ความคิดเห็นที่ 1 วันที่ 12-03-2011   ยังอยู่ในตึกตรงข้ามท่ารถบัสค่ะ มีแสงสว่างลอดเข้ามา ดูนาฬิกา เกีอบ6 โมงเช้าแล้ว   พวกเราเลยลากกระเป๋าไปสถานีรถบัส ถามดูรถบัสก็ยังไม่วิ่ง (จริงๆตอนนั้นไม่รู้ว่า คนที่อยู่เซนไดเหมือนติดเกาะ รถบัสวิ่งไม่ได้ เพราะhighway พัง รถไฟวิ่งไม่ได้ เพราะสถานีพัง ทางรถไฟรอบนอกสึนามิถล่ม  สนามบินถูกสึนามิ  ใต้ลงไปเมืองฟูกูชิม่าโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ระเบิด ทั้งหมดนี้ ไม่รู้เรื่องเลย เพราะสภาพในเมืองความเสียหายไม่มาก แต่เงียบเหงาเหมือนเมืองร้างเท่านั้น) จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:14:34

ความคิดเห็นที่ 2 เดินไปจนถึงหน้าสถานีรถไฟ JR SENDAI  มีประกาศหยุดเดินรถ เอาละซิ **ก็ยืนเคว้งคว้างกันอยู่หน้าสถานี หันไปเห็นคนญี่ปุ่นยืนอยู่ 2 คน คนหนึ่งใส่เสื้อปักคำว่า HIS จำได้ว่าเป็นบริษัททัวร์ที่มีสาขาในเมืองไทยด้วย(ขออนุญาตเอ่ยนะคะ) เขาต้องพูดอังกฤษได้แน่เลย  เลยเดินไปคุยกับเขาบอกว่าเรามาจากเมืองไทย ติดอยู่ที่นี่ อยากออกไปโตเกียวไม่รู้จะไปอย่างไร รถบัสไม่วิ่ง รถไฟไม่วิ่ง เราอยากไป สนามบินหาเครื่องบินไปโตเกียว เขาทำท่าตกใจและบอกว่าสนามบินโดนสึนามิถล่มไปแล้ว บ้านเขายังพังเลย เมื่อคืนเขาก็นอนที่โรงยิม เขาบอกตอนนี้ไปไหนไม่ได้หรอก โรงแรมก็ปิดหมด เดี๋ยวเขาจะพาไปศูนย์พักพิง sendai city hall จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:16:36

ความคิดเห็นที่ 3 ที่ศูนย์พักพิง sendai city hall ส่วนมากมีแต่คนญี่ปุ่นที่กลับบ้านไม่ได้  คนสูงอายุ ไม่มีคนต่างชาติเลย เขาพยายามบอกเจ้าหน้าที่อาสาสมัครที่อยู่ในศูนย์ว่าเรามาจากเมืองไทย   แต่ก็ไม่มีใครพูดภาษาอังกฤษได้ เราเกรงใจเขา เพราะเขาบอกต้องกลับไปดูออฟฟิส เลยบอกว่า เราขออยู่ที่นี่ก็แล้วกันอย่างน้อยที่นี่ก็เป็นศูนย์รวม มีประกาศข่าวต่างๆมาติดให้ดู ผู้ร่วมเดินทางคนหนึ่งของเราก็พูด-ฟังญี่ปุ่นได้บ้าง แต่บางตัวที่เป็นคันจิ(ภาษาจีน)ก็อ่านไม่ออก จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:18:00

ความคิดเห็นที่ 4 ตามมาฟังต่อค่ะ จากคุณ : pam_ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:20:12

ความคิดเห็นที่ 5 อาหารยังชีพมื้อแรกของเรา แครกเกอร์ยังชีพ ที่ศุนย์พักพิงนำมาแจก จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:20:18

