ความคิดเห็นที่ 1   -บนรถไฟ- ในที่สุดรถไฟขบวนที่เรารอก็มาถึงค่ะ เนื่องจากเป็นต้นสาย รถไฟจึงมารอก่อนนานมาก พวกเราพาร่ายกายอันอ้วนพีและกระเป๋าสัมภาระขึ้นรถทันที พบว่าตู้ที่เราคลาคล่ำไปด้วยผู้คนมากมาย เราขึ้นกันถูกตู้ก็จริง แต่ขึ้นด้านท้ายตู้ หมายเลขของเรานั้นอยู่หัวตู้ เราจำต้องแบกกระเป๋าผ่านผู้โดยสารจำนวนมาก รู้สึกผิดเลยตอนนั้น เพราะเขาต้องลุกๆนั่งๆให้เราผ่านไป = = ตู้นอนแบบแข็ง ซึ่งคงเป็นตู้นอนที่หลายๆท่านในนี้ใช้หรือกะจะใช้นั้น จะแบ่งเป็นคอกๆ(พูดซะเสีย) คอกหนึ่งจะมีที่นอน 6 ที่ แบ่งเป็นสามชั้น สองฝั่ง วางตัวในแนวตั้งฉากกับขบวนรถไฟ ด้านหัวของที่นอนจะติดกับหน้าต่าง ด้านปลายเท้าจะติดกับทางเดินที่เหลืออยู่ ตรงทางเดินเล็กๆที่เหลือนั้น จะมีที่นั่งสองที่ และโต๊ะเล็กๆหนึ่งตัว สำหรับให้คนในคอกนั้นออกมานั่งได้ อย่างไรก็ตาม คนมีตั้งหกคน ดังนั้นอีกสี่คนที่เหลือจึงจะนั่งบนที่นอนชั้นล่างค่ะ อันนี้เป็นภาพที่ถ่ายจากที่นอนของเรา จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 17:44:47

ความคิดเห็นที่ 2   อ่าว ทำไมภาพไม่ขึ้น จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 17:45:37

ความคิดเห็นที่ 3   โดยปกติแล้ว ที่นอนชั้นล่างสุดจะราคาแพงที่สุด แต่มักจะเละเพราะอย่างที่บอกไป มันไม่มีที่นั่ง คนก็จะมานั่งบนที่นอนชั้นล่างค่ะ ที่นอนชั้นบนที่เรานอนนั้น เป็นส่วนตัวดีมาก เพราะไม่มีใครปีนมาถึง แต่ถ้าเป็นผู้ชายตัวใหญ่หน่อยคงอึดอัดน่าดู และแม้แต่เราซึ่งตัวเตี้ยมาก ก็ยังไม่สามารถนั่งยืดตัวที่ชั้นนี้ได้ สำหรับชั้นกลางนั้น เป็นส่วนตัวพอดู ปีนขึ้นไม่ยาก เพื่อนร่วมคอกของเรา เป็นคุณลุงอายุ 50 กว่า หุ่นอาเสี่ย ยังนอนได้สบายๆ และหากเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ นอนชั้นกลางน่าจะพอมีที่สำหรับกึ่งนั่งกึ่งนอน ยืดตัวได้ เรานอนชั้นบนสุด โดยเอาหัวสลับด้านกับคนอื่นๆ สาเหตุเพราะต้องการเอากระเป๋าเป้ไว้ปลายเท้า (เพราะมันซกมาก) แต่ก็ไม่อยากวางไว้ด้านติดกับทางเดิน เพราะของมีค่าทั้งหมดอยู่ในนั้น จึงตัดสินใจนอนกลับหัวกลับหางกับชาวบ้าน ปรากฏว่าเป็นความคิดที่ผิดมหันต์ เพราะบนหลังคาตู้นั้น มันดันมีเครื่องดูดอากาศอยู่! เอ๊ะ แล้วยังไง เรื่องของเรื่องคือที่นอนของเราคือคอกแรกของตู้ เท่ากับมันอยู่ติดกะที่ว่างระหว่างตู้ ซึ่งเอาไว้สูบบุหรี่ค่ะ บนหลังคาตู้ ในบางคอก(รวมทั้งคอกเรา) จะมีเครื่องดูดอากาศติดอยู่ โดยติดในบริเวณใกล้ๆกับทางเดิน ทีนี้พอเรานอนกลับหัวกลับหาง ก็เท่ากับเอาหัวไปสอดไว้ใต้เครื่องดูดอากาศพอดี ฮ่าๆๆๆๆ อย่าเพิ่งตกใจไป หัวเราไม่โดนดูดไปค่ะ แต่ปรากฏว่าเราต้องตื่นมาหลายครั้ง เพราะโดนควันบุหรี่รมกลายเป็นหัวหมูรมควัน ฮ่าๆๆๆๆ เสียดายเนื้อปอดที่ถูกทำลายไปจางงงง อีกรูปหนึ่ง จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 17:47:57

