|
เช้าวันนี้ส้มจี๊ดตื่นตั้งแต่ตี 4 คะ อย่าหาว่าฉันบ้าพลังเลยนะ เพราะความจริงแล้วนอนต่อไม่ไหวตังหาก เตียงที่นี่ก็นุ่มนิ่มเกินไป เป็นอีกหนึ่งคืนแล้วละ ที่ฉันนอนหลับไม่สบาย กระสับกระส่าย ปวดหลัง จนต้องลุกขึ้นมาจัดการกับตัวเอง อาบน้ำแต่งตัว ก่อนที่จะปลุกสาละมีเป็นรายต่อไป  ส้มจี๊ดลงไปหาของที่รถ ระหว่างนั้น ฉันเจอะกับคนไทยที่หน้าเกสเฮาส์ด้วยนะ ที่ฉันรู้ว่าเค้าเป็นคนไทยก็เพราะเค้าเห็นฉันคุยกับแม่ติ๋มเป็นภาษาไทยกันอยู่ เลยพูดทักทาย "สวัสดีคะ" กับฉัน ดีใจมากมายกับมิตรภาพต่างแดนแบบนี้ ฉันถามพวกเธอว่า "มารออะไรกันตั้งแต่หกโมงเช้าแบบนี้" พวกเธอตอบกลับฉันว่า " พวกเธอจะไปคาเมรอนคะ กำลังรอรถตู้มารับ" เอ๋ะ...วันนี้พวกเราก็จะเดินทางไปคาเมรอนเหมือนกันเลยละคะ หวังว่าคงจะได้พบกันใหม่  หลังจากสาละมีแต่งตัวแปลงร่างเรียบร้อยแล้ว พวกเราสองคนก็ขอเดินเล่นรอบๆ บริเวณนี้กันก่อนคะ แม่ติ๋มขอตัว ยามเช้าแบบนี้ขี้เกียจเดิน แอบรออาหารเช้าที่เค้าจัดให้ในเวลาประมาณโมงเช้า
| จากคุณ |
:
kamonda  
|
| เขียนเมื่อ |
:
19 ก.ค. 54 18:01:27
|
|
|
|
ส้มจี๊ด @ Malasia Road trip ณ. ปีนัง ไข่มุกแห่งตะวันออก(วันที่ 3)
คำว่าปีนัง แปลว่า ต้นหมากคะ สมัยก่อนเกาะแห่งนี้มีต้นหมากเยอะมากจึงนำมาตั้งชื่อเกาะแห่งนี้ว่า เกาะหมากคะ 
ประวัติศาสตร์ของเกาะปีนัง เริ่มต้นขึ้นในสมัยเซอร์ฟรานซิส ไลท์ พ่อค้าและนักผจญภัยชาวอังกฤษได้เดินทางมาถึงดินแดนแถบนี้ในปี 1786 เขาต้องการให้เกาะปีนังเป็นสถานีการค้าของบริษัทอินเดียตะวันออก ใช้เป็นที่พักเรือระหว่างที่เดินทางไปค้าขายกับประเทศจีน และใช้เป็นเมืองหน้าด่านของอังกฤษ ดังนั้นจึงได้โน้มน้าวให้สุลต่านแห่งรัฐเคดะห์ยอมให้บริษัทอินเดียตะวันออกเช่าเกาะปีนัง โดยแลกกับการคุ้มครองไม่ให้ถูกรุกรานจากสยามประเทศ 
เมื่อฟรานซิส ไลท์ ทำข้อตกลงกับรัฐเคดะห์เป็นที่เรียบร้อย ก็ยกพลขึ้นบก มีการพัฒนาพื้นที่ต่างๆ มีการสร้างท่าเรือใหญ่โต และเปลี่ยนชื่อเกาะแห่งนี้ใหม่ว่า เกาะปรินซ์ ออฟ เวลส์ 
จากประวัติความเป็นมาจึงไม่น่าประหลาดใจที่เมืองจอร์จทาวน์แห่งนี้จะเป็นที่ตั้งของส่วนราชการ ศูนย์กลางธุรกิจ และมีการผสมผสานเอกลักษณ์ของโลกตะวันออกและตะวันตกเข้าด้วยกันได้อย่างกลมกลืน 
พื้นโบสถ์จะปูด้วยหินอ่อนคะ มียอดหอสูงมียอดแหลม หลังคาครอบ บริเวณทางเข้าด้านหน้ามีซุ้มรูปปั้นเพื่อระลึกถึง ฟานซิส ไลท์เมื่อเดินทางมาถึงปีนังเป็นครั้งแรก 
เปิดให้เข้าชมทุกวันตั้งแต่เวลา 9.00-17.00 น. จ้า
เมื่อเดินกันจนสุดถนน ฝั่งตรงข้ามที่ตั้งโดดเด่น ตึก AIA เค้าละคะ
วิวสวยริมทะเลกันอีกสักภาพ
จากชั้นล่าง ยังไม่มีลิฟท์ให้ขึ้นชั้นบนนะคะ ต้องขึ้นบันไดเลื่อนต่อขึ้นไปอีก 3 ชั้น
ปู๊ดโธ่...เวรกรรมจริงๆ แต่ไหนๆ ก็มากันแล้วก็ถ่ายรูปกันพอเป็นพิธีคะ
สำหรับแผนการท่องเที่ยวที่ปีนังคงสิ้นสุดที่วัดเต่าเท่านั้นคะ ตอนแรกส้มจี๊ดกะว่าจะนั่งรถรางขึ้นเขาไปปีนังฮิลล์ด้วย เพิ่งทราบจากเจ้าหน้าที่ที่ศูนย์บริการข้อมูลนักท่องเที่ยวว่าตอนที่ส้มจี๊ดไปกำลังปิดปรับปรุงคะ เศร้าใจ 
เจอะผู้หญิงมาเลย์คนหนึ่งกำลังโบกรถให้ไปจอดที่บ้านเค้า เห็นมีร่มเงาดี ก็เลยตัดสินใจหักเลี้ยวพวงมาลัยเข้าไปจอดคะ แต่แหมแม่ติ๋มขอลดราคาอยู่ตั้งนานก็ไม่ลดให้ คิดค่าเสียหายตั้ง 4 ริงกิตแนะ 
ไปคะ จอดรถเรียบร้อยแล้วก็หน้าเดินกันต่อ เส้นทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล
