ความคิดเห็นที่ 1   ...ฉันเหนื่อยเหลือเกิน... ไม่มีเธอเคียงเดินอยู่ใกล้ๆ มันทดท้อลำบาก...หัวใจ บอกได้ไหมว่าเมื่อไหร่..จะกลับมา  อีกสองสามวันจะไปหา ไม่รู้ว่าเธอจะเหมือนเดิมไหม เธอจะเปลี่ยนแปลงหรือไม่อย่างไร และที่แน่ๆ ใจทั้งใจ ..มี..ไป..ฝาก..เธอ..  รับรู้ไว้เสียบ้าง เข้าใจ...กันบ้างจะได้ไหม ว่าฉันนั้นรักและห่วงใย เฝ้าดูความเคลื่อนไหวของเธอ ตลอดเวลา  แค่รับรู้ไว้เท่านั้น เผื่อบางวันเธอเห็นค่า เผื่อบางวันเธอเห็นฉัน ในสายตา รับรู้ไว้เท่านั้นว่า...ฉันรักเธอ...   จะเดินไปพร้อมกับกาลเวลา ให้มันหมุนช้าๆจนถึงวันนั้น ...วันที่มีเธอมีฉัน.... มีกันและกัน ดังตั้งใจ ...ถึงแม้วันนี้ไม่ใช่วันนั้น... แต่เราเข้าใจกัน ก็ฝ่าฟันไปได้ มันอยู่ที่อุดมคติ และจิตใจ กับความพร้อมที่จะก้าวไป อย่างมั่นคง จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 13:36:13

ความคิดเห็นที่ 2   ลุงม่วงง หวานได้อีกค่ะ ^_^ เข้าบรรยากาศสีชมพูเลย จากคุณ : route rover เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 13:39:04

ความคิดเห็นที่ 3   ได้แรงบันดาลใจ มาจาก ล๊อกอิน รอยยิ้ม ณ ริมเล  เปล่า ลุงเอก จากคุณ : One Light One Shadow เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 13:43:10

ความคิดเห็นที่ 4   แม้เวลาจะผ่านไปแค่ไหน แต่ในใจก็ยังมีเธออยู่เสมอ คิดถึงนะ..คิดถึง อยากพบเจอ เฝ้าฝันถึงเธอจะกลับมา   ...จะรอเธออยู่... แม้จะรู้ว่าเธอ จะไม่กลับมาหา จะคอยนะ...จะคอยตาม ที่สัญญา ...แม้เวลาผ่านไป ใจยังคอย...   ขอบคุณสำหรับสายตา ความห่วงหาที่เธอให้ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่เธอให้มีมากเกินพอ  เพราะรักจึงมาหา ตามมาด้วยความคิดถึง ด้วยรัก และคำนึง ส่งมาถึง...เธอคนดี ด้วยรักและศรัทธา ปรารถนาจึงมอบให้ ด้วยรักและ จริงใจ ยังคงมีให้...เพียงเธอ... จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 13:43:45

ความคิดเห็นที่ 5   สวัสดีค่าลุงม่วง...เข้ามาทักทายค่า แต่นู๋เกลียดวันวาเลนไทน์นะ T_T จากคุณ : Keya5 เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 13:44:04

ความคิดเห็นที่ 6     คุณแหม่ม ลองดูว่าเข้ากับบรรยากาศมั๊ย ถึงแก่แต่ยังมีไฟอยู่ อิอิ  ลุงเหา อย่าพูดอย่างนั้นสิ เด่วเจ้าตัวจะเสีย แก้เซ็งอะลุง ไม่มีงานทำ อิอิ  คุณเคย่ามีความหลังอะไรเหรอปล่าวครับ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 13:50:43

ความคิดเห็นที่ 7   อิอิ  เพราะอากาศร้อนใช่ไหม  ที่ทำให้เธอเปลี่ยนไป  อิอิ ต้องการคนพาไปหาหมอ ไหมจ๊ะ  คิคิ จากคุณ : khim_keeta เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 13:55:36

ความคิดเห็นที่ 8   เรียนหนักจัง พักนี้ เธอคนดีคิดถึงฉันไหม รู้มั๊ย...ฉันคนนี้ห่วงใย ดูแลตัวเองด้วย เครียดไป ....เดี๋ยว ไม่สบาย...   เหมือนว่าจะรักเธอข้างเดียว ก็เธอไม่เหลียว มองมาหา หรือถ้าเธอรักก็น่า จะเข้ามา มาถามทุกข์สุข เป็นอย่างไร  กลับมาหาฉันสิ เมื่อเขามีเจ้าของ แล้วทำไม เธอต้องยอม หรือว่าไม่พร้อม ..สู้..ความ..จริง...   รู้ไหมว่าคิดถึง ว่าคำนึงแม้ห่างไกล รู้ไหมในหัวใจ มันร่ำไห้ อยู่ทุกวัน จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:01:59

ความคิดเห็นที่ 9    ปร้าขริม อากาศมันก็ร้อนอยู่เหมือนกันครับ แต่ในใจมันร้อนรุ่มซะมากกว่า จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:03:47

ความคิดเห็นที่ 10   วันวาเลนไทน์วันเกิดนู๋   แต่วันนั้นนู๋คงไม่ได้ไปฉลองที่ไหนแล้ว   เอาการ์ดอวยพรที่ได้จากปีก่อนๆมาอ่านแล้วน้ำตาก็ไหล ตอนแรกว่าจะรีวิวครั้งแรกในชีวิตที่บีพี  แต่วันนั้นคงไม่ว่างแล้วค่ะ จากคุณ : สาวหน้าใส เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:05:26

ความคิดเห็นที่ 11   รอดูรีวิวนู๋ลิลลี่นะคะ จากคุณ : หมูอ้วนจอมพลัง เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:09:40

ความคิดเห็นที่ 12   ลุงม่วงแต่งกลอน มิน่าพันทิปด๋อยเลย จากคุณ : แมงปอบินเดี่ยว เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:12:11

ความคิดเห็นที่ 13   ขอเวลาเพียงแค่ หนึ่งนาที เธอจะมีให้ฉันได้ไหม แค่เพียงมาร่ำลาคน เคยมีใจ คงไม่เสียเวลาเกินไปสำหรับเธอ  ถ้าเธอจะจากฉันไป เพราะว่าเบื่อหน่าย เฉย-เฉย ก็ควรไปซะ ไปให้ไกลเลย จะมาวางตัวนิ่งเฉย อยู่ทำไม  เข้าใจนะจ๊ะ เข้าใจ ถ้าเธอให้เหตุผลมาก...กว่านี้ แค่เธอให้เหตุผลมากกว่า..ที่มี ฉันคนนี้จะเป็นฝ่ายที่... เอ่ยลา จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:12:49

ความคิดเห็นที่ 14   ลุงม่วงสมัยหนุ่มๆก็ไม่เบาเนอะ... จากคุณ : หมูอ้วนจอมพลัง เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:13:11

ความคิดเห็นที่ 15   หุ หุ กระทู้ย้อนอดีต จากคุณ : prettyguide เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:13:17

ความคิดเห็นที่ 16   หุหุ ลุงม่วงรมณ์ไหนเนี่ย แต่งเพลงยาวเก่งนะเนี่ย วัยหวานม๊ากกกกกกกกก -------------------------- แ ป ง ป อ ปี ก บ า ง เ จ้ า ก า ง ปี กส ว ย ฝ า ก บ อ ก เค้ า ด้ ว ย คิ ด ถึ ง เ ค้ า จั ง ปล.เครดิตภาพประกอบจาก กูเกิล จากคุณ : เต่าตัวลาย เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:15:35

ความคิดเห็นที่ 17   พี่อุ๊ สวัสดีค่ะ ไม่ไปเที่ยวไหนหรอคะ กลอนป้าขิม สองบรรทัดก็ยังคล้องจองไปกันได้เนอะ ^_^ จากคุณ : route rover เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:16:27

ความคิดเห็นที่ 18   อ่อ... น้องลิลลี่ อวยพรวันเกิดล่วงหน้าเลยนะครับ ขอให้มีความสุขนะครับ พี่อุ๊...สวัสดีครับ ปลื้มจัง พี่อุ๊เข้ามาเยี่ยม แมงปอ ไม่ใช่เพราะผม มันด๋อยเอง อิอิ ว่าแต่ มีรูปแมงปอเป็นโลโก้แล้วเหรอนั่น จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:17:35