ความคิดเห็นที่ 4   ช่วงที่ขึ้นมาบนรถใหม่ๆนั้น ที่วางกระเป๋าเดินทางซึ่งอยู่เหนือหัว สูงเกินไปสำหรับเราและเพื่อน พวกเราไม่รู้จะทำไงดี ปรากฏว่าคุณลุงซึ่งเป็นเพื่อนร่วมคอกแกเดินมาพูดๆอะไรไม่รู้ แล้วก็ช่วยกันยกขึ้นไปกับเพื่อนแก ขาลงแกก็ช่วยยกลง ต้องขอบคุณคุณลุงมากค่ะ (แต่เราดันลืมเอาแปรงสีฟันออกมา จะให้ลุงยกลงมาให้ก็เกินไป เราจึงปากเน่าไปหนึ่งวันกว่า ฮ่าๆๆ) ระหว่างการเดินทางนี้เราผ่านหลายๆเมือง จริงๆจำไม่ได้ว่าเมืองอะไรบ้าง แต่ทิวทัศน์สองข้างทางนั้นน่าจดจำมาก ส่วนใหญ่จะเป็นภูเขา ลูกไม่โตเท่าไหร่ สีเขียวสด ช่วงลาดด้านล่างของภูเขามีการขุดปรับพื้นที่เป็นนาขั้นบันได จำได้ว่ามีช็อตหนึ่งเป็นนาขั้นบันไดทั้งลูก สวยมากทีเดียว นึกไม่ออกเลยว่า หากไปดูไร่ชาขั้นบันไดของกวางโจวจะสวยแค่ไหน สังเกตว่า บ้านเรือนในระหว่างทางนั้นสร้างด้วยอิฐสีน้ำตาลๆ ให้อารมณ์หนังจีนในอดีต ผู้คนคงยังอยู่กันแบบเก่า บางช่วงเราเห็นภาพชีวิตที่น่าประทับใจ เห็นลูกชายวัยหนุ่มกับพ่อช่วยกันทำนา ผู้หญิงที่คล้ายเป็นลูกสะใภ้กำลังเดินเอาของบางอย่างไปให้ อาจเป็นขนมก็ได้ และเห็นแม่ซึ่งเริ่มแก่กำลังเล่นกับหลายอยู่ ช็อตนั้นน่ารักมากๆ >< แต่ในบางทีก็เห็นบ้านที่ทำจากอิฐโบราณ รายล้อมไปด้วยคอนโดสูงนับสิบชั้น เมืองได้รุกไล่เข้ามาเรื่อยๆแล้ว นักท่องเที่ยวอย่างเราก็รับเกียรติเป็นพยานในการเปลี่ยนแปลงนี้ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 17:51:15

