|
อากาศดีพอสมควร ยังคงมีเมฆฝนให้ใจหายอยู่บ้างในบางช่วง นั่งมองฟ้าไป ดูพนักงานบนเครื่องยกน้ำแจกขนมไปแสนสบายใจ อีกราวหนึ่งช่วงโมงจากนี้ผมจะเริ่มผจญภัยในดินแดนที่ไม่คุ้นเคยอีกครั้ง
ที่ใช้คำว่าอีกครั้งก็เพราะมันไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมไปตะลอนไหนคนเดียว ด้วยความที่ไม่ค่อยมีใครคบชีวิตผมจึงต้องไปเที่ยวคนเดียวอยู่บ่อยครั้ง เริ่มต้นที่ญี่ปุ่นอยู่สามวัน เชียงคาน ลำปาง สุโขทัย ภูเก็ต พังงา อัมพวา ... และล่าสุดที่กำลังจะไป นครศรีธรรมราช
ข้อดีของการไม่มีใครก็คือไม่ต้องใส่ใจความรู้สึกคนอื่น หิวก็กิน ปวดท้องก็เข้าห้องน้ำ เหนื่อยก็พัก นอนไม่หลับก็ออกไปนั่งนับดาว ชีวิตตัดสินใจได้เต็มที่เป็นตัวของตัวเองได้เต็มร้อย แต่ทั้งหมดก็ต้องทำรับให้ได้กับข้อเสียที่มีไม่ว่าจะเป็น วางแผนเที่ยวเอง ไม่มีคนช่วยหารค่าห้อง กินได้ไม่หลากหลาย เที่ยวได้เฉพาะทาง และที่สำคัญโคตรเหงา
ดังนั้นการมีใครสักคนให้คอยส่งข้อความหาจึงเป็นเรี่องอบอุ่นหัวใจอย่างมาก ทันทีที่เครื่องจอดสนิท ผมเปิดโทรศัพท์ มีข้อความตอบกลับมาให้ชื่นใจ
พิม: 9/4/54 11:35 เดินทางปลอดภัยนะคะ ว่าแต่จะเจอกันได้ยังไง เราไปเธอก็กลับมาแล้ว
ผมอ่านข้อความไปยิ้มไป คำธรรมดาก็สามารถทำให้เรายิ้มได้ถ้ามาจากคนที่พิเศษ แต่การเดินทางแค่เพิ่งเริ่มต้น ผมมีเวลาดีใจอยู่ได้ไม่นาน หลังจากพิมพ์ข้อความตอบกลับไปเสร็จก็มุ่งหน้าไปจุดหมายแรก ... ห้องน้ำ
9/4/54 12:35 ถึงนครแล้น
| จากคุณ |
:
มะยม (Mayom_X)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
17 มิ.ย. 54 09:24:35
|
|
|
|
ีรักเที่ยว (สอง)
