกคน Julia แซวผมอีกว่า ผมทำได้ดีเพราะว่าได้ Wetsuit ดีมาก ผมตอบกลับไปว่า ชุดดี แต่ครูที่สอนดีกว่า Julia ยิ้มแฉ่ง พวกเราแยกย้ายกันกลับไปพักผ่อน และในตอนเย็นผม พี่ต่อ และ Takashi ก็มาทานข้าวเย็นกัน ผมบอก Takashi ว่าอยากดูฉลาม ผมมาเกาะเต่าหลายวันแล้ว ไม่เคยเห็นฉลามเลย ผมบอกว่าอยากไป snorkling ตั้งแต่ 6 โมงเช้า Takashi และพี่ต่อ ตอบแบบอ้อมๆ แอ้มๆ ว่าก็ได้ ผมเลยบอกพรุ่งนี้ผมจะโทรปลุกทุกคน และถ้าไม่ตื่นกัน ผมจะไปเคาะประตูห้องเลย จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:40:15

ความคิดเห็นที่ 20   Taurent Breath up ก่อนทำ CNF Constant Weight no Fin ก่อนจะขึ้นมา Black Out บนผิวน้ำ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:42:27

ความคิดเห็นที่ 21   CNF and Surface Black Out ตื่นเต้นดี จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:43:59

ความคิดเห็นที่ 22   Augusto และ Monica แห่ง Apnea Total จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:45:02

ความคิดเห็นที่ 23   รูปไม่ไปอีกแล้ว จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:46:07

ความคิดเห็นที่ 24   พี่ต่อโชว์ duck dive จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:46:50

ความคิดเห็นที่ 25   freedive ชมธรรมชาติหินขาว จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:47:44

ความคิดเห็นที่ 26   พระอาทิตย์ตกที่หาดทรายรี จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:48:34

