ความคิดเห็นที่ 1   มาต่อกันเลยดีกว่า -อาทิตย์ขึ้นที่ "ลั่วหยาง(ลกเอี๋ยง)"- อันคำว่าอาทิตย์ขึ้น นั้นหมายถึงหลังผ่านฝันร้ายเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา ในที่สุดเราและเพื่อนก็ออกมาสู่อิสรภาพภายนอกรถไฟอีกครั้ง แต่ความจริงแล้วชื่อเมืองลั่วหยาง ก็ประกอบด้วยตัวอักษรคำว่า "阳 หยาง" ที่หมายถึงพระอาทิตย์เช่นกัน (แต่ไม่รู้คนตั้งจะคิดแบบนี้จริงๆ รึเปล่านะคะ เพราะคำนี้มีความหมายมากมาย และลึกซึ้งมาก) ส่วนคำว่า "洛 ลั่ว" นั้นเป็นชื่อแม่น้ำที่เมืองลั่วหยางมาตั้งอยู่ใกล้ๆ ลั่วหยางหรือลกเอี๋ยงเคยเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรจีนมานานหลายยุคสมัย แต่ปัจจุบันเป็นเมืองธรรมดาๆ ที่มีสมบัติบรรพชนอันล้ำค่าเป็นต้นทุน และกำลังต่อยอดด้วยการพยายามพัฒนาการท่องเที่ยวอยู่ค่ะ ----- อันนี้บ่ มีรูปประกอบ แต่ท้ายๆ กระทู้รูปจะเยอะทีเดียวพี่น้อง จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 16:42:52

ความคิดเห็นที่ 2   หลังผ่านคืนนั้นบนรถไฟไร้ที่นั่ง เราเดินออกมาจากสถานีรถไฟอย่างสโลเสล และเหนื่อยอ่อน เราจองโทรศัพท์จองที่พักไว้แล้ว กับhostelแห่งหนึ่ง  เนื่องจากเราไม่มีแรงจะเสียอีกแล้ว  จึงตัดสินใจโทรไปที่ที่พัก เพื่อขอคำแนะนำในการเดินทาง  กะว่าจะขึ้นรถแท็กซี่ไปเลย เพื่อกันหลง ...ตู๊ด ......ตู๊ด .........ตู๊ด ................................ติ๊ด ไม่มีคนรับสาย เราชักใจไม่ดี โทรไปอีกครั้ง ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด ไม่มีคนรับสายอีกเหมือนเดิม กรี๊ดดดด ทำไงดี ถ้าเป็นปกติเราคงถามคนแถวนั้น แล้วหาทางไปให้ถึงโฮสเทลให้ได้(ไม่ยอมแพ้เฟ้ยยย) แต่ขณะนั้น อารมณ์เหนื่อยอ่อนมีมากกว่า เราตัดสินใจทิ้งที่พักที่เดิม แล้วออกหาที่ใหม่ทันที เราโทรศัพท์ไปที่ mingyuan youth hostel ที่พักอีกที่หนึ่งที่มีปรากฏในหนังสือ lonely planet มีคนรับสายทันที และภายในเวลาไม่นานเราก็ตกลงกันเรื่องที่พักเรียบร้อย (เจ้าหน้าที่พูดภาษาอังกฤษได้) "ขึ้นรถแท็กซี่มาค่ะ บอกว่ามาหมิงหยวนปิงกว่าน ค่าแท็กซี่เอ่อ...5 yuan ตู๊ดๆๆๆ" ฮ้ะ!!!! ค่าแท็กซี่ 5 yuannnnnnnnn ---- ก่อนจะถึงจุดที่เขาเรียกแท็กซี่กัน เราก็โดนไกด์หญิงวัยกลางคนคนหนึ่ง พร้อมลูกกระจ๊อกล้อมหน้าล้อมหลัง เธอถามเราว่าจะไปไหน ให้เธอไปส่งไหม เราบอกไปตามตรงว่าไปหมิงหยวนปิงกว่าน  เธอรู้จัก บอกไปส่งให้ได้ แต่ก่อนหน้านั้นมาดูโรงแรมของหนูก่อนสิคะพี่ขา (ใครเป็นพี่หล่อนฟระ!!) เจ๊แกหยิบแผ่นพับพร้อมอุปกรณ์ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แล้วพยายามเสนอขายห้องของ "โรงแรมจิงตู้" ให้เรา  ด้วยความกลัวไกด์จีนที่กัดกร่อนใจอยู่ลึกๆ แม้ห้องของโรงแรมจิงตู้จะดูดี เจ๊ๆ แกยืนยันว่าไปดูก่อน ไม่เอาไม่เป็นไร แถมสนนราคายังถูกกว่าซะอีก แต่เราก็ปฏิเสธไป เราอยากได้ที่พักแบบ hostel ซึ่งแม้ไม่สะดวกกายเท่า แต่สะดวกใจมากกว่า ไม่แสวงหากำไรเกินควร เจ้าหน้าที่เฟรนด์ลี่ มีคำแนะนำสำหรับการท่องเที่ยว -> ห้องที่เจ๊ๆ เสนอ คือห้องคู่ ราคา 50 yuan เท่ากับห้องรวมของหมิงหยวน น่าสนใจมากค่ะ แต่เรากลัว - -; สุดท้ายพวกเจ๊ๆ ก็โอเค และบอกไปส่งที่หมิงหยวนอย่างเดียว ไม่เลี้ยวไปไหนก่อนก็ได้ คิดค่ารถแค่ 10 yuan! เราตอบไปทันควัน ให้แค่ 5 yuan จะเอาไม่เอา!! จังหวะนั้นเพื่อนเราช็อคไปเลย มันไม่รู้ว่าเราถามราคาค่าแท็กซี่กับโรงแรมไว้ก่อน นึกว่าเราฟังค่ารถ แล้วต่อเอาตามสัญชาตญาณ มันบอกว่า มันช็อคที่เมืองจีนสามารถเปลี่ยนคน ให้เป็นไปได้ถึงขนาดนี้ โฮๆๆๆๆๆ เพื่อนตรู ----- บรรยากาศการสู้รบ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 16:46:04

ความคิดเห็นที่ 3   แวะมาปาดครับ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 16:52:56

ความคิดเห็นที่ 4   ปาดด้วยคน 555 จากคุณ : dodoman เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 17:08:06

