ความคิดเห็นที่ 1 แต่ก่อนที่จะเก็บกระเป๋า ก็ต้องไปแคะกระปุกก่อนนะว่าทำงานมา 2 ปี บวกโบนัส 4 เดือน มีตังค์พอไปชุบตัวไหมหนอ..... 1 2 3 5 9 หมื่น.... หนึ่ง.สะสะ แสน ....ไม่พอทำไงดี สงสัยต้องไปกู้เพิ่มอีกซักหน่อย โดยเขียนสัญญาผูกมัดตัวเองว่าจะกลับมาใช้ตังค์คืนบุพการีอย่างแน่นอน แม่มีหมายเหตุติดท้ายสัญญาเงินกู้ว่า 1. ตั้งใจเรียน 2. ไม่ได้ให้ไปหาแฟนนะ โอเคๆๆๆ แน่นอนตั้งในเรียน หลังจากนั้นก็ไม่ต้องคิดนานว่าจาไปไหนดี 1. กระเป๋าป๊าม้า ไม่ฉีก เงินเราอยู่ได้นานๆ 2. ประเทศในฝันของใครหลายคน รวมถึงอันตัวเราด้วย จากคุณ : ปาญ่า เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 21:02:22

ความคิดเห็นที่ 2 นั่งรอชม จากคุณ : hermione_jane เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 21:10:00

ความคิดเห็นที่ 3 ิคิดได้ช้าไปหน่อย แต่ก็ยังดีที่คิดได้ จากคุณ : Persimon เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 21:10:17

ความคิดเห็นที่ 4 ขอตามมาดูคนทำตามใจและความฝันด้วย อิอิ อยากไปเมืองนอกสักปีสองปีบ้าง  แต่ภาระอีกเยอะ ได้แต่รอ ๆ ๆ จากคุณ : therapy เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 21:31:17

ความคิดเห็นที่ 5 รอชมครับ จากคุณ : puk ka bee เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 21:43:44

ความคิดเห็นที่ 6 รอติดตามค่ะ ฝันว่าจะทำแบบเหมือนกัน ^^ เป็นโรคกลัวการพูดภาษาอังกฤษกะฝรั่ง-"- จากคุณ : เที่ยวตามแม่พิมพ์ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 21:48:19

ความคิดเห็นที่ 7 วงจรชีวิตเราก็ ตื่นเช้า ทำงาน กลับบ้าน กินข้าว นอน เหมือนกันค่ะ เบื่อมากกก พอมีวันหยุดทีก็เที่ยวแหลกเลยค่ะ จากคุณ : H-bobo เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 21:52:11

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นเหมือนกันค่ะ เบื่อมาก เลยจัดไปเรียบร้อยค่ะอยู่ออสเตรเลียหนึ่งปี ใช้ชีวิตแบบบ้าๆบอๆ ทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ ประสบการณ์ใหม่ๆเพียบ ครั้งหนึ่งในชีวิตค่ะ ^^ จากคุณ : อะกิกิ๊-มิ๊มิ๊จังโมะ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 22:16:43

ความคิดเห็นที่ 9 รอติดตามด้วยคนครับ จากคุณ : ข้าวเสาไห้ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 22:18:37

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณเพื่อนสมาชิกทุกคนที่เข้ามาให้กำลังใจและเป็นเพื่อนร่วมเดินทางค่ะ ***************** และแล้วประสบการณ์ก็เริ่มสอนสั่งตั้งแต่ยังไม่ทันจะก้าวออกจากประเทศไทยเลย คือเครื่องบิน Delay ด้วยเหตุผลที่ว่า....อุปกรณ์ Entertainment เกิดความขัดข้อง ทำให้ต้องเสียเวลาไปเกือบ 2 ชั่วโมง ปัญหาอยู่ที่ว่าเราต้องต่อเครื่องภายในประเทศที่เกาะเหนือ ไปยังเกาะใต้ ซึ่งจองตั๋วไปทิ้งช่วงห่างกันไม่มากไม่น้อยเนื่องจาก พี่สาวเกรงว่าถ้าห่างกันหลายชั่วโมงน้องมันจะไม่มีไรทำ เดี๋ยวจะเครียดได้ ที่ไหนได้งานเข้าครับท่าน ร่ายยาวมาถึงตรงนี้เพื่อนๆหลายๆ คนคงพอเดาได้แล้วล่ะซี่ ว่าเราไปเรียนภาษาที่ประเทศอะไร ใบ้ด้วยภาพอีกซักรูปละกัน อิๆ จากคุณ : ปาญ่า เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 22:19:40

