ความคิดเห็นที่ 1 ตามที่เกริ่นมาทะเลสาปไบคาเป็นทะเลสาปที่กว้างใหญ่มากค่ะ ตอนที่โบนั่งรถไฟมาจากมองโกเลียก็เริ่มผ่านทะเลสาปนี้แล้ว ตั่งแต่ตอนเย็นๆ การเริ่มต้นเดินทางจากเมืองเอียร์คุกห์ก่อนเป็นวิธีนึงที่นักท่องเที่ยวนิยมค่ะ ^^ รถที่นำโบไปทะเลสาปไบคาเป็นรถตู้เก่าๆ สนนราคา๑๐๐รูเบิ้ล รถใช้เวลาประมาณ๑ชั่วโมงค่ะ รถตู้ขับออกจากท่ารถในเมือง ตัดผ่านเข้าตัวเมือง จากนั้นก้ไม่เห็นบ้านเรือนอีกเลย คิดว่าน่าจะขับผ่านถนนในเขาค่ะ วิวข้างทางเป็นแค่ต้นไม้สูงๆ บรรยากาศตอนนั้น สงบมากค่ะ ต้นไม้สูง ถนนที่ทอดยาว เป็นวิวที่มองแล้วร่มรื่นในหัวใจ ขับไปซักพักก็หลุดออกมาค่ะ เป็นถนนเรียบทะเลสาป แสดงว่าใกล้ถึงท่าจอดรถแล้ว ในเช้าวันนี้ท้องฟ้ามีเมฆหนามากค่ะ บังดวงอาทิตย์ซะจนมิด ทะเลสาปเลยดูไม่ค่อยสดใสนัก แต่ว่าในขณะที่โบนั่งจ้องทะเลสาปจากรถตู้อยู่นั้น อยู่ดีๆหนึ่งก้อนเมฆเกิดขาดออกจากกันเกิดเป็นรูโหว่วขึ้นมา ทำให้เห็นสำแสงของดวงอาทิตย์สาดกระทบกับทะเลสาบ จนน้ำเกิดเป็นจุดประกายสีเงินสว่างท่ามกลางผืนน้ำสีเขียวอมฟ้า....ในช่วงเวลาที่มืดมน บางครั้งก็มีแสงสว่างสาดมาให้อบอุ่นใน และในยามนั้นแสงสว่างที่เห็นย่อมนั้นสวยงามกว่าในวันแสดงจ้ามาก จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 19:56:39

ความคิดเห็นที่ 2 นี่เป็นภาพที่จอดรถค่ะ จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 19:59:38

ความคิดเห็นที่ 3 โบลงจากรถมาโดยไม่มีแผนอะไรในหัวเลยค่ะ คิดเอาเองว่ารถคงพามาจอดเทียบที่ราบกว้างๆ มีร้านค้า แล้วก็มีคาเฟ่ร้านกาแฟเรียงรายอยู่บนพื้นที่สีเขียวโล่งๆ ที่เราสามารถนั่งๆนอนๆปล่องจิตในให้พริ้วไหวไปกับทะเลสาปได้ แต่ในความเป็นจริงรถจอดเพียงเพราะว่าตรงจุดนั้นเป็นสุดทางถนน ทางข้างหน้าเห็นเป็นเพียงพื้นถนนและบ้านที่ถูกปล่อยให้รกร้าง บนถนนที่รถจอดเป็นถนนเส้นเล็กๆที่ทอดยาวออกจากตัวเมืองอีสคุกห์ ทางด้านหนึ่งเป็นทะเลสาป อีกด้านหนึ่งเป็นภูเขาค่ะ และเพราะว่าการที่ไม่ได้ทำการบ้านมาในครั้งนี้ ทำให้โบเค้งคว้างค่ะ คิดจะนั่งชมทะเลสาปทอดอารมณ์ เหมือนชายทะเลหัวหิน บางแสนมันก็ไม่ใช่ เพราะไม่มีที่นั่ง และอากาศวันนั้นก็เย็นจัดค่ะ จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 20:25:27

