ความคิดเห็นที่ 1   รูปข้างล่างครับลืมใส่ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 53 23:53:50 จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 53 23:53:02

ความคิดเห็นที่ 2   มาซักที จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 53 23:58:06

ความคิดเห็นที่ 3   สุดสายหมอกที่ริมเมย Editor                         Pattama Picture review             Pornchai Master of narrative      Fuangburi Explorer การกลับมาอีกครั้งกับโฉมหน้าใหม่ของทริปสำรวจ “ดอยม่อนทูเล” ชีวิตต้องสู้ในบทบาทการผจญภัยของพี่โก๋และน้องแช็ค ภาค 3 พร้อมด้วยทีมงานเดินป่ามหาชนจากทั่วสารทิศของประเทศไทยอีกเช่นเคย   ทริปนี้นำเสนอเส้นทางการเดินป่าแห่งใหม่ที่ออกแนวธุรกันดารไปนิดนึง แต่ก็ไม่เกินความสามารถของพระเดชพระคุณ มหามิตรผู้เจริญด้วยลาภอันประเสริฐอย่างท่านทั้งหลายเป็นแน่แท้   อีกหนึ่งเส้นทางที่ผมและเพื่อนๆ ในทีมงาน Proud to present แบบสุดๆ เพราะที่นี่คือดอยของพวกเรา การเดินทางที่มีแต่ความถึก   มิตรภาพในหมู่เพื่อน และธรรมชาติที่แม้ปีนี้จะโรยไปบ้างเพราะสภาพภูมิอากาศ อุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลงไปได้ส่งผลต่อพรรณไม้บางชนิด การอยู่รอดของสปีชีส์สุดท้ายแห่งป่าเบญจพรรณของท่าสองยาง จ.ตาก อย่างไรก็ตาม ระบบนิเวศน์และการอยู่รอดของไม้พุ่มและไม้ยืนต้น ยังเป็นกำลังใจให้นักเดินทางได้ค้นหาสิ่งที่มีอยู่ นั่นคือ ธรรมชาติดีดีที่ยังหลงเหลืออยู่บนโลกใบนี้ จึงขอท่านสาธุคุณมหามิตรของผมเชิญทัศนาและซึมซับข้อมูลให้ได้อรรถรสอย่างที่ท่านต้องการ ณ บัดนาวครับ จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 00:07:42

ความคิดเห็นที่ 4   รายละเอียดการเดินทาง สถานที่ : ดอยม่อนทูเล อ.ท่าสองยาง จ.ตาก วันเดินทาง : 30 – 31 มกราคม 2553 ระยะการเดินเท้า : 8.4 ก.ม. จำนวนสมาชิก : 11 คน จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 00:09:35

ความคิดเห็นที่ 5   หมายเหตุ : สำหรับระดับขั้นของความถึก ได้มีการจัดอันดับใหม่ครับ โดยตั้ง Scale เพิ่มขึ้น และปรับลดอันดับสถานที่บางแห่งลงมาเพื่อให้เกิดความเหมาะสมกับสภาพที่เป็นจริงมากขึ้นครับ จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 00:12:15