ความคิดเห็นที่ 11 เข้ามาติดตามครับ เริ่มเรื่องก็สนุกละ จากคุณ : boy next door เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 22:28:53

ความคิดเห็นที่ 12 ตามรับฟังประสบการณ์ด้วยคนครับ จากคุณ : net อนุชิต เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 22:34:18

ความคิดเห็นที่ 13 มาเรียนที่สวนผึ้งนั้นเอง เดี๋ยวนี้แกะเยอะจังเลยเนอะ 555 แซวเล่นจ้า จากคุณ : nongmalakor เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 22:34:33

ความคิดเห็นที่ 14 ไปนิวซีแลนด์ใช่มั้ยค่ะ ..... เราก็เคยมีประสบการณ์เดียวกับเจ้าของกระทู้ พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ทั้งที่เรียนจบป.โท อ่านได้ เขียนพอได้ แต่พูดกับฟังไม่ได้ ทำให้ต้องระเห็ดไปต่างประเทศ จากคุณ : แมวดื้อ กะ หมาซน เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 22:34:42 A:14.207.184.190 X: TicketID:214019

ความคิดเห็นที่ 15 เจ้าตัวก้อนขาวๆ กลมๆ นะ บ่อใจ่สำลีเน้อ เป็นสัตว์ สีขา รกเจ้าขาวสามารถทำหน้าเด้งได้นะคร้าาาาา ประเทศอะไรเนี่ย แกะมากมาย หน้าคนก็จะเหมือนแกะแฮะๆ พูดเล่น อ๋อ ก็ นิวซีแลนด์นะซี ต่อๆ นะคะ เครื่องดีเลย์ งานก็เข้าเราจริงๆ น่ะแหละ ก็ ตกเครื่องที่เกาะเหนือค่ะ ทำไงดีมองซ้าย มองขวา พูดกะพนักงานสายการบินไม่รู้เรื่อง พยายามบอกเค้าว่าเครื่อง Delay แต่พนักงานเค้าไม่สนใจอยู่แล้วเพราะถือว่าต่างสายการบินกัน ดังนั้นคำตอบสุดท้ายคือ ซื้อตั๋วใหม่ ราคา 3 เท่าตัว แง้ๆ ทำไงดียังไม่ทันไร กระเป๋าจะฉีกแล้ว โชคดี ไหว้พระก่อนออกจากบ้าน... ได้คนไทยสัญชาติ นิวซีแลด์ ผู้ใจดี (ที่นั่งติดกันตอนที่บินมาจากเมืองไทย) เข้ามาช่วย จนสามารถได้ราคาร้อยกว่าเหรียญ ทำให้มาถึงเมืองที่ตั้งใจจะมาฝากผีฝากไข้ได้อย่างทันการณ์ ไม่ตกรถโรงเรียนที่มารับที่สนามบิน และประหยัดเงินได้อีก สองร้อยกว่าเหรียญ (*** หากทำประกันการเดินทาง สามารถใช้ Boarding Pass และใบเสร็จ Claim ประกันได้ภายหลังค่า) ทำบุญไว้เยอะๆ นะคะ ทุกท่าน และแล้วก็มาถึง Christchurch โดยสวัสดิภาพ แทบอยากเอาแก้มแนบกับคุณลุง KFC (คนของโรงเรียน) เลยทีเดียว จากคุณ : ปาญ่า เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 22:42:11

ความคิดเห็นที่ 16 มารอชมด้วยครับ จากคุณ : tiger's nest เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 22:50:03