ความคิดเห็นที่ 4 และเพราะว่าโบไม่ได้วางแผนทำการบ้านอะไรมาก่อน จึงไม่รู้ว่าทางไหนที่เราควรจะเดินไปดี ถ้าเพียงแต่โบรู้ว่าเราอยากจะทำอะไร จะไปภูเขา หรือหมู่บ้าน  ข้ามไปที่เกาะหรือแค่นั่งดื่มกาแฟอ่านหนังสือ ชมวิวทะเลสาป โบคงไม่ติดอยู่กับตัวเองแบบนี้ :'(   โบเดินไปรอบๆโดยไม่รู้ว่าควรทำอะไรดีค่ะ ในตอนแรกโบเดินเข้าไปในถนนด้านหน้าปลางทางคือถนนที่รถเข้าไม่ถึง โบลองเดินเข้าไปดูหน่อยๆ แต่ก็รู้สึกว่ามันน่ากลัวค่ะ เลยเดินกลับออกมา จากนั้นโบจึงหันหลังเดินกลับเดินออกมาที่แยกก็เลี้ยงเข้ายังทางเดินที่พาเข้าไปในหมู่บ้านแล้วก็เห็นว่ามันเป็นทางขึ้นภูเขา แล้วโบก็นึกขึ้นมาได้ว่า...เอ่อออ เรามาทะเลสาปนะเฟร่ย -_-" แล้วโบก็เดินงงๆกกลับมายังริมทะเลสาบอีกครั้ง ยืนอยู่กับที่ด้วยความงงงวย ความรู้สึกในตอนนั้นถ้าเปรียบคงเหมือนกับตั้งใจจะไปโคราช ตดดังป๊าดไปราชบุรีมั้งคะ และในตอนนั้นลมพัดเอาอากาศเย็นๆบนผิวน้ำเข้ามา หนาวจับใจแทบทนไม่ไหว โบเลยเอาหละ..ในเมื่อไม่มีอะไร เราจะไปกินปลาOmul อันโด่งดังเพราะสามารถหาได้ที่เดียวที่ทะเลสาปแห่งนี้ ซึ่งเป็นความตั้งใจหนึ่งของโบ แล้วค่อยนั่งรถกลับไปที่ตัวเมืองอย่างน้อยก็ไม่ต้องทนกับความหนาวเย็นแบบนี้ ____ รูปทางด้านหน้าค่ะ ส่วนรูปในคห.ที่3 เป็นรูปทางเข้าหมู่บ้าน จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 20:50:45

ความคิดเห็นที่ 5 ภาพแห่งความโดดเดี่ยว จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 20:51:33

ความคิดเห็นที่ 6 ริมหาดที่มีก้อนหินมาแทนทรายค่ะ หนาวจัง จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 20:54:03

ความคิดเห็นที่ 7 แต่ในระหว่างที่โบตัดสินใจจะทำอย่างนั้น โบก็เดินเลี้ยวเข้าไปในถนนเล็กๆสายหนึ่งค่ะ มีรถตู้คันหนึ่งแล่นผ่านเราไป... ซักพักก็จอดและขับถอยหลังย้อนกลับมา คนขับรถเปิดหน้าต่างถามเป็นภาษาอังกฤษว่า "มีอะไรให้ช่วยมั๊ย?" โบเลยสอบภาพว่า โดยปรกติแล้วคนที่มาเที่ยวทะเลสาปเค้าเดินไปตรงจุดไหนกัน คนขับรถผู้ใจดีเลยบอกว่า จุดชมวิวต้องเดินย้อนกลับไป แต่ไกลหน่อยนะ แล้วโบก็รู้สึกลิงโลดค่ะ ^^ มีความรู้สึกว่ามีจุดหมายปลายทางแล้ว แล้วโบก็ออกเดิน เดินไปเรื่อยๆเนี่ยแหละค่ะ พร้อมสายตาก็สาดส่องชื่นชมความงดงามของทะเลสาปซึ่งก็สวยจนไม่อยากจะหยุดมอง จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 21:33:32

ความคิดเห็นที่ 8 ภาพวิว จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 21:34:44

ความคิดเห็นที่ 9 ชอบภาพนี้ค่ะ ^^ จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 21:36:45

ความคิดเห็นที่ 10 แต่สุดท้ายโบก็เดินไปไม่ถึงจุดชมวิวค่ะ แต่ว่าก็ได้รูปสวยๆมาเยอะเลยเหมือนกัน เหตุผลที่ไปไม่ถึงเพราะกลัวตกรถค่ะ โบไม่รู้ว่ารถรอบสุดท้ายหมดเมื่อไหร่ น่าจะซักสี่โมง ตอนนั้นแค่เกือบๆจะสามโมงเองค่ะ แต่เผื่อไว้ เผื่อไว้ เดี๋ยวพานจะตกรถไฟคืนนี้หมด จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 21:39:55