ความคิดเห็นที่ 5   -อาหารบนรถไฟ- บนรถไฟจีนมีของขาย แต่จะขายโดยเจ้าหน้าที่ค่ะ มาม่าบนรถไฟราคาแพงจริงค่ะ แพงกว่าปกติมาก แต่! เราสังเกตว่าเขามีข้าวขาย ราคาประมาณ 15y ไม่แพงเท่าไหร่ มีผักมีเนื้อด้วย หลังจากนี้ไปนั่งรถไฟอีกหลายที่ พบว่าบางทีราคาก็เปลี่ยนแปลงไปตามตู้ เช่นเรานั่งตู้นั่งกากๆ ข้าวจะราคาถูก พอไปอยู่ตู้นอน ราคาก็แ พงขึ้น สงสัยอยู่อย่างว่ามันข้าวแบบเดียวกันอ๊ะเปล่าเนี่ย นอกจากนี้ก็มีขายผลไม้ ราคาไม่ได้แพงกว่าข้างนอกนัก ยิ่งใกล้ถึงปลายทาง ผลไม้ก็ยิ่งราคาถูกลง จำได้ว่าพอถึงเซี่ยงไฮ้ เราลากกระเป๋าลงมา ยังเจอเจ้าหน้าที่เอาผลไม้มาขาย แบบซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง อ่าวว -คำเตือนจากเซี่ยงไฮ้- ก่อนจะมืดค่ำ เราไม่มีอะไรทำ เลยเอาหนังสือเรียนขึ้นมานั่งติวกัน (อ่ะแฮ่ม หึหึ) ในคอกเดียวกันนั้น มีแต่คุณลุงซึ่งเรามารู้ภายหลังว่าล้วนเป็นนักธุรกิจระดับกลางในเซี่ยงไฮ้นั่งอยู่ด้วย ช่วงแรกพวกคุณลุงคุยกันถึงเศรษฐกิจ การเมือง อะไรไปเรื่อย แต่หลังๆชักเปลี่ยนมาคุยถึงพวกเรา แกนินทากันว่า ภาษาอะไรหว่า มีเสียงวรรณยุกต์ด้วย  สักพักก็เริ่มคุยเรื่องการเมืองเมืองไทย หันมาซุบซิบ มองมาทางเรา อ่ะ = = ;;; เวลาผ่านไป อยู่ๆก็มีลุงคนหนึ่งมาคุยกับเรา แกถามเรื่องทั่วๆไป บลาๆ แต่นั่นเป็นการเปิดฉากให้เราได้คุยกับลุงๆทุกคนในคอก พวกลุงถามว่ามาเที่ยวเซี่ยงไฮ้กันเหรอ พอเราบอกว่าใช่ แกก็ส่ายหัว “มาผิดเวลาจริงๆ เซี่ยงไฮ้ตอนนี้ไม่ควรมาเที่ยวเลย” เราทำหน้างง พวกลุงๆก็เริ่มมารุมล้อม บอกข้อมูลเกี่ยวกับเซี่ยงไฮ้ให้เราฟัง “เซี่ยงไฮ้เที่ยวไม่ได้นะ” “ก็ยังพอได้น่า อย่าพูดอย่างนั้น เด็กๆตกใจ” “ตรงนั้นยังไปได้หรือเปล่า แล้วตรงนี้ล่ะ ไม่น่า ไม่ควรมาจริงๆ” ยิ่งฟังลุงถกกัน เรายิ่งเริ่มงุนงง เริ่มเสียวๆ ว่าเอ๊ะทำไมลุงๆถึงบอกไม่ควรมาช่วงนี้กันล่ะ กระทั่งลุงถกกันเสร็จกันหันมาบอกผลแพ้ชนะให้เราฟัง “ไว่ทันชวี่ปู้เหลี่ยวเลอ  - the bund ไปไม่ได้เลี้ยวนะอีหนู” อ่าวเฮ้ยยยย!!!! The bund ริมฝั่งแม่น้ำ จุดชมวิวที่ติดอันดับ must see ของจีน สถานที่ที่เราใฝ่ฝันอยากลองไปดูมาตั้งแต่เด็ก ไปไม่ได้แล้ววว ทำมายยยยยย “เซี่ยงไฮ้ตอนนี้ปิดซ่อมทั้งเมือง เตรียมรับงานใหญ่ ความจริงที่เที่ยวหลายๆที่ก็ยังพอไปได้อยู่หรอก แต่the bundไปไม่ได้” อ๊ากกกกกกกกกกก  (ลุงอ่ะ พูดต่อไม่ให้เตรียมใจเลย) ใช่แล้วค่ะ ความจริงทั้งหลายทั้งปวงเป็นความผิดของเราที่ไม่เช็คข้อมูลให้ดีเสียก่อน เรามัวแต่คิดว่า เซี่ยงไฮ้เจริญมาก มีรถไฟฟ้า ระบบคมนาคมดีเยี่ยม ที่เที่ยวส่วนใหญ่เป็นแหล่งเดินแหล่งช็อป รถไฟฟ้าไปถึง ไม่จำเป็นต้องเช็คข้อมูลมาก แถมเดือนพฤษภาคมนี้จะมี Shanghai world expo 2010 ป่านฉะนี้เซี่ยงไฮ้คงตกแต่งจนแอร่มไปทั้งเมือง ลืมนึกไปเลยว่า อย่างตอนโอลิมปิคปักกิ่งยังปิดซ่อมจนหยดสุดท้าย พวกลุงๆพยายามพูดปลอบใจ ให้กำลังใจเรา (เอ่อ แต่ความจริงก็ไม่ได้เสียใจขนาดนั้น) อันนี้ต้องอธิบายนิดนึง the bund นั้นคือริมฝั่งน้ำ เท่ากับมีสองฝั่ง ฝั่งหนึ่งเรียงรายไปด้วยตึกสมัยโบราณ ออกแนวลอนดอนๆ ปรากฏในหนังหลายเรื่อง เป็นจุดที่เราอยากไปที่สุดในเซี่ยงไฮ้ และคือจุดที่ปิดนั่นเอง(ฮ่าๆๆๆ) อีกฝั่งคือฝั่งที่มีตึกที่สูงที่สุดในเซี่ยงไฮ้ แต่ริมฝั่งไม่มีอะไร ใช้เป็นจุดชมวิวกลับมายังฝั่งที่ปิดอยู่ ตรงนี้ไปได้ค่ะ พวกลุงปรึกษากันอีกครั้ง พวกลุงๆบอกว่า ให้นั่งรถไฟฟ้าไปลงสถานี Nanjing east แล้วนั่ง taxi ไปต่อ บอกว่าให้นั่ง taxi ข้ามไปฝั่งตรงข้ามของ the bund พวกเรารู้สึกงงๆ เอ๊ะ ถึง the bund จะปิด แต่รถไฟฟ้าไม่ปิด ฝั่งตรงข้ามยังนั่งรถไฟฟ้าไปได้นี่นา ลุงพยายามอธิบายอะไรบางอย่าง แต่เราฟังกันไม่เข้าใจนัก จึงพยักเพยิดไปเรื่อย และในเวลาต่อมาก็ไม่ทำตามที่ลุงบอก ก่อนจะมานั่งเสียใจอยู่ในขณะนี้ อีกรูปที่ถ่ายจากรถไฟ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 17:57:06