ความคิดเห็นที่ 17 ตลอดระยะเวลาที่ร่ำเรียน ก็ได้อาศัยอยู่กับคู่สามีภรรยาที่น่ารักมากคู่หนึ่ง ก่อนหน้านี้ก็กล้าๆ กลัวเหมือนกันเหมือนเสี่ยงดวงว่าจะหมู่หรือจ่า เพราะเพื่อนๆ ก็ขู่มาว่า "ระวังนะแก ระวังเค้าจาเอาแอ๊ปเปิ้ลม้ามาให้กินเหมือนที่ฉันโดนนะแก" โชคดีที่บ้านคุณป๊าคุณม้าชาวกีวี่ไม่ได้เลี้ยงม้า เลยรอดปาย.... วันแรกที่มาถึง โฮสต์มัมก็ทั้งกอดทั้งหอม (จริงๆ เดินทางข้ามวันข้ามคืนมา ก็คิดว่ากลิ่นไม่น่าจะหอมแล้วล่ะ...อิๆ.) และก็พาขับรถเที่ยวดูรอบๆ เมือง กลับถึงบ้านก็กินสเต็กเนื้อแกะ ได้รับการต้อนรับอย่างดี แต่...เหงาจับจิต พอเข้าห้องพักปุ๊บล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มๆ น้ำตาแทบไหล..... แต่ไม่ร้องนะคะ ในเมื่อเลือกเองแล้วต้องอดทนค่า วันที่ 2 โชคดีวันนี้มีตลาดนัด คุณป๊าเควิน (ชื่อเควินค่ะ) เลยขับรถพาไปปล่อยเที่ยวเล่นที่ตลาดนัด ก็เลยได้โอกาสเดินชมเมืองซะเลย จากคุณ : ปาญ่า เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 23:12:45

ความคิดเห็นที่ 18 น่าสนใจมากคะ เราก็อยากหาที่เรียนภาษาอังกฤษเหมือนกัน เรียนมาตั้งแต่อนุบาลยันป.ตรี  ภาษาอังกฤษยังอ่อนแออยู่เลย จากคุณ : Noochalanlan เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 23:19:59

ความคิดเห็นที่ 19 Art Centre.... ด้านในชั้นล่างจะมีของที่ระลึกจำหน่าย มี Chocolate เยอะแยะไปหมด ไม่อ้วนงานนี้แล้วจะอ้วนงานไหน ส่วนชั้นบนก็เป็น Gallery ย่อมๆ ค่ะ จากคุณ : ปาญ่า เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 23:21:54

ความคิดเห็นที่ 20 เข้ามาชมด้วย ไล่ล่าความฝันของตัวเอง จากคุณ : +G@To+ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 23:29:56

ความคิดเห็นที่ 21 ต่อไปก็สถานที่สาวน้อยสาวใหญ่อยากเข้าไปดู แต่วันธรรมดาไม่มีใครกล้าเข้าไปด้อมๆ มองๆ หรอก ก็โรงเรียนชายล้วนที่มีชื่อเสียงและมีประวัติอันยาวนานนนนนนน ตอนแรกก็เดินผ่านเห็นคุณลุงกำลังกวาดๆ เปิดประตูทิ้งไว้ ไอ้เราก็ด้อมๆ มองๆ เค้าไม่ว่าไรก็ขยับก้าวเข้าไปใกล้อีกซักนิดน่า ก้าวขาเข้าไปในประตูเล็กๆ ข้างโรงเรียน คุณลุงหันมามอง เราก็ส่งยิ้มหวาน พร้อมยกกล้องถ่ายรูปให้ดู ด้วยความเป็นคนไทยก็ค้อมหัวลงเล็กน้อยแสดงความสุภาพอ่อนหวาน คุณลุงพยักหน้าและยิ้มใจดีส่งกลับมา รีบวิ่งปรู๊ดเข้าไปชักภาพมาได้ 2-3 ภาพ ขอบอกว่าสวยมากกกกก ตื่นเต้นๆ จากคุณ : ปาญ่า เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 23:32:40

ความคิดเห็นที่ 22 มาติดตามนะครับ ^^ จากคุณ : Bangkoklife เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 23:50:36