ความคิดเห็นที่ 19    พี่อุ๊ก็...หวนคิดถึงวัยหนุ่ม แล้วมีความสุขดีครับ อิอิ อายจัง  คุณนุช อย่าคิดมากครับ แค่วันนี้มันว่างงาน แค่นั้นเองครับ  พี่เต่า กลอนบทนี้คุ้นจัง สมัยเรียน มัธยมเลยนะเนี่ย อืมม..น่าเอารูปนี้ ไปให้น้าแมงปอนะเนี่ย อิอิ เข้ากันเลย จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:27:19

ความคิดเห็นที่ 20   ให้ตายเถอะโรบิน..!!! ทำไมอ่านกลอนลุงม่วงแล้วนึกถึงเพลงนี้อ่ะ อิอิ เช็คอายุแน่ ๆ เลยใช่ป่ะ ----------------------------------------------- ว้า เหว่ อยากเร่ไประบาย สี เขียว ขจี ห่มชีวีพฤกษ์ ไพร อยากบินไปทาสีฟากฟ้า ให้ดูงามตาเป็นฟ้าใหม่ สีดำคือรอยช้ำในดวงใจ จะทาสีขาวให้ ใครใครหัวใจงาม ฟังไปฟังมา เหมือนจั๊งซี่มันต้องถอนเลยนี่หว่า ...555 แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 53 14:29:59 จากคุณ : เต่าตัวลาย เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:27:32

ความคิดเห็นที่ 21   ผมน่ะ สมัยวัยรุ่นเบื่อมากครับวันวาเลนไทน์ . . . ได้ช็อคโกแลตจากสาวๆเยอะจนใส่กระเป๋ากลับบ้านไม่หมด ^^ จากคุณ : CLK BRABUS เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:28:31

ความคิดเห็นที่ 22   หวัดดีจ้าทุกท่าน เต่าตัวลายเอาเพลงไรมาโพสเนี่ย   ...ไม่เคยได้ยินเล้ยยยยยยยยย จากคุณ : หมูอ้วนจอมพลัง เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:29:52

ความคิดเห็นที่ 23   โอ้โหลุงกลอนนี่แต่งมานานกว่า 30 ปีแล้วเหรอครับ!!! ถึงแม้จะเก่าแต่ไม่มีตกยุค ลุงนี่ romantic ตั้งแต่เด็กเลย จากคุณ : keep it up เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:29:56

ความคิดเห็นที่ 24   อยากจะยิ้มให้นานๆ แต่สังขารมัน ก็ได้แค่นี้ เพราะด้วยร่างกายที่มี โรคประจำตัวนี่ ก็รักษาไม่หาย  อยากจะยิ้มให้ทุกคนรู้ ว่าเวลาที่เหลืออยู่ มันไม่มากมาย อยากจะทำอะไรที่มีความหมาย ก่อนที่ความตาย จะเข้ามาเยือน  ตะวันจะลับขอบฟ้า น้ำตาจะลับขอบใจ ความรักถ่องแท้ เป็นไฉน เพราะอะไร.....จึงรักเธอ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:32:58

ความคิดเห็นที่ 25     พี่เต่า อย่าแซวมาก คนแก่ชักเริ่มอายแล้วนะ  CLK BRABUS โหย...ยังดีครับ ที่ยังได้ช็อคโกแล็ต ผมดิ กลับบ้านมือปล่าว ตลอด บ่งบอกได้ถึงหน้าตาครับ  พี่อุ๊ ผมก็ว่าอย่างนั้นแหละ เพลงอะไรก็ไม่รู้ ไม่เคยได้ยินเลย คุณตุ๋ม นี่ชม หรือว่าแดกดัน อะครับ ยังไม่ถึง 30 ปีครับ เพิ่งปีที่แล้วเอง จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:39:05

ความคิดเห็นที่ 26   หมูอ้วนจอมพลัง เกิดไม่ทันหรอกเพลงนี้ เพราะหมูอ้วนต้องยุค ดิอิมพอสสิเบิล ชิมิ จากคุณ : เต่าตัวลาย เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:39:56

ความคิดเห็นที่ 27   คิดถึง... จึงเขียนมา เพื่อหวังว่า จะเข้าใจ... อยากให้เธอ ตอบมาว่าใช่ ในหัวใจ เราตรงกัน  รัก...ห่วงใย...เชื่อมั่น และศรัทธา มีความปรารถนา อันมั่นคง ไม่ว่าวันนี้ หรือทุกๆวัน หัวใจเราสองนั้น"มั่นคง ตลอดไป" จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:43:26

ความคิดเห็นที่ 28    อุ๊ย...พี่เต่ารู้ด้วยเหรอ ว่ามี วง ชื่อ ดิอิมพอสสิเบิล  แสดงว่า พี่เต่าหลาย ขวบ อยู่เหมือนกันนะ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:46:55

ความคิดเห็นที่ 29   พูดถึงวาเลนไทน์ แล้วขำ เสื้อนักเรียนจะมีแต่สติกเกอร์รูปหัวใจ ติดเต็มไปหมด เด็กๆรุ่นน้อง (ผู้หญิง) เค้าชอบเอามาแปะให้ ใต้โต๊ะนักเรียนก็จะมีช็อคโกแลต แอบมาวางไว้  พร้อมกระดาษโน๊ตเล็กๆ ว่า "หนูแอบปลื้มพี่ค่ะ" แหม.. ไอ้เราก็นึกว่ามีรุ่นพี่ หนุ่มๆ มาแอบวางไว้ให้ หลงดีใจซะแทบตาย 55555555555555555555+ จากคุณ : prettyguide เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:48:39

ความคิดเห็นที่ 30   ขอยืมกลอนลุงม่วงไปใช้วันวาเลนไทน์มั่งได้ป่าว..... เต่าตัวลาย..   จากคุณ : หมูอ้วนจอมพลัง เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:49:05

ความคิดเห็นที่ 31   คุยไรกันไม่เห็นรู้เรื่องเลยอ่ะ รู้จักแต่ นกแล / 18 กะรัต จากคุณ : One Light One Shadow เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:49:11

ความคิดเห็นที่ 32   รู้แล้วว่าจะต้องจาก แต่ก็ยังทำใจไม่ได้ รู้แล้วว่าฉันจะไม่มีใครๆ และคงทนไม่ได้ถ้า ไม่มีเธอ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:49:29

ความคิดเห็นที่ 33   คิดถึง จึงมาหา แต่น้ำตา ฉันแทบร่วง เมื่อเห็น เธอเดินควง คนรักใหม่ ใกล้เข้ามา เธอถาม ว่าไปไหน ฉันตอบไป ว่ามาหา เธอตอบ ด้วยสายตา ว่าไม่มา จะขอบคุณ                                เขียนที่..ใต้ต้นหูกวาง                วันที่รอ พ.ศ.ที่คิดถึง จากคุณ : เต่าตัวลาย เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:51:22

ความคิดเห็นที่ 34   พอกับผมเลยคุณนุช ตอนวันวาเลนไทน์ที แทนที่จะได้ สติกเกอร์ จากสาวๆ ไม่ได้ซักอัน ต้องแอบไปซื้อมาติดเอง  จะดีเหรอพี่อุ๊ เอากลอนอันนี้ไปให้ใคร คนนั้น ตีจากแน่ๆ  ลุงเหา นกแล กะ 18 กะรัต อะ เก่า ร่วม จะ30 ปีแล้วนะนั่น จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:56:53

ความคิดเห็นที่ 35   มาให้กำลังใจสาวลิลลี่หลานรัก   ...สู้ สู้ .. ตอนนี้หลานๆกำลังอยู่ในวัยที่จะหวาน   .. เมื่อวันเวลาผ่านไปอีก     20-30 ปีข้างหน้า  เอากลอนหวานๆ  ที่เราแต่งมานั่งอ่าน  อาจจะยิ้ม  และนึกขำ    ... .. แต่ก็มีความสุขว่า  ในชีวิตที่ผ่านมา  เราก็ยังได้มีโอกาสสัมผัสวันเวลาที่ดีๆมาบ้าง   ... จากคุณ : ป้าเกษ (inhouse) เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:58:16

ความคิดเห็นที่ 36    พี่เต่า ไม่อายเลยเหรอ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 14:58:27

ความคิดเห็นที่ 37    ปร้าเกษ เห็นด้วยครับ มะวาน ค้นเจอ สมุดเก่าๆ แล้วเอามานั่งอ่าน อายตัวเองจัง ทำไปได้ไง แต่ก็มีความสุข อมยิ้ม เล็กน้อย จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 15:03:27

ความคิดเห็นที่ 38   เคยมีความรู้สึกอย่างนี้ มีไหมเพื่อน ที่ย้ำเตือนความฝัน ของเราไว้ มีทั้งสุข และทุกข์ คลุกเคล้าไป ยังอาลัย เพื่อนๆ เหมือนเดิมเลย จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 15:06:36

