ความคิดเห็นที่ 1 ช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้เสด็จประพาส ณ. ไทรโยค จ. กาญจนบุรี ครั้งนั้นมีกรรมกรชาวจีนนำแร่ดีบุกไปถวาย ทำให้เรื่องราวความอุดมสมบูรณ์ของแหล่งแร่ดีบุกในสวนผึ้งถูกโจษจันไปทั่ว มีการสำรวจแร่อย่างเป็นทางการในปี 2438 ต่อมาฝรั่งได้มาซื้อสัมปทานทำเหมืองแร่อย่างเป็นทางการในปี 2457 (ถือว่าเป็นยุคแรกของเหมืองแร่ในสวนผึ้ง) ต่อมาในช่วงปี 2520 ราคาแร่โลกถีบตัวสูงมากๆ ทำให้ที่สวนผึ้งมีการทำสัมปทานเหมืองแร่กันอย่างเป็นล่ำเป็นสัน นับแล้วในช่วงนี้มีการเปิดเหมืองประมาณ 50 เหมืองเลยทีเดียว ความจำเป็นที่จะต้องมีการขนลำเลียงวัสดุอุปกรณ์ เครื่องไม้เครื่องมือในการทำเหมือง ทำให้มีการตัดถนนเข้าเหมืองเป็นระยะทางหลายสิบกิโลเมตร และคุณผู้อ่านคงเคยฟังมาว่า "ถนนตัดถึงที่ไหนความเจริญก็ย่อมคืบคลานไปที่นั่นด้วย" คำบอกเล่านี้เป็นจริงตามนั้น เพราะในเวลาต่อมาที่นี่ก็เกิดชุมขน เกิดตลาด มีไฟฟ้า น้ำประปา มีวัด โรงเรียน ร้านค้า บาร์และบ่อน สวนผึ้งในยามนี้จึงเปลี่ยนแปลงไปอย่างไม่น่าเชื่อ จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 23:42:34

ความคิดเห็นที่ 2 เมื่อมีสูงสุดก็ต้องมีต่ำสุดเป็นเรื่องปกติธรรมดาของโลก ในช่วงต่อมาไม่นาน ราคาแร่ก็ตกต่ำ เหมืองแร่ในสวนผึ้งก็เริ่มทยอยกันปิดตัว จนในที่สุดรัฐบาลก็ยกเลิกสัมปทานเหมืองแร่ที่สวนผึ้งนี้ในปี 2534 ถ้าย้อนไปในช่วงก่อนปี 2517 ที่สวนผึ้งนี้ยังคงเป็นเพียงตำบลสวนผึ้งซึ่งขึ้นตรงกับอำเภอจอมบึง แต่ต่อมาในวันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2517 เป็นต้นมาก็ได้รับการอนุมัติยกขึ้นมาเป็นกิ่งอำเภอสวนผึ้ง และในวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2526 ก็ได้รับการยกฐานะขึ้นเป็นอำเภอสวนผึ้งนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 23:51:40

ความคิดเห็นที่ 3 ส้มจี๊ดจำได้ว่า เคยมาที่สวนผึ้งนี้ในสมัยก่อนยุคก็อดอาร์มี ซึ่งเป็นช่วงที่ฉันกำลังเรียนมหาลัยพอดี จำได้ว่าสวนผึ้งแห่งนี้บรรยากาศงดงามมาก เต็มไปด้วยธรรมชาติที่ยังไม่ได้ปรุงแต่ง เส้นทางเลี้ยวซ้ายไปยังธารน้ำร้อนบ่อคลึงนั้น ยังไม่มีรีสอร์ทมากมายเหมือนสมัยนี้ ขณะขับรถเข้าไปหลายกิโลเมตรแทบจะไม่เจอรถสวนกลับมาสักคัน แต่เมื่อเดินทางมาถึงที่บ่อคลึงแล้วก็แอบประหลาดใจไม่ได้เพราะที่นี่มีคนเยอะนัก ไม่ได้เปลี่ยวแบบที่เข้าใจ แต่ถึงคนจะเยอะ ผู้คนที่ฉันสังเกตได้ก็เป็นชาวบ้านแถบนี้นี่แหละที่พาลูกหลานมาแช่น้ำร้อนกันที่นี่   จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 00:01:56

ความคิดเห็นที่ 4 ในสมัยอดีตบริเวณตะเข็บชายแดนไทย-พม่าตั้งแต่ภาคเหนือเรื่อยลงมา มีการต่อสู่ระหว่างกองกำลังกะเหรี่ยงกู้ชาติเคเอ็นยูภายใต้การนำของนายพลโบเมียะกับทหารพม่าอยู่เนืองๆ ต้นปี 2540 ทหารพม่ายกกำลังบดขยี้กระเหรี่ยงเคเอ็นยูอย่างหนักจนต้องถอยร่นมาตั้งฐานอยู่แถวนอกชายแดนฝั่งตรงข้ามเขากระโจม อ.สวนผึ้ง จากนั้นกลุ่มกระเหรี่ยงเริ่มแตกคอกันมีการตั้งกองกำลังขึ้นใหม่ในชื่อ "ก็อดอาร์มี นักรบเทพเจ้า" โดยการนำของเด็กแฝดลิ้นดำ จอห์นนี่และลูเธอร์ ฮะทู กองกำลังนี้มีความใกล้ชิดกับกลุ่มนักศึกษาพม่า ศูนย์มณีลอย ที่เคลื่อนไหวให้รัฐบาลทหารพม่าเปลี่ยนแปลงการปกครอง จนถูกปราบปรามและต้องอพยพมาอยู่ที่ศูนย์มณีลอยแห่งนี้ ที่มา: www.soccersuck.com จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 00:13:04