ความคิดเห็นที่ 6 เอากระเป๋าขึ้นไปชั้น 2 ในห้องมีคนญี่ปุ่น นั่ง นอนอยู่มากมาย มีเสียงประกาศเหมือนมีญาติมารับกลับ คนที่มีคนมารับพอได้ยินก็ดีใจเก็บข้าวของลงไป   แต่ก็มีคนเดินทางเข้ามาใหม่เรื่อยๆสังเกตเห็นมีลุง-ป้าชาวญี่ปุ่น มองเรา พูดคุยแสดงความวิตกกังวลกัน เราปรึกษากันว่า เราไม่เห็นมีคนไทย หรือคนต่างชาติในศูนย์เลย เราไปเดินข้างนอกดีกว่าเผื่อจะเจอผู้คน จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:25:51

ความคิดเห็นที่ 7 ออกไปเดินรอบเมือง เงียบสงบ  มีร่องรอยความเสียหายอยู่หลายจุด แต่ตึกต่างๆยังอยู่ดีแม้จะมีกระจกแตก บางตึกร้าว ต้องขอชมเชยการสร้างตึกของญี่ปุ่น  แผ่นดินไหวแรงขนาดนี้   ถ้าตึกถล่มคงเสียหายมากกว่านี้อีกหลายเท่านัก จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:28:25

ความคิดเห็นที่ 8 ต้นไม้ยังสวยงาม แม้บางอย่างจะไม่เหมือนเดิม จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:29:33

ความคิดเห็นที่ 9 แต่นอกเมือง เห็นแล้วเศร้า++++ จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:30:12

ความคิดเห็นที่ 10 หลังจากไปเดินรอบเมือง  ไม่ได้อะไรกลับมา ใกล้มืดเลยกลับไปที่ศูนย์ ลุง เดินมาบอกเราว่าไม่ต้องห่วงแกคอยดูแลกระเป๋าของเราให้อยู่ (จริงๆเราไม่ห่วงของเลยเพราะรู้ว่าคนญี่ปุ่นซื่อสัตย์) สักพักมีการนำอาหารมาแจก ทุกคนนั่งรอ ไม่มีลุกไปแย่งกัน คนแจกเดินแจกให้ทีละคน   ตอนแรกของหมดก็นั่งนิ่ง ๆๆ เห็นความเป็นระเบียบ ความมีวินัยของคนญี่ปุ่นจริงๆ คืนนั้น  ก็ต้องนอนที่ศูนย์ ดีที่พื้นเป็นพรมไม่ค่อยเย็น   ตอนดึก  ลุงไปเก็บหนังสือพิมพ์มาให้  เรียกบอกให้ปูนอนจะได้ไม่หนาว   +++++ จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:32:13

ความคิดเห็นที่ 11 13-03-2011 ที่ศูนย์พักพิง sandai city hall ตื่นเช้ามาเห็นคนเข้าคิวโทรศัพท์ สอบถามบอกโทรได้เฉพาะในญี่ปุ่น โทรต่างประเทศไม่ได้ เราไปเข้าคิวและขอให้อาสาสมัคร  โทรยกเลิกโรงแรมที่จองไว้ ให้หน่อย  เพราะดูท่าจะออกไปไม่ได้อีกนาน เลยนึกขึ้นได้ว่าโรงแรมที่โตเกียว     sakura  hotel ikebukuro ที่จองไว้พูดภาษาอังกฤษได้  เลยโทรไปคุย  ให้เขาส่งเมล์ไปบอกทางบ้านว่าเราปลอดภัย เขายินดีส่งเมล์ให้ทันที  นี่ก็อีกน้ำใจของคนญี่ปุ่น  ขอบคุณโรงแรมที่ได้ส่งข่าวให้****** จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:36:10

ความคิดเห็นที่ 12 ออกไปข้างนอก มีบางร้านเปิดบ้างแล้วเพราะไฟมา บางร้านทำอาหารง่ายๆ มาเรียกแจกคนที่เดินให้มากิน ตู้กดน้ำบางตู้กดได้  มีคนญี่ปุ่นขี่จักรยานตะเวณเข้าคิว กดน้ำ ซื้อของต่อคิวกันยาวๆๆ  แต่ถึงคิวตัวเองแล้วไม่มีของให้ซื้อ ก็ไม่มีใครบ่น ตอนที่ร้านค้ายังไม่เปิดมองเห็นมีของอยู่ข้างใน  ถ้าเป็นที่อื่นคงมีการทุบกระจกกันแล้ว เข้าคิวร้าน lawsan อยู่ชั่วโมงกว่า ได้มาแต่แปรงสีฟัน ของกินหมดแล้ว ไม่เป็นไร+++ เป็นครั้งแรกที่มีเงินแต่ไม่สามารถซื้อของได้ จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:40:01