ความคิดเห็นที่ 6   -เข้าที่พัก+shanghai museum ระดับโลก- พอออกมาจากรถไฟ ก็สังเกตเห็นทันทีว่า เซี่ยงไฮ้นี่มีตึกหน้าตาประหลาดมากมาย ดูน่ารักอย่างกะตึกในการ์ตูน แรกสุด เราตั้งใจจะไปพักในที่พักแถวๆ Nanjing east  ต่อกะ the bund แต่พอโทรไป ที่นั่นบอกว่าปิดซ่อม (ก็คือปิดซ่อมไปพร้อมๆกับ the bund นั่นเอง T,T) เราเลยโทรไปจองที่พักอีกที่หนึ่ง คือ Mingtown etour youth hostel หลังจากเที่ยวไปรอบเซี่ยงไฮ้ ต้องยอมรับว่า hostel  นี้ locationดีสุดยอด ที่พักเป็นห้อง 6 คน คืนละ 55y/คน/คืน มีน้ำร้อน เครื่องซักผ้าอะไรพร้อม (แต่ซักผ้าจ่ายเพิ่ม) บริเวณรอบๆhostel มีการตากผ้าที่พาดข้ามถนนไปมา แบบที่เห็นที่มาเก๊า เราตื่นเต้นกับช็อตนี้มาก แต่บอกกับตัวเองว่าเดี๋ยวเราจะได้เห็นที่มาเก๊าอย่างเต็มอิ่มในอีก 20 กว่าวันข้างหน้า (ไม่นึกเลยว่า ตอนไปมาเก๊าฝนดันเจือกตก) ก่อนจะหาที่พักเจอนั้น เราเดินวนหาอยู่นานพอดู พอถามคนเซี่ยงไฮ้ เขาไม่รู้จัก แต่เขาจะช่วยหาให้ วิธีช่วยของเขาคือ เอาpocket pc ออกมา เสิร์ชหาทาง GPS แม่เจ้า! ไม่ใช่คนเดียว แถวๆนั้นควักออกมาช่วยกันหาใหญ่ รู้สึกว่าชาวเซี่ยงไฮ้ช่างศิวิไลซ์เหลือเกิน >< จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:02:37

ความคิดเห็นที่ 7   ที่พักอยู่ใกล้กับที่เที่ยวที่แรกของเรามาก เพียงไม่กี่นาทีเราก็เดินไปถึง shanghai museum กัน พิพิธภัณฑ์นี้มีชื่อเสียงระดับโลก เป็นหนึ่งในพิพิธภัณฑ์ที่ดีที่สุดของจีน สังเกตหน้าตาพิพิธภัณฑ์นั้น สร้างขึ้นโดยเลียนแบบภาชนะสำหรับทำอาหารในสมัยโบราณ เรียกว่า ติ่ง จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:05:39

ความคิดเห็นที่ 8   ตรงข้ามพิพิธภัณฑ์นี้ มีร้านขายชานมอยู่ เป็นร้านเดียวในจีนที่รู้สึกว่าพอจะเทียบชั้นกับชานมแห่งไทเปได้ ระหว่างมัวแต่ถ่ายรูปหน้าพิพิธภัณฑ์อยู่นั้นเอง ปรากฏแก๊งเด็กประถมจำนวนนับร้อยเดินเรียงแถวกันมาทัศนศึกษา พวกเราแทบช็อค ไม่น้าๆๆๆๆ ถ้าต้องรอเข้าหลังเด็กๆคงเย็นแน่ ทันใดนั้นเราเหลือบไปเห็นป้ากับลุงคู่หนึ่ง วิ่งแถ่ดๆๆๆๆ กระโดดข้ามเชือก ไปต่อคิวให้ได้ก่อนเด็กๆมาถึง เราเห็นดังนั้นจึงเอาบ้าง (แค่วิ่งไปต่อคิวให้ได้ก่อน ไม่ได้แซงคิวเด็กๆนะคะ ><) ปรากฏว่าเราเป็นคนสุดท้ายก่อนเด็กๆ พวกเด็กๆมีคุณครูคุมอยู่แถวนั้นคนหนึ่ง เป็นคุณครูผู้ชาย อายุยังไม่มาก คุณครูโดนเด็กๆกลั่นแกล้งตลอดเวลา พยายามหาหมวกคิตตี้บ้าง แว่นมาเฟียบ้างมาบังคับให้ใส่ขณะยืนรอ รู้สึกน่าสงสารปนขำ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:07:29

ความคิดเห็นที่ 9   พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ใหญ่มาก หากจะดูให้ถ้วนทั่วคงใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 3 ชั่วโมง และอาจอ้วกออกมาเป็นโบราณวัตถุได้ พวกเราตกลงว่าจะใช้เวลาในนี้กันแค่ 2 ชั่วโมงเท่านั้น แยกกันดูตามถนัด แล้วนัดเจอกันด้านหน้า เนื่องจากเวลามีไม่มาก เราตกลงใจจะไปแต่ห้องที่เราสนใจ พิพิธภัณฑ์แบ่งเป็น 4 ชั้น แต่ละชั้นแบ่งย่อยเป็นห้องต่างๆ แต่ละห้องจะจัดแสดงโบราณวัตถุแยกตามชนิดของวัตถุนั้น โดยเรียงตามลำดับเวลา เช่น ห้องนี้เป็นห้องหยก ก็จัดแสดงแต่โบราณวัตถุจากหยก โดยเรียงไปตามลำดับเวลา เป็นต้น ห้องที่เราไปห้องแรก เป็นห้องหยก หยกแต่เดิมเป็นสิ่งซึ่งใช้ในพิธีกรรม แต่ภายหลังเริ่มพัฒนามาเป็นของใช้ชนชั้นสูง ก่อนที่ชนชั้นถัดๆลงไปจะเริ่มมีใช้ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:14:45