ความคิดเห็นที่ 23 ขอเข้าเรื่องเรียนบ้างนะคะ อุตส่าห์ไปเรียนทั้งที... อย่างที่บอกคนไทยส่วนใหญ่ถึงพูดไม่ได้ แต่ไวยากรณ์และการอ่านนั้นเป็นเลิศ ทำให้ตอนที่สอบเพื่อวัดระดับเข้าชั้นเรียนนั้นได้ Level ค่อนข้างสูง ตอนอาจารย์แจ้งว่าเราอยู่ระดับไหนนั้น เราแทบไม่อยากเชื่อหูเลย รีบขออาจารย์ดูคะแนน อะ ไม่ไม่จริง ขอย้ายห้องทันที แต่อาจารย์ท่านไม่อนุญาต ขอให้ลองเรียนไปก่อน 2 สัปดาห์ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็จะเปลี่ยนห้องเรียนให้ ดังนั้นจึงต้องตั้งใจเรียนเป็นอย่างมาก ช่วงแรกกลับบ้านหลับเป็นตายทุกวัน เพราะเหมือนใช้พลังงานทั้งหมดที่มีในร่างกายบังคับประสาทหูและบีบคั้นสมองในการแปลอย่างมากกกกก ไม่สามารถกระพริบตาได้เนื่องจาก พอกระพริบตาปุ๊บสมาธิแตกซ่าน ตามครูและเพื่อนๆ ไม่ทันโดยบัดดล ไม่ได้พูดเกินเหตุนะคะ แต่เป็นเรื่องจริงเลยทีเดียว เฮ้อ... ง่วงนอนแล้วอ่ะ ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ ระหว่างที่เราไปนอน คือเรากำลังตั้งใจเรียนอย่างเคร่งครัดเป็นเวลา 1 เดือนโดยไม่หนีไปเที่ยวไหนเลย พรุ่งนี้จะมาต่อทริปแรกที่หนีเที่ยวนะคะ ขอบคุณเพื่อนๆ ที่เป็นเพื่อนร่วมทางมาจนถึง 23.52 น.ค่ะ Good Night & Sweet dream... จากคุณ : ปาญ่า เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 23:52:13

ความคิดเห็นที่ 24 แหม่ กำลังจะไปเที่ยวเกาะใต้ต้นเดือนหน้านี้แล้วครับ ไม่ทราบว่าคุณปาญ่ายังอยู่ที่นั่นหรือเปล่า เผื่อบางที เราอาจจะเดินสวนกันที่ Christchurch ก็ได้ จากคุณ : David_kop เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 00:22:57

ความคิดเห็นที่ 25 เล่าสนุกอะ.. เค้ามานั่งรอตัวเองอยู่นะ.... อย่าช้านะ รอ จ้า รอ... จากคุณ : KINGKONG's Mom เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 00:52:40

ความคิดเห็นที่ 26 ชอบๆ อ่านรีวิวท่องเที่ยวนิวซีแลนด์มาเยอะแล้ว ได้เปลี่ยนแนวบ้าง อิอิ สนใจเรื่องไปเรียนเหมือนกัน จากคุณ : OwnZaa เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 00:57:16

ความคิดเห็นที่ 27 เข้ามารอติดตามครับสนุกดี จากคุณ : Nat_NM เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 08:08:08

ความคิดเห็นที่ 28 รออ่านต่อนะคะ   จากคุณ : ป้าเกษ (inhouse) เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 08:14:20

ความคิดเห็นที่ 29 ตามติดคร่าาาา จากคุณ : paningZa เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 08:18:12

ความคิดเห็นที่ 30 เข้ามาให้กำลังใจที่ได้ทำตามความฝันของตัวเองค่ะ   เราเองก้ออยากไปอยู่เมืองนอกบ้างไรบ้างนะ อิอิ แต่ว่า ภาระและความรับผิดชอบที่มีอยู่มันไม่เอื้ออำนวย   อ่านเรื่องนี้แล้วสนุก น่าติตตามดีค่ะ ^^ จากคุณ : Angletaire เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 08:25:22

ความคิดเห็นที่ 31 รออ่านต่อค่า น่าสนุก คิดถึงวัยเอ๊าะๆ ตอนไปเรียนภาษา อยากกลับไปช่วงนั้นจัง >_< จากคุณ : Clear Ice เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 08:52:35

ความคิดเห็นที่ 32 กำลังสนุกเลย  ไปซะแระ   รีบมาเล่าต่อนะคะ จากคุณ : I_love_Somtum เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 09:11:42

ความคิดเห็นที่ 33 อืม... อยากไปเรียนบ้าง (เศร้า.. ไม่มีสตางค์ถึงแสน) จากคุณ : SoOn-Mai-Ka เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 10:22:42

ความคิดเห็นที่ 34 กระทู้นี้น่าสนุก ติดตามต่อนะคะ จากคุณ : ทะเลตะวัน เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 12:35:25

ความคิดเห็นที่ 35 น่าอยู่ น่าไปเที่ยว น่าไปเรียนจัง มาเล่าให้ฟังบ่อยๆนะคะ จากคุณ : Ms.Lola เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 12:37:16

ความคิดเห็นที่ 36 สนุกมากครับ  ขอบคุณที่พาไปเที่ยวครับ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 12:49:01

ความคิดเห็นที่ 37 น่ารักจัง รอ อ่านต่อนะ จากคุณ : แม่จีน-ไทไท (GT2007) เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 14:42:57