ความคิดเห็นที่ 5   ดูเหมือนเจ๊สองคนนั้นก็อึ้งไป ลูกกระจ๊อกตอบเราว่า เอ่อ 5 yuan นั่นมันราคาเริ่มต้นของรถแท็กซี่ แต่เจ๊ลูกพี่บอกไม่เป็นไรๆ 5y ก็ 5y สุดท้ายเจ๊และลูกกระจ๊อกก็ช่วยกันลากกระเป๋าเราขึ้นรถตู้ และพาเราไปส่งที่หมิงหยวนปิงกว่าน ขณะอยู่บนรถตู้ เจ๊ก็พยายามเสนอขายทัวร์ต่างๆ ใหเ้รา มีทัวร์หนึ่ง จะพาไปส่งที่วัดเส้าหลิน และรอกลับ ไม่มีไกด์ ไม่มีอาหาร คิดแค่ 70 yuan (หรือ 60 yuan นี่ล่ะ) ซึ่งถูกกว่าทัวร์ของหมิงหยวน (เขาบอก) แต่ไม่ถูกกว่าไปเอง เราเลยปฏิเสธไปก่อน ขณะอยู่บนรถ เราสังเกตว่า ไกด์กลุ่มนี้ดูมีแต่หญิงวัยกลางคน ท่าทางสนิทสนม เหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน ที่สำคัญ ก่อนจะเสนอขายอะไร พวกเธอจะปรึกษากันก่อน คล้ายจะยังไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง รถตู้ก็ยังใหม่อยู่มาก เรื่องตอแยก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ พอเราบอกยังไม่เอา ยังไม่คิด ก็ดูเหวอๆ ไป ต้องหันกลับไปปรึกษากันอีก ว่าแต่นี่เจ๊แกลืมชั่วขณะหรือไงเนี่ย ว่าพวกเราก็ฟังจีนรู้เรื่อง (และเจ๊แกก็พูดกะเราเป็นภาษาจีน  = =) สรุป เราเดาว่านี่ต้องเป็นไกด์กลุ่มใหม่ที่ยังไม่เชี่ยวไม่โหดเท่ากลุ่มอื่นๆ และอาจเป็นครอบครัวเดียวกันหมด มาช่วยกันเปิดธุรกิจใหม่ก็ได้ อืมมม น่าสนใจมาก มิน่าล่ะเลยโดนเราฟันราคาถูกกว่าแท็กซี่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พอมาถึงหมิงหยวนปิงกว่าน เราก็ลงกัน และโบกมือลาเจ๊ๆ เหล่านั้น เราไม่รู้หรอกว่าราคาแท็กซี่จริงๆ มาถึงนี่ควรเป็นเท่าไหร่ แต่เริ่มรู้สึกว่า 5 yuan นี่เกินคุ้มไปไหม เขาบริการดีทุกอย่าง ขึ้นลงรถก็ยกกระเป๋าให้ ทั้งๆ ที่เป็นผู้หญิงเหมือนกันหมด แถมเจ๊ๆ ก็ดูอายุเริ่มมากแล้ว ขาลงนี่เราเลยไปช่วยแกยก เพราะรู้สึกพิลึกๆ กับตัวเอง ที่ปล่อยให้ผู้หญิง(ใกล้ๆ จะ)แก่ยกของให้อย่างนั้น พอเข้าโรงแรมไป เราสังเกตเห็นสายตาเจ้าหน้าที่หน้าเคาท์เตอร์ (เรามารู้ทีหลังว่า เธอคือคนที่คุยกับเราในโทรศัพท์) มองไปทางเจ๊ๆ เขม็ง เราบอกเธอว่า เราอยากได้ห้องที่ราคาถูกหน่อย เธอบอกมีห้องราคา 50 yuan อยู่ (เหลือบไปทางเจ๊ๆ อีก เจ๊ๆ ยังยืนรออยู่) เป็นห้องรวม ...แต่มันเต็มแล้ว ดังนั้น...เธอจะให้ห้องคู่เราแทนในราคา 50 yuan นั่นคือราคาเท่ากับห้องคู่ที่เจ๊ๆ บอกมา!! ชั่วขณะนั้น เราสัมผัสได้ถึงบรรยากาศของสงครามแย่งลูกค้า ที่คุกรุ่นอยู่กลางเมืองลั่วหยาง พูดถึง หมิงหยวนปิงกว่านนี้ ไม่มีลักษณะของ hostel แม้แต่น้อย มันเป็นโรงแรมชัดๆ  แม้แต่เครื่องซักผ้า ซึ่งโฮสเทลทุกแห่งจะมี ที่นี่ก็ไม่มี มีแต่ส่งซัก เจ้าหน้าที่หน้าเคาท์เตอร์ก็ออกแนวเจ้าหน้าที่เช็กอินโรงแรม คือรับเช็กอิน มีทัวร์ขาย แต่ไม่ค่อยมีคำแนะนำใดๆ เท่าไหร่ ตอนหลังเราจึงผิดหวังเล็กน้อย ยิ่งเมื่อผ่านโรงแรมจิงตู้ที่เจ๊ๆ เขาแนะนำ รู้สึกว่ามันดูดีกว่า และอยู่ในจุดที่เดินทางสะดวกกว่าด้วย -------- บรรยากาศสงคราม การเล่นเล่เพทุบาย สมกับที่เป็นเมืองที่ปรากฏในสามก๊กจริงๆ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 17:30:00

ความคิดเห็นที่ 6   -Longmen shiku หลงเหมินสือคู- เรามีเวลากันไม่มาก หลังเก็บของ แปรงฟัน (แต่ไม่อาบน้ำ ><) ก็ออกเดินทางกันทันที สถานที่ที่เราจะไปนี้ มีชื่อว่าหลงเหมินสือคู เป็นผาหินซึ่งคนโบราณแซะหินทลวงเข้าไปทำเป็นถ้ำ และสลักเสลาพระพุทธรูปไว้ ทั้งถ้ำทั้งพระนับรวมกันได้เป็นพันเป็นหมื่นเลยทีเดียว ใครเคยได้ยินชื่อ เห็นรูปมาก่อนคงนึกออก ใครไม่เคยเห็น รอสักครู่ เดี๋ยวได้ดูรูปค่ะ   ผาหินชนิดนี้ ทั้งแผ่นดินจีนมีอยู่สามแห่ง แห่งหนึ่งอยู่ที่เมืองต้าถง ใกล้กรุงปักกิ่ง อีกแห่งหนึ่งอยู่ที่ตุ้นหวง บนเส้นทางสายไหม แต่ที่ว่ามีแค่สามแห่งนี่ นับเฉพาะผาหินขนาดใหญ่เท่านั้น ชนิดยิบๆ ย่อยๆ อย่างที่เราเคยเจอที่หางโจวนั้นไม่นับค่ะ เราไปขึ้นรถสาย 81 ที่หน้าสถานีรถไฟ การเดินทางใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงกว่าๆ  หลงเหมินนั้นอยู่สุดสายรถพอดี ไม่มีอะไรน่ากังวล สักพักเพื่อนเราก็หลับไป  แต่เรายังตื่นอยู่ บนรถไม่มีอะไรทำจึงมองสองข้างทางฆ่าเวลา   ลั่วหยางนั้นดูเป็นเมืองธรรมดาๆ ภาษาชาวบ้านต้องว่า ดูเป็นบ้านนอกเริ่มเจริญ แต่ลั่วหยางไม่ธรรมดาตรงที่ เป็นบ้านนอกที่ความเจริญกระจายอย่างทั่วถึง  เรานึกกลับไปถึงหางโจว หรือซูโจว  ตัวเมืองบริเวณที่มีสถานที่ท่องเที่ยวนั้น ดูเจริญมาก มีห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่โต แต่พอนั่งรถออกไปไม่เท่าไหร่ บ้านเมืองดูโทรมลงถนัดตา ความเจริญที่เข้ามากระจุกอยู่เพียงในตัวเมืองเท่านั้น ผิดกับลั่วหยาง  บ้านเรือนจะในหรือนอกเมือง ก็ดูพอๆ กัน ถนนหนทาง ร้านรวงต่างๆ ดูไม่พบความแตกต่างมากนัก  อย่างไรก็ตาม ที่ว่ามานี้เราก็ว่าตามตาเห็นเท่านั้นค่ะ   รถถึงสุดสายเสียที จากจุดที่ลงรถต้องเดินไปอีกราว 15 นาที จึงจะถึงทางเข้า แต่ทุกท่านไม่ต้องกลัวหลง เพราะทางเดินตรงนี้มีร้านรวงอยู่เต็มสองข้างทาง สมเป็นสถานที่ท่องเที่ยวระดับ AAAAA จริงๆ   หลงเหมินสือคูนี่ใหญ่มากกกกก ถึงขนาดมีรถกอล์ฟให้เช่านั่งไปนั่งมาทีเดียว แต่แน่นอนว่าเราไม่เช่า และเดินเอาเอง เพราะมันแพง (เหตุผลเดียวเท่านั้น) ---- หลงเหมินสือคู จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 17:39:29

ความคิดเห็นที่ 7   หลงเหมินสือคูนี้แบ่งเป็นสองฝั่ง ริมแม่น้ำยี เราเดินไปได้ทั้งสองฝั่ง จึงได้เห็นทัศนียภาพที่สวยงามทั้งจากระยะใกล้และไกลของทั้งสองฟาก เที่ยวหมดสองฝั่ง บวกวัดอีกนิดหน่อย ใช้เวลาประมาณครึ่งวันค่ะ หลงเหมินสือคูเริ่มสร้างในสมัยเป่ยเว่ย (ประมาณ1600 ปี) มีต่อเติมตกแต่ง เรื่อยมาจนถึงราชวงศ์ถัง เดินผ่านประตูทางเข้ามาได้พักหนึ่ง ซ้ายมือเป็นลำน้ำ ขวามือเป็นผาหิน เราเริ่มเห็นผาหินสูงขึ้นเรื่อยๆ ใกล้ขึ้นทุกที กระทั่งเท้าของเรามาหยุดอยู่ที่ตีนบันไดหินดินแดง ซึ่งทอดตัวขึ้นไปด้านบน ป้ายบอกทางบอกเราว่านี่คือทางเข้าถ้ำพระแห่งแรก เราเดินขึ้นบันไดไปเรื่อยๆ สองข้างทางล้วนเป็นถ้ำเล็กๆ มีพระพุทธรูปหินสลักสถิตย์อยู่ถ้ำละองค์ๆ เราเดินไหว้ไปเรื่อยๆ กระทั่งถึงสุดปลายบันได ก็โผล่ขึ้นมาบนชั้นผาแห่งหนึ่ง สูงจากพื้นสัก 7-8 เมตรได้ ------- แม่น้ำยี แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 53 17:44:11 จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 17:43:53