ความคิดเห็นที่ 13 ประมาณ 1  ทุ่ม เจออาสาสมัคร  มีข่าวว่ามีรถบัสไปยามากะตะ ตอน 3 ทุ่ม และมีเครื่องบินไปนาโงย่า  แต่เที่ยวเร็วสุด วันที่ 20 เราโทรไปหาโรงแรมที่ยามากะ (เพราะรู้ว่าที่ยามากะตะหนาวมากถ้าต้องไปรอโดยไม่มีที่อยู่คงแข็งตายก่อน ) โรงแรมเต็มหมดพร้อมกับข่าวมีคนตกค้างที่สถานียามากะตะเยอะมาก ตอนนั้น  เราเลยไปเข้าคิว โทรหาสถานทูตไทยใหม่ จริงๆเราโทรหาสถานทูตตั้งแต่เช้า  แต่เสียงโทรศัพท์อัตโนมัติบอกว่า ขณะนี้เป็นเวลาปิดทำการ  กรุณาติดต่อใหม่ คราวนี้เราโทรไปเบอร์ฉุกเฉิน   ที่เขาเขียนบอกว่ากรณีเจ็บหรือตายเท่านั้น ได้ผลมีคนรับ และบอกให้ไปที่ร้านอาหารไทย    โอ้+++ ไหนที่สุดก็ได้เจอคนไทยแล้ว++++ เก็บของร่ำลา ลุง ป้าชาวญี่ปุ่น  บอกติดต่อคนไทยได้แล้ว   ลุง ป้าแสดงสีหน้ายินดีอย่างยิ่ง ดีใจกับเรา ขอบคุณน้ำใจลุง-ป้า   ที่มอบให้คนต่างถิ่นอย่างเรามากมายค่ะ ถึงร้านมีเจ้าหน้าที่ นักข่าวเต็มไปหมด เขาบอกพรุ่งนี้จะมีรถมารับออกจากเซนได   รอดตายได้นอนพักที่บ้านน้องนักเรียนไทย  แต่คืนนั้นมี  after shock   หลายครั้งเหมือนกัน นะ++++++ จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:41:55

ความคิดเห็นที่ 14 14-03-2011   เก็บกระเป๋าไปรอรถร้านอาหารไทย ข่าวบอกรถมาไม่ได้จะมาพรุ่งนี้   ระหว่างรอคืนนี้ยังคงติดค้างอยู่ที่เซนได ท่ามกลางกระแสข่าวโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ระเบิด อย่างต่อเนื่อง จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:42:29

ความคิดเห็นที่ 15 15-03-2011 วันนี้มีรถบัสมาแน่นอน  แต่ยังไม่รู้กี่โมง และวันนี้ฝนจะตก ถ้าออกไปเดินข้างนอกให้ปิดจมูก กางร่ม อย่าให้โดนฝน ถนนมีรถเข้าคิวเติมน้ำมันยาว เห็นจอดรอกันข้ามคืนเลย  เท่าที่รู้เขาเติมให้คนละ 1000 เยน เราโทรไป ANA  ขอเปลี่ยนวันเดินทางกลับ แต่เพราะไม่แน่ใจว่ารถจะมากี่โมง   แล้วจะไปถึงโตเกียวกี่โมง เพราะมีข่าวบอกว่าอาจต้องอ้อมเพื่อเลี่ยงสารกัมมันตภาพที่ฟูกูชิม่า เจ้าหน้าที่สายการบินเช็คให้ มีว่าง 00.30 วันที่ 17 -03 -54 (นั่นคือเราต้องไปเช็คอิน คืนวันที่ 16 )   และเปลี่ยนตั๋วให้โดยบอกว่าที่จริงต้องเสียค่าเปลี่ยน แต่ไม่คิดเพราะมีเหตุการณืแผ่นดินไหว และถ้ามาไม่ทันก็เปลี่ยนได้อีก แต่ขอคิด 1000 บาท  สุดยอดจริงๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 54 10:20:25 จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:44:11

