ความคิดเห็นที่ 1 ประมาณ 12.00 น. พวกเรามาถึงสนามบินสุราษฯ คนขับจอดส่งพวกเราที่ลานจอดรถและสั่งให้ทุกคนเอากระเป๋าลงให้หมด จากนั้น คนขับก็บอกว่า ให้รอทหารมาช่วยอยู่ที่นี่ แล้วก็ขับรถออกไป พวกเราทั้งหมดโดนทิ้งโดยสิ้นเชิงแล้ว... พวกเรา 4 คน (เรา นายเสือ และน้องผู้ชายอีก 2คนที่นั่งแถวหลังมาด้วยกัน) ได้แต่มองหน้ากัน แล้วก็ชวนกันเดินเข้าไปในอาคารสนามบิน กะว่าจะไปเข้าห้องน้ำและหาอะไรใส่ท้อง เพราะหิวกันมากๆ แต่พอเดินผ่านประตูอาคารเข้าไป เราก็ต้องตกใจกับภาพตรงหน้า....มีคนนั่งและนอนอยู่ตามพื้นอาคารสนามบินอยู่เป็นร้อยคน คนกลุ่มนี้รอให้ทหารมาช่วย นายเสือเดินเข้าไปถาม บางคนก็บอกว่านอนค้างอยู่ที่สนามบินมา 1 คืนแล้ว รถทหารยังไม่มาเลย พวกเราเริ่มใจเสีย จะทำอย่างไร ถ้าทหารไม่มาวันนี้ พวกเราคงต้องนอนกันที่นี่ยังงั้นเหรอ??? พวกเรา 4 คน ผลัดกันไปกินข้าวเพราะจะต้องมีคนอยู่เฝ้ากระเป๋า เราจึงให้น้องผู้ชาย 2 คนไปกินก่อน และเรากับนายเสือค่อยไปด้วยกัน ตอนไปซื้อข้าวก็ต้องอึ้งอีกรอบ ข้าวราดแกง 2 อย่าง 80 บาท ชาเขียวซึ่งปกติขวดละ 20 ที่นี่ขาย 35 บาท รวมมื้อนั้น 115 บาท แพงจริงๆ แต่ด้วยความหิวจึงเลือกไม่ได้ มีขายอยู่ร้านเดียวด้วย ตอนที่เราไปกินข้าวกับนายเสือ นายเสือก็ถามว่าเราเป็นคนที่ไหนทำไมถึงไปกระบี่ ฯลฯ เราก็ไม่ค่อยอยากจะบอกเรื่องส่วนตัวเท่าไรเพราะยังกลัวๆ เค้าอยู่ จึงตอบไปเท่าที่จะตอบได้ นายเสือก็ยิ้มๆ เพราะคงจะรู้ว่าเรากลัว จึงเลิกถาม แต่ก็เล่าเรื่องของตัวเองให้เราฟังหมดเลย แม้กระทั่งว่ามีพี่น้องกี่คน เป็นคนเกาะลันตา เรียนจบที่ไหน และมาเป็นอาจารย์อยู่ที่มหาลัยที่เดียวกันนี่เลยหลังจากเรียนจบ เหตุที่จะต้องไปกระบี่เพราะแวะบ้านก่อนที่จะต้องไปตรังเพื่อไปสอบปริญญาโทวันที่ 3 เมษายน และเป็นวันสอบวันสุดท้ายแล้ว ถ้าไม่ไปสอบก็ต้องรอสอบอีกทีปีหน้า นายเสือดูจะกังวลเรื่องนี้มากๆ เราเลยปลอบใจไปว่า ต้องหาทางไปให้ได้แหละเนอะ คงไม่มีอะไรเลวร้ายหรอก พอกินข้าวเสร็จ นายเสือก็พาเราเดินไปที่โต๊ะ information เพื่อจะถามเรื่องรถทหาร พนักงานเค้าจึงบอกให้พวกเราลงชื่อไว้ว่าเป็นลูกค้ารถทัวร์ จะได้จัดคิวเพื่อให้ได้ขึ้นรถทหารต่อไป นายเสือกำลังลงชื่อคนแรก เราจึงยืนต่อเป็นคนที่ 2 อยู่ๆ ก็มีผู้ชายคนนึงทำท่าจะแซงเราเพื่อลงชื่อ เราก็มองๆ หน้าเค้า แต่ก็ไม่พูดอะไร พอนายเสือลงชื่อเสร็จ พนักงานซึ่งมองไม่เห็นเรา (เราค่อนข้างเตี้ยน่ะค่ะ แหะๆ) ก็หันไปบอกให้ผู้ชายคนนั้นลงชื่อต่อ ซึ่งผู้ชายคนนั้นก็พูดออกมาว่า “ให้น้องผู้หญิงเค้าก่อนเถอะครับ เค้าเป็นแฟนกัน เห็นมาด้วยกัน”  เราแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน แต่แอบเหลือบไปมองหน้านายเสือ เห็นนายเสือทำหน้าแดงแปร๊ด แล้วก็แอบขำ คนอะไรหน้าโหดขนาดนี้ อายเป็นด้วยแฮะ 555 พอลงชื่อกันเสร็จ พวกเรา 4 คนก็พากันออกมานั่งรอรถทหารด้านนอกอาคาร เนื่องจากมีปลั๊กให้เสียบชาทแบทมือถือได้ด้วย ระหว่างนี้เราก็พยายามโทรหาแม่ สัญญาณก็มีเป็นพักๆ แต่แม่รู้แล้วว่าเราโดนทิ้งอยู่ที่สนามบินสุราษฯ แต่ก็ไม่มีใครจะมารับเราได้ เนื่องจากจุดที่เราอยู่นั้นกลายเป็นเกาะไปแล้ว ถนนรอบๆ น้ำท่วมหมด จึงไปต่อไม่ได้ และกลับทางเดิมก็ไม่ได้แล้ว... เวลา 14.00 น. สนามบินประกาศว่ารถทหารจะมาภายในอีก 1 ชั่วโมงให้ผู้โดยสารทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม โดยจะให้ผู้โดยสารของสนามบินไปให้หมดก่อน ผู้โดยสารรถทัวร์จึงจะไปได้ พวกเรา 4 คน หันมามองหน้ากันว่าจะทำยังไงดี คืนนี้สงสัยจะได้ค้างที่นี่แน่แล้ว...