ความคิดเห็นที่ 1   ตั๋วรถไฟที่เราต้องการมี 2 ใบ 1.Nanjing - Luoyang  ต้องการตั๋วที่ออกช่วงกลางคืน ถึงเช้า (12+ hr) 27 ม.ค. 53 2.Xi’an – Shenzhen  ใช้เวลาเดินทางวันกว่า (30+ hr) 2 ก.พ. 53 (ตรุษจีน 14 ก.พ. 53) นอกจากนี้ การเดินทางระหว่างเมืองเราจะใช้รถทัวร์ทั้งสิ้น เราลองสอบถามเจ้าหน้าที่หญิงท่านนี้ดู  โดยถามถึงตั๋วรถไฟจากซีอานไปเซินเจิ้นซึ่งเป็นตั๋วที่กุมชะตาเป็นตายของเราก่อน (ถ้าไม่มี เราจะกลับบ้านไม่ได้) พอเธอทราบวันที่ที่เราต้องการ สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป... จากตรงนี้ เราโดนเธอถามไล่แผนการเดินทางทั้งหมดของเรา จากนั้นก็จัดการหารอบรถไฟให้เราทันที ระหว่างที่ทำการเสิร์ชค้นข้อมูลอยู่นั้น เธอมีสีหน้าเป็นกังวล บางครั้งก็ทำเสียงในลำคอที่ทำให้เราใจเสียมาก เธอปริ๊นท์สายรถไฟทั้งหมดที่จะสามารถเป็นตัวเลือกให้เราได้ออกมา ในจำนวนนั้นมีสายรถไฟระหว่าง Luoyang - Xi’an (ซึ่งเดิมเราตั้งใจจะนั่งรถทัวร์) อยู่ด้วย รูปนี้ ชื่อเมืองสีดำนั้นเราได้ผ่านกันไปแล้ว ส่วนสีเทา ยังคลุมเครือว่าจะได้ไปหรือเปล่า แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 53 14:14:19 จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 14:04:13

ความคิดเห็นที่ 2   เอ่อ ปรับขนาดรูปพลาด จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 14:16:19

ความคิดเห็นที่ 3   เธอบอกเราว่า รถไฟโดยทั่วไปนั้นสามารถจองได้ประมาณ 7 วันก่อนวันเดินทาง แต่บางครั้งก็มากกว่านั้นแล้วแต่เทศกาล สำหรับครั้งนี้เป็นตรุษจีนซึ่งเป็นเทศกาลใหญ่สุด ไม่มีอะไรแน่นอนเลย พวกเราควรไปซื้อตั๋วกันทันทีที่ทำได้ สำหรับตั๋วจากนานกิงไปลั่วหยางนั้น น่าจะสามารถซื้อได้แล้วให้ไปซื้อที่สถานีรถไฟหางโจวเลย พวกเรางงกันเล็กน้อย เราเคยได้ยินมาว่า ตั๋วรถไฟจากที่ไหน ก็ต้องไปซื้อที่สถานีที่เราจะขึ้นไม่ใช่เหรอ เธอตอบว่า "เราสามารถซื้อตั๋วอะไรก็ได้ จากที่ใดก็ได้ที่ขายตั๋วในแผ่นดินจีน แต่เราจะถูกเก็บค่าบริการเพิ่มอีก 5y ต่อใบ" เรายังข้องใจอีกเล็กน้อย ปีนี้ตรุษจีนคือวันที่ 14 ก.พ. 53 ขนาดตั๋วใบสุดท้ายจากซีอาน ตั๋วของวันที่ 2 ก.พ. นั้น ยังห่างจากตรุษจีนถึง 12 วัน ซึ่งน่าจะมากพอแล้วนี่นา (ในใจเราตอนนั้นงงมากๆ เพราะเคยคิดว่า คนที่ไหนมันจะหยุดงานกลับบ้านได้ก่อนตั้งสัปดาห์สองสัปดาห์ ทิ้งงานนานขนาดนั้นได้เลยเหรอ) เธอตอบว่า (จากตรงนี้มีบางจุดที่เราฟังไม่ทันนัก) คนจีนนั้นมีจำนวนมหาศาล หลากหลายอาชีพ บางกลุ่มเป็นนักศึกษา ซึ่งจะปิดภาคการศึกษาในวันที่...(จำไม่ได้) ทำให้พวกเขามีเวลาว่างกลับบ้านได้ก่อน  ถัดมา บางอาชีพ...จะเริ่มหยุดตั้งแต่... ในขณะที่...     “ทำนองว่าแต่ละบริษัทจะหยุดไม่พร้อมกัน เนื่องด้วยความจำเป็นในการทำงาน และบางสายงานก็จำเป็นต้องอยู่โยงในช่วงตรุษจีน (มั้ง)” . “ในการจะทำนายว่า ปีนี้รถไฟจะเริ่มแน่นตั้งแต่ช่วงไหนนั้นยากมาก เพราะขึ้นกับหลายปัจจัย ทั้งจากนักศึกษาซึ่งเป็นกลุ่มที่ต้องคำนึงถึง และจากกลุ่มอาชีพต่างๆอีก สำหรับปีนี้รถไฟจะเริ่มแน่น ตั้งแต่....30 ม.ค. 53 เป็นต้นไป และจะเริ่มซาลงในช่วง 16 ม.ค. 53 ซึ่งนั่นหมายความว่าตั๋วทั้งหมดที่คุณต้องการ อยู่ในสถานการณ์ที่แย่มากทั้งสิ้น” . นั่นคือคำทำนายที่เราพิสูจน์ว่าจริงในภายหลัง ----------- เป็ดน้อยยังได้กลับบ้าน แล้วเราจะได้กลับบ้านหรือไม่...เอ๊ะ หรือมันเป็นห่าน (ตอนพิมพ์อยู่นี่ขำ แต่ตอนนั้นไม่ขำเลย T.,T ) ขอขอบคุณเป็ดซีหู...เอ๊ะ หรือห่าน แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 53 14:22:51 จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 14:20:18

ความคิดเห็นที่ 4   เข้ามาชมครับ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 14:34:08

ความคิดเห็นที่ 5   -กับข้าวมื้อแรก- จาก Westlake youth hostel เราเดินออกมาเลี้ยวขวา จะมีซอยเล็กๆอยู่ เข้าไปในซอยนี้ แล้วเดินตรงไปเรื่อยๆ ประมาณ 10 นาที จะเจอร้านอาหารร้านหนึ่ง ค่อนข้างใหญ่ มีกุ้งหอยปูปลาใส่ตู้เลี้ยงไว้หน้าร้าน และมีซากหมูซากไก่ตากอยู่ในบริเวณนั้นด้วย ดูโหดเล็กน้อย เราเข้าร้านนี้ หลังจากนั้น เราสังเกตว่าที่หางโจวนี่ พวกร้านอาหารจะชอบมีซากหมูซากไก่ตากอยู่หน้าร้านเสมอ มื้อนี้ขอเสนอ “ผักกะทะร้อน” จากในภาพ จะเห็นว่ามันโดนโซ้ยไปแล้วนิดหน่อยด้วยเหตุผลเดิมๆ คือเผลอกินก่อนถ่าย ฮ่าๆๆๆ จากนี้เป็นผักมาในกะทะร้อน เหมือนจะผัดมาก่อนพอให้มีซอสคลุกมา แล้วก็ใส่กะทะร้อนเลย ด้านล่างเป็นซอส แต่ซอสคราวนี้ออกแนวเป็นน้ำมันผสม พอเอาผักลงไปคลุกมันจะมันๆเค็มๆ เป็นจานที่เล่นกับคุณสมบัติความอร่อยของน้ำมัน ไม่เลี่ยนด้วย แต่ที่เป็นพระเอกจริงๆ คือตัวผักเอง  มันสด กรอบมากกกกกกกก  ขอยืนยันว่า มาจีนต้องกินผักให้ได้ค่ะ ---- ลองแต่งรูปดู แต่ลองทำมากๆแล้วชักหิว เฮ้อออ มันอาหย่อยยย จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 14:44:28

ความคิดเห็นที่ 6    อยากไปตะลุย ตะล่อน  จีน สัก เดือน แฮะ ๆ ๆ  ขอเก็บข้อมูลก่อน อิอิ ขอบคุณครับ สำหรับ รีวิว เป็นแรงบรรดาลใจให้ผม และใครอีกหลายต่อหลายคน อิอิ จากคุณ : นายฟ้าใส เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 14:48:21

ความคิดเห็นที่ 7   ปกติ ตั๋วรถไฟจีนจะขายล่วหน้า ๑๐ วัน แล้วมีค่าธรรมเนียมก็อย่างที่บอกไว้ครับ นอกจากเราจะซื้อตั๋วรถไฟได้ที่สถานีรถไฟแล้ว เรายังสามารถซื้อได้ตามตัวแทนจำหน่ายได้ ช่วงเทศกาลวันหยุดใหญ่ จะมีคนเข้าคิวรอซื้อกันยาวมากโดยเฉพาะช่วงตรุษจีน คนจะเดินทางกันมากที่สุด จึงไม่แนะนำให้มาเที่ยวจีนในช่วงวันหยุดใหญ่ของเขา คือ วันตรุษจีน วันกรรมกร (๑ พ.ค.) และวันชาติ (๑​ ต.ค.) การเดินทางจะไม่สะดวกเหมือนช่วงเวลาอื่น เวลาคนจีนรอซื้อตั๋วรถไฟ เขารอกันได้แบบว่า นอนรอคอยกันข้ามวันข้ามคืน หิมะตกก็ยังรอ ผมเคยเจอลุงคนนึง ตอนไปซื้อตั๋วรถไฟตอน ๕ โมงเย็น แกยืนรออยู่ในคิวอีก ๒-๓ คน ลุงจะได้ซื้อตั๋วอยู่แล้ว แต่ลุงก็ให้ผมแซงคิวไปซื้อตั๋วได้ก่อน เพราะลุงมาแค่ยืนจองที่ รอเวลาซื้อตั๊วรถไฟตอนสองยาม ซึ่งเป็นวันแรกที่จะจองตั๋วรถไฟได้สำหรับลุง แล้วไม่แนะนำให้ซื้อตั๋วผีที่มาเร่ขายตามหน้าสถานีเด็ดขาดนะครับ ร้อยทั้งร้อย ไว้ใจไม่ได้ หลอกทั้งนั้น ไม่ว่าคนขายจะเป็นเด็กหรือผู้หญิงก็ตาม เห็นมาบ่อย คนจีนโดนคนจีนหลอกกันเองก็มี ถ้าน้องมีโอกาสได้นั่งรถไฟชั้นต่างๆ แล้ว น่าจะเล่าบรรยากาศตอนนั่งรถไฟจีนมั่งนะครับ เพราะแต่ละชั้น จะแต่ละบรรยากาศเลยครับ น้องเล่าเรื่องได้สนุกมาก รออ่านอยู่ครับ จากคุณ : คนพเนจร เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 14:48:28 A:203.155.75.27 X: TicketID:223288