ความคิดเห็นที่ 16 ประมาณ   1 ทุ่มรถบัสคันที่ 1 มาแต่ไปได้แค่  14 คน  ขอให้เด็กไปก่อน***** เกือบ 3 ทุ่ม  รถบัสคันที่ 2 มา  แวะจอดพักที่นิกโก้ประมาณเที่ยงคืน  ถึงโตเกียว 6 โมงเช้า  16-03-54 จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:45:00

ความคิดเห็นที่ 17 ระหว่างรอขึ้นเครื่อง  เราออกไปไหว้พระที่วัดasakusa   ขอบคุณที่คุ้มครองให้ปลอดภัย คนที่วัดบางตามาก จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:46:09

ความคิดเห็นที่ 18 แต่ในโตเกียวก็ยังมีผู้คนเดิน ขวักไขว่   ใช้ชีวิตอย่างปกติ  .”ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น  ชีวิตก็ต้องเดินต่อไป.” ระหว่างรอขึ้นเครื่องที่สนามบินฮาเนดะ มีแผ่นดินไหวอีกด้วย !!!!!!!! 17-03-54 ถึงไทยอย่างปลอดภัย   จบแล้วค่ะ ประสบการณ์แผ่นดินไหวที่เซนได จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:48:34

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาให้กำลังใจนะคะ ***** ยังอยากไปเที่ยวญี่ปุ่นอีกเหมือนเดิม แม้จะยังหวาดระแวงกับเหตุการณ์ที่ผ่านมา  **** รอเขาฟื้นตัว  รอ โอกาส  แล้วจะไปใหม่  ขอบคุณ สวัสดีค่ะ จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:49:23

ความคิดเห็นที่ 20 เป็นประสบการณ์ที่ จขกท คงจดจำไปตลอด ยินดีด้วยนะคะที่ได้กลับไทยโดยสวัสดิภาพ จากคุณ : xxxx เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:51:11 A:116.84.29.62 X: TicketID:297133

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณค่ะ เป็นครั้งหนึ่งในชีวิตจริงๆ จากคุณ : ployster เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:56:40

ความคิดเห็นที่ 22 สถานีเซ็นไดเป็นยังไงมั่งครับ เสียหายเยอะมากหรือเปล่า จากคุณ : ลาบราดอร์สีดำ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:56:55

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณที่มาเล่าประสบการณ์ให้ฟังนะคะ ถือว่าเป็นโชคดีในความโชคร้ายจริงๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ลิปิการ์ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 11:58:15

ความคิดเห็นที่ 24 สวัสดีค่ะ  คุณลาบราดอร์สีดำ ไม่แน่ใจค่ะว่าเสียหายเยอะหรือเปล่า ตอนอยู่ที่โน่นเห็นมีข่าวออกทีวี เหมือนจะไม่แยอะ   แต่เหมือนจะเป็นทางรถไฟที่ขึ้นเหนือไปโดนสึนามิถล่มค่ะ  แต่สถานีปิด  ไม่เปิดจนวันเราออกมาจากเซนได จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 12:00:58

ความคิดเห็นที่ 25 ไม่เคยได้เห็นวัดอาซากุซะร้างผู้คนอย่างนี้เลย... ขอบคุณที่มาเล่าประสบการณ์ (ที่ไม่มีใครอยากเจอ) นะคะ จากคุณ : pam_ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 12:01:14

ความคิดเห็นที่ 26 ตอนนี้เรายังอยากรู้เลยว่าอ่าวมัตซูชิม่าเป็นอย่างไรบ้าง เห็นข่าวของ NHK  แต่แปลไม่ออกว่าเสียหายมากแค่ไหน แต่เห็นสนามบินเสียหายยับเยิน จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 12:04:02