ความคิดเห็นที่ 8   ใส่ผิดรูปค่ะเมื่อกี้ แหะๆ ----- จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 17:44:38

ความคิดเห็นที่ 9   ตรงหน้าเราคือพระพุทธรูปขนาดใหญ่ ประทับอยู่ใต้ชายคาหินผา ซึ่งถูกเจาะเว้าเข้าไปเป็นรูปคล้ายทรงกระบอกผ่าครึ่ง ฝาผนังสองด้านสลักเป็นพระพุทธรูปเล็กๆ ประทับในถ้ำเล็กๆ บ้าง สลักเป็นลวดลายอื่นๆ บ้าง ผนังด้านบนเองก็มีการแกะสลักอยู่ เป็นรูปดอกบัวซ้อนกลีบหลายชั้น งดงามอ่อนช้อย นึกไม่ออกเลยว่าช่างสมัยโบราณนั้น เขาสามารถสลักเสลางานที่ต้องใช้ความปราณีตถึงเพียงนี้ได้อย่างไร จากถ้ำแห่งแรก มีทางเดินเชื่อมไปมาบนผาเต็มไปหมด ทางเดินสามารถพาเราลัดเลาะ ชมถ้ำต่างๆ ได้ตามชอบใจ ผาหินแห่งนี้เต็มไปด้วยถ้ำฝีมือมนุษย์ ทั้งใหญ่เล็กคละเคล้ากันไป ข้างถ้ำใหญ่ ต้องมีถ้ำเล็กรายตามทาง ข้างถ้ำเล็ก ยังมีถ้ำเล็กกว่าแทรกอยู่ ระหว่างถ้ำเล็กกว่า ยังจะมีถ้ำเล็กกว่าของถ้ำเล็กกว่าแทรกอยู่ ระหว่างถ้ำเล็กกว่าของถ้ำเล็กกว่า ยังมี... เลิกเขียนดีกว่าค่ะ ฮ่าๆๆๆ ถ้ำเยอะจริงๆ ไม่ได้โม้ คิดว่าทุกท่านคงพอนึกภาพออกแล้ว ว่าผาหลงเหมินนั้นเป็นอย่างไร เรียกได้ว่าแทบไม่มีที่ว่างหลงเหลือให้พวกมือบอนมาเขียนกลอนล้อกันจริงๆ ตามทางเดินจะมีป้ายบอกทางชี้ไปยังถ้ำสำคัญๆ เราคงไม่สามารถอธิบายได้ว่าแต่ละถ้ำนั้นสำคัญ และงดงามอย่างไร เพราะเราขี้เกียจ เอ้ย! เพราะมิฉะนั้นมันจะยาวมากเกินไป เดี๋ยวปวดตา แต่ขออนุญาตอธิบายเรื่องความเหมือนความต่างของแต่ละถ้ำสักหน่อย ------ พระพุทธรูปในถ้ำแห่งหนึ่ง เราพบในช่วงแรกของการเดินชม จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 17:52:35

ความคิดเห็นที่ 10   สังเกตว่าถ้ำและพระในผาหลงเหมินแห่งนี้ ถูกสร้างขึ้นในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน แต่ไล่เลี่ยกันไป ข้อแตกต่างคือ สังเกตว่าพระในสมัยเป่ยเว่ยนั้น ค่อนข้างจะยังผิดสัดส่วนเมื่อเทียบกับมนุษย์อยู่ กล่าวคือท่อนล่างจะเล็ก ไม่ได้สัดส่วนกับท่อนบน ในขณะที่สมัยถังนั้นจะเข้าทีกว่า และสลักเสลาใบหน้าได้อ่อนช้อย ได้อารมณ์กว่าพระเป่ยเว่ย ซึ่งก็เป็นไปตามที่ควรจะเป็น เพราะถังมาหลังเป่ยเว่ย ข้อที่เหมือนกันแน่แต่ละถ้ำก็มี ที่เห็นชัดๆ คือการสลักเสลาลายผนัง ลายผนังส่วนใหญ่จะสลักเป็นถ้ำเล็กๆ บรรจุพระองค์เล็กๆ ไว้ นับได้เป็นหมื่นถ้ำเลยทีเดียว (แต่เขานับให้นะ เราไม่ได้นับเอง) นอกจากนี้ ผนังด้านบนก็ยังนิยมสลักเป็นดอกบัวบานดังที่ได้กล่าวไว้ เป็นเช่นนี้แทบทุกถ้ำ น่าสนใจมากค่ะ ------ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 18:01:00

ความคิดเห็นที่ 11   นอกจากที่กล่าวไปแล้ว อีกเรื่องที่พบเหมือนกันในหลายถ้ำคือ พระ...ไม่มีเศียร คงไม่ต้องอธิบายว่าทำไมพระไม่มีเศียร เศียรพระหลงเหมินเป็นสินค้าที่คงขายได้ราคาดี เช่นเดียวกันกับเศียรพระของบ้านเรา ความจริงเราพอเข้าใจคนที่ซื้อไป เศียรพระเป็นงานศิลปะที่ชดช้อยมากอย่างหนึ่ง หากมองในแง่ศิลปะแล้ว ไม่แปลกที่นักสะสมจะอยากได้ แต่เราสงสัยคนตัดมากกว่าค่ะ คิดว่าคนตัดส่วนใหญ่ก็เป็นชาวพุทธนี่เอง ซึ่งชาวพุทธปกติคงไม่อยากตัดเศียรพระ นั่นแสดงว่าคนตัดต้องมีแรงขับดันที่รุนแรงบางอย่าง เช่น ครอบครัวกำลังจะอดตาย หรือถ้าไม่งั้น ศาสนาก็เสื่อมโทรมถึงขีดสุด แต่ทั้งหมดล้วนชี้ถึงแผ่นดินในช่วงกลียุคทั้งสิ้น ไม่รู้เดี๋ยวนี้บ้านเรายังมีคนตัดเศียรพระขายอยู่รึเปล่า แต่ที่แน่ๆ มีคนขายเศียรพระที่ไม่ได้ตัด แต่ทำมาแต่เศียรเพื่อขายโดยเฉพาะ... ความจริงแล้ว...ดูเหมือนหลงเหมินจะไม่ได้โดนตัดไปขายอย่างเดียว ระหว่างที่เราเดินผ่านถ้ำพระต่างๆ นั้น สังเกตบางถ้ำ แม้พระจะไม่โดนตัดเศียร แต่เศียรคล้ายโดนของแข็งฟาดเละ บ้างก็มีรอยคล้ายดาบฟันฉับ ดูเหมือนที่นี่จะเป็นที่ระบายอารมณ์ของเหล่า anti-buddhism ในสมัยก่อน ------ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 18:05:17

ความคิดเห็นที่ 12   ถ้ำเล็ก ถ้ำน้อย ถ้ำใหญ่ เดินคดไปเคี้ยวมา สังเกตมีทางให้เดินต่อไปมากมาย ลดเลี้ยวราวใยแมงมุม ถือเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของหลงเหมิน จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 18:12:09