ความคิดเห็นที่ 8   ในขณะที่กินข้าวอยู่นั้น เราเครียดมากเรื่องตั๋วรถไฟ  หากไม่มีตั๋วรถไฟที่เราต้องการจะทำอย่างไร  หากตั๋วที่เราต้องการมีคนจีนนับล้านต้องการอยู่เหมือนกันเราจะทำอย่างไร  ความคิดเราล่องลอยไปไกลมา  และยิ่งพาไปทางร้ายๆ  แรกสุด เราคิดไปในแง่ดีว่า เอาล่ะ อย่างมากที่สุดเราก็แค่ไม่ได้เที่ยวตามใจอยากเท่านั้น  ถ้าตั๋วที่เราอยากได้เต็มเราก็แค่ไปไหนก็ได้... แล้วเราก็นึกขึ้นมาได้ว่า ถ้าตั๋วที่เราอยากได้หมด  แล้วตั๋วใบอื่นสายอื่นมันจะไม่หมดเหรอไง ถ้าหากต้องเป็นอย่างนั้นจริง หรือเราจะหาตั๋วเครื่องบิน ลาเมืองจีนกลับบ้านไปเลยดี...นั่นก็เป็นทางเลือกที่ดี แต่...ใครจะรู้ว่ามันจะไม่เต็มไปแล้วเหมือนกัน... นั่นแปลว่า ในความเป็นจริงแล้ว เราอาจต้องนั่งรอเฉยๆจนกระทั่งถึง 16 ก.พ. 53 เราจึงจะมีปัญญาหาตั๋วรถไฟกลับบ้าน แต่...เราจะรอถึงขนาดนั้นได้ยังไง???? ---------- เอาของกินไปอีกอย่าง มันคือไก่ผัดซอส แต่ร้านนี้นับว่ายังธรรมดา จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 14:49:49

ความคิดเห็นที่ 9   ปกติ ตั๋วรถไฟจีนจะขายล่วงหน้า ๑๐ วัน แล้วมีค่าธรรมเนียมก็อย่างที่บอกไว้ครับ นอกจากเราจะซื้อตั๋วรถไฟได้ที่สถานีรถไฟแล้ว เรายังสามารถซื้อได้ตามตัวแทนจำหน่ายได้ ช่วงเทศกาลวันหยุดใหญ่ จะมีคนเข้าคิวรอซื้อกันยาวมากโดยเฉพาะช่วงตรุษจีน คนจะเดินทางกันมากที่สุด จึงไม่แนะนำให้มาเที่ยวจีนในช่วงวันหยุดใหญ่ของเขา คือ วันตรุษจีน วันกรรมกร (๑ พ.ค.) และวันชาติ (๑​ ต.ค.) การเดินทางจะไม่สะดวกเหมือนช่วงเวลาอื่น เวลาคนจีนรอซื้อตั๋วรถไฟ เขารอกันได้แบบว่า นอนรอคอยกันข้ามวันข้ามคืน หิมะตกก็ยังรอ ผมเคยเจอลุงคนนึง ตอนไปซื้อตั๋วรถไฟตอน ๕ โมงเย็น แกยืนรออยู่ในคิวอีก ๒-๓ คน ลุงจะได้ซื้อตั๋วอยู่แล้ว แต่ลุงก็ให้ผมแซงคิวไปซื้อตั๋วได้ก่อน เพราะลุงมาแค่ยืนจองที่ รอเวลาซื้อตั๊วรถไฟตอนสองยาม ซึ่งเป็นวันแรกที่จะจองตั๋วรถไฟได้สำหรับลุง แล้วไม่แนะนำให้ซื้อตั๋วผีที่มาเร่ขายตามหน้าสถานีเด็ดขาดนะครับ ร้อยทั้งร้อย ไว้ใจไม่ได้ หลอกทั้งนั้น ไม่ว่าคนขายจะเป็นเด็กหรือผู้หญิงก็ตาม เห็นมาบ่อย คนจีนโดนคนจีนหลอกกันเองก็มี ถ้าน้องมีโอกาสได้นั่งรถไฟชั้นต่างๆ แล้ว น่าจะเล่าบรรยากาศตอนนั่งรถไฟจีนมั่งนะครับ เพราะแต่ละชั้น จะแต่ละบรรยากาศเลยครับ น้องเล่าเรื่องได้สนุกมาก รออ่านอยู่ครับ จากคุณ : คนพเนจร เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 14:53:18 A:203.155.75.27 X: TicketID:223288

ความคิดเห็นที่ 10   -ไปสถานีรถไฟครั้งที่ 1- สืบเนื่องจากที่เราเป็นกังวลมาก จึงอยากไปสถานีรถไฟให้เห็นกับตาสักครั้งว่ามันซื้อได้ไม่ได้ยังไง ในขณะนั้นเป็นวันที่ 22 ก.พ. 53 ก่อนไปเราคุยกันว่า เราจะยึดตั๋วที่ได้จากซีอานเป็นหลัก เช่นว่า ตั๋วซีอานนั้น เราอยากได้ของวันที่ 2 ก.พ. ตอนเย็น แต่ถ้าไม่ได้ จะเอาเป็น  1, 31, 30, 29 ก็ได้ ขอเพียงได้กลับบ้าน  ส่วนก่อนหน้านั้นเราก็ต้องปรับตาม  เช่น ถ้าได้ตั๋ว 30 ซึ่งทำให้เวลาน้อยลงถึง 2 วัน  เราก็จะตัดนานกิงออกไปจากแผนเลย เท่ากับตั๋วรถไฟในระหว่างนั้นก็ต้องเปลี่ยนตามด้วย  โชคดีเหลือเกินที่เจ้าหน้าที่คนนั้นปริ๊นท์มาให้เราเกือบหมด  เราจึงลิสต์ไว้เป็นข้อๆ  ถ้าได้ตั๋วซีอานวันนี้ ตั๋วอื่นๆจะซื้อเป็นของวันไหนบ้าง จากโฮสเทล มีสายรถเมล์ไปถึงสถานีรถไฟเลย เป็นสายท่องเที่ยว(แต่จำไม่ได้ว่าสายอะไร ฮ่าๆๆๆ) มันจะวนอ้อมมาก ในขณะที่รถแท็กซี่จะตรงกว่า ทว่าเราก็เลือกรถเมล์ เพราะอยากชมเมืองด้วยส่วนหนึ่ง แม้ขณะนั้นจะจิตตกมาก สถานีรถไฟนานกิงค่อนข้างใหญ่โต มีโซนขายตั๋วสองที่ แบ่งเป็นเหนือกับใต้ จากการไปซื้อตั๋ว ด้านบนของช่องขายตั๋วจะบอกหมายเลขช่อง บอกว่าขายตั๋วของ...วันก่อนวันเดินทาง และบอกเวลาเปิดปิดของช่องขายตั๋วช่องนี้  แม้ว่าจะมีแต่ภาษาจีน แต่มองปราดเดียวจะเดาออกเลยค่ะ ว่าเลขที่เห็นนั้นบอกอะไร เลขที่เราเห็นคือ ขายตั๋ว 8 วันก่อนวันเดินทาง(รวมวันนี้ = +7 วัน) เราต่อคิวเข้าไปขอซื้อตั๋วเพื่อพิสูจน์กันด้วย ปรากฏว่าขายตั๋วตรงตามที่ด้านบนแจ้งไว้ทุกประการ เราจึงซื้อมาเพียงตั๋วจากหางโจวไปนานกิง  (25 ม.ค. 53) สำหรับตั๋วอื่นๆ แม้ซื้อได้แล้ว แต่เพราะยังไม่ได้ตั๋วใบสุดท้ายที่สำคัญที่สุด เราจึงยังไม่กล้าซื้อ --------- รูปพักสายตา ต้นหลิวสะท้อนในซีหู ใสกิ๊งราวกระจก (รูปไม่ได้กลับหัวนะคะ) จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 15:10:48

ความคิดเห็นที่ 11   รถไฟหางโจวไปนานกิงนั้น มีสองรอบ รอบหนึ่งเป็นรถรหัส D  คือเร็วมากกกก เป็นไฮสปีด ใช้เวลา 4+ hr   อีกรอบเป็นรหัส T คือค่อนข้างเร็ว  ใช้เวลา 6+ hr  รอบที่เราต้องการ แน่นอนคือรหัส D ทว่าในขณะที่กำลังวุ่นวายหน้าช่องออกตั๋ว (คือเราถามอะไรคนขายตั๋วเยอะมาก) เขาออกเป็นตั๋ว T มาให้  เราเสียดายและอยากจะเอาไปคืน การคืนตั๋วนั้นทำได้ จะมีช่องคืนตั๋วอยู่ โดยจะถูกหัก 10 เอา 2 เช่น ตั๋ว 100y ถ้าเอาไปคืน จะได้กลับมาแค่ 80y อย่างไรก็ตาม เราได้รับคำแนะนำจากเจ้าหน้าที่ในสถานีคนหนึ่งว่าไม่ควรคืนตั๋วใบนี้ เพราะมันก็เร็วมากแล้ว และเมื่อดูเวลาของรหัส D ก็พบว่าค่อนข้างเช้าไป วันที่ 25 เป็นวันที่จะสามารถซื้อตั๋วของวันที่ 2 ได้แล้ว เราจะลองซื้อจากที่นี่ดูก่อนไปนานกิง เราดูเวลาเปิดปิดของจุดขายตั๋วคร่าวๆจากป้ายประกาศด้านหน้า พบว่ามันเปิดประมาณ 8.00 น. จึงตกลงจะมากันใหม่ในเช้าวันที่ 25 ทว่า...เราไม่ได้ดูเลยว่า เวลาที่ระบุบนช่องขายตั๋ว มันไม่ตรงกับป้ายประกาศเก่าๆนั้น ------------------ ขออนุญาตไปพักหาอะไรกินเพิ่มความอ้วนหน่อยค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ >>คุณคนพเนจร ได้ค่าาา น้อมรับคำบัญชา จะพยายามเขียนสิ่งที่ไปเจอให้เห็นภาพเลยค่า >< ขอบคุณทุกท่านที่มาติดตามชมค่ะ เดี๋ยวเย็นๆมาต่อ อย่าเพิ่งไปหนีไปไหนกันนะคะ ----------- พักสายตาหน่อย แมวมองแห่งซีหู แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 53 15:18:59 จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 15:17:43

ความคิดเห็นที่ 12   รถเมล์สาย Y7 ครับ กำลังสนุกเลย แล้วกระทู้จะลงซ้ำอีกใหมเนี่ย จากคุณ : คนพเนจร เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 15:19:12 A:203.155.75.27 X: TicketID:223288

ความคิดเห็นที่ 13   ^ ต่อกระทู้เดิมค่าาา โอ้ววว มีผู้รู้มาช่วยทันควัน จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 15:20:21

ความคิดเห็นที่ 14   รถเมล์สาย Y7 ครับ กำลังสนุก ... โพสท์คร้้งแรก ไม่ติด ถ้าซ้ำก็ขออภัยด้วยครับ จากคุณ : คนพเนจร เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 15:25:20 A:203.155.75.27 X: TicketID:223288

