ความคิดเห็นที่ 1 -ศุกร์ที่ 4 มิถุนายน 2553- เดินมาที่เรือนใหญ่เพื่อมากินข้าวเช้าก็เห็นรองเท้าผ้าใบที่ไม่คุ้นตาอยู่คู่นึง รึว่า... ใช่แล้ว สามสาววูฟเฟอร์จากสิงคโปร์มาแล้วนั่นเอง ^ ^ ทั้งสามคนเป็นคนสิงคโปร์เชื้อสายจีน ชื่อ โคนี่ เดนิสและพาเมล่า อยู่ในวัยกำลังขบเผาะ เอ้ย วัยเพิ่งจบจากมหาวิทยาลัย เมื่อเรียนจบจึงมาวูฟที่ญี่ปุ่นด้วยกัน ทั้งสามสาวมาถึงที่นี่ตั้งแต่เมื่อคืน (ที่ผมไม่ได้เจอเพราะเมื่อคืนกลับมาแล้วอาบน้ำเสร็จก็กลับเข้าห้องไปนอนเลย) พอเริ่มทักทายกันพาเมล่าก็ทักผมมาว่าสวัสดีค่ะ! พอได้คุยกันถึงได้รู้ว่าพาเมล่าเป็นลูกครึ่งไทย-สิงคโปร์ มีแม่เป็นคนเชียงราย แถมยังมีชื่อเล่นไทยๆด้วยว่าเต๋า นอกจากความพิเศษที่พูดไทยได้แล้ว พาเมล่ายังเคยมาเรียนที่ญี่ปุ่น1ปีเลยพูดภาษาญี่ปุ่นได้คล่องปรื๋อซะอีก จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 20:20:35

ความคิดเห็นที่ 2 เมื่อกินข้าวเช้าเสร็จผมก็ลงมือทำเต้าส่วนข้าวโพดต่อคนเดียว จัดการฝานเมล็ดข้าวโพดออกจากฝัก เอาใส่หม้อขึ้นต้มบนเตา เมื่อเริ่มเดือดก็ใส่น้ำตาลเพื่อปรุงรส ตอนเอาช้อนตักน้ำตาลโอก้าซังมาเห็นพอดี โอก้าซังถึงกับตกใจในปริมาณน้ำตาลที่ต้องใส่ แถมยังบอกว่าใส่เยอะแล้ว ไม่ให้ใส่เพิ่มอีกด้วย - -" เอาล่ะสิ เติมเกลือในกะทิไว้ตัดรสหวานแล้วด้วยง่ะ ถ้าหวานไม่มากพอก็เค็มแย่เลยสิ - -" ปรุงรสจนพอใจ(โอก้าซัง)แล้วก็เติมแป้งข้าวโพดที่ละลายน้ำแล้วลงในซุป ให้น้ำซุปข้นเหนียวก็เป็นอันเสร็จ ปิดไฟยกหม้อลงจากเตาได้ (ถ้าใช้แป้งข้าวโพดถึงจะทิ้งไว้นานน้ำเหนียวๆก็จะไม่คืนตัวแต่ถ้าใช้แป้งมันเมื่อผ่านไปนานๆมันจะหายเหนียว) พอทำเต้าส่วนเสร็จผมก็รีบตามออกไปทำงานก็ปรากฏว่าเค้าถอนหญ้ากันเสร็จแล้ว ...ผมไม่ได้ทำเต้าส่วนช้านะ แต่พอมีคนมาเพิ่มเลยถอนหญ้าเสร็จเร็วตะหากล่ะ (สีข้างเจ็บนิดๆแฮะ) จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 20:24:47

ความคิดเห็นที่ 3 การมาเพิ่มของสามสาวทำให้บรรยากาศการทำงานเปลี่ยนไปอย่างมหาศาล การพูดคุยมีมากกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด ...โดยเฉพาะกับโอโต้ซัง! จากแต่ก่อนที่โอโต้ซังจะตัดกิ่งแอปเปิ้ลไปเงียบๆ นานๆจะพูดขึ้นมาซักที(ก็ต่อเมื่อโอก้าซังชวนคุย) แต่วันนี้โอโต้ซังพูด ....ในระดับต่อยหอย - -" ช้าก่อนครับ ไม่ใช่ว่าโอโต้ซังหัวงู พอเจอสาวถูกใจก็เข้ามาเจ๊าะแจ๊ะ แต่เพราะโอโต้ซังได้เจอวูฟเฟอร์ที่พูดภาษาญี่ปุ่นได้คล่องตะหากครับ เลยถูกใจเป็นพิเศษ ก่อนหน้านี้ถึงจะมีแคธีที่พูดภาษาญี่ปุ่นได้อยู่ก่อน แต่แคธีก็ยังคุยไม่คล่องนักและมักจะคุยแต่กับโอก้าซังมากกว่า พอเจอน้องเต๋าของผมเข้าไปโอโต้ซังก็คงดีใจที่มีเพื่อนคุยซะที (...น้องเต๋าของผมเลยเรอะ! 55) จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 20:31:12