ความคิดเห็นที่ 39   จากคุณ : ซุปแห้ง & แกงจืด เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 15:09:20

ความคิดเห็นที่ 40   อยากให้เพื่อนรับรู้ ถึงความในใจ เพราะยังไงก็ยังคง ห่วงเพื่อนเสมอ แม้อยู่ไหนใจยังอยาก อยู่ใกล้เกลอ ถ้าเผลอๆ ผ่านมา ก็มาเยือน จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 15:11:13

ความคิดเห็นที่ 41   คุณหนุ่ม ยิ้มอย่างเดียวเองเหรอครับ มีเลศนัย นะเนี่ย อิอิ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 15:15:16

ความคิดเห็นที่ 42   สุดท้ายละกันครับ อายมาพอแระ ....................................................................................................      ทรมานใจตัวเองจังเลย ไม่ค่อยคุ้นเคยกับอาการอย่างนี้ ความคิดถึงมีมากขึ้นทุกที รู้ด้วยนะคนดี ว่าเพราะอะไร "เพราะเธอ" แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 53 15:19:45 จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 15:18:49

ความคิดเห็นที่ 43   โห...น้องลุงม่วงงงงงงงงง มิน่า.......มัยคอมฯป้าเตี้ยมีมดมาชักแถวเดิน เพราะงี้นี่เอง จากคุณ : เตี้ยอ้วนชวนไถล เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 15:19:55

ความคิดเห็นที่ 44   แอบขำ ถามจริงๆ ลุงม่วง กลอนที่เขียนมาทั้งหมดเนี่ย ป้าขวดนมฯ เค้าอ่านแล้ว เค้าว่าไงมั่ง จากคุณ : prettyguide เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 15:24:11

ความคิดเห็นที่ 45   เพ้อออออออออออออออ จากคุณ : ประธานชมรมคนมีแฟนน่ารัก เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 15:59:37

ความคิดเห็นที่ 46   แอบมาอ่านกลอน  ลุงม่วง จากคุณ : ยายแก่สีม่วง เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 16:02:39

ความคิดเห็นที่ 47    ปร้าเตี้ย กลอนอะไม่ค่อยหวานเท่าไหร่หรอกครับ อิอิ แต่ จขกท. ยังพอหลงเหลือความหวานอยู่บ้าง  หุย...คุณนุช ยังโผล่มาแซวอีก  เรื่องไร จะให้ป้าขวดนม อ่านหล่ะ เด๋ว บ้านร้าว อิอิ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 16:03:04

ความคิดเห็นที่ 48   เข้ามาดูลุงๆ ป้าๆ คุยกันมันดีค่ะ อิอิ   @^_^@ จากคุณ : CX gal เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 16:16:15

ความคิดเห็นที่ 49   แวะมาชมดอกไม้สวยๆ และมาอ่านกลอนครับ กลอนสุดยอดครับ ^___^ จากคุณ : กัปตันลูกชุบ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 16:42:24

ความคิดเห็นที่ 50   ภาพสวย กลอนเพราะ คุยมัน ครบเครื่องครับ จากคุณ : inint&anant เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 16:49:58

ความคิดเห็นที่ 51   อูยยย ^_^ จากคุณ : tataweb เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 16:59:01

ความคิดเห็นที่ 52   ดีบุก มาหาว่า เค้าเพ้อ ใช่สิ เค้าไม่ได้หล่อเหมือนตัวนิ หล่อเลือกได้  ยาย อย่างงี้เค้าไม่เรียกว่าแอบ แล้ว โผล่มาเห็นๆ ขนาดนี้  น้องแพม มาดู คนแก่คุยกัน จะดีเหรอ อย่าเอาเป็น เยี่ยงอย่างนะ  ท่านกับตัน ขอบคุณมากครับ ที่มาดูคนบร้า  inint&anant  ขอบคุณครับ ที่มาดูคนบร้าอีกคนนึง จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 17:04:53

ความคิดเห็นที่ 53    คุณตาต้า อูยย  หมายความว่ายังไงเนี่ยยย จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 17:17:43

ความคิดเห็นที่ 54   ....ดีนะ....กลับมาทัน.... ..........นี่ชมพูมหากาฬ.....หรือ.....ม่วงมหากาฬ.....คะ...(กลัวทักผิด) อิ อิ .......มิน่า......กลอนเพราะแบบนี้นี่เอง.....ขวดนมเลยหลงซะ...... จากคุณ : กานพลู...คนชอบเที่ยว เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 17:18:58

ความคิดเห็นที่ 55    คุณแหม่ม พอดีวันนี้ว่างอะครับ เลยเล่นไรหนุกๆ หน่อย ตามประสาคนว่างงาน ขวดนม หลง ไม่เป็นไร แต่คุณแหม่ม อย่าหลงทางก็แล้วกัน อิอิ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 17:24:07

ความคิดเห็นที่ 56   หูยยยย หวานนนนนนนนนนนนนนนนนน จากคุณ : แมวน้อยใส่ทูพีช เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 18:27:16

ความคิดเห็นที่ 57   น้องแพท อายจัง จะแตกกระทู้ทิ้งแระ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 18:39:55

ความคิดเห็นที่ 58   โอ้ย!!!!!! ทำไงดี ^ ^ ^ ^ เริ่มรู้สึก หลง ( ) ลุงม่วงเข้าแล้ว ^ ^ ^ งั้น V a l e n t i n e ปีนี้ ดอกไม้ดอกแรกที่จะให้หนุ่ม(เหลือน้อย) ..ดอกอุตพิด..   นะ... จิงๆนะ ...จะบอกให้... แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 53 18:59:51 แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 53 18:52:33 แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 53 18:42:01 จากคุณ : เด็กชายถั่วงอกหัวโต เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 18:40:58

ความคิดเห็นที่ 59   นึกว่าจะมาเจอกระทู้หวานๆๆ ซะแล้วอิๆ จากคุณ : bicycle_trend เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 19:55:00

ความคิดเห็นที่ 60   หวานลืมวัยเลยครับ...พี่ม่วง จากคุณ : tiger's nest เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 20:43:46

ความคิดเห็นที่ 61   ตามมาอ่านกลอนพร้อมๆกับชมดอกไม้สวยๆคร้าบผม ^_^ จากคุณ : นมขาวเย็น เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 23:11:09

ความคิดเห็นที่ 62   .     . จากคุณ : P.S. i love you เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 23:19:46

ความคิดเห็นที่ 63   อ่านแล้วเคลิ้มไปเลยนะครับเนี่ย... จากคุณ : Chef Oliver เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 00:13:43

ความคิดเห็นที่ 64   กลอนเพราะมากครับ  ดอกไม้ก็สวยทุกดอก  ขอบคุณมากครับ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 00:44:01

ความคิดเห็นที่ 65   มาดูลุงๆปร้าๆจีบกัน ทำเอาเด็กๆอย่างเราอายไปเลยวุ๊ยยยยยยยย จากคุณ : จูลายกะปลายฟ้า (July 15th) เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 01:08:33

ความคิดเห็นที่ 66   กระทู้วันวานยังหวายอยู่ จากคุณ : ZhuZhuJoopJoop เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 07:59:59

ความคิดเห็นที่ 67   มาดมกลิ่มดอกไม้หอมๆ จ้า จากคุณ : ยูโด เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 08:06:01

ความคิดเห็นที่ 68   หวานจังอ่ะพี่ม่วง ^^ จากคุณ : คืนไร้ดาวพราวแสงจันทร์ เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 09:17:52

ความคิดเห็นที่ 69    คุณเอ จ๊ากก....เปลี่ยนจากดอกอุตพิด เป็นดอกหน้าวัวไม่ได้เหรอ  น้าจักรยาน อิอิ อายเหมือนกันนะเนี่ย  tiger's nest  ลืมวัยที่ไหนครับ ผมเพิ่งแตกเนื้อหนุ่มเอง  คุณวิน ยินดีครับ  น้องแชมป์ ขอความหมายของรูปหน่อยครับ ใครจะแต่งงานเหรอ  ท่านเชฟ แวะไปชมทู้ของท่านแล้วนะครับ อิอิ  เล็กทาโร่ ยินดีครับ  คุณบอล ป๋มก้ออิจฉา วัยรุ่น อย่างคุณบอลเหมือนกันนะ หวานซะขนาดนั้น อิอิ  น้องจุ๊บ ยินดีครับ  ยูโด ขอบคุณครับ  น้องวิ อิอิ หวานจนเลี่ยนเลยปะครับ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 10:21:22