ความคิดเห็นที่ 27   17 เมษายน : 8Hrs. in the water วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ผมจะได้อยู่ที่เกาะเต่าแบบเต็มๆ วันแล้วครับ หลังจากภารกิจการเดินทางไปสู่ความลึก 30.5 เมตร เสร็จสิ้นไปเมื่อวานนี้ วันนี้ก็เป็นการพักผ่อนครับ เนื่องจากทริปนี้ผมใช้เวลาไปกับการเรียน Freediving เป็นส่วนใหญ่ วันนี้ผมก็เลยกะจะท่องเที่ยวชมธรรมชาติใต้น้ำของเกาะเต่าให้เต็มคราบ หลังจากได้แต่จ้องดูเชือกนำมาหลายวัน โดยเฉพาะเจ้าฉลามหูดำที่ Takashi บอกว่ามีอยู่เยอะแถวๆ Shark Island และหาดทรายแดง ผมไม่เคยได้เห็น ได้ว่ายน้ำกับเจ้าฉลามซะที วันนี้ต้องเห็นให้ได้ ผมไปถึง Kakureya ตั้งแต่ยังไม่ 6 โมงเช้า แล้วโทรปลุก Takashi ให้ตื่นเพื่อเดินทางไปหาดทรายแดงด้้วยกัน พี่ต่อไปรออยู่ที่ถนนสายหลักอยู่แล้ว เราสามคนออกเดินทางฝ่าความมืดบนท้องไปตามเส้นทางดินแดงอันทุรกันดารของเกาะเต่า ที่อุดมไปด้วยร่องน้ำ ฝุ่นแดง และหินลอย ไปถึงหาดทรายแดงตอนประมาณ 6 โมงนิดๆ พวกเราฝากข้าวของไว้ที่ร้านอาหารริมหาด แล้วก็หิ้วอุปกรณ์ snorkling ลงไปเตรียมตัวที่ริมน้ำ โดยที่ผมไม่ได้รู้ตัวเลยว่าได้ลืมสิ่งสิ่งหนึ่งที่สำคัญมากๆ และเป็นที่มาของความเซ็งสุดๆ ต่อมา Takashi ออกปากว่าตั้งแต่อยู่เกาะเต่ามานี่คือครั้งแรกที่เค้าลงทะเลเช้าแบบนี้ ส่วนพี่ต่อนั้นยังคงนิ่งขรึม และดูสบายๆ ผมลงน้ำเป็นคนแรกโดยหารู้ไม่ว่า ได้ทำสิ่งผิดพลาดลงไปแล้ว ซึ่งจะเฉลยความเศร้าให้ทราบภายหลังครับ พวกเราไหว้เลาะริมแนวหินของริมอ่าวหาดทรายแดงทางด้านซ้ายมุ่งหน้าไปทาง Shark Island โดยตลอดเวลาผมสอดส่องหายตามองหาเจ้าฉลามหูดำอยู่ตลอดเวลา แต่ก็ไม่เจอะเจอกันซะที ถึงแม้จะไม่เจอกับฉลาม แต่บริเวณนี้ก็มีปลาอยู่เยอะมากๆ สารพัดชนิดที่ทำให้เพลิดเพลินมากๆ จนลืมเวลา ลืมเหนื่อย ผมคุยกับ Takashi ขณะที่ลอยคอกันอยู่ตรงปลายแหลมว่าไม่เห็นฉลามเลย ก็เลยบอกว่าว่ายไปที่ Shark Island กันต่อดีกว่า Takashi ออกอาการแบบเอาจริงเหรอ แต่ก็ตีฟินตามผมมา พี่ต่อมาแบบเรื่อยๆ สบายๆ ไม่พูดไม่จา แต่ในใจคงแอบคิดว่าันจะบ้าพลังไปถึงไหนว่ายข้ามร่องน้ำไปอีกเกาะ ผมว่ายไปเรื่อยๆ ด้วยการตีฟินเป็นจังหวะสม่ำเสมอ และหายใจผ่านทาง snorkel ซึ่งก็ทำให้ไม่เหนื่อย ที่สำคัญก่อนลงน้ำเราทานน้ำกันมาเยอะมากๆ เพื่อป้องกันการ dehydrate ผมมองผ่านหน้ากากดำน้ำมองฝ่าน้ำทะเลสีฟ้าลงไปเห็นพื้นทะเลด้านล่าง จากที่เห็นชัดก็เริ่มเลือนลางมากขึ้นเพราะความลึกที่เพิ่มขึ้น และในที่สุดก็ไม่สามารถมองเห็นได้ เห็นแต่เพียงสีน้ำเงินเข้มของท้องทะเลที่ดูแล้วยากจะหยั่งความลึก โชคดีที่เป็นเวลาเช้ามากๆ ทำให้ไม่มีเรือวิ่งผ่านเยอะมากนัก อันตรายที่น่ากลัวสำหรับผมไม่ใช่ฉลาม หรือทะเล แต่เป็นเรือหางยาวที่อาจจะวิ่งมาชนหัวเอาได้ หากคนขับเรือไม่สังเกตเห็นพวกเรา หลังจากเวลาผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงจากที่เราเริ่มว่ายข้ามร่องน้ำระหว่างเกาะ ผมก็เริ่มมองเห็นกองหินใต้ท้องทะเลอีกครั้ง ฝูงปลาเริ่มปรากฎมากขึ้น ในที่สุดพวกเราก็มาถึง Shark Island จนได้ ที่นี่จะมีแนวหิน แนวปะการังอยู่รอบเกาะ และน้ำที่ลึกทำให้มีปลาขนาดใหญ่อาศัยอยู่มาก พอพวกเรามากันครบ ผมกับพี่ต่อก็ไปว่ายน้ำวนรอบเกาะกัน โดยหารู้ไหมว่า Takashi แอบโกงว่ายไปอีกด้านไม่ได้ตามเรามา ผมว่ายวนไปเรื่อยๆ โดยใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการถ่ายวิดีโอ และสอดส่องสายตาหาฉลาม แต่ก็ไม่มีวี่แววของเจ้านักล่าแห่งท้องทะเล เมื่อมาถึงอีกด้านของเกาะผมก็พบกับเรือที่พานักดำน้ำ Scuba มาดำน้ำ แต่ผมกลับมองไม่เห็น Takashi และพี่ต่อ ผมว่ายเลยเรือสีเหลืองลำนั้นไป และพยายามมองหาเพื่อนๆ ก่อนจะได้ยินเสียงตะโกนเรียกมาจากบนเรือลำนั้น เมื่อมองไปก็เห็น Takashi กับพี่ต่อบนเรือเหลืองลำนั้น ผมก็เลยต้องว่ายสวนกระแสน้ำไปที่เรือ และเมื่อปีนขึ้นไปก็นึกแปลกใจ เพราะทั้งสองคนกำลังจิบกาแฟ และกินคุกกี้อย่างเอร็ดอร่อย พร้อมออกปากถามผมว่าจะเอาชาหรือกาแฟ ผมบอกว่าขอชาก่อนที่ ผู้หญิงคนหนึ่งจะโผล่ออกมาพร้อมกับชาร้อนยื่นให้ผม ผมขอบคุณและมองไปรอบๆ เรือ ไม่มีใครอยู่เลย แขกและไต้ก๋งเรือลงไปดำน้ำกันหมด เปิดโอกาสให้พวกเราทำตัวเป็นโจรสลัดขึ้นเรือปล้นอาหาร จริงๆ แล้ว Takashi รู้จักกับบริษัทนำเที่ยวของเรือลำนี้ครับ และผู้หญิงที่อยู่บนเรือก็บอกว่าแปลกใจมากที่เห็นพวกเรา ทั้งๆ ที่ไม่มีเรือลำอื่นอยู่บริเวณนี้ เพราะปกติไม่มีใครว่ายน้ำจากเกาะเต่ามาไกลขนาดนี้ Takashi รีบยืนยันว่าผมเป็นคนแรกๆ ที่เริ่มต้นความคิดบ้าพลังแบบนี้ ซึ่งก่อนหน้านั้น Takashi เคยบอกให้พายเรือ Kayak มาแทน แต่ผมไม่ชอบเพราะมันร้อนอ่ะครับ อยู่ในน้ำเย็นดี เมื่ออิ่มกันเรียบร้อย และขอบคุณเจ้าภาพมือนี้เราก็โดดลงทะเลกันต่อ โดยคุยกันว่าจะว่ายไปยังอ่าวลึกที่ดูจากสายตาแล้วหน้าจะห่างออกไปเกือบ 2 กิโลเมตรได้ และเมื่อลงน้ำต่างคนก็ต่างตีฟินทำเหมือนแข่งว่ายน้ำไปจนในที่สุดกลุ่มก็กระจายกลายเป็นตัวใครตัวมัน ซึ่ง Takashi ก็ขี้โกงแอบว่ายกลับหาดทรายแดง โดยมีผม และพี่ต่อว่ายไปยังอ่าวลึกกัน 2 คน ระหว่างทางผมก็ถ่ายวิดีโอเก็บภาพธรรมชาติใต้น้ำไปเรื่อยๆ ซึ่งแถวๆ นี้ มีปลาเยอะมาก และก็ตัวใหญ่ด้วย ที่จุดหนึ่งผมเจอถุงพลาสติกสีขาวจมอยู่ที่พื้นหินด้านล่าง ผมกลั้นหายใจและปักหัวลงดำลงไปเก็บถุงพลาสติกใบนั้น เพื่อจะนำไปทิ้งบนฝั่ง หลังจากที่กลับมาสู่ผิวน้ำ ผมก็เอื้อมมือเอาถุงพลาสติกดังกล่าวยัดใส่กระเป๋ากางเกงด้านหลัง ซึ่งก็ต้องแปลกใจเมื่อพบว่าในกระเป๋ามีสิ่งของบางอย่างอยู่ พอคลำๆ ดูรูปร่างเหลี่ยมๆ iPhone นี่หว่า ผมใจหายวาบ ขณะนี้เวลาประมาณเกือบ 11 โมงเช้า iPhone 3G ของผมได้ลงมาว่ายน้ำเล่นกับเราเกือบ 5 ชั่วโมงแล้ว ผมรู้เลยว่า iPhone เครื่องนี้ได้จากไปแล้วแน่ๆ เพราะจมน้ำอยู่นานมากบางช่วงที่ผมดำลงไปยังความลึกประมาณ 7-8 เมตร แรงดันของน้ำก็คงพาเอาน้ำทะเลแทรกเข้าไปในทุกชิ้นส่วนของเจ้าโทรศัพท์มือถือไฮเทคเครื่องนี้แล้วอย่างแน่นอน ผมเซ็งมากๆ หลังจากกำลังสนุกสนานกับธรรมชาติที่สวยงามรอบๆ ตัว ทันใดโลกก็พลิกกลับ ความเซ็งเข้ามาแทนที่ความสุข ตอนนี้คงทำอะไรไม่ได้แล้วนอกจากทำใจ คิดดังนั้นก็ยอมรับความจริง และเลิกเครียดพยายามสนุกสนานกับการดำน้ำต่อไป ในกระเป๋าหลังของผมยังมีกุญแจมอเตอร์ไซค์ และกุญแจห้องพักอีกด้วยครับ ดีที่ไม่หล่นหาย ปกติผมจะเอาของพวกนี้ใส่ Dry Bag ก่อนลงน้ำ และเก็บไว้บนบก หรือบนเรือเสมอ แต่วันนี้คงเบลอๆ เพราะเช้าจัดเฮ้อ ไม่น่าเลย... เอาเถอะครับเรื่องมันเกิดไปแล้ว ผมก็ดำน้ำถ่ายรูป ถ่ายวิดีโอต่อครับ จนไปเจอพี่ต่อที่บริเวณหาดของอ่าวลึก เล่าเรื่องความซวยที่เกิดขึ้นให้พี่ต่อฟัง แล้วก็มาคิดว่าจะกลับไปยังหาดทรายแดงยังไงดี Takashi ก็หายไป สงสัยแอบโกงกลับไปหาดทรายแดงแล้วแน่ๆ เลย พี่ต่อเดินไปถามค่ารถรับจ้างไปหาดทรายแดงที่ร้านอาหารแถวนั้น ซึ่งเค้าบอกมาว่า 400 บาทสำหรับค่ารถไปหาดทรายแดง แพงเอาเรื่องแฮะ หรือว่าจะเดินขึ้นเขาไปดี แต่พอดูแผนที่โอ้โหอ้อมสุดๆ รองเท้าก็ไม่มี พวกเราเลยตัดสินใจว่ายกลับครับ โดยผมว่ายไปถึงจุดหนึ่งที่สามารถปีนหินเดินเลาะไปหาดทรายแดงได้ แต่พี่ต่อแกว่ายอ้อมแหลมหินไปหาดทรายแดงเลย อย่างที่คิดไว้ Takashi นั่งกินของกินเล่นอยู่ที่ร้านอาหารริมหาดทรายแดงเรียบร้อยแล้ว ผมเล่าเรื่อง iPhone ให้ฟัง Takashi ออกอาการเซ็งแทน ก่อนจะถามว่าผมได้เห็นฉลามไหม ผมบอกว่ายังไม่ได้เห็นเลย Takashi บอกว่าตะกี้เค้าเห็น 4-5 ครั้ง พี่ต่อก็บอกว่าตอนว่ายกลับมาตรงช่วงใกล้ๆ หัวแหลมก็เห็นฉลามเช่นกัน ผมนึกแค้นในใจ iPhone ก็พังยังจะซวยไม่เห็นฉลามอีก ดูเวลาขณะนั้นก็เที่ยงนิดๆ ผมตัดสินใจ ว่ายน้ำกลับลงไปตรงจุดที่เพื่อนทั้งสองเห็นฉลามอีกครั้ง โดย Takashi บอกว่าเดี๋ยวจะตามลงไป เมื่อไปถึงบริเวณดังกล่าวผมก็มองไม่เห็นฉลามซะที เลยตัดสินใจไหว้ตัดข้ามอ่าวไปอีกด้านหนึ่งซึ่งก็เหมือนเดิมไม่มีวี่แวว