ความคิดเห็นที่ 27 และก็อยากรู้ว่ารถไฟที่ตกรางขบวนนี้คือขบวนอะไร    ภาพนี้เราได้มาจากหนังสือพิมพ์ญี่ปุ่น เขามาแจกที่ศูนย์พักพิงค่ะ จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 12:06:55

ความคิดเห็นที่ 28 วัดอาซากุซะ เงียบมากกก ...... จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 12:24:05

ความคิดเห็นที่ 29 คุณลุงคุณป้าน่ารักมากจริงๆค่ะ T^T...ซึ้งใจเลย.... ประสบการณ์ที่สุดยอดนึงในชีวิต จขกท เลยนะคะ... จากคุณ : ซารุ (saruseiyuu) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 13:00:13

ความคิดเห็นที่ 30 ดีใจที่ทุกคนกลับบ้านอย่างปลอดภัย ซาบซึ้งกับคำว่าเพื่อนมนุษย์จากเรื่องที่ได้อ่าน ขอให้ญี่ปุ่นและคนที่นั่นไม่ว่าจะชาติภาษาใดปลอดภัยเช่นกัน   จากคุณ : Bud&Ping เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 13:04:02

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณมากค่ะที่เล่าประสบการณ์ จากคุณ : มัลติโม่ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 13:09:17

ความคิดเห็นที่ 32 ตามมาอ่านต่อค่ะ.....ชื่นชมน้ำใจคนญี่ปุ่นและคนไทยที่นั่น ดีใจที่คุณปลอดภัยกลับมาค่ะ..... จากคุณ : เจ้าแก้วพิสดาร ณ เมืองปาย เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 13:29:04

ความคิดเห็นที่ 33 แม้ว่าไปเที่ยว ก็ต้องเตรียมพร้อมทุกสถานการณ์สินะคะ  อ่านแล้วก็ยิ่งรู้สึกดีกับประเทศญี่ปุ่นมากขึ้นกว่าเดิมอีก  เป็นกระทู้ที่มีค่าค่ะ เปี่ยมไปด้วยความรู้สึกและประสบการณ์ค่ะ ขอบคุณจากใจนะคะ จากคุณ : ก่วยก๊วยตาลสด เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 14:15:45

ความคิดเห็นที่ 34 เห็นด้วยกับคุณก่วยครับ ซาบซึ้งกับน้ำใจงามๆรวมถึงระเบียบวินัยที่ดีสุดๆของคนญี่ปุ่น ขอให้ฟื้นตัวไวๆนะครับ และรู้สึกดีใจกับ จขกท ด้วยที่รอดมาได้อย่างหวุดหวิด จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 14:24:58

ความคิดเห็นที่ 35 ยินดีต้อนรับกลับสู่มาตุภูมิ อย่างปลอดภัย เป็นประสบการณ์ "เฉียด" ที่เตือนให้มีสติอยู่ตลอดเวลา และ .... อยากให้คนไทย... มีวินัย และน้ำใจ เพียงครึ่งหนึ่ง ของคนญี่ปุ่น ก็ยังดี .... จากคุณ : teenoi35 (teenoi35) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 14:33:06

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณที่แชร์ประสบการ์ณให้พวกเรานะคะ จริงอย่างที่คนเค้าพูดกันจริงๆว่า คนเราจะรู้น้ำใจและนิสัยกันเมื่อยามลำบากนี่่แหละ คนญี่ปุ่นดูเหมือนจะเย็นชา เฉยๆๆ แต่จริงๆแล้วเค้าก็มีน้ำใจช่วยเหลือคนอื่นอย่างลำบากอยู่เต็มเปี่ยมเลยนะคะ จากคุณ : Matsujin (Matsujin) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 14:48:37

ความคิดเห็นที่ 37 สิ่งที่คุณเล่ามา ผมเห็นภาพเลย เพราะปีที่แล้วผมไป Sendai andatsushima ผมก็ใช้เส้นทางที่คุณบอกทั้งหมด นึกกลับก็เศร้า เพราะเป็นขบวนที่เรียบทะเทตลอด. วิวสวยมากครับ จากคุณ : ตี๋จัง (ตี๋จัง) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 14:58:30