ความคิดเห็นที่ 70   .... กลอนแปดริ้วพริ้วไหวให้ใจหวั่น ลุงม่วงนั้นหลงรักใครที่ใหนหรือ ยังฝังใจในความหลังครั้งจูงมือ ประคองถือดอกไม้ไหว้พระกัน บางปะกงเป็นพยานความหวานชื่น อยากย้อนคืนกลับมาหาคู่ขวัญ วาเลนไทน์ใจเหงาเศร้าชีวัน มีเเค่ฝันว่าวันนี้ยังมีเธอ...//   มาเป็นกำลังใจให้ ลุงม่วง  ด้วยครับ จากคุณ : Red Fox เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 10:45:57

ความคิดเห็นที่ 71   มีความรัก รึ ปล่าวครับ จากคุณ : tummeng_in เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 12:44:17

ความคิดเห็นที่ 72   อิอิ น้าเรด กลอนเพราะจัง ภาพประกอบก็สวย เยี่ยมเลยครับ //tummeng_in  กำลังมีครับความรัก อิอิ รักคนเข้ามาดูนี่แหละ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 13:23:06

ความคิดเห็นที่ 73    กระทู้หวานนนนนนนนนนนนนน ... มดจะขึ้นไหมคะเนี้ย   จากคุณ : ยายปุก เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 14:05:08

ความคิดเห็นที่ 74    หวัดดีครับคุณหวาน ขอบคุณที่มาดูคนบร้าเพ้อเจ้อครับ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 15:31:28

ความคิดเห็นที่ 75   กำลังชงกาแฟกิน ...เจอกลอนพี่เอกกี้เข้าไป กาแฟดำเพรียวๆของผม ..ก็ยังหวานได้อีก จากคุณ : lawyerhang เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 17:28:00

ความคิดเห็นที่ 76    อิอิ....ชมหรือปล่าวนี่ คุณเก่ง อายจัง ทีหลังไม่เล่นแระ อิอิ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 17:34:34

ความคิดเห็นที่ 77   /moonstar เข้ามาดู เข้ามาอ่าน อะไรหวานๆ ด้วยคนครับ ลุงเอก จากคุณ : กระต่าย ใน เงาจันทร์ (coopers2006) เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 53 16:17:21

ความคิดเห็นที่ 78   /moonstar เข้ามาดู เข้ามาอ่าน อะไรหวานๆ ด้วยคนครับ ลุงเอก จากคุณ : กระต่าย ใน เงาจันทร์ (coopers2006) เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 53 16:17:33

ความคิดเห็นที่ 79   /moonstar เข้ามาดู เข้ามาอ่าน อะไรหวานๆ ด้วยคนครับ ลุงเอก จากคุณ : กระต่าย ใน เงาจันทร์ (coopers2006) เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 53 16:17:54

ความคิดเห็นที่ 80   ขอบคุณต่ายน้อยครับ ที่เข้ามาชม จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 53 17:19:12

ความคิดเห็นที่ 81   . จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:37:09

ความคิดเห็นที่ 82   คำขวัญประจำจังหวัด" แม่น้ำบางปะกงแหล่งชีวิต   พระศักดิ์สิทธิ์หลวงพ่อโสธร   พระยาศรีสุนทรปราชญ์ภาษาไทย   อ่างฤๅไนป่าสมบูรณ์ " ฉะเชิงเทรา หรือ แปดริ้ว เป็นจังหวัดในภาคกลางมีประวัติปรากฏมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาในแผ่นดินสมเด็จ พระบรมไตรโลกนาถ ประชาชนส่วนใหญ่ตั้งถิ่นฐานบ้านเรือนอยู่ริมแม่น้ำบางปะกงและลำคลองทั่วไปโดยมี "หลวงพ่อโสธร" เป็นศูนย์รวมศรัทธาของชาวแปดริ้ว           ในอดีตฉะเชิงเทรามีฐานะเป็นเมืองจัตวาอยู่ในสังกัดกระทรวงกลาโหมต่อมาได้ขึ้นอยู่ในสังกัดกรมมหาดไทย และคงอยู่เช่นนั้นเรื่อยมาตั้งแต่รัชกาลที่ 1 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ จนกระทั่งรัชกาลที่ 5 เมื่อทรงเปลี่ยนแปลงระบบการ ปกครองแผ่นดินใหม่     เมืองฉะเชิงเทรามีฐานะเป็นเมือง ๆหนึ่งในมณฑลปราจีนบุรี และในปี พ.ศ. 2459 จึงได้เปลี่ยนจากเมืองเป็น จังหวัด เรียกว่า "จังหวัดฉะเชิงเทรา" คำว่า "ฉะเชิงเทรา" เป็นภาษาเขมร แปลว่า คลองลึก     สำหรับชื่อเมืองมีการสัณนิษฐานหลายอย่างบ้างก็ว่าเคยเป็นเมืองหนึ่งที่อยู่ในอำนาจการปกครองของขอมมาก่อน ในสมัยอิทธิพลของอาณาจักรลพบุรี(ขอม) เมืองฉะเชิงเทราตั้งอยู่สองฝั่งแม่น้ำบางปะกง เป็นไปได้ว่าชาวเมืองสมัยโบราณอาจจะเรียกชื่อแม่น้ำบางปะกงว่าคลองลึกหรือคลองใหญ่ ตามลักษณะที่มองเห็น แต่ด้วยอิทธิพลเขมรจึงได้เรียกชื่อแม่น้ำ เป็นภาษาเขมรว่า "สตึงเตรง หรือ ฉทรึงเทรา" ซึ่งแปลว่า คลองลึก นั่นเอง ครั้นเรียกกันไปนาน ๆ เสียงเลยเพี้ยนกลายเป็น "ฉะเชิงเทรา" แต่ก็มีความเห็นอื่นที่แตกต่างออกไปว่าชื่อ "ฉะเชิงเทรา" น่าจะเพี้ยนมาจาก "แสงเชรา" หรือ "แซงเซา" หรือ "แสงเซา" อันเป็นชื่อเมืองที่สมเด็จพระบรมราชาธิราช เสด็จไปตีได้ตามที่พระราชพงศาวดาร ฉบับหลวงประเสริฐกล่าวไว้มากกว่า   ส่วนความเป็นมาของชื่อ “แปดริ้ว” ก็มีตำนานเล่าขานกันมาหลายกระแสไม่แพ้กันบ้างก็ว่าเมืองนี้แต่ไหนแต่ไรมา เป็นเมืองอู่ข้าวอู่น้ำ ในลำน้ำอุดมสมบูรณ์ไปด้วยสัตว์น้ำนานาชนิด โดยเฉพาะปลาช่อนซึ่งเป็นปลาน้ำจืดรสดีนั้น มีชุกชุม และขนาดใหญ่กว่าในท้องถิ่นอื่นๆ จนเมื่อนำมาแล่เนื้อทำปลาตากแห้ง จะแล่เพียงสี่ริ้วหรือห้าริ้วตามปกติไม่ได้ ต้องแล่ออกถึง “แปดริ้ว” เมืองนี้จึงได้ชื่อว่า “แปดริ้ว” ตามขนาดใหญ่โตของปลาช่อนซึ่งเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเมือง นอกจากเรื่องปากท้องซึ่งเป็นเรื่องใหญ่และมีอิทธิพลต่อความคิดของชาวบ้านอย่างมากแล้ว นิทานพื้นบ้าน ซึ่งมีเนื้อเรื่อง ค่อนข้างผาดโผนก็มีส่วนสร้างความเชื่อถือในเรื่องของชื่อเมืองได้เหมือนกัน คนในท้องถิ่นพนมสารคามเล่าถึงเรื่อง “พระรถ-เมรี” ซึ่งเป็นนิทานเรื่องหนึ่งว่า นางยักษ์ได้ฆ่านางสิบสองแล้วลากศพไปยังท่าน้ำ ในบริเวณที่เป็นคลอง“ท่าลาด” แล้วชำแหละศพออกเป็นริ้วๆ รวมแปดริ้ว แล้วทิ้งลอยไปตามลำน้ำท่าลาด ริ้วเนื้อริ้วหนังของนางสิบสองลอยออกมายัง แม่น้ำบางปะกงไปจนถึงฉะเชิงเทรา เมืองนี้จึงได้ชื่อว่า “แปดริ้ว” ฉะเชิงเทรามีเนื้อที่กว่า 5,000 ตารางกิโลเมตรหรือกว่า 3 ล้านไร่ กว้างใหญ่กว่าเมืองอื่นใดในแผ่นดินภาคตะวันออก ของไทยนอกจากจันทบุรี อาณาเขตของจังหวัดแผ่ไปจนจรดนครนายกและปราจีนบุรีทางทิศเหนือ ชลบุรี และจันทบุรีทาง ทิศใต้ ปราจีนบุรีทางทิศตะวันออก และกรุงเทพมหานคร สมุทรปราการ และปทุมธานีทางทิศตะวันตก พื้นที่ทั่วไปของฉะเชิงเทราเป็นที่ราบลุ่ม เว้นแต่เพียงบางส่วนที่เป็นที่ราบลูกฟูก ที่ดอนและภูเขาเตี้ยๆ พื้นที่ราบนั้นสมบูรณ์เหมาะแก่การเพาะปลูก ส่วนบริเวณเทือกเขาปกคลุมด้วยป่าไม้อันอุดมไปด้วยไม้มีค่า และสัตว์ป่าหายาก ทั้งยังเป็นแหล่งต้นน้ำลำธาร แม่น้ำบางปะกง เส้นเลือดใหญ่ของฉะเชิงเทราก็ถือกำเนิดจากเทือกเขาเหล่านี้ แล้วไหลลงสู่เบื้องล่าง เพื่อหล่อเลี้ยงให้ความสมบูรณ์กับผืนดินก่อนลงสู่ทะเลที่อ่าวไทย สายน้ำบางปะกงอันคดเคี้ยวแบ่งพื้นดินออกเป็นสองส่วน ฟากหนึ่งคือความเป็นเมืองอันทันสมัย อาคาร บ้านเรือน และโรงงาน กำลังผุดขึ้นตามความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและอุตสาหกรรม ส่วนอีกฟากหนึ่งเขียวชอุ่มไปด้วยป่า และพื้นที่เกษตรอันดารดาษด้วยนากุ้ง สวนผลไม้และนาข้าวออกรวงสีทองอร่าม ตลอดสองฝั่งน้ำ ป่าจาก อันเป็นพืชดั้งเดิม คู่ลำน้ำบางปะกงยังคงหนาทึบ ใบสีเขียวเข้มเอนลู่ไหวไปมาเสียดสีกันยามต้องสายลม ฉะเชิงเทราเป็นเมืองใกล้ทะเล มีส่วนที่ติดกับชายฝั่งยาวถึง 12 กิโลเมตรที่อำเภอบางปะกง ตลอดแนวชายฝั่ง คือป่าชาย เลนที่ยังคงสภาพสมบูรณ์ พื้นที่ติดทะเลทำให้เมืองนี้ได้รับอิทธิพลจากลมบกและลมทะเลอย่างเต็มที่ และด้วยลมมรสุม ตะวันออกเฉียงเหนือและตะวันตกเฉียงใต้ ฉะเชิงเทราจึงชุ่มชื้นด้วยฝนที่ตกต้องตามฤดูกาล อันนำพาพืชพันธุ์ธัญญาหาร ให้ผลิดอกออกผลสะพรั่งตลอดปี ::สัญลักษณ์:: ตราประจำจังหวัด คือ ภาพโบสถ์วัดโสธรวรารามวรวิหารหมายถึงที่ประดิษฐานพระพุทธโสธร  ซึ่งเป็นพระพุทธรูปสำคัญ ของชาวเมือง ตำนานเล่าว่าเป็นพระพุทธรูปปาฏิหารย์ ลอยทวนน้ำมาชาวแปดริ้วจึงได้อัญเชิญขึ้นประดิษฐานที่จังหวัด ฉะเชิงเทรา ชาวเมืองเคารพนับถือเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ บันดาลให้พืชพันธุ์ธัญญาหารอุดมสมบูรณ์ สีประจำจังหวัด : สีแดงเลือดหมู       ดอกไม้ประจำจังหวัด : ดอกนนทรีป่า จุดประสงค์ ของรีวิวนี้ เพื่อนำเสนอวิถีชีวิตที่เรียบง่าย ความเป็นอยู่ สถานที่ท่องเที่ยวของจังหวัดฉะเชิงเทรา เผื่อบางทีอาจจะสะท้อนอะไรบางอย่างได้บ้าง ไม่มากก็น้อย ปล. 30กว่าภาพ ต่อไปนี้ จะทำให้คุณได้รู้จัก จังหวัดเล็กๆ ที่ชื่อว่า "แปดริ้ว" และจะทำให้คุณ"รักบ้านเกิด" แก้ไขเมื่อ 20 พ.ค. 53 16:10:58 แก้ไขเมื่อ 20 พ.ค. 53 15:27:17 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 53 12:59:25 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 53 11:50:40 จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 11:39:11