พอหันไปทางจุดเดิมก็เห็น เพื่อนทั้งสองคนกำลังว่ายวนอยู่บริเวณนั้น เมื่อว่ายไปถึง พี่ต่อก็บอกว่าตะกี้ว่ายตามดูฉลามอยู่ อะไรวะเนี่ย ทำไมเราซวยไม่เห็นบ้างล่ะ ผมปักหลักว่ายวนบริเวณนั้นต่อ สักพัก Takashi ตะโกนเรียกผมเสียงดัง ผมว่ายตามไป Takashi ชี้ออกไปที่แนวปะการังไกลๆ และที่นั่นเองผมก็ได้เห็นเจ้าฉลามหูดำกับเค้าซะที ตัวนี้ตัวเล็กครับยาวประมาณ 1 เมตรเท่านั้น หลังจากนั้น Takashi กับพี่ต่อก็ว่ายกลับขึ้นฝั่ง ผมว่ายหาฉลามต่อจนเจออีกตัวที่ใหญ่กว่าเดิม และว่ายตามถ่ายวิดีโอไว้ 5 นาทีกว่า ได้เห็นฉลามสมใจอยากซะที ผมก็ว่ายน้ำกลับไปสมทบกับเพื่อนๆ กลับไปที่มอเตอร์ไซค์ Takashi ถามว่าจะไปไหนต่อ ผมบอกว่าไปร้านโทรศัพท์ แล้วค่อยไปกินข้าวกัน ที่ร้านโทรศัพท์ผมซื้อโทรศัพท์ถูกๆ เครื่องหนึ่งมายัดใส่ซิมที่ถอดจาก iPhone ที่ซิมมีรอยไหม้แต่โชคดีที่ยังคงใช้งานได้ แต่ตอนนี้ผมไม่มีเบอร์โทรศัพท์ใครเหลือเลย ที่ร้านโทรศัพท์ขอดู iPhone และบอกว่า ถ้ารีบเปิดดูอาจซ่อมได้ ผมดีใจส่งเครื่องไปให้ สักพักช่างเดินกลับมาส่ายหัวพร้อมชี้ให้ดูรอยไหม้ด้านในเจ้า iPhone เต็มไปหมด RIP 3G T___T พวกเราไปทานข้าวกลางวันเสร็จก็แยกย้ายกลับไปพักผ่อนอาบน้ำอาบท่า ก่อนจะมาเจอกันตอนบ่ายสองโมงครึ่ง ซึ่งเราก็นั่งเรือไปเกาะนางยวนไปดำน้ำเล่นกันต่ออีกชั่วโมงกว่าก่อนที่จะขึ้นจากน้ำเอาตอนเย็นๆ แล้วซิ่งมอเตอร์ไซค์ขึ้นจุดชมวิวไปถ่ายรูปพระอาทิตย์ตกกัน ซึ่งระหว่างทางจะมีช่วงเนินสุดท้ายที่ชัน และลื่นมาก รถของพี่ต่อไม่สามารถไปได้ ต้องจอดทิ้งไว้ด้านล่าง ผมก็ใจดีอาสาให้พี่ต่อซ้อนท้าย ปรากฎรถไปไม่ไหวกำลังไม่พอ ไหลถอยหลังกลับลงมา เบรคก็ไม่อยู่เพราะพื้นลื่นมากๆ สุดท้ายรถก็ล้ม พี่ต่อกระโดดออกทัน แต่ผมล้มไถลไปกับรถถลอกปอกเปิก พอเอารถตั้งขึ้นสตาร์ทเนื่องจากไม่มีแรงส่งรถก็ดับไหลลงอีก ที่สำคัญไหลลงไปทางเหวด้านซ้าย รถคาอยู่ตรงขอบทาง แต่ผมไถลลงไปในเหวต้องปีนขึ้นมาทุลักทุเล ถลอกปอกเปิก แต่ในที่สุดก็เอารถขึ้นไปจนได้ และทันเวลาพระอาทิตย์ตกพอดี เสียดายผมไม่ได้เอา DSLR ไปเลยได้ภาพไม่ค่อยสวยนัก วันนั้นอากาศเปิดจากจุดที่เราอยู่สามารถมองเห็นพระอาทิตย์ตก และแนวแสงที่สาดส่องให้เห็นทิวเขาบนฝั่งชุมพรได้ ซึ่ง Takashi บอกว่าอากาศเปิดแบบนี้ไม่ได้มีให้เห็นบ่อยๆ ถ่ายรูปเสร็จเราก็เดินทางไปยังร้านอาหารลุงแป๊ะ ที่เมื่อหลายวันก่อนผมต้องรออาหารนานถึง 2 ชั่วโมง แต่วันนี้เราโทรมาสั่งอาหารไว้ตั้งแต่บ่าย โดยบอกว่าเราจะมาทานตอนทุ่มครึ่ง ก็เลยได้ทานอาหารอร่อยๆ และชมวิวสวยกันสบายๆ ไม่ต้องรอคอย หลังจากมื้อค่ำครั้งสุดท้ายของผมในทริปนี้ ผมก็ร่ำลาพี่ต่อซึ่งพรุ่งนี้จะไปทริปดำน้ำรอบเกาะแต่เช้าเลยไม่สามารถมาส่งผมขึ้นเรือกลับได้ และวันต่อไปพี่ต่อก็จะลงเรียนคอร์ส Advance Freediving ต่ออีก เพื่อนผมนี่บ้าพลังกันทั้งนั้น 18 เมษายน : +- 0 meters to the capital city วันนี้ผมตื่นสายสบายๆ และเดินทางขนของไปรอลงเรือกลับชุมพรที่ Kakureya ของ Takashi เวลาผ่านไปแบบเอื่อยเฉื่อย ยังไม่อยากกลับกรุงเทพเลย ถ้าผมไม่ต้องรับผิดชอบงาน มีเวลาเพิ่มอีกผมคงอยู่เรียน Master Class ต่ออีกสักเดือน แต่สถานะปัจจุบันคงไม่สามารถทำได้แล้ว น่าเสียดายจริงๆ บ่ายสองโมงกว่าผมก็ไปขึ้นเรือเพื่อเดินทางกลับ Takashi ไปส่งผมที่ท่าเรือ เราร่ำลากันโดยที่รู้ดีว่าเราจะต้องเจอกันที่นี่อีกแน่นอน นั่งเรือไปถึงชุมพร ก็ต่อรถทัวร์กลับกรุงเทพประมาณตีสอง ผมก็กลับมาถึงเมืองหลวงที่แสนวุ่นวายอีกครั้ง ความวุ่นวายทางการเมืองยังคงมีอยู่ สองครั้งแล้วที่ผมหนีไปเกาะเต่าโดยหวังว่าเมื่อกลับมาบ้านเมืองคงอยู่ในความเรียบร้อยแล้ว แต่ไม่เลยในความเป็นจริงปัญหากลับแย่ลงเรื่อยๆ แต่อย่างน้อยผมก็ได้ประสบการณ์ดีๆ กลับมาจากเกาะเต่า เต็มไปหมด ที่สำคัญในตอนนี้ผมสามารถเรียกตัวเองว่า freediver เต็มปากเต็มคำแล้วครับ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:50:39