ความคิดเห็นที่ 15   กลับมาต่อแล้วจ้าพี่น้องงงงงง >>คุณ นายฟ้าใส เป็นคำชมที่ทำเอาเราลอยเลยค่ะ ความจริงแล้วที่กล้าไปเที่ยวก็เพราะได้แรงบรรดาลใจจากหลายๆท่านใน blueplanet นี่ล่ะค่ะ ทั้งที่ไปจีนและประเทศอื่น ถึงต้องกลับมาตอบแทนบุญคุณ^^ -หลิงอิ่นซื่อ- แม้จะกังวล แต่เรายังคงเที่ยวต่อไป ฮ่าๆๆๆ เช้าวันนี้เราเริ่มกันที่ หลิงอิ่นซื่อ วัดขึ้นชื่อแห่งเมืองหางโจว เรานั่งสายอะไรไปจำไม่ได้อีกแล้ว รู้แต่ว่าไม่ y1 ก็ y2 (yนี่คือสายท่องเที่ยวค่ะ ทั้งสองสายไปสุดที่หลิงอื่นซื่อทั้งนั้น) ป้ายที่เราลงเป็นป้ายสุดสาย พอลงแล้วยังต้องเดินตามป้ายบอกทางต่อไปอีก ทางที่เดินไปจะเป็นทางขึ้นเขา เดินไปสักพักก็จะเริ่มเข้าเขตวัดและที่จอดรถของวัด สองข้างทางมีร้านขายธูปเต็มไปหมด บางทีก็มีนายหน้าขายธูปเข้ามาเสนอขาย(อีกแล้ว) จากตรงนี้จะหาจุดขายตั๋วและทางเข้าวัดได้ไม่ยาก จุดขายตั๋วนี้จะขายตั๋วเข้าเขตวัด แต่ยังไม่ขายตั๋วเข้าวัดค่ะ โดยค่าเข้าเขตวัดอยู่ที่ 45y เดินต่อไป เข้าเขตของวัดแล้ว เราพบพุทธศาสนิกชนมากมาย ก็เดินตามๆเขาไป ระหว่างทางก็เจอทางแยกไปโน่นไปนี่  แต่เห็นหลายคนเดินเข้าไปก็เดินออกมาในเวลาไม่นาน ตรงนี้เลยขอไม่เดินตามละกัน ฮ่าๆๆ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 19:15:52

ความคิดเห็นที่ 16   วัดแห่งนี้เราขอแบ่งเป็นสองส่วน ส่วนหนึ่งคือส่วนก่อนเข้าตัววัด ที่เราจ่าย 45y แล้วเดินตามๆชาวบ้านเขาเข้ามา กับอีกส่วนคือเข้าไปในตัววัดเลย อันนี้ต้องจ่ายเพิ่ม เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังต่อไปค่ะ ก่อนจะถึงตัววัดจริงๆ เราพบสถานที่น่าสนใจแห่งหนึ่ง สถานที่แห่งนี้เป็นหน้าผาสลัก เป็นน้องๆของหลงเหมินสือคู(ที่ลั่วหยาง) ตัวผาแน่นอนอยู่ในวัดก็ต้องสลักเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาแน่นอน เราลองเดินเข้าไปดู เห็นว่าสลักเกี่ยวกับพระสงฆ์รูปสำคัญๆไว้ 1.พระรูปหนึ่งในสมัยสามก๊ก (จำชื่อไม่ได้) ท่านเป็นพระรูปแรกที่เดินทางไปยังทางตะวันตกเพื่อแสวงหาพระศาสนา (อันนี้แอบงงว่าคือใคร ป้ายภาษาอังกฤษก็อ่านยากมาก) 2.พระถังซำจั๋ง รูปนี้ทุกท่านคงอ๋อ 3.พระสองรูปที่อัญเชิญพระไตรปิฎกมาจากอินเดีย ถ้าเราเข้าใจไม่ผิดคือ พระผู้มากับม้าขาว “พระกาศยปมาตังคะและพระธรรมรักษ์” พระจากอินเดีย ท่านทั้งสองอุทิศตนชั่วชีวิต แปลพระไตรปิฎกเป็นภาษาจีน ซึ่งคือพระไตรปิฎกเล่มแรกในจีน และถือเป็นก้าวแรกของพระพุทธศาสนาในประเทศจีนด้วย วัดที่ท่านจำพรรษาคือวัดไป๋หม่าซื่อ วัดพระพุทธศาสนาแห่งแรกของจีน ปัจจุบันอยู่ที่เมืองลั่วหยาง (และจะมีรีวิวในทริปนี้ด้วย) หน้าผาสลักแห่งนี้มีบันไดให้ผู้สนใจขึ้นไปชมหินสลักด้านบนๆด้วย แต่ดูชันพอควร และเราก็ขี้เกียจเดินกัน (ฮ่าๆๆ) สรุปคือเราเดินเข้าไปปีนนิดปีนหน่อย และก็จากไป ถือว่าอาศัยมองจากที่ไกลหน่อยก็เห็นชัดแล้ว นอกจากประวัติของพระทั้งสี่รูป(สามกลุ่ม)แล้ว ยังมีสลักพระพุทธรูปรวมถึงเทพองค์อื่นๆ ในรูปนี้คือพระสังกัจจายน์และเหล่าสานุศิษย์ ใบหน้าของแต่ละองค์มีการแสดงอารมณ์ต่างๆกันไป จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 19:26:44

ความคิดเห็นที่ 17   จากนั้นไปซื้อตั๋วเข้าตัววัด ราคา 30y บัตรเข้าวัดนี้เป็นไปรษณียบัตรได้ด้วย นับว่าเป็นไอเดียที่เก๋ไม่เบา และเราสังเกตเห็นบัตรเข้าสถานที่แบบนี้อยู่หลายแห่ง ตัววัดนั้นสร้างตามขนบของจีนเลยทีเดียว (ขนบนี้เราตั้งเอง เอ้ย!! สังเกตวัดหลายแห่งจะเป็นแบบนี้) กล่าวคือเริ่มด้วยหอสำหรับเทพบนสรวงสวรรค์ สองด้านมีองครักษ์ จากนั้นจึงเป็นหอสำหรับองค์พระ สองด้านก็จะมีรูปปั้นของอรหันต์องค์สำคัญต่างๆ ประมาณ 2-3 หลัง หอบางแห่งด้านหลังพระองค์ใหญ่ก็จะเป็นรูปปั้นของพระแม่กวนอิมและเหล่าทวยเทพ ระหว่างหอแต่ละแห่งขั้นด้วยลานสำหรับจุดธูปเทียนบูชา (จริงๆก็เห็นแต่ธูป) และด้านหลังสุดก็มักเป็นหอหนังสืออะไรทำนองนั้น แต่จุดนี้บางวัดก็อาจไม่ให้เข้า สิ่งหนึ่งทีเราสังเกตได้จากวัดแห่งนี้คือ ไม่มีใครจุดธูปในหอเลย เนื่องจากมีป้ายห้ามอยู่...แต่ แต่ว่า!! เห็นที่เที่ยวในจีนปกติ ห้ามอะไรไม่ค่อยได้นี่นา = =;; นอกจากธูปแล้ว รูปก็ยังไม่มีใครถ่าย จะมีก็แต่  แช้ะ!(หันไปมอง)   เสียงแฟลชจากกล้องเพื่อนกรูเองนี่ฝ่า = =;; ดูเหมือนมันยังไม่รู้ตัวว่าไม่มีใครรอบข้างมันถ่ายรูปสักคน  นั่นหมายความว่า หรือนี่จะเป็นวัดที่ยังเป็นวัดอยู่ ผู้ที่เข้ามาส่วนใหญ่ยังเป็นผู้ตั้งใจเข้ามาไหว้พระทำบุญ  โอ้ววว จริงเหรอเนี่ยยยย ----- ขอย้อนความหลังครั้งตะลุยเดี่ยวปักกิ่งสักนิด(อันนี้ไม่ยังเคยโพสท์ลงเน็ตนะคะ) ตอนนั้นเราไปที่วัดลามะแห่งกรุงปักกิ่ง สังเกตเห็นคนส่วนใหญ่ล้วนเป็นนักท่องเที่ยว มาเพื่อมาเที่ยวทั้งสิ้น จะมีคนสองคนที่ก้มลงกราบพระเอาจริงๆจังๆ พอก้มลงกราบก็โดนนักท่องเที่ยวถ่ายภาพ (เราก็โดน ถ่ายเป็นคลิปวิดีโอเบญจางคประดิษฐ์) เห็นพระบางส่วนดูไม่ค่อยสำรวมเท่าไหร่ พอลองถามนักเรียนไทยที่อยู่ที่นั่นนานๆ เขาก็เล่าว่า พระในวัดลามะนั้นจริงๆเป็นลูกจ้างของรัฐบาล ถูกจ้างมาดูแลสถานที่ท่องเที่ยวเฉยๆ และก็แต่งกายให้เข้ากับสถานที่  สมัยปฏิวัติวัฒนธรรมนั้น แม้ศาสนาก็ห้ามมี เรื่องศาสนาในศูนย์กลางอย่างปักกิ่งนั้นจึงยังไม่ฟื้นฟูนัก  (ทั้งนี้ไม่ทราบจริงเท็จอย่างไรเพราะฟังเขามา) ----- บรรยากาศในหลิงอันซื่อ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 19:39:59

ความคิดเห็นที่ 18   พอออกมาจากหอ มาที่ลานจุดธูป เห็นพระสงฆ์ ท่าทางสำรวมเดินเป็นแถวผ่านไป คาดว่าคงมีประชุมสงฆ์ พอมองไปมองมา ก็สังเกตเห็นอีกว่า มีตึกที่คล้ายจะเป็นกุฏิอยู่ สรุป นี่จึงเป็นครั้งแรก ที่เราได้สัมผัสวัดจริงๆในแผ่นดินใหญ่ มากันถึงหอสุดท้าย เป็นหอพระไตรปิฎก ได้เปิดเป็นพิพิธภัณฑ์จัดแสดงพระไตรปิฎกบนม้วนกระดาษโบราณ จุดนี้จะได้เห็นลายมือเขียนภาษาจีนที่สวยมากๆ และ พระล้ำค่า มีพระจากเมืองไทยด้วย พูดถึงวัดนี้โดยรวม หากเป็นผู้ที่เดินทางไปมาแล้วทั่วสารทิศในแผ่นดินจีน โดยเฉพาะปักกิ่ง ต้องบอกว่าวัดนี้ไม่ค่อยสวยและธรรมดาๆค่ะ หากไม่มีเวลาอาจจะข้ามไปก็ได้  แต่หากมีเวลาเหลือ หรืออยากสักการะพระคู่เมืองของเขา ก็ต้องถือว่าที่นี่นั้นเหมาะสมแล้ว ---- องค์พระจากไทยเรา มีพระปรมาภิไธยย่อ ภปร. อยู่ด้วย(ถ้าอ่านไม่ผิด) แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 53 19:48:46 จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 19:47:59