อยู่ๆ เราก็เห็นคนกลุ่มนึงลุกฮือขึ้นและพยายามถ่ายรูปอะไรบางอย่าง พวกเรา 4 คนจึงชะโงกดูกันว่าเค้าถ่ายรูปอะไรกัน ปรากฎว่าเป็น ซี ศิวัฒน์ เอมมี่กลิ่นปทุม และนิว วงศ์สกร (เขียนชื่อถูกหรือเปล่าก็ไม่รู้ แหะๆ) มาติดอยู่ที่สนามบินเหมือนกัน ได้ยินคนพูดว่าดารามาแจกถุงยังชีพให้ชาวบ้าน แต่ก็ต้องมาติดอยู่ที่นี่ ไปไหนไม่ได้ ก็สร้างความบันเทิงให้คนในสนามบินได้เล็กน้อย... แม่โทรมาหาเราด้วยความพยายามเป็นร้อยหน เพราะไม่มีสัญญาณเลย แม่บอกว่ากระบี่ฝนตกหนักมาก แต่น้ำไม่ท่วม ยังไงรถทหารมารับไปไหนต่อให้โทรบอกแม่ด้วย เวลา 15.00 น. ฝนเริ่มโปรยปราย รถบรรทุกทหาร (เคยได้ยินช่อง 3 พูดชื่อตัวย่อเป็นภาษาอังกฤษแต่จำไม่ได้อ่ะค่ะ) เข้ามาประมาณ 5 คัน แต่คนรออยู่เป็นร้อยคน ไปรอบนี้ไม่หมดแน่นอน แล้วเรา 4 คนจะทำยังไงกันดี เสียงสนามบินประกาศอีกรอบว่าให้ผู้โดยสารของสนามบินไปก่อน ผู้โดยสารรถทัวร์ต้องรอรอบสุดท้าย ฝนเริ่มตกหนักขึ้น นายเสือหันมาบอกให้พวกเราเตรียมถือกระเป๋าไว้แล้วเดินไปรวมกลุ่มกับคนอื่นๆ ซึ่งสังเกตดูแล้ว ไม่สามารถแยกได้เลยว่าใครลูกค้าสนามบิน หรือมารถทัวร์เพราะทหารเค้าไม่ได้ขอดูเอกสารอะไรเลย ตอนนั้นคนเริ่มแย่งกันขึ้นจนรถเต็มไปแล้ว 3 คัน เหลืออีก 2 คัน คนเริ่มทยอยไปขึ้น นายเสือหันมาบอกพวกเราว่าขึ้นไปกันเลยไหม เพราะดูจากคนที่ต่อคิวอยู่แล้วน่าจะพอถึงพวกเราได้ เรา 4 คนจึงเดินไปที่รถทหารคันสุดท้าย กำลังตั้งท่าจะขึ้นรถ อยู่ๆ ก็มีทหารคนนึงตะโกนใส่พวกเราว่า “ลูกค้าสนามบินหรือเปล่า ให้ลูกค้าสนามบินไปก่อนนะ ลูกค้ารถทัวร์รอทีหลัง” พวกเราจึงอึ้งๆ กันไป แล้วก็มีพี่ทหารอีกคนนึงเดินมาทางพวกเราและกระซิบว่า “ไปเถอะๆ มารถทัวร์ก็ขึ้นไปเถอะ พวกผมมาช่วยทุกคน ไม่ได้แยกแยะว่าใครเป็นลูกค้าใครหรอก ขึ้นเลยครับๆ” เราซึ้งจนน้ำตาแทบไหลเลยค่ะ รถบรรทุกทหารสูงมาก เราซึ่งตัวเตี้ยมาก กระเป๋าก็ใบใหญ่ ปีนขึ้นเองไม่ไหว ได้แต่หันไปหันมา นายเสือคงหันมาเห็นเข้า จึงช่วยกันดันเราขึ้นไป (น้องผู้ชายที่มาด้วยกัน 2 คนก็ช่วยดันด้วย) เราจึงได้ขึ้นก่อน ตอนนั้นรถเริ่มจะเต็มแล้ว เราก็พยายามชิดในให้มากที่สุดเพื่อที่เพื่อนใหม่ของเราอีก 3 คนจะได้ขึ้นมาด้วย นายเสือปีนขึ้นมาได้แค่คนเดียว....พอน้องผู้ชาย 2 คนนั้นจะขึ้นมา ทหารเค้าก็ไม่ให้ขึ้นแล้ว เนื่องจากยังมีกระเป๋าของผู้โดยสารที่ขึ้นมาแล้ว ยังไม่ได้เอาขึ้นมา ดังนั้นคนที่ขึ้นได้คนสุดท้ายก็คือนายเสือ.... เราจึงหันไปบอกพี่ทหารว่า “พี่คะขออีก 2 คนไม่ได้เหรอ” พี่ทหารบอกว่า “ไม่ได้แล้ว ถ้าขึ้นไปเยอะกว่านี้จะอันตราย น้ำข้างนอกเชี่ยวมาก ยังไงรอรอบหลังนะ เด๋วจะมีรถทหารมาช่วยอีก” เราจึงหันไปมองหน้าน้อง 2 คนที่ยังอยู่ข้างล่าง น้องคนนึงพูดว่า “ไม่เป็นไรครับพี่ พี่เป็นผู้หญิง พี่ควรต้องไปก่อน ส่วนพี่เสือเค้าต้องไปสอบปริญญาโทพรุ่งนี้ ผม 2 คน ยังไม่รีบครับ เด๋วรอรอบหลังก็ได้ครับ” เราได้แต่อึ้งไป อยากร้องไห้มาก เพราะเมื่อกี้เรา 4 คนเพิ่งตกลงกันว่า จะไม่ทิ้งกัน ถ้ารถทหารมา ยังไงเราก็จะไปพร้อมกัน แล้วรถทหารรอบต่อไป จะเข้ามาช่วยตอนไหนก็ไม่รู้ น้อง 2 คนนั้นโบกมือให้เรา แล้วบอกว่าจะกลับเข้าไปรอในอาคารเพราะฝนเริ่มตกหนักแล้ว เรากับนายเสือก็ได้แต่เงียบ พูดอะไรไม่ออก...ตอนนั้นรถทหารทุกคันแน่นจนเป็นปลากระป๋อง... 15.30 น. รถทหารเริ่มออกจากสนามบิน ออกมาได้ประมาณ 20 นาที ก็ถึงจุดน้ำท่วมหนัก น้ำสูงมากจนมองไม่เห็นถนน รถทหารขับด้วยความเร็ว 10 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเพราะไม่สามารถไปเร็วกว่านี้ได้เพราะน้ำเชี่ยวมาก รถบรรทุกที่เรานั่งมาสั่นเป็นระยะๆ เพราะต้องวิ่งทวนน้ำที่ซัดมา เราได้แต่ภาวนาในใจว่า รถอย่าคว่ำนะ ถ้าคว่ำตายกันหมดแน่ๆ อีกอย่าง เราว่ายน้ำไม่เป็นด้วย คงตายสถานเดียว มองออกไปรอบๆ ไม่สามารถบอกได้ว่าถึงที่ไหนแล้ว เพราะเห็นแต่หลังคาบ้าน รถยนต์น้ำก็ท่วมจนมิดหลังคา เห็นรถบรรทุกขนของตกอยู่ขอบถนนหลายคัน ไปต่อไม่ได้ ต้นมะพร้าวแถวนั้นน้ำสูงเกินครึ่งต้น มองไปทางไหนก็เวิ้งว้าง เห็นแต่น้ำสีโคลน... **แก้ไขจัดหน้าให้อ่านง่ายขึ้นค่ะ** แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 54 19:32:16 แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 54 16:38:03 จากคุณ : ปริศนาอักษรไขว้ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 16:21:47