ความคิดเห็นที่ 38 อ่านสนุกดีค่ะ จากคุณ : ต้มส้มปลากระบอก เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 15:05:06

ความคิดเห็นที่ 39 มาให้ไว เน้อ... จากคุณ : taro_ks เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 15:25:38

ความคิดเห็นที่ 40 ชีวิตเปลี่ยนไปเยอะเลยสิ...ยินดีด้วยคร้าบ... จากคุณ : tuman47 เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 15:34:26

ความคิดเห็นที่ 41 อยากหนีไปบ้างจัง แต่ภาระบนบ่านี้ช่างใหญ่หลวงนัก T T จากคุณ : FloraLilly เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 15:34:37

ความคิดเห็นที่ 42 มานั่งรอฟังบรรยากาศการเรียนค่ะ ^__^ จากคุณ : bettygirl เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 15:37:25

ความคิดเห็นที่ 43 มาชื่นชมความกล้าครับ จากคุณ : ประธานชมรมคนมีแฟนน่ารัก เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 15:57:49

ความคิดเห็นที่ 44 รอ ด้วยความชื่นชมจ้า จากคุณ : paningZa เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 16:52:37

ความคิดเห็นที่ 45 แท่นแท๊นนนนน กลับมาแล้วค่า.... โหขอบคุณค่ะ เพื่อนร่วมเดินทางทุ๊กท่าน หากการเดินทางของเราพอเป็นประโยชน์ หรือสร้างความสนุกสนานกับเพื่อนๆ ได้บ้าง ก็ดีใจมากค่ะ ************************************* มาต่อกันดีกว่า พูดถึงการเลือกโรงเรียนสอนภาษา เรื่องแรกที่เราให้ความสำคัญมากๆ คือโรงเรียนต้องมีคนไทยให้น้อยที่สุด ถ้าอยากเป็นเร็วต้องใจแข็งค่ะ จังหวะดีช่วงที่เราไปมีคนไทย อยู่แค่คนเดียว ซึ่งเรียนอยู่ระดับ Advance และอีกเพียง 3 สัปดาห์ก็จะกลับเมืองไทย (ถือเป็นโชคดีของเรา...) ช่วงสัปดาห์แรกที่ยังไม่รู้พี่สาวใจดี รู้ซึ้งถึงคำว่าน้ำลายแทบบูดเลยทีเดียว อยากพูดภาษาไทยจะไปพูดได้ที่หนายกันค้าาาาา ต้องพูดแต่ภาษาอังกฤษทั้งวันทั้งคืน snake snake fish fish มีเพื่อนชาวญี่ปุ่นแนะนำให้รู้จักกับพี่สาวก่อนที่จะตีตั๋วกลับเมืองไทยแค่ 14 วันอย่างที่เคยได้ยินก่อนไปเรียนว่า มีคนไทยที่ไหน เกิดแรงดึงดูดให้รวมกลุ่มที่นั่น มันจริงทีเดียว คนบ้านเดียวกันอ่ะคะ พี่สาวดูแลดีมาก ตอนพี่สาวหนีกลับแทบเพ้อเลยทีเดียว เห็นคนที่มีลักษณะคล้ายๆ พี่สาว ดีใจแทบเนื้อเต้น ต้องปรับตัวจากการเสียสูญครั้งใหญ่เป็นสัปดาห์ (เว่อเนอะ..แต่จริง) อยู่มาวันหนึ่งก่อนที่พี่สาวจะกลับประเทศ ก็มาสะกิดว่า "ไปเที่ยวใกล้ๆ กันไหม งบไม่เกิน 40 ดอลล่าห์" อันตัวเราเนื้อเต้นอยากไปอ่ะ หลังจากตั้งใจเรียนเป็นกิจวัตรมานาน "จริงดิพี่ ไปๆๆๆๆ ไปสิค่ะ อยากไป" และแล้วทริปแรกก็เกิดขึ้น คือ Lyttelton Trip จากคุณ : ปาญ่า เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 19:00:18