ความคิดเห็นที่ 10   สังเกตว่าเป็นโบราณวัตถุในยุคก่อนประวัติศาสตร์ ช่วงราชวงศ์ เซี่ย ซาง โจว ลวดลายจะออกแนวเรขาคณิต ดูโมเดิร์นๆ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:17:11

ความคิดเห็นที่ 11   อันนี้เป็นหน้ากาก ไม่แน่ใจว่าใช้ทำอะไรเหมือนกัน มีไกด์ชาวจีนผ่านมาอธิบายให้ลูกทัวร์ฟัง แต่เราฟังไม่ค่อยเข้าใจ รู้สึกว่าหน้ากากดูลึกลับดี จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:19:00

ความคิดเห็นที่ 12   ห้องต่อมาที่ไปดูคือห้องสำริด จริงๆเราแอบเป็นแฟนคลับเครื่องสำริดสมัยราชวงศ์โจวของจีน ลวดลายของยุคนี้ดูละเอียดพอประมาณ แต่ดูขลังมากกกก และชอบทำเป็นเสมือนหน้าสัตว์ต่างๆ เป็นเรขาคณิตเช่นเดียวกับหยก มีหนังและการ์ตูนที่เกี่ยวกับราชวงศ์โจวอยู่หลายเรื่อง ท่านใดเคยได้ยินเรื่องนาจา เรื่องของจิ้งจอกต๋าจีกับโจ้วหวังที่มีบ่อเหล้า บ่องู ล่าสัตว์ล่าคน เรื่องของเจียงจื่อเอี๋ยที่นั่งตกปลาโดยไม่มีเบ็ด การ์ตูนเรื่องตำนานเทพประยุตก์ ล้วนเป็นช่วงตั้งราชวงศ์โจว ยังมีเรื่องนางสนมที่ไม่ยอมยิ้ม ฮ่องเต้เลยสั่งให้ตีกลองศึก นางถึงยิ้มได้ ก็เป็นช่วงสิ้นราชวงศ์โจวรุ่งเรือง เปลี่ยนเข้าสู่ยุคจ้านกว๋อ-ชุนชิว ที่รบกันได้รบกันดี มีเหล่าจื๊อ ขงจื๊อ ชวีเหยวียน(บิดากาพย์กลอนจีน)อยู่ และสิ้นยุคด้วยการมาถึงของจิ๋นซีฮ่องเต้ ยุคราชวงศ์โจว เป็นยุคต้นที่เริ่มมีอักษรจีน จึงเป็นช่วงเปลี่ยนเข้าสู่ยุคประวัติศาสตร์ ราชวงศ์นี้อยู่ยืนยาวถึง 800 ปี นานที่สุดของจีน จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:21:39

ความคิดเห็นที่ 13   ที่นี่มีสำริดของโจวเยอะมาก เครื่องสำริดในยุคนั้น แบ่งเป็นพวกภาชนะ ใส่เนื้อ ไม่ก็ใส่เหล้า สิ่งนี้เห็นกันบ่อยๆในหนังจีน เรียกว่า จเว jue (อ่านถูกมั้ยเนี่ย) จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:25:26

ความคิดเห็นที่ 14   อาวุธและเครื่องดนตรี จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:26:52

ความคิดเห็นที่ 15   ห้องต่อไป เป็นพวกภาพเขียน เราดูไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ แต่รู้สึกสนุกดี เวลาดูภาพยาวๆแล้วเห็นมีบ้านซ่อนอยู่ตรงโน้นตรงนี้ มีคนผลุบๆโผล่ๆตามที่ต่างๆ ภูเขาก็สวยงามดีมาก จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:29:23

ความคิดเห็นที่ 16   ห้องเครื่องปั้น-สังคโลก ห้องนี้ดูผ่านๆ เพราะใกล้จะถึงเวลานัดแล้ว รู้สึกว่าที่พิพิธภัณฑ์ส่านซีที่ซีอานจะเยอะกว่า อ้าว โพสท์รูปสลับกัน จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:31:59

