ความคิดเห็นที่ 1 ด้วยความบังเอิญได้ไปวูฟช่วงที่มีเทศกาล “คะราซึ คุนจิ”ซึ่งถือว่าเป็นงานใหญ่ของพื้นที่นี้พอดี ทำให้เราได้มีโอกาสไปเที่ยวชมความงามของเทศกาลนี้ทั้งกลางคืน และกลางวัน   หลังจากที่โอะโต้ซังพาไปเที่ยวเทศกาลกลางคืน รู้สึกว่ายังดูไม่จุใจ อยากเห็นการแห่อย่างใกล้ชิด และเข้าไปถ่ายรูปแบบไม่เบียดคนอีกครั้ง แผนการที่เคยวางไว้ในใจขณะทำงานในไร่สตรอฯ ว่าอยากจะปั่นจักรยาน (ประหยัดค่ารถนั่นเองค่ะ อิอิ) เข้าไปเที่ยวในเมืองคะราซึซักวัน ก็เริ่มมีความเป็นไปได้มากขึ้น เมื่อได้เพื่อนร่วมทางอย่างเพื่อนสาวไต้หวัน มาเพิ่ม เราลองเกริ่นกับโอะโต้ซังในคืนนั้นว่า อยากขอวันหยุดปั่นจักรยานไปเที่ยวดูเทศกาล และรอบๆเมืองคะราซึ ในวันที่ 4 จะได้ไหม?   ทุกคนทำท่าตกใจ เพราะระยะทางจากบ้านด้วยรถยนต์เพื่อเข้าไปในเมืองก็ใช้เวลาประมาณ ครึ่งชั่วโมงแล้ว คร่าวๆ ประมาณ 14 กิโลเมตร จัสมินก็อ้าปากหวอ พูดจริงเหรอ? เอ๊า จริงสิ  ไม่ได้ล้อเล่นนา ไปด้วยกันมั้ย? จัสมินถามอีก แล้วจำทางได้เหรอ? เราก็บอก จำได้สิ ระหว่างที่วูฟอยู่ที่นี่ตลอดหลาย 10 วัน มักไปไหนมาไหนกับโอะโต้ซังบ่อยๆ โดยเฉพาะเข้าเมือง จำได้อยู่แล้ว จัสมินก็เลยตอบตกลง ไปก็ไป !! อิอิ ในที่สุดก็สำเร็จ  โอะโต้ซังอนุญาต มะรืนนี้เราจะได้ไปเที่ยวซะที  ตั้งหน้าตั้งตารอคอย จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 11:19:06

ความคิดเห็นที่ 2 วันต่อมาเราก็ทำงานปกติ แต่ใจนี่สิไปอยู่ที่เทศกาลแห่ปลาเรียบร้อย ฮ่าๆ   ช่วงค่ำของวันนั้น คือเข้าวันที่ 2 ของเทศกาล โอะโต้ซังพาพวกเราไปงานเลี้ยงที่เพื่อนๆ และญาติๆนัดเลี้ยงกันในคืนที่ 2 ของเทศกาลนี้เป็นประจำทุกปีค่ะ เราก็เอ๋อๆ พาไปไหนก็ไปกับเค้า วันนั้นโอะโต้ซังจะเมา  เลยนัดให้โอะก้าซังมารับประมาณสี่ทุ่ม พวกเราเข้าบ้านหลังหนึ่งซึ่งอยู่ในตัวเมืองคะราซึ ซึ่งใช้เป็นที่จัดงานทุกๆปี มีแขกนั่งอยู่เต็มแล้วค่ะ เสียงคุยกันเซ็งแซ่ เรากับจัสมินซึ่งเดินตามโอะโต้ซังเข้าไปก็ทำตัวลีบๆ ไม่รู้จักใครเลย แล้วมาร่วมงานด้วยเนี่ยนะ   แต่รู้สึกว่าโอะโต้ซังจะภูมิใจนำเสนอมาก ว่าพวกเราเนี่ยมาอยู่โฮมสเตย์ช่วยงานที่บ้านนะ นี่ไม่ใช่คนญี่ปุ่นนะ มาจากไทย แล้วก็ไต้หวัน บลาๆๆ คนเอเชียผิวเหลืองๆแบบพวกเรานี่ไปไหนก็ไม่ค่อยแตกต่างอยู่แล้ว ทุกคนก็คิดว่าเป็นคนญี่ปุ่น พอรู้ว่าไม่ใช่ก็ถามกันใหญ่ ว่าเรียนภาษาญี่ปุ่นมาจากไหน อยู่นานเท่าไหร่ ต่างๆนานาๆ แล้วก็จะพูดพร้อมพยักหน้า สุโก่ยๆๆ ฮ่าๆ สำหรับคนที่ไปญี่ปุ่นหรือคลุกคลีกับคนญี่ปุ่น พอจะนึกออกกันใช่มั้ยล่ะ หลังจากพวกเรามาถึงไม่กี่นาที เคนจังก็พาปอมตะมาม่ามาถึง พอเจอหน้าเราก็ทักซะดังตามสไตล์เคนจัง เราก็แนะนำให้รู้จักกับจัสมิน   ทั้งสองคนมาด้วยแท็กซี่ค่ะ เพราะกะมาแล้วก็ต้องดื่มเหล้า เมาแล้วก็เรียกแท็กซี่กลับบ้าน มาที่นี่แทบทุกคนดื่มเบียร์และเหล้าแต่เราปฏิเสธไปเพราะเคยเจอมาแล้ว นั่นคือธรรมเนียมญี่ปุ่นเนี่ย ถ้าลงได้ดื่มแก้วแรก จะมีคนโน้นคนนี้คอยเอาขวดมารินเติมให้ๆๆๆๆ  แถมบอกไม่เอาก็จะคะยั้นคะยอให้เราดื่มๆๆๆๆ จนเราเมาสลบนั่นแหละถึงจะเลิกริน เราคอแข็งกว่าจัสมินค่ะ จัสมินดื่มแค่ชูไฮ (น้ำผลไม้ผสมเหล้าบางทีก็มีโซดา) แอลกอฮอล์น้อยนิด ก็หน้าแดงแล้วค่ะ อิอิ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 11:26:05

ความคิดเห็นที่ 3 วันนั้นเลยมีแค่เราสองคนเท่านั้นที่เป็นเด็กดี   อาศัยกินอาหารที่เป็นเมนูอลังการงานสร้างจริงๆ ซาชิมิ กุ้ง ปลา ปู หอย ปลิงฯลฯ ไม่รู้ว่าชื่อปลาอะไรนะคะ รู้แต่ว่าตัวใหญ่มาก อย่างในรูปด้านบน ส่วนสีของเนื้อปลาไม่แดงแบบปลาคะซึโอะที่เคยกินตอนอยู่กับโฮสแรกที่ฟุคุชิม่า เราเป็นคนที่ไม่ถนัดกินของดิบ ถ้ากินไม่กี่ชิ้นก็พอได้ แต่ถ้าหลายชิ้นจะกลายเป็นผะอืดผะอม แต่ปลานี้เราสามารถกินได้เยอะมากกกกก จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 11:28:43

ความคิดเห็นที่ 4 โอะโต้ซังโดนปูหนีบ!!! ชอบล้อเล่นแบบนี้เรื่อยเลย เฮฮากันเข้าไป เริ่มจะเมาแล้วนี่ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 11:31:32