ความคิดเห็นที่ 46 40 ดอลล่าห์ นี่มันค่าไรบ้างนอ ขึ้น Gondola 25 ดอล (ใครไม่ขึ้นก็รออยู่ข้างล่าง) ไม่งั้นก็ปีนขึ้นเขาไป นั่งเรือข้ามเกาะไป Diamond Habour 7 ดอล ส่วนค่ารถก็ฟรี ทำไมฟรีนะเหรอ... ที่ Christchurch ถ้าใช้บริการรถประจำทาง วันจันทร์ - ศุกร์ อย่างน้อยวันละ 2 เที่ยว วันเสาร์และอาทิตย์จะขึ้นรถประจำทางฟรีทันที เสาร์อาทิตย์เราเลยไม่ยอมอยู่บ้าน นั่งรถเมย์ฟรีซะให้คุ้ม ฮ่าๆ ลองสายนั้นสายนี้ไปเรื่อยเปื่อย... งานนี้เราก็หมดไป 32 ดอลเนื่องจากข้าวกลางวัน โฮสต์มัมทำ Sandwich+ กล้วยหอม และน้ำอัดลมไว้ให้ วันที่ไปเที่ยววันนั้นโชคดีมาก ที่เมือง Lyttelton จัดงานเทศกาลพอดี เราก็เลยได้เที่ยเล่นชมบรรยากาศ ก่อนนั่ง Ferry ข้ามฟาก จากคุณ : ปาญ่า เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 19:15:55

ความคิดเห็นที่ 47 อีกซักภาพบรรยากาศ สบายๆ... จากคุณ : ปาญ่า เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 19:17:08

ความคิดเห็นที่ 48 อ่านกระทู้นี้แล้วจุดประกายให้ตัวเองเลย อยากเรียนต่อในทันที ภาษาเราอ่อนแอมาก จากคุณ : nuengcpe เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 19:24:10

ความคิดเห็นที่ 49 เอ้า เดินกินบรรยากาศอิ่มแล้ว ได้เวลาข้ามไป Picnic ฝั่งกระโน้นแล้ว นั่งเรือข้ามฟากมา ก็เจอภาพนี้ เหมือนเด็กๆ แถวๆ บ้านเราที่ชอบโดดน้ำกันแบบเนี๊ยะ ไม่ต่างกันเลย หนุกหนานกันใหญ่ จากคุณ : ปาญ่า เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 19:26:37

ความคิดเห็นที่ 50 ภาพมุมสูง.... จากคุณ : ปาญ่า เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 19:27:35

ความคิดเห็นที่ 51 ระหว่างที่เดินเที่ยวกับเพื่อนๆ 4 เชื้อชาติ (ไทย ยูเครน ญี่ปุ่น เกาหลี) อยู่นั้น เพื่อนชาวเกาหลีจอมโก๊ะ ก็แลเห็นวิวสวย เชิญชวนให้เราไปชักภาพกันใหญ่ ไอ้คนอื่นก็ไม่ดูตาม้าตาเรือ เฮโลโอเคตามไปกันใหญ่ ถ่ายภาพครบกันทุกท่าแล้ว ก็ชวนกันเดินไปเที่ยวมุมอื่นกันต่อ ระหว่างที่เดินอยู่นั้น เราก็แลเห็นป้ายที่เขียนว่า "ที่ส่วนบุคคล ห้ามเข้า" แป่ววววววว กระซิบบอกเพื่อนดังๆ ว่า อ่านป้ายนี่ดูเด่.... พอเพื่อนๆ อ่านป้ายกันแล้ว แต่ละคนก็สะดุ้งโหยง อ๊ะจ๊าก วิ่งหนีกันไปหัวเราะกันท้องคัดท้องแข็ง เพราะไปนอนถ่ายรูปกัน เกลือกกลิ้งกันแทบจะเป็นเตียงนอนของตัวเองอยู่แล้วอ่ะนะ แต่ภาพที่ได้มาก็คุ้มนะ... จากคุณ : ปาญ่า เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 19:46:17

ความคิดเห็นที่ 52 รออ่านต่อครับ จากคุณ : Nat_NM เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 08:12:43

ความคิดเห็นที่ 53 มาตามนักเรียนเที่ยวด้วยคนค่ะ เล่าได้หนุกหนานมากเลย  ^____^ จากคุณ : แม่ซากานะ เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 14:07:44

ความคิดเห็นที่ 54 รออ่านต่อด้วยคนนะครับ เล่าสนุกมาก อยากไปเรียนบ้างจังเลย จากคุณ : Phmatzue เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 21:44:30

ความคิดเห็นที่ 55 รออยู่น๊า.. จากคุณ : ต้มส้มปลากระบอก เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 55 16:24:26

ความคิดเห็นที่ 56   ติดตามอยู่นะคะ จากคุณ : ลอร่า อิงกัลส์ ~* เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 10:03:37