ความคิดเห็นที่ 28   หาดทรายแดงยามเช้า จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:53:44

ความคิดเห็นที่ 29   นั่งทำใจกันก่อนลงน้ำ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:54:17

ความคิดเห็นที่ 30   นั่นไงเกาะฉลาม จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:54:53

ความคิดเห็นที่ 31   ดำกันเข้าไป ทั้งดำน้ำ ทั้งตัวดำ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:55:43

ความคิดเห็นที่ 32   ธรรมชาติใต้ทะเล จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:56:26

ความคิดเห็นที่ 33   น่าตื่นเต้นมากเลย  เพิ่งรู้ว่ามีเรียน freediving ด้วย ... แถมมีในเมืองไทยด้วย  เมื่อก่อนเคยเห็นแต่ VDO ที่เรียนในถังน้ำใหญ่ๆ ในเมืองนอก อยากลองทำกิจกรรมแบบนี้ดูบ้างเหมือนกัน ที่ผ่านมาตอนไป Snorkel ที่มก.สุรินทร์ก็แค่ลองดำลงไปเองแบบไม่ดุ่ยๆ ลงไปสัก 10-12 เมตร ขึ้นมาก็หายใจแฮ่กๆ แล้ว ขอบคุณครับที่มาแชร์ประสบการณ์ จากคุณ : TooNew เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:56:38

ความคิดเห็นที่ 34   อ่าวลึก ว่ายมาได้ไงเนี่ย จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:57:20

ความคิดเห็นที่ 35   เรือลำนี้แหละที่โดนพวกเราบุกปล้นเสบียง จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:58:11

ความคิดเห็นที่ 36   ปะการัง จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 10:59:19

ความคิดเห็นที่ 37   ไปดำน้ำที่นางยวนต่ออีก จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 11:00:37

ความคิดเห็นที่ 38   พระอาทิตย์ตกจากจุดชมวิว จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 11:01:26

ความคิดเห็นที่ 39   เห็นชุมพรอยู่ไกลลิบๆ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 11:02:16