ความคิดเห็นที่ 19   -ซีหูและเกาะน้อย “เสี่ยวอิ้งโจว”- ออกจากวัดจะเจอท่าจอดรถเมล์ค่ะ เดินไปหาสายที่ไปเยว่เมี่ยว (ศาลของนายพลเยว่เฟยผู้ภักดี ภายหลังถูกปาท่องโก๋ใส่ร้ายจนโดนประหาร) และก็ลงที่ป้ายเยว่เมี่ยวค่ะ พอลงมาอาจจะตกใจเพราะแถวนั้นไม่มีวี่แววของซีหูหรือเรือสักลำ มีแต่กำแพงๆๆๆ แต่ไม่ต้องกลัวเดินต่อไปอีกหน่อยไม่เกิน 5 นาที จะเจอซีหูผ่างอยู่ตรงหน้าและท่าขึ้นเรือค่ะ แถวนี้ขึ้นเรือได้สองแบบ คือเรือส่วนตัวพร้อมฝีพาย ราคาแพงมาก (พวกขายแผนที่และไกด์ผีบอกมาว่า ถ้าไปขึ้นตรงท่าแถวๆเหลยเฟิงถ่าจะถูกกว่าครึ่ง)  อีกแบบหนึ่งคือเรือรับส่ง จะพาเราไปส่งที่เกาะกลางน้ำ “เสี่ยวอิ้งโจว” และจากจุดนั้นจะมีเรือไปกลับฝั่งอีกหลายจุด แน่นอนว่าเราเลือกนั่งเรือรับส่ง พอขึ้นเรือปุ๊บจะมีพนักงานสาวมาอธิบายเกี่ยวกับเกาะต่างๆเป็นภาษาจีน เราฟังไม่ค่อยออก เลยหันไปคุยกับเพื่อนแทน ประเด็นที่คุยคือรู้สึกว่าเขาดูใช้คนเปลืองดี พูดง่ายๆคือ พนักงานที่พูดอยู่นี้ จะใช้เทปเปิดแทนก็ได้ แต่เขาก็เลือกใช้คน ไม่รู้เกี่ยวกับว่าสร้างงานสร้างรายได้ให้ผู้คนหรือเปล่า เรามาถึงเสี่ยวอิ้งโจวจนได้ ----- บรรยากาศบนเรือ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 20:01:20

ความคิดเห็นที่ 20   เกาะนี้คือเกาะที่มีสระเล็กๆ 3 แห่งอยู่บนเกาะ ทำให้เกาะเล็กๆแห่งนี้มีดินอยู่แค่นิดเดียว นึกภาพเกาะจะหน้าตาคล้ายๆพวงมาลัยรถ บนเกาะนี้มีเก๋งจีนบ้าง ป้ายหินสลักบ้าง ก็อ่านไม่ออกกันไป (ฮ่าๆๆ) มีป้ายภาษาอังกฤษบอกประวัติเกาะ เห็นว่าเกาะนี้เป็นเกาะสีเขียว ทุกอย่างเป็นสีเขียว ไม่ว่าจะพื้นดิน ต้นไม้ เรือนไม้ ที่นี่เขียวหมด(สมัยก่อน) ที่น่าสนใจที่สุดคือสระที่ว่านั่นเอง น้ำในสระนี้ถูกกั้นจากซีหูด้วยทางดินกว้างเพียงไม่กี่เมตร แต่น้ำกลับนิ่งกว่ามาก มากจริงๆ มากกระทั่งคล้ายเป็นกระจกใส สะท้อนเงาในน้ำออกมาไม่ผิดเพี้ยน ว่ากันว่าสระจะสวยที่สุดในยามค่ำคืน เมื่อพระจันทร์ลอยเด่น  ตรงนี้เราเกิดนึกอะไรบ้าๆบอๆขึ้นมาได้  คือจะมีจุดหนึ่งในเกาะที่ยืนมองสระน้ำได้หลายๆสระ เราเลยสงสัยว่า ถ้ามาตอนกลางคืน เราจะเห็นพระจันทร์สะท้อนในน้ำกี่ดวง มันจะเป็นดวงละสระรึเปล่าหว่า????   ซึ่งเพื่อนเราให้ความเห็นว่าเราเครียดเรื่องตั๋วเกินไปจนเป็นบ้า จากนั้นเรานั่งเรือกลับมายังจุดเดิม (ความจริงมันนั่งไปด้านอื่นของซีหูได้ด้วย แต่อยากกลับไปจุดเดิม) -------- สังเกตว่าน้ำข้างหลังแทบไม่กระเพื่อม และเงาสะท้อนก็เหมือนของจริงมาก จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 20:16:30

ความคิดเห็นที่ 21   -ซูตี ทางเดินแห่งซีหู- จุดเด่นอย่างหนึ่งของซีหูคือซูตี (ระวังอ่านแล้วสับสน) ซูตีนี้เป็นทางเดิน(ดิน) พาดผ่านซีหูจากเหนือจรดใต้  เวลาเดินอยู่บนซูตี ด้านหนึ่งจะเป็นซีหูอันกว้างใหญ่ อีกด้านจะเป็นซีหูเล็กๆ ห่างจากฝั่งสัก 20-30 m ทำให้เราได้พินิจวิวของซีหูในทุกมุม ขณะที่ได้พิจารณาชายฝั่งซีหูอีกด้านไปด้วย เราตกลงใจเดินทรมานตัวเองกัน เนื่องจากบนทางเดินนี้ไม่มีอะไรมาก นอกจากทิวทัศน์อันงดงาม ขอใช้ภาพพูดแทน จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 20:36:46

ความคิดเห็นที่ 22   รูปนี้นอกจากแท่งดำๆด้านบนและล่างกับใส่ชื่อแล้ว ก็ไม่ได้ปรับรูปใดๆอีกเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 53 20:43:40 จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 20:43:14

ความคิดเห็นที่ 23   รูปนี้ก็เช่นกัน สำหรับอีกฝั่ง ที่เป็นฝั่งซีหูส่วนใหญ่นั้น เป็นเวิ้งน้ำกว้าง มองด้วยตาสวยงามมาก แต่ถ่ายไม่ค่อยเห็นอะไรเท่าไหร่ เพื่อนเรามันเลยไม่ถ่ายมา ซะงั้น = =;; (โยนความผิด) แต่เราจะมีเดินรอบซีหูอีก คราวนี้จะเห็นภาพซีหูเต็มอิ่ม รอชมนะคะ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 20:52:36

ความคิดเห็นที่ 24   แม้เราจะเล่าเรื่องท่องเที่ยวมาเป็นฉากๆอย่างเฮฮา แต่ความจริงแล้วในช่วงนั้นพวกเราเครียดเรื่องตั๋วกันมาก(จริงๆ) ระหว่างการเดินชมนกชมไม้ ซึ่งเป็นกิจกรรมเผื่อความผ่อนคลาย เราก็นึกถึงเรื่องตั๋วขึ้นมาเป็นระยะ มีการพูดถึงแผนการด้วย จึงเป็นความรู้สึกที่แปลกดี ผ่อนคลายในขณะที่ก็สร้างความเครียดให้ตัวเองไปด้วย (ไม่ควรเอาอย่างนะจ๊ะ = =;;) ช่วงหนึ่งของซูตี เราพลันหวนนึกถึง ซีตี ทางเดินแห่งอี๋เหอหยวน(พระราชวังฤดูร้อน)ขึ้นมา (อันนี้พร่ำเพร้อนอกเรื่องแต่อยากเล่ามาก) ถ้าใครเคยไปพระราชวังฤดูร้อน คงนึกภาพเนินเขาขนาดใหญ่ กับทะเลสาบขนาดมหึมาได้ หากมองไปทิศตรงข้ามจะเจอทางเดินดินยาวๆที่ดูแล้วน่าเดินมากแห่งหนึ่ง นั่นล่ะคือซีตี(เข้าใจว่าเอาแบบมาจากซูตีแห่งซีหูนั้นแล) เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า เราตอนเด็กๆเคยมากับทัวร์และอยากเดินบนซีตีมากกกกก แต่ทัวร์นั้นไม่มีโปรแกรมจะพาไป กระทั่วได้กลับมาปักกิ่งอีกครั้ง จึงไม่พลาดโอกาสจะเดินบนซีตีนี้ มองจากสายตาทั่วๆไป กะประมาณว่าเดินบนนี้คงใช้เวลาสักครึ่งถึงหนึ่งชั่วโมง ระหว่างที่ท่องพระราชวังแห่งนี้ในส่วนอื่นๆ ก็เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้เราเสียเวลา เราเริ่มเดินเข้าสู่ซีตีตอนอีกชั่วโมงประตูจะปิด ซึ่งเราคิดว่าเพียงพอ แต่สุดท้าย เราใช้เวลาเกือบ 2ชั่วโมง(เอ๊ะหรือสาม) ทั้งๆที่วิ่งแล้วด้วย ช่วงกลางๆของการเดิน เรารู้แล้วว่าไม่มีทางไปทันประตูปิด ได้แต่นึกคิดหาวิธีเอาตัวเองออกไป แต่ก็นึกไม่ออก อากาศช่วงฤดูใบไม้ผลิแม้ไม่โหดร้าย แต่ยามค่ำคืนก็หนาวจับใจได้เหมือนกัน  ระหว่างทางผ่านตำหนักแห่งหนึ่ง เป็นตำหนักสามหลังติดกัน  เราเดินเข้าไปดูเห็นไม่ได้ล็อค ตั้งใจว่าหากออกไม่ได้คืนนี้จะมาอาศัยนอนที่นี่ ระหว่างทางไม่มีใครเดินเป็นเพื่อน ไม่เห็นเงาคน ไม่ได้ยินเสียง แรกๆมีนกเป็ดน้ำลอยอยู่ใกล้ๆ สักพักก็ว่ายน้ำหนี มีสุนัขวิ่งสวนมา แล้วก็จากไป จากนั้นตลอดชั่วโมงกว่าล้วนไร้สรรพเสียงหรีดหริ่งเรไร เราควรจะสติแตก แต่น่าแปลกที่จิตใจเราไม่ว้าวุ่นสักนิด เป็นหนึ่งชั่วโมงที่ได้อยู่กับตัวเองและธรรมชาติอย่างแท้จริง -------- ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่า พรุ่งนี้มาพบกันใหม่ กระทู้เดิมนี้ค่าาาา วันนี้ลองแต่งรูป โอ้ววว photoshop นี่มันสนุกจริงๆพับเผื่อยเซ่ ป.ล.เรื่องตั๋วยังไม่จบเท่านี้ ยังลากยาวต่อไป รอติดตามและลุ้นไปกับตัวละครด้วย(เราและเพื่อนในอดีต ฮ่าๆๆๆ แต่กลับมาปลอดภัยนะคะ) จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 20:59:55

ความคิดเห็นที่ 25   ^ ^ ^ สรุปแล้วต้องนอนในอุทยานป่าวคะ ฟังจากที่เล่าแล้วบรรยากาศวังเวงชะมัด ยังตามจอมยุทธ์น้อยทั้งสองไปเที่ยวเรื่อยๆ อยู่ค่า จากคุณ : ThreeInOne เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 23:18:42

ความคิดเห็นที่ 26   นั่นสิ สรุปว่าออกจากอี้เหอหยวนได้ป่าวคับ เข้ามาลุ้นด้วยคน อย่าปล่อยให้จบครึ่งๆกลางๆสิคร้าบบบ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 00:07:41

ความคิดเห็นที่ 27   ฮุฮุ ยังไม่รอบทะเลสาปเลย ลาไปก่อนซะแล้ว รออ่านต่อนะครับ จากคุณ : คนพเนจร เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 00:13:45 A:124.121.246.63 X: TicketID:223288

ความคิดเห็นที่ 28   สนุกจังตังค์อยู่ครบ จากคุณ : MAILAKPAGKEELAN เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 01:46:07

ความคิดเห็นที่ 29   มารออ่านแต่เช้าเลยครับ ถ้าจำไม่ผิด รูปใน คห. ที่ ๒๓ คนท้องถิ่นที่นั่นบอกผมว่า เป็นบ้านของเศรษฐีคนจีนค้าผ้าใหม ต้องรวยมาก ถึงมีบ้านตรงนี้ได้นะครับ จากคุณ : คนพเนจร เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 09:32:59 A:203.155.75.27 X: TicketID:223288