ความคิดเห็นที่ 2 ... จากคุณ : ปริศนาอักษรไขว้ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 16:25:53

ความคิดเห็นที่ 3 คนที่นั่งรอให้ทหารมาช่วยที่สนามบิน ซึ่งมีอยู่ในอาคารอีกหลายคน จากคุณ : ปริศนาอักษรไขว้ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 16:27:23

ความคิดเห็นที่ 4 รถทหารมาแล้ว จากคุณ : ปริศนาอักษรไขว้ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 16:28:16

ความคิดเห็นที่ 5 .... จากคุณ : ปริศนาอักษรไขว้ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 16:29:18

ความคิดเห็นที่ 6 น้ำเชี่ยวมากๆๆ จากคุณ : ปริศนาอักษรไขว้ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 16:30:05

ความคิดเห็นที่ 7 เห็นแต่หลังคาบ้าน จากคุณ : ปริศนาอักษรไขว้ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 16:30:49

ความคิดเห็นที่ 8 เล่าต่อนะคะ... ประมาณ 17.30 รถทหารมาส่งพวกเราลงที่ศาลากลางจ.สุราษฯ เราจึงโทรหาแม่ แม่บอกว่าจะมีรถตู้จากสุราษฯ มากระบี่ เพราะถ้าเป็นรถตู้ เค้าน่าจะพาออกนอกเส้นทางหลักที่น้ำไม่ท่วม ให้รีบไปก่อนที่รถจะหมด เรากับนายเสือจึงรีบขึ้นรถสองแถวที่ชาวบ้านแถวนั้นบอกว่าผ่านอู่รถตู้ พอไปถึงอู่รถตู้ กลายเป็นว่ารถคันสุดท้ายเพิ่งเต็ม เราก็พยายามถามนายท่าว่า ไม่มีอีกคันเหรอ (ตอนนั้นอยากร้องไห้มาก อยากกลับบ้านมากเลย) นายท่าก็บอกว่าไม่มีแล้ว... อยู่ๆ ก็มีมอเตอร์ไซด์รับจ้าง ตะโกนถามเราว่าจะไปกระบี่ใช่ไหม ยังมีรถตู้ที่จะไปอีก พวกเค้าจะไปส่งให้ฟรี เรากับนายเสือดีใจมาก จึงรีบขึ้นรถมอเตอร์ไซด์เพื่อไปอีกอู่นึง ปรากฎว่าห่างจากที่เดิมไม่ถึง 10 ก้าวเลย เรากับนายเสือก็ได้แต่ งงๆ ว่าทำไมเค้าไม่บอกทางให้พวกเราเดินมาเอง ทำไมจึงมาส่ง...แต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะมัวแต่กังวลว่ารถตู้จะหมด จึงรีบเดินไปถาม นายท่าบอกว่ารถหมดแล้วเช่นกัน...เรา 2 คนได้แต่ยืน งงๆ ว่าจะทำยังไงต่อดี ก็ได้ยินเสียงตะโกนขึ้นมาว่า “จ่ายค่ารถมาก่อน คนละ 20 บาท” คนที่ตะโกนก็คือมอเตอร์ไซด์ที่บอกเราว่าจะมาส่งให้ฟรีเมื่อกี้นี้นั่นแหละ นายเสือจึงเดินไปจ่ายเงิน...ทำไมเราต้องซวยซ้ำซ้อนขนาดนี้นะ เฮ้ออออ สภาพเรา 2 คนตอนนี้เยินมาก หน้าดำ เสื้อเปรอะ หัวกระเซิง ทั้งๆ ที่อาบน้ำมาก่อนขึ้นรถทัวร์แล้วนะ สภาพยังเละขนาดนี้ 18.00 น. เรา 2 คนทำอะไรไม่ได้แล้ว เราจึงโทรถามแม่ว่าจะทำยังไงต่อไปดี ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมาสุราษฯเลย ไม่มีคนรู้จักอยู่ที่นี่ซักคน (นายเสือก็เช่นกัน) แม่บอกว่าเด๋วจะให้น้ายืมรถเพื่อนขับมารับ ซึ่งทางที่น้าจะมาจากกระบี่น้ำไม่น่าท่วม เพราะเป็นทางอ้อมมาก เลี่ยงเส้นทางหลักที่น้ำท่วมหนัก แต่ข้อเสียก็คือ มันอ้อมมาก ไม่รู้จะมาถึงสุราษฯเมื่อไร ยังไงให้เราเปิดโรงแรมอาบน้ำอาบท่ารอแม่ไปก่อน จะได้มีที่รอ... เราได้แต่พูดไม่ออก แม่ไม่รู้ว่าเราอยู่กับผู้ชายคนนึงที่รู้จักกันยังไม่ถึง 1 วันเลย แล้วแม่จะให้หนูไปเปิดห้องยังไงล่ะคะ แล้วเราจะบอกนายเสือยังไงดีกับสิ่งที่แม่เราสั่งมา... พอวางสายแม่ นายเสือก็ถามว่า แม่เธอว่ายังไงเหรอ...เราก็ได้แต่อ้ำอึ้ง ตัดสินใจพูดความจริงไปว่า “ยังไงกลับกระบี่กับเราแล้วกันนะ เพราะน้ากับแม่จะขับรถปิคอัพมา นั่งกันพออยู่แล้ว ยังไงก็ช่วยๆ กัน แต่...คือว่า...แม่บอกว่าให้เราไปหาที่รอน่ะ...เพราะไม่รู้จะมาถึงสุราษฯ เมื่อไร แล้ว...เอ่อ...อีกอย่างเราว่าตอนนี้พวกเราสภาพสกปรกกันมากเลยเนอะ ควรจะหาที่อาบน้ำซักหน่อยไหม” ปรากฎว่านายเสือหน้าแดงแปร๊ดดด เงียบไปประมาณ 5 วินาที แล้วก็เดินนำหน้าเราไปเลย...นี่เราพูดตรงไปใช่ไหมอ่ะ -*- เราจึงรีบเดินตามไปแล้วบอกว่า “คือว่า...แถวนี้น่าจะมีห้องถูกๆ เนอะ เด๋วเราก็เปิดซัก 2 ห้อง อาบน้ำอาบท่า นอนหลับซักงีบ แม่เราคงมาถึงพอดี” นายเสือก็พยักหน้าและทำหน้าแดงต่อไป... พวกเราจึงเดินไปถามชาวบ้านแถวนั้น เค้าก็บอกว่ามีห้องพักถูกๆ อยู่แถวนั้นที่นึง น่าจะไม่แพงมาก ลองเดินไปถามดูสิ ซึ่งพอพวกเราไปถึงก็เหมือนสวรรค์ยังกลั่นแกล้งพวกเราไม่พอ เพราะโรงแรมเหลือแค่ห้องเดียว (โรงแรมเล็กๆ มีห้องพักไม่กี่ห้อง) เรากับนายเสือก็ได้แต่มองหน้ากันทำยังไงดี นายเสือจึงบอกเจ้าหน้าที่โรงแรมว่าขอพักแค่ไม่กี่ชั่วโมง เพราะกำลังจะมีคนมารับ โรงแรมเค้าเลยคิดเงินเราแค่ 200 บาท เจ้าหน้าที่ขอบัตรประชาชนเพื่อเช็คอิน เราด้วยความที่ไม่คิดอะไร เลยเปิดกระเป๋าเพื่อจะเอาบัตรประชาชนให้เค้า นายเสือรีบควักบัตรของตัวเองแล้วพูดว่า “ไม่ต้องๆ เอาของผมๆ” และทำหน้าแดงอีก เราก็ได้แต่ยิ้มอายๆ ว่านายคนนี้คิดมากแฮะ แต่ก็ดีเหมือนกัน เพราะมันก็เป็นการแสดงความบริสุทธิ์ใจของผู้ชายคนนี้อย่างนึง นายเสือบอกให้เราเข้าไปอาบน้ำก่อน เค้าจะไปรออยู่ชั้นล่าง ถ้าอาบน้ำเสร็จให้โทรบอก เพราะจะได้ขึ้นมาอาบน้ำบ้าง เราจึงสลับกันอาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จ นายเสือก็ชวนเราออกไปหาข้าวกินเพราะหิวมาก ซึ่งเราก็หิวนะ แต่ตอนนั้นใจจดจ่ออยากกลับบ้านมากกว่า จึงบอกให้นายเสือไปกินคนเดียว อีกอย่าง เราอยากโทรหาแม่เพื่อเล่าให้แม่ฟังเรื่องผู้ชายคนนี้ ก่อนที่จะเจอแม่ (บ้านเราเป็นคนจีนและเข้มงวดมาก แม่หวงเรามาก) นายเสือคะยั้นคะยออยู่นาน เมื่อเห็นว่าเราไม่ไปด้วยแน่ๆ เลยไปคนเดียว เราจึงรีบโทรหาแม่ เพื่อเล่าให้แม่ฟังทุกอย่าง (ยกเว้นว่ามาเช็คอินด้วยกัน) เราบอกแม่ว่านายเสือไปพักบ้านเพื่อนแถวนี้ ยังไงขอให้เค้ากลับด้วยคนนะ เค้าอุตส่าห์ช่วยเราไว้ ซึ่งแม่ก็โอเค ไม่ว่าอะไร เวลา 21.30 น. แม่กับน้ามาถึงโรงแรม ใช้เวลาเดินทางจากกระบี่มาถึงสุราษฯ 3 ชั่วโมงครึ่ง เราจึงแนะนำนายเสือกับแม่และน้า ซึ่งทั้ง 3 คนก็พูดภาษาใต้ใส่กัน (เราฟังออกแต่พูดไม่เป็น) ถามสารทุกข์สุขดิบกันราวกับเป็นญาติกันมานาน แต่พอจะขึ้นรถ นายเสือด้วยความที่เกรงใจแม่ จึงจะมานั่งเบาะหลังกับเรา แม่ก็พูดขึ้นมาเป็นภาษาใต้ว่า “ไปนั่งหน้าเลย เด๋วจะนั่งข้างหลังกับลูกสาว” 555 เจอสะกัดดาวรุ่งไป 1 ดอก นายเสือจึงไปนั่งข้างหน้ากับน้า คุยกันตลอดทาง ส่วนเราก็หลับๆ ตื่นๆ เพราะเพลียมาก ระหว่างทาง แม่ก็ถามประวัตินายเสืออย่างละเอียดยิบ แล้วก็มาถึงคำถามที่ว่า “อายุเท่าไรเหรอ” นายเสือตอบว่า “ผมอายุ 26 ครับ” (เราได้แต่กรี๊ดอยู่ในใจว่า หา เด็กกว่าชั้นอีกเหรอ นึกว่ารุ่นเดียวกันมาตลอดเลยนะเนี่ย) เราก็ได้แต่ฟังเงียบๆ และคิดในใจว่า แม่อย่าพูดอายุของหนูออกมานะ เด๋วเค้ารู้ว่าหนูแก่กว่า 555 ระหว่างทางน้าแวะปั๊มเพื่อเติมน้ำมัน คุณแม่ก็สะกัดดาวรุ่งดอกต่อมา โดยการหันมาพูดกับเราว่า “ลูก...ทำไมไม่ลงไปซื้อน้ำให้ “น้อง” เค้ากินล่ะ”....ฮือออ แม่อ่ะ หนูไม่ได้อยากได้ผู้ชายคนนี้เป็นแฟนนะคะ แต่หนูไม่อยากให้เค้ารู้ว่าหนูแก่ 555 เราจึงได้แต่เดินลงไปซื้อน้ำตามคำสั่งคุณแม่... เราแวะส่งนายเสือ ซึ่งจอดรถยนต์ไว้แถวในตัวเมืองกระบี่ แล้วก็ร่ำลากันไป โดยนายเสือหันมามองหน้าเราตอนที่แม่เผลอแล้วทำท่าว่า “แล้วจะโทรมาคุยด้วยนะ”.... สรุป การเดินทางจากกรุงเทพมากระบี่คราวนี้ เราใช้เวลาทั้งหมด 26 ชั่วโมงค่ะ เป็นการเดินทางที่สาหัสมากๆ แต่ก็ประทับใจค่ะ แม้เมืองไทยอะไรก็ไม่เป็นระบบซักอย่าง แต่คนไทยก็ยังมีน้ำใจเสมอ **แก้ไขจัดหน้าให้อ่านง่ายขึ้นค่ะ** แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 54 21:51:38 แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 54 19:36:08 จากคุณ : ปริศนาอักษรไขว้ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 16:32:26