ความคิดเห็นที่ 6   “หาก...   อยากเห็นพื้นแผ่นดินสดใส   แต่ไม่ยอมลอยเรือข้ามไป   ปล่อยเรือไว้อย่างนั้น     แล้ว... อีกเมื่อไรจะถึงฝั่งฝัน   ต้องขอไปตามใจซักวัน               ออกตามฝันซักที ” (song: อย่า อยู่ อย่าง อยาก - P2Warship) “ดอยม่อนทูเล” ดอยสูงอันตระหง่านกว่า 1,400 เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลางที่ทอดตัวในแนวยาวหันห้นาเข้าหาแม่เมย สายน้ำที่แบ่งชนชาติไทยและพม่า บนเส้นทางกะเหรี่ยงกอทูเลกับระยะทางเดินพิสูจน์หัวใจและความกล้ารวมทั้งสิ้น 8.4 กิโลดอย (โปรดชั่งใจให้ดีครับ) เพราะความถึกที่ปรากฏต่อสายตาของท่านอาจเป็นเพียงเศษเสี้ยวของเฟรมกล้องที่สามารถเก็บมาฝากท่านมหามิตรทั้งหลายได้เพียงเท่านี้ แต่ยังมีคราบเหงื่อ ขี้เกลือ และรอยน้ำตา(โดยเฉพาะของผมเอง ... โถ  นอนอยู่บ้านก้อดีอยู่แร้น  ตูไม่น่าหาเรื่องเล๊ย) โดยที่วีรกรรมและความฟายทั้งหมดเริ่มต้นที่นี่ครับ “บ้านแม่จวาง” ในช่วงสายของวันเสาร์ที่ 30 มกราคม ขณะที่เพื่อนๆ หลายคนกำลังเพลิดเพลินกับช่องเก้าการ์ตูน ผมและทีมงานร่วมทั้งสิ้น 15 ชีวิต กำลังจะเริ่มการเดินทางด้วยความกล้าในการพิชิตม่อนทูเล (ในภาษากะเหรี่ยงกอทูเล คือ ขุนเขาสีทอง) ท่ามกลางอากาศที่ร้อนขึ้นทุกขณะ ท้าทายหัวใจและร่างกาย มีเพียงสองแพร่งสองทางเลือก ว่าจะ “ทนอยู่” หรือ “ยอมแพ้” ก่อนที่ทีมงานทั้งหมดจะตัดสินใจได้และเดินหายเข้าไปในป่าลึกโดยมิรู้ชะตากรรมข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ทริปนี้ได้รับการโหวตให้เป็นทริปเดินป่ามหาชนยอดเยี่ยมประจำเดือนกุมภาพันธ์ 2553 โดย www.trekkingthai.com เว็บไซต์ท่องเที่ยวดีเด่นอันดับหนึ่งของไทยจากการจัดอันดับขององค์การส่งเสริมการท่องเที่ยว ด้วยข้อมูลการบุกเบิกเส้นทางใหม่ ความมันส์กระแทกใจ  ความดิบ ฟาย และความระห่ำทั้งบ้าบอและบ้าบิ่น จึงขอให้ท่านสาธุคุณมหามิตรทั้งหลายโปรดติดตามเรื่องราวประหนึ่งได้ไปเอง แล้วท่านจะเข้าใจเหตุผลของการโหวต สิ่งที่ผมและทีมงานได้นำเสนอสู่สายตาสาธารณชน ต่อเนื่องจนถึง Photo techniques in my style (แปลเป็นไทยว่า ... ถ่ายรูปยังงัยสไตล์กู) (อันนี้ตามไปที่ลิ้งค์เวปครับ : ผู้โพส) หลายๆ ข้อสงสัยอาจจะได้รับคำตอบก็ได้ครับ ... สุดท้ายนี้ขอขอบคุณสมาชิกในทีมงานทุกคนทั้งที่ทำให้เกิดทริปนี้และสร้างสรรค์สิ่งดีๆ จนทำให้ทริปนี้ได้รับการโหวตในระดับสูงสุด  ไม่ใช่เพราะผมครับ เพราะพวกคุณทุกคน จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 00:21:30

ความคิดเห็นที่ 7   (เบื้องหลังผู้จัดทำ) จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 00:24:32