ความคิดเห็นที่ 13   หลงเหมินเดิมโทรมเอามากๆ เพิ่งมาบูรณะเมื่อไม่กี่สิบปีก่อน โดยเป็นโครงการความร่วมมือระหว่างหลายประเทศ มีแผนจะหาโบราณวัตถุที่ถูกขโมยไปกลับมา และซ่อมแซมหลงเหมินใหม่ทั้งหมด พร้อมทั้งปลูกจิตสำนึกเยาวชนให้ช่วยกันรักษา กลับมาที่เรื่องลัลล้าๆ กันดีกว่า มาถึงพระใหญ่ซึ่งจะไม่พูดถึงไม่ได้เลย นี่เป็นพระชุดที่ใหญ่ที่สุด ชดช้อยที่สุด ยืนเด่นเป็นประธานของพระในผาหินทั้งมวล ว่ากันว่านี่คือหนึ่งในงาน master piece ของราชวงศ์ถัง ยุคสมัยซึ่งได้ชื่อว่าเป็นที่สุดแห่งศิลปวิทยาการ เช่นนั้นพระชุดนี้คือหนึ่งในยอดแห่งฝีมือช่าง จากประวัติศาสตร์จีนห้าพันปีนั่นเอง เราไปยืนชมความงามอยู่ใต้ร่มเงาของท่าน ใบหน้าของท่านดูมีมิติ เกลี้ยงเกลา คล้ายจะเฉยชา แต่กลับแสดงอารมณ์อันลึกซึ้ง มุมหนึ่งให้ความรู้สึกถึงเมตตาปราณี ในขณะที่อีกมุมกลับดูเฉียบขาดน่าเกรงขาม วูบหนึ่งเรารู้สึกคล้ายถูกจ้องมอง แต่อีกวูบหนึ่ง เรากลับรู้สึกว่าท่านมองผ่านเราไป เป็นพระพุทธรูปที่น่าพิศวงเหลือเกินชุดหนึ่ง ---- มองจากอีกฝั่งหนึ่ง จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 18:17:27

ความคิดเห็นที่ 14   ดูรูปและสังเกตองค์ตรงกลาง ว่ากันว่าบูเช็คเทียนเป็นสปอนเซอร์ในการสร้างพระชุดนี้ และว่ากันว่าพระองค์กลางนี้หน้าเหมือนบูเช็คเทียน บางทีการสร้างพระองค์นี้คงมีนัยสำคัญอยู่ อาจเกี่ยวกับอำนาจการปกครองใต้หล้าของฮ่องเต้หญิงองค์นี้ก็ได้ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 18:27:54

ความคิดเห็นที่ 15   พวกเราเกิดสงสัยกันขึ้นมา เนื่องจากทั้งถ้ำทั้งพระ อีกทั้งลวดลายต่างๆ ทั้งหมด ล้วนเกิดจากการเซาะหินผาเข้าไปทั้งสิ้น ไม่ใช่เซาะหิน ทำเป็นถ้ำ แล้วค่อยเอาพระที่แกะแล้วมาวางเสียเมื่อไหร่ เช่นนี้หมายความว่า ก่อนจะสร้าง ช่างต้องวางลวดลาดทั้งหลายไว้จนหมด ต้องวางแผนกระเทาะหินอย่างดีมาก และหากพลาดไปแม้นิดเดียว ลวดลายก็ต้องเปลี่ยนไป และอาจโดนตัดหัวได้ -------- เพราะสององค์นี้ ความจริงมีขนาดใหญ่มากกกกก เสียดายไม่มีตัวเทียบ ลองนึกภาพเล่นๆว่า คนขนาดเท่าพระองค์เล็กๆ ที่เขาสลักที่ผนังผาก็ได้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 53 18:34:27 จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 18:33:26

ความคิดเห็นที่ 16   อีกอย่างที่สงสัยคือถ้ำที่มีนับพันนับหมื่นนี้ ในสมัยโบราณจริงๆ เขาใช้ทำอะไรกันแน่ บางทีชาวบ้านร้านตลาดคงไม่มีสิทธิ์มาไหว้พระที่นี่ ทำได้แต่ดูไกลๆ เราเห็นถ้ำบางแห่งกว้างพอที่คนจะเข้าไปนั่งได้พอดี เหมาะจะใช้เป็นที่นั่งสมาธิสงบจิตใจมาก บางทีในอดีตอาจมีชนชั้นสูงเคยใช้ในลักษณะนี้ก็ได้ เราเดินมาสุดทางด้านหนึ่ง จากนั้นขึ้นสะพานข้ามน้ำ ไปอีกฝั่งหนึ่ง มาถึงอีกฝั่ง ฝั่งนี้ก็มีถ้ำให้เที่ยว ให้หยุดดูอีกนิดหน่อย สวยดีค่ะ แต่ฝั่นี้ต้องเดินเหนื่อย และต้องปีนเขานิดหน่ยอ ในบริเวณเดียวกันกับหลงเหมินสือคู มีวัดและสวนอีกสองแห่ง ค่าเข้าทั้งสองที่ที่ว่ามา รวมอยู่ในตั๋วเข้าหลงเหมินสือคู(อันแสนแพง)แล้ว กระนั้นเราก็ไม่ได้แวะเข้าไป เพราะเมื่อเดินหลงเหมินจบ อากาศเริ่มเย็นลง ความเหนื่อยล้าที่สะสมมาจากเมื่อวานก็เริ่มแสดงผล หลงเหมินสือคูแห่งนี้ เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่เยี่ยมยอดที่สุดแห่งหนึ่ง เพราะเราจะได้เห็นทั้งผลงานของมนุษย์ ผลงานของศรัทธา นั่นคือถ้ำสลัก และผลงานของธรรมชาติ คือแม่น้ำและขุนเขาที่รายรอบหลงเหมิน เรานั่งรถเมล์กลับมาถึงที่พัก และหลับลงอย่างเหน็ดเหนื่อย จากเมื่อคืนนี้ที่ไม่มีแม้แต่ที่นั่ง มาเป็นที่นอนนุ่มของโรงแรมหมิงหยวน ที่พักที่หรูหราที่สุดในทริปนี้ (ฮ่าๆๆๆ) ------ มองจากอีกฝั่งน้ำ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 18:40:58

ความคิดเห็นที่ 17   ขอพักไปวาดรูปเล่นแป๊บนึงค่ะ แต่จะมาต่อในคืนนี้แน่นอน หวังว่าทุกท่านจะยังไม่ทิ้งกันไป ^_^ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 18:42:13

ความคิดเห็นที่ 18   เห็นรีวิวที่นี่มาหลายต่อหลายครั้งแล้ว ไม่รู้ว่าจะได้ไปเมื่อไหร่ ค่าเข้าก็แพงขึ้นทุกวันนะครับ 555 ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ จากคุณ : ตงเหลงฉ่า เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 19:01:59

ความคิดเห็นที่ 19   -Baimasi ไป๋หม่าซื่อ วัดม้าขาว- เช้ามาเราก็ออกเดินทางกันอีก วันนี้ตั้งใจว่า ตอนเช้าจะไปวัดม้าขาว ตอนบ่ายจะไปวัดเส้าหลิน วัดนี้นั่งรถสาย 56 จากสถานีรถไฟ รู้สึกจะเป็นสุดสายเช่นกัน เราเดินมาถึงบริเวณท่าปล่อยรถสาย 81 ที่ขึ้นไปหลงเหมินเมื่อวาน ก็เห็นสาย 56 วิ่งเข้ามา เรารีบวิ่งตามไปจะขึ้น ปรากฏเข้าไม่ให้ขึ้น เขาว่าที่นี่เป็นสุดสาย แต่ไม่ใช่ต้นสาย (เอ๊ะ - -;;) จะเป็นไปได้ยังไงเนี่ย คนขับไม่ยอมพูดกับเรานอกจากนั้น เราเลยต้องเดาเอาเองว่า เออ ป้ายแรกของ 56 มันคงไม่ไกลจากนี้ล่ะฟระ ก็ในเมื่อสุดสายมันอยู่ตรงนี้ ต้นสายอยู่อีกฟากของเมืองนี่ก็คงเกินไปหน่อย เราเลยพยายามหาป้ายกัน แต่ตอนแรกหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เผอิญเหลือบไปเห็นรถสาย 56 ออกตัว เลยวิ่งสะกดรอยตามมันไป(ลงทุนสุดๆ)  ทั้งวิ่งลงถนน ฝ่ารถ เอาชีวิตเข้าแลก ปรากฏว่าต้นสาย 56 มันต้องเดินข้ามถนนไปอีกฟาก แล้วเดินต่ออีกนิดหนึ่งจึงถึงจุดที่ขึ้นรถได้ หันกลับมา เจอคนจีน(รึเปล่า) ครอบครัวสามพ่อแม่ลูก วิ่งแท่กๆๆ ตามเรากับเพื่อนมา สรุปว่า เราสะกดรอยสาย 56 ครอบครัวนี้สะกดรอยเรา ฮ่าๆๆๆๆ คราวนี้ต่างจากเมื่อวาน รถคันนี้คนเยอะมากกกกกกกก ผ่านหลายจุด คนก็ขึ้นมาเรื่อยๆ ไม่มีลงเลย ส่วนใหญ่เป็นตายาย มากับหลาน ถือพวกธูปสีต่างๆ ขึ้นมาด้วย เราเดาว่าวัดนี้คงเป็นวัดที่ยังใช้งานจริงอยู่ และช่วงนี้คนก็กลับมาบ้านกัน บางทีเราอาจพบพวกลุงๆ ที่เจอบนรถไฟ พาลูกหลานมาไหว้พระรับปีใหม่ก็ได้นะเนี่ย ใช้เวลานานพอดูกว่าจะมาถึง พอลงจากรถ พวกขายธูปก็เข้ามากรุ้มรุมเรา พยายามจะขายธูปให้ เราพยายามเดินหนีไม่สนใจ การเดินผ่านจุดขายธูปเข้าไปในตัววัดไม่ใช่เรื่องยากนัก สังเกตมาหลายที พวกขายของขายทัวร์ของลั่วหยางนี่ยังไม่เชี่ยวเท่าไหร่ ท่าทางมือใหม่ทั้งนั้น อย่างไรก็ตาม ธูปที่เขาเสนอขายมาค่อนข้างน่าสนใจ มันมีหลากสีหลายสีไตล์ ชนิดที่หาในไทยไม่ได้ หรือแม้แต่จินตนาการไม่ถึงก็มี ถ้าใครไม่กลัว จะหยุดยืนศึกษาสักหน่อยก็ไม่เสียหายค่ะ (แต่ระวังเสียเงิน) ------ รูปพักสายตา คุณลุงเคนตักกี้ และคู่แข่งชาวจีน จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 20:25:44