ความคิดเห็นที่ 9 ปกติเราจะไม่ชอบอ่านเรื่องอะไรยาว ๆ อย่างนี้ แต่เรื่องนี้อ่านทุกเม็ดเลย ยอมตาลาย ^_^ แต่เชื่อไม๊ว่าอ่านไปน้ำตาคลอไป ตอนที่เกิดมิตรภาพความช่วยเหลือระหว่างกัน ความเสียสละของน้อง 2 คน ไมตรีจากเพื่อนร่วมทางนายเสือคนนั้น ตกลงเรื่องนี้มีลุ้นต่อไหมคะ คุณ จขกท. ***ขอเป็นกำลังใจให้ชาวใต้ที่กำลังประสบอุทกภัยทุกท่านนะคะ*** จากคุณ : Lovely Rose เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 17:00:54

ความคิดเห็นที่ 10 ลุ้นเรื่องอะไรเหรอคะ อิอิ ขอบอกว่าเราเกือบจะร้องไห้หลายรอบมากๆ เลยค่ะ อยู่กรุงเทพสุขสบายมานาน ไม่คิดว่าจะได้ไปเจอเหตุการณ์แบบนี้ด้วยตัวเอง ขอบอกว่าสงสารชาวบ้านที่นั่นมากๆ ค่ะ จากคุณ : ปริศนาอักษรไขว้ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 17:04:07

ความคิดเห็นที่ 11 ขอชื่นชมนายเสือ และ คนไทยที่ดีทุกคนครับ ที่พร้อมช่วยเหลือกันตลอดครับ จากคุณ : torak123 เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 17:04:38

ความคิดเห็นที่ 12 ยาวมาก มาแปะลงชื่อไว้ก่อน เดี๋ยวมาอ่านนะปริศนาอักษรไข่ อิอิ จากคุณ : ออนไลน์ยันสว่าง เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 17:06:22

ความคิดเห็นที่ 13 ชื่นชมคุณเสือและน้องอีกสองคนด้วยครับ  เป็นกำลังใจให้ผู้ประสพภัยทุกท่านนะครับ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 17:08:38

ความคิดเห็นที่ 14 .. ดีใจด้วยนะคะที่ปลอดภัย และได้รับมิตรภาพใหม่ที่ดีๆ อ่านแล้วมันกิ๊กกั๊กในหัวใจดีค่ะ 555 จากคุณ : lekpakchong เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 17:09:17

ความคิดเห็นที่ 15 อ่านแล้วรู้สึกดีคะ ดีใจด้วยเช่นกันที่ปลอดภัย ดูในข่าวทีไรใจหายทุกทีเลยคะ จากคุณ : หนูนา งัยจ๊ะ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 17:13:04

ความคิดเห็นที่ 16 ในความโหดร้ายของธรรมชาติ  ก็ยังคงมีเรื่องดีๆแอบแฝงอยู่   ขอบคุณมากสำหรับการถ่ายทอดประสบการณ์... ขออนุญาต จขกท.เอาไปแชร์ผ่าน FB ผมนะครับ จากคุณ : natthawat เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 17:15:08

ความคิดเห็นที่ 17 ขอโทษนะคะที่ต้องบอกว่าชอบอะ ประโยคนี้ แม่ก็ถามประวัตินายเสืออย่างละเอียดยิบ แล้วก็มาถึงคำถามที่ว่า “อายุเท่าไรเหรอ” นายเสือตอบว่า “ผมอายุ 26 ครับ” (เราได้แต่กรี๊ดอยู่ในใจว่า หา เด็กกว่าชั้นอีกเหรอ นึกว่ารุ่นเดียวกันมาตลอดเลยนะเนี่ย) เราก็ได้แต่ฟังเงียบๆ และคิดในใจว่า แม่อย่าพูดอายุของหนูออกมานะ เด๋วเค้ารู้ว่าหนูแก่กว่า 555 ระหว่างทางน้าแวะปั๊มเพื่อเติมน้ำมัน คุณแม่ก็สะกัดดาวรุ่งดอกต่อมา โดนการหันมาพูดกับเราว่า “ลูก...ทำไมไม่ลงไปซื้อน้ำให้ “น้อง” เค้ากินล่ะ”....ฮือออ แม่อ่ะ หนูไม่ได้อยากได้ผู้ชายคนนี้เป็นแฟนนะคะ แต่หนูไม่อยากให้เค้ารู้ว่าหนูแก่ 555 เราจึงได้แต่เดินลงไปซื้อน้ำตามคำสั่งคุณแม่ อ่านประโยคนี้มีอมยิ้มเลยนะเนี้ย และก็ขอบคุณที่เอาประสบการณ์ระทึกมาเล่าสู่กันฟังนะคะ เป็นกำลังใจให้ชาวใต้ทุกคนนะคะ ปล. ขอชื่นชมคุณเสือกับน้องผู้ชาย 2 คน ที่มีน้ำใจช่วยเหลือ คุณปริศนาอักษรไขว้ ถ้าเป็นเรา เราก็กลัวคะผู้หญิงตัวคนเดียว จากคุณ : nunidka เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 17:26:15

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นด้วยว่าอ่านไป น้ำตาคลอไป คิดภาพตามว่าเราอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วย คิดดูดิ คนที่หน้าโหดๆ กลายเป็นคนที่ช่วยเหลือกันซะงั้น ไม่พอแค่นั้น พวกเค้ายังเสียสละโอกาสที่จะได้กลับบ้านก่อน ให้กับผู้หญิงซึ่งจริงๆก็คือแค่เพื่อนร่วมทาง แต่เค้าคงไม่คิดแค่นั้น เพราะเค้ากำลังเสียสละให้กับ เพื่อนร่วมโลก มากกว่า  น้ำตาคลอจริงๆนะ ตอนที่ 4 คนต้องแยกกัน คิดภาพออกเลย   จขกท. อึดมากๆเลยเนอะ ตอนนั้นอาจจะน่ากลัว แต่พอตอนนี้ ลองย้อนกลับไป มันก็เป็นเหตุการณ์นึงที่ จขกท. จะจดจำไปชั่วชีวิต เล่าให้ลูกหลานฟังได้เลย จริงๆเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับหลายห้องเลยนะ Blueplanet  เฉลิมไทย (ตอนเจอดารา) สวนลุม (เรื่องหวานๆ กับความจริงใจของนายเสือ) แล้วสรุป ตอนนี้ จขกท. ได้คุยกับนายเสือรึยังอ่ะ อยากลุ้นอ่ะ ผ่านนาทีชีวิตมาด้วยกัน ต้องจำกันไปอีกนานนนนนนนนนนนนน โหวตให้ พร้อมกับให้ไปหลายกีบมากๆ จากคุณ : อาบะเรนเจอร์ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 17:27:21