ความคิดเห็นที่ 8   The ecosystem ดอยม่อนทูเลจัดว่าเป็นระบบนิเวศน์แบบป่าเบญจพรรณครับ ที่มีไม้ผลัดใบตามฤดูกาล เพียงแต่ฤดูกาลนี้จะผลัดใบน้อยกว่าที่ควรจะเป็นเท่านั้นเอง เพราะอากาศที่เป็นปัจจัยสำคัญต่อการผลัดใบของพืช โดยก่อนที่เราจะมาได้สัปดาห์เดียว คนนำทางที่ติดต่อไปได้แจ้งกับผมว่าข้างบนมีไฟป่า ต่อจากนั้นอีก 2 วันมีฝนตกหนัก โอ้  อะรีกันไน่  อะไรกันนี่ อากาศช่างแปรปรวนเหลือคณะนัป แต่อย่างไรก้อตาม ยังมีพรรณไม้งามตาให้ได้กดชัตเตอร์กันบ้างตามสมควร เพราะระหว่างทางเดินจะไม่เห็นวิวหรือมุมสวยๆ ของดอยให้ถ่ายได้เลยครับสำหรับช่วงครึ่งค่อนวันแรก ซึ่งกว่าจะได้งัดกล้องขึ้นมาถ่ายอีกทีก็เหลือโค้งสุดท้ายที่จะปีนขึ้นเนินชันเพื่อไปให้ถึงจุดตั้งแคมป์ในคืนนี้ จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 00:28:00

ความคิดเห็นที่ 9   ช่วงนี้ของปีจะเป็นฤดูดอกไม้ป่าครับ เป็นช่วงที่ไม้ยืนต้นในป่ากำลังออกดอกและหลังจากนี้ไปอีกประมาณเดือนหรือสองเดือนถัดไป เมล็ดจึงจะร่วงหล่นลงสู่พื้นรอให้น้ำฝนแรกของฤดูกาลมาช่วยสร้างความชุ่มชื้นและอุณหภูมิที่เหมาะสมต่อการบ่มเพาะต้นอ่อนต่อไป สำหรับพรรณไม้ที่สามารถพบเห็นการออกดอกและแพร่พันธุ์ได้ในป่าเบญจพรรณที่ท่าสองยางนี้ อาทิ สัก ประดู่ป่า เหียง ฯลฯ ซึ่งเวลาเดินป่าจะสังเกตและพบเห็นได้ทั่วไป จะปรากฏขึ้นว่ามีกระจายอยู่ในที่ต่างๆ ทั้งในหุบหรือตามไหล่เขา สร้างสีสันให้ป่าช่วงฤดูแล้งเสียเหลือเกิน บางอย่างบางชนิดก็สามารถถ่ายรูปมาอวดได้ แต่บางชนิดก็จนปัญญาครับ เพราะไปห้อยอยู่ตามหน้าผา ครั้นจะลงทุนมากมายเกินกว่านี้ก็กัวว่าจะไม่ได้กลับมาลงรูปให้ท่านมหามิตรของผมได้ยลกันเนื่องจากคนถ่ายคงจะตายก่อน ... จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 00:33:01