ความคิดเห็นที่ 11 ระหว่างทางเดินกลับเจอหนูน้อยนอน...ตายอยู่ด้วยหละ T_T สงสัยจะถูกนกคาบไป จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 21:40:52

ความคิดเห็นที่ 12 แล้วอยู่ๆโบก็นึกขึ้นมาว่า บางทีเราก็สามารถเห็นชีวิตของเราผ่านการเดินทางท่องเที่ยวได้เหมือนกัน สำหรับทริปวันนั้นโบคิดได้ว่า ...การเริ่มต้นการเดินทางโดยไม่รู้ว่าจะไปไหน ทำให้ราหลงเดินวกวน ...การเดินทางโดยที่ไม่มีแผนการทำให้เรารู้สึกถึงความสูญเสียความควบคุม ...เวลาเดินบนถนนที่ไม่ได้เป็นเส้นตรง ทำให้มองไม่เห็นด้านหน้า และเมื่อมองไม่เห็นว่าถนนจะนำเราไปไหนแล้ว เราก็รู้สึกกลัวและอยากเดินถอยกลับ ...การเลือกเดินต่อไปทั้งๆที่ไม่เห็นหนทาง ต้องใช้ความกล้าในใจที่แน่วแน่มากกว่าที่คิด ...บางเราต้องเดินถอยหลังย้อนกลับมาบ้าง เพื่อที่สามารถจะมองเห็นว่าทางที่เราเดินจะนำเราไปสู่จุดหมายที่เราต้องการรึเปล่า ...ยิ่งเดินไปไกลเท่าไหร่ ยิ่งไม่ถึงเป้าหมาย เราก็ยิ่งจะถอดใจ ...แต่แม้ถ้าเราเห็นเป้าหมายเพียงเสี้ยวเล็กๆ เราก็มีกำลังใจเดินต่อไปมากทีเดียว ...ยิ่งทางเดินที่แคบและเดินยากมากแค่ไหน เราก็ยิ่งต้องระมัดระวังมากขึ้นไม่ให้พลาดหกล้มอันตราย จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 21:51:38

ความคิดเห็นที่ 13 ...และเพราะทางเดินยากๆเนี่ยแหละ เราลืมมองและชื่นชมความสวยงามที่ล้อมอยู่รอบตัวเรา ..เส้นทางที่เราเลือกเดินบางครั้งอาจไกลกว่าความสามารถและเวลาที่เรามี ถ้าอยากไปให้ถึงในเวลาที่มี จำกัดบางครั้งต้องใช้ตัวช่วยบ้าง เช่นเรือหรือรถ ...การเดินคนเดียวเราสามารถควบคุมความต้องการได้ ไม่ว่าจะเดินให้เร็วขึ้น ช้าลง หยุดพักเมื่อไหร่ก็ได้ตามที่เราต้องการ ...แต่การมีเพื่อนที่รู้ใจร่วมเดิน ร่วมคุยกับเรานั้นย่อมสนุกกว่า ...บางครั้งก็มีคนแปลกหน้ามาคุยกับเราเหมือนกัน ...แล้วพอเราเห็นเพื่อนร่วมทางคนอื่นเดินอย่างรวดเร็วและมั่นใจ เราก็เผลอคิดไปว่าเราควรจะเดินตามคนๆนั้นไป เพราะคิดว่าเขารู้จักเส้นทางดี แต่ลืมคิดไปว่าเขาและเราอาจมีจุดหมายที่ต่างกัน ...เป้าหมายไม่ได้สวยงามมากไปกว่าวิวข้างทางที่บางครั้งเราละเลยที่จะชื่นชม จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 21:52:40

ความคิดเห็นที่ 14 หนทางอยู่นี่ จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 21:53:31

ความคิดเห็นที่ 15 รูปค่ะ จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 21:54:30

ความคิดเห็นที่ 16 พอโบเดินมาถึงท่ารถ โบก็ตัดสินใจทำในสิ่งที่โบตั้งใจจะทำค่ะ นั่นคือ การกินปลา Omul นี่เอง ^^ อย่างที่เกริ่นไปนะคะ ว่าปลานี้หาทานได้ที่เดียวที่ทะเลสาปไบคาค่ะ รสชาติมันจะเป็นยังไงหนอ ตอนแรกโบนึกว่าปลาที่แสนจะหายากแบบนี้ จะหาทานได้แต่ในร้านอาหาร แต่จริงๆแล้วมีปลาแบบนี้ขายอยู่ในตลาดค่ะ ราคาก็ไม่แพงตัวละแค่ 50รูเบิ้ลเอง โบเลยจัดไปสามตัว กินจะเอียนปลาไปหลายวันค่ะ ^^ ส่วนรสชาติ..... เหมือนไก่.. ล้อเล่น คล้าปลาแซลม่อนค่ะ จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 22:01:40