ความคิดเห็นที่ 17   โบราณวัตถุชิ้นสุดท้ายที่เราได้เห็นก่อนออกมา คือสิ่งนี้ ไม่ทราบว่ามีใครคุ้นๆมั้ยคะ เราเคยเห็นกลองสำริดแบบนี้ที่มิวเซียมสยาม เป็นกลองใช้เรียกฝน ตรงขอบจะมีกบเรียงซ้อนกัน ยิ่งซ้อนกันมาก ยิ่งหมายความว่าอาณาจักรนั้นอุดมสมบูรณ์ กลองนี้สำคัญกับอาณาจักรโบราณในเขตประเทศไทยปัจจุบันมาก ปรากฏว่าเราเจอกลองแบบเดียวกันนี้ จัดแสดงอยู่ในพิพิธภัณฑ์เซี่ยงไฮ้ ในฐานะโบราณวัตถุจากเผ่าทางใต้ คิดว่าคงมีความเกี่ยวข้องกันทางประวัติศาสตร์ให้สืบสาวต่อไปอีกเป็นแน่ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:35:05

ความคิดเห็นที่ 18   รอบๆพิพิธภัณฑ์เป็นจัตุรัสกลางเมือง มีครอบครัวมาเดินเล่นกัน มีคู่บ่าวสาวมาถ่ายรูปแต่งงาน รอบๆก็มีตึกหน้าตาแปลกๆ บรรยากาศดีทีเดียว จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:37:06

ความคิดเห็นที่ 19   -yuyuan&bazaar- ถัดจากพิพิธภัณฑ์ เราก็ไปที่นี่กัน Yu bazaar นั้น เป็นเขตพื้นที่ตลาดเก่า โด่งดังเนื่องจากลักษณะร้านค้านั้น ยังรักษาสภาพจีนๆถูกใจนักท่องเที่ยวไว้ได้ ปัจจุบันได้โมดิฟายตนเองจนไม่แน่ใจว่าอันไหนใหม่อันไหนเก่า แต่เอาเป็นว่า มันกลายเป็นถนนคนเดินที่บรรยากาศดีที่สุดแห่งหนึ่ง เราไปยูพลาซ่าที่ว่ากันโดยทางรถเมล์ ตอนจะไปนั้นก็งงๆ ไม่มีใครรู้จักที่นี่ แต่พอบอกว่าจะไปยูหยวนก็รู้จัก ยูหยวนเป็นบ้านเก่าของขุนนางคนหนึ่ง มีสวนที่สวยมาก ใครไปยูพลาซ่าก็จะไปแวะที่นี่ด้วย พลาซ่าที่ว่านี้อยู่ไม่ไกลจากพิพิธภัณฑ์นัก ประมาณแค่ 2-3 แยกก็ถึง ใครพูดจีนไม่ได้ จะนั่งแท็กซี่ไปก็ไม่เปลืองนักค่ะ ที่นี่รถไฟฟ้าไปไม่ถึง จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:43:08

ความคิดเห็นที่ 20   เราเดินดูกันทั่วๆ เห็นว่านอกจากสองข้างของถนนแล้ว ด้านในยังกับห้างที่ตกแต่งแบบจีนๆ สมควรเป็นสถานที่เดินชิลยามค่ำคืนจริงๆ ตอนนั้นเกือบเย็นแล้ว เลยเข้าไปในสวนยูหยวนที่ว่ากันก่อนมันจะปิด สวนยูหยวนนั้น จะว่าสวย ก็ต้องยอมรับว่าสู้ที่ซูโจวซึ่งเราจะไปต่อไม่ได้ แต่ที่น่าประทับใจคงเป็นเรื่องที่มันวางผังได้ชวนงงมาก เดินเข้าส่วนนู้นออกส่วนนี้ มีทางไปต่อไม่มีสิ้นสุด มีทางลับ มีช่องทางเล็กๆต่างๆมากมาย ไม่รู้ทำไว้ให้ผู้บุกรุกงงเล่นเหมือนในหนังจีนรึเปล่า สรุปว่าเข้าสวนนี้แล้วสนุกดีมาก จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:44:33

ความคิดเห็นที่ 21   กำแพง สังเกตว่าทำเป็นลายมังกร สุดปลายกำแพงจะเป็นหัวกับหาง ถือเป็นกำแพงลักษณะเฉพาะที่ทำกันในเซี่ยงไฮ้ยุคเก่า จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:45:23

ความคิดเห็นที่ 22   พอออกมาได้ เราก็เดินๆในพลาซ่ากันต่อ ของที่ขายที่นี่เป็นแบบกะมาขายนักท่องเที่ยวโดยเฉพาะ เราต้องเดินทางกันอีกนานจึงไม่สนใจ แต่ที่น่าสนใจคือที่นี่มีร้านอาหารมากมาย ดูน่ากินมาก มีทั้งขายพวกของที่เดินกินได้เล็กๆน้อยๆ ไปจนถึงเป็นภัตตาคารนั่งโต๊ะ เรากินซ่างไห่เสี่ยงหลงเปากันที่นี่ด้วย ในเขตยูพลาซ่านี้ มีทะเลสาบที่สวยงาม มีสะพานกะยึกกะยือพาดไปมาให้คนเดินเล่น บรรยากาศรอบๆก็สวย เสียดายที่มันซ่อมอยู่ = =;; จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:47:24