ความคิดเห็นที่ 5 ก๊อดอามี่บุกยึดโรงพยาบาลศูนย์ราชบุรี (ย้อนระลึกถึงเหตุการณ์ประวัติศาสตร์)  เวลาประมาณ 06.15 น.ของวันที่ 24 ม.ค.2543 ขณะที่หมอกลงหนาทึบ ความหนาวยังสัมผัสได้ ขณะที่นายพินิจ ม่วงมณี คนขับรถโดยสารสายสวนผึ้ง-ราชบุรี กำลังขับรถบัสโดยสารประจำทางออกจากที่จอด บ้านตะโกล่าง ต.สวนผึ้ง อ.สวนผึ้ง เพื่อวิ่งรับผู้โดยสารเช่นปกติ กลับต้องหัวใจเต้นแรงลุ่มร้อนจนใจแทบระเบิด เมื่อมีกองกำลังก๊อดอามี่ประมาณ 10 คน อาวุธครบมือใช้อาวุธปืนจี้บังคับให้ไปส่งที่ราชบุรี นายพินิจ เล่าว่า เมื่อออกจากรถท่ารถบ้านตะโกล่างได้ เดี๋ยวเดียว ถึงเนินเขาจะเข้บ้านห้วยสุต มีชายชุดพรางออกมาโบกรถให้หยุดเพื่อโดยสาร พอหยุดรถก็มีชายประมาณ 10 คนในชุดพรางเช่นกัน ขึ้นรถ และบังคับให้ขับรถไปจุดหมายปลายทางตามที่เขาต้องเขาเหล่านั้นจะสั่งการ ตลอดเส้นทางจากบ้านตะโกล่างถึงราชบุรี ผ่านด่านตรวจทุกจุดได้อย่างสะดวก ทั้งนี้เพราะโดยปกติ รถโดยสารเที่ยวเช้าเจ้าหน้าที่มักจะไม่เข้มงวด เนื่องจากเป็นที่ชาวบ้านเอาของไปขายตลาดและนักเรียนนักศึกษาเดินทางไปเรียนหนังสือ ยึดโรงพยาบาลศุนย์ราชบุรี เวลา 07.20 น.รถบัสโดยสารสายสวนผึ้ง-ราชบุรี สีน้ำทะเลคาดขาวได้ฝ่าด่านของโรงพยาบาลศูนย์ราชบุรีเข้าไปจอดสงบนิ่งหน้าตึกอำนวยการ กองกำลังก๊อดอามี่ (God'd Army) 10 นาย ในชุดพรางพร้อมอาวุธครบมือทั้ง เอ็ม 16 เอ็ม 79 และอาร์ก้าได้กระจายกำลังเข้าปฏิบัติการยึดโรงพยาบาลศูนย์ราชบุรีไว้อย่างสันติปราศจากการขัดขวาง โดยวางระเบิดเคโมที่ประตูหน้าและหลังโรงพยาบาลดักกันการจู่โจมของเจ้าหน้าที่ หัวหน้าชุดชื่อ ปรีดา หรือ เบดา หรือ หนุ่ย พูดภาษาไทยได้ดี ได้ให้กองกำลังกวาดต้อนบคลากรทางการแพทย์และญาติผู้ป่วยเป็นตัวประกันไว้บริเวณตึกอำนวยการชั้น 2 ประมาณ 200 คน มีข้อเรียกร้องเบื้องต้น ให้ตำรวจวางกำลังห่างจากโรงพยาบาล 300 เมตร ขอข้าว น้ำ บุหรี่ ขอโทรศัพท์มือถือ 1 เครื่อง ประมาณ 08.00 น.เศษ กองกำลังก๊อดอามี่ได้เดินทางสำรวจตึกผู้ป่วย มีเสียงปืนสงครามดังขึ้นในโรงพยาบาล 2-3 ชุด ซึ่งตอนบุกเข้ามาครั้งแรกได้ยิงไปหลายชุดแล้ว ผู้อยู่ในเหตุการณ์ต่างโกลาหลทั้งภายในและภายนอกโรงพยาบาล เสียงปืนยังคงดังเป็นระยะแต่ไม่ถี่นัก ผู้เกี่ยวข้องทั้งฝ่ายปกครอง ตำรวจ ทหาร รายงานเหตุการณ์ถึงหน่วยเหนือถี่ยิบ ผู้สื่อข่าวทะลักเข้าราชบุรีโดยไม่นัดหมาย ปลายปากกาจดลงบนกระดาษมิมีโอกาสเปิดมือ โทรศัพท์สายด่วนร้อนจี๋ เครื่องมือสื่อสารสับสนเพราะการใช้งานที่มีมากจนสัญญาณคลาดเคลื่อน หลายครั้งที่สัญญาณหายไปเฉยๆ ช่องสัญญาณขัดข้อง ตำรวจปิดการจราจรถนนทุกสายที่มุ่งสู่โรงพยาบาลศูนย์ราชบุรี บรรดาไทยมุงมากขึ้นเป็นลำดับ จังหวัดราชบุรีร่วมกับ กองทัพภาคที่ 1 ได้จัดตั้งศูนย์อำนวยการร่วมแก้ไขเหตุการณ์ขึ้นที่อาคารสามกีฬา จ.ราชบุรี ซึ่งตั้งอยู่ฝั่งตะวันตกคนละฟากถนนกับโรงพยาบาลราชบุรี ทุกฝ่ายยังคงรอเวลาและเตรียมการเจรจาจนประมาณ 11.00 น.เศษได้มีข้อเรียกร้องจากผู้ก่อการร้ายก๊อดอามี่ เสนอความต้องการ ทีมแพทย์และพยาบาลเข้าไปรักษากองกำลังกระเหรี่ยงที่ได้รับบาดเจ็บจากการสู้รบที่ชายแดนไทย-พม่า ให้เปิดชายแดนไทย เพื่อให้กองกำลังกะเหรี่ยงมี่ที่พักพิงในเขตไทย เมื่อข้อเรียกร้องไม่ได้รับความสนใจ ผู้ก่อการร้ายได้ยิงปืนขึ้นฟ้าและยิงยางรถยนต์ 1 ชุด ในขณะนั้นมีผู้ป่วยในโรงพยาบาลอยู่ประมาณ 580 คน เจ้าหน้าที่ 200 คน ไม่มีใครเข้า-ออกโรงพยาบาลได้ ผู้ป่วยที่จะมารักษาใหม่ในวันนั้น จังหวัดได้ประสานให้ไปรับการตรวจรักษาที่โรงพยาบาลแม่และเด็กแทน ด้านทางการแพทย์ได้มีการประสานสั่งการให้โรงพยาบาลใกล้เคียงเตรียมพร้อมรองรับเหตุการณ์ฉุกเฉินและสำรองเสบียงอาหารให้กับคนไข้ และเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลศูนย์ราชบุรีด้วย เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลส่วนใหญ่เป็นเจ้าหน้าที่เวรดึก ซึ่งยังไม่ทันได้เปลี่ยนเวร และมีบางส่วนเป็นเจ้าหน้าที่อยู่เวรเช้าและมาทำงานเช้าเลยติดอยู่มนเหตุการณ์ด้วย เตรียมพร้อม จนใกล้เที่ยงวัน พล.ต.ท.วีระ วิสุทธิกุล ผู้ช่วยผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ พร้อมคณะได้เดินทางมาถึง ได้เข้าหารือกับเจ้าหนาที่ของทางจังหวัด ทั้งผู้ว่าราชการจังหวัด ผู้บังคับการตำรวจภูธจังหวัด รองผู้ว่าราชการจังหวัด จากนั้น กองกำลังที่เกี่ยวข้องเริ่มเข้าพื้นที่ ณ จุดนัดหมาย ชุดปิดล้อทโรงพยาบาล ชุดหน่วยอาวุธพิเศษ หน่วยนเรศวร 261 จาก ตชด.นำโดย พ.ต.ท.ปรีชา บุญสุข หน่วยคอมมานโด นำโดย พล.ต.ต.อัศวิน ขวัญเมือง หน่วยอรินทราช 26 นำโดย พล.ต.ต.ธวัชชัย พรหมประสิทธิ์ และกองกำลังทหารพร้อมเจ้าหน้าที่ สห. นำโดย พล.ท.ทวีป สุวรรณสิงห์ แม่ทัพภาคที่ 1 ทุกหน่วยงานเริ่ปฏิบัติงานไปตามภารกิจที่ผู้บังคับหน่วยได้รับคำสั่งจากศูนย์อำนวยการร่วมแก้ไขเหตุการ 11.30 น.พลตรีสนั่น ขจรประศาสตร์ รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย พร้อมคณะประกอบด้วย พลเอกสุรยุทธ จุลานนท์ ผบ.ทบ. พล.ต.อ.ประชา พรหมนอก ผบ.ตร. ได้มาถึงศูนย์อำนวยการร่วมแก้ไขเหตุการณ์ โดยแจ้งว่านายกรัฐมนตรี นายชวน หลีกภัย ได้มีบัญชามอบหมายให้ พล.อ.สุรยุทธ จุลานนท์ ผบ.ทบ.เป็นผู้บัญชาการแก้ไขเหตุการณ์ ผบ.ตร.เป็นรอง พล.ต.ท.วีระ วิสุทธิกุล และ พล.ท.ทวีป สุวรรณสิงห์ เป็นผู้ช่วย ในช่วงเวลาดังกล่าว นายกร ทัพพะรังษี รมว.สธ. และคณะของกระทรวงสาธารณสุขได้เดินทางมาร่วมสมทบ มีการประชุมหารือแนวทางแก้ปัญหาให้คลี่คลายในทางที่ดีและโดยเร็วภายใต้หลักการที่ว่า "ผู้ถูกกักกันเป็นตัวประกันต้องปลอดภัยและเกิดการสูญเสียน้อยที่สุด" จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 00:31:11

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณมากๆครับผม จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 10:07:12