ความคิดเห็นที่ 20   วัดม้าขาวนี้แบ่งเป็น 3 โซนใหญ่ๆ 1.ตัววัดม้าขาว 2.เจดีย์ 3.โซนวัดนานาชาติ มาที่โซนแรกกันก่อน ตัววัดม้าขาวนั้น ถูกล้อมรอบด้วยกำแพงสีขาวอีกชั้นหนึ่ง ด้านหน้าทางเข้า มีรูปปั้นม้าสองตัวอยู่หน้าวัด วัดนี้คือวัดพระพุทธศาสนาแห่งแรกของจีน สร้างขึ้นในสมัยฮั่น เพื่อรองรับพระสองรูปจากอินเดีย คือพระกัศยะปมาตังคะ และพระธรรมรัตน์ ซึ่งเดินมาเผยแผ่ศาสนาถึงแดนไกลแห่งนี้ ม้าขาวนี้ก็มาจากม้าสองตัวของท่านที่แบกพระไตรปิฎกรอนแรมมาตามทะเลทราย ในการเดินทางครั้งนี้ เราได้พบท่านมาแล้วครั้งหนึ่ง ที่วัดหลิงกู่ หางโจว มีเรื่องราวของท่านสลักบนผาหินในวัดนั้น แต่คราวนี้เราได้พบใกล้ชิดท่าน ยังวัดหลวงสำคัญแห่งนี้เอง วัดม้าขาวก็เช่นเดียวกับวัดจีนอื่นๆ คือมีทางเข้า ผ่านโถงหน้า(ซึ่งมักเป็นที่ประดิษฐานรูปปั้นเทพบนสวรรค์) ตามด้วยโถงอีกหลายแห่ง เป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปในความหมายต่างๆ ระหว่างโถงก็จะเป็นลานกว้าง มีกระถางธูป กระถางไฟ ให้ผู้คนมาจุดธูปสักการะ ที่แตกต่างจากที่อื่นๆ ก็ตรงที่วัดม้าขาวแห่งนี้ให้ความรู้สึกที่เก่ากว่า originalกว่า เอ๊ะ..ฟังดูแปลกๆ แต่ได้อารมณ์นี้จริงๆ ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นโถงทางเดิน รูปปั้น บรรยากาศ ผู้คน วัดนี้ให้ภาพที่ื "เก่า" และ "เก๋า" กว่าที่อื่น ให้ความรู้สึก อื้มมมม มันต้องแบบนี้ ที่รู้สึกว่างดงามนัก ก็คงเป็นพระพุทธรูปต่างๆ แน่นอนว่าเส้นสายลวดลายพระในอารามหลวงระดับชาติ ย่อมต้องงามอ่อนช้อยไม่มีที่ติ แต่ที่เด่นชัดเห็นจะไม่ใช่เรื่องศิลปะ แต่เป็นความ"ขลัง" ที่ไม่เข้าใครออกใคร คือทำไมไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่ดูแล้วขลังกว่าปกติ คล้ายๆ เวลาเห็นพระพุทธรูปสมัยอยุธยา คนส่วนใหญ่จะรู้สึกว่า ดูแล้วขลัง ดูแล้วน่ากลัวหน่อยๆ ไม่ทราบว่าเกี่ยวกับเรื่องการปั้นที่ต่างจากยุคอื่นหรือเปล่า (นี่เดาเอา) ------- วัดม้าขาวนี้ ห้ามถ่ายรูปข้างใน รูปจึงน้อยมาก ต้องขออภัยด้วยค่ะ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 20:39:27

ความคิดเห็นที่ 21   ที่เราชอบที่สุดในวัดนี้ คือรูปปั้นพระแม่กวนอิม เราเดาว่ารูปปั้นพระแม่สร้างขึ้นในสมัยหลัง เพราะยุคที่พระพุทธศาสนาเพิ่งเข้า ยังไม่ถึงประสูติกาลองค์หญิงเมี่ยวซ่านเลย อย่างไรก็ตาม รูปปั้นนี้ก็ "ขลัง" สู้องค์อื่นๆ ได้สบาย รูปปั้นพระแม่กวนอิมนี้ นั่งในท่าที่ห้อยขาข้างนึงลง อีกข้างขัดสมาธิ มือข้างหนึ่งชูขึ้น อีกข้างแนบเข่า พอดูท่าทางแล้ว จะรู้สึกว่าสมดุล เป็นธรรมชาติดีมาก องค์พระแม่นี้เขาปั้นให้ดูแบบบางหน่อย ต่างจากพระแม่กวนอิมที่อื่น ไปๆ มาๆ ท่านเลยดูสวยน่ารัก เหมือนสาวน้อยวัยแรกแย้ม ทว่ามีความสง่าสมเป็นพระโพธิสัตว์เจืออยู่ ที่ลานกว้าง สถานที่สำหรับพุทธศาสนิกชนจุดธูปสักการะองค์พระ มีคนจำนวนค่อนข้างมาก เดินไปเดินมา เดี๋ยวเอาธูปมาจุด เดี๋ยวไหว้ เดี๋ยวเอาธูปไปปัก ที่น่ารักคือเราบังเอิญได้พบยายหลานคู่หนึ่ง ยายอุ้มหลายซึ่งยังเล็ก พามาไหว้พระแม่กวนอิม ตอนแกจุดธูป ก็โน้มตัวเข้าไปใกล้ๆ กระถางไฟ มือก็อุ้มหลาน เห็นแล้วกลัวหลานยายแกตกกระถางไฟซะจริง แต่สุดท้ายหลานแกก็ปลอดภัย แกก็อุ้มมาหยุดอยู่แถวหน้าพระแม่กวนอิม แล้วก็สอนให้หลานพูด "กวนซื่ออิมผ่อสะ กวนซื่ออิมผ่อสะ กวนซื่ออิมผ่อสะ" รวม 3 ครั้ง หลานแกก็พูดตาม เห็นแล้วน่ารักน้ำลายไหลเลยทีเดียว เคยคิดว่าผ่านยุคคอมมิวนิสต์มาแบบนี้ แล้วเด็กๆ รุ่นต่อไปเขาจะนับถือศาสนาอะไรกันหรือเปล่านะ (เพราะคอมมิวนิสต์เขาไม่ให้นับถือศาสนานี่นา) แต่เห็นแบบนี้ ก็เชื่อแล้วว่าศรัทธาคนนั้นขุดรากถอนโคนได้ยากจริงๆ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 20:40:25