ความคิดเห็นที่ 40   จบแล้วครับกับการเดินทางไปสู่ความลึก 30.5 เมตรของผม ขอขอบคุณเพื่อนๆ ที่ตามอ่านกระทู้กันนะครับ และขอขอบคุณ - Takashi Hirasawa - รุท เก๋ และพี่ต่อ - เพื่อนๆ ร่วมทริปท่านอื่นๆ - Apnea Total Instructor - Apnea Total Students และทุกๆ ท่านที่ทำให้สงกรานต์ของผมนี้ เป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำอีกครั้งหนึ่งครับ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 11:03:25

ความคิดเห็นที่ 41   สำหรับท่านที่สนใจ freediving เข้ามาคุยกันได้ที่ http://bkkloma.thai-forum.net สำหรับตัวผม freediving เป็นกีฬาที่ทำให้ผมได้เจอประสบการณ์ที่ดีมากๆ ครับ เป็นการหาขีดจำกัดของเรา และพัฒนาตัวเอง โดยเป็นการแข่งกับตนเอง เป็นกีฬาที่เน้นด้านจิตใจมากกว่าร่างกาย ชอบเวลาที่ลงไปลึกๆ มันผ่อนคลายมากๆ เหมือนกับเราเป็นส่วนนึ่งของทะเล อยากให้มีเพื่อนๆ ชาวไทยมาสนใจ freediving กันเยอะๆ ครับ แก้ไขเมื่อ 29 เม.ย. 53 11:43:32 จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 11:07:22

ความคิดเห็นที่ 42   ล่าสุดไปฝึกซ้อมที่แถวๆ พัทยา บริเวณจุดเรือกรูดจมครับ อยากให้มีคนสนใจ แล้วมา freedive กันเยอะๆ นัดฝึกนัดคุยกันได้ครับ แต่อย่าไปฝึกในน้ำคนเดียวนะครับ อันตรายครับ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 11:09:32

ความคิดเห็นที่ 43   ถูกใจ ไม่ถูกใจ ติชมกันนะครับ ^__^ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 11:15:50

ความคิดเห็นที่ 44   โอ้โหว.. คลิ๊กอ่านตามเวปลิ้งค์.......อ่านเพลินทีเดียว.. กลับมาอีกที... คห ที่ 43 แล้ว... ฮอตจริงๆ เจ๋งมากค่ะ.. เรามีปัญหาเรื่องเคลียร์หู.. แค่ scuba ก็ อ๊อกกก แล้ว... (กว่าจะลงน้ำได้ เครียดค่อดๆ ) ^ ^ จากคุณ : บีบุราน เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 11:49:50

ความคิดเห็นที่ 45   คุณบีบุรานครับ Equalisation เป็นสิ่งสำคัญสำหรับการดำน้ำจริงๆ ครับ ทั้ง Scuba และ Freediving ยิ่ง freedive ต้องลงเร็วมาก ผมมีปัญหาในวันแรกๆ ของการเรียน แต่หลังจากทำตามที่ครูแนะนำ คือ Equalise ตั้งแต่เริ่มดำ และทำต่อเนื่องไม่ต้องรอให้ปวดหู รวมทั้งการใช้เทคนิค Frenzel ก็ทำให้สามารถเคลียร์หู และดำน้ำได้สนุกมากครับ ล่าสุดจากการไปฝึกที่พัทยา สามารถดำถึง 25 เมตรได้โดยไม่ต้องใชมืออุดจมูกทำ Equalisation เลยได้รู้ว่าเราสามารถใช้เทคนิค BTV ได้ โชคดีจริงๆ ว่าแต่สนใจมา freedive ด้วยกันไหมครับ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 11:57:43

ความคิดเห็นที่ 46   สุดยอดค่ะ ไปมาเมื่อปีที่แล้ว แต่ไปเห็นไม่ได้ครึ่งหนึ่งของรูปที่เห็นนี้เลยค่ะ สุดยอดจริงๆ สวยงามมากค่ะ จากคุณ : คาเมะนาชิ เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 12:59:01

ความคิดเห็นที่ 47   ขอบคุณค่ะ สำหรับประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นไปด้วยกับ freediving เพราะเคยดำน้ำแต่ snorkel กับ scuba เลยรู้ว่าขีดจำกัดของร่างกายตัวเองมีน้อยเกินกว่าจะเรียนรู้ด้านนี้ แต่เห็นภาพแล้วก็รู้สึกสนุกไปด้วยเลยค่ะ ดำที่ความลึก 30 เมตรแบบไม่ใช้ถังอากาศ โอ้.... freediving เวลาขึ้นสู่ผิวน้ำ ไม่มีการพักน้ำแบบ scuba เลยใช่มั้ยคะ แล้วทำอย่างไรคะ จากคุณ : พะยูนอ้วน เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 14:10:27

ความคิดเห็นที่ 48   สุดยอดเลยค่ะ  แต่ไม่รู้จะมีโอกาสบ้างไหม  ดำน้ำไม่อึด ร่างกายย่ำแย่ค่ะ   แต่ปลื้มจังดำได้ขนาดนี้  ไปดำที่ไหนอีกเอามาให้ดูอีกนะคะ จากคุณ : kamolmail เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 14:16:05