ความคิดเห็นที่ 19 แล้วน้องผู้ชายอีกสองคนล่ะครับ ได้โทรหาบ้างมั้ยครับ... เป็นห่วงเค้าเช่นกัน... ปล. อ่านทุกบรรทัด...  โชคดีที่ผ่านเรื่องร้ายๆ มาได้... จากคุณ : ภูเขาใบไม้เปลี่ยนสี เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 17:29:55

ความคิดเห็นที่ 20 ขออนุญาต เอาไปแปะที่เฉลิมไทยด้วยนะครับ อ่านแล้วเพลิน แถมมีดารามาเกี่ยวข้องด้วย และมันก็เกี่ยวกับข่าวบ้านเมือง น่าจะไม่เป็นไรมั้ง หวังว่าคงไม่โดนลบ แหะๆ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A10430113/A10430113.html จากคุณ : อาบะเรนเจอร์ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 17:34:16

ความคิดเห็นที่ 21 เห็นใจภาคใต้จริงๆ จขกท. โชคดีที่ได้เจอคนดีๆนะคะ ปล. อ่านไปเห็นใจไปอมยิ้มไป ^^ จากคุณ : อมยิ้ม (บาร็อกอมยิ้ม) เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 17:43:28

ความคิดเห็นที่ 22 อนุญาตให้เอาเรื่องเราไปโพสต่อได้เลยค่ะ อย่างน้อยจะได้รู้ว่า คนไทยก็ยังมีน้ำใจเสมอ เรายังไม่กล้าโทรหานายเสือค่ะ เห็นว่าช่วงนี้มีสอบปริญญาโท อีกอย่าง ควรให้เค้าเป็นฝ่ายโทรมาก่อนดีกว่าไหมคะ แหะๆ (จริงๆ แอบอายที่จะโทรไปก่อน 555) ส่วนน้องผู้ชายอีก 2 คน ชาตินี้ไม่รู้จะมีโอกาสได้เจอกันอีกหรือเปล่า เราไม่ได้แลกเบอร์กันไว้ เพราะไม่คิดว่าจะโดนจับแยกกันอย่าปัจจุบันทันด่วน T_T หวังว่าน้องทั้ง 2 คนจะปลอดภัย.... จากคุณ : ปริศนาอักษรไขว้ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 17:46:03

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านไปน้ำตาคลอเหมือนกัน ซึ้งและขอบคุณในความมีน้ำใจให้กัน ส่วนน้องสองคนก็นายเสือมีเบอร์ไม่ใช่หรือคะ คุณปริศนา ก็ทำเนียนๆๆ โทรถามว่านายเสือติดต่อน้องสองคนบ้างหรือเปล่า ถ้าไม่คุณปริศนาก็ขอเบอร์ซิคะ เอาเป็นว่าจะโทรถามน้องว่าเค้าเป็นไง กลับถึงบ้านหรือยัง  ออกจากสนามบินได้วันไหน อะไรงี้ค่ะ โชคดีที่ชีวิตนี้ฉันได้เกิดเป็นคนไทย บนผืนแผ่นดินไทย  อันมีในหลวงเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจให้คนไทยได้ทุกครั้งที่เกิดเหตุไม่ดีแบบนี้ แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 54 17:52:31 จากคุณ : maxsun เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 17:51:46

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านไปก็อมยิ้มไปด้วย แอบประทับใจในมิตรภาพบนความลำบากของคุณจขกท.มากเลย แหม ถ้าเป็นละครไทย อยากลุ้นให้เป็นแฟนกันเหลือเกินเลย ถ้าความสัมพันธ์คืบหน้า อย่าลืมมาเล่าต่อนะคะ (อายุเป็นเพียงตัวเลขค่ะ) จากคุณ : arrissat เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 17:53:03

ความคิดเห็นที่ 25 คนใต้ใจดีค่ะ ถึงหน้าจะโหดไปหน่อย เสียงดังไปหน่อย คุณปริศนาโชคดีที่ได้เจอกับคนดีๆ ช่วยเหลือค่ะ ถ้าได้คุยกับคุณเสือฝากชื่นชมในความดีด้วยยนะคะ จากคุณ : ชื่นชีวา เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 18:08:59

ความคิดเห็นที่ 26 กรี๊ดดดดดดดด.....น่ารักดีคะ ทั้งเจ้าของกระทู้เเละนายเสือเลยนะคะ อ่านไปอ่านมา ลืมตัวไปนึกว่าอ่านเรื่องย่อนวนิยาย  จากคุณ : Etsysara เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 18:13:59

ความคิดเห็นที่ 27 เป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิตเลยนะครับ น่าชื่นชมนายเสือและน้องผู้ชายอีกสองคนมากๆ ครับ ทำให้รู้ว่าน้ำใจจากผู้ร่วมทางก็ยังมีอยู่ในช่วงเวลาคับขันเช่นนี้ คนไทย..ต้องไม่ทิ้งกันครับ จากคุณ : David_kop เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 18:20:35

ความคิดเห็นที่ 28 อ่านแล้วประทับใจน้ำตาคลอค่ะ เป็นกำลังใจให้ผู้ประสบภัย หนักหนาสาหัสจริงๆ โชคดีนะค่ะที่ปลอดภัยและได้มีเรื่องราวดีๆ เก็บความสัมพันธ์ดีๆไว้นะค่ะ แอบลุ้นด้วยคน อิอิ จากคุณ : vannizaa เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 18:22:47

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านจบเระ ให้กีบไป อ่านไปอ่านมาคนลุ้นให้ลงเอยกับนายเสือซะงั้น 55 จากคุณ : ออนไลน์ยันสว่าง เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 18:22:58

ความคิดเห็นที่ 30 จาก คห 22  ก็โทรไปหานายเสือขอเบอร์น้องทั้งสองคนจากนายเสือซิ กระสุนนัดเดียวได้นกหลายไตัวนะ ได้โทรถามสารทุกข์นายเสือ อิอิ ได้เบอร์น้องทั้งสองสอบถามการเดินทาง แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 54 19:01:21 จากคุณ : ชมพรกร เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 18:24:35

ความคิดเห็นที่ 31 อ่านไปน้ำตาคลอเหมือนกันเลยคะ  น่ากลัวและแอบมีเรื่องราวน่ารักๆ หนะเนี่ย นี่แหละ คนไทยด้วยกัน ย่อมไม่ทิ้งกัน *** ขอให้เป็นแบบนี้ทุกๆ คนนะคะ *** ประทับใจทั้ง นายเสือ / น้อง 2 คนที่เสียสละให้คุณได้ขึ้นรถมาก่อน / คุณทหารที่น่ารัก ที่ไม่แยกแยะลูกค้า ว่าแต่คุณปริศนาปลอดภัยก็ดีแล้วนะคะ   สุดท้าย ขอเป็นกำลังใจให้ผู้ประสบภัยทุกๆๆ คนค่ะ จากคุณ : be more there เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 18:55:44

ความคิดเห็นที่ 32 สุดยอดครับ วันเดียวกันนั้น ผม อยู่กระบี่ เช่นกัน ฝนตกหนักมากก แต่โชคดี ที่น้ำไม่ท่วม ครับ ปล.โทรหาเลยยยยยค้าบบบ อิอิ จากคุณ : microtoso เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 18:58:58