ความคิดเห็นที่ 22   ยายหลานคู่นั้นทำเราอารมณ์ดีมาก พอเห็นยาย-หลาน ตา-หลาน คู่อื่นเราเลยอดมองอีกไม่ได้ ก็เห็นตาอุ้มหลานมาคนหนึ่ง แก้มแดงน่ารักเป็นมะเขือเทศเลย เราเลยยิ้มให้ เด็กมันเห็นดังนั้น มันเลยถ่มน้ำลายใส่ หมดกันวันดีๆ ของเรา = =;; (หนอยยยยย อย่าให้ตาเอ็งเผลอนะเว่ยยยย) สุดทางมีเรือนที่เขาปิดไม่ให้เขาอยู่ด้วยแห่งหนึ่ง ป้ายด้านหน้าเขียนว่าเป็นเรือนสำหรับเก็บของขวัญ ที่ประเทศต่างๆ ได้มอบให้แก่วัดม้าขาว ในจำนวนของเหล่านั้น มีของจากไทยเราอยู่ด้วย การที่เขาปิดไม่ให้เข้าแบบนี้ แสดงว่าของแต่ละอย่างสำคัญมาก เราเลยไปแอบดูซะหน่อย ตอนแรกว่าจะเอาน้ำลายละเลงบนหน้าต่างกระดาษแบบในหนังจีน แต่เผอิญที่นี่เขาบุกระจกแล้ว เลยต้องส่องเอาตามช่องประตูที่ปิดไม่สนิทแทน นี่เป็นพฤติกรรมที่ไม่ควรเอาอย่างนะคะ ด้วยความกลัวเราเลยประนมมือไปด้วย (ช่วยมั้ยเนี่ย) ดูแค่แวบเดียว เห็นด้านในมีพระพุทธรูปอีกหลายองค์ ก็ถอนตาออก หันกลับมาปรากฏมีอีหนุ่มจีนกับเกาหลียืนต่อคิวจะแอบดูอยู่ด้านหลัง นี่เรานำเทรนด์อีกแล้วเหรอฟระเนี่ย (เรื่องน้ำลายนี่ล้อเล่นนะคะ จริงๆ แค่เดินไปดูใกล้ๆ แล้วบังเอิ๊ญญญ ประตูมันดันปิดไม่สนิท เห็นมีช่องอยู่เลยส่องซะ) แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 53 20:46:30 จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 20:41:48

ความคิดเห็นที่ 23   อ้าว เจอรูปพักสายตารูปนึง จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 20:44:54

ความคิดเห็นที่ 24   ออกจากเขตตัววัด ก็เดินต่อมาที่โซนวัดนานาชาติ โซนนี้จะมีวัดอยู่สองแห่ง หนึ่งคือวัดแขก อีกหนึ่งคือวัดไทย นัยว่าพุทธศาสนิกชนประเทศไหนอยากทำบุญ และรัฐบาลอยากเชื่อมสัมพันธไมตรี ก็จะมีวัดเกิดขึ้น วัดแขกนั้น เราไม่เคยไปอินเดีย คงตอบไม่ได้ว่าดีเลวอย่างไร รู้แต่เป็นโดมเกลี้ยงๆ ขึ้นมา ลวดลายภายนอกเยอะมาก แต่พอภายในจะสร้างแบบเรียบง่าย มีพระพุทธรูปแบบอินเดียประดิษฐานอยู่องค์เดียว ส่วนวัดไทยนั้น คนไทยดูคงงงๆ เพราะสร้างค่อนข้างผิดจากมาตรฐานอารามของไทยไปหน่อย ไม่มีกำแพงแก้ว ใบเสมาก็ไม่มี ถ้าจำไม่ผิด พวกช่อฟ้า ใบระกา หางหงษ์ก็มีไม่ครบ มองด้านหน้า คนไทยคงว่าวัดนี้หน้าตาปุแล่มๆ แต่พอเข้าไป พระประธานเป็นพระพุทธชินราชที่หล่อได้งามองค์หนึ่ง ภาพจิตกรรมฝาผนังก็สวยดี ด้านในเย็นสบาย สังเกตว่าด้านในแทบจะเหมือนอารามในไทยทุกประการ อยู่แล้วอบอุ่นใจดีค่ะ เหมือนอยู่บ้านเรา ----- วัดไทย จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 20:50:26

ความคิดเห็นที่ 25   พระสงฆ์องค์เจ้าในวัดม้าขาวนี้นั้น ดูค่อนข้างมีอายุเป็นส่วนใหญ่ แต่ที่อายุยังน้อยก็มี ที่ไม่เห็นคือเณรน้อย พระท่านจะเดินไปรอบๆ ตรวจตราบ้าง ทำงานของท่านบ้าง บ้างก็เห็นคุยกับคณะทัวร์ ที่ดูหน้าตาลูกทัวร์แล้วสงสัยทัวร์ทำบุญแหงเลยฝร่ะ ที่นี่ทัวร์ลงเยอะเหมือนกัน แต่จะหนักไปทางทัวร์ทำบุญนั่นเอง เสร็จจากโซนนี้ ตอนแรกก็กะเดินออกแล้วค่ะ แต่นึกขึ้นได้ว่า เอ...มันต้องมีหอคอยสิ นี่ยังไม่เห็นสักหอ มองไปมองมา เห็นหอคอยอยู่อีกฟาก ต้องข้ามสะพานไป เราก็พากันเดินต๊อกๆๆ ไปบนสะพาน ขณะนั้นใกล้เวลา 11 โมงเช้าแล้ว หอคอยอยู่อีกฝั่งหนึ่งของวัด มีกำแพงกั้น ต้องขึ้นสะพานข้าม ตอนแรกก็งงๆ เอ เข้าสร้างวัดแปลกๆ แฮะ  แต่พอข้ามมาอีกฝั่งถึงพอเข้าใจ ฝั่งนี้เป็นที่ของแม่ชี มีทั้งที่พัก ที่สวดมนต์ปฏิบัติธรรม คงด้วยเหตุผลนี้จึงสร้างแบบมีกำแพงกั้น หรือบางทีคงสร้างขึ้นทีหลังวัดอีกฝั่ง แต่ไม่ทลายกำแพงเพราะเห็นว่ามีกำแพงจะเหมาะสมกว่า ฝั่งนี้แทบไม่มีคนเลย มีสวนเล็กๆ อยู่ด้วย ช่วงฤดูใบไม้ผลคงสวยนัก เราเดินไม่นานก็เห็นหอคอยมาแต่ไกล น่าเสียดายช่วงที่เราไปเขาบูรณะอยู่ แต่ก็พอได้เห็นรอบๆ เจดีย์นี้สร้างขึ้นสำหรับเป็นที่แปลพระไตรปิฎกของพระท่านสองรูปข้างต้น สิ่งที่น่าสนใจของวัดฝั่งนี้ ไม่ใช่หอคอย แต่เป็นหอชี ที่อยู่รายรอบ สังเกตดูแล้ว วัดแห่งนี้คงมีแม่ชีอยู่เกือบร้อยท่าน เหล่าแม่ชีกำลังกวาดพื้นบ้าง เดินสวดมนต์บ้าง ให้ความรู้สึกเย็นใจดี เราเดินกันเพลินไปหน่อย แป๊บเดียวเกือบเที่ยงแล้ว จึงวิ่งปุเลงๆ กลับมาขึ้นรถ ตามแผนเราต้องหารถไปเส้าหลินอีก หนทางของวันนี้ยังอีกยาวไกลนัก ------------- วัดอินเดีย หอคอยซ่อมอยู่+ไม่แน่ใจว่าเขาให้ถ่ายรูปรึเปล่า เลยไม่ได้ถ่ายมาค่ะ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 20:52:40