ความคิดเห็นที่ 5 ปลา และหอย ตัวใหญ่ๆ เราจำชื่อไม่ได้แล้ว เมนูวันนั้นเยอะมากมาย แต่ละคนก็ชอบคะยั้นคะยอให้กินอะไรแปลกๆ ยิ่งปลิงทะเล ตอนแรกไม่รู้ว่าคืออะไร กินแล้วถึงมาเฉลย -*- จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 11:34:15

ความคิดเห็นที่ 6 ส่วนจานนี้เราชอบมากเป็นพิเศษ เนื้อย่างไม่สุก ตอนแรกเห็นเนื้อไม่สุกไม่กล้ากิน แต่โดนโอะโต้ซังยุ เลยลองงับเข้าไปคำนึง หลังจากนั้นไม่ต้องคีบให้ หนูคีบใส่จานเองเลยค่า นั่งกิน นั่งคุยไปประมาณชั่วโมงกว่าๆ บางคนก็ขอตัวกลับ แต่โอะโต้ซังก็ยังปักหลักดื่มต่อ ปอมตะมาม่าซึ่งมานั่งคุยอยู่ใกล้ๆ ก็เริ่มเมา เนื่องจากมีคนนั้นคนนี้ผลัดกันรินเบียร์ให้ เราก็คุยถึงเรื่องออนเซ็นในเมืองนี้ว่ามีที่ไหนน่าไปบ้าง ปอมตะมาม่าเห็นดังนั้นก็บอกว่าอาทิตย์หน้าวันจันทร์จะพาไปออนเซ็น ได้ยินดังนั้นก็ดีใจสิคะ ฮริ้ววว จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 11:35:36

ความคิดเห็นที่ 7 วงปลายโต๊ะไกลสุด เมื่อสาวๆบางคนลากลับ หนุ่มๆก็เริ่มทยอยมาที่ฝั่งเรา หนุ่มคนนี้ร่วมขบวนแห่กับเค้าด้วยค่ะ เลยได้ใส่เสื้อและถ่ายรูปไว้เป็นที่ระทึก หลังจัสมินเอาลงเฟซบุ๊ค เพื่อนๆต่างเข้ามาชมว่าหล่อม๊ากกก โอะโต้ซังวันนั้นเมาเละจริงๆ จากที่ปกติเสียงดังอยู่แล้ว ก็ดังเข้าไปอีก แต่พอขึ้นรถที่โอะก้าซังเป็นคนขับมารับก็สลบนอนหลับไปเลย  เรากลับมาถึงบ้านประมาณ ห้าทุ่มนิดหน่อย โอะก้าซังขอโทษพวกเราใหญ่เลยเรื่องที่โอะโต้ซังเมาเละ  พวกเราก็บอกว่าไม่เป็นไรๆค่ะ นานๆที เนอะ แต่ตอนนั้นก็แอบเซ็งๆเหมือนกันไม่ชอบคนเมาแล้วเอะอะโวยวาย แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 54 11:39:14 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 11:37:50

ความคิดเห็นที่ 8 และแล้ว....ก็ถึงวันที่ 4 ที่รอคอย เราตื่นกัน 7 โมงเช้า เพื่อเตรียมตัวปั่นจักรยานไปในตัวเมือง  โอะโต้ซังตื่นมาด้วยอาการมึนๆ แต่ก็น่าจะหมดฤทธิ์แอลกอฮอล์ของเมื่อคืนแล้ว เพราะดูเป็นโอะโต้ซังปกติเหมือนทุกวัน ทั้งสองคนดูเป็นห่วงพวกเรามาก โอะก้าซังก็เลยให้มือถือมาหนึ่งเครื่อง เผื่อมีอะไรฉุกเฉินจะได้โทรกลับ มีแนะนำเหมือนเด็กๆเลยว่า ถ้าเจอโรคจิต แล้วเห็นท่าไม่ดี ให้ตะโกนเรียก “โอะโต้ซังงงงงง” นะ  ฮ่าๆ ก่อนออกจากบ้าน โอะโต้ซังยื่นค่าขนมให้คนละ สองพันเยนด้วยค่ะ ใจดีจริงๆ เราได้จักรยานคันเล็ก ที่ใช้เป็นประจำ ส่วนจัสมินได้จักรยานของโอะบ้าจัง ซึ่งเช้าวันนั้นโอะบ้าจังขี่ไปทำงานแต่เช้าที่ร้านค้าชุมชุน เราก็เลยได้แวะไปที่นั่น โอะบ้าจังให้ซาลาเปาที่ทำขายในร้านมาให้ไปกินระหว่างทาง จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 11:44:03

ความคิดเห็นที่ 9 พร้อมแล้วก็ไปกันเล๊ยย วันนั้นอากาศดี ไม่มีฝน แต่เวลาปั่นจักรยานก็หนาวเหมือนกัน เราปั่นลัดเลาะถนนที่เลียบทะเลไปเรื่อยๆ   ก็จะเป็นหาดทรายที่ช่วงฤดูร้อนที่นี่จะเต็มไปด้วยผู้คนมาเล่นน้ำทะเลกันค่ะ ส่วนช่วงนี้เหรอ เงียบเชียว ก็หนาวซะขนาดนี้จะมีใครมาเล่นน้ำ เราใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่งก็ปั่นมาถึงจุดแรกที่พวกเราจะแวะเที่ยว ปราสาทคะราซึ   唐津城　(Karatsu Jo) หรือมีอีกชื่อเรียกหนึ่งว่า 舞鶴城　(Maituru Jo) แปลตรงตัวว่า ปราสาทนกกระเรียนเต้นรำ อันนี้ตั้งเอาเองนะคะ อิอิ สร้างขึ้นระหว่างปี ค.ศ.1602-1609 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 11:46:42

ความคิดเห็นที่ 10 ปลาาาาาาาาาาาาาาาาา จากคุณ : MaNgKoOd เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 11:48:06

ความคิดเห็นที่ 11 ปราสาทนี้ตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ริมอ่าวคะราซึ ซึ่งทำหน้าที่เป็นกำแพงคูเมืองธรรมชาติทางทะเลไปในตัว กลางคืนจะเปิดไฟให้ตัวปราสาทดูงดงามยิ่งขึ้นอีก   ค่าเข้าชมปราสาทผู้ใหญ่ 400 เยน เด็ก 200 เยน มี่ทั้งหมด 5 ชั้นๆ เปิดเวลา 9 โมงเช้า ถึง 5 โมงเย็น มีวันหยุดประจำปีด้วย คือ ตั้งแต่วันที่ 29-31 ธันวาคม ของทุกปี ภายในจะจัดแสดงพวกจาน ชาม ชุดนักรบซามูไร และภาพเล่าประวัติความเป็นมาต่างๆให้เดินชม ส่วนชั้นบนสุด มองลงมาเห็นวิวรอบๆ เมืองสวยงามเชียวค่ะ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 11:48:18

ความคิดเห็นที่ 12 สวยมากครับ  ตามไปเที่ยวด้วยครับ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 11:49:59

ความคิดเห็นที่ 13 มังคุด...เห็นของกินเป็นไม่ได้เลยนะหล่อน ....คุณ เล็กทาโร่ ..ตามมาค่ะ จะพาไปดูโอะคุนจิ """"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""" อีกด้านเป็นชายหาด ตอนนั้นกะไว้ว่าถ้ามีเวลาจะปั่นจักรยานไปเดินเล่นชายหาดบ้าง แต่โปรแกรมวันนั้นช่างเยอะเหลือเกิน เป็นอันว่าอดไปโดยปริยาย จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:05:22