ความคิดเห็นที่ 49   แค่อ่านยังรู้สึกปวดหูเลยค่ะ คนดำได้นี่เก่งจริงๆ จากคุณ : พีนัตบัทเตอร์ เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 14:42:49

ความคิดเห็นที่ 50   อยากลองเหมือนกันครับ แต่ว่ายน้ำไม่เป็นอะ  ดำ Scuba ไปก่อนแล้วกันเรา... ผมขอแค่ freediving แค่ 10 เมตรก็พอแล้วเวลาไปดำ Snorkel จากคุณ : `ThE-bOy` เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 15:13:33

ความคิดเห็นที่ 51   ไว้มี Instructor เป็นคนไทยแล้วผมจะลองไปเรียนครับ.... จากคุณ : `ThE-bOy` เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 15:15:19

ความคิดเห็นที่ 52   สุดยอดเลยครับ จขกท ได้สัมผัสโลกใต้น้ำที่ผมยังไม่เคยได้ลองเลยครับ ตอนอ่านลองกลั้นหายใจได้แค่นาทีหน่อยๆ เองครับ  ^  ^ จากคุณ : Juone เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 16:25:40

ความคิดเห็นที่ 53   เก่งจังค่ะ แค่อ่านยังเหนื่อยและกลัวแล้วเลย จากคุณ : scuba734 เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 18:50:50

ความคิดเห็นที่ 54   ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน และร่วมแสดงความคิดเห็นครับ freediver ไม่ใช่ superman ก็แค่คนธรรมดา การดำน้ำตัวเปล่า freediving ใครๆ ก็ทำได้ครับ ถ้าเรียนรู้ ฝึกฝนอย่างถูกต้อง และยึดหลักความปลอดภัย แต่จะดำได้ลึก ได้นานแค่ไหน ก็แล้วแต่การฝึกครับ สำหรับเพื่อนๆ ที่สนใจ ไม่จำเป็นต้องฝึกให้ดำได้ลึกหลายสิบเมตร เราอาจดำให้ได้แค่สัก 10-20 เมตร ให้สามารถใช้เวลาในโลกใต้น้ำได้สักระยะหนึ่ง ก็น่าจะสนุกสนาน ได้รับประสบการณ์พิเศษกันบ้างแล้วครับ การที่เราอยู่ใต้ท้องทะเลโดยไม่ต้องใช้อุปกรณ์ใดๆ ช่วยในการหายใจ มันทำให้รู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งกับท้องทะเล มากกว่าแค่การลงไปดูธรรมชาติอ่ะครับ แต่การดำน้ำ Scuba ก็มีข้อดีที่แตกต่างออกไปครับ แตกต่างกัน คุณพะยูนอ้วนครับ การ freedive ไม่ต้องมีการ decompress พักน้ำครับ เพราะเราใช้อากาศที่เรากลั้นเอาไว้ ตั้งแต่บนผิวน้ำดำลงไป ไม่ได้ใช้ compreesed air อากาศอัดครับ และการ freedive ก็ยังดำและขึ้นเร็วด้วยครับ ส่วนที่เพื่อนๆ บางคนบอกว่าดำน้ำไม่อึดนั่นเป็นเพราะเรายังไม่รู้หลักวิธีการหายใจที่ถูกต้องครับ การ Breath up ก่อนดำน้ำของ freediver จะใช้ปอดได้เต็มพื้นที่กว่าการหายใจปกติที่เราใช้ในชีวิตประจำวัน และที่สำคัญการผ่อนคลายจิตใจ และร่างกายในขณะดำน้ำ ยังทำให้ร่างกายใช้ O2 น้อย และดำได้นานขึ้นครับ ใครอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับ freediving มากขึ้นอีกนิด ลองตามไปดูกระทู้ที่ผมโพสต์ แนะนำกีฬานี้ไว้ที่นี่ครับ http://www.bladereview.com/forums/index.php?topic=14548.0 ผมลองกีฬามาหลายอย่างครับ ทุกอย่างดีหมดถ้าเราจริงจังกับมัน แต่ freediving มีความแตกต่างตรงที่เป็นกีฬาที่เราเหมือนกับได้เข้าถึงจิตใจของเราเองครับ บอกตรงนี้อาจจะงงต้องลองครับ ^__^ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 19:04:15

ความคิดเห็นที่ 55   เอาวิดีโอคลิปที่เป็นแรงบันดาลใจให้ผมหันมาเล่น freediving เต็มตัว มนุษย์สามารถไปได้ลึกขนาดไหน ขีดจำกัดของเราอยู่ที่ไหนลองดูคลิปนี้ครับ กับการทำลายสถิติโลกเมื่อปีที่ล้วในประเภท CNF หรือ Constant Weight no Fin คือการดำน้ำตัวเปล่าที่ไม่ใช้อะไรเลย ตัวเราเพียวๆ ครับ ไม่มีตีนกบ ไม่มีสาวเชือก ตัวเปล่าๆ Wiliam Trubridge ดำไปลึก 88 เมตรในคลิปนี้ และปัจจุบันเค้าได้ทำลายสถิติตัวเองอีกหลายครั้ง จนปัจจุบันดำไปถึง 95 เมตร เป็นมนุษย์คนแรกที่ลงไปได้ลึกเกิน 300 ฟุต โดยไม่มีการช่วยเหลือของอุปกรณ์ใดๆ ทั้งสิ้น เมื่อไม่กี่วันทีผ่านมานี้ และเค้ายังมีแผนที่จะทำสถิตใหม่ให้ถึง 100 เมตรด้วยครับ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 19:09:07