ความคิดเห็นที่ 33 อย่างกับละครเลยค่ะ  ที่นางเอกบังเอิญไปเจอพระเอกในสถานการณ์คับขัน พระเอก นางเอกได้กลับสู่ความปลอดถัยด้วยกันแค่ 2 คน ทั้งที่น่าจะมีตัวประกอบ (หนุ่ม 2 คนนั้น) กลับพร้อมกัน อิอิอิ  ขออนุญาตจิ้นเป็นละครนะคะ  แต่ขอบอกว่า...น่าประทับใจมากเลยค่ะ รู้สึกเหมือนตัวเองได้ประสบกับเหตุการณ์นั้นเองเลย ถ้าคุณเสือหล่อขั้นเทพ  ดิฉันคงละลายไปแล้ว  5555 ยินดีด้วยนะคะที่ผ่านเหตุการณ์นั้นมาได้.......เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : น้ำขุ่นอยู่ใน น้ำใสอยู่นอก เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 19:16:30

ความคิดเห็นที่ 34 อีกนิดนะคะ  แอบเชียร์ให้เนียนๆโทรถามข่าวคราวเหมอน คห. บนๆเลยค่ะ   อิอิอิ จากคุณ : น้ำขุ่นอยู่ใน น้ำใสอยู่นอก เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 19:19:23

ความคิดเห็นที่ 35 น่ารักมากเลยค่ะ ขอบคุณที่มาแชร์นะคะ เรานั่งยิ้มอยู่คนเดียวหน้าคอม เป็นบ้าแล้ว 55 จากคุณ : marina_rain เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 19:22:12

ความคิดเห็นที่ 36 ดีใจด้วยนะคะ ที่เดินทางถึงกระบี่อย่างปลอดภัย ป่านนี้ นายเสือ....จะผ่านมาอ่านหรือป่าวนะ จากคุณ : ปลาดาวบนผืนทราย เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 19:37:24

ความคิดเห็นที่ 37 อ่านไปอมยิ้มไป.... จขกท. เล่าเรื่องได้น่ารักมากครับ.... จากคุณ : เพื่อนอ้วน เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 19:38:32

ความคิดเห็นที่ 38 เข้ามาบอกว่า กระทู้นี้เราขอตามอ่าน จขกท. ต่อนะคะ ช่วยลุ้นค่ะ เรื่องนี้น่ารักดี จากคุณ : Lovely Rose เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 19:38:42

ความคิดเห็นที่ 39 อ่านแล้วนั่งยิ้ม ^^ ในยามขับขันมักมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นเสมอ จากคุณ : +G@To+ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 19:41:18

ความคิดเห็นที่ 40 ดีใจและยินดีด้วยนะครับ จากคุณ : liver_tow เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 19:48:23

ความคิดเห็นที่ 41 โทรเลย โทรเลย  แล้วอย่าลืมมาเขียนต่อนะ (ชอบเรื่องของชาวบ้าน) 55555555555555 จากคุณ : ชมพรกร เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 20:00:24

ความคิดเห็นที่ 43 คุณ paninee ตาลายใช่ไม๊ล่า ดาราอยู่ตรงช่วง คห.1 ตรงประโยค เวลา 14.00 น. ค่ะ (ขอช่วย) จากคุณ : Lovely Rose เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 20:16:16

ความคิดเห็นที่ 44 ดีใจด้วยคะที่ จขกท ปลอดภัย แล้วคนอื่นๆ ก็คงปลอดภัยเช่นกัน เอ่อ ว่าแต่ ว่า จขกท มีแฟนหรือยังค่ะ ถ้า จะลุ้นให้เป็นแบบในละคร พอจะเป็นไปได้ไหมหนิ ฮ่าๆๆๆ จากคุณ : Jenanistan เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 20:21:24

ความคิดเห็นที่ 45 ดีใจด้วยนะครับ จากคุณ : tonhok เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 20:21:56

ความคิดเห็นที่ 46 ซึ้งใจตอนโบกมือลาสองหนุ่มอ่ะคะ   นายเสือเท่ห์มากเลย(นึกถึงมาดนายหัว) จขกท.ก็ฮาน่ารักดี(กลัวเขารู้ว่าแก่กว่า 555) กลับมาอย่างปลอดภัย ดีใจด้วยนะค๊า ถ้าโทรไปคุยกับนายเสือว่าอย่างไง ก็มาคุยให้ฟังบ้างนะคะ(น่านนน อย่ารู้อีก) จากคุณ : Pig_Rangsit เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 20:23:46

ความคิดเห็นที่ 47 ดีใจกับเจ้าของกระทู้ที่ปลอดภัยแล้วนะคะ แล้วก็หัวใจชุ่มชื้นเล็กน้อย 55 อ่านไปลุ้นไป :D จากคุณ : pearlperla เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 20:26:42

ความคิดเห็นที่ 48 อ่านไปอมยิ้มไป จขกท. เล่าได้น่ารักมาก  :)) ปล. โทรไปเลยค่ะ อย่าได้แคร์ เจอคนดีๆแบบนี้ ต้องคว้าไว้ค่ะ ตามเพลงนี้เลยค่ะ  ^^ http://youtu.be/anGuujCD_Ks จากคุณ : Poii Pkrtmc เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 20:42:30

ความคิดเห็นที่ 49 น้ำตาซึมเลยครับ ....แล้วก็มีพี่ทหารอีกคนนึงเดินมาทางพวกเราและกระซิบว่า “ไปเถอะๆ มารถทัวร์ก็ขึ้นไปเถอะ พวกผมมาช่วยทุกคน ไม่ได้แยกแยะว่าใครเป็นลูกค้าใครหรอก ขึ้นเลยครับๆ” จากคุณ : เด็กชายแสนดี เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 20:47:20

ความคิดเห็นที่ 50 เรื่องราวน่ารักค่ะ เผลอคิดว่าสเป็นนิยายซะงั้น จากคุณ : อยากสวยแต่คนมันไม่สวย เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 21:17:32

ความคิดเห็นที่ 51 อ่านแล้ว "อิ่ม" อย่างบอกไม่ถูก ขอบคุณที่มาเล่าให้ฟังนะคะ^^ จากคุณ : Foammy@Unorthodox เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 21:56:52

ความคิดเห็นที่ 52 ยังไงคนไทยมีน้ำใจเสมอและไม่ทิ้งกัน  ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆแถมน่ารักมาแบ่งปันกันค่ะ  และคงเป็นประสบการณ์ที่ต้องจดจำไปตลอดชีวิตเป็นแน่แท้  ทุกอย่างดีหมดยกเว้นมอเตอร์ไซค์รับจ้าง แหม ทำกันได้ จากคุณ : Red-Rose-14Feb เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 22:04:25

ความคิดเห็นที่ 53 อ่านไปอมยิ้มไปค่ะ มิตรภาพดีๆ ระหว่างทาง ตอนเราดูข่าว เราก็ว่ามันก็น่ากลัวนะ แต่ก็รู้สึกเฉยๆ ไม่ได้อะไรเท่าไหร่ แต่พอได้อ่านจากที่บรรยายมา มันดูน่ากลัวมากๆ เลยอ่ะ อย่างที่เค้าว่า คนที่ไม่ได้เจอกับตัว ไม่ได้เห็นเอง คงจะไม่ค่อยรู้สึกว่ามันเป็นยังไง ว่าแต่เราว่าโทรไปหานายเสือเค้าก็ดีเหมือนกันนะคะ โทรไปขอบคุณถามสารทุกข์สุขดิบ หลังจากที่ได้ไปพจญภัยร่วมกันมา เราว่าไม่น่าเกลียดหรอกค่ะ จากคุณ : ดองกี้...ดองกี้ เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 22:08:23

ความคิดเห็นที่ 54 คุณแม่ไม่ได้รู้เลยเนอะว่า ปกติ คุณปริศนาชอบผู้ชายเด็กกว่ามานานแล้ว อิอิ จากคุณ : MSM69 เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 22:21:04

ความคิดเห็นที่ 55 ก่อนจากกันนายเสือก็เงยหน้าขึ้นมาแล้วบอก จขกท.ว่า ผม "พจน์ปรีชาครับ" จากคุณ : Bankba เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 22:33:07