ความคิดเห็นที่ 14 ส่วนนี่อีกมุมหนึ่งที่มองลงมาเห็นจากชั้นบนสุดของตัวปราสาท เป็นเส้นทางที่ตอนเย็นเราจะพาจัสมินปั่นจักรยานข้ามสะพานไปเยี่ยมปอมตะมาม่าและเคนจัง ที่เขา คะงามิยามะ ที่เห็นอยู่ลิบๆนู่นค่ะ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:08:47

ความคิดเห็นที่ 15 ชมความงามของปราสาทถึงเกือบๆเที่ยง พวกเราเริ่มหิว เลยงัดซาลาเปาออกมากินกันคนละลูก จอดรถจักรยานไว้ที่จอดของปราสาทคะราซึ แล้วเดินด้วยเท้าไปเที่ยวงาน เกรงว่าจะไม่มีที่จอดจักรยานและอาจเกะกะถ้าจูงเข้าไปเดินในงานค่ะ   นอกจากจะมีขบวนแห่หุ่นตามถนนหนทางที่กำหนดไว้ ยังมีร้านค้า คล้ายๆงานวัดบ้านเรา ให้ผู้คนที่มาเที่ยวได้เลือกซื้ออาหารต่างๆกิน ส่วนใหญ่ก็เป็นพวก โอะโคโนะมิยากิ (พิซซ่าญี่ปุ่น), ทาโกะยากิ, ยากิโซบะ, ปลาหมึกย่าง, อิจิโกะอาเมะ ริงโกะอาเมะ (ผลไม้พวกสตรอเบอรี่ และแอปเปิ้ล เคลือบน้ำตาล) ฯลฯ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:10:34

ความคิดเห็นที่ 16 เรากับจัสมินเดินแวะเข้าศาลเจ้าคะราซึ ก็เจอกับผู้คนล้นหลาม เลยไม่ได้เข้าไปไหว้ ได้แต่มองๆอยู่ด้านนอก ออกมาก็เจอเข้ากับสิ่งนี้ ทายซิอะไรเอ่ย??? จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:11:34

ความคิดเห็นที่ 17 บ้านผีสิงนั่นเอง ดูผีซะก่อน น่ากลัวมั้ย มี เกะ เกะ เกะ คิทาโร่ด้วย ฮ่าๆ แม้แต่บ้านผีสิงก็ทำซะน่ารัก ส่วนใหญ่จะมีเด็กวัยรุ่นระดับมัธยมเข้าไปก็ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดกัน ไม่รู้ว่าข้างในจะน่ากลัวหรือน่ารักกันแน่ เพราะไม่ได้เข้าแค่ยืนดูอยู่ห่างๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:12:23

ความคิดเห็นที่ 18 ดูได้ซักพักก็เดินกันต่อ เล็งทาโกะยากิ กับปลาหมึกย่างไว้แล้ว เดี๋ยวเดินทั่วแล้วจะกลับมาซื้อกิน ระหว่างนั้นก็ซื้ออิจิโกะอาเมะ หรือ สตรอเบอรี่เคลือบน้ำตาลมากินค่ะ กินให้หายอยากหลังจากที่ทำงานในไร่กาฮาฮาเฮาส์แล้วเห็นแต่ใบและดอกสตรอฯ แวะนั่งกินแถวๆนั้นก็ได้ยินเสียงขบวนแห่หุ่นต่างๆผ่านมาใกล้ๆ พวกเราตื่นเต้นกันมาก อยากเห็นขบวนแห่ตอนกลางวันบ้าง ก็วิ่งๆตามเค้าไปยืนดูค่ะ เท่าที่สังเกตวันนี้เป็นวันสุดท้ายคนก็เลยไม่เยอะเท่าวันแรกกับวันที่สอง คนที่มาช่วยกันดึงรถแห่ขบวนของหุ่นแต่ละชิ้น เป็นหนุ่มๆทั้งนั้น เด็กๆก็มี ระหว่างที่เดินลากรถไปตามเส้นทาง ทุกคนก็จะตะโกนเสียงดัง ว่า “Enya Enya” เอ็นยา, เอ็นยา  “Yoisa , Yoisa” โยยสะ, โยยสะ” จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:14:36

ความคิดเห็นที่ 19 แต่ละขบวนสีของเสื้อก็จะแตกต่างกันไปค่ะ อย่างทีมนี้สีส้ม จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:16:04

ความคิดเห็นที่ 20 พอดูจนแห่ขบวนสุดท้ายผ่านไป เรากับจัสมินก็เดินเล่นต่อ ไปโผล่ที่สถานีรถไฟคะราซึ ก็เลยแวะเข้าไปถามข้อมูลท่องเที่ยวซะหน่อย ป้าที่เป็นคนแนะนำน่ารักมากค่ะ ยิ้มแย้ม ต้อนรับพวกเราเป็นอย่างดี พร้อมกับถามว่ามาจากไหนกัน พอบอกว่ามาจากไทยกับไต้หวันก็ตกใจ มาไกลขนาดนี้เลยเหรอ แล้วก็มอบแผนที่เมืองให้มาคนละปึกใหญ่ๆค่ะ   พวกเราเดินตามที่ป้าใจดีบอกไว้ว่า กลางวันหุ่นต่างๆที่เดินแห่กันรอบเมืองเมื่อเช้าจะมาพักเรียงกันให้ชมตรงถนนใกล้ๆสถานีรถไฟแห่งนี้แหละ พวกเราก็เดินตามไป จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:17:40

ความคิดเห็นที่ 21 หุ่นต่างๆ ที่เห็น ปกติจะตั้งแสดงไว้ในพิพิธภัณฑ์ของคะราซึค่ะ ถ้าใครไปช่วงที่ไม่ใช่เทศกาลก็สามารถเข้าไปชมได้ ส่วนภาษาไทยไม่รู้ว่าจะแปลถูกหรือเปล่า เอาสำนวนของตัวเองมาผสมกับรูปร่างหน้าตาของหุ่นที่เห็นค่ะ มาทำความรู้จักกับ หุ่นต่างๆกันทีละตัวๆกันเลยดีกว่า นี่เป็นหุ่นที่คาดว่าน่าจะสร้างขึ้นเป็นตัวแรกที่ชื่อว่า 赤獅子　 Akajishi ราชสีห์ (สีแดง) สร้างขึ้นในปี ค.ศ.1819 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:23:25

ความคิดเห็นที่ 22 2 青獅子 (Aojishi)   ราชสีห์ (สีเขียว) สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1824 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:24:45

ความคิดเห็นที่ 23 สวัสดีตอนบ่ายจร้า ฮารุจัง.............. จากคุณ : ถนนสายนี้เปรี้ยว เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:30:37