ความคิดเห็นที่ 83   ลำน้ำบางปะกงมีต้นกำเนิดจากทิวเขาสันกำแพงบนที่ราบสูงโคราช ไหลผ่านจังหวัดปราจีนบุรี (เรียกว่าแม่น้ำปราจีนบุรี) ผ่านอำเภอบางน้ำเปรี้ยว (เรียกว่าแม่น้ำแปดริ้ว) ผ่านอำเภอบางคล้า อำเภอเมืองฉะเชิงเทรา และออกสู่อ่าวไทยที่อำเภอบางปะกง ระยะทาง 230 กิโลเมตร ชีวิตริมสายแม่น้ำแถบเมืองแปดริ้วอาจจะแตกต่าง กับหลาย ๆสายที่เราผ่านมา นอกจากวัดวาอารามที่อยู่สองฝั่งแม่น้ำ เรือนแพ ทรงไทยที่ยังพอมีหลงเหลือให้เห็น เรือนร้านค้าริมน้ำ บ้านแบบไทยโบราณแล้วยังมีโรงงานอุตสาหกรรมผุดขึ้นเป็นระยะ สลับกับป่าจากทึบรายเรียงเป็นแนวขนานกับฝั่งน้ำ  แม่น้ำบางประกงยังแตกออกไปเป็นคลองเล็กคลองน้อย ที่ใหญ่ที่สุดเป็นคลองประเวศบุรีรัมย์ ที่หล่อเลี้ยงพืชผลการเกษตร โดยเฉพาะนาข้าว ถ้าใครได้ผ่านเส้นทางสายนี้ในฤดูกาลทำนาล่ะก็ จะเห็นทุ่งข้าวออกรวงสีทองอร่ามตลอดสองฝั่งน้ำ แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 53 12:15:01 จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 11:40:32

ความคิดเห็นที่ 84   การเดินทางไปมาหาสู่กัน ในยุคสมัยก่อนที่ยังไม่มีถนนตัดผ่าน จะอาศัยเรือเป็นพาหนะ อาชีพหลักนอกจากค้าขายกันทางน้ำแล้ว ยังมีการทำประมง จับสัตว์น้ำ ทำนา ทำสวนทำไร่ ซึ่งทั้งหมดที่กล่าวมานั้น ต้องอาศัย แม่น้ำบางปะกง ทั้งสิ้น แม่น้ำบางปะกง จึงเป็นสายเลือดเส้นใหญ่ หล่อเลี้ยงผู้คนชาว แปดริ้ว มานานแสนนาน จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 12:31:29