ความคิดเห็นที่ 38 อ่านจากลำดับเรื่องราวแล้ว  คุณMynika จัดการกับเรื่องต่างๆได้ดีมาก ทั้งเรื่องที่พักชั่วคราวทุกคืนที่ผ่านไป และการให้โรงแรมแจ้งทางอีเมล์มาให้ครอบครัวทราบ พระคุ้มครองค่ะ จากคุณ : fatcoco เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 15:06:46

ความคิดเห็นที่ 39 ดีใจที่กลับมาอย่างปลอดภัยครับ จากคุณ : คน ไกลบ้าน เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 15:11:17

ความคิดเห็นที่ 40 เก่งมากครับที่รอดกลับมาได้  ดีใจด้วยครับ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 15:14:12

ความคิดเห็นที่ 41 / ในที่สุดก็ได้กลับบ้านแล้วนะคะ ^^ อ่านเรื่องราวในกระทู้นี้แล้วน้ำตารื้นๆ ท่ามกลางความคับขันยังมีน้ำใจให้กัน ดีจังเลย คุณลุงคุณป้ารวมถึงคนที่นั่นน่ารักมากๆเลยค่ะ อ่านแล้วรู้สึกเลยว่า ถ้าธรรมชาติทำร้าย แล้วคนยังมาทำลายกันมันคงจะเศร้า แต่นี่ถึงธรรมชาติจะทำร้ายแต่คนยังรักกัน ^^ จากคุณ : gig_gigg เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 15:46:35

ความคิดเห็นที่ 42 ยินดีต้อนรับกลับบ้านเราค่ะ คุณ Mynika เคยได้ยินจากข่าวโทรทัศน์ว่า รถไฟในภาพนั้นเป็น JR Senseki Line นะคะ ครั้งนี้ได้ยินข่าวจากในเมือง Sendai เป็นครั้งแรก ดีใจที่ในเมืองไม่มีอะไรเสียหายมาก หากเสียหายมากกว่านี้คงมีความสูญเสียเกิดมากกว่านี้อีก จากคุณ : angela เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 17:52:32

ความคิดเห็นที่ 43 มาร่วมต้อนรับจขกท.กลับบ้าน  ขวัญเอ๋ยขวัญมานะคะ จากคุณ : Gigolina เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 18:01:27

ความคิดเห็นที่ 44 ยินดีด้วยนะครับ ขอให้กลับสู่มาตุภูมิโดยปลอดภัยทั้งหมดทุกท่านครับ จากคุณ : ลุงแบกเป้ (ลุงแบกเป้) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 18:17:30

ความคิดเห็นที่ 45 คิดว่ารถไฟขบวนนั้นเป็นขบวนที่ไปอ่าวมัตสึชิมา ดิฉันเคยไปที่นี่สองครั้ง รางรถไฟที่สถานีจะอยู่สูงประมาณตึกสองชั้นมองเห็นอ่าวชัดเจน พระคุ้มครองคุณที่ไม่ได้เดินทางไป นึกถึงร้านค้าริมอ่าวคงถูกกวาดลงทะเลไปหมด รวมทั้งร้านตุ๊กตาไม้ญี่ปุ่นที่เพื่อนไปแวะซื้อคราวนั้นด้วย จากคุณ : สีดา เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 19:01:52 A:125.25.131.12 X: TicketID:221565

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณที่มาเล่าประสบการณ์ให้ฟังค่ะและยินดีด้วยที่คุณกลับมาบ้านโดยปลอดภัย ขวัญเอยขวัญมานะคะ จากคุณ : DaRia เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 20:07:30

ความคิดเห็นที่ 47 ดีใจด้วยจริง ๆ ค่ะที่กลับบ้านอย่างปลอดภัย ผ่านทุกข์มาแล้ว อย่าลืมไปทำบุญใส่บาตรด้วยนะคะ จากคุณ : สวยด้วยแสง-แรงด้วยสี เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 20:08:59

ความคิดเห็นที่ 48 ดีใจที่ปลอดภัยกลับมานะคะ ^^ จากคุณ : salamanka เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 20:51:35