ความคิดเห็นที่ 24 สวัสดีค่าน้าเปรี้ยว วันนี้มาเที่ยวงานคะราซึกันให้จุใจไปเลย ..................................................................................................................... 3 亀と浦島太郎　 Kame to Urashimataro สร้างมาจากนิทานเรื่องอุระชิมา ทาโร่ สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1841 เนื้อเรื่องย่อๆ ก็คือ อุระชิมา ทาโร่ เป็นชาวประมงธรรมดาๆคนหนึ่ง วันนึงเกิดไปเจอพวกเด็กๆรังแกเต่าอยู่ จึงช่วยเต่าตัวนั้นเอาไว้ ต่อมา เต่าตัวนั้นมาหาแล้วพาอุระชิมา ทาโร่ไปเที่ยวเมืองบาดาล จนพบรักกับเจ้าหญิงเมืองบาดาลแห่งนั้นแล้วก็อยู่กินกันนาน 3 ปี โดยไม่ได้ขึ้นมาเมืองมนุษย์อีกเลย กระทั่งอุระชิมา ทาโร่ คิดถึงบ้านขึ้นมา จึงขออนุญาตเจ้าหญิงขึ้นไปเมืองมนุษย์ เจ้าหญิงเห็นดังนั้นก็เอากล่องไม้ให้พกติดตัวมา แต่ห้ามเปิดไม่เช่นนั้นจะกลับมายังเมืองบาดาลไม่ได้อีก เมื่ออุระชิมา ทาโร่ขึ้นมาแล้ว ปรากฏว่าบ้านเมืองที่ตนเคยอยู่อาศัยเปลี่ยนไปมาก หาบ้านตัวเองไม่เจอ จึงไปถามชาวบ้านเจอยายแก่ๆคนหนึ่งเล่าว่าเคยได้ยินคนเฒ่าคนแก่แถวนั้นเล่าให้ฟังว่าอุราชิมา ทาโร่นั้นหายไปในทะเลเมื่อ 300 ปีก่อน แล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย เขาได้ยินดังนั้นก็ตกใจ แล้วเปิดกล่องไม้ที่เจ้าหญิงกำชับไม่ให้เปิดออก เขาจึงกลายเป็นคนแก่ผมหงอกเต็มหัวในพริบตา และกลับไปยังเมืองบาดาลไม่ได้อีก จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:33:19

ความคิดเห็นที่ 25 4 源義経の兜 Yoshitune no Kabuto หมวกของโยชิซึเนะ   ***คาบุโตะ คือหมวกที่ใส่คู่กับชุดเกราะของนักรบซามูไรโบราณ หมวกของโยชิซึเนะ สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1844 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:34:34

ความคิดเห็นที่ 26 ตามไปเที่ยวด้วยค่า  แต่เปิดกระทู้ด้วยอาหารแบบนี้ก็หิวอีกแล้วสิคะ ^^ จากคุณ : PG_008 เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:36:17

ความคิดเห็นที่ 27 5 鯛　 Tai ปลาไท สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1845 เราคิดว่าน่ารักที่สุดในบรรดาหุ่นทั้งหมด เด็กๆเข้าไปถ่ายรูปกันเต็มเลยค่ะ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:37:35

ความคิดเห็นที่ 28 สวัสดีค่า คุณ PG_008....ฮ่าๆ เอามายั่วน้ำลายก่อนเที่ยง จะได้เจริญอาหาร .................................................................................................................... ขอบคุณ คุณ ยูจินคุงมากๆค่ะ ที่ช่วยไขความกระจ่างเรื่องนกตัวนี้ ตอนแรกเข้าใจผิดว่าเป็นไก่ซะอีกเรา 6 鳳凰丸　 Hououmaru   เป็นนกในตำนานญี่ปุ่น-จีนค่ะ เชื่อว่าเป็นนกอมตะ บางคนเลยเอาไปผูกโยงกับนกฟีนิกซ์ของตำนานฝรั่ง สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1846 แก้ไขเมื่อ 12 เม.ย. 54 08:08:55 แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 54 12:42:19 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:41:53

ความคิดเห็นที่ 29 7   飛龍　 Hiryu มังกรไฟ สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1846 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:43:20

ความคิดเห็นที่ 30 8   金獅子 Kinjishi ราชสีห์ทองคำ สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1847 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:44:46

ความคิดเห็นที่ 31 9 武田信玄の兜 Takeda Shingen no Kabuto หมวกของทาเคดะ ชินเก็ง สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1864 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:45:37

ความคิดเห็นที่ 32 10 上杉謙信の兜　 Uesuki Kenshin no Kabuto หมวกของอุเอซุกิ เคนชิน สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1869 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:47:19

ความคิดเห็นที่ 33 11 酒呑童子と源頼光の兜 Shuten Douji to Minamoto Raikou no Kabuto หมวก ของชูเท็น โดจิ และ มินาโมโตะ ไรโค สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1869 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:48:55

ความคิดเห็นที่ 34 12   珠取獅子 Tamatori shishi ราชสีห์คว้าแก้ว สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1875 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:51:56

ความคิดเห็นที่ 35 13 鯱 Shachi ปลาวาฬเพชรฆาต สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1876 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:52:50

ความคิดเห็นที่ 36 สุดท้ายแล้วค่า \^^/ 14 七宝丸 Shijihoumaru   เรือมังกร สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1876 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:54:06

ความคิดเห็นที่ 37 ส่วนอีกตัวนั้นพังไปแล้ว ชื่อว่า 黒獅子 (Kurojishi) ราชสีห์ (สีดำ) ไม่งั้นคงมีให้ดูทั้งหมด 15 ขบวน พวกเราดูและเข้าไปถ่ายรูปด้วยจนหนำใจ  ก็ได้เวลาหาอะไรกินตอนกลางวัน เดินๆไป เห็นถังเหล้าญี่ปุ่นมีคนตักแจก ดูแก้วที่ใส่เหล้าสิ น่ารักดี จัสมินเห็นก็ชวนเข้าไปขอดื่ม ไม่เจียมเลยนะ แค่กินชูไฮยังหน้าแดง แล้วอันนี้แรงกว่าอีก -*- จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:56:34

ความคิดเห็นที่ 38 เราก็ไม่ห้าม เพราะก็อยากลองชิมเหมือนกัน ฮ่าๆ ช่างเป็นเพื่อนที่ดีเหลือเกิน  พอรับมาก็ชิมๆ อร่อยดีเหมือนกัน เห็นถ้วยเล็กๆแบบนั้น แต่รู้สึกว่าเยอะเหลือเกิน ตอนนั้นท้องยังว่าง พอดื่มหมดถ้วยก็มึนๆไปตามระเบียบ นางแบบประจำทริป จัสมินวูฟเฟอร์สาวไต้หวันค่ะ่ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:57:59

ความคิดเห็นที่ 39 ไม่ได้การ ต้องรีบหาของกินซะแล้ว เดินไปไม่ทันไร โลกใบนี้ช่างกลมซะเหลือเกิน เมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อพวกเราดังมาจากฝั่งตรงข้ามของถนนเส้นที่เราเพิ่งไปขอเหล้ามาดื่ม หันไปก็เจอที่มาของเสียง น้องมิซึกิ ลูกสาวคนเล็กของโอะโต้ซังนี่เอง กำลังเรียนอยู่ ม. 6   ตลอด 3 วันจัดงานคะราซึคุนจิ โรงเรียนทั่วเมืองคะราซึหยุด มิซึกิก็เลยมาเที่ยวและค้างบ้านเพื่อนในเมืองทั้ง 3 วัน ทุกคนมีเสื้อทีมด้วย น่ารักดี ก็เลยขอถ่ายรูปหน่อย ด้านหลังเพนท์เป็นรูปหุ่นต่างๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 12:59:41

ความคิดเห็นที่ 40 เราทักทายกันเรียบร้อย ก็แยกไปหาของกิน เราซื้อปลาหมึกย่าง และทาโกะยากิ ฯลฯ มานั่งกินในศาลเจ้าซึ่งมีที่นั่งพัก ใกล้ๆกับบ้านผีสิง มื้อนั้นอิ่มมากๆ เพราะมีซาลาเปาของโอะบ้าจังด้วย จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 13:01:06

ความคิดเห็นที่ 41 ที่นั่นก็มีร้านให้ทำบุญปล่อยเต่าเหมือนกันค่ะ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 13:04:42

ความคิดเห็นที่ 42 เมื่อท้องอิ่ม และฤทธิ์แอลกอฮอล์ในเหล้าญี่ปุ่นถ้วยนั้นเริ่มหมดฤทธิ์ พวกเราเดินเล่นต่อ และไม่ลืมที่จะซื้อขนมไปฝากที่บ้านด้วย ขนมที่เป็นของฝากก็ทำแพ็คเก็จเป็นรูปของหุ่นต่างๆทั้ง 14 ตัว ตอนนั้นใกล้บ่าย 2 แล้ว ก็เลยกลับไปเอาจักรยานที่จอดไว้ตรงปราสาทคะราซึ เพื่อไปยังจุดหมายต่อไป จัสมินอยากไปร้านที่ขายเสื้อผ้าแฟชั่นราคาถูกที่เราเคยไปเมื่อคราวที่แล้ว เราก็เลยอาสาพาปั่นจักรยานไปดู อยู่ไม่ไกลจากสถานีรถไฟคะราซึมากนัก ปรากฏว่าคนที่เสียเงินซื้อของในร้านนั้นไม่ใช่คนที่ตั้งใจมา แต่กลายเป็นเราซะเอง จุดหมายต่อไปคือคะงามิยามะ บ้านเคนจังและร้านปอมตะมาม่า ต้องข้ามสะพานไปอีกฝั่งหนึ่งซึ่งมีทะเลคั่นกลางค่ะ นี่เป็นอีกสะพานข้ามแม่น้ำที่บรรยากาศดีทีเดียว วิวก็สวย พวกเราก็เลยเอ้อระเหยลอยชายถ่ายรูปตรงนั้นนานเหมือนกันกว่าจะปั่นจักรยานข้ามมาได้ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 13:06:33

ความคิดเห็นที่ 43 ตรงนี้เป็นอีกจุดที่เห็นลุงคนหนึ่งยืนถ่ายรูปปราสาทอยู่ตรงเชิงสะพานที่เราข้ามจากฝั่งเมืองคะราซึ เพื่อไปคะงามิยามะต่อ เห็นในโปสการ์ดมีรูปแบบนี้ด้วย เลยจอดจักรยาน ลงมาถ่ายรูปกับเค้าบ้าง จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 13:08:33

ความคิดเห็นที่ 44 ถ่ายรูปตรงนั้นเสร็จก็ปั่นมาเรื่อยๆค่ะ เราเห็นมีทางเข้าไปป่าสน ที่เคยเห็นตอนขึ้นไปบนเขาคะงามิยามะ เลยพาจัสมินแว๊บเข้าเส้นทางนั้นกัน ด้านในมีแต่ต้นสนเต็มไปหมด ถ้าเป็นตอนกลางคืนคงจะมืดมากๆ ปั่นๆ พวกเราปั่นไปซักพัก เริ่มกลัวค่ะ เพราะไม่เห็นทางแยกที่จะออกไปด้านนอกได้ซักทาง มีแต่ตรงๆๆไปเรื่อยๆ ถ้าขืนปั่นตรงอย่างเดียวด้วยระยะทาง 5 กม.กว่าๆเนี่ย ต้องเลยคะงามิยามะแน่ๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 13:12:33

ความคิดเห็นที่ 45 แล้วสวรรค์ก็มาโปรด ปั่นไปซักพัก็เห็นร้านขายของฝากริมทาง เลยแวะเข้าไปถาม ป้าที่นั่งอยู่ก็บอกว่า อีกนิดเดียวจะถึงทางแยกออกไปแล้ว รีบๆหน่อยนะ นี่ก็เริ่มมืดแล้วอันตราย กรี๊ดดด ดีใจค่ะ มีทางออกแล้ว เราปั่นๆๆออกทางแยกที่จะไปเขาคะงามิยามะ เส้นนั้นยิ่งวังเวงเพราะไม่ใช่ทางเส้นหลักรถยนต์ที่วิ่งสวนจึงค่อนข้างน้อย ปั่นลอดถ้ำต้นสนมาเรื่อยๆ ก็เจอทางออกค่ะ เจอวิวของภูเขา คะงามิ (Kagami Yama) เข้าไป ฮ้ออ ...หายใจหายคอได้คล่องหน่อย แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 54 13:15:51 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 13:14:15

ความคิดเห็นที่ 46 เรานำจัสมินมาก็แวะที่ร้านปอมตะมาม่าก่อน ตอนนั้นใกล้เวลาเปิดร้าน ปอมตะมาม่าเห็นคนมาด้อมๆมองๆหน้าร้านก็เลยเปิดประตูออกมาเจอกับพวกเราก็ตกใจว่ามากันได้ไง พอบอกไปว่าปั่นจักรยานมากัน ยิ่งตกใจเข้าไปอีกพวกเราเลยได้เข้าไปนั่งในร้าน และกินโอเด้งร้อนๆก่อน เย็นนั้นโอะโต้ซังโทรมาบอกว่าให้พวกเรารออยู่ที่บ้านเคนจัง จะเอารถมารับกลับ ไม่ต้องปั่นจักรยานกลับเองแล้ว เพราะเกรงว่าจะมืดซะก่อน เลยได้นั่งเล่นอยู่ในร้านปอมตะมาม่ากัน จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 13:20:32

ความคิดเห็นที่ 47 ซักพักมีลุง 2 คน ที่เป็นลูกค้าประจำของร้านซึ่งมีบ้านอยู่ละแวกใกล้เคียงเข้ามา  นั่งๆ แล้วก็คุยกันไปคุยกันมา โดยปอมตะมาม่าเล่าเรื่องพวกเราสองคนที่ปั่นจักรยานมาจากมินาโตะให้ฟัง  พวกเราก็เลยได้นั่งคุยกับพวกคุณลุง คุณลุงสอนอะไรหลายๆอย่าง มีอยู่เรื่องหนึ่งที่เราประทับใจคุณลุงมาก หัวข้อการสนทนาเป็นเรื่องประเทศนั้นประเทศนี้ที่มีเรื่องวุ่นวายต่างๆ รวมทั้งญี่ปุ่นถึงแม้จะเป็นเกาะแต่ก็ยังมีเรื่องกับประเทศจีน และบางประเทศรอบข้าง แต่คุณลุงบอกว่าถ้าต่อไปคนไม่มีการแบ่งแยกเราก็คือมนุษย์ที่อาศัยอยู่บนโลกใบเดียวกันนั่นแหละ พลางชี้มาทางเรา นี่ก็คน และชี้มาทางตัวเองนี่คุณลุงก็คน จะทะเลาะกันไปทำไม แล้วก็หัวเราะ ก่อนกลับ คุณลุงเลี้ยงอาหารพวกเรา และพูดทิ้งท้ายก่อนจากกันว่า “何かの縁　Nani ka no en” แปลว่า พรหมลิขิตบันดาลชักพา อะไรทำนองนั้น ฮ่าๆ   คุณลุงรีบออกตัวว่าไม่ได้พูดเรื่องทำนองชู้สาวอะไรหรอกนะ แต่คุณลุงรู้สึกแบบนั้นจริงๆว่า การเจอกันของพวกเราครั้งนี้มันช่างเป็นพรหมลิขิต ที่อยู่ๆก็ทำให้พวกเราได้มาเจอกัน ที่ร้านแห่งนี้ทั้งๆที่แต่ละคนก็มากันคนละที่คนละประเทศ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 13:23:17