ความคิดเห็นที่ 85   วัดโสธรวรารามวรวิหาร เป็นวัดคู่บ้านคู่เมืองของจังหวัดฉะเชิงเทรามาช้านาน ประวัติโดยย่อ ในยุคสมัยกรุงศรีอยุธยา ตอนปลาย มีพระพุทธรูปลอยน้ำมา3องค์ที่แม่น้ำบางปะกง พอมาถึงบริเวณสถานที่ แห่งหนึ่ง ซึ่งเรียกชื่อว่าอะไรก็ไม่เป็นที่ประจักษ์ ก็มีชาวบ้านเห็นพระพุทธรูปลอยน้ำมาทั้ง 3 องค์ เกิดเอะอะโวยวายขึ้นแล้วช่วยกันอัญเชิญขึ้นมาบนฝั่ง  โดยการเอาเรือออกไป อัญเชิญ ช่วยกันยกขึ้นเรือ แต่ก็ไม่สำเร็จ เพราะยกขึ้นมาไม่ไหว จึงเปลี่ยนวิธีการเป็นเอาเชือกเส้นใหญ่ไปคล้ององค์พระทั้ง3องค์อย่างแน่นหนา แล้วให้ชาว บ้านที่มีอยู่ ชักลากดึง จะเอาขึ้นมาบนฝั่งน้ำ ทำอย่างไรก็ไม่สำเร็จเพราะแรงชาวบ้านที่มีอยู่เป็นจำนวนมากมายนั้น ไม่อาจจะฉุดดึงรั้งเอาองค์พระทั้ง3องค์ที่ลอยปริ่มๆน้ำอยู่ขึ้นมาได้ไม่สำเร็จ ทำให้เชือกขาด รั้งเอาไว้ไม่อยู่ ประกอบกับ กระแสน้ำไหลเชี่ยว  ทำให้พระพุทธรูปทั้ง3องค์จมหายลับสายตาไป ท่ามกลางความเสียดายของผู้คนที่มีอยู่ ซึ่งเห็นเหตุการณ์อย่างชัดเจน พากันยกมือไหว้ท่วมศีรษะ บางคนก็พูดว่าไม่มีบุญเพียงพอที่จะ อัญเชิญพระพุทธรูปทั้ง3องค์ขึ้นมาได้ ผู้คนในสมัยนั้นโจษขานกันไปต่างๆนานา พากันคิดว่าอย่างนั้น คิดว่าอย่างนี้ จนบางทีก็เลยเถิดไปไหนต่อไหน บ้างก็ว่า เทวดาฟ้าดินไม่โปรด หลวงพ่อก็ไม่ยอมมาประดิษฐานอยู่บนฝั่งน้ำ หากอัญเชิญขึ้นมาได้แล้ว ก็จะอัญเชิญไปประดิษฐานที่วัดทันที เรื่องราวการโจษขานกันไปมากมายนี้ เลยทำให้ชาวบ้านพากันเรียกสถานที่ ที่พระพุทธรูปทั้ง 3 องค์ มาสำแดงปาฏิหาริย์ ลอยวนเวียนไปมาว่า “สามพระทวน”เรียกกันเรื่อยไปนานเข้าก็เพี้ยนกลายเป็น “สัมปทวน” กันไปในที่สุด   จากนั้นต่อมาพระพุทธรูปทั้ง3องค์ที่ลอยน้ำมาในแม่น้ำบางปะกง ล่องลอยกันไปเรื่อยๆ องค์หนึ่งลอยไปทางบางพลี ไปผุดขึ้นที่ลำคลองวัดบางพลี ชาวบ้านอัญเชิญขึ้นมาประดิษฐานเอาไว้ที่วัดบางพลีได้โดยง่าย ซึ่งอาจจะเป็นเพราะพระพุทธรูปองค์นี้ท่านต้องการจะประดิษฐานอยู่ ณ ที่ตรงนี้ก็ได้     อีกองค์หนึ่งลอยออกไปที่บริเวณบ้านแหลมสมุทรสงคราม ชาวบ้านตีอวนได้องค์พระขึ้นมาแล้วอัญเชิญไปประดิษฐาน ที่วัดบ้านแหลม หรือในปัจจุบันคือวัดเพชรสมุทรวรวิหาร       อีกองค์หนึ่งผุดขึ้นมาที่หน้าวัดเสาธงทอนหรือ “วัดโสธร”ที่แม่น้ำบางปะกงชาวบ้านช่วยกันฉุดลากขึ้นมาด้วยเชือก อีกเช่นเดียวกัน แต่ก็ไม่สำเร็จไม่อาจจะอัญเชิญขึ้นมาบนบกได้ มีผู้เสนอให้ไปเชิญอาจารย์ผู้ที่มีความรู้ ทางด้านเวทมนต์คาถามา เพื่อทำพิธีอัญเชิญพระพุทธรูปองค์นี้ขึ้นมาจากกระแสน้ำให้ได้ซึ่งก็เป็นผลสำเร็จ เมื่ออาจารย์ผู้ทรงวิทยาคุณท่านนั้นมาตั้งศาล เพียงตา ตามโบราณพิธีแล้ว เอาสายสิญจน์ไปคล้องเอาไว้ที่พระหัตถ์ ตอนนี้เองปรากฏว่าอัญเชิญเอาขึ้นมาบนฝั่งน้ำริมตลิ่งของวัดเสาธงทอนได้อย่างง่ายดายมาก แต่เมื่อเอาเชือกเส้นใหญ่ไปคล้องผูกมัดองค์ท่านแล้วดึงเข้ามาไม่เป็นผลอะไรเลย นับว่าเป็นสิ่งที่แปลกประหลาดของผู้ที่พบเห็นเป็นอันมาก เมื่อนำพระพุทธรูปที่ลอยน้ำขึ้นมาได้ ชาวบ้านก็อัญเชิญเข้าไปประดิษฐานเอาไว้ในพระอุโบสถทันทีรวมกับพระพุทธรูป องค์อื่นๆที่มีอยู่ พระพุทธรูปองค์นี้ปรากฏว่าเป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัยลงรักปิดทองเอาไว้ ผู้เชี่ยวชาญระบุว่าเป็นลักษณะ ของพระพุทธรูปศิลปะล้านช้าง คือศิลปะของเวียงจันทร์ ซึ่งมีการสร้างพระพุทธรูปลักษณะเช่นนี้กันทั่วไปที่ล้านช้าง และหลวงพระบางและเมืองอื่นๆที่ภูมิภาคแถบนี้ ดูได้จากพระพุทธรูปลักษณะเดียวกันที่เวียงจันทร์ และหลวงพระบาง ตลอดจนอินโดจีน รวมทั้งทางภูมิภาคของภาคตะวันออกเฉียงเหนือหรือภาคอีสาน ชาวบ้านเลยพากันถือ เป็นเรื่องสำคัญมากที่ได้ พระพุทธรูปองค์สำคัญนี้มา และพากันมากราบไหว้กันอย่างมากมาย   ในครั้งกระโน้นเล่าลือกันไปทุกสารทิศทีเดียวพากันเรียกท่านว่า"หลวงพ่อโสธร”ตามชื่อวัดที่เปลี่ยนมาจาก“เสาธงทอน” แล้วก็เป็น “หลวงพ่อโสธร”มาตราบกระทั่ง ปัจจุบัน. “หลวงพ่อโสธร” หน้าตักกว้าง 1.65 เมตร สูง1.48 เมตร  ผู้รู้เล่าว่าองค์จริงของหลวงพ่อพุทธโสธรนั้นเป็นพระพุทธรูปทองสัมฤทธิ์ที่องค์เล็กกว่าที่เห็นกันอยู่ แต่เนื่องจาก หลวงพ่อโสธรเป็นพระพุทธรูปที่มีรูปลักษณ์งดงามมาก มีผู้เกรงว่าจะเป็นอันตรายอาจจะมีผู้ใจบาปมากระทำมิดีมิร้ายได้ จึงจัดการสร้างพระพุทธรูปปูนปั้นขึ้นใหม่แล้วเอาองค์จริงของหลวงพ่อโสธรประดิษฐานไว้ข้างในไม่ให้ใครเห็นจนบัดนี้. แก้ไขเมื่อ 20 พ.ค. 53 16:23:52 จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 12:47:46

ความคิดเห็นที่ 86   สถานที่วัดโสธรตั้งอยู่เดิมภายแรกนั้น ทางบกเป็นป่า มีหมู่บ้านคนน้อยมาก การคมนาคมไม่ค่อยสะดวก เมื่อหลวงพ่อโสธรมาประดิษฐานอยู่ที่วัดโสธรแล้ว ประชาชนชาวเรือนับถือว่า ถ้าได้บอกขอต่อหลวงพ่อโสธรแล้ว สินค้าก็ซื้อง่ายขายคล่องเป็นเทน้ำเทท่า เรือแพที่ผ่านไปมาในแม่น้ำพอถึงที่ตรงกับโบสถ์หลวงพ่อโสธรแล้ว ผู้ที่นิยมนับถือและเห็นความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อโสธร ก็วักเอาน้ำในแม่น้ำซึ่งนับถือว่าเป็นน้ำมนต์หลวงพ่อดื่มบ้าง ลูบศีรษะบ้าง ล้างหน้าประพรมเรือสินค้าในเรือ ดังได้เห็นกันอยู่ทุกวันนี้ ครั้นต่อมาการคมนาคมทางบกสะดวกขึ้น จึงมีผู้คนไปนมัสการหลวงพ่อกันมากขึ้น ผู้ใดเจ็บป่วยก็มาขอความคุ้มครองจากหลวงพ่อโสธร และก็ได้รับสมความปรารถนาเป็นส่วนมาก กิติศัพท์ความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อโสธรได้แผ่ไพศาลไปในถิ่นต่าง ๆ แก้ไขเมื่อ 20 พ.ค. 53 16:26:05 จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 12:54:07

ความคิดเห็นที่ 87   ปัจจุบันทางวัดได้สร้างพระอุโบสถหลังใหม่ขึ้นมา ซึ่งมีความสวยงาม ยิ่งใหญ่อลังการ ผู้คนแวะเวียนมาสักการะบูชา ไม่ขาดสาย ด้วยความศรัทธาที่มีอยู่อย่างเต็มเปี่ยม จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 13:06:21