ความคิดเห็นที่ 4 9.30น. เวลาพักดื่มน้ำชาและทานของว่าง... อาหารว่างวันนี้แทบจะทำให้อิ่มได้เลยเพราะจัดมาเต็มๆถึง3อย่าง 1 ชูครีมที่ผมและแคธีซื้อกลับมาจากมะสึโมโต้ (รสชาติพอกินได้) 2 โยเกิตโฮมเมดพร้อมสารพัดแยมเป็นท็อปปิ้งที่วันนี้ผมเลือกใส่แยมบลูเบอรี่ (อร่อยทุกวัน) 3 เต้าส่วนขั้นเทพที่ทุกคนชมว่าอร่อย (แต่กินคนละถ้วย - -" ) จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 20:34:01

ความคิดเห็นที่ 5 หลังกินข้าวกลางวันเสร็จโอก้าซังชวนพาเมล่า โคนี่และเดนิสไปสปาเท้า แล้วถามผมว่าจะไปด้วยมั้ย สมองผมนึกย้อนไปถึงภาพในคอมที่โอก้าซังเปิดให้ดู... วูฟเฟอร์คนก่อนๆหลายกลุ่มและหลายคนที่มีรูปนั่งหย่อนเท้าลงไปในบ่อน้ำร้อนในลานหินธรรมชาติขนาดใหญ่ บ่อน้ำร้อน(สำหรับแช่เท้า)หลายบ่อเรียงรายในพื้นที่ที่ผมกะด้วยสายตาว่าเกินหนึ่งไร่! ทางเดินระหว่างแต่ละบ่อเป็นสะพานไม้ขนาดใหญ่ที่ดูมั่นคงและสวยงาม กับสถานที่อลังการขนาดนี้ค่าเข้าคงไม่ใช่ถูกๆแน่ๆ (แถมเมื่อวานก็ใช้เงินไปเยอะซะด้วย) แต่ผมก็เลือกที่จะไปเพราะประสบการณ์บางอย่างถ้าอยู่เมืองไทยถึงมีเงินแค่ไหนก็ทำไม่ได้ จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 20:36:49

ความคิดเห็นที่ 6 ก่อนไปขึ้นรถผมแอบกระซิบถามแคธีว่าตอนมากาลีกับซิลเวียมาอยู่ได้ไปเที่ยวที่ไหนมั่งมั้ย แคธีบอกว่าสองคนนั้นได้ไปแค่มะสึโมโต้ที่เดียว ...ผมได้ไปเยอะกว่าแฮะ อิอิ ไม่นานนักจากบ้านโอก้าซัง ตัวผมก็มายืนอยู่หน้าเรือนญี่ปุ่นหลังใหญ่ แต่ใจผมล่องลอยไปถึงบ่อแช่เท้าในอาณาบริเวณกว่าไร่เรียบร้อยแล้ว! ความอลังการของรูปที่โอก้าซังเคยเอาให้ดูและบรรยากาศที่อยู่ตรงหน้าทำให้ผมอยากจะจ่ายเงินเพื่อเข้าไปด้านในเร็วๆซะแล้ว ^ ^ จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 20:48:38

ความคิดเห็นที่ 7 ก่อนถึงประตูเข้าอาคารมีน้ำร้อนในรางไม้อยู่ซึ่งผมเดาเอาว่ามันคงเป็นรางน้ำให้ลองแช่เท้าคล้ายๆมีสินค้าให้ลองชิม โอก้าซังหันมาบอกพาเมล่า โคนี่ เดนิสและผมว่าให้ถอดรองเท้า-ถุงเท้าลงแช่ตรงรางไม้ที่นี่เลย โอก้าซังจะเข้าไปคุยกับเจ้าของ "อ๋อ แช่เท้าให้สะอาดพร้อมก่อนลงแช่ของจริงล่ะสิ" ผมคิด แช่อยู่น้านนานจนเท้าแทบจะสะอาดและนุ่มไม่แพ้ใบหน้าโอก้าซังก็เดินกลับออกมาจากด้านใน แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะเรียกให้เข้าไปลองของจริงซะที พอโอก้าซังเอากล้องของพวกเราไปถ่ายรูปให้ และบอกว่าแช่ด้านหน้านี้ฟรีนั่นแหละถึงจะรู้ว่าโอก้าซังพามาแช่แค่ด้านหน้านี้ โอย อารมณ์นี้ต่อให้ค่าเข้ากี่ร้อยเยนก็ยอมจ่ายแล้วคร้าบ TT_TT vvvพาเมล่า(หรือน้องเต๋าของผม 55) โคนี่และเดนิสvvv จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 20:55:08