ความคิดเห็นที่ 30   上有天堂，下有蘇杭 คำพังเพยจีนข้างบน แปลเป็นไทยว่า บนฟ้ามีสวรรค์ บนดินมีซูหัง หมายความถึง เมืองซูโจวและหังโจว เป็นดินแดนที่งดงามเปรียบเหมือนสรวงสวรรค์ในโลกมนุษย์ ผมคงจะมีโอกาสไปเที่ยวบ้าง แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 53 11:14:06 จากคุณ : บุณฑริก เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 11:13:09

ความคิดเห็นที่ 31   ไม่ได้มากดดันนะครับ แค่บอกว่า มารออ่านตอนเย็นอีกครับ จากคุณ : คนพเนจร เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 19:43:06 A:203.155.75.27 X: TicketID:223288

ความคิดเห็นที่ 32   ท่านพี่รีบๆมารีวิวเร็วๆหน่อย ข้าน้อยขอตามมาอ่านกำลังมันส์ หุหุหุหุ ขอคารวะ จากคุณ : เม่นแคระ (Aggie boy) เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 11:35:29

ความคิดเห็นที่ 33   กลับมาต่อแล้วค่า ก่อนอื่นไขข้อสงสัยที่ค้างไว้นะคะ (ฮ่าๆ ทิ้งไว้ให้สงสัยเล่น) ตอนจบของเรื่องอี๋เหอหยวนนี้มันพลิกล็อค ไม่ผจญภัยเหมือนที่คิดไว้ค่ะ ฮ่าๆๆๆ ขืนเขียนต่อไปตั้งกะแรก เดี๋ยวจะไม่มัน เราเดินผ่านบรรยากาศวังเวง รู้สึกเป็นกังวลอยู่ก็จริง แต่บรรยากาศรอบด้านทำให้ในใจลึกๆนั้นสงบดีมาก เวลาผ่านไปเรื่อยๆ พักใหญ่ทางเดินของซีตีก็กว้างขึ้น แม้จะยังไม่เห็นสุดทางชัดนัก แต่เรารู้ว่าใกล้ถึงจุดหมายแล้ว คืนนี้จะเป็นอย่างไรคงได้รู้กัน ล้า..ลา...ลา~  ฮ้ะ!!! เสียงอะไรฟระ! อยู่ๆก็มีเสียงร้องโอเปร่าดังมาจากที่ใกล้ๆ สักพักก็เห็นอาเจ๊คนหนึ่งโผล่ออกมาจากสุมทุมพุ่มไม้ ท่าทางแกกำลังซ้อมร้องเพลงอยู่ แท่กๆๆๆๆๆ (เอ๊ะ เสียงอะไรอีกน่ะ) พอหันไป ก็เห็นอาเจ๊ร่างค่อนข้างใหญ่อีกนางหนึ่งแต่งตัวคล้ายชุดวอร์ม พร้อมผ้าขนหนูคาดหัว วิ่งออกกำลังกายผ่านหน้าไป = =;; หมายความว่าไงเนี่ย จะคิดว่าพวกเขาเผอิญติดอยู่ในอี๋เหอหยวนเหมือนกันก็คงไม่ใช่ เพราะทุกท่านท่าทางแบบว่า...พร้อมมาก ใจเราตอนนั้นงุนงงไปหมด หันมองตั๋วในมือ ก็เขียนชัดเจนว่าปิดกี่โมง ซึ่งเวลานั้นก็ได้ผ่านไปแล้ว แล้วคนพวกนี้มาจากไหนกัน แต่เอาล่ะ อย่างน้อยที่สุด คงมีทางเข้าออกสักแห่งหนึ่งแน่ๆ และถ้าจะมีอะไร อย่างมากก็คงโดนปรับหรืออะไรทำนองนั้น พอลองเดินดูรอบๆ จะมีประตูทางเข้าออกเล็กๆบานหนึ่งเปิดอยู่ ท่าทางเป็นประตูสำหรับเจ้าหน้าที่ แต่กลับมีประชาชีแต่งตัวราวกับจะมาเต้นแอโรบิคตอนเย็น เดินเข้าออกมากมาย สรุปง่ายๆว่า เราก็ออกทางประตูเล็กๆบานนี้ล่ะค่ะ พร้อมๆกับที่ค้นพบว่า ในช่วงเย็นๆโดยเฉพาะหลังเวลาปิดที่เขาประกาศไว้ อี๋เหอหยวนจะกลายเป็นสวนสาธารณะให้แก่ชาวบ้านในแถบนั้นมาวิ่งออกกำลังกายกันคล้ายสวนลุม (และท่าทางจะไม่ต้องจ่ายค่าเข้าอันแสนแพงด้วยสิ) ก่อนจะออกเราเหลียวมองไปทางสะพานสิบเจ็ดโค้ง และเดินไปทางนั้น ใครเคยไปคงทราบดี สะพานแห่งนี้คลาคล่ำไปด้วยผู้คนอยู่เสมอ แต่ ณ เวลานี้ ที่อี๋เหอหยวนแปลงร่างจากสถานที่ท่องเที่ยวระดับโลก ลงมาทำงานในระดับรากหญ้า ไม่มีอากงอาม่าสนใจสะพานชื่อดังแห่งนี้เลย พวกเขาออกกำลังกายกันอีกบริเวณหนึ่ง เวลานั้นอี๋เหอหยวนจึงราวกับเป็นของของเราคนเดียว พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า ย้อมสีทะเลสาบและสะพานที่ไร้ผู้คนให้กลายเป็นสีส้มทอง นั่นคือภาพสุดท้ายที่เราได้เห็นในอี๋เหอหยวน ---- แต่รูปนี้ไม่ส้มเลยแฮะ ป.ล. นกเป็ดน้ำที่หนีเราไปในช่วงแรก ก็ว่ายกลับมาหาเราด้วย(ไม่รู้ตัวเดียวกันรึเปล่า) แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 53 14:34:56 แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 53 14:33:06 จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 14:31:11

ความคิดเห็นที่ 34   อ้าว ขนาดรูปผิดพลาด เอาใหม่ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 14:33:49

ความคิดเห็นที่ 35   มาต่อเรื่องหางโจวดีกว่าค่ะ -เหลยเฟิงถ่า นางพญางูขาว- สุดทางทางด้านใต้ของซูตี ก็คือหอคอยเหลยเฟิงถ่า หอคอยที่เคยกักขังนางพญางูขาวไว้ เมื่อเดินมาจนสุดท้าง เลี้ยวไปด้านซ้าย เดินต่ออีกนิดก็จะถึงทางเข้าของเหลยเฟิงถ่า อีกหนึ่งชั่วโมงกว่าก็จะถึงเวลาปิดแล้ว(อีกแล้ววุ้ย) แต่เราคิดกันว่าเวลาน่าจะพอ อีกทั้งคนก็ยังเดินเข้าไม่ขาดสาย เลยตัดสินใจเข้ากัน ที่เหลยเฟิงถ่านี่ เป็นสถานที่ท่องเที่ยวระดับ AAAAA ระดับเดียวกับหวงซาน เราจึงหวังไว้มาก ด้านหน้าของเหลยเฟิงถ้ามีสิ่งที่สะดุดตาเอามากๆอย่างหนึ่ง นั่นคือบันไดเลื่อน แรกสุดเรารู้สึกว่าบันได้เลื่อนนี่มันช่างขวางหูขวางตาเสียนี่กระไร! แต่เมื่อมองไปรอบๆ สังเกตว่าสถานที่แห่งนี้มีผู้เฒ่าผู้แก่มาเที่ยวกันพอสมควร การทำบันไดเลื่อนอาจเหมาะสมในแง่ของการใช้สอยแล้วก็ได้ มาเริ่มกันเลยดีกว่า เหลยเฟิงถ่านั้นเป็นหอคอยสูง 5 ชั้น  หน้าตาท่าทางค่อนข้างทันสมัยมาก พอสุดทางบันไดเลื่อน เราก็เดินเข้าประตูที่ใกล้ๆที่สุด สิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า คือห้องโถงโล่งๆ ตรงกลางเป็น "ซากปรักหักพัง" ของอะไรบางอย่าง หันไปรอบๆ เห็นมีป้ายแนะนำเป็นภาษาอังกฤษอยู่ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 14:56:49

ความคิดเห็นที่ 36   เหลยเฟิงถ่า (leifeng pagoda) เป็นหอคอยหรือจะเรียกให้ตรงกว่าก็คือเจดีย์เก่าแก่แห่งหางโจว เก่าชนิดเป็นพันๆปี อยู่คู่กับเมืองนี้มาเนิ่นนาน หอคอยแห่งนี้มีชื่อมาก ด้วยเรื่องราวหลายอย่าง -เป็นเจดีย์ที่อยู่ในตำนานของนางพญางูขาว เคยกักตัวนางพญาไว้หลายปี -ว่ากันว่าในยามค่ำคืน เหลยเฟิงถ่าจะเปล่งประกายมีแสงเรืองรองอยู่รอบๆ (โอ้ว แม่เจ้า มันน่ากลัวนะแบบนี้) -เจดีย์เคยโดนโจรสลัดญี่ปุ่นมาเผาทำลาย แต่ก็ยังเปล่งประกายตอนกลางคืนได้ -ช่วงท้ายๆเจดีย์โทรมมาก มักถูกนำไปเปรียบเทียบกับเจดีย์เป่าชู่ที่อยู่อีกด้าน "เหลยเฟิงเหมือนพระแก่, เป่าชู่เหมือนสาวสะพรั่ง" (เปรียบเทียบได้ดูผิดศีลชอบกล) แต่ที่ประทับใจที่สุดเห็นจะเป็นสาเหตุที่เจดีย์พังทลายลงมา ป้ายบอกเราว่า ในยุคหลังๆชาวบ้านเชื่อกันว่า "อิฐ" ของเหลยเฟิงถ่านั้นมีพลังวิเศษ ให้ลูกชายบ้างล่ะ ทำให้คลอดปลอดภัยบ้างล่ะ เลี้ยงหนอนไหมได้อ้วนพีบ้างล่ะ(!!) เป็นต้นตำนานนางพญางูขาวบ้างล่ะ ผู้คนจึงมาแอบตอดนิดตอดหน่อย เห็นว่าชอบเอาอิฐไปบดกินหรือทำพิธีอะไรกัน(คือเป็นแฟนคลับนางพญางูขาว???) กระทั่งเจดีย์มันถล่มลงมาในปี 1924 เราเคยได้ยินเรื่องโจรขโมยสมบัติกับนักท่องเที่ยวไม่รักษามารยาทมาก็มาก เรื่องเจดีย์คู่บ้านคู่เมืองนับพันปีมาถล่มลง ยิ่งตอกย้ำเรื่องเหล่านี้ อ่านแล้วให้สะท้อนใจ นึกถึงอยุธยาบ้านเรา เคยไปคุยกะเจ้าหน้าที่ที่พิพิธภัณฑ์เจ้าสามพระยา เขาว่าหลายปีมานี้กรมศิลปากรนั้นโดนตัดงบตัดคนไปมาก แทบไม่มีกำลังคนเลย ในขณะที่เพื่อนเราคนอยุธยา ก็เล่าถึงว่า วัดวาที่เห็นมาแต่เล็กมันดูโทรมลงมาก กระทั่งปี 1999 ชาวหางโจวก็ช่วยกันบูรณะเจดีย์แห่งนี้ขึ้นมาใหม่ ให้สวยงามยิ่งกว่าเดิม (มีลิฟท์ด้วย) จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 15:02:54