ความคิดเห็นที่ 48 อยู่แบบใช้ชีวิตเหมือนคนญี่ปุ่นเลยน่ะครับ จากคุณ : tottui เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 13:24:58

ความคิดเห็นที่ 49 คุณ tottui...ค่ะ ที่ไปวูฟก็เพราะอยากทำอะไรแบบนี้นี่แหละค่ะ ^^ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงโอะโต้ซังก็มารับกลับพร้อมทั้งช่วยขนจักรยานขึ้นรถไปด้วย วันต่อมาทำงานชิวๆในไร่สตรอเบอรี่ตามเคย อีกวันก็เหมือนเดิม แต่พิเศษตรงที่ช่วงบ่ายโอะโต้ซังจะพาไปย่างบาร์บีคิวและตกปลาที่ชายทะเลแห่งหนึ่งข้ามเขาไปสามลูก รีบกลับมาช่วยกันเตรียมของที่บ้าน วันนั้นมีข้าวปั้น เครื่องดื่มต่างๆ ผักผลไม้ ขนกันไปเยอะเลย   สมาชิกมีทั้งหมด 5 คน คือ โอะโต้ซัง โอะก้าซัง ชูเฮ ลูกชายคนโต จัสมิน และเรา ขึ้นรถตู้เล็กๆไป เรานั่งหลังไปพร้อมกับโอะก้าซังและจัสมิน โดยโอะก้าซังต้องนั่งหลบๆไม่ให้ตำรวจเห็น เพราะรถแบบนี้ห้ามนั่งเกิน 4 คน เรากับจัสมินบอกว่า ที่ไต้หวันกับไทยนั่งหลายๆคนได้ ถ้ามีที่พอ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 13:28:47

ความคิดเห็นที่ 50 เราแวะซื้อของที่ซุปเปอร์ใกล้ๆ นิดหน่อย และก็ไปถึงที่หมาย ปาร์ตี้บาร์บีคิววันนั้นกินซะพุงกาง แล้วก็มาตกปลาเราไม่ชอบตกปลา จะตกปลาหมึกๆๆ แล้วก็ไม่ได้ปลาหมึกเพราะกลางวันแบบนั้นปลาหมึกยังไม่ออกมาหากิน -*- ทั้งจัสมินและโอะโต้ซัง รวมทั้งชูเฮตกปลาได้แต่ตัวเล็กๆ อาจจะเป็นเพราะวันนั้นคลื่นลมแรงก็ได้ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 13:31:01

ความคิดเห็นที่ 51 วันต่อมาก็ได้เวลาไปปั้นซาลาเปาและขนมโมจิกับโอะบ้าจังแล้วค่ะ ต้องตื่นตั้งแต่ตี 5 พวกเราเดินไปเรื่อยๆ ก็ถึงร้านชุมชุน โอะบ้าจังก็พาไปสอนทำซาลาเปา ทุกคนเล่าให้ฟังว่า หนุ่มออสเตรเลียเคยมาช่วยเหมือนกัน แต่ปั้นๆไปจากลูกกลมๆ กลายเป็นซาลาเปาแบนแต๊ดแต๋ไปซะงั้น ฮ่าๆ ผู้ชายเค้ามือหนักไม่เหมือนผู้หญิง แล้วซาลาเปาที่พวกเราทำก็เสร็จลงโดยเร็ว ต่อไปเป็นขนมโมจิ ยากกว่าซาลาเปาเพราะแป้งข้าวเหนียวติดมือหนึบๆ ทำหน้ากลมกลืนกับบรรดา โอะบ้าจังมากๆเลยเรา จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 13:36:29

ความคิดเห็นที่ 52 ช่วยงานเรียบร้อยก็ได้รางวัลเป็นซาลาเปาและโมจิตอบแทนมา 3 กล่อง วันนั้นเราไม่ได้กินข้าวเช้า เพราะทำซาลาเปาก็ได้กินซาลาเปา ทำโมจิก็ได้กินโมจิ ทำเทมปุระก็ได้กินเทมปุระ ฯลฯ จนอิ่ม ประมาณ 9 โมงครึ่ง เรามีนัดกับปอมตะมาม่าไปออนเซ็นและเที่ยวน้ำตกแถวๆนั้น โอะโต้ซังเป็นคนพาไปส่ง โดยเย็นวันนั้นต้องช่วยปอมตะมาม่าที่ร้านอิซากายะ เพราะลูกชายของมาม่าจะพาเพื่อนมาเลี้ยงวันเกิดกัน ก่อนไปออนเซ็นปอมตะมาม่าพาแวะเที่ยวน้ำตกก่อน จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 13:43:49

ความคิดเห็นที่ 53 ตามเส้นทางเดินไปน้ำตกข้างบนเจอใบไม้เริ่มเปลี่ยนสีประปราย แต่ยังไม่แดงมากนัก ถ้ามาช้ากว่านี้อีกซักอาทิตย์หนึ่งคงจะแดงกว่านี้แน่ๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 13:45:17

ความคิดเห็นที่ 54 ไปสะดุดกับเจ้าสิ่งนี้ !!! เห็นปอมตะมาม่าบอกว่าเป็นศาลเจ้าอะไรซักอย่างค่ะ ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 13:47:55

ความคิดเห็นที่ 55 ถึงน้ำตกแล้วค่ะ เห็นกลุ่มคนญี่ปุ่นที่มาก่อนหน้า เ้ค้าเอามือปัดๆไอน้ำที่ตกลงมา เข้าหน้า บอกว่านี่แหละ มีประโยชน์ทำให้หน้าชุ่มชื่น พวกเราก็เลยทำตามบ้าง จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 13:50:39

ความคิดเห็นที่ 56 หลังกลับจากออนเซ็นและเที่ยวน้ำตก พวกเราก็ต้องกลับมาเตรียมอาหารช่วยที่ร้านอิซากายะ หลังจากนั้นมาม่าชวนไปร้องคาราโอเกะกับลูกชาย และเพื่อนๆ บรรยากาศในร้านอบอวลไปด้วยกลิ่นบุหรี่แทบทนไม่ไหว อยู่ได้ไม่นาน ปอมตะมาม่าจึงพากลับ เป็นอีกวันหนึ่งที่หลับไปอย่างง่ายดายค่ะ เ้ช้าของวันต่อมา โอะโต้ซังบอกว่าจะมารับกลับบ่ายๆ ให้ช่วยเคนจังทำงานไปก่อนก็ได้ เราก็เลยแบ่งหน้าที่ทำความสะอาดกับจัสมิน ทุกอย่างเสร็จไปในเวลาอันรวดเร็ว ลุงมิยูกิเห็นพวกเราไม่ค่อยมีงาน จึงรับช่วงจากเคนจังให้พวกเราไปช่วยถอนหญ้าที่อยู่หลังร้าน วันนั้นค่อนข้างหนาว ลมแรงมาก ถอนหญ้าไปก็หนาวไปเมื่อลมพัดมาเป็นระลอก ทรมานจัง ไม่เหมือนทำงานในไร่สตรอฯที่จะอยู่ในเฮาส์ ลมไม่เข้า พอพักเที่ยง ลุงมิยูกิก็พาไปเลี้ยงราเมนร้อนๆ แล้วก็ถามว่าเราชอบกินอาหารญี่ปุ่นอะไรมากที่สุด เลยตอบไปว่า ชอบปลาไหลย่างค่ะ ตอบตามที่อยากกินนั่นแหละ แต่ไม่คิดว่าเย็นนั้นลุงมิยูกิ จะไปซื้อปลาไหลย่างร้านดังในเมือง และขับรถเอาไปให้โอะโต้ซังถึงบ้าน O_O" สาเหตุก็คือ อีก 2 วันเราต้องไปโคจิ จังหวัดเล็กๆ ในเกาะชิโกกุต่อ แล้วจะมีงานเลี้ยงส่งในวันสุดท้ายก่อนที่เราจะไปที่บ้านเคนจัง ปลาไหลย่าง ที่ลุงมิยูกิให้มาค่ะ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 14:05:37