ความคิดเห็นที่ 17 จากภาพด้านบน ตัวเล็กด้านขวามือ 50 ส่วนตัวใหญ่ด้านซ้ายมือ 80นะคะ ส่วนคนขายก็ใจดี๊ใจดี น่ารักมากเลย ยิ้มแย้ม ถามไถ่ว่าอร่อยรึเปล่า ภาพซูมๆคะ จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 22:03:34

ความคิดเห็นที่ 18 แล้วโบก็นั่งรถกลับมาตัวเมือง นั่งรถลางแบบนี้แหละค่ะ กลับที่พัก รถลางดูเก่าๆ แต่เก๋ดี จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 22:05:23

ความคิดเห็นที่ 19 แล้วคืนนั้นโบเริ่มการเดินทางใหม่อีกค่ะ เหนื่อยอยู่เหมือนกันแต่ก็สนุกดีนะ จากคืนนี้โบต้องนั่งรถไฟถึง3วันค่ะ คงได้พักอีกนานหน่อย โบเข้าไปนั่งรอรถไฟในชานชาลา เห็นมีคนไร้บ้านมาอาศัยความอบอุ่นของชานชาลาอยู่บ้าง แต่ที่สถานีก็มีตำรวจทั้งในและนอกเครื่องแบบคอยตรวจตาอยู่นะคะ มีไล่คนออกไปอยู่เป็นระยะๆ ที่เห็นเพราะว่าโบนั่งอยู่นานเหมือนกันค่ะ น่าสงสารเหมือนกันนะคะ เพราะอากาศข้างนอกหนาวมาก จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 22:13:36

ความคิดเห็นที่ 20 ตอนที่โบนั่งอยู่ด้านในแล้วมีตำรวจเดินตรวจตรา ก็รู้สึกกลัวเหมือนกันนะคะ เพราะได้ยินมาว่าตำรวจรัสเซีเกเรค่ะ ถ้าเป็นหน้าเอเชียๆตำรวจจะเดินมาตรวจหนังสือเดินทางและวีซ่า ถ้ายื่นหนังสือเดินทางให้อาจโดนแจ็คพอต โดนยึดไปเลย (อันนี้ได้ยินมา เรื่องจริงแค่ไหนไม่ทราบค่ะ แต่มีลงเรื่องนี้ในหนังสือlonely planet เหมือนกันค่ะ) พอเวลาห้าทุ่มกว่าๆ ป้ายในสถานีก็ประกาศว่ารถไฟขบวนที่๘๑มาจอดเทียบชานชาลาหมายเลข๕แล้ว เราเก็บข้าวของเพื่อเดินออกไปขึ้นรถไฟแทบจะทันที อย่างน้อยในรถไฟก็น่าจะปลอดภัยกว่า พอผลักประตูออกไปและงุนงงว่าจะข้ามไปยังชานชาลาหมายเลข๕ยังไง ก็มีตำรวจตัวใหญ่ๆสองนายมาตะโกนเรียกเป็นภาษารัสเซีย ..."โอ มาย ก๊อดดด" โบคิดในใจ...... "ถ้าโดนตำรวจรัสเซียเรียกขอดูหนังสือเดินทางอย่าเอาตัวจริงให้ไป เพราะจะโดนยึดเรียกเงิน ให้เอาตัวที่ถ่ายเอกสารให้ไป" เสียงที่เพื่อนชาวรัสเซียขู่ดังกังวาลขึ้นในหัว "อีกสคุ๊สก ฟกัดสาด๊า" ตำรวจนายหนึ่งพูดเป็นภาษารัสเซีย ...เอาไงดี กระดาษที่ถ่ายเอกสารไว้ตอนนี้ก็เน่าในกระเป๋าด้านซ้ายเรา เพราะฝนตกเมื่อวันก่อน จะให้ตัวจริงดีมั๊ย แล้วถ้าโดนไถเงินเอาไงดี ร้องไห้เลยดีมั๊ยนะ.... "ทิกเก็ต ทิกเก็ต" ตำรวจนายนั้นพูดเป็นภาษาอังกฤษ อ้อ.. จะเอาตั๋วนี่เองเล่าเอาคิดไปไกล แล้วโบยื่นตั๋วให้ค่ะ ตำรวจตรวจดูแล้วบอกว่า "ต้องไปขึ้นชานชาลาที่๕ ไม่ใช่ตรงนี้ ให้ลอดอุโมงค์ไป"  (ซับไทย) อ้อ.. จะเดินตามาบอกว่า เดินมาผิดชานชาลานี่เอง แล้วอุโมงค์มันอยู่ตรงไหนหว่า ระหว่างเดินงงอยู่ ตำรวจก็เดินมาบอกอีกที พร้อมชี้โบ๊ชีเบ๊ให้เข้าไปในอาคาร แล้วทำมือให้ลอดใต้บันใดไปด้วยค่ะ โบยิ้มและขอบคุณ ส่วนตำรวจพูดตบท้ายว่า "Have a nice trip" แล้วยิ้มหล่อๆให้หนึ่งที จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 22:28:06

