เมื่อเกิดความรู้สึก อยากออกเดินทาง...ออกไปพักใจ ให้คลายเคลียดจากเรื่องน้ำท่วมสักหน่อย..ชื่อของสังขละบุรี ก็โผล่เข้ามาในหัวครับ เคยไปเยือนเมืองนี้เมื่อหลายปีที่แล้ว แต่ไปแบบชะโงกทัวร์ อยู่แป๊บเดียว เมื่อหัวใจอยากออกเดินทางครั้งนี้...จึงปักธงจะไปเยือน สังขละบุรี อีกครั้งครับ
หากถามถึงสังขละบุรี หลายคนคงนึกภาพสะพานไม้ยาวกว่ากิโล รวมถึงเจดีย์พุทธคยาจำลองทรงแปลกตาแต่ว่าอลังการ
ถูกแล้วครับ..สะพานไม้ที่ยาวที่สุดในไทย สร้างจากแรงศรัทธา แรงมือของชาวมอญ มีเจดีย์จำลองพุทธคยาองค์จำลอง ที่ส่องแสงแดดสะท้อนสีทองงดงาม
นอกเหนือจากนี้ ก็มีเพียงชุมชนชาวมอญธรรมดาอีกชุมชน....เป็นชุมชนชาวมอญที่เราก็คงเห็นคุ้นเคย ไม่ต่างจากชุมชนเผ่าอื่น ๆ ที่อยู่ในไทย ในหลาย ๆ ภาค แต่ที่นี่...ธรรมดา..แต่ว่างดงามมากครับ
...งดงามด้วยรอยยิ้มและไมตรี
...งดงามด้วยความง่ายของความเป็นไป
...งดงามด้วยศรัทธา ดูจากศาลาวัดทั้งเก่าที่เป็นไม้ และหลังใหม่ที่เป็นอาคารปูน กว้างและใหญ่มากจริง ๆ ครับ
โชคดีมากที่ไปเจอ..วันทำบุญกฐินของชาวสังขละบุรีพอดี
ร่วมแบ่งปันครับ
เมื่อความคิดถึงนำพา...สังขละบุรี ( 29 - 30 ต.ค. 2554)