ความคิดเห็นที่ 57 ไม่น่าเชื่อ ว่าเราอยู่ที่นี่ครบ 3 อาทิตย์แล้ว เร็วมากกกกก เย็นก่อนวันที่เราจะไป ก็มีงานเลี้ยงส่งเล็กๆที่บ้านเคนจัง วันนั้นโอะโต้ซังให้เราใส่กิโมโนที่ลุงมิยูกิให้ อีกครั้งหนึ่งจะได้ไม่ลืม พร้อมกับไหว้วานแฟนของชูเฮ ลูกชายคนโต มาช่วยแต่งหน้าให้อีก (สงสัยทนเห็นตอนใส่กิโมโนไปช่วยงานร้านลุงมิยูกิแล้วไม่แต่งหน้าไม่ไหวแน่ๆ) จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 14:13:32

ความคิดเห็นที่ 58 ทุกคนที่นี่น่ารักมากๆค่ะ งานเลี้ยงส่งวันนั้นอบอุ่น ราวกับเป็นครอบครัวเดียวกัน และไม่มีวันลืมความทรงจำดีๆ แบบนี้ไปตลอดชีวิต จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 14:17:44

ความคิดเห็นที่ 59 วันสุดท้าย เราต้องขึ้นรถบัสไปยังจุดหมายต่อไป คือ จ. โคจิ จังหวัดบ้านเกิดของเพื่อนชาวญี่ปุ่น ที่เราสนิทมากที่สุดคนหนึ่ง สาวโคจิที่ว่าชื่อ "โยชิมิ" เพื่อนคนนี้มีความพิเศษอย่างหนึ่งคือ เธอตาบอดค่ะ โยชิมิอาศัยอยู่เมืองไทยเพื่อทำโครงการๆหนึ่งเพื่อสร้างนิสัยรักการอ่านให้เด็กไทยที่ด้อยโอกาสในชนบท หรือมีความผิดปกติทางร่างกาย ทริปต่อไป เราจะไปทำความรู้จักกับสาวญี่ปุ่นหัวใจไทยคนนี้อย่างละเอียดที่โคจิกันนะคะ วันนี้ลาไปด้วยเพลงๆนี้ ซึ่งเป็นเพลงของเพื่อนโยชิมิร้องเองนี่แหละค่ะ เรานำเพลงมาใช้ประกอบวีดีโอไฟล์รูปที่บันทึกจากกล้องตัวน้อยระหว่างวูฟอยู่ที่ กาฮาฮาเฮาส์ ให้โอะโต้ซังไว้ ทำให้โอะก้าซังบ่อน้ำตาแตกกันเลยทีเดียว เพลงนี้มีชื่อว่า Thank you (Dew) You'll be in my heart no matter how far you are...... และมาต่อตอนที่ 5 ที่ลิงค์นี้กันต่อนะคะ ^^ ๕๕^^๕๕ วูฟสาวปลาแห้งตะลุยแดนปลาดิบ ตอนที่ 5 พัก wwoof กันซักครู่ ชวนไปดูเมืองโคจิ ๕๕^^๕๕ http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10580068/E10580068.html แก้ไขเมื่อ 04 ก.ย. 54 13:12:28 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 14:34:48

ความคิดเห็นที่ 60 .. แวะมาเที่ยวกับสาววูฟต่อจ้ะ ดีจังเน้อ ไปตรงกับช่วงเทศกาลด้วย >___< .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 14:40:20

ความคิดเห็นที่ 61 น่าสนุกมากจ้า ปล อยากลองทำโมจิมั่งอ่ะ วันก่อนลองทำกินเอง ไม่เห็นได้แป้งหนึบๆ แบบที่ร้านเค้าขายเลยอ่ะ >__< จากคุณ : BeeVee' เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 16:14:49

ความคิดเห็นที่ 62 ชอบรีวิวนี้จังเลยค่ะ ได้สัมผัสวัฒนธรรมและได้เรียนรู้การใช้ชีวิตของคนญี่ปุ่นอย่างแท้จริง จากคุณ : ColaGirl เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 16:22:24

ความคิดเห็นที่ 63 ขอบคุณค่ะมาจากหลังบ้าน เกือบพลาดกระทู้ดีๆซะแล้ว สนุกดีจังเลย จากคุณ : Tree Rose เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 16:26:11

ความคิดเห็นที่ 64 ว้าพลาด มาไม่ทันถ่ายทอดสดเลยอ่ะ เสียดาย เค้ายังต้องนั่งทำงานอยู่เลย แถมงานเยอะอีก เปลี่ยนบรรายากาศไป วูฟก่อนดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยทำใหม่ ขอบคุณที่หลังบ้านไปบอกน๊า ไม่งั้น อดแหงเลย อิอิ ว่าแต่ สงกรานต์ ฮารุจังไปเที่ยวไหนอ่ะ อย่าลืมมารีวิวด้วยน๊า แต่ วูฟ  เค้าก็ตามต่อน๊า แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 54 16:52:38 จากคุณ : hollaneung เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 16:38:11

ความคิดเห็นที่ 65 โอยยย...กระตุ้นต่อมมม คิดถึงบรรยากาศแบบนี้มากเลยค่ะ (><) ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ ฮารุจัง ^^ จากคุณ : ZoSha เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 16:46:13

ความคิดเห็นที่ 66 ตามมาอ่านต่อ ขอบคุณมากๆนะคะ จากคุณ : Miss_Behaving เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 16:51:10

ความคิดเห็นที่ 67 น่าสนุกจังค่ะ  อาหารก็น่ากินชะมัด   ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ จากคุณ : Red-Rose-14Feb เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 17:14:19

ความคิดเห็นที่ 68 อ่านแล้วมีความสุขจังเลยค่ะ จากคุณ : แพนด้ามหาภัย เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 17:51:14

ความคิดเห็นที่ 69 งานเทศกาลน่าสนุกจังค่ะ ^^ สมัยเด็กๆบ้าการ์ตูนญี่ปุ่น ชอบฉากที่เกี่ยวกับงานวัด แล้วสาวๆก็แต่งยูกาตะไปไหว้พระ เล่นเกมส์ตักปลาทอง แล้วก็กินขนมอะไรไม่รู้ลูกกลมๆ อิๆ จากคุณ : babyroo talk เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 18:52:05

ความคิดเห็นที่ 70 ขอบคุณที่มาเคาะเตือนค่ะ  ขอไปอ่านตอน 3 ก่อนแล้วจะกลับมาอ่านนะคะ หลุดรอดสายตาไปได้ยังไงน้า  จากคุณ : ยูจินคุง เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 19:14:23