ความคิดเห็นที่ 7 ศูนย์อำนวยการร่วมฯ ได้จัดให้มีชุดเจรจาต่อรอง ได้เริ่มเจรจาต่อรองอย่างเป็นทางการประมาณ 11.00 น.โดยใช้โทรศัพท์เป็นเครื่องมือสื่อสาร ผู้ก่อการได้มีหนังสือเรียกร้อง 5 ข้อ คือ ขอร้องให้ฝ่ายรัฐบาลไทย ทหารไทยหยุดยิงผู้อพยพชายแดน เช่น กะเหรี่ยง มอญ พม่า ซึ่งขณะนี้มีผู้เสียชีวิตประมาณ 200-300 คนแล้ว มีทั้งเด็ก ผู้หญิง และไม่ใช่ทหาร ขอร้องให้ทหารไทยหยุดช่วยเหลือทหารพม่า โดยหยุดช่วยเหลือด้านนำกำลังเข้ามาทางเขตไทย หยุดยิงจากเขตชายแดนไทย หยุดการฆ่า ข่มขืน พวกอพยพ ขอร้องให้รัฐบาลไทยทำการช่วยเหลือผู้อพยพ โดยให้นำผู้อพยพเข้ามาอยู่ในเขตไทย เนื่องจากผู้อพยพไม่มีอาหารประทังชีวิต ขอให้ช่วยเหลือด้านอาหารโดยด่วน และเต็มที่ ขอร้องให้รัฐบาลไทย และ UN ประชุมปรึกษากัน และกดดันรัฐบาลพม่าให้รัฐบาลพม่ายอมรับและช่วยเหลือผู้อพยพให้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ให้รัฐบาลไทยทำการดำเนินคดีลงโทษ หัวหน้าทหารไทย ซึ่งเป็นผู้สั่งให้ยิงผู้อพยพ สรุปท้าย ขอร้องให้รัฐบาลไทยดำเนินการตามข้อเรียกร้องโดยด่วน ถ้าไม่ดำเนินการโดยเร็วทางฝ่ายก๊อดอามี่ ไม่รับรองว่าจะเกิดเหตุร้ายอะไรขึ้นบ้างและเหตุการณ์จะลุกลามมากไปกว่านี้ การดำเนินการเบื้องต้น จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยฉุกเฉิน การแก้ไขปัญหาระยะแคบต้องเร่งรัดอย่างมีประสิทธิภาพ เฉียบพลันดุดันและเด็ดขาด จังหวัดและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ได้ดำเนินการในเบื้องต้นดังนี้ : จัดการให้มีการรักษาความปลอดภัยสถานพยาบาลทุกหน่วย โรงงานผลิตอาวุธ โรงไฟฟ้า สถานที่ราชการ สถานที่สำคัญ สั่งปิดโรงเรียนในเขตเทศบาลทุกแห่ง ตั้งจุดสกัด จุดตรวจ ด่าน ในทุกพื้นที่เข้มงวด ควบคุมนักศึกษาพม่าในศูนย์นักศึกษาพม่ามณีลอย ไม่ให้ออกนอกศูนย์อย่างเด็ดขาด จัดหน่วยเคลื่อนที่เร็วฉุกเฉิน จัดชุดสื่อสาร จัดชุดซ่อม/แก้ไขการสื่อสาร/ไฟฟ้า และประปา จัดชุดดูแลเสบียงอาหาร จัดชุดบรรเทาสาธารณภัย จัดชุดพยาบาลสนาม จัดศูนย์แถลงข่าว เตรียมโฆษกผู้แถลงข่าว เตรียมไฟฟ้าสำรอง จัดหน่วยซักถาม ติดตั้งระบบสื่อสาร จัดเตรียมห้องประชุมวางแผน จัดหน่วยกู้ภัย/เจ้าหน้าที่กู้ภัย ประสานหน่วยข้างเคียงทั้งกำลังเจ้าหน้าที่ เครื่องมือ อุปกรณ์ และการประสานรายงาน ร้องของแถลงข่าว เวลประมาณ 13.00 น. พล.ท.ทวีป สุวรรณสิงห์ แม่ทัพภาคที่ 1 เป็นโฆษกศูนย์อำนวยการร่วมฯ แถลงข่าวโดยสรุปข้อเรียกร้องของผู้ก่อการและแนวทางการดำเนินการของฝ่ายเรา หลังจากนั้นฝ่ายก่อการได้มีหนังสือเรียกร้องฉบับที่ 2 เพิ่มอีก 3 ข้อ คือ ขอให้นักข่าว เข้าไปทำข่าว แถลงการณ์ที่ให้ไปออกทีวีทุกช่อง ขอแพทย์ พยาบาลด่วน เริ่มปล่อยตัวประกัน 14.00 น.ผู้ก่อการได้ปล่อยตัวประกันออกมาประมาณ 30 คน เป็นเด็ก ผู้หญิงสูงอายุ เพื่อแลกกับอาหาร ในช่วงนี้ได้มีผู้ป่วย ญาติผู้ป่วย และเจ้าหน้าที่บางคน ได้หลบหนีออกมาด้วย ซึ่งฝ่ายบรรเทาสาธารณภัย ได้นำผู้ป่วยส่งไปรักษาตัวต่อที่โรงพยาบาลแม่และเด็ก ในช่วงนี้จะมีการรายงานข่าวให้หน่วยเหนือทราบเป็นระยะอย่างต่อเนื่อง การเจรจาต่อรองยังมีไปต่อเนื่อง เช่นกัน โดยผลัดเปลี่นหมุนเวียนกันไปมีทั้งชายและหญิง กลุ่มผู้ก่อการของร้องให้ทุกคนถอยห่างรัศมีโรงพยาบาล 300 เมตร ผู้ก่อการได้ร้องขออาหาร 15 กล่อง(ไม่มีหมู) ขอบุหรี่ 10 ซอง ขอวิทยุมือถือ ยี่ห้อ ไอคอม รุ่น 2 จี 3 เครื่อง ขอพบนาย ซอ โต โต กะเหรี่ยงที่พักอยู่ในศูนย์นักศึกษาพม่ามณีลอย และขอพบ นายสะ แค กลุ่มก๊อดอามี่ ที่ทหารไทยจับเมื่อ 1 ปีที่ผ่านมา         จังหวัดได้อนุญาตให้นำตัว นายซอ โต โต จากศูนย์นักศึกษาพม่ามณีลอยมาพบเจ้าหน้าที่ฝ่ายแผนไทย โดยเจ้าหน้าที่ฝ่ายไทยได้ซักถามนายซอ โต โต ถึงความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มก่อการร้ายกับนายซอ โต โต         แท้จริงนายซอ โต โต เคยเป็นสมาชิกกองกำลังก๊อดอามี่ แต่ถูกขับไล่ออกมาเพราะมีปัญหาขัดแย้งกัน ตอนหลัง นายซอ โต โต กลับใจวางมือจากการสู้รบ อยากไปตั้งถิ่นฐานประเทศที่สาม จึงขอเข้ารายงานตัวกับ UNHCR อยู่ในศูนย์นักศึกษาพม่ามณีลอย รอการเดินทางไปประเทศที่สาม จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 10:48:20