ความคิดเห็นที่ 10   ในขณะเดียวกันกับที่ดอกไม้ป่ากำลังออกดอกนั้น ใบของต้นไม้ก็จะร่วงลงสู่พื้นเข้าสู่ช่วงป่าผลัดใบในหน้าแล้ง(ฤดูหนาว+ร้อน) ที่ฝนหยุดตกและทิ้งช่วงอย่างต่อเนื่องเป็นเวลานาน เกิดการสะสมของใบไม้แห้ง กิ่งไม้ผุ ซากต้นไม้ที่เสื่อมสภาพตามกาลเวลากองทับถมกันตามพื้นป่า สร้างความเป็นห่วงให้เกิดขึ้นยิ่งนัก เพราะเหล่านี้ล้วนเป็นเชื้อไฟอย่างดีทีเดียว เพียงแค่มีการเสียดสีกันของกิ่งไม้และใบไม้ในช่วงที่อุณหภูมิของวันร้อนจัด ก็อาจทำให้เกิดไฟป่าขึ้นได้ ยิ่งฤดูนี้ที่น่าเป็นห่วงและตระหนักมากที่สุดต่อการสูญพันธุ์ของ “ไผ่ป่า” เพราะไผ่ที่นี่เกิดอาการ “ออกดอก” ซึ่งหลายๆ ท่านอาจจะยังไม่ทราบว่า ไผ่เป็นพืชที่มีตระกูล โคตรเหง้า สักราช มาจากที่เดียวกัน สำเนาเดียวกัน ดังนั้น เวลาออกดอกก็มักจะออกดอกเหมือนกันทุกกอในป่าเดียวกัน และภายหลังจากออกดอกแล้วไผ่จะตาย! หลงเหลือไว้เพียงแค่เมล็ดแห้งที่เล็กและเบาจนปลิวไปตามกระแสลมได้ง่ายๆ  แล้วจะเกิดอะไรขึ้นครับหากมีไฟป่า   คำตอบก็คือ ไฟป่าจะเผาทุกอย่างที่ขวางเส้นทางการทำลายล้างของมัน ซึ่งตอนที่เขียนคอลัมน์แหกตาประชาชนอยู่นี้ยังอดเป็นกังวลไม่ได้ว่า ถ้าเกิดไฟป่าซ้ำเข้าไปอีกที่นี่ อนาคตไผ่ป่าคงไม่มีเหลือเป็นแน่แท้ ลำบากถึงชาวบ้านเวลาจะหาของป่า หรือใช้ประโยชน์จากไม้ไผ่ที่นำมาทำกระท่อม โครงหลังคา คอกวัว หรือแม้แต่อุปกรณ์ในการดักปลา เป็นต้น น่าเป็นห่วงครับที่เราต้องช่วยกันรักษาป่าไว้   เพราะสิ่งที่เสียไปอาจจะสร้างความเสียหายสะท้อนกลับมาสู่มนุษย์เราอย่างรุนแรง เหมือนอย่างทุกวันนี้ที่เริ่มเห็นได้ชัดเจนขึ้นจากอุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลงไป อากาศผิดฤดู หนาวเกินไปหรือร้อนเกินไป ไม่ใช่เพราะใครหรอกครับ   เพราะเราเองนี่แหล่ะที่ผลาญทรัพยากรบนโลกนี้มาเป็นระยะเวลานานจนถึงจุดอิ่มตัวที่ธรรมชาติกำลังจะรับไม่ไหวและบางทีอาจจะสายเกินแก้ไปแล้วก็ได้ จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 00:40:07

ความคิดเห็นที่ 11   Life on top คงมีหลายคนสงสัยกันนะครับว่าไอ้ Life of top หรือชีวิตติดดอยเนี่ยมันเป็นอย่างไร แล้วขึ้นไปกันทำมัยฟร่ะเนี่ย เสียเงินไปแล้วไปดูอะไรกัน มันมีอะไรข้างบนถึงต้องแบกสังขารเดินหน้าตั้ง เหนื่อยก้อเหนื่อย เพียงเพื่ออยู่ค้างแค่คืนเดียวเนี่ยนะ? เมื่อก่อนก้อไม่เคยนึกสงสัยหรอกครับ ถ่ายรูปมาแล้วก้อส่ง ไม่เคยทำสำรวจความคิดเห็นดูสักที แต่มันอดไม่ได้ครับ เพราะมีไอ้เด็กร้านเกมส์คนนึงมันมาทักผม(พอดีไปใช้บริการเน็ตคาเฟ่ แต่ไม่เห็นมีใครใช้เน็ทเลยมีแต่เล่นเกมส์) มันบอกว่า “พี่จะบ้าเดินเหนื่อยกันขึ้นไปทำมัยล่ะ” ไม่มีอะไรเลย แบกของก้อหนัก ทางก้อชัน แห้งแล้งและธุรกันดาร   ตอนนั้นนะ จิงแล้วอยากจะเบิร์ดกะโหลกมันสักที เอาให้หูซ้ายขยับขึ้นไปอยู่แทนคิ้วขวาเลย ไอ้เปรตนี้ ... ...แต่คิดไปคิดมา เออเว้ย  มันก้อพูดถูกนั่นแหล่ะ  จะว่ามันก้อไม่ได้ มันเป็นเรื่องจริงทุกประการ  กลับมาก็มานั่งถามตัวเองว่า ...เราจะไปกันทำไม... แล้วไอ้ที่แปลกคือ มีคนไปกับเราด้วยนี่สิ เอ๊ะ! แล้วไอ้พวกทีมงานมันบ้าตามเรามาทำมัยวะเนี่ย? หลอกมาได้ทุกทริปเลย ... ทั้งหมดนี้จึงเอามาเป็นประเด็นอธิบายทุกท่าน ณ ที่นี้ จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 00:45:44