ความคิดเห็นที่ 37   ที่จะลืมไม่ได้คือ มีการพบโกฏบรรจุเส้นพระเกษาของพระพุทธเจ้าอยู่ใจกลางเจดีย์ด้วย ปัญหาสำหรับเราคือ ไม่แน่ใจว่ายังอยู่กลางเจดีย์รึเปล่า รึถูกย้ายไปไว้ที่อื่นแล้ว = =;;  เพราะหลังชมด้านในเจดีย์เสร็จ เดินออกมาด้านนอก เห็นมีที่จัดแสดงสมบัติที่เกี่ยวกับพระศาสนา ซึ่งค้นเจอในช่วงบูรณะเจดีย์ เห็นมีเห็นโกฏเล็กแยกไว้กลางห้อง ดูเหมือนให้ความสำคัญ แต่ไม่มีที่ทางสำหรับเซ่นไหว้บูชา จึงไม่รู้ว่าใช่รึเปล่า ถัดจากชั้นที่แสดงซากของเจดีย์องค์เก่า ก็จะเริ่มเป็นด้านในของเจดีย์องค์ใหม่ เขามีลิฟท์บริการให้ขึ้นไปชั้นรองสุดท้าย พอออกจากลิฟท์ ต้องเดินขึ้นไปอีกชั้นหนึ่งจึงจะถึงชั้นบนสุด ตัวเจดีย์นั้น ขอให้คำจำกัดความว่า เป็นเจดีย์ไฮเทค เพราะมีเทคโนโลยีอำนวยความสะดวกมากมาย มีบันไดเลื่อน มีลิฟท์ พอเราไปถึงชั้นบนสุด ปรากฏว่าเพดานมันเลื่อนลงมาได้ แม่เจ้า!! จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 15:09:50

ความคิดเห็นที่ 38   ทางด้านพระพุทธศาสนา ผนังของเจดีย์นี้มีภาพจิตกรรมเกี่ยวกับพระพุทธศาสนามากมาย อย่างไรก็ตาม สำหรับเราแล้วเจดีย์นี้ไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยวที่สวยมากนัก  สิ่งดึงดูดใจของที่นี่คือวิวของหางโจวที่อยู่เบื้องล่างต่างหาก จากเหลยเฟิงถ่า เราสามารถมองเห็นหางโจวได้โดยรอบ ในขณะนั้นลมไม่แรงนัก เรียกว่าพอให้พักผ่อนสำราญใจ เราหลับตารับลม แล้วค่อยๆลืมตาขึ้น แสงแดดค่อยๆส่องมา เห็นเป็นซีหูทั้งทะเลสาบ วัดวาเจดีย์ที่รายล้อม เห็นภูเขาที่เป็นปราการอยู่ด้านหลัง ล้วนเข้ากันราวจัดวาง แบบที่ทัศน์ที่ชวนให้ผ่อนคลายเบิกบานใจ เราค่อยๆเดินกันลงมา ชั้นล่างสุดจะมีไม้แกะสลักเรื่องนางพญางูขาวด้วย(จริงๆน่าจะเป็นวัสดุสังเคราะห์อื่นมากกว่า แต่เราไม่รู้จะเรียกว่าอะไร) ตอนสุดท้ายไม้แกะสลักแกะเป็นเหลยเฟิงถ่าพังทลายลง นางพญางูขาวได้รับการปลดปล่อยไปอยู่กับครอบครัว แต่ถ้าจำไม่ผิด ที่เราทราบมาคือลูกของนางสอบได้จอหงวนและมาเซ่นไหว้แม่ จากนั้นพระยูไลเห็นใจและมาช่วยเหลือ แสดงว่าตำนานที่มาถึงเราอาจบิดเบือนไปแล้ว หรือไม่ผู้สร้างอาจต้องการให้สอดคล้องกับประวัติของเจดีย์ก็ได้ จากเหลยเฟิงถ่า เราเห็นว่าอีกไม่ไกลก็ถึงโฮสเทลของเรา เราจึงตัดสินใจเดินกลับ(ฮ่าๆๆๆ) แต่ราวฟ้ากลั่นแกล้งอยู่ๆฝนก็เทลงมาซะงั้น ตากฝนอีกวันแล้วสิตรู --------- รูปนี้ถ่ายจากบนเหลยเฟิงถ่า ชอบภูเขาด้านหลังที่ไล่สีฟ้ากัน จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 15:37:46

ความคิดเห็นที่ 39   อีกสักรูป เรื่องราวของนางพญางูขาว จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 15:39:19

ความคิดเห็นที่ 40   -ตามหาไร่ชา- สารภาพตามตรง เราเพิ่งมารู้ที่นี่เองว่า ชาหลงจิ่งอันลือลั่น ของแท้ดั้งเดิมนั้นมันอยู่ที่หางโจวนี่เอง ปั่ดโท่ เช้าวันถัดมาเราเลยอยากไปดูไร่ชากัน เรานั่งสาย Y3 ถามกับทางโฮสเทลเสียดิบดี คิดว่าไม่หลงแน่นอน มาถึงป้าย เพื่อนเราก็เอ่ยถามขึ้นว่า "แก...มันลงป้ายไหน" กร๊ากกกกกกก  ใช่แล้วค่ะ เราลืมถามว่าลงป้ายไหน แต่ไม่เป็นไร ลองเดาเอาจากชื่อป้ายแล้วกัน เราพากันไปดูชื่อป้ายที่จอด เห็นมีคำว่าหลงจิ่งนำหน้าอยู่สามป้าย(จริงๆก็อ่านออกแค่นี้) คิดไปคิดมา เอาล่ะไหนๆก็ไหนๆแล้ว ลงป้ายที่สองละกันดูปลอดภัยดี รถเมล์มาทันใด เราก็พากันนั่งไป รถเมล์สาย Y3 พาเราออกนอกเมืองไปเรื่อยๆ สองข้างทางเริ่มเป็นบ้านเรือนที่ดูชนบทขึ้น จากนั้นวิวก็เปลี่ยนเป็นเขา ต้นไม้สีเขียวปกคลุมสองข้างทาง (เอ่อ..เหตุเกิดภายในเวลาประมาณ 10 นาที อย่าจินตนาการไกลนะคะ) และแล้วก็มาถึงหลงจิ่งบลาๆป้ายที่หนึ่ง ป้ายที่หนึ่งนี้ ดูเป็นหมู่บ้านท่าทางต้อน...(รับ)นักท่องเที่ยวน่าดู มีคนลงไปคนนึง ก็มีคนมารุมๆ ป้ายที่สอง....เราต้องลงกันป้ายนี้ แต่..มันเป็นป่าอ่ะ (มองหน้ากัน) คนขับเห็นไม่มีใครลง และไม่มีใครรอที่ป้ายเลยขับรถเลยไป ป้ายที่สาม...ไม่ลงแล้วละกัน ถือว่านั่งรถชมเมือง เราสังเกตเห็นว่า ในรถคันเดียวกันนั้นมีฝรั่งด้วย เลยตัดสินใจว่า เราจะสังเกตการณ์ฝรั่งไปก่อน ฝรั่งคงไม่มากลับบ้านตรุษจีนแถวนี้ รับรองต้องมาเที่ยวชัวร์ เขาลงกันป้ายไหน เราก็ลงกันป้ายนั้น ฮ่าๆๆๆๆๆ รถแล่นมาเรื่อยๆ ก็เริ่มออกมาทางถนน รถพลุกพล่านน่าดู แต่น่าแปลก บรรยากาศรอบๆยังดูเป็นชนบทดี และนั่น!!! เราเห็นไร่ชาแล้ว เย่ๆ แถวๆนี้ดูเป็นแหล่งปลูกชา ทั้งยังมีร้านขายชาอยู่ทั่วไปหมด จากการตกแต่งร้านดูคล้ายต้อนรับนักท่องเที่ยวโดยเฉพาะ ฝรั่งลงกันป้ายนี้แหละ...ทว่า  อืมมมมม มาคิดๆดู ไอ้เราก็ไม่ได้ชอบดื่มชา จะลงไปชิมชา ซื้อชาหรือ ก็คงไม่.... สรุปว่านั่งต่อ อ๊ากกกกก  แต่จะนั่งไปไหนล่ะเนี่ย (จริงๆไปลองดื่มสักแก้วก็คงดี อุตส่าห์มาถึงถิ่น แต่ช้าไปแล้วล่ะเธอว์) --------- บรรยากาศไร่ชา ถ่ายรูปจากบนรถเมล์ค่ะ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 15:45:56

ความคิดเห็นที่ 41   ใช่แล้วค่ะเรานั่งไปเรื่อยๆ จนกว่าสัญชาตญาณจะบอกให้ลง หรือบางทีมันสุดสายก็คงต้องลง อย่างไรก็ตาม เราอาจคิดถูกที่ไม่ลงตรงนี้ รถเมล์พาเราวนรอบเขา เห็นไร่ชาสวยๆหลายช่วง กระทั่งพาทะลุออกไป ....ถึงซีหู เอ๊ะ....ซีหูมาอยู่ตรงนี้ได้ไงกัน และก่อนที่จะสงสัยไปมากกว่านั้น เรากับเพื่อนพร้อมใจกันหันมาชวนอีกฝ่ายให้ลงจากรถ ซีหูในวันนี้ดูแปลกตา ดูสดใสร่าเริง ดูเหมือนทะเลมากจริงๆ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 15:52:17

ความคิดเห็นที่ 42   -ซีหูในวันที่สอง- เวลานั้นเป็นเวลาสาย แต่จะด้วยเพราะพระอาทิตย์อยู่ตรงตำแหน่งเป๊ง หรือเรายืนตรงตำแหน่งเป๊งหรือไงไม่ทราบ สายน้ำที่เคยเป็นสีเทาหม่น สวยงามแบบดูลึกลับในวันก่อน จึงได้สะท้อนแสงเป็นประกาบระยิบระยับถึงเพียงนี้ เราหลงรักภาพที่เห็นเบื้องหน้า จุดที่เราลงเป็นชายฝั่งซีหูด้านเหนือ ตรงหน้าเรามีทางเดินดิน คงเป็นไป๋ตี พี่น้องของซูตี ทางเดินที่พาดผ่านซีหูจากตะวันตกสู่ตะวันออก ไป๋ตีนั้นแตกต่างจากซูตีอยู่สักหน่อย ทางเดินนี้จะสั้นกว่า และช่วงเริ่มของทางเดินทางทิศตะวันตกนั้น  ส่วนที่เป็นดินจะค่อนข้างกว้าง มีเนินเขาแห่งหนึ่งอยู่ด้วย รอบๆและบนเนินเขานั้นมีสิ่งก่อสร้างอยู่หลายชนิด มีทั้งแบบจีนโบราณจำพวกเก๋งจีน มาจนถึงยุคใหม่อย่างรูปปั้นงานศิลปะร่วมสมัย เราเดินผ่านเนินเขาแห่งนี้ มุ่งหน้าไปยังทิศตะวันออก ซีหูยังคงดูสวยงามในทุกมุมมอง เราเห็นซากของดอกบัวที่เคยบานสะพรั่งในฤดูใบไม้ผลิ นึกไม่ออกเลยว่าหากเวลานี้ดอกบัวทั้งหมดบาน ซีหูจะงามขนาดไหน ตรงจุดนี้มีนกเป็ดน้ำสวยๆหลายตัวว่ายไปมาด้วย -------- มาอาบแดดซิลูก จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 16:01:47