ความคิดเห็นที่ 8 สืบสภาพ         เจ้าหน้าที่ชุดปฏิบัติการเริ่มสืบสภาพทั้งภายนอกและภายในโรงพยาบาลศูนย์ราชบุรี โดยพลางตนปะปนไปกับเจ้าหน้าที่ ประชาชน และผู้ป่วย ใช่วงที่มีการเจรจาและปล่อยตัวประกัน อาคารทุกแห่งในโรงพยาบาล มุมอับ มุมแคบ ผังอาคาร สถานที่ แบบแปลนการก่อสร้างนำมาใช้การอีกครั้งหนึ่ง ชุดปฏิบัติการอยู่ ณ จุดที่กำหนด หารายละเอียดให้มากที่สุดก่อนจะนำมาประมวลเป็นแผนการปฏิบัติการ หากยังยืดเยื้อต่อไป และโอกาสอำนวย พ.ต.อ.ปรีชา ธิมามนตรี หัวหน้าชุดเจรจาต่อรอง และ คุณเอกพงศ์ หริมเจริญ เจ้าหน้าที่เจรจาต่อรอง จากสภาความมั่นคงดูจะมีงานหนักต้องวิ่งรอกจากโรงพยาบาลศูนย์ราชบุรี กับศูนย์อำนวยการข่าวร่วมฯ ทีมเจรจาต่อรองถูกฝึกอบรมมาอย่างดีเยี่ยม คุมอารมณ์ได้ดี นุ่มนวล แนบเนียน ใช้ความนิ่งสยบความเคลื่อนไหว ใช้น้ำเย็นคอยลูบไล้ ไล่ความร้อนคู่อริ ให้จางลงไว้ใจและตายใจ ในขณะที่ศูนย์ปฎิบัติการหลากหลายที่นำกำลังเข้าสมทบ เคลื่อนพลเข้าพื้นที่เป้าหมายอย่างสงบเงียบนิ่ง สงัดจนหนาว การแลกเปลี่ยนอาหารกับตัวประกัน การนำอาหารเข้าไปส่งโดยเจ้าหน้าที่ฝ่ายเรานำเข้าไปภายใต้ความยินยอมของฝ่ายก่อการ เป็นเสี้ยววินาทีที่มีค่า ใช้เวลาให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อการแก้ไขสถานการณ์ และต่อชาติ 16.00 น. มีคนไข้และเจ้าหน้าที่ หนีออกมาได้อีกประมาณ 50 คน โดยออกมาที่ช่องทางหนีไฟ และด้านหลังโรงพยาบาล สำหรับผู้ป่วยได้นำรักษาตัวต่อที่โรงพยาบาลแม่และเด็กต่อไป ระบบโทรศัพท์ในโรงพยาบาลถูกตัดขาด การเจรจาต่อรองหยุดชะงักไประยะหนึ่ง สุดท้ายฝ่ายต่อรองต้องเข้าไปใช้เครื่องโทรศัพท์ภายในของโรงพยาบาลที่ศาลาเอนกประสงค์ การเจรจาจึงลื่นไหลต่อไป ยิ่งเย็นอากาศเริ่มแปรปรวน อบอ้าวมาทั้งวัน ความเครียดไม่ปราณีใครทุกคนทุกฝ่าย ทั้งฝ่ายก่อการและฝ่ายเจ้าหน้าที่ปฏิบัติการของไทยต้องเคร่งเครียด ต้องคุมเชิงเดินเกมอย่างสุขุม ใกล้ค่ำสถานการณ์เริ่มเปลี่นแปลง ผู้ก่อการร้ายขอเฮลิคอปเตอร์ 2 ลำ เพื่อนำคณะผู้ก่อการร้ายไปส่งชายแดน เมื่อฝ่ายเจรจาซักถามให้ไปส่งที่ใด ผู้ก่อการร้ายตอบไม่ได้ สับสน กังวล ไม่แน่ใจในความปลอดภัย ตอบเพียงว่าขอให้ไปส่งแนวชายแดนพื้นที่ของกะเหรี่ยงก๊อดอามี่ การต่อร้องให้ใช้รถยนต์ไปแทน จึงไม่มีข้อยุติ รบกับสื่อ         งานอย่างนี้มีหรือสื่อมวลชนจะพลาด ทุกสื่อเกาะติดสถานการณ์อย่างใกล้ชิด ชิดจนลมหายใจรดต้นคอ ได้กลิ่นเหงื่อและสัมพันธ์ลมหายใจซึ่งกันและกัน         เจ้าหน้าที่ตำรวจถูกต่อว่าจนหน้าจ๋อยไปตามๆ กัน ให้ สห.เข้าไปสู้ก็ถอยกลับมาตามเคย ดูคล้ายกับว่า พวกคุณเธอเหล่านี้จะไปดำเนินการแก้ไขปัญหาซะเองเช่นนั้น ไปทางไหนมีแต่สื่อมวลชน ดูเกะกะไปหมด ทั้งๆ ที่เตือนหลายครั้ง ผู้ก่อการแจ้งออกมาให้ออกจากรัศมีพื้นที่เป้าหมาย 300 เมตร ก็ยังไม่ฟัง บางคนสอดแทรกตัวเข้าไปภายในโรงพยาบาลจนถูกเจ้าหน้าที่นำตัวออกมา มีการต่อว่ากันนิดหน่อย เขาคิดอย่างสื่อคิด ในขณะที่คนทำงานเขาคิดอย่างคนทำงานคิด ต้องรับผิดชอบต่อชีวิตคนที่เป็นตัวประกัน ชื่อเสียงของประเทศและความเป็นชาติ ขณะที่สื่อต้องการ ภาพ ต้องการความจริงนำเสนอเผยแพร่ให้เร็วที่สุดชิงไหวชิงพริบกัน         สื่อที่สำคัญ คือ ทีวี มีรายงานภาพเหตุการณ์ทุกระยะ คนในโรงพยาบาลก็ดู คนภายนอกก็ดู มีตอนหนึ่งที่ น.ต.ประสงค์ สุ่นสิริ ที่ปรึกษานายกรัฐมนตรี ให้สัมภาษณ์ว่า ต้องดำเนินการเด็ดขาดกับผู้ก่อการ คนที่ถูกกักเป็นตัวประกันได้มาเล่าให้ฟังภายหลังว่า พอได้ยินดังนั้น เขาเห็นนายปรีดา น้ำตาคลอ และร้องไห้ พูดขึ้นมาลอยๆ ว่า "คราวนี้เห็นทีจะไม่รอด"         18.30 น.ผู้ก่อการย้ายระเบิดเคโมจากประตูหน้าโรงพยาบาลไปอยู่ด้านในโรงพยาบาลและขอเสาวิทยุ การเจรจาต่อรองยังคงดำเนินต่อไป           19.00 น.ความมืดคือภัยร้ายที่น่ากลัว กำลังคืบคลานเข้ามา ทุกอย่างยังนิ่งสงบ อากาศเย็นลง ใจคนทำงานไม่ได้เย็นลงเลย คณะต่อรองยังคงทำงานหนักกันต่อไป มีข้อเสนอเพื่อให้ผู้ก่อการมอบตัวเพื่อขึ้นศาลไทย และอาจลี้ภัยไปประเทศที่สาม แต่ไม่มีการตอบรับ ไม่มีข้อยุติ ฯพณฯ นายกรัฐมนตรีนายชวน หลีกภัย ฯพณฯ รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย พลตรีสนั่น ขจรประศาสน์ ปลัดกระทรวงมหาดไทย ผบ.ตร.และข้าราชการนายทหารระดับผู้ใหญ่ ได้มาตั้งกองบัญชาการสั่งการที่กรมการทหารช่าง ทั้งหมดได้หารือกันอย่างเคร่งครัด ดึกสงัดก่อนเดินทางกลับ ฯพณฯ นายกรัฐมนตรีได้มอบนโยบายยุติปัญหาให้เสร็จในคืนนั้นให้ได้ อย่าให้ยืดเยื้อถึงรุ่งเช้าเด็ดขาด         ห้วงนั้นมีเฮลิคอปเตอร์บินผ่านมา ผู้ก่อการคงคิดว่าทางการไทยจะยอมให้เฮลิคอปเตอร์นำส่งชายแดน จึงไม่ยอมมอบตัว แท้จริงเป็นเฮลิคอปเตอร์ที่บินมาส่ง ฯพณฯ รอง นรม. และ รมว.มท. ผบ.ตร. และ ผบ.ทบ.         21.30 น.เศษ ผู้ก่อการร้องขออยากกลับบ้าน ขอวิทยุไอคอม รุ่น 725 ด่วน ตัวประกันได้รับการปล่อยตัวออกมาอีกชุดหนึ่ง ผู้ที่เข้าไปสัมผัสใกล้ชิดในการรับตัวประกัน กลับมารายงานว่า ผู้ก่อการร้ายเริ่มอ่อนล้า พูดจาวกวน         23.30 น.ผู้ก่อการของดเจรจาจะพักผ่อน ความดึกสงัดแห่งรัตติกาล ลมหนาวเย็นยังคงโชยแผ่วเบา คนไข้หลายคนหลับด้วยอ่อนเพลีย นักรบผู้มาเยือนบางคนพักผ่อน บางคนเฝ้าระวังภัย ผู้อยู่ภายนอกอาคารโรงพยาบาลยังเฝ้ารอ ความสัมพันธ์ พ่อ แม่ ลูก เครือญาติ ความห่วงหาอาทรในยามวิกฤต เช่นนี้ มีให้เต็มกระแสแห่งน้ำใจ สายใยใดเลยจะเหนียวแน่นไปกว่าสายใยแห่งความรัก ความผูกพันธ์ ลูกรอแม่..แม่รอลูก..ที่เป็นพยาบาลติดเป็นตัวประกันอยู่กับก๊อดอามี่ ความกระวนกระวาย ใจที่รุ่มร้อนกังวล น้ำตาหยดเป็นระยะ คงรอ และรอต่อไป         ผ่านพ้นถึงวันใหม่ 01.30 น. วันที่ 25 มกราคม 2543 ผู้ก่อการร้องขอเครื่องดื่มโค๊ก เป็บซี่ 20 กระป๋อง ขอเฮลิคอปเตอร์กลับบ้าน เจ้าหน้าที่ได้นำวิทยุไอคอมไปส่งให้ แต่การติดต่อที่หมายไม่ได้ผล ผู้ก่อการมีลักษณะวิตกกังวลมากขึ้น         คนป่วยหลายรายที่ต้องการรักษาพยาบาลอย่างเร่งด่วน เด็กชายต้องผ่าตัดสมอง หญิงจะคลอดบุตร ผู้ป่วยสำคัญถูกลำเลียงส่งออกมาจากโรงพยาบาลศูนย์ราชบุรี แล้วส่งต่อไปยังโรงพยาบาลข้างเคียงเพื่อรักษาพยาบาลโดยด่วน ขณะที่มีผู้ป่วยอีกหลายคนยังคงนอนซม นอนซมด้วยพิษไข้ยังพอทน แต่ต้องนั่งเบิกตาด้วยจิตใจที่ไม่ปกติ กลัวภัยตระหนกถึงเหตุร้าย ใจจะขาดตายเสียเดี๋ยวนั้นให้ได้ แล้วใครจะปิดเปลืกตาลงได้สนิท ณ เวลานั้น         ผู้สูงอายุบางคนบอกว่า ผู้ก่อการนั้นเขาดีนะ สุภาพ มีสัมมาคารวะ "เขายังป้อนข้าวให้ยายเลย" เขาบอกว่า ยายอย่ากลัวนะ ผมไม่ทำอะไรหรอก พวกผมเดือดร้อนมากจึงต้องทำอย่างนี้ คนชื่อหนุ่ย บอกยายว่าอย่างนั้น บรรดาแม่ยกทั้งหลายแสดงความเห็นอกเห็นใจผู้ก่อการ พลซุ่มยิงทุกชุด ถูกสั่งเตรียมพร้อม รอรับคำสั่งปฏิบัติการ ศูนย์อำนวยการเหตุการณ์ยังสาละวันกับการสื่อสารและรายงาน การเจรจาต่อรองอืดอาดประวิงเวลา สาระลดลง ผู้มีอำนาจเด็ดขาดในการบัญชาการเหตุการณ์แยกตัวไปประชุมลับเฉพาะ และพบปะมอบภาระกิจให้กำลังใจ นักรบไทยที่จะจู่โจมชิงตัวประกัน จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 10:58:43