ความคิดเห็นที่ 12   ทุกอย่างที่ท่านเห็นมันคือการใช้เวลาว่างในวันหยุดที่คุ้มค่า (กับผีอารัยฟร่ะ) ... การเดินขึ้นมันเป็นการออกกำลังกาย ซึ่งเมื่อออกกำลังกายร่างกายก็ต้องเหนื่อยเป็นธรรมดาครับ แต่ทุกครั้งที่หายใจออกร่างกายจะขับสารพิษออกมาทั้งผ่านทางระบบทางเดินหายใจและทางผิวหนังผ่านตุ่มเหงื่อ ในขณะที่เมื่อสูดอากาศกลับเข้าไปอีกครั้ง กลับกลายเป็นอากาศที่บริสุทธิ์ยิ่งกว่าที่อยู่ในพื้นราบ ที่ชั้นบรรยากาศระดับพื้นราบหรือที่ผิวดินเต็มไปด้วยฝุ่นละอองที่ลอยอยู่เป็นจำนวนมากและหนาแน่นกว่าบนดอย ซึ่งฝุ่นละอองนี้มีอนุภาคที่เล็กเกินกว่าสายตาของเราไวพอที่จะมองเห็น   โดยเฉพาะในช่วงฤดูแล้งที่ไม่มีฝนตก ชั้นบรรยากาศระดับผิวดินจะเต็มไปด้วยฝุ่นละออง เขม่าควัน ตะกอนขนาดเล็ก พวกนี้เมื่อเข้าไปในร่างกายคนเรา จะทำให้ระบบทางเดินหายใจทำงานหนัก ปอดที่มีหน้าที่ฟอกอากาศเสมือนฟองน้ำขนาดใหญ่ภายในอกเราก็สกปรกมากขึ้นด้วย บางท่านรับไม่ไหวต่างเป็นภูมิแพ้กันไป เป็นเรื่องที่เราไม่เคยคาดคิดหรือมองข้ามมันไปครับ จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 00:50:21

ความคิดเห็นที่ 13   นอกเหนือจากการออกกำลังกายที่ผมชอบยกมาเป็นข้ออ้างเพื่อหลอกคนไปลำบากเสมอๆ แล้ว สาเหตุสำคัญก้อคือ “สุนทรียภาพ” ครับ คนเรามีระดับการเข้าถึงสุนทรียภาพแตกต่างกันไป สำหรับผมแล้วการได้ใช้ชีวิตอยู่บนดอยสูงนั้น ไม่ใช่แค่เปลี่ยนสถานที่กินเหล้า ยังเปลี่ยนสถานที่เกลือกลิ้ง! โอ้  ไม่ใช่แระคับ ... หากแต่เป็นการใช้ชีวิตร่วมกับเพื่อนๆ อีกหลายชีวิต ไม่ว่าจะเป็นการกินการนอน และมีความสุขทุกครั้งที่ได้ตื่นมาเห็นพระอาทิตย์ขึ้นในตอนเช้ากับมือที่ถือถ้วยกาแฟรสชาดเข้มท่ามกลางอุณหภูมิที่ลดต่ำในช่วงเช้า มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกครับ ... ถามตัวเองดีกว่าครับว่า อยากลองมั๊ยล่ะ? ถ้าติดใจอย่ามาเซ้าซี้ก้อแล้วกัน!!! จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 00:54:36