ความคิดเห็นที่ 71 ขอเก็บไว้อ่านช่วงหยุดสงกรานต์ ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันความทรงจำดีๆนะครับ จากคุณ : โต้คลื่น เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 20:13:06

ความคิดเห็นที่ 72 โฮสต์นี้น่ารักจังเลย เป็นประสบการณ์ที่น่าประทับใจมากๆ เลยค่ะ   ปล. คคห. 28 Houou Maru เป็นนกในตำนานญี่ปุ่น-จีนค่ะ เชื่อว่าเป็นนกอมตะ บางคนเลยเอาไปผูกโยงกับนกฟีนิกซ์ของตำนานฝรั่ง  จากคุณ : ยูจินคุง เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 20:29:05

ความคิดเห็นที่ 73 ขอบคุณมากคะที่มาตาม เพิ่งรู้ตัวว่าพลาดไปตั้งแต่ตอน 3 ....ไม่ได้ ไม่ได้ เดี๋ยวไม่ได้อรรถรสต่อเนื่อง ขอมาลงชื่อรายงานตัวก่อนจ๊ะ.......... แล้วขอกลับไปดูตอน 3 ก่อนนะ เดี๋ยวค่อยมาเม้นท์ใหม่อีกที จากคุณ : สิบล้อชอบเที่ยว เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 20:43:35

ความคิดเห็นที่ 74 すごいですね ครอบครัวนี้ จากคุณ : salamanka เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 20:58:43

ความคิดเห็นที่ 75 ตามมาอ่านจ้า ขอบคุณนะคะที่แบ่งปันประสบการณ์ดีๆ >___< จากคุณ : Muimommam เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 21:26:58

ความคิดเห็นที่ 76 เป็นประสบการณ์ชีวิตที่ดีมากเลยค่ะ  ได้สัมผัสกับคนญี่ปุ่นแบบใกล้ชิดสุดๆ ...      แต่ที่เจ๋งอันดับหนึ่งก็คือ...ปลาไหล๊ลลลลล....   โอย..ใจละลาย.. จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 21:49:50

ความคิดเห็นที่ 77 ขอบคุณค่ะ .. เป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆเลยนะคะ รอติดตามตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : phytoplankton เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 22:29:39

ความคิดเห็นที่ 78 อ่านแล้วสนุกมากค่ะ เป็นแรงบันดาลใจหนึ่งในชีวิตเลยนะคะเนี่ย จากคุณ : ซี-love เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 23:14:20

ความคิดเห็นที่ 79 เจ๊ป๊อก...นั่นสิ ไปได้ถูกช่วงพอดี๊ บีวี่...ว้าว แม่ศรีเรือนนะเนี่ย ข้าวเหนียวอาจจะคนละพันธุ์ป่าว คุณ ColaGirl...ขอบคุณค่ะ คุณ  Tree Rose...สงกรานต์ไปเที่ยวไหนเอ่ย? คุณ หนึ่ง...เทศกาลหยุดยาวครั้งนี้อยู่บ้านตลอดค่า คุณ  ZoSha ...บรรยากาศโฮมเสตย์ที่เคยไปมาใช่มั้ยคะ สนุกเนอะ คุณ Miss_Behaving....ขอบคุณเช่นกันจ้า คุณ Red-Rose-14Feb....ไปช่วงเทศกาลพอดีก็เลยพลอยมีโอกาสได้ร่วมวงอาหารอลังการที่สุดตลอดสามเดือนที่วูฟก็ว่าได้ คุณ แพนด้ามหาภัย....สมาชิกครอบครัวนี้เค้าสนุกสนานเฮฮา ทุกคนก็เลยดูแฮปปี้สุดๆ คุณ babyroo talk...นั่นสิ อยากเห็นยูกาตะบ้าง แต่ตอนนั้นเริ่มหนาวแล้ว ก็เลยไม่มีให้เห็นค่ะ คุณ ยูจินคุง...อิอิ เหมือนที่หลายๆคนถาม ไปรีวิวตอนไหน ทำไมไม่เห็น คุณ โต้คลื่น...สงกรานต์ไม่ไปเที่ยวที่ไหนเหรอคะ? คุณ ยูจินคุง....ขอบคุณมากค่า ก็นึกๆอยู่ว่า จะใช่ไก่รึเปล่า แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเป็นนก เลยเขียนว่าไก่ลงไป เดี๋ยวขึ้นไปแก้ค่ะ คุณ สิบล้อชอบเที่ยว....ฮ่าๆ ขนาดนั้นเชียว ขอบคุณนะคะ คุณ salamanka....สุดยอดจริงๆค่ะ นี่ก็ติดต่อมาเมื่อวานนี้ว่าวูฟเฟอร์น้อย ทำงานไม่ทัน ไปช่วยหน่อยได้ไหม แหม ถ้าไปง่ายๆก็ดีสิคะ จะไปช่วยทันที คุณ Muimommam ... คิดว่าคงต้องรีบรีวิวให้จบเร็วๆนี้ เพราะเดือนหน้าอาจจะไม่ว่างแล้ว คุณ ป้าฟู....ชอบปลาไหลเหมือนกันเลยค่า เห็นแล้วชักจะอยากกินขึ้นมาตะหงิดๆ คุณ phytoplankton....ขอบคุณที่แวะมาเช่นกันค่ะ ตอนต่อไปจะมาเร็วๆนี้นะคะ คุณ ซี-love...เป็นประสบการณ์ที่เราจะไม่ลืมไปตลอดชีวิตค่ะ ประทับใจมากๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:05:16

ความคิดเห็นที่ 80 ตามไปด้วยจ้า จากคุณ : ขาหมูน้ำใส เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:06:50

ความคิดเห็นที่ 81 ลงชื่อเข้าชมครับ.... ดีใจที่กระทู้ดีๆ Set นี้  ติดโหวต 1 ใน 10 ครับ *หาชม หาเรียนรู้ ได้ยากนะครับ จากคุณ : Art999. เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 09:36:39

ความคิดเห็นที่ 82 โอ้ววว ปีที่แล้วเราก็ไปคาราทซึโอะคุนจิมาค่ะ ชอบๆๆๆๆ เนอะๆๆๆๆๆ จากคุณ : LittleCancer เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 09:37:49

ความคิดเห็นที่ 83 ของกินสุดยอดมากๆครับ จากคุณ : ประธานชมรมคนมีแฟนน่ารัก เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 11:08:53

ความคิดเห็นที่ 84 เค้าจะไป ญี่ปุ่น เค้าจะไป เค้าอยากได้สาว ญี่ปุ่นบ้างงงงงงงงงงงงงงงงง จากคุณ : ikhong เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 12:43:28

ความคิดเห็นที่ 85 ฮาจังไปปีที่แล้วหรือเปล่านะ เราต้องเดินสวนกันแถวๆนั้นแน่ๆ เรานั่งรถไฟไปดูงานกลางคืนแล้วไม่จุใจ เช้าวันต่อมาก็ไปอีกรอบ อยู่ทั้งวันเลย อลังการมาก อาทิตย์นั้นทั้งอาทิตย์ไปจังหวัด ซากะสี่ห้าครั้งเลย ไปงานฮากุชุด้วย คิโยมิซึแคนเดิลด้วย :D จากคุณ : LittleCancer เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 13:39:38