ความคิดเห็นที่ 9 วันกองทัพไทย         25 มกราคม วันกองทัพไทย ทุกปีมีการเดินสวนสนามประกาศความยิ่งใหญ่ สมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงกอบกู้เอกราช ทรงเป็นนักรบผู้กล้าหาญ นักรบผู้ยิ่งใหญ่โดยเฉพาะสมรภูมิที่สู้รบกับพม่า พระองค์ประสบชัยชนะอย่างสง่างามและเด็ดขาด         ณ เวลานี้ โรงพยาบาลศูนย์ราชบุรีถูกกะเหรี่ยง ก๊อดอามี่แห่งประเทศพม่ายึด อะไรจะเกิดขึ้นกับวันกองทัพไทย เสียงที่เปล่งสดุดีจะแหบพล่า การเดินสวนสนามจะฮึกเหิมได้อย่างไร หากสถานการณ์ยังคลุมเครือเช่นนี้ ผบ.ทบ.พลเอกสุรยุทธ จุลานนท์ นักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ในทุกสนามรบ ยอมไม่ได้เด็ดขาด ชาติอยู่เหนืออื่นใด จะปล่อยให้ก๊อดอามี่กองกำลังกะเหรี่ยงลูบคมหยามศักดิ์ศรีทหารไทย คนไทย สองครั้งสองคราได้อย่างไร (ครั้งหนึ่งเมื่อ 1 ต.ค.2542 ยึดสถานฑูตพม่าในไทย) แผนเผด็จศึกถูกจัดวางอย่างรอบคอบรัดกุม ไม่มีผู้ใดรู้ล่วงหน้าเลยเพียงแต่กำชับให้ทุกหน่วยต้องพร้อมปฏิบัติเมื่อมีคำสั่งเท่านั้น พร้อมปฏิบัติได้เมื่อสั่ง เพียงคำนี้ทุกหน่วยรบรู้เองว่าจะปฏิบัติอย่างไร และอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป การซักซ้อม ประสานการปฏิบัติหน่วยต่อหน่วย ซ้อมครั้งแล้วครั้งเล่า ซ้ำซาก กำหนดทิศทางต้องลงตัวเสมอ ผิดแม้แต่องศาเดียวหมายถึง ชีวิตตัวประกัน ชีวิตตนเอง ชื่อเสียงประเทศชาติ เกียรติภูมินักรบไทย มดดำ ที่หมาย 03.00 น. ทุกอย่างลงตัว การคืบคลานเข้าสู่เป้าหมายเริ่มขึ้น สงบเงียบ หนาว สะดุดบางครั้ง ราบรื่นบางคราว ลัดเลาะตามหลืบแหล่งม่านมืดเข้าไป ตัวเล็ดและลีบหลบซ่อนคืบคลานบนหลังคา กันสาด ฝูงมดดำ ไต่ยั๊วเยี๊ยะ เงียบ สงัด สุนัขกรรโชกข้างโรงพยาบาล ทุกคนสดุ้ง ผู้ก่อการระวังตัวแจ แม้จะออกมาดูรอบอาคารแล้ว ด้วยความอ่อนล้ามาทั้งวัน ก็ต้องการพักผ่อนเช่นปุถุชนธรรมดา มดดำไม่ชอบเสียงสุนัขเห่า ถอยร่นมาตั้งหลักใหม่ 03.30 น.ต้องราวีกับสื่อมวลชนอีกรอบ การขอร้องด้วยสุภาพ โดย พล.ต.ต.ฉลอง สนใจ ผู้บังคับการตำรวจภูธร จ.ราชบุรี พ.ต.อ.ศักดิ์ชัย ตันบุญเอก ผู้กำกับสถานีตำรวจภูธรเมืองราชบุรี พ.อ.ทวีวัฒน์ บูรณสิงห์ (เสธ.ตั้ม) แห่ง จทบ.ราชบุรี ผู้สื่อข่าวและสื่อมวลชนทุกแขนงยอมถอยห่างจากรัศมีโรงพยาบาลตอนค่อนรุ่ง คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วละ ค่อยว่ากันใหม่พรุ่งนี้นะ หลายคนอยากหลับซักงีบ นั่ง พิง นอน เหยียดแข้งเหยียดขาตามสบาย บึ๊ม! บึ๊ม! เสียงสตั้นบอมส์ 2 ลูกซ้อน ดังสนั่นปลุกคนราชบุรี ทั้งจังหวัดให้ลุกหุงข้าวใส่บาตรพระในวันกองทัพไทย เพื่อจะได้อุทิศผลบุญกุศลให้นักรบผู้กล้าของไทย ที่เคยรบกับพม่าในสงครามเก้าทัพ และที่บ้านบางแก้ว จ.ราชบุรี สื่อมวลชนพุ่งตัวเข้าหาที่หมายขอภาพงามๆ ออกอวดสายตาชาวโลก ขอรางวัลภาพข่าวเด่นสักครั้งเถอะน่า จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 11:02:56

ความคิดเห็นที่ 10 ทะลวงฟันสยบเหยื่อ         การจู่โจมปฏิบัติการเริ่มขึ้นเมื่อ 05.35 น.เสียงปืนรัวถี่ยิบ สตั้น บอมส์ ดังขั้นจังหวะ แผ่นดินสะเทือนไหว พระสยามเทวาธิราชเจ้าเอาใจช่วย หลายคนใจหาย จะเสียหายสักเท่าไร จะสูญเสียเลือดเนื้อเท่าใด ที่สำคัญ ตัวประกันต้องปลอดภัย เสียงสั่งการของผู้บัญชาการหน่วยจู่โจมดังติดต่อไม่ขาดระยะ ไหลๆๆๆๆ...อย่าหยุด ต่อไปๆๆๆ         คาวเลือด น้ำตา เสียงกรี๊ดร้องด้วยตระหนก ผสมเสียงคำรามของมัจจุราชจากปลายกระบอกปืน เสียงขู่กรรโชกอย่างโหดร้ายของสตั้น บอมส์ ระเบิดเสียงกระชากจืตใจที่อ่อนบางของผู้คนให้หวาดหวิว คนป่วย คนชรา เด็ก หญิง ผู้อ่อนแอ เสียงอาวุธสงครามดังก้องทั่วราชบุรี กังวานไปอีกนานนับนานไม่มีวันจางหาย 06.15 น. เสียงปืนนัดสุดท้ายสิ้นลง จบด้วยสตั้นบอมส์สั่งลา เฮลิคอปเตอร์บินขึ้นค้นหาผู้จะหลบหนี โฉบเฉี่ยวดุจพญาเหยี่ยวโฉบเหยื่อหลายต่อหลายรอบแล้วลงสงบนิ่ง 07.00 น. พล.ท.ทวีป สุวรรณสิงห์ แถลงข่าวปิดสถานการณ์ ผู้ก่อการร้าย 10 คน ถูกสังหารจบชีวิตทั้งหมด เป็นของขวัญวันกองทัพไทย ตัวประกันทุกคนปลอดภัย ฝ่ายเรามีเจ้าหน้าที่บาดเจ็บ 8 นาย ตรวจสมรภูมิ         หลังสิ้นยิงปืนและรับมอบพื้นที่จากฝ่าบปฏิบัติการจู่โจม ศูนย์อำนวยการแก้ไขเหตุการณ์แล้ว แพทย์และพยาบาลของโรงพยาบาลศูนย์ราชบุรีได้เข้าทำการรักษาพยาบาลผู้ป่วยประจำตึกต่างๆ อย่างเร่งด่วน โดยมีคณะแพทย์ พยาบาลของโรงพยาบาลจากอำเภอในพื้นที่ราชบุรี และจังหวัดข้างเคียงให้การสนับสนุนในการดูแลรักษาอย่างใกล้ชิดด้วย จากการตรวจพิสูจน์สถานที่ภายในโรงพยาบาลโดยรอบ โดยผู้เชี่ยวชาญด้านวัตถุระเบิด เจ้าหน้าที่ตำรวจและฝ่ายปกครองพบความเสียหายอย่างมาก เนื่องจากแรงอัดของระเบิด และกระสุนปืน กระจก ผนัง ประตู หน้าต่าง อุปกรณ์ เครื่องมือทางการแพทย์ ตลอดจนเครื่องอำนวยความสะดวกทางการแพทย์ เครื่องช่วยผู้ป่วย เครื่องอำนวยความสะดวกญาติผู้ป่วย เป็นต้น ทุกอาคารเจ้าหน้าที่ได้ตรวจอย่างละเอียดเริ่มตั้งแต่ตึกกาญจนาภิเษก ซึ่งสูง 7 ชั้น ตึกเจ้าฟ้ามหาจักรี ตึกเอ็กซเรย์ ตึกเมตตา เรื่อยมาถึงตึกอำนวยการ ซึ่งเป็นศูนย์รวมเหตุการณ์แต่แรก จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 11:06:41

