Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
เงินทองเป็นของคุณก็จริง แต่ทรัพยากรนั้นเป็นสมบัติของสังคมส่วนรวม. vote ติดต่อทีมงาน

วันก่อน ผมได้รับ Forward mail ทีเล่นเอาผมทึ่งพอสมควร เป็นประสบการณ์ของผู้ที่ไปดูงานที่เยอรมันท่านหนึ่ง และคิดว่าอยากจะแชร์ให้หลายๆท่านได้อ่านกันครับ (หากใครเคยเห็นแล้วก็ขออภัยล่วงหน้าครับ)    

"เงินทองเป็นของคุณก็จริง แต่ทรัพยากรนั้นเป็นสมบัติของสังคมส่วนรวม "  

       "Money is yours but resources belong to the society"

    เยอรมัน เป็นประเทศซึ่งพัฒนาอุตสาหกรรมไปไกลแล้ว ประเทศนี้ เป็นผู้ผลิตสินค้าชั้นนำอย่างเช่น Benze BMW Siemens เป็นต้น ปั๊ม ที่ใช้ในเตาปฏิกรณ์นิวเคลียร์ ก็ผลิตขึ้นในเมืองเล็กๆแห่งหนึ่งของประเทศนี้
 
    ในประเทศซึ่งมีการพัฒนาไปไกลเช่นนี้ คนส่วนใหญ่คงคิดว่า ประชาชนชาวเยอรมันจะใช้ชีวิตที่หรูหรา ฟุ่มเฟือย อย่างน้อย นั่นเป็นความรู้สึกของผมก่อนเดินทางไปศึกษาดูงานที่นั่น

     เมื่อผมเดินทางถึงแฮมเบิร์ก เพื่อนร่วมชาติซึ่งทำงานอยู่ที่นั่นจัดให้มีการเลี้ยงต้อนรับผมที่ภัตตาคารแห่งหนึ่ง ขณะที่เราเดินเข้าไปในภัตตาคาร เราก็พบว่า มีโต๊ะจำนวนมากที่ยังว่างอยู่ มีหนุ่มสาวคู่หนึ่งกำลังนั่งกินอาหารกันอยู่ บนโต๊ะของทั้งคู่ มีอาหารอยู่เพียง 2 จาน และเบียร์อีก 2 กระป๋อง ผมคิดในใจว่า อาหารมื้อง่ายๆอย่างนี้ จะทำให้เกิดบรรยากาศโรแมนติคขึ้นได้อย่างไร และสาวน้อยคนนี้ จะเลิกคบกับไอ้หนุ่มขี้เหนียวคนนั้นหรือไม่ ?

      ขณะเดียวกัน มีหญิงสูงอายุอีก 2-3 คน นั่งอยู่อีกโต๊ะหนึ่ง เมื่อคนเสิร์ฟนำอาหารมาบริการ เขาจะทำการแบ่งอาหารให้กันและกัน ทุกคนจะทานอาหารจนหมดสิ้น ไม่มีเศษเหลืออยู่บนจานให้เห็นเลย จริงๆแล้ว พวกเราไม่ได้ให้ความสนใจกับโต๊ะนั้นมากมายนัก เพราะกำลังนั่งรออาหารที่สั่งอยู่ ซึ่งเพื่อนผมก็ได้สั่งอาหารไว้หลายอย่าง เพราะพวกเราต่างก็กำลังหิวด้วยกันทั้งหมด  

        อาหารเสิร์ฟออกมาได้เร็วครับ คงเป็นเพราะภัตตาคารมีแขกน้อย เราใช้เวลาในการกินอาหารเย็นมื้อนั้นไม่นาน เพราะเรายังมีกิจกรรมอื่นๆรออยู่ ขณะที่เราลุกออกจากโต๊ะ ยังมีอาหารซึ่งกินไม่หมดเหลืออยู่อีกราว หนึ่งในสามส่วน

       ขณะที่พวกเรากำลังเดินออกจากภัตตาคาร เราได้ยินเสียงใครเรียกพวกเราอยู่ เราสังเกตุเห็นว่า หญิงสาวสูงอายุกำลังพูดกับเจ้าของภัตตาคารเกี่ยวกับพวกเรา เมื่อพวกเขาเริ่มพูดกับเราเป็นภาษาอังกฤษ เราจึงเข้าใจว่า พวกเขาต่างไม่พอใจที่พวกเราทิ้งอาหารไว้มากเช่นนั้น เรารู้สึกในทันทีว่า พวกเขา เข้ามายุ่มย่ามเกินกว่าเหตุ


“ พวกเราจ่ายค่าอาหารแล้ว มันไม่ใช่ธุระของพวกคุณ ว่าเรากินอาหารไม่หมดแล้วเหลืออยู่เท่าไร ”


เพื่อนของผมคนหนึ่ง บอกกับหญิงสูงอายุเหล่านั้น

     หญิงสูงอายุเหล่านั้น รู้สึกโกรธขึ้นมาทันที คนหนึ่งในนั้นหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แล้วต่อสายเพื่อพูดกับใครบางคน ไม่นานหลังจากนั้น ชายในชุดยูนิฟอร์มก็มาถึง โดยแสดงตัวว่าเขาเป็นเจ้าหน้าที่ จากองค์การสวัสดิการสังคม ( Social Security organization) ภายหลังจากฟังความจนเข้าใจว่า มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น เขาก็สั่งปรับพวกเราเป็นเิงิน 50 มาร์ค พวกเราทุกคนต่างเงียบกริบ  เพื่อนซึ่งอยู่ในเมืองนี้หยิบเงิน 50 มาร์คส่งให้ไป พร้อมกับกล่าวขอโทษขอโพยต่อเจ้าหน้าที่หลายครั้ง.

      เจ้าหน้าที่ผู้นั้นกล่าวกับเรา ด้วยน้ำเสียงที่เข้มงวดว่า “ สั่งอาหารเท่าที่พวกคุณจะสามารถกินได้หมด เงินทองอาจจะเป็นของคุณ แต่ทรัพยากรนั้นเป็นสมบัติส่วนรวม   มีคนอีกจำนวนมากในโลกนี้ที่ยังขาดแคลนทรัพยากร พวกคุณไม่มีเหตุผล ที่จะใช้ทรัพยากรอย่างทิ้งๆขว้างๆ ”

      สีหน้าพวกเราเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง พวกเราเห็นด้วยกับคำพูดของเขาทั้งหมด  ทัศนคติของผู้คนในประเทศที่มีชื่อว่าร่ำรวยแห่งนี้ ทำให้พวกเรารู้สึกละอายใจ และต้องคิดพิจารณาทบทวนตัวเองกันจริงๆในเรื่องเหล่านี้

     เพื่อนของผมได้ถ่ายสำเนาใบเสร็จค่าปรับนั้น และแจกให้กับพวกเราแต่ละคนจนครบทุกคน พวกเราจึงรับเก็บไว้ และแปะไว้ข้างฝา เพื่อเตือนใจเราว่า

     เราจะต้องไม่ทำตัวเป็นคนสิ้นเปลืองอย่างนี้อีกอย่างเด็ดขาด...

แก้ไขเมื่อ 20 ม.ค. 55 01:13:52

จากคุณ : คนคลองลำเจียก
เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 55 12:08:32

[ต้องการแตกประเด็นจากกระทู้เดิมคลิกที่นี่] [กติกามารยาท] [Help & FAQ] 
ความคิดเห็น :
  PANTIP Toys
จัดรูปแบบ :
ไฟล์ประกอบ :
  Help
ชื่อ :
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com