ความคิดเห็นที่ 56   จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 53 21:11:33

ความคิดเห็นที่ 57   เก่งจังเลยค่ะ ..           อยากลองจัง  แต่คิดว่า..ไม่ไหวแหงๆ เลย ขอเอาเป็นติดตามชมความสามารถ  ของคุณ จขกท. ไปเรื่อยๆ ละกัน  ^ ^ จากคุณ : BadGaL Xi6 เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 53 01:09:29

ความคิดเห็นที่ 58   น่าสนใจมากครับ แต่ตอนนี้ขอ dive ไปที่ 1.3 เมตร ของสระที่คอนโดก่อนแล้วกัน แหะๆ เป็นส่วนหนึ่งของกระเบื้องปูพื้นสระ :P จากคุณ : กลด เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 53 02:48:24

ความคิดเห็นที่ 59   อยากดำน้ำอยู่เหมือนกันค่ะ แต่เป็นคนกลัวการอยู่ใต้น้ำมาก ปรกติก็ว่ายน้ำน่ะค่ะ แต่เวลาที่ดำนำเล่นๆในสระแล้วมันเงียบและอึดอัดบอกไม่ถูก คงจะคล้ายๆกับคนที่กลัวที่แคบ กลัวความมืดมังค่ะ สรุปว่าเลยยังไม่ลองดำน้ำดูซักที กลัวใจจะฝ่่อไปก่อน อิอิ แต่ถ้าดำผิวน้ำนี่โอเคนะคะ แต่ก็อยู่นานไม่ได้เหมือนกัน ต้องขึ้นมาหายใจเหนือน้ำ ทุลักทุเลพอสมควร ว่าแล้ววันหยุดนี้จะไปเที่ยวเรือดำน้ำที่พัทยา ไม่รู้ว่าลงไปในเรือแล้วจะอึดอัดได้แค่ไหน แต่จะเก็บภาพมาฝากนะคะ จากคุณ : มาเรีย ณ ไกลบ้าน เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 53 13:07:26

ความคิดเห็นที่ 60   อ่านเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบทำให้ได้ความรู้เพิ่มขึ้นมากครับ เคยเรียน SCUBA มา สนใจชักอยากเรียน freediving ขึ้นมาซะแล้วเรา ปล, ถ้ามีเจ้านี่ Iphone3G คงไม่จมน้ำตายแน่นอน จากคุณ : brightguy (brightguy) เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 53 18:54:24

ความคิดเห็นที่ 61   ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 53 11:21:44

ความคิดเห็นที่ 62   การขึ้นเร็วจากใต้น้ำ ของ Freediving นี่ ไม่ต้องกลัวปอดแหกเหรอครับ..... ดำ Scuba ยังห้ามขึ้นมาเร็วๆเลย จากคุณ : `ThE-bOy` เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 53 20:49:07

ความคิดเห็นที่ 63   คุณ `ThE-bOy` freedive เรากลั้นหายใจลงไปครับ ไม่ได้ใช้ถึง ใช้อากาศอัด เพราะฉนั้นอากาศที่ขยายตัวตอนขึ้น ก็เท่ากับตอนลงไปครับ ปอดไม่แหกหรอกครับ ลองนึกตามนะครับ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : วันฉัตรมงคล 53 11:09:28

ความคิดเห็นที่ 64   ถามหน่อยครับ เวลาผมหายใจลึกๆให้พุงป่องๆ ลมมันจะพยายามพ่นออกมาทางปาก ปกตินี่เป็นกันบ้างรึเปล่าครับ จากคุณ : Rey เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 01:13:09

ความคิดเห็นที่ 65   เป็นปกติครับ ถ้าเราหายใจเข้ามากไปจนอึดอัดก็ไม่ดีคับ พราะร่างายจะไม่ผ่อนคลาย แต่นักฟรีไดว์มืออาชีพเค้าจะหายใจอัดอากาศเพิ่มเข้าไปอีก ทั้งนี้จากการฝึกฝนครับ จากคุณ : ajake เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 12:46:04

ความคิดเห็นที่ 66   .......เกาะเต่าสวยจัง  จะหาโอกาสไปให้ได้ เคยเรียน  lifesaving ดำนํ้าลึก 5 เมตรโดยไม่ใช้อุปกรณ์ แก้วหูก็ลั่นเปรี๊ยะๆแล้วแต่ก็สนุกดี   ยังคิดเลยว่าจะดำให้ได้ลึกกว่านี้ อยากเรียน freediving มั่งจัง ขอบคุณนะคะที่มาเล่าเรื่องการดำนํ้าให้ฟัง จะติดตามการเดินทางต่อไปค่ะ แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 53 00:55:10 จากคุณ : mimic เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 53 00:53:56