ความคิดเห็นที่ 21 จบแล้วค่ะ รีวิวสำหรับวันนี้ ฝันดีนะคะทุกคน จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 22:29:45

ความคิดเห็นที่ 22 ... ภาพหนูตายยังดูน่ารักเลยค่ะ ^_^ จากคุณ : kungtalay เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 22:56:01

ความคิดเห็นที่ 23 ตามมาเที่ยวค่ะ    ชักอยากนั่งรถไฟสายนี้มากขึ้นทุกวันแล้วล่ะ... อิอิ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 00:01:17

ความคิดเห็นที่ 24 พี่โบน้องจะไปทรานไซบีเรียท21 นี้อยากคุยกับพี่โบจัง น้องเป็นเด็กตัวคนเดียว ถ้ายังไง ติดต่อน้องหน่อยนะคะ ได้โปรด lurien_6@hotmail.com จากคุณ : Armmie เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 00:49:23 A:27.55.1.28 X: TicketID:344695

ความคิดเห็นที่ 25 ตามไปด้วย จากคุณ : tottui เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 01:16:58

ความคิดเห็นที่ 26 ตามไปมอสโค ด้วยคนค่ะ... จากคุณ : nongpoompui เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 16:33:30

ความคิดเห็นที่ 27 บรรยากาศริมทะเลสาปนี่ดูสงบมากเลยครับ จากคุณ : Destiny-Boy เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 17:54:09

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ^^ จากคุณ : สามแซ่ เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 18:35:14

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณสำหรับรีวิวครับบ............. จากคุณ : สายลมแห่งวิงค์ เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 21:01:22

ความคิดเห็นที่ 30 ไปคาซานกันค่ะ ^^ ความคิดเห็นนี้ได้แตกไปยังกระทู้ E11562349 จากคุณ : อย่าลังเล เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 21:25:51

ความคิดเห็นที่ 31 สนุกมากครับ กล้ามากเที่ยวคนเดียวในรัสเซีย ยกนิ้วให้เลย จากคุณ : somsaktee เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 55 18:22:00

ความคิดเห็นที่ 32 อืมกล้าดีครับคนเดียวหญิงเดี่ยว ฮ่าๆๆ ไมรู้ว่าหมู่บ้านที่ไปนี่น่าจะเป็นหมู่บ้านที่เขาชอบไปกัน ตอนผมไปกับเพื่อนสามคน ไปโน่นเลยครับเกาะโอคลอน นั่งรถเป็นวัน แต่ก็คุ้มครับ มันสนุกก็ตอนลำบากและประหลาดๆนี่แหละครับการท่องเที่ยวแบบเราๆ จากคุณ : -Xex- เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 11:08:01

ความคิดเห็นที่ 33 สุดยอดครับ สำหรับทริปไกลอันยาวนานแบบนี้ ยิ่งไปคนเดียวด้วย คงหนาวกว่าปกตินะครับ อิอิ จากคุณ : mirage_II เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 55 00:46:03

ความคิดเห็นที่ 34 "เป้าหมายไม่ได้สวยงามมากไปกว่าวิวข้างทางที่บางครั้งเราละเลยที่จะชื่นชม" เป็นคำคมระดับปรัชญาเลยนะเนี่ย สุดยอดเลย จากคุณ : Orion_T (Orion_T) เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 22:48:50