ความคิดเห็นที่ 56 ยินดีด้วยที่ปลอดภัยนะคะ อ่านแล้วอมยิ้มไปกับความน่ารัก :) จากคุณ : แฮมแฮมพลังเค เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 22:33:19

ความคิดเห็นที่ 57 ยังไงคนไทยมีน้ำใจเสมอและไม่ทิ้งกัน  ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆแถมน่ารักมาแบ่งปันกันค่ะ  และคงเป็นประสบการณ์ที่ต้องจดจำไปตลอดชีวิตเป็นแน่แท้  ทุกอย่างดีหมดยกเว้นมอเตอร์ไซค์รับจ้าง แหม ทำกันได้ จากคุณ : Red-Rose-14Feb เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 54 23:00:50

ความคิดเห็นที่ 58 อ่านเรื่องเล่านี้แล้วก็ยิ้มไปด้วย น่ารักมากค่ะ จากคุณ : สาวหน้าใส เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 00:02:26

ความคิดเห็นที่ 59 วีรบุรุษ มักเกิดจากสถานการณ์เสมอ เข้ามาปรบมือให้คุณเสือ และน้ำใจคนไทยที่ยังมีอยู่เสมอในสังคมครับ จากคุณ : Hero11147 เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 00:31:49

ความคิดเห็นที่ 60 อ่านไปยิ้มไป เหมือนดูละครเลยค่ะ พยายามนึกภาพตาม พระเอกจะหน้าตาโหดแบบไหนน้าาาา 555555 โทรไปเลยคะ คนดีๆหายากนะคะ ยิ่งเราได้เจอเค้าในภาวะวิกฤติด้วย ยิ่งได้เห็นถึงจิตใจแท้จริงเลย... ชอบจัง ถ้าเป็นผู้จัดละคร จะทำละครเรื่องนี้เลย 5555555 จากคุณ : Blackforest26 เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 00:52:43

ความคิดเห็นที่ 61 นี่แหล่ะรสชาติ ของชีวิต น่าสงสาร ที่น้ำท่วมนะ   เราเคยครั้งหนึ่ง ไปเที่ยว ภูเก็ต 4 วัน  แต่ขากลับ ดันเจอน้ำท่วมหนัก  ช่วงสุราษฎร์ เข้า หลังสวน  เหลือแต่หลังคาเหมือนกัน ไม่น่าเชื่อว่า แค่ 4 วัน  ทำไมมันเป็นไปได้ถึงขนาดนี้ จากคุณ : อ้วนน้อยศิษย์เจ้าแม่ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 02:39:04

ความคิดเห็นที่ 62 อ่านไปนึกว่าเป็นนิยายนะเนี่ย ถ่ายทอดได้ดีมากๆเลยค่ะ ตอนทหารช่วยขึ้นรถเนี่ยทำเอาซึ้งไปเลย ส่วนเรื่องนายเสือ...ไม่มีอะไรจะพูด...ยกมือถือ โทรไปถามผลสอบเลยค่ะ เนียนๆ หุหุ จากคุณ : Puffy cheeks เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 06:19:37

ความคิดเห็นที่ 63 คนไทยมีน้ำใจเสมอ ดีใจที่ จขกท. ปลอดภัยนะคะ อ่านแล้วเหมือนละครเลยค่ะ ขอบคุณที่เล่าประสบการณ์ให้อ่านนะคะ และขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ประสบภัยทุกท่านค่ะ จากคุณ : beatrice เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 09:31:59

ความคิดเห็นที่ 64 นายเสืออาจจะกำลังอ่านกระทู้นี้อยู่ก็ได้นะเนี่ย >///< จากคุณ : hachikime เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 09:47:44

ความคิดเห็นที่ 65 เขียนเล่าเรื่องได้น่าติดตามมากค่ะ อ่านทุกบรรทัดเลย ดีใจที่ปลอดภัย ยินดีสำหรับมิตรภาพใหม่ ๆ นะคะ จากคุณ : OLive Berry เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 09:56:52

ความคิดเห็นที่ 66 ดีนะที่มีภาพประกอบไม่อย่างนั้น เข้าใจมาเป็นละครบทหนึ่งนะนี่ จากคุณ : จิ๊กโก๋โรแมนติค เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 10:18:34

ความคิดเห็นที่ 67 อ่านไปอมยิ้มไป น้ำตาคลอไป น่ารักมากค่ะ ชื่นชมเจ้าของกระทู้ ที่เล่าเรื่องได้ละเอียดมาก ทำให้นึกภาพตามได้เลยค่ะ แอบเชียร์อยู่นะคะ คริๆ จากคุณ : คุณยายแก้มยุ้ย เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 11:52:18

ความคิดเห็นที่ 68 อยากบอกว่าเรื่องราวมัน น่ารัก กุีกกิ๊ก จนเราไม่ได้สนใจเลย นายเสือ จะหล่อไหม จขกท.จะน่าตาเป็นไง จริงๆนะ... ....ส่วนตัวแอบชอบทหารที่ไล่ขึ้นรถอ่ะ..อ๊าาากกก... จากคุณ : wifehouse เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 12:54:16

ความคิดเห็นที่ 69 ดีใจด้วยนะคะที่คุณปริศนาปลอดภัย.. เราเพิ่งกลับมาจากเที่ยวกระบี่ได้ไม่ถึงสองอาทิตย์น้ำก็ท่วม ยังคิดอยู่เลยว่าโชคดีจริงๆ.. คนใต้น่ารักนะคะ ตอนเราไปกระบี่อาหารเป็นพิษปวดท้องมากแล้วไปนั่งรอรถทัวร์ที่ร้านกาแฟข้างๆ บขส (มีอยู่ร้านเดียวอ่ะค่ะแต่จำชื่อไม่ได้) เจ้าของใจดีมากทำอาหารอ่อนๆให้กินแถมหาน้ำอุ่น หายา มาให้ ต้องขอบคุณเค้าจริงๆค่ะ ไม่งั้นได้ลงหาหมอกลางทางแน่ๆ ทำให้รู้เลยว่าคนไทยมีน้ำใจให้กันเสมอค่ะ ...เอ่อ แอบชอบคุณแม่ของ จขกท น่ารักซะจริง ^^ จากคุณ : MheeLuv เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 13:39:18

ความคิดเห็นที่ 70 อ่านสนุก แต่ลุ้นตลอดขอบคุณน้ำใจคนไทย จากคุณ : สมหมาย09 เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 13:58:06

ความคิดเห็นที่ 71 เพิ่งเห็นว่าถ่ายรูปติดซี ศิวัตน์มาด้วยแฮะ 555 ที่ คคห.3 ด้านขวาสุดเสื้อขาวที่ยืนหันหลังอ่ะค่ะ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่านแล้วช่วยกันลุ้นนะคะ ถ้ามีอะไรคืบหน้าจะรีบมาเล่าให้ฟังค่ะ อิอิ แต่เดาว่านายเสือน่าจะมีแฟนแล้ว เพราะคืนที่นอนบนรถทัวร์แอบเห็นเค้าเอาผ้าห่มคลุมโปงคุยโทรศัพท์กับใครก็ไม่รู้ อิอิ บอกรายละเอียดแบบนี้ คนอ่านจะผิดหวังไหมน๊า... จากคุณ : ปริศนาอักษรไขว้ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 54 22:41:02

ความคิดเห็นที่ 72 คุณปริศนาคะ  อย่าเดาว่าคุณเสือเค้ามีแฟนแล้วเลยค่ะ โทรเถอะนะๆๆๆ  ถึงจะมีแฟนแล้วก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อ่ะค่ะ เนาะ คนดีๆอย่างคุณเสือ  ได้คบกันเป็นเพื่อนไว้ยังไงก็ไม่เสียหายนะคะ จากคุณ : mumania เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 54 10:54:15

ความคิดเห็นที่ 73 ตามมาลุ้นครับ  อิอิ จากคุณ : natthawat เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 54 13:06:53