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณที่มาเล่าให้ทราบค่ะ คุณเข้มแข็งและมีสติจัดการกับเรื่องต่าง ๆ ได้ดีมากค่ะ ขอชื่นชม จากคุณ : ยาโยอิ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 21:06:37

ความคิดเห็นที่ 50 คุณ Mynika โชคดีมากค่ะ อ่านไปน้ำตาปริ่ม ขนลุก สงสารคนญี่ปุ่นที่ประสบภัยค่ะ จากคุณ : sueko เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 21:10:11

ความคิดเห็นที่ 51 คุณangela. คุณสีดาคะ.  ดิฉันมองภาพรถไฟขบวนนั้นแล้วรู้สึกขนลุก.  อยากรู้มาตลอดว่าใช่รถไฟไปอ่าว มัตชูชิมา.jr. Senseki. Line.  หรือเปล่า. เพราะตอนแรกตั้งใจจะไปขบวน  13.58   ถึงอ่าว.  14.33หรือไม่ก็ขบวน14.21 ถึงอ่าว. 15.00  แผ่นดินไหว 14.46.  ไม่อยากคิดเลยค่ะ!!!!!!! แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 54 22:32:20 จากคุณ : Mynika เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 22:07:00

ความคิดเห็นที่ 52 ขอต้อนรับกลับบ้านนะคะ ดีใจด้วยที่ปลอดภัยทุกคนค่ะ จากคุณ : timeteam เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 22:07:45

ความคิดเห็นที่ 53 บุญรักษาจริงๆค่ะ อย่าลืมแผ่เมตตาทำบุญให้กับเทวดาประจำตัวที่คอยปกป้องคุ้มครองเราจากเหตุการณ์ร้ายๆครั้งนี้นะคะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวทั้งหมดค่ะ จากคุณ : Ladypipo เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 22:28:16

ความคิดเห็นที่ 54 อ่านแล้ว คนญี่ปุ่นใจดี มีระเบียบ และเข้มแข็งมากๆค่ะ อยากให้ญี่ปุ่นผ่านพ้นเหตุการณ์นี้โดยไวค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่เล่าให้อ่าน สติที่อยู่กับตัวคุณและ คณะ + ความช่วยเหลือจากคนญีปุ่น + ความช่วยเหลือจากคนไทยในญี่ปุ่น + ความดีที่คุณเคยทำมาช่วยคุณไว้ ยินดีต้อนรับกลับบ้านอีกครั้งค่ะ จากคุณ : Seventh Ave เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 23:36:54

ความคิดเห็นที่ 55 ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะคะ และขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีๆ ที่นำมาแบ่งปันค่ะ จากคุณ : phytoplankton เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 54 00:13:50

ความคิดเห็นที่ 56 ดีใจด้วยนะคะที่กลับมาไทยได้ อย่าลืมตอบแทนบุญคุณของชาวญี่ปุ่น ด้วยการสวดมนตร์ ภาวนา ทำบุญ และบริจาคเงินให้เขาเหล่านั้นด้วยค่ะ จากคุณ : sa_bkk เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 54 01:43:01

ความคิดเห็นที่ 57 ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะคะ เป็นประสบการณ์ที่รวบรวมหลากหลายอารมณ์จริงๆค่ะ คุณลุงคุณป้าใจดีมากๆ อ่านแล้วซึ้งน้ำใจแกเลยค่ะ เมื่อไหร่ที่เซนได ฟื้นฟูแล้วอยากจะไปเที่ยวบ้างคะ จากคุณ : k (KiKer16) เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 54 03:52:49

ความคิดเห็นที่ 58 ขอบคุณน้ำใจเจ้าของกระทู้ที่มาเล่าให้ฟัง ทำให้ได้สัมผัสน้ำใจของเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ชื่นชความมีวินัยของชาวญี่ปุ่นจริงๆค่ะ จากคุณ : เขียนบน iPhone (cottonbook) เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 54 08:54:56

ความคิดเห็นที่ 59 ดีใจด้วย ที่กลับมาอย่างปลอดภัยหนะคะ จากคุณ : LadyLin เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 54 15:57:07