ความคิดเห็นที่ 43   พ้นจากช่วงของเนินเขา เราก็มาเจอก็ลานหญ้าแห่งหนึ่ง จุดนี้มีงานศิลปะร่วมสมัยตั้งอยู่ เป็นรูปปั้นอากงนั่งอยู่ข้างโต๊ะกลมตัวหนึ่ง มีเก้าอี้ว่างให้คนมานั่งคู่ด้วย ตอนที่เราไปนั้น ดั๊นนนน มีอาม่ามานั่งคู่พอดี อายุอานามแกดูสมกันมาก ตอนแรกเรามองผ่านๆนึกว่าอาม่าเป็นส่วนหนึ่งของงานเสียอีก ------ อันนี้เป็นคุณตาที่มาสีซอ ตอนเราแอบถ่ายแก แกกำลังเปิดหาโน้ตเพลงต่อไปอยู่ ป.ล. ไม่กล้าถ่ายอาม่าที่ไปนั่งคู่กับหุ่นอ่ะ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 16:09:25

ความคิดเห็นที่ 44   เดินมาเรื่อยๆ เจอจุดพักขายของ และเป็นที่สำหรับชมวิวซีหูด้วย พอเดินเข้าไปจะเจอกำแพงสีขาวๆ เจาะเป็นทางเข้ากลมๆ ทำให้เห็นเป็นภาพซีหูใส่กรอบกลมๆ สวยมาก นั่งพักกันสักหน่อย คนที่นั่งข้างเราเป็นคุณตาแก่ๆท่านหนึ่ง พอเราคุยกับเพื่อนแกคงรู้ว่าไม่ใช่คนจีน แกก็มามองๆและหันมายิ้มให้ ดูน่ารักดี เราเขาเขตทางเดินของไป๋ตีกันจริงๆซะที วันนี้เป็นอาทิตย์ ทางเดินเต็มไปด้วยผู้คนที่มากันเป็นครอบครัว มีพ่อแม่ลูก ผู้เฒ่าผู้แก่ ยกกันมาหมด ดูน่ารักดี เพราะหลานก็ต้องช่วยอากงถือของบ้าง โตหน่อยก็ต้องเข็นรถเข็น(เก้าอี้เลื่อนแบบผู้ป่วย)ให้อาม่าบ้าง ดูอบอุ่นน่ารัก เห็นแล้วก็แอบคิดถึงบ้านหน่อยๆแฮะ -------- อ้าว บรรยายซะดิบดี รูปที่ถ่ายได้ดันมีแต่คู่รักซะนี่ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 16:13:26

ความคิดเห็นที่ 45   วิวซีหูจากไป๋ตีดูแปลกไปจากซูตีราวกับไม่ใช่ทะเลสาบเดียวกัน ที่ไป๋ตีนี่เรามองอะไรแทบไม่เห็น เกาะแก่งต่างๆก็ไม่ค่อยเห็น แต่พอจะเริ่มเห็นฝั่งบ้าง ก็เห็นเป็นตึกรามสูงเสียดฟ้า ให้ความรู้สึกแปลกตามาก ดูขัดกัน แต่ก็น่าสนใจไปอีกแบบ พอมาถึงสุดทาง เอาล่ะ ไปไหนต่อดีหว่า = =;; จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 16:17:35

ความคิดเห็นที่ 46   -Qinghefeng old street- ถนนคนเดินแห่งนี้ เพื่อนเราอยากไปมาก โอเช งั้นเราจะไปกัน ว่าแต่จะไปอย่างไรดีหว่า เราพยายามถามตำรวจ คุณตำรวจก็บอกให้เลี้ยวขวามั่ง เลี้ยวซ้ายมั่ง ต่อรถสายโน้นนี้นั้นบ้าง เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงก็ยังไม่ได้อะไรคืบหน้า แต่ดูเหมือนว่าจุดที่เราอยู่นั้นไม่ไกลจากถนนคนเดินนี้แล้ว เราจึงตัดสินใจขึ้นแท็กซีละกัน เป็นดังที่คิด มิเตอร์ยังไม่ทันขึ้นเราก็ถึงถนนเก่าชิงเหอเฟิงกัน แต่ก่อนจะลงรถ ปรากฏว่าแม่โทรมา แม่ถามสารทุกข์สุกดิบ เราอยากจะปรึกษาและเล่าเรื่องตั๋วรถไฟให้ฟัง แต่พอตัดสินใจจะเล่า ดูเหมือนสัญญาณไม่ดีและสายก็หลุดไป โชคดีแล้ว ไม่งั้นคงทำให้แม่เป็นห่วงมาก ---- Qinghefeng old street จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 16:25:23

ความคิดเห็นที่ 47   ตลาดเก่าแห่งนี้ ก็คล้ายถนนคนเดินที่เปิดล่อนักท่องเที่ยวทั่วไป สองข้างเป็นตึกรูปทรงโบร่ำบาณ แต่ได้รับการบูรณะและตกแต่งอย่างดิบดี มีโคมไฟพาดไปมาทั้งสองฝั่ง ผู้คนเดินกันขวักไขว่ ถนนค่อนข้างกว้าง ตรงกึ่งกลางมีเพิงขายของอยู่ด้วย ร้านรวงทั้งหมดนี้มีทั้งร้านขายของที่ระลึกสำหรับนักท่องเที่ยว เห็นแล้วให้นึกถึงข้าวสารบ้านเฮา มีร้านขายชาราคาแพงระยับ แต่ที่ดูแปลกตาก็คือมีร้านขายฝ้ายด้วย!! เราเคยเห็นร้านขายฝ้ายจำลองในพิพิธภัณฑ์ที่เซี่ยงไฮ้ ดูเหมือนร้านแห่งนี้จะดังเอาการ เปิดขายฝ้ายมาตั้งแต่อดีตจนปัจจุบัน ที่น่าสนใจอีกที่คือร้านหมอจีน ที่นี่เป็นร้านหมอจริงๆไม่ได้พิมพ์ผิด เพราะมีคุณหมอแผนจีนลงตรวจด้วย พอเดินเข้าไปในร้านก็จะเป็นส่วนขายยา มีกลิ่นสมุนไพรฟุ้ง พอเดินเข้าไปอีก คราวนี้จะค่อนข้างสงบ คาดว่าเป็นส่วนของห้องตรวจ จัดตกแต่งแบบจีนๆ เหมือนอยู่กลางสวน นอกจากนี้ เพิงตรงกลางยังมีของขายแปลกๆ และมักมีโชว์ด้วย เช่นขายแก้วรูปร่างต่างๆ ก็จะมีโชว์เป่าแก้ว ------- ร้านขายฝ้าย แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 53 16:30:43 จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 16:29:56

ความคิดเห็นที่ 48   เดินไปจนเกือบสุดทาง จะเจอตรอกแห่งหนึ่ง ขายอาหารกระจุกกระจิกใส่ถ้วยเดินกิน คนเยอะมากกกกก เราเลยไปลองเดินดูและซื้อหามากินบ้าง มีของน่ากินมากมายหลายอย่างทีเดียว หมดจากถนนชิงเหอเฟิงแล้ว ไม่รู้จะไปไหนต่อดีแฮะ ตอนแรกอยากไป six harmonies pagoda แต่ก็ชักขี้เกียจ เหมือนโชคบันดาล อยู่ๆก็มีอาม่าคงหนึ่งซึ่งไม่ได้ขายทัวร์ด้วย อยู่ๆแกอยากหาเพื่อนคุย เลยเดินเข้ามาคุยกะเรา (เอ๊ะ! ยังไงเนี่ย) ที่แกเล่าให้ฟังคือ "มาหางโจวเนี่ย นอกจากซีหูแล้วต้องชา ชา ชา ชา เท่านั้น นี่พวกเธอซื้อฝากคนที่บ้านรึยัง ฮ้ะ...ยังเหรอ ไม่ได้นะไม่ได้ แต่พูดถึงฤดูนี้น่ะมันก็ไม่ค่อยอร่อยหรอก ชาที่ปลูกขึ้นในฤดูนี้น่ะไม่ถือเป็นหลงจิ่งชาแห่งหางโจวที่แท้ หากพวกเธออยากชิมก็ควรมาช่วงฤดูใบไม้ผลิ ช่วงนั้นรสจะเยี่ยมที่สุด อ้อ ว่าแต่ไปไหนกันมาแล้ว" เราก็ตอบ บลาๆๆๆ ยายแกก็ว่าต่อว่า "ยังไม่ได้ไปลิ่วเหอถ่าล่ะสิต้องไปน้า ที่นั่นน่ะสำคัญมาก แต่เอาเถอะ จริงๆลิ่วเหอถ่าน่ะน่าไปเพราะมี xx ด้วย ขึ้นหอคอยและก็ดมกลิ่น xx อืม แต่ฤดูนี้น่ะไม่มี xx จะไม่ไปก็ได้ เอาล่ะแต่ถ้าอยากไป ขึ้นสายนี้สิ.." xx นั้นเราเดากันว่าเป็นต้นไม้ดอกไม้อะไรสักอย่าง แต่เอาเป็นว่า ยายแกแนะนำซะดิบดี และเราสงสัยว่าลิ่วเหอถ่านี่มันคือ six harmonies pagoda (เพราะลิ่วคือหก) เอาเป็นว่าไปตามที่ยายบอกละกัน ใช่ไม่ใช่ว่ากันต่อ ------- ตัวอย่างของกินในตรอกนั้น ขอบอกว่าอ่ิมมากกกกก ไอ้ก้อนแป้งที่เห็นในรูปมองพองในท้องสุดๆเลยค่ะ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 16:33:32

ความคิดเห็นที่ 49   -ลิ่วเหอถ่า- รถเมล์สาย K808 พาเรามาถึงลิ่วเหอถ่าจนได้ ปรากฏว่ามันคือ six harmonies pagoda จริงๆ พอซื้อบัตรเสร็จ ก็ต้องปีนขึ้นบันไดอีกนิดจึงจะถึงที่หมาย ช่วงที่เราปีนบันไดอยู่นั้น ยอดของลิ่วเหอถ่าก็ค่อยๆโผล่ออกมาให้เราเห็นทีละน้อย เจดีย์แห่งนี้เรานับได้ทั้งหมด 13 ชั้น ตัวเจดีย์ค่อนข้างป้านกว้าง ให้ความรู้สึกมั่นคงหนักแน่น รอบๆเจดีย์เป็นสวนเล็กๆ แต่เพราะเป็นฤดูหนาวเหล่าต้นไม้ดอกไม้จึงเหี่ยวแห้งไปเสียหมด เราสังเกตว่ามีแปลงต้นไม้บางแห่งที่เขาดูให้ความสำคัญมาก มีป้ายชื่อและหมายเลขของกล้าไม้เล็กๆเหล่านั้นห้อยอยู่ในแต่ละค้น สงสัยว่าเจ้านี่คือ xx ที่ยายแกว่าถึงแน่ๆ พอมาถึงเราก็ปีนเจดีย์กัน น่าแปลกมาก เมื่อเราปีนจากชั้นหนึ่งขึ้นมา บันไดจะพาเราขึ้นไปชั้น 3  จากนั้นชั้น 7,9,11,13 พูดง่ายๆว่าให้ขึ้นได้แต่ชั้นเลขคี่ แต่ละชั้นนั้นจะแบ่งเป็นระเบียงรอบนอก มีหน้าต่าง มองทะลุออกไปได้รอบทิศ และระเบียงรอบใน ซึ่งจะมีทางเดินทะลุออกไปยังระเบียงรอบนอก เราสังเกตเห็นภาพวาดฝาผนัง บนผนังบางส่วนของระเบียงรอบในนี้ ภาพวาดดังกล่าวเหลืออยู่ไม่มาก คาดว่าก่อนการบูรณะเจดีย์ มันคงถูกลมฝนลบเลือนให้หายไปตามกาลเวลา -------- ลิ่วเหอถ่า ในมุมยอดนิยม จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 16:40:15