ความคิดเห็นที่ 8 ตอนนั่งรถกลับผมรู้สึกง่วงๆ แต่ก็อดทนไม่ยอมหลับจนมาถึงบ้าน พอเข้าไปเปลี่ยนชุดทำงานในห้องของตัวเองก็เจอแคธีกำลังเรียนเป่าเครื่องดนตรีญี่ปุ่นกับอาจารย์คนญี่ปุ่นอยู่ในห้อง ภาพที่เห็นทำให้ผมรู้สึกดีใจมาก เพราะถ้าแคธียังเรียนอยู่ก็แปลว่ายังไม่เริ่มงานภาคบ่ายและผมจะมีเวลานอน อิอิ พอผมเปลี่ยนชุดทำงานเสร็จก็เข้าไปบอกแคธีว่าเรียนเสร็จเมื่อไหร่ช่วยปลุกด้วยนะ ผมจะขึ้นไปนอนที่ชั้นบน(ในห้องปิงปอง) จะได้ไปทำงานพร้อมกัน แต่สิ่งที่แคธีบอกมาทำเอาผมถึงกับจ๋อย "วันนี้ไอทำงานครึ่งวัน ส่วนยูน่ะไปทำงานต่อซะ" เพล้ง! หน้ากับใจของผมแตกสลายพร้อมกัน TT_TT จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:03:30

ความคิดเห็นที่ 9 ยิ่งทำงานไปทำไหร่ผมก็ยิ่งง่วงขึ้นเรื่อยๆเท่านั้น ง่วงง่วงง่วง หลังจากขอโอก้าซังไปล้างหน้าแก้ง่วงแต่วิธีนี้ก็หาได้ผลไม่ อีก5นาทีหลังจากนั้นผมก็กลับมาง่วงใหม่ - -" จะหลับคากรรไกรและบันไดก็เกรงจะเสียชื่อเสียงไปถึงประเทศชาติ มันต้องหาวิธีแก้ง่วงให้ได้ ต่อให้ผมอาจจะเป็นอันตรายก็ยอม! จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:04:55

ความคิดเห็นที่ 10 ผมปีนบันไดอลูมิเนียมขนาดสูงที่สุด (บันไดในสวนมีทั้งหมด3ขนาด ขนาดที่ผมปีนอยู่ขั้นบนสุดสูงจากพื้นเกือบ4เมตร) ขึ้นไปยืนบนขั้นสูงที่สุดแล้วกระโดดลงมา... ไม่ใช่! ผมขึ้นไปยืนบนนั้นเพื่อตัดแต่งช่อแอปเปิ้ลนั่นแหละ แค่ต้องการให้ความสูงทำให้ประสาทตื่นตัวเฉยๆ แล้วผลก็ออกมาว่าการยืนแบบไม่มั่นคงบนความสูงเกือบ4เมตรนั้นแก้อาการง่วงได้เป็นอย่างดี ^ ^ ...แล้วพอผมหายง่วงได้ไม่เท่าไหร่เวลาพักทานของว่างก็มาถึงพอดี - -" ไหนๆก็ขึ้นมาสูงทั้งที ขอเก็บภาพจากมุมสูงซักหน่อยละกัน จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:07:56

ความคิดเห็นที่ 11 หลังงานเลิกตอนเย็นโอโต้ซังมาในแบบที่ผมไม่เคยเห็นอีกแล้ว คราวนี้เดินพา3สาวทัวร์รอบๆฟาร์ม เอ่อ ทำไมไม่เห็นเคยพาผมทัวร์เลยอะครับ - -" ...จริงๆครั้งนี้ก็ไม่ได้ชวนผมด้วยนะครับแต่ผมเดินตามไปด้วยเอง 55 จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:10:54