ความคิดเห็นที่ 11         หลังเหตุการณ์จังหวัดได้จัดทำแผนแม่กลองร่มเย็นรองรับการจัดตั้งศูนย์อำนวยการข่าวร่วม พลเรือน ตำรวจ ทหาร ประสานการรักษาความสงบเรียบร้อยโดยทุก อำเภอ/กิ่งอำเภอ มีการจัดตั้งศูนย์รองรับในลักษณะเดียวกัน ระดมเจ้าหน้าที่ทุกฝ่ายทั้ง ตำรวจ ทหาร พลเรือน อาสาสมัคร อป.พร. มวลชนทุกประเภท ร่วมมือปฏิบัติให้แผนแม่กลองร่มเย็นบรรลุเป้าหมาย รุ่นก๊อดอามี่ ฯพณฯ รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย พลตรีสนั่น ขจรประศาสน์ และคณะมาจับมือแสดงความยินดีกับ พลเอกสุรยุทธ จุลานนท์ ผบ.ทบ.ในฐานะผู้บัญชาการเหตุการณ์ถึงผลสำเร็จในการปฏิบัติงานก่อนที่คณะทุกท่านจะเดินทางกลับท่ตั้งหน่วยปกติ ปิดสถานการณ์ บุคคลที่มีส่วนร่วมควรเรียกว่ารุ่น ก๊อดอามี่ นายชวน หลีกภัย นายกรัฐมนตรี พล.ต.สนั่น ขจรประศาสน์ รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย นายกร ทัพพะรังสี รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข มรว.สุขุมพันธ์ บริพัตร รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศ พล.อ.มงคล อัมพรพิสิฎฐ์ ผู้บัญชาการทหารสูงสุด พล.อ.สุรยุทธ จุลานนท์ ผู้บัญชาการทหารบก พล.ต.อ.ประชา พรหมนอก ผู้บัญชาการสำนักงานตำรวจแห่งชาติ พล.ท.ทวีป สุวรรณสิงห์ แม่ทัพภาคที่ 1 พล.ท.อาภรณ์ กุลพงษ์ เจ้ากรมการทหารช่าง พล.ต.ท.อนันต์ เหมาทานนท์ ผู้บัญชาการตำรวจภาค 7 นายชนะศักดิ์ ยุวบูรณ์ ปลัดกระทรวงมหาดไทย นายขจัดภัย บุรุษพัฒน์ เลขาธิการสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติ พล.ต.สัญชัย รัชตะวรรณ ผู้บัญชาการกองพลทหารราบที่ 9 นายโกเมศ แดงทองดี ผู้ว่าราชการจังหวัดราชบุรี นายนิรันดร์ จงวุฒิเวศย์ รองผู้ว่าราชการจังหวัดราชบุรี นายเรืองบุญ สิริธรังศรี รองผู้ว่าราชการจังหวัดราชบุรี นายปรีชา เรืองจันทร์ รองผู้ว่าราชการจังหวัดราชบุรี นายเฟื่อง สังข์ปาน ปลัดจังหวัดราชบุรี พล.ต.ต.ฉลอง สนใจ ผู้บังคับการตำรวจภูธรจังหวัดราชบุรี พ.อ.อมรเทพ ศศิวรรณพงษ์ ผู้บังคับการจังหวัดทหารบกราชบุรี น.พ.สุพรรณ ศรีธรรมมา นายแพทย์สาธารณสุขจังหวัดราชบุรี น.พ.มงคล จิตวัฒนากร ผู้อำนวยการโรงพยาบาลศูนย์ราชบุรี นายบัญชา พิมพ์สมบูรณ์ ผู้อำนวยการการกีฬาแห่งประเทศไทย จ.ราชบุรี หัวหน้าส่วนราชการ/รัฐวิสาหกิจ นักการเมือง พ่อค้า เอกชน ประชาชนที่อยู่อาศัยในราชบุรี ปี 2543 ในวันที่เกิดเหตุการณ์ 24-25 มกราคม 2543 หากอยู่ในราชบุรีถือว่าทุกท่านเป็นคนราชบุรี รุ่นก๊อดอามี่ ทั้งหมดเลยดีมั๊ย ก๊อดอามี่ส่งราชบุรีลอยลม         เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นการโปรโมทจังหวัดราชบุรี โดยไม่ต้องเสียงบประมาณด้านประชาสัมพันธ์แต่อย่างใด เป็นการรับรู้ทั่วโลกในคราวเดียวกัน ราชบุรีจึงลอยลม แต่ความเสียหายที่เกิดขึ้นตามมาไม่รู้เท่าไหร่ โรงพยาบาลศูนย์ราชบุรี ต้องหางบประมาณซ่อมแซมส่วนที่เสียหายไม่น้อยกว่า 5 ล้านบาท สภาพจิตใจที่เป็นภาพหลอนตลอดชีวิตคิดประเมินไม่ได้ เศรษฐกิจที่พังย่อยยับไปกับเสียงปืนแตกที่ราชบุรี การท่องเที่ยวเหี่ยวแห้งตายสนิท เศรษฐกิจที่พังย่อยยับ สถานีผู้โดยสารเงียบเหงา ตลาดน้ำว่างเปล่า ถ้ำเขาช่องพรานเหลือแต่ค้างคาวไร้คนดู น้ำตกสวนผึ้งยังคงรอคนไปเยือน ราชินีตะวันตก ใกล้สิ้นชีพ จังหวัดมีงานหนักต้องฟื้นฟู มือประสานสิบทิศ เช่น นายโกเมศ แดงทองดี ผู้เป็นเจ้าเมืองปลุกราชบุรีให้น่าภิรมย์อีกครั้ง โครงการต่างๆ พรั่งพรูจากสมอง แรลลี่สายน้ำไหลกลับรับวันวาเลนไทน์ที่ชายแดนอำเภอสวนผึ้ง วันนี้มีคำตอบ ผู้ว่า/ทหารพบชาวบ้านยามเย็น ปลอบขวัญประชาชนทุกคุ้มคามโดยเฉพาะแนวชายแดนและเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลศูนย์ราชบุรี ทำบุญสะเดาะเคราะห์โรงพยาบาล โครงการแม่พิมพ์ร้อยใจต้านภัยก่อการร้ายก๊อดอามี่ งานเที่ยวราชบุรีปี 2000 ระหว่างวันที่ 19-21 ก.พ.2543 ปลุกวิญญาณคนราชบุรีให้ลุกสู้ภัยก่อการร้ายก๊อดอามี่ได้อย่างเห็นผลชัดเจน ผู้คนทั้งในจังหวัดและต่างจังหวัด ต่างประเทศมาเที่ยวชมของดีเมืองราชบุรี เที่ยวราชบุรีปี 2000 อย่างอุ่นหนาจนเนืองแน่น ภาพลบกลับมาเสมอตัว และจะต้องเป็นบวกต่อไปในอนาคตอันใกล้นี้ ขอบคุณก๊อดอามี่ ปลุกราชบุรีดังก้องโลก ที่มา : ปรีชา เรืองจันทร์. (2543). ก๊อดอามี่ มณีลอย ปลุกราชบุรีเขย่าโลก. ราชบุรี : ธรรมรักษ์การพิมพ์. http://rb-story.blogspot.com/2009/11/blog-post_09.html จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 11:10:33

ความคิดเห็นที่ 12 ต้นปี 2544 กองกำลังก็อดอาร์มี่เข้ามาบุกปล้นและสังหารคนไทยเสียชีวิตไปอีก 6 ศพทำให้ทหารและตำรวจตระเวนชายแดนกดดันก็อดอาร์มี่อย่างหนัก ด้านนายพลโบเมียะก็ไม่อยู่เฉยส่งกำลังเข้าปราบเช่นกัน ในวันที่ 16 มกราคม 2544 สองเด็กแฝดลิ้นดำพร้อมลูกน้องเข้ามอบตัวกับทหารค่ายทัพพระยาเสือที่หมู่บ้านห้วยสุด อ.สวนผึ้ง จบเรื่องราวก็อดอาร์มีให้เป็นตำนาน จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 11:13:49