ความคิดเห็นที่ 50   บรรยายได้มีเสน่ห์มั่กๆๆๆ หายกลุ้มเลย น่ารวมเล่ม อ่านแทนขายหัวเราะ ขอบคุณคะ จากคุณ : เม่นแคระ (Aggie boy) เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 16:52:04

ความคิดเห็นที่ 51   ภายในลิ่วเหอถ่านั้น พูดตามตรงว่า นอกจากโครงสร้างของเจดีย์แล้ว ก็ไม่ได้มีอะไรตื่นตาตื่นใจนัก นอกจากวิวทิวทัศน์ด้านนอก ลิ่วเหอถ่าเป็นจุดชมวิวที่ดีแห่งหนึ่ง เราขึ้นมาถึงชั้นบนสุดจนได้ พอมองออกไป ก็เห็นแม่น้ำqiantangไหลเอื่อยไปตามชายฝั่ง พอมองตามไป ตกใจเล็กน้อย ตรงปลายสุดของแม่น้ำ ปกติแล้วเรามักจะเห็นเส้นของฟ้า หรือไม่งั้นก็พื้นแผ่นดินที่โค้งมาบัง แต่เวลานี้หมอกเริ่มลง ภาพที่เห็นคือแม่น้ำqiantangกลืนไปกับท้องฟ้า เป็นภาพที่แปลกตามาก คนมาเที่ยวลิ่วเหอถ่ากันไม่มากนัก และในขณะที่เราเดินอยู่ในนั้น ก็เกิดหลงกับเพื่อนขึ้นมา ความจริงมันก็ไม่ใช่เรื่องซีเรียสอะไรมากมาย แต่พอบวกกับบรรยากาศวังเวง มันรู้สึกยังไงชอบกล เราเลยร้องตะโกนเรียกชื่อเพื่อนออกไป ...ไม่มีเสียงตอบกลับมา   งั้นลองเดินดูรอบๆชั้นนี้ก็ได้ เราเลยเดินๆๆๆ และเพราะมีระเบียงชั้นในด้วย เราเลยวิ่งเข้าวิ่งออกระหว่างนอกใน พร้อมกับวนไปรอบๆด้วย แต่พอลองเดินแบบนี้ดู กลับทำให้รู้สึกหลอนกว่าเดิม รู้สึกเหมือนเป็นภาพเดิมๆหมุนไปหมุนมา และเจดีย์ก็ใหญ่ใช่เล่น เราเดินวนเข้าออกมาตั้งนานแล้ว แต่ทำไมมันไม่ถึงจุดเดิมของเราเสียทีล่ะ ------- แม่น้ำ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 16:52:42

ความคิดเห็นที่ 52   สรุปว่าเพื่อนเราเดินขึ้นไปอีกชั้นแล้วค่ะ ฮ่าๆๆๆ และเราพบว่าเดินแบบนี้ทำให้หลอนและเวียนหัวด้วย ความจริงรอบๆลิ่วเหอถ่านั้นมีป่าและเขาขนาดใหญ่อยู่ด้านหลัง (ด้านหน้าเป็นแม่น้ำ โอ้ววว ฮวงจุ้ยดีจัง) แต่เราไม่ได้เดินกันเพราะเกรงจะมืดก่อน พอออกมาก็มาขึ้นรถเมล์สาย Y5 เป็นสายท่องเที่ยว เราเดากันว่ามันคงพาเราผ่านจุดท่องเที่ยวอีกล่ะ แต่ไม่ได้ดูเล้ยยยย ว่ามันเพิ่งออกจากท่ารถ และนี่เป็นป้ายแรกของมัน ------ ภาพประกอบ เผื่อจะหลอน จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 16:59:19

ความคิดเห็นที่ 53   -วนรอบหางโจว- ประวัติศาสตร์กำลังจะซ้ำรอยเดิมกับที่ซูโจว เรานั่งรถเมล์ชมเมืองอีกแล้วค่ะพี่น้อง เรานั่งไปเรื่อยๆๆๆๆๆ คราวนี้นั่งนานมากกกกกก รถเมล์พาเราผ่านมหาวิทยาลัย พาเราผ่านตลาดคนเดินอีกแห่ง พาเราผ่านห้างร้านต่างๆ และเริ่มพาเราออกนอกตัวเมือง หน้าตาบ้านเรือนที่ดูผู้ดี๊ผู้ดีเริ่มเปลี่ยนไป บรรยากาศดูแห้งแล้ง ห้างร้านหน้าตาดูโทรมขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุดรถก็หยุด ณ ท่าปล่อยรถแห่งหนึ่ง เอาล่ะสิ คราวนี้จะทำไงกันดี จะนั่งสายเดิมกลับก็ไม่ได้ เพราะคราวนี้เราต้องการกลับที่พักกันแล้ว ตอนนั้นเริ่มเย็นแล้ว นึกขึ้นได้ว่า ไปสถานีรถไฟดีกว่า อย่างน้อยก็อยู่ใกล้ที่พักแล้วนั่งแท็กซี่เอาก้ได้ เราเดินเข้าไปถามเจ้าหน้าที่ดู "สถานีรถไฟไหน..." ฮ้ะ! หมายความว่าไง มันมีหลายแห่งเหรอ เราเริ่มมองหน้ากันเลิ่กลั่ก ขณะนั้นมี lonely planet อยู่ แต่ในนั้นก็มีสถานีรถไฟอยู่แห่งเดียวอ่ะ ทำไงดีๆ ในที่สุดก็เปิดให้เขาดู โชคดี ถนนรอบๆมีชื่อถนนเป็นภาษาจีนอยู่ "น่าจะเป็นสถานีรถไฟ...นะคะ" คุณเจ้าหน้าที่ใจดีมาก ชี้ทางให้เราไปขึ้นรถเมล์สายที่ถูกต้อง แต่มันต้องต่ออีกสาย ก็ย้ำให้เราฟังหลายรอบว่าต้องทำอย่างไร ขอบคุณมากค่ะ ...แต่ ใช่ค่ะ คืนนี้เรากลับถึงที่พักได้อย่างปลอดภัยในที่สุด แต่คำว่า "แต่" ที่ใส่เข้ามานั้น เราใช้เพื่อย้ำความไม่รอบคอบของตัวเอง ในเมื่อมันมีสถานีรถไฟหลายแห่ง และเจ้าหน้าที่คนนั้นก็อุตส่าห์บอกชื่อของสถานีที่เราไปซื้อตั๋วแล้ว แล้วทำไม ทำไมไม่จำ!!!! ------ ไม่มีรูปประกอบ ดังนั้นรับรูปจากบนลิ่วเหอถ่าไปพักสายตานะคะ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 17:05:36

ความคิดเห็นที่ 54   คืนนั้นเรากินอาหารกันที่ที่พักเลย เขามีบริการอาหารซึ่งราคาไม่แพงนัก นั่งกินๆกันไปอยู่ดี ก็มีพี่ผู้ชายโต๊ะข้างๆหันมาถามว่า "เอ่อ น้องนี่คนไทยใช่มั้ยครับ" เย้ๆๆๆๆๆๆๆ ตลอดทั้งทริป พี่คนนี้เป็นคนไทยคนเดียวที่เราเจอ(นับเฉพาะบนแผ่นดินใหญ่) อาจจะตลกไปสักนิด แต่เวลาไม่เจอคนพูดภาษาเดียวกันนานๆ เราดีใจกันมากที่เจอพี่คนนี้ แม้จะไม่ได้คุยอะไรกันเยอะแยะนักก็ตามที(ไม่ทราบอยู่ในพันทิปรึเปล่า) เราไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบซึ่งกันและกัน พี่เขาบอกว่า เดี๋ยวจะไปเซี่ยงไฮ้ และจากเซี่ยงไฮ้จะไปปักกิ่งต่อ(27 ม.ค.) เราก็ตกใจ เพราะช่วงนั้นรถไฟยาวๆก็น่าจะเริ่มเต็มแล้ว พี่เขาก็บอกว่าได้ตั๋วแล้ว "ตอนส่งเมล์จองที่พัก ก็ได้ปรึกษาเจ้าหน้าที่ที่นี่ เขาบอกว่า พอมาถึงปุ๊บยังไม่ต้องเข้าที่พัก ตรงไปจองตั๋วเลย เดี๋ยวหมด ตอนพี่มาถึง มาเครื่องบิน ค่อนข้างดึกแล้ว ประมาณเที่ยงคืนได้ ไม่มีคนเลยสบายมาก" ทันใดนั้นเราก็ปิ๊งไอเดียขึ้นมา วันนี้คือวันที่ 24 ม.ค. เท่ากับจองได้ถึงวันที่ 31 ม.ค.  แต่ถ้าไปคืนนี้ตอนเที่ยงคืนล่ะ? ในเมื่อมันใช้คอมพิวเตอร์ พอเที่ยงคืนปุ๊บก็เท่ากับเป็นวันที่25 ก็ต้องจองของวันที่ 1 ได้น่ะสิ!!!!! (ในขณะนั้น แม้ที่เราต้องการมากที่สุดจะเป็น 2 ม.ค. ออกจากซีอาน แต่หากได้วันที่ 1 เราก็พอขยับแผนได้) -------- สำหรับตอนนี้ขอพักกระทู้ไปทำธุระก่อนนะคะ ดึกๆจะมาต่อ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่า ^o^ >>คุณเม่นแคระ (Aggie boy) ถ้าอ่านแล้วหายกลุ้มเราจะดีใจมากเลยค่ะ กลัวแต่อ่านแล้วจะกลุ้มกับพฤติกรรมของ จขกท มากขึ้นน่ะสิ ฮ่าๆๆๆๆ -------- มื้อนี้ขอเสนอ ไข่ผัดมะเขือเทศ แห่ง westlake youth hostel ใส่ซอสมะเขือเทศเยอะมากกกกกก มะเขือเทศเป็นลูกๆเลยด้วย โอ้วววว แม้รสชาติจะไม่ original เท่าไหร่  แต่ถือเป็นอาหาร fusion ที่น่าลิ้มลองมาก รูป แดงสะใจมาก จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 17:13:40

ความคิดเห็นที่ 55   ตอนที่ 7 นานกิง นานจิง กับเรื่องราวของตั๋วรถไฟ(ในช่วงตรุษจีน) http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8934668/E8934668.html จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 53 23:12:43

ความคิดเห็นที่ 56   ทีซีหู นี่เคยไปมาหลายปีแล้ว เป็นอีกที่ที่ชอบครับ จากคุณ : ตงเหลงฉ่า เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 20:52:06