ความคิดเห็นที่ 12 อันนี้เป็นดอกบลูเบอรี่ ...อยากเจอเป็นลูกมากกว่า TT_TT จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:12:41

ความคิดเห็นที่ 13 แปลงแอปเปิ้ลอีกแปลงที่โอโต้ซังบอกว่าลองปลูกแบบยุโรป (ปลูกชิดกันและต้นจะเตี้ยกว่าแบบญี่ปุ่นมาก) จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:13:49

ความคิดเห็นที่ 14 สตรอเบอรี่ที่อุตส่าห์เหลือให้เห็นตั้ง2ลูก (ถ่ายเสร็จ...เก็บซะ อิอิ) จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:15:29

ความคิดเห็นที่ 15 แปลงดอกไม้(คุ้นๆว่าดอกลาเวนเดอร์)อยู่ติดกับแปลงสตรอเบอรี่ ...มาช่วงนี้มีแต่ของที่ยังไม่ออกกับของที่ออกไปหมดแล้ว เฮ่อ จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:18:00

ความคิดเห็นที่ 16 แปลงข้าวที่ยูอิจิโร่ซังดูแล จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:19:06

ความคิดเห็นที่ 17 คืนนี้ผมจะนอนอยู่ที่บ้านนี้เป็นคืนสุดท้ายแล้วและจะออกเดินทางกลับโตเกียวตั้งแต่เช้า เสื้อผ้าทั้งหลายผมรวมไปซักเรียบร้อยตั้งแต่เมื่อวาน จะเหลือก็แต่ชุดที่ใส่วันนี้ที่ถึงจะซักคืนนี้พรุ่งนี้ก็แห้งไม่ทัน ...และก็ถุงเท้าคู่ที่เพิ่งถอดออกแหมบๆหลังจากเลิกงาน ผมยืนชั่งใจอยู่ในห้องคนเดียวว่าจะซักถุงเท้าหรือไม่ซักดี (ถุงเท้าคู่อื่นก็ยังมีใส่นะครับแต่ผมไม่อยากหมกถุงเท้าเหม็นๆใส่เป้ไปด้วย) ขณะนี้เป็นเวลาประมาณ17.50น. แดดยังพอมี(แบบอ่อนๆ)อีกชั่วโมงกว่าๆ พอพรุ่งนี้ตีสี่กว่าพระอาทิตย์ก็ขึ้นและมีแดดให้ตากก่อนออกเดินทางอีกเกือบ4ชั่วโมง ไหนจะกว่าจะเช้าก็อีกเป็นสิบชั่วโมง เวลาขนาดนี้แค่ถุงเท้ามันจะไม่แห้งเชียวรึ! เมื่อได้เหตุผลข้างต้นเป็นแรงผลักและได้ความเหม็นของถุงเท้าเป็นแรงดันผมก็ตัดใจซักทั้งๆที่ก็แอบกลัวว่ามันจะแห้งไม่ทัน จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:24:54

ความคิดเห็นที่ 18 เมื่อได้เวลามื้อเย็นผมก็ไปที่เรือนใหญ่ ก็เห็นโอก้าซังและสาวๆกำลังเตรียมทำมื้อเย็นกันอยู่ ผมเอาสตรอเบอรี่ออกจากกระเป๋าเสื้อวางบนโต๊ะเพื่อถ่ายรูปเก็บไว้ พอถ่ายรูปเสร็จก็เอาสตรอเบอรี่ไปล้างเตรียมลิ้มลองรสชาติสตรอเบอรี่สดๆจากไร่ สตรอเบอรี่ลูกแดงเต่งกะลังจะเข้าปากผมอยู่แล้ว แต่ปากนั้นก็ต้องอ้าค้าง สิ่งที่ผ่านลงคอไปมีแต่น้ำลายเอื๊อกโตที่ออกมาเพราะความอยากลิ้มรสสตรอเบอรี่สดจากไร่! แคธีนั่นเองที่เป็นมารคอหอย! สาว(ร่าง)ใหญ่ใจร้ายบอกว่าให้เอาสตรอเบอรี่ทั้งสองไปไหว้รูปแฟนของโอบ้าจังที่หน้าหิ้งบูชาก่อน ...อดกินไปตามระเบียบ TT_TT จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:26:21