ความคิดเห็นที่ 13 หลังสิ้นยุคก็อดอาร์มี่ ฉันใกล้จะเรียนจบแล้วละ ครั้งนั้นได้ขับรถพาเพื่อนมาเที่ยวสวนผึ้งแบบเช้าไปเย็นกลับ ต้องบอกเลยว่าสวนผึ้งเปลี่ยนแปลงไปมาก ความเจริญเริ่มเข้ามา มีที่พัก รีสอร์ทเพิ่มขึ้นมากมายและคาดว่าจะบูมอีกไม่นาน ครั้งนั้นฉันพาเพื่อนเที่ยวธารน้ำร้อนบ่อคลึง น้ำตกเก้าชั้น โป่งยุบ   และไร่กุหลาบอุษาวดี จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 11:16:33

ความคิดเห็นที่ 14 ส่วนในทริปเดินทางนี้ฉันก็ได้พาแม่และสาละมีกลับมาเที่ยวอีกครั้ง บรรยากาศสวนผึ้งยามนี้จะเป็นยังไงบ้างหนอ ฉันได้ยินมาว่า หลังจากที่สวนผึ้งมีการเติบโตในธุรกิจการท่องเที่ยวอย่างรวดเร็ว (ดูได้ง่ายๆ จากหนังสือสารคดีท่องเที่ยวถ้าไม่พามาที่สวนผึ้งถือว่าไม่อินเทรนด์เลยทีเดียว เปิดทีวีท่องเที่ยว ฉันก็เห็นหลากหลายรายการที่พามาเที่ยวที่นี่) ทำให้ไม่มีการจัดระเบียบแบบแผนที่ดี ใครอยากสร้างอะไรตรงไหนก็สร้าง โดยไม่เกรงกลัวต่อกฏหมาย มีการล้วงล้ำเข้าไปในเขตต่างๆ ที่ควารจะอนุรักษ์   จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 11:20:27

ความคิดเห็นที่ 15 อ่านข่าวแล้วน้ำตาพาลจะไหล สงสารก๊อดอามี่ด้วยอ่ะ ถ้ามีทางเลือกคงไม่ทำแบบนั้น จากคุณ : ทะเลตะวัน เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 11:22:03

ความคิดเห็นที่ 16 ชาวบ้านสวนผึ้งเคยต้านการสร้างรีสอร์ท แต่เนื่องจากอีกฝ่ายเป็นผู้มีอิทธิพล มีเงินหนา หลายคนถูกข่มขู่ มีหลายคนถูกบังคับให้ห้ามพูด ไม่งั้นจะไม่มีชีวิตรอด การสร้างรีสอร์ทจะใช้วิธีขุด เผา โค่นเป็นหลักซึ่งทำให้เสียเนื้อที่ป่าเป็นจำนวนมาก ฉันเห็นในทีวีจุดขายอย่างหนึ่งของสวนผึ้งคือ แกะ ใครไม่มาถ่ายแกะที่นี่ถือว่ามาไม่ถึง ตัวฉันเองก็ยอมรับว่าก็มาถ่ายรูปกับเขาเหมือนกัน แต่อีกใจหนึ่งก็แอบอดถอนหายใจไม่ได้ เพราะถนนเมื่อสิบปีก่อนที่ฉันเคยมามองซ้ายที ขวาทีก็เป็นป่าทั้งนั้น แต่ตอนนี้กลับเป็นทุ่งหญ้าโล่งกว้างเพราะต้องการสร้างบรรยากาศของแต่ละรีสอร์ทให้เหมือนกับประเทศนิวซีแลนด์เขา น่าเสียดายที่ป่าหายไปไหนหมด.....ฉันสงสัย ขอขอบคุณข้อความบางส่วนจากกระทู้ คนมีอดีตกับสวนผึ้ง ซึ่งผู้เขียนเป็นครูผู้สอนอยู่ในโรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดราชบุรี    จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 11:30:12

ความคิดเห็นที่ 17 สวัสดีคะคุณทะเลตะวัน สำหรับส้มจี๊ดนั้นกลับรู้สึกสงสารลูกหลานคนไทยซะมากกว่า แปลกใจมากมายว่าทำไมนะ ความเจริญ ถึงไปควบคู่กับการอนุรักษ์ธรรมชาติเหมือนกับต่างประเทศบางประเทศไม่ได้ เอาแค่ใกล้ๆ อย่างมาเลเซียก็ได้ ที่อื่นเขาพยายามอนุรักษ์ พยายามปลูก พยายามดูแลรักษา แต่พี่ไทยกลับพยายามตัดต้นไม้ ซะนี่ เชื่อไม๊คะว่ารีสอร์ทชื่อดังที่เน้นตัวตึกสีขาว และสนามหญ้ากว้างๆนั้น พื้นที่บริเวณนี้แต่ก่อนเต็มไปด้วยป่าเขา ไม่น่าแปลกใจที่ในวันนี้ส้มจี๊ดมาเยือนสวนผึ้งกลางเดือนกุมภาพันธ์ บรรยากาศถึงดูแห้งแล้งแบบนี้  ธารน้ำพาชีที่หล่อเลี้ยงชีวิตผู้คนก็เกือบจะแห้งผาก เฮ้อ...เศร้า จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 11:38:11

ความคิดเห็นที่ 18 กันคะ การเดินทางไปโป่งยุบ ทำได้ง่ายๆ ส้มจี๊ดขับเจ้าปุ๊กลุ๊กไปตามเส้นทางสายราชบุรี-สวนผึ้ง จากนั้นเลี้ยวซ้ายตรงหลักกิโลเมตรที่ 27 เข้าไปอีก 5 กิโลเมตร ไม่นานก็ถึงกันแล้วละคะ ระหว่างทางก็จะขับผ่านเรือกสวนของชาวบ้านสวนผึ้งนี้ไปเรื่อยๆ มีป้ายบอกทางไปตลอด แต่บางป้ายก็มีการชำรุด ตก หล่น เอียงไปบ้างก็ลองมองหากันให้ดีๆ แล้วกันนะคะ ไม่นานก็ถึงกันแล้ว ฉันขับรถเลี้ยวเข้าไปตามป้าย ถนนสายนี้จะเป็นลูกรังอัดแน่น ขับไปสักประมาณ 100 เมตรก็จะถึงที่จอดรถ วันนี้รถจอดกันไม่กี่คันคงเป็นเพราะตอนนี้เย็นแล้ว พวกเราเดินเข้าไปด้านใน ก่อนเข้าก็จะต้องเสียค่าเข้าชมตามระเบียบ อัตราค่าเข้าชม:  ที่โป่งยุบเขาคิดค่าเข้าตามขนาดรถคะ ขั้นต่ำ 40บาท ไม่ว่าจะมาเดี่ยวหรือมาสองคน รถตู้ ก็ตามจำนวนที่นั่ง 150 บาท คัน รถเก็ง ขั้นต่ำสุด 40 บาท ถ้ามา3คน คิด 50  4คนคิด 60 บาท รถทัวร์ 350 -400 บาท ต่อคัน แอบสงสัยไม่ได้ว่าทำไมรถเก็งมากัน 3 คนถึงคิด 60 บาทนะ แม่แอบแซวว่า ผู้สูงอายุเข้าฟรีรึเปล่าคะ เจ้าของ(รึเปล่านะ) ตอบกลับมาพร้อมใบหน้าที่บึ้งตึงว่า "ไม่ฟรีคะ" เวลาปิด-เปิด : เปิด เฉพาะ เสาร์-อาทิตย์​และวันหยุดราชการ (ส่วนวันธรรมดา อาจจะเปิดเป็นบางวันไม่แน่นอน ควรโทรมาสอบถามก่อนล่วงหน้า ) เบอร์โทร081 255 7500   จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 13:05:50

ความคิดเห็นที่ 19 ชื่อเต็มๆ ของโป่งยุบนี้ก็คือ "โป่งยุบหุตายน"  เป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติ ที่หาชมได้ยาก มันดูคล้ายกับแพะเมืองผี ในจังหวัด แพร่ หรือ ละลุ ในบุรีรัมย์ แต่มีขนาดเล็กกว่ากันมาก บริเวณโป่งยุบจะมีพื้นที่ประมาณ 5 ไร่ แต่เที่ยวได้แค่ไร่เดียว ดินบริเวณนี้เป็นดินโป่ง ถ้าลองชิมดูคงมีรสชาติออกเค็มๆ มันๆ     จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 13:11:44