ความคิดเห็นที่ 74 ปกติไม่ชอบอ่านอะไรยาวๆ เหมือนกันค่ะ แต่เรื่องนี้เราอ่านทุกตัวอักษรเลย มีทั้งลุ้นระทึก ความกลัวที่เป็นผู้หญิงตัวคนเดียวเดินทางคนเดียว เพราะเราก็เคยครั้งหนึ่งเหมือนกันไปนครฯ รู้ถึงความรู้สึกโดดเดี่ยวเป็นยังไง หน้าตาคนใต้สูงดำใหญ่ เข้าใจอารมณ์เลยค่ะ แต่ภายในเรื่องราวที่น่าหวั่นวิตกก็ยังมีเรื่องราวดีๆ มิตรภาพ น้ำใจ และอมยิ้มเล็กๆ ไม่แน่นะคะ นายเสือคนนี้อาจจะเป็นเนื้อคู่คุณ จขกท ก็ได้ อิอิ เรากำลังจะเดินทางไปกระบี่พรุ่งนี้ค่ะ ขับรถไปกันเอง ยังแอบหวั่นและกังวลว่าจะไปได้โดยสะดวกแล้วหรือยัง แล้วถ้าไปแล้วเกิดเหตุการณ์แบบคุณ เราจะโชคดีแบบคุณหรือไม่ และขอให้กำลังใจคนไทยทุกคนที่ประสบเหตุอุทกภัยครั้งนี้้ด้วยนะคะ ตั้งใจว่าจะนำของลงไปบริจาคด้วยระหว่างทางที่จะไปเที่ยว จากคุณ : เฝ้ารอใครบางคน เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 54 13:58:17

ความคิดเห็นที่ 75 นั่งอ่านพักใหญ่เลย  เข้าใจเลยค่ะเป็นผู้หญิงเดินทางคนเดียว คงใจตุ๊มๆ ต่อมๆ น่าดู ผ่านมาได้ ดีใจค่ะ  คนไทยมีน้ำใจ ดีใจได้อีก (แรกๆก็เป็นห่วง แต่ก็อ่านไปยิ้มไป ว่าคงไม่เป็นไร นายเสือคงช่วยได้ เหมือนอ่านนิยายเลยอะค่ะ 555) จากคุณ : greatsky เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 54 18:15:33

ความคิดเห็นที่ 76 ความรัก เกิดจาก การได้เกื้อหนุนกันด้วยนะครับ เป็นเรื่องราวที่น่ารัก  ตื่นเต้น แอบลุ้น...เอาใจช่วยครับ จากคุณ : arrthai เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 09:50:00

ความคิดเห็นที่ 77 โชคดีจังเลยที่ได้เจอคนดี ๆ   ในระหว่างที่เราเจอเรื่องร้าย ๆ แล้วมามีเรื่องดี ๆ แทรกกลางแบบนี้  สุดยอดค่ะ จากคุณ : jobejama เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 54 00:32:46

ความคิดเห็นที่ 78 มาอัพเดทค่ะว่านายเสือโทรมาแล้วตะกี้ อิอิ เนื่องจากผ่านไปหลายวันแล้ว เราตัดสินใจส่งข้อความไปหานายเสือว่า... "สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ อย่าไปติดน้ำท่วมที่ไหนอีกนะคะ" เค้าโทรกลับมาในทันทีว่า ทำไมเบอร์ที่เคยให้ไว้โทรไปไม่ติดเลย (แป่ว!) โทรหาแล้วหลายรอบมาก ไม่ติดเลย สงสัยจะเมมเบอร์ไปผิด -*- และตัดพ้อว่าเราหายไปเลย นึกว่าลืมกันไปแล้ว... รู้สึกผิดมากเลยที่เพิ่งจะติดต่อเค้าไปอ่ะค่ะ เค้าบอกว่าตอนนี้ยังอยู่กระบี่จะกลับมาวันที่ 20 แล้วคงได้เจอกัน... จากคุณ : ปริศนาอักษรไขว้ เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 54 14:34:59

ความคิดเห็นที่ 79 อร๊ายยยยยยยย............เข้ามาอัพเดทเลยได้รู้เรื่องน่ายินดีเลย อิอิ ขอให้มิตรภาพนี้ เติบโตอย่างสวยงามนะคะ จากคุณ : Sun love Moon เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 54 17:22:13

ความคิดเห็นที่ 80 กรี๊ด...ดีใจด้วยค่ะ ...จะกลับมาวันที่ 20 แล้วคงได้เจอกัน... ประโยคนี้น่าลุ้น ที่เขานอนคลุมโปงโทรศัพท์ คงเพราะไม่ต้องการรบกวนผู้โดยสารอื่นบนรถมังคะ จขกท. อาจคิดมากไปเอง จากคุณ : แซงแซว เขียนเมื่อ : วันเนา 54 16:08:11

ความคิดเห็นที่ 81 วันนี้ว่างงาน แอบมาอัพเดทเรื่องราวนี้ต่อ เพราะแอบลุ้นอยู่ ว้าววววววว ดีใจด้วยค่ะคุณปริศนา ได้เรื่องได้ราวเพิ่มเติมยังไงเอามาเล่าสู่กันฟังด้วยนะ จากคุณ : maxsun เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 09:27:48

ความคิดเห็นที่ 82 เพื่อนเรามีลุ้นแล้ว ^^ จากคุณ : ปูสะพายเป้ เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 18:32:46

ความคิดเห็นที่ 83 วันที่ 20  แล้ววววว เข้ารอลุ้น!!! ^_______^ จากคุณ : Sun love Moon เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 54 14:39:45

ความคิดเห็นที่ 84 อย่าลืมแตกกระทู้ใหม่ด้วยนะ  จะตามอ่านจ๊า "โทรหาแล้ว หลายรอบมาก "  มีลุ้น มีลุ้น  มิตรภาพที่สวยงาม จากคุณ : ชมพรกร เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 54 16:04:08

ความคิดเห็นที่ 85 ผมลุ้นด้วยคน จากคุณ : acidrainpsu1980 เขียนเมื่อ : วันคุ้มครองโลก 54 20:13:10

ความคิดเห็นที่ 86 คืบหน้าหรือเปล่าคะ เข้ามากดดันให้ จขกท. มารายงานความคืบหน้า ณ บัดนาว จากคุณ : ซามูไรแม่ลูกอ่อน เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 54 11:17:22

ความคิดเห็นที่ 87 26 แล้ว เป็นไงบ้างคะ ลุ้นๆๆๆ จากคุณ : เฝ้ารอใครบางคน เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 01:10:37

ความคิดเห็นที่ 88 ไม่ได้เข้ามาอ่านตั้งนาน แหะๆ ขอโทษนะคะ เค้าเพิ่งโทรมาเมื่อวานค่ะ เห็นว่าเพิ่งกลับจากกระบี่ แล้วโรงเรียนจะเปิดเทอมแล้ว กำลังเตรียมสอน เราคุยมากไม่ค่อยได้เพราะเจ้านายอยู่ เลยจบตรงที่ว่า ไว้เค้าเข้ามาในเมือง (ใกล้ๆ ที่ทำงานเรา) จะแวะมาทานข้าวด้วย แหะๆ ถ้าคืบหน้าไปไกลกว่านี้ จะมาแตกกระทู้นะคะ ^ ^ จากคุณ : ปริศนาอักษรไขว้ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 16:18:10

ความคิดเห็นที่ 89 คุณปริศนาอักษรไขว้ แฟนคลับคนนี้ลุ้นให้มีเรื่อง....รัก ตามดูมาทุกวัน อย่าให้โอกาสผ่านเลยนะ จากคุณ : แล้วก็หวนคิดถึงรักของเราสอง (Blue African Violets) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 18:18:28

ความคิดเห็นที่ 90 ^ ^ ^ ^ ขอบคุณน๊าค๊า ^ ^ จากคุณ : ปริศนาอักษรไขว้ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 19:28:22

ความคิดเห็นที่ 91 เข้ามาลุ้นมิตรภาพสวยๆ อยู่ตลอด มีอะไรคืบหน้าอย่าลืมมาเล่าให้ฟังด้วยนะคะ ^____^ จากคุณ : Sun love Moon เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 54 15:31:54

ความคิดเห็นที่ 92 เกือบลืมกระทู้นี้ไปแล้ว มาอ่านวันนี้ ยังมีลุ้นอยู่.. น่ารักดีค่ะ ^_^ จากคุณ : Lovely Rose เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 54 12:02:29