ความคิดเห็นที่ 19 แต่ลาภปากในวันนี้ก็ใช่ว่าจะไม่มีซะทีเดียวเพราะโอก้าซังบอกว่าวันนี้จะทำแฮมเบอเกอร์ เท่านั้นยังไม่พอ ด้วยอานิสงส์ของสาวลูกครึ่งไทย-สิงคโปร์ที่พูดภาษาญี่ปุ่นได้ถูกใจโอโต้ซัง โอโต้ซังถึงกับงัดน้ำแอปเปิ้ลคั้นในตำนาน(ที่ผม มากาลีและซิลเวียไม่เคยรู้ว่ามันมีอยู่)ออกมาเปิดให้ดื่ม! ...นึกแล้วก็น้อยใจโอโต้ซังแทนมากาลีและซิลเวีย 55 จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:28:38

ความคิดเห็นที่ 20 ช่วงที่สาวๆเค้าช่วยโอก้าซังทำกับข้าวอยู่ ผมก็ช่วยโอบ้าจังหั่นแอปเปิ้ลไป ผลที่ยังสดและสภาพดีก็หั่นชิ้นใหญ่ไว้กินสดๆ ผลไหนที่เหี่ยวหน่อยหรือมีตำหนิก็คัดแยกออก แล้วตัดเนื้อส่วนที่ยังดีเอามาทำแอปเปิ้ลเชื่อม โดยวิธีทำมีดังนี้ 1 ปอกเปลือกแอปเปิ้ลออก หั่นเป็นชิ้นบางๆแล้วแช่น้ำเกลือทิ้งไว้ซักพัก 2 เอาแอปเปิ้ลขึ้นจากน้ำเกลือใส่หม้อเติมน้ำแค่พอท่วมยกขึ้นตั้งไฟ 3 ต้มแค่พอน้ำร้อน ปรุงรสด้วยน้ำตาล และใส่เกลือนิดหน่อยเพื่อตัดหวาน 4 เคี่ยวต่อให้น้ำเริ่มเหนียวแอปเปิ้ลเชื่อม(แต่หวานน้อย)ก็เป็นอันเสร็จ vvvโยเกิตหน้าแอปเปิ้ลเชื่อมvvv จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:32:28

ความคิดเห็นที่ 21 ตามมาวูฟต่อค่ะ เก่งจริง ทำเต้าส่วนก็เป็นด้วย 555 อยากแช่ออนเซนเท้ามั่ง เราชอบมาก ยิ่งฟรีด้วย ยิ่งชอบ จากคุณ : คุณแม่ติดเน็ต เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:33:39

ความคิดเห็นที่ 22 พอเสร็จจากงานปอกแอปเปิ้ล โอก้าซังก็ขอแรงผมให้ช่วยคลุกเนื้อวัวบดที่จะเอามาปั้นแฮมเบอเกอร์ โดยเนื้อวัวบดที่จะให้ผมคลุกนั้นเย็นน้องๆน้ำแข็งเพราะเพิ่งเอาออกมาจากช่องฟรีซ การคลุกเนื้อนั้นไม่ต้องใช้ทักษะอะไรมากมายเลย แค่เอามือคลุกเนื้อบดเย็นเจี๊ยบในกะละมังไปเรื่อยๆให้เครื่องปรุงกระจายไปทั่วๆ หลังคลุกเนื้อเสร็จเป็นอันว่าผมได้ประสบการณ์คลุกเนื้อทำแฮมเบอเกอร์มาพร้อมประสบการณ์โดนน้ำแข็งกัด - -" (มือที่โดนน้ำแข็งกัดจะเปลี่ยนสีเป็นสีดำคล้ำ ผิวจะแห้ง ไม่มีน้ำมีนวลและปวดแสบปวดร้อนมาก TT_TT ) vvvก้อนสีเหลืองนวลๆคือแฮมเบอเกอร์มังสวิรัติทำจากเต้าหู้ ...โอก้าซังทำจำนวนพอดีกับชาวมังสะซะผมอดลองเลยvvv แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 55 21:37:32 จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:36:30

ความคิดเห็นที่ 23 แฮมเบอเกอร์ฝีมือโอก้าซังนั้นอร่อยแบบที่เบอเกอร์ตามร้านฟาสต์ฟู้ดชื่อดังเทียบไม่ติด เป็นเพราะตามร้านทั่วไปนั้นเค้าจะเอาเศษเนื้อเหลือๆมาบดทำเนื้อแฮม แถมยังผสมไขมันและแป้งเยอะๆเพื่อลดต้นทุน แต่เบอเกอร์ร้านโอก้าซังนั้นเอาเนื้อที่ดีๆมาทำ ไขมันก็ใส่แค่พอให้ก้อนเนื้อไม่กระด้าง แป้งก็เติมแค่พอให้เนื้อเกาะตัวกันอยู่ ดังนั้นปริมาณเนื้อจึงต่างกับตามร้านฟาสต์ฟู้ดลิบลับ แต่ละคำที่กัดลงไปจะได้สัมผัสกับรสเนื้ออย่างเต็มปากเต็มคำเลยทีเดียว อ้อ นอกจากนี้ยังได้ผู้ช่วยขั้นเทพจากประเทศไทยมาคลุกเนื้อเพิ่มความอร่อยขึ้นไปให้อีกเนอะ 555 จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:40:01