ความคิดเห็นที่ 23   -อาหาร- มื้อนี้ขอเสนอ “โหมกูเฉ่าฟั่น” จริงๆแล้วไม่รู้ว่ามันชื่ออะไรหรอกค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าเราอยากกินข้าว ขณะเดินๆจะไปพิพิธภัณฑ์นั้นก็เหลือบไปเห็นร้านเล็กๆ หน้าตาท่าทางเป็นประเภทขายข้าวผัด ที่จีน ร้านที่ขายข้าวผัดมักจะขายซาลาเปากะเกี๊ยวไปด้วย แต่เป็นแบบแห้งๆ ไม่ใช่แบบติ่มซำ และมักเป็นร้านเล็กๆอยู่ตามซอก ต้องคอยสังเกต ตอนไปสั่งก็งงๆ เพราะอ่านกันไม่ออก ให้คนขายแนะนำ เขาก็แนะนำมาเป็น “โหมกู...เฉ่าฟั่น” โหมกูคือเห็ดหอม เฉ่าฟั่นคือข้าวผัด ก็เอาวะ เมนูนี้ล่ะ ปรากฏว่าอร่อยมากกกกกกกกก ค่าเสียหายแค่ 12y (มันเยอะ เลยหารกัน 2 คน ตก 6 y) ข้าวผัดที่นี่ผัดแห้งกว่าที่ไทย แต่มันกว่ามาก อย่างไรก็ตาม ด้วยความที่ผัดได้เค็มทำให้ไม่เลี่ยน และน้ำมันก็ช่วยให้ไม่เค็มไป เห็ดหอมสดมากกกกกก กัดทีก็นุ่มลิ้น ให้รสชาติสดๆจนอดใจไม่ไหว พริกหยวกมาช่วยเบรกความแรงของเครื่องปรุงในจานอื่นๆไว้ ทำให้จานนี้กลมกล่อมมาก จากการพิสูจน์ พบว่าร้านทั่วๆไปสามารถผัดได้รสชาตินี้เป็นมาตรฐานอยู่แล้ว ดังนั้นท่านใดสนใจ เห็นร้านอารมณ์นี้เมื่อไหร่ก็กระโดดเข้าได้เลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 53 20:11:53 จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:49:07

ความคิดเห็นที่ 24   มื้อถัดไปขอเสนอ “ซ่างไห่เสี่ยงหลงเปา” อันเลื่องชื่อ ที่ยูพลาซ่า เราเจอร้านหนึ่ง มีช่องขายเสี่ยงหลงเปาโดยเฉพาะ เป็นแบบใส่จานกระดาษยืนกินกัน ขายถูกมาก คนต่อคิวเพียบ แต่เราหนาวและอยากนั่ง จึงเขาไปนั่งในร้านกัน เป็นร้านแนวติ่มซำ เวลาสั่งต้องไปยืนชี้ๆ (เพราะเรียกไม่ถูก ฮ่าๆ) และก็จ่ายเงินเลย เขาจะให้เบอร์มา เราก็ไปนั่งรอ ปรากฏว่าถ้ากินในร้านมันจะแพงกว่าข้างนอกมาก แต่ก็โอเค เราแอบคิดว่ากินในร้านน่าจะอร่อยกว่าด้วย ดูจากหน้าตาเสี่ยงหลงเปาโต๊ะข้างๆเทียบกะข้างนอก เสี่ยวหลงเปาจานนี้ แป้งค่อนข้างหนา เหนียว แต่กัดไม่ยาก คาดว่าคงกลัวน้ำซุปข้างในรั่ว วิธีกินให้อร่อยคือหาทางกัดตูดมันแล้วรีบสูบน้ำซุปออกมาจะเวิร์คสุด ห้ามคีบขึ้นคีบลง เดี๋ยวมันรั่ว ---- ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ >< วันนี้รู้สึกรูปเยอะไปนิด ไม่รู้ว่าโหลดโหดไปรึเปล่า = =;; แต่อีกสักพักก็จะไม่มีรูปแล้ว (= =;)ฮือ ลำดับต่อไป ขอเชิญทุกท่านพบกับ very shanghai(แปลว่าฟระนี่) และ suzhou ในตอนต่อไป ป.ล.วันนี้เพื่อนมาชวนไปเที่ยวหาดใหญ่ หลีเป๊ะ และเกนท์ติงสัปดาห์หน้าค่ะ แต่ไปไม่ได้ ฮือๆ เพิ่งกลับจากจีนสดๆร้อนๆ ขืนไปอีกกลัวโดนแม่ชู้ตออกนอกบ้าน ^o^ แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 53 21:12:12 จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 18:52:31

ความคิดเห็นที่ 25   เค้าแอบมาอ่านนะตัว จากคุณ : คนสองภาค เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 20:33:16

ความคิดเห็นที่ 26   เข้ามาตามต่อค่ะ จขกท พูดจีนได้ใช่มั้ยคะ คงเที่ยวไม่เครียดกันเท่าไหร่เนอะ จากคุณ : luvreise เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 20:55:34

ความคิดเห็นที่ 27   มาชมครับ จากคุณ : troll เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 21:06:37