ความคิดเห็นที่ 26   เรากลับมาถึงสถานีรถไฟลั่วหยางช่วงเกือบบ่าย ลงจากรถได้ ก็โกยอ้าวไปซื้อตั๋วรถทัวร์ทันที จากลั่วหยางนี้ ไม่มีรถไปเส้าหลินโดยตรง แต่รถที่ไปเมืองสู่จาง (หรืออะไรสักอย่าง ไม่แน่ใจอ่าค่ะ) นั้นผ่านเส้าหลินระหว่างทาง เราสามารถไปโดยรถคันนี้ได้ ทว่า...มีเรื่องหนึ่งที่เราลืมคิดไป รถไปเมืองดังกล่าวไม่ได้มีทุกชั่วโมง และรอบเร็วที่สุด ที่เราจะขึ้นทันก็ประมาณบ่ายสอง ซึ่งเราจะหารถกลับลั่วหยางจากที่นั่นไม่ทัน ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เราพยายามติดต่อ หาทัวร์ไปเส้าหลิน ถึงขนาดโทรหาพวกเจ๊ๆ ที่มาส่งเมื่อวาน ปรากฏว่าพวกเธอรับลูกค้าอยู่ที่เส้าหลินน่ะแหละ!! เธอบอกช่วงบ่ายเริ่มแก่แบบนี้ ส่วนใหญ่ไม่มีทัวร์ออก ตอนนี้พวกเธอก็ไปรับเราไม่ได้ซะด้วย มีทางเดียวคือต้องเช่าแท็กซี่มา แต่ก็แพงเกินไปสำหรับเรา (ตรงนี้เราแอบประทับใจเจ๊ๆ คือเค้าดูพยายามหาทางให้เราค่ะ เรียกว่าเป็นไกด์ละอ่อน ที่ขยันขันแข็งดี) ทัวร์ของโรงแรมก็มีออกแต่ตอนเช้า เราจนหนทางถึงขนาดพยายามไปเดินยั่วไกด์ขายทัวร์อยู่แถวหน้าสถานี ปรากฏไม่พบแม้สักเงา ทีเวลาต้องการอย่างนี้ล่ะไม่เห็นมีไกด์มารุมเลย ทีเวลาจะรีบๆ ไป อย่ามายุ่งกะตรูล่ะรุมนัก โฮๆๆๆ สุดท้ายก็ไม่ได้ไปเส้าหลินค่ะ ฮือๆๆๆๆ เราเลยไปหาอะไรกินประชดชีวิตกัน และสุดท้ายก็ทำสิ่งที่ไม่น่าเชื่อสำหรับนักท่องเที่ยวที่มีเวลาจำกัด นั่นคือ นอนอยู่กับห้องตลอดบ่ายวันนั้น!!!! และหลับไป และตื่นมากินข้าวอีกรอบ และกลับไปนอนต่อ ตื่นเช้ามา กินข้าวอีกรอบ อืม.... -------- พระพุทธชินราช จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 20:55:28

ความคิดเห็นที่ 27   เข้ามาเที่ยวดัวยครับ  องค์พระดูอลังการมาก จากคุณ : tiger's nest เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 20:55:36

ความคิดเห็นที่ 28   -อาหารการกิน- ที่ลั่วหยางนี้เราความหลังกับอาหารการกินมาก เนื่องจากอาหารแทบทุกมื้อเรากินอยู่ร้านเดียว มีเว้นก็แต่มื้อเช้า ที่ร้านนี้ยังไม่เปิด เราก็จะไปกินร้านข้าวต้มข้างๆ ร้านนี้มีจุดสังเกตอยู่ตรงหน้าร้าน จุดสังเกตที่ว่าไม่ใช่ป้าย หรือเมนู หรืออะไร แต่เป็นพี่สาวเสื้อกันหนาวสีแดง(ที่ไม่เกี่ยวกับการเมือง) ผมยาว ผิวขาวเหลือง หน้าตาจิ้มลิ้มเกลี้ยงเกลา ระดับน้องๆ โซยอนชิแดก็ว่าได้ เธอจะยืนยิ้มอยู่หน้าร้าน ท่าทางเรียบร้อย แต่ทะมัดทะแมง พยายามเรียกลูกค้าอยู่เสมอ พอเราเห็นเธอปุ๊บ เราก็ฟันธงกันว่า หนุ่มๆ ชาวจีนคิดไงไม่รู้ แต่หนุ่มๆ ชาวไทยเห็นร้านนี้ต้องเลี้ยวเข้าอัตโนมัติโดยไม่คิดแน่ๆ   เราเองก็หลงเสน่ห์ เดินเข้าร้านเธอเหมือนกัน และผลปรากฏว่า ร้านนี้ไม่ได้มีดีแค่สาวเสิร์ฟ แต่อาหารก็อร่อยขั้นเทพเหมือนกัน ก่อนจะบอกที่ตั้งร้าน ขอแนะนำเมนูอาหารก่อน นี่คือ "คะน้าผัด" (บอกทำไมฟร้าาา ทำไมไม่บอกชื่อจีนล่ะ!!) แน่นอนค่ะ นั่นเพราะเราจำไม่ได้แล้วนั่นเอง ฮ่าๆๆๆ กินอาหารร้านนี้เยอะจัด มื้อนึงปกติ 2 คน 2 อย่าง แต่นี่จะ 2 คน 3 อย่าง บางที 4 ด้วย >< สำหรับอาหารลั่วหยางนี้ ขอบอกเลยว่า ท่านจะได้ลิ้มรส อาหารจีนของแท้ แบบยังไม่โดนวัฒนธรรมต่างชาติ ที่มากับการท่องเที่ยวเจือปน อย่างในจานนี้ ผักคะน้า กรอบบบบบบบบบบบบ สมกับที่ใช้...เป็นปุ๋ย พริก ผัดได้ที่ ไม่เผ็ดแสบเกินไป พอบรรเทาความเลี่ยนของน้ำมัน ซอสที่ใช้ผัด ก็เค็มๆ กลมกล่อมกับน้ำมัน ที่ส่งกลิ่นหอมธรรมชาติ กระเทียมก็ไม่รู้ผัดยังไง หอมมาก แถมไม่เหม็น ถึงมันจะเป็นคะน้าผัด เหมือนคะน้าปลาเค็มโรงอาหารที่เรากินทุกวัน แต่มันไม่เหมือนกัน อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ป.ล. ไม่ไหวแล้ว ขออนุญาตลงไปซื้ออะไรกินก่อน แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 53 21:14:50 จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 21:13:16

ความคิดเห็นที่ 29   ตามอ่านอยูนะครับ รอกระทู้ต่อไปด้วยใจจรดจ่อ อ่านแล้วอยากไปเที่ยวเมืองจีนขึ้นมาเลย จากคุณ : รถเล็ก เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 21:18:04

ความคิดเห็นที่ 30   จขกท เล่าเรื่องได้สนุกจัง  ไปเมืองจีนเองนี่ถ้าภาษาจีนไม่ได้เลย คงลำบากมากเลยนะ จากคุณ : phuketian เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 21:25:25

ความคิดเห็นที่ 31   จานถัดไป "จิงเจี้ยงโร่วซือ" (เอ๊ะ รึเปล่าหว่า) จริงๆ นี่เป็นอาหารประจำของคนปักกิ่ง เป็นหมูผัดซอสเค็มๆ กินกับต้นหอม และแผ่นเต้าหู้ แต่ที่นี่ไม่มีแผ่นเต้าหู้ กินกับข้าวก็อร่อยมากแล้ว ร้านนี้ผัดได้ดี หมูซอยเป็นเส้นๆ เคี้ยวง่าย ซอสเค็มๆ กำลังดี ไม่ข้นเกินไป ไปเบาเกินไป ต้นหอม แน่นอนสดมาก ได้ใจสุดๆๆๆ อ๊ากก น้ำลายไหลอีกแล้ว ขออภัยที่ถ่ายรูปไม่ชัด จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 21:28:46

ความคิดเห็นที่ 32   จานถัดไป ไม่รู้เรียกอะไรดี ฮ่าๆๆๆ มันเป็นซุปข้นๆ ออกเปรี้ยวนิดๆ ที่คนไทยพอจะนึกออก คงเป็นคล้ายๆ ซุปหูฉลาม แต่จะใส และเครื่องที่ใส่คือไข่ มะเขือเทศ คะน้า ผัก++ รสมันจะเปรี้ยวนิดๆ ค่ะ กำลังดี อึ้มมมม น้ำก็ข้น ดื่มอุ่นๆ ตอนอากาศแบบนั้น โอ้ววววว สุโก้ยยยยยย เวลาโพสท์ของกินทีไร ทรมานทุกที แต่คราวนี้วิ่งลงไปซื้อขนมที่เซเว่นมาเตรียมไว้ก่อนแล้ว คริๆ สังเกตว่า รูปนี้ไม่สั่น เพราะได้อาหารเติมท้อง จากจานก่อนๆ หน้าแล้ว จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 21:38:16