ความคิดเห็นที่ 88   ส่วนใหญ่ ผู้คนจะมาแก้บนด้วยไข่ต้มเป็นหลัก รองลงมาจะเป็นการแก้บนด้วยละครรำ ซึ่งจะมีรับจ้างภายในบริเวณวัด เห็นนางรำเหล่านั้น จะรำอ่อนช้อย สวยงาม ยิ้มแย้ม แต่ภายในใจ ไม่รู้กำลังคิดอะไรอยู่ อาจจะแบกภาระอันใหญ่หลวงไว้ก็เป็นได้ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 13:16:58

ความคิดเห็นที่ 89   แม้จะมีปัญหาเรื่องตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดโสธร จนเป็นข่าวใหญ่โต อยู่บ้าง แต่พลังแห่งศรัทธาของผู้คน ที่มีต่อองค์หลวงพ่อ มิได้ถอยน้อยลงเลย จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 13:56:51

ความคิดเห็นที่ 90   การเกิดแก่เจ็บตาย เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงมิได้ บางครั้งนั่งคิดทบทวน คนเราจะแย่งชิงอำนาจกันไปทำไม จะโลภมากกันไปเพื่ออะไร ตายไปแล้วก็เหลือแต่เพียงเฒ่าธุรี คนที่ทำดีไว้มากหน่อย ผู้คนก็สรรเสริญ กราบไหว้  หลังจากพ่อเสียชีวิตไปได้ปีกว่าๆ ทุกย่างก้าวชีวิต มันชั่งเหว่ว้า แต่ก็แฝงไว้ด้วยความเข้มแข็ง พร้อมจะค่อยๆพยุงครอบครัวไปอย่างช้าๆ แต่มั่นคง เพื่อให้ถึงฝั่ง แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 53 14:25:57 จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 14:17:00

ความคิดเห็นที่ 91   ลูกน้อยที่ลืมตามาดูโลก สวนทางกับการจากไปของพ่อ ผมจะสอนให้เค้า "รักบ้านเกิด" จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 14:38:19

ความคิดเห็นที่ 92   บ้านไม้เก่าๆริมแม่น้ำบางปะกง สภาพอาจจะดูทรุดโทรม แต่แฝงไว้ด้วยคำว่า "วิถีชีวิต" จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 14:43:21

ความคิดเห็นที่ 93   จังหวัดฉะเชิงเทรา ยังหลงเหลือสภาพบ้านไม้เก่าๆ ให้เห็นได้โดยทั่ว ทั้งในอำเภอเมือง และต่างอำเภอ เป็นสเน่ห์ดึงดูดใจนักท่องเที่ยวได้เป็นอย่างดี จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 14:50:02

ความคิดเห็นที่ 94   "คนเราเลือกเกิดไม่ได้" ประโยคนี้ยังใช้ได้ดีทุกยุค ทุกสมัย คนรวย มีบ้านใหญ่โต มีคนรับใช้มากมาย คนจน แม้แต่ที่ซุกหัวนอนยังไม่มี แปดริ้ว ก็ยังพบเห็นสิ่งเหล่านี้ได้อยู่ทั่วไป ภาพของคนไม่มีที่อยู่อาศัย ไม่มีครอบครัว ไม่มีบ้าน ต้องอาศัยตามสวนสาธารณะ เป็นที่หลับนอน จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 15:01:21

ความคิดเห็นที่ 95   แต่ไม่ว่าจะยากดีมีจนอย่างไร ทุกคนรัก และเทริดทูลในสิ่งเดียวกัน "พ่อหลวง" จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 15:05:17

ความคิดเห็นที่ 96   อนุเสาวรีย์พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) ตั้งอยู่ถนนศรีโสธรตัดใหม่ เยื้องๆกับวัดโสธร จะขอกล่าวประวัติของท่านดังนี้ พระยาศรีสุนทรโวหาร เกิดเมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม 2365  ณ บ้านริมคลองโสธร อำเภอเมืองฉะเชิงเทรา จังหวัดฉะเชิงเทรา ตรงกับวันแรม 2 ค่ำ เดือน 8 ปี มะเมีย บิดาชื่อนายทองดี มารดาชื่อนางบัง เป็นบุตรคนที่ 6  ท่านได้รับสมญาว่าเป็นศาลฎีกาภาษาไทย เป็นผู้แต่งตำราเรียนชุดแรกของไทย เรียกว่า "แบบเรียนหลวง" ใช้สอนในโรงเรียนพระตำหนักสวนกุหลาบ และหนังสือกวีนิพนธ์ที่มีคุณค่าอีกหลายเรื่อง งานชิ้นสำคัญชิ้นหนึ่ง คือท่านได้รับแต่งตั้งให้เป็น แม่กองตรวจโคลงบรรยายประกอบรูปภาพเรื่อง "รามเกียรติ์" การศึกษา เมื่ออายุได้ประมาณ 6-7 ปี ได้เรียนหนังสือไทยกับหลวงบรรเทาทุกข์ราษฎร์ กรมการเมืองฉะเชิงเทรา ซึ่งเป็นพี่ชายใหญ่ของท่าน ในขณะที่หลวงบรรเทาทุกข์ราษฎร อุปสมบทเป็นภิกษุอยู่ที่วัดโสธรวรารามวรวิหาร เมื่ออายุ 13 ปี ท่านได้เข้าไปศึกษาต่อในพระนคร อยู่กับสามเณรน้าชาย ชื่อทัด ณ วัดสระเกศวรวิหาร อายุ 14 ปี บรรพชาเป็นสามเณรเรียนหนังสือไทยกับพระกรรมวาจาจารย์ (จัน) เรียนหนังสือขอมกับพระครุวิหารกิจจานุการ (กรรมวาจาจีน) ศึกษาพระธรรมวินัยจากสำนักต่าง ๆ ท่านได้บวชเป็นสามเณรอยู่ 8 ปี จนเมื่ออายุได้ 21 ปี ได้อุปสมบทที่วัดสระเกศวรวิหาร ท่านแตกฉานทั้ง ภาษาไทย ภาษาขอม ภาษาบาลี ภาษาสันสกฤต รู้การแต่งคำประพันธ์ฉันทลักษณ์เป็นอย่างดี เมื่ออายุ 24 ปี ได้เข้าแปลปริยัติธรรมในที่ประชุมพระราชาคณะ ณ วัดราษฎร์บูรณะ และได้เป็นเปรียญ 5 ประโยค ด้วยระยะเวลานั้น วัดสระเกศวรวิหารขาดพระมหาเปรียญเป็นเวลานับสิบปี พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงโสมนัสยินดี ทรงเฉลิมพระราชศรัทธาโปรดเกล้าฯ ให้ และบูรณะปฏิสังขรณ์วัดใหม่ รื้อกุฏิเก่าฝาไม้ไผ่ออกสร้างกุฏิตึกเป็นเสนาสนะงดงาม ตลอดทั้งก่อสร้างสถาปนาภูเขาทองด้วยนับเป็นเกียรติยศอย่างสูง ด้วยความอุตสาหะพากเพียรใฝ่รู้ของท่าน จึงได้ขอศึกษาพระปริยัติธรรมในสำนักของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ในพรรษาที่ 6 ได้เข้าแปลพระปริยัติธรรมในที่ประชุมพระราชาคณะ ณ วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม สอบได้เปรียญ 7 ประโยค พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงโปรดเกล้าฯ สถาปนาให้เป็นพระราชาคณะที่ “พระประสิทธิสุตคุณ” การทำงาน พ.ศ. 2396 ท่านลาสิกขาบท เจ้าพระยามหินทรศักดิ์ดำรงค์ (หรือเจ้าหมื่นสรรพเพชรภักดีในขณะนั้น) ได้นำท่านเข้าถวายตัวรับราชการอยู่ในกรมมหาดเล็กเวรศักดิ์ รัชกาลที่ 4 ทรงใช้สอยในเรื่องหนังสือไทย หนังสือขอมคล่องแคล่ว ตามที่พระองค์ต้องการ ไม่ว่าจะติดขัดในประการใดก็ช่วยเหลือพระองค์ได้เสมอ ท่านรับราชการ 1 ปี ก็ได้เลื่อนบรรดาศักดิ์เป็นที่ “ขุนประสิทธิ์อักษรศาสตร์” ทำงานเป็นผู้ช่วยของเจ้ากรมพระยารักษ์ ว่าที่เจ้ากรมอักษรพิมพการ ครั้นถึงในสมัยรัชกาลที่ 5 โปรดเกล้าฯ ให้เลื่อนตำแหน่งเป็น “ขุนสารประเสริฐ” ปลัดทูลฉลอง กรมพระอาลักษณ์ และเมื่อเจ้านครเชียงใหม่นำช้างเผือกมาถวาย ท่านจึงได้แต่งฉันท์กล่อมช้าง พ.ศ. 2414 ท่านได้คิดแบบสอนอ่านหนังสือไทย รวม 6 เล่ม ได้แก่ มูลบทบรรพกิจ วาหนิติ์นิกร อักษรประโยค สังโยคพิธาน พิศาลการันต์ ไวพจน์พิจารณ์ (ไวพจน์พิจารณ์แต่งในปี พ.ศ. 2425) ซึ่งเป็นที่ถูกพระราชหฤทัยของพระองค์พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเป็นอันมาก ท่านจึงได้เลื่อนยศขึ้นเป็น “พระสารประเสริฐ” ปลัดทูลฉลอง กรมพระอาลักษณ์ พ.ศ. 2415 ท่านได้เป็นครูสอนหนังสือไทย ในกรมมหาดเล็ก พ.ศ. 2416 โปรดเกล้าฯ ให้เป็นอาจารย์สอนพระราชวงศ์ที่ยังพระเยาว์ และบุตรหลานข้าราชการได้รับพระราชทานเงินเดือน เดือนละ 60 บาท ภายหลังได้คิดแบบเรียนอีกหลายเล่ม เช่น อนันตวิภาค เขมรากษรมาลา (หนังสือขอม) นิติสารสาธก ปกรนำพจนาตถ์ โคลงฉันท์หลายเรื่อง พ.ศ. 2418 ในปีนั้นเจ้ากรมพระอาลักษณ์ถึงแก่กรรม จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งขึ้นเป็น “พระศรีสุนทรโวหาร” เจ้ากรมอาลักษณ์ ถือศักดินา 3,000 ไร่ พ.ศ. 2422 เมื่อมีการปฏิสังขรณ์วัดพระศรีรัตนศาสดารามท่านได้มีส่วนในการแต่งโคลงรามเกียรติ์เพื่อจารึกที่ระเบียงรอบพระอุโบสถ และท่านยังเป็นแม่กองตรวจโคลงรามเกียรติ์ที่ข้าราชการแต่งทูลเกล้าฯ ถวายอีกด้วย ผลงานและความชอบในครั้งนั้น ท่านได้เลื่อนบรรดาศักดิ์เป็น"พระยาศรีสุนทรโวหาร ญานปรีชามาตย์บรมนาคนิตยภักดีพิริยะ พาหะ" ถือศักดินา 3,000 ไร่ และได้รับพระราชทานเบี้ยหวัดปีละ 4 ชั่ง พ.ศ. 2425 ได้รับความไว้วางพระราชหฤทัยจากพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ให้เป็นองคมนตรีเป็นที่ปรึกษาราชการแผ่นดิน และทำหน้าที่เป็นเลขานุการสภาที่ปรึกษาราชการแผ่นดิน และองคมนตรีสภาอีกด้วย และให้มีการปฏิรูปการศึกษา โดยตั้งโรงเรียนหลวงแห่งแรก ในพระบรมมหาราชวัง เมื่อ พ.ศ. 2414 โดยมีพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) เป็นอาจารย์ใหญ่คนแรก    ต่อมาพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้ทรงพระกรุณาโปรเกล้าฯ ให้เป็นพระอาจารย์ถวายอักษร สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ และสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจ้าฟ้ามหาวชิราวุธ สยามมกุฏราชกุมาร พ.ศ. 2432 ท่านได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ทุติยจุลจอมเกล้า และได้รับพระราชทานพานหมากคนโททอง กระโถนทอง เป็นเครื่องยศ บั้นปลายชีวิต พ.ศ. 2434 ท่านได้ป่วย ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานหมอหลวงรักษา และให้พาหมอเชลยศักดิ์มารักษาด้วย แต่อาการไม่ดีขึ้น ดังนั้นในวันที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2434 ท่านได้ถึงแก่อนิจกรรมรวมอายุได้ 69 ปี แก้ไขเมื่อ 20 พ.ค. 53 16:38:51 จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 15:34:16