ความคิดเห็นที่ 28   มีรูปซักหน่อยก็ดีนะ คุณ จขกท จะได้เป็นสีสัน พักสายตาได้หน่อย ฮิฮิ...ยังตามต่อ จากคุณ : taro_ks เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 21:08:11

ความคิดเห็นที่ 29   รอตอนต่อไป ครับ จากคุณ : koria เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 21:24:30

ความคิดเห็นที่ 30   อุ้วท่านเอ้รีวิลละเอียดน่าติดตามมากๆ จากคุณ : POPZ (Proox_y) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 22:27:58

ความคิดเห็นที่ 31   ขอบคุณสำหรับรีวิวครับ รอตอนต่อไปครับ จากคุณ : tataweb เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 22:30:02

ความคิดเห็นที่ 32   รูปไม่เยอะไปหรอกครับ เพิ่มอีกยังได้เลย ชอบอ่านรีวิวคนเที่ยวเมืองจีนเอง ดูสนุกดีครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 22:43:01

ความคิดเห็นที่ 33   ตามมาอีกครับ จากคุณ : iiixe_user เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 23:12:17

ความคิดเห็นที่ 34   ตามมา จากคุณ : น้องหนูพันธุ์ดุ เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 53 00:01:45

ความคิดเห็นที่ 35   เกือบตามมาไม่ทันแหน๊ะ จากคุณ : MAILAKPAGKEELAN เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 53 02:29:12

ความคิดเห็นที่ 36   perfect จากคุณ : pichaic เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 53 14:36:36

ความคิดเห็นที่ 37   ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ >>คุณluvreise ใช่แล้วค่ะ พูดได้ แต่พูดได้ในระดับพื้นฐานบวกชี้โบ๊ชี้เบ๊ค่ะ ซึ่งบางทีมีโทษมากกว่ามีประโยชน์ ฮ่าๆๆ >>คุณFreedom of Life ตอบจากในกระทู้ก่อนนะคะ (ไม่ทราบจะได้เข้ามาอ่านรึเปล่า) ค่าตั๋วเครื่องบินไป(เซินเจิ้น)+กลับ(มาเก๊า) 5,000 บาท โดยประมาณ หลังจากนั้น เราแลกเงินไปทั้งหมด 5,945 y คิดเป็นประมาณ 29,000บาทนิดๆ แต่ในระหว่างนั้น มีเรื่องให้ต้องสูญเงิน + เสียเงินบางส่วนเพิ่มจากที่คาดไว้มาก (ซึ่งจะได้เล่าต่อไป) สรุป 6,000y นี้มาถึงฮ่องกง เหลืออยู่ประมาณ 200y ค่ะ และจากฮ่องกงจนกลับนั้นเราใช้เงินไทยอีกประมาณ 10,000 บาท (ในนี้มีค่าช็อป 3,500 บาท จ๊ากกก) สรุปว่า ถ้าไม่มีเรื่องอันไม่ปกติ + ช็อปปิ้งผ่านเข้ามา คิดว่ายังไงคงใช้ไม่เกิน 35,000 บาท(อาจเหลือ) + ค่าตั๋วเครื่องบินค่ะ จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 53 14:48:28

ความคิดเห็นที่ 38   ติดตามๆครับ จากคุณ : RedBloodinYellowSuit เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 53 14:53:05

ความคิดเห็นที่ 39   ตอนที่ 3 very shanghai http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8876104/E8876104.html จากคุณ : aey_omu เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 00:41:46

ความคิดเห็นที่ 40   สนุกดีค่ะ จากคุณ : ก่วยก๊วยตาลสด เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 13:12:26

ความคิดเห็นที่ 41   ลงชื่อ เก็บข้อมูลจ้า จากคุณ : Find_Story เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 53 10:50:53

ความคิดเห็นที่ 42   ขอบคุณคะ ขออนุญาตเก็บเป็นข้อมูล จากคุณ : CMV เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 53 09:20:54

ความคิดเห็นที่ 43   ขอบคุณมากจ้าสำหรับข้อมูล จะบอกว่าอกหักดังเป๊าะเหมือนกันที่ไม่ได้เช็คข้อมูล กำลังจะไปเซี่ยงไฮ้วันเสาร์นี้จากเมืองเซิ่นหยาง มีเวลาตั้งครึ่งวันกะว่าจะไป the bun นะเนี่ย สรุปปิด เสียใจจังเลยอะ แงๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : ลงท้ายว่าคิดถึง (ลงท้ายว่าคิดถึง) เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 53 00:39:42

ความคิดเห็นที่ 44   ขอบคุณนะตะเอง กำลังจะไป 1 พค. นี้ หวังว่า เดอะบันคงแอร่ม รอท่านะ จากคุณ : bbl1 (BBL1) เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 53 10:40:48

ความคิดเห็นที่ 45   อ่านแล้วคิดถึงเซี่ยงไฮ้ดีครับ จากคุณ : ตงเหลงฉ่า เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 53 22:10:37