ความคิดเห็นที่ 33   ไม่อยากจะบอกเลยว่า ที่ถ่ายมานี่คือมื้อสุดท้ายมื้อเดียว >< มื้อก่อนๆ ถ่ายไม่ทันเลยค่ะ ไปไวจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆ มันแบบ รู้ตัวอีกทีกับข้าวก็ร่อยหรอไปกว่าครึ่ง จะถ่ายมาก็น่าเกลียดเกินไป ฮือๆๆ ที่ถ่ายไม่ทันแต่อยากแนะนำ คือ เห็ดนางฟ้าผัดค่ะ อร่อยมากกกกกกก ถ้าทุกท่านมีโอกาสไปที่ร้านนี้ เขาจะแนะนำเมนูนี้อันแรกเลย สุโก้ยจริง มันเป็นผัดที่ บอกไม่ถูกว่าควรบรรยายยังไง แบบ จะว่าเค็มก็ไม่ขนาดนั้น เปรี้ยวรึ หวานรึ ก็ไม่ใช่ มันเค็มนั่นแหละค่ะ แต่เป็นความเค็มที่ไม่ปรู๊ดปร๊าด ออกแนวเค็มแบบบ้านๆ เรียบร้อยๆ เห็ดนางฟ้า คงไม่ต้องบอกว่า สดมวากกกกกกกกกกกกก เฮ้อ จานนี้คือปัจจัยสำคัญ ที่ทำให้เราอยากกลับไปลั่วหยางอีก ฮือๆๆๆ ไม่ได้ถ่ายรูป ถ่ายไม่ทันอ้าาา จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 21:42:09

ความคิดเห็นที่ 34   นี่คือแผนที่อย่างหยาบๆ ฮ่าๆๆๆ จากรร.หมิงหยวน เดินไปได้เลยค่ะ ซอยทางเข้า จะดูเหมือนเป็นตลาด เป็นซอยที่มีคนเดินเยอะมาก มีร้านของกิน ร้านขายของชำมากมาย แต่ส่วนใหญ่จะเป็นคนจีนพื้นที่เดินกัน ไม่ค่อยเห็นต่างชาติ คนลั่วหยางน่ารักมากๆ พอเขารู้ว่าเราเป็นต่างชาติ เขาจะสนใจกันใหญ่ แบบ เฮ้ย นี่มีคนต่างชาติมาซื้อของร้านฉันแล้วนะ ได้ยินมาว่าลั่วหยางกำลังพัฒนา โดยมีเป้าหมายจะเป็นเมืองท่องเที่ยวต่อไป คนท้องที่คงตื่นเต้นกันเหมือนกัน จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 21:51:32

ความคิดเห็นที่ 35   นี่คือรูปหน้าร้าน ร้านนี้เป็นร้านบ้านๆ ค่ะ บ้านๆ จริงๆ เหมือนเราเป็นชาวต่างชาติคนแรก พี่สาวชุดแดง (ด้านขวามือ) ดีใจใหญ่ เอาไปคุยด้วย ตอนมื้อสุดท้าย ก็ถ่ายรูปร้านไว้ บอกจะเอาไปแนะนำ แกดีใจมาก พี่สาวชุดแดงช่างคุยมาก แกบอกว่า พูดจีนไม่ได้ไม่เป็นไร ขอให้มากิน (เอาเงินมาให้แกเถอะ) คุยกันไม่รู้เรื่องก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็รู้เรื่องเอง ฮ่าๆๆๆ ป.ล. พี่สาวชุดแดง มีแฟนแล้ว ก็คือพ่อครัวของร้านนั่นเอง เราเคยเห็นแค่ครั้งเดียว ตัวใหญ่มาก ออกมาตอนมีลูกค้าล้อเมียแก จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 21:56:48

ความคิดเห็นที่ 36   ก็จบกันไปแล้วกับลั่วหยางนะคะ ตอนหน้าเตรียมพบกับซีอานค่ะ ซีอานรอบนี้ตื่นตาตื่นใจมาก ได้ออกไปนอกเมืองไกลๆ ด้วย คาดว่าคงได้ลงสุดสัปดาห์หน้าค่ะ คงเป็นวันเสาร์เหมือนเดิม >< ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามชมนะคะ ^__^ ----- เพิ่มเติมนิดนึง เราตั้งใจว่า จะไปลั่วหยางอีกครั้งให้ได้ค่ะ อยากไปกินเห็ดนางฟ้าอีก (ซะงั้น) ลั่วหยางครั้งนี้ เราแทบไม่ได้ไปไหน นอกจากที่เที่ยว ซึ่งอยู่นอกเมืองไปเลย เดินทางสะดวกแม้เป็นรถเมล์ ไม่ได้ไปเดินในเมืองสักเท่าไหร่ พวกโบราณสถานในเมืองก็ยังไม่ได้ดู แล้วยังดอกไม้อะไรสักอย่าง = = สีเหลืองๆ ที่เป็นที่เลื่องลือมากว่าเวลาบานพร้อมกันจะสวยหาใดเปรียบ เห็นปรากฏอยู่ในเรื่องกระบี่เย้ยยุทธจักรด้วย อันนั้นก็ยังไม่ได้ดู (ต้องมาช่วงฤดูใบไม้ผลิ) มีเรื่องมากมายที่อยากทำในเมืองนี้ และเท่าที่เคยไปมา เราชอบคนเมืองนี้ด้วยค่ะ น่ารัก และพูดเหน่อนิดๆ (พูดยังกะตัวเองสำเนียงดีมากกก ฮ่าๆๆ) แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 53 22:02:51 จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 21:58:23

ความคิดเห็นที่ 37   รอมาตั้งนาน.... เรื่องคนต่างชาติมาอุดหนุนร้านขายของนี่ เป็นเรื่องที่เขาเอาไปคุยกันอย่างสนุกเลยนะครับ ผมเคยไปนั่งซดเบียร์ที่ร้านแถวที่ทำงาน อยู่แถวชานเมืองนู่น.. ลูกน้องบอกว่า เจ้าของรานดีใจมากที่มีผมเป็นลูกค้าต่างชาติของร้านเขา ผมเลยถามไปว่า งั้นที่ดื่มไปนี่ ฟรีใหม ฉลองลูกค้าต่างชาติ.... แป่ว....เงียบครับ...ฮุฮุ จากคุณ : คนพเนจร เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 53 22:45:22 A:124.120.0.183 X: TicketID:223288

ความคิดเห็นที่ 38   รออ่านหลายวัน...หายไปนานนิ.... จากคุณ : Big Elep เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 19:58:37

ความคิดเห็นที่ 39   อ้าว มารอชมต่อนะครับ กำลังสนุกเลย จากคุณ : เวลาคือภาพลวง เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 53 15:26:48

ความคิดเห็นที่ 40   ยังไม่มาอีก แป่ว!!!! จอมยุทธล่องหนซะแล้ว จากคุณ : เวลาคือภาพลวง เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 53 15:27:24

ความคิดเห็นที่ 41   โห จะให้รอถึง พ.ศ.ไหน 5555 จากคุณ : MAILAKPAGKEELAN เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 17:24:38

ความคิดเห็นที่ 42 ยังรอ ยังรอ ยังคอยรออยู่ ทุกลมหายใจ...... จากคุณ : คนเที่ยวช้า (คนเที่ยวช้า) เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 54 17:32:14

ความคิดเห็นที่ 43 หายไปเลย รออยู่นะคะ จากคุณ : guayjeng เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 16:13:09

ความคิดเห็นที่ 44 มาต่อแว้วววว >< ตอนที่ 11 xian รอนานจนถึงพ.ศ.ไหนแล้วเนี่ยยยย http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11140218/E11140218.html จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 16:36:46

ความคิดเห็นที่ 45 รอกันสิ้นปีเลยทีเดียวสำหรับคนตาม แต่เราเพิ่งอ่านวันนี้ 10 รีวิวรวดแล้ว เป็นกำลังใจให้รีวิวจบจ้า จากคุณ : lnwraijin เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 13:33:34

ความคิดเห็นที่ 46 รูป#28 ดูยังไง ก็ไม่เป็นคะน้านาคับ จากคุณ : ตามนั้น เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 23:10:38 A:58.9.106.49 X: TicketID:052378