ความคิดเห็นที่ 97   พุทธสมาคม จังหวัดฉะเชิงเทรา ตั้งอยู่ที่ 118 ถนนมรุพงษ์ ตำบลหน้าเมือง อำเภอเมือง ในอดีตเป็นที่ตั้งของศาลมณฑลปราจีน พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล และพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุยเดชมหาราช ขณะทรงเป็นสมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอฯ ได้เสด็จประทับเป็นองค์ประธานคณะผู้พิพากษา เมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ.2489 ปัจจุบันใช้เป็นอาคารพุทธสมาคมฉะเชิงเทรา กรมศิลปากรประกาศขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานแห่งชาติ เมื่อวันที่ 18 ธันวาคม พ.ศ.2539 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 53 16:09:06 จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 15:44:43

ความคิดเห็นที่ 98   ในอดีตที่แห่งนี้ เคยเป็นศาลากลางจังหวัดหลังเก่า สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2446 ครั้งหนึ่งเคยถูกไฟไหม้ ต่อมาจึงบูรณะ ปรับปรุงขึ้นใหม่ แต่ยังคงสภาพ รูปทรงแบบเดิมไว้ ปัจจุบันเป็นสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ และกรมศิลปากรได้ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถาน จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 16:03:52

ความคิดเห็นที่ 99   ป้อมกำแพงเมืองฉะเชิงเทรา ตั้งอยู่บริเวณถนน เรียบแม่น้ำบางปะกง ประวัติความเป็นมามีดังนี้ ป้อมกำแพงเมืองฉะเชิงเทรา  สร้างขึ้นใน พ.ศ. 2377 ในรัชสมัยสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้กรมหลวงรักษ์รณเรศ เป็นแม่กองในการก่อสร้าง ซึ่งเป็นช่วงที่ไทยมีกรณีพิพาทกับญวน ป้อมและกำแพงเมืองนี้ได้ใช้ในการปราบปรามอั้งยี่เมืองฉะเชิงเทรา เมื่อ พ.ศ. 2391   แนวกำแพงเมืองฉะเชิงเทราก่อด้วยอิฐถือปูนวางตัวในแนวตะวันออกไปยังตะวันตก กว้างประมาณ 290 เมตร ยาวประมาณ 525 เมตร ตัวกำแพงหนาประมาณ 1 เมตร สูงประมาณ 3 เมตร ด้านหลังมีคูน้ำ มีการปรับพื้นที่บางส่วนของป้อมและกำแพงเมืองเป็นสวนสาธารณะ  กรมศิลปากรได้ขึ้นทะเบียนป้อมและกำแพงเมืองฉะเชิงเทราเป็นโบราณสถานของชาติ เมื่อวันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2497  ปัจจุบัน บริเวณหน้าป้อมกำแพงเมืองฉะเชิงเทราได้ถูกจัดให้เป็นสวนสาธารณะ เพื่อเป็นที่พักผ่อนหย่อนใจของชาวแปดริ้ว แก้ไขเมื่อ 20 พ.ค. 53 16:42:03 แก้ไขเมื่อ 20 พ.ค. 53 13:55:10 แก้ไขเมื่อ 20 พ.ค. 53 13:53:50 จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 13:52:06

ความคิดเห็นที่ 100   บริเวณกำแพงเมืองเก่ามีเนื้อที่ 19  ไร่  2  งาน   กำแพงเมืองป้อมปราการนี้  นอกจากจะเป็นเครื่องแสดงขอบเขตเมืองอย่างชัดเจน เป็นครั้งแรกของเมืองฉะเชิงเทราในยุคโบราณแล้ว  จากชัยชนะของไทยในสงครามอานามสนามยุทธ  ยังเปรียบเสมือนประจักษ์พยานในบทบาทของฉะเชิงเทรา  ในฐานะเมืองหน้าด่าน  ซึ่งทำหน้าที่ปกป้องรักษาเมืองหลวงของชาติเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์เมืองแปดริ้วอีกด้วย จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 14:15:33

ความคิดเห็นที่ 101   บนกำแพงจะมีปืนใหญ่จำนวน 5 กระบอก ซึ่งมีขนาดไม่เท่ากัน กล่าวคือ ความยาวของกระบอก 224-325 เซนติเมตร ปากกระบอกกว้าง 10-18 เซนติเมตร เรียงรายอยู่ตามช่องของกำแพงเมืองเก่า จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 14:23:42