ความคิดเห็นที่ 60 ยินดีต้อนรับกลับบ้าน ขอบคุณที่มาเล่าประสบการณ์เฉียดตายให้รับรู้ จากคุณ : EMBOI เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 54 21:06:45

ความคิดเห็นที่ 61 ดีใจและขอบคุณมากค่ะ คุณ คุณ Mynika ที่ได้กลับถึงเมืองไทย  พร้อมกับเล่าแบ่งปันประสบการณ์ จากคุณ : สาวหน้าใส เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 54 04:08:43

ความคิดเห็นที่ 62 ในภาวะแบบนี้... คนญี่ปุ่นยังให้ความช่วยเหลือพวกเรา.. นับถือน้ำใจสุดๆ  ไม่รักประเทศนี้ แล้วจะไปรักประเทศไหน... เที่ยวที่อื่นแค่สนุก แต่ไม่ประทับใจ เที่ยวที่นี่ทั้งสนุก มีความสุข แล้วก็ตกหลุมรักอย่างถอนตัวไม่ขึ้น รอให้เขากลับมายิ้มได้ จะไปทุกปีเลยค่ะ ดีใจด้วยที่ จขกท กลับมาอย่างปลอดภัย บุญรักษานะค๊ะ... จากคุณ : hollaneung เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 54 13:05:08

ความคิดเห็นที่ 63 ประสบการณ์ที่นำมาเล่ามีคุณค่ามากๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากๆ จากคุณ : Bpearl เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 54 20:30:18

ความคิดเห็นที่ 64 ขอบคุณที่มาเล่าให้ฟังค่ะ  แต่ขอบคุณมากกว่าที่คุณปลอดภัยกลับมา ^^ อ่อ เรามีอะไรอยากเสริมนิดนึงค่ะ จะบอกว่า คืนนั้น(วันที่ 11)เราไปนอนที่ศูนย์ช่วยเหลือเหมือนกัน  แล้วเรายังไม่ได้ติดต่อพ่อแม่เลย เกือบๆตีหนึ่งแล้ว เราถาม จนท เขาพาเราไปที่โทรศัพท์ที่ทางการเตรียมไว้ แต่โทร ได้แค่ในญี่ปุ่น  เราก็อึ้งไปแป็บนึง ก็จะโทรหาพ่อแม่ที่อยู๋ไทยอ่า (ไปคนเดียวด้วย)  โชคดีมากๆๆเลยค่ะ ที่มีบัตร iTalk (อันนี้ไม่ได้โฆษณานะคะ- -*)  เพราะมันต้องโทรเข้าเบอร์ศูนย์โตเกียวก่อน แล้วมันค่อยต่อไป ต่างประเทศ  ทำให้เราโทรมาที่เมืองไทยได้  ชึ่งอยากฝากเพื่อนๆนักเดินทางหลายๆคนซื้อพวกบัตรแบบนี้ติดตัวไว้ก็ไม่เสียหลายนะคะ  ถึงเวลาฉุกเฉิน อะไรที่เหมือนไม่จำเป็นมันจะมีประโยชน์ขึ้นมาทันทีเลย ^^   เหมือนกับ ipo touch เรา ที่ปกตเอาไว้แต่เล่นเกมส์  ตอนไปติดในชินกันเซน ที่ไม่มีไฟเลย มืดสนิท มันมีโปรแกรมไฟฉายเลยใช้เป็นไฟฉายนำทางได้ - -*   อ่อ มีพี่อีกคนที่เจอกันบนเครื่องการบินไทยขากลับ บอกวว่าตอนนั้นติดอยู๋ที่นิกโก้ ระบบโทรศัพท์ ล่มหมด ติดต่อที่บ้านไม่ได้เลย  โชคดีที่มี BB ซึ่ง ไม่ล่ม เลยทำให้ติดต่อ กับเพื่อนแล้วให้บอกกับที่บ้านได้   ^^  บางทีเรื่องเล็กๆน้อย ที่เราไม่เคยเห็นประโยชน์มันจะเห็นได้ตอนเวลาฉุกเฉินนี่ล่ะค่า อิอิ จากคุณ : suthalak เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 54 21:36:38