ความคิดเห็นที่ 24 สลัดมันฝรั่งก็ใช้วัตถุดิบสดใหม่แถมยังทำเสร็จจากเตาหมาดๆ หาได้ทำมาจากครัวส่วนกลางแล้วแช่แข็งรอมาอุ่นขาย นอกจากนั้นยังใส่เส้นมักกะโรนีนุ่มหนึบ เพิ่มรสสัมผัสที่มากกว่าสลัดมันฝรั่งล้วน และยังได้รสหวานจากเส้นมักกะโรนีเพิ่มมาจากรสหวานของมันฝรั่งและแครอทด้วย นี่เป็นสลัดมันฝรั่งที่อร่อยที่สุดตั้งแต่ผมเคยกินมาเลยครับ ^ ^ ส่วนซุปครีมนี่บอกตามตรงว่าจำส่วนผสมไม่ได้ครับ จำได้แต่ว่าอร่อยไม่แพ้เมนูอื่นๆละกัน จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:46:44

ความคิดเห็นที่ 25 ตอนนั่งทานข้าวอยู่โอบ้าจังก็ชวนผมคุยด้วยภาษาญี่ปุ่นซึ่งโอก้าซังแปลออกมาให้ว่า "กลับไปแล้วเดือนพฤศจิกายนมาอีกสิ ตอนนั้นแอปเปิ้ลออกเยอะแยะเลย" โอก้าซังก็เสริมมาด้วยว่า "ถ้ามาอีกตอนหน้าหนาวจะพาไปเล่นสกี" ซึ้งใจหลายๆครับ TT_TT vvvเซทนี้ประกอบด้วยข้าว แฮมเบอเกอร์ สลัดมันฝรั่ง ซุปครีม ฟุกิดอง น้ำแอปเปิ้ลและชาเขียวร้อนvvv จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:48:06

ความคิดเห็นที่ 26 ตัดมาตอนที่ผมอาบน้ำเสร็จแล้วโอก้าซังก็เรียกผมให้ไปช่วยอะไรบางอย่าง โอก้าซังให้ผมสอนประโยคภาษาไทยง่ายๆแล้วจดลงสมุดด้วยภาษาคาราโอเกะครับ โอก้าซังบอกว่าจะได้เอาไว้คุยกับวูฟเฟอร์ชาวไทยที่จะมาในภายภาคหน้า ...โอก้าซังทำอย่างนี้กับวูฟเฟอร์ทุกคนครับ ทำเอาในสมุดจดมีบทสนทนาง่ายๆอยู่หลายภาษาเชียว ...ก่อนเข้านอนถุงเท้ายังไม่ค่อยแห้งเท่าไหร่เลย พรุ่งนี้จะแห้งมั้ยเนี่ย จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 21:49:53

ความคิดเห็นที่ 27 ตามมาเที่ยวด้วยครับ จากคุณ : tiger's nest เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 22:05:27

ความคิดเห็นที่ 28 รอติดตามต่อค่ะ  ขอบคุณนะคะ จากคุณ : Ebony เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 09:38:26

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณสำหรับรีิวิวครับบบ...................... จากคุณ : สายลมแห่งวิงค์ เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 10:30:15

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณที่พาไปเที่ยวครับ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 13:49:10

ความคิดเห็นที่ 31 ตามมาอ่านต่อค่ะ... พออ่านจบตอนที่แล้ว ก็เสริ์ทหาสูตรทำเกี้ยวซ่าเลยค่ะ อิอิอิ... สงสัยวันนี้จะลองทำแฮมเบอร์เกอร์กินเองบ้าง5555 และไม่นึกเลยนะคะว่า ชายไทยจะทำขนมหวานเป็นด้วย และหน้าตาก็ดีทีเดียว... ขอบคุณมากๆนะคะ... จากคุณ : ดอกโสนบานเช้า เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 14:52:06