ความคิดเห็นที่ 14   (ยามรุ่งอรุณ) จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 00:56:32

ความคิดเห็นที่ 15   จบบทความของเจ้าของแล้วครับ ต่อไปจากนี้ จะขอหยิบเอารูปออกมาบางส่วน ให้ใด้ชมกันจากทริปนี้นะครับ จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 01:01:10

ความคิดเห็นที่ 16   (เพิ่มเติมครับ) จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 01:01:45

ความคิดเห็นที่ 17   หากต้องการชมภาพเพิ่มเติม (อีกเยอะ) ตามนี้เลยครับ ************************************** www.trekkingthai.com เรื่องราวของดอยม่อนทูเลจะปรากฏอยู่ในหน้าแรกครับ สังเกตดูไม่ยาก หรือจะเข้าไปที่ลิ้งค์นี้ก้อได้ครับ http://board.trekkingthai.com/board/show.php?forum_id=34&topic_no=196882&topic_id=199387 เหมือนกันนั่นแล โดยจะมีภาพจากเพื่อนๆ ในทีมงานอีกมากมายให้ได้ชมกันอย่างเต็มอรรถรสเช่นเดิมครับ จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 01:06:54

ความคิดเห็นที่ 18   ไปสำรวจป่าด้วยคนนะคะ แต่ไม่รู้ว่าจะตะกายสังขารปีนเขาไหวหรือเปล่า อิอิ รูปสวย บรรยากาศดีจังเลยค่ะ ^^ จากคุณ : Nordlys เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 01:10:33

ความคิดเห็นที่ 19   ขอขอบคุณทุกท่านแทนเจ้าของบทความ ที่ได้หลงเข้ามาอ่านจนจบครับ หากกระผมโพสแล้วอ่านลำบาก หรือการจัดวางยังไม่น่าสนใจพอ กระผมนาย Siviwis ขอน้อมรับแต่เพียงผู้เดียวครับ เพราะมีการจัดวางและปรับปรุงข้อความเล็กน้อยเพื่อความเหมาะสมครับ สุดท้ายแต่ยังไม่สุดนี้ขอขอบคุณอีกครั้ง สำหรับเจ้าของบทความที่ให้ความกรุณานำมาเผยแผ่สู่สาธารณชนอีกช่องทางหนึ่ง และขอบคุณท่านผู้อ่านกระทู้ทุกๆท่านในพันทิปแห่งนี้ครับ ท้ายจริงๆแล้วขอฝาก สิ่งที่เจ้าของบทความอยากฝากให้ผู้อ่านทุกท่านได้อ่านกันสักนิด เพื่อโลกของเรากันนะครับ.... จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 01:13:46

ความคิดเห็นที่ 20   ไปสำรวจ แบบเหนื่อยแค่นิ้ว(คลิ๊กเมาส์) ก็ได้ครับคุณNordlys คำชมผมจะเอาไปฝากเจ้าของบทความให้นะครับ จากคุณ : Siviwis เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 01:26:25

ความคิดเห็นที่ 21   ชอบครับ บรรยากาศดีมากๆ อยากไปใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นจังเลย ไปนอนซักปีนึง อิอิ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 06:56:22

ความคิดเห็นที่ 22   แวะมาชมบรรยากาศดีดีครับ ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ จากคุณ : กัปตันลูกชุบ เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 11:19:31

ความคิดเห็นที่ 23   โดนใจอย่างแรง buffalo degree !!!! จากคุณ : Intanil เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 13:43:28

ความคิดเห็นที่ 24   อยากไปบ้างจัง  ขอบคุณสำหรับภาพสวย ๆ และข้อมูลดี ๆ นะครับ จากคุณ : chartchy เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 15:49:23

ความคิดเห็นที่ 25   ชอบครับชอบ...โอกาสหน้าขอไปด้วยคน จากคุณ : ชลชาย19 เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 53 09:54:32