ความคิดเห็นที่ 20 การเกิดขึ้นของโป่งยุบ สันนิฐานว่าเกิดจาก การกัดเซาะของน้ำ ทำให้แผ่นดินยุบตัวลง และถูกน้ำกัดเซาะดินทำให้เป็นหน้าผาสูงชัน เนื่องจากเป็นทางน้ำด้วย เป็นหลุมเป็นบ่อ ความสูงของการยุบค่อนข้างสูง 3-4เมตร บางจุดอาจถึง 5 เมตร ลองชะโงกดูแล้วบางหลุมก็ลึกมากๆ เรียกว่าถ้าพลาดตกลงไปคงคอหักตายแน่ จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 13:14:18

ความคิดเห็นที่ 21  พวกเราค่อยๆ เดินตามลูกศรบอกทางเที่ยวชมโป่งยุบ เส้นทางจะพาเราลงไปด้านล่างเรื่อยๆ ระหว่างทางจะเห็นสภาพการยุบตัวของดินรูปแบบต่างๆ ทำให้เกิดเป็นภาพศิลปะที่สวยงาม ถ้าพาเด็กไปด้วย คงช่วยกันจินตนาการว่ารูปร่างเหมือนกับอะไรกันแน่ บางจุดก็เป็นโพรง บางจุดก็เป็นเสาดินสูง และบางจุดก็เป็นหน้าผาเตี้ย ให้มุดเข้าไปด้านในได้   จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 13:23:00

ความคิดเห็นที่ 22 ระหว่างที่ถ่ายรูปกันตรงช่องหน้าผาแคบๆนี้ มีนักท่องเที่ยวอีก 2-3 คนรอต่อคิวพวกเราอยู่ อยู่ดีไม่ว่าดี สาละมีก็ตะโกนออกมาว่า "นี่ถ้าคนอ้วนคงเข้าไปด้านในไม่ได้แน่" แหมคุณพี่ขา พูดจาไม่ได้ดูสถานการณ์กันเลย เพราะนักท่องเที่ยวกลุ่มนั้น ช่างกล้องตัวอ้วนนักหนา พอพวกเราเดินต่อไปข้างหน้า ฉันยังได้ยินผู้ชายคนนั้นพูดกับเพื่อนว่า "คงเข้าไปไม่ได้แน่เพราะมันแคบจริงๆ " จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 13:26:34

ความคิดเห็นที่ 23 จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 13:33:08

ความคิดเห็นที่ 24 ก่อนกลับฉันเอารูปต้นไม้หน้าตาประหลาดมาฝาก ต้นไม้นี้มีชื่อว่า ปาโกโก้คะ เป็นไม้ดอกไม้ประดับชนิดหนึ่ง ที่มีผลหน้าตาคล้ายกับมังคุดเด๊ะ ไม่เชื่อลองดูภาพด้านล่างกันเลย ใครเคยรู้จักบอกเล่าเรื่องต้นไม้ชนิดนี้ให้ฟังบ้าง เพราะส้มจี๊ด search หาจนมือหงิกก็ไม่เจองะ.... จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 13:37:48

ความคิดเห็นที่ 25 มาดูผลของเขาชัดๆ อีกทีคะ จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 13:38:44

ความคิดเห็นที่ 26 ก่อนกลับแม่ได้คุยกับคนดูแลที่นี่ด้วย เขาเล่าให้ฟังว่า "บริเวณนี้โจรชุมมาก...เผลอๆ ชอบเข้ามาตัดสายไฟเอาไปขาย ดังนั้นตกกลางคืน จะปล่อยหมาประมาณ 15 ตัวคุมพื้นที่เป็นยามระวังภัย" จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 13:41:43

ความคิดเห็นที่ 27 เดี๋ยวมาต่อนะคะ....จุ๊บจุ๊บ จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 13:42:38

ความคิดเห็นที่ 28 โหวววววววววววว โจรน่ากลัว จากคุณ : หนอนน้อยเจ้าปัญหา (แพทจร้า) เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 14:08:47

ความคิดเห็นที่ 29 พวกเราเดินทางออกจาก "โป่งยุบ" กันตอนเวลาประมาณใกล้หกโมงเย็น ฉันไม่แน่ใจว่าบ้านชัฏป่าหวายกับโป่งยุบอันไหนถึงก่อนกัน(สมองน้อยๆ เริ่มลืมเลือน) แต่ที่แน่ๆ เราแวะซื้อผลไม้กันที่ตลาดนัดชัฏป่าหวายกันในวันนี้ นี่คือภาพบรรยากาศของตลาดนัดที่นี่คะ.....ส้มจี๊ดชอบเที่ยวตลาดเป็นที่สุดเพราะจะได้เห็นวิถีชีวิตของชาวบ้านในแถบนี้ เราแวะซื้อส้มสายน้ำผึ้งและแตงโมกันที่เพิงขายเพิงแรกที่เจอ ผลไม้เหล่านี้ไม่ได้ปลูกกันที่นี่ แต่นำมาขายจากแดนไกล อย่างส้มสายน้ำผึ้งก็เอามาจากอ.ฝาง จ. เชียงใหม่นู้นแนะ แต่แปลกดีที่ราคาถูกกว่าใน lotus เยอะแถมรสชาติยังจัดจ๊านอร่อยเริ่ดอีกด้วย จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 09:28:11

ความคิดเห็นที่ 30 จากบ้านชัฏป่าหวาย เส้นทางตรงต่อไปยังอำเภอสวนผึ้ง แผนที่บอกให้ส้มจี๊ดคอยจับจ้องหลักกิโลเมตรที่ 28 ทางขวามือเอาไว้ เพราะเยื้องๆ กันกับหลักกม. ที่ 28 พวกเราจะเลี้ยวซ้ายเข้าที่พักของเราในคืนนี้และพรุ่งนี้ "บ้านห้วยน้ำริน" ฉันรู้จักบ้านห้วยน้ำรินเนื่องจากเจ้าของที่นี่เป็นเพื่อนที่ทำงานเดียวกันกับแม่ของส้มจี๊ดแต่ก็ไม่ได้สนิทกันสักเท่าไหร่ ตอนแรกที่จะมาเที่ยวอ.สวนผึ้ง แม่ของฉันกะว่าจะไปพักกับเพื่อนสนิทอีกคนหนึ่ง แต่น่าเสียดายที่วันมาฆบูชาแบบนี้เขาตีรถกลับมากรุงเทพฯ ดังนั้นเลยพลาดไม่ได้ที่พักฟรี ฮิ.....ฮิ   เพื่อนแม่เลยแนะนำรีสอร์ทแห่งนี้ให้พวกเรารู้จัก พวกเราได้จองห้องพัก บ้านดิน "Clay court" เอาไว้ราคาต่อคืนรวมเตียงเสริมในช่วง High season แบบนี้ 3700 บาทคะ จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 09:40:44

ความคิดเห็นที่ 31 ปุ๊กลุ๊กพาพวกเรามาตามถนนลูกรังอัดแน่นสักประมาณ 200 เมตรก็ถึงแล้วละคะ บ้านห้วยน้ำริน ที่พักแห่งนี้ถูกใจพวกเรามากเพราะบรรยากาศเงียบสงบ แวดล้อมด้วยสวนสวยและดอกไม้นานาพันธุ์ และที่สำคัญที่พักที่นี่ไม่ทำลายสิ่งแวดล้อมจนเกินไปนักแต่พยายามที่จะทำตัวกลมกลืนใกล้ชิดกับธรรมชาติมากที่สุด ต่างจากรีสอร์ทที่พรุ่งนี้เราจะไปเที่ยวมากมาย ที่ถึงสวยแต่ก็แห้งแล้งซะเหลือเกิน ปุ๊กลุ๊กแอบมาพักผ่อนตรงลานจอดรถด้านหน้ารีสอร์ท เพราะที่นี่รถส่วนตัวห้ามเข้าด้านในคะ พวกเราติดต่อที่ประชาสัมพันธ์ด้านหน้า เป็นเรือนสีขาวเปิดโล่งกว้างโดยรอบ ที่ตรงนี้จะใช้เป็นร้านอาหารด้วย   จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 09:58:32

ความคิดเห็นที่ 32 เราจ่ายเงินที่เหลืออีกครึ่งหนึ่ง น่าแปลกที่ที่นี่ไม่รับบัตรเครดิต Welcome dring เป็นน้ำกระเจี๊ยบคะ อร่อยมากแก้กระหายในตอนเย็นที่เหน็ดเหนื่อยแบบนี้   จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:02:33

ความคิดเห็นที่ 33 น่าอายจัง welcome dring เขียนผิดไปขอแก้เป็น drink นะคะ เอาละคะได้เวลาชมโฉมห้องพักบ้านดินกันแล้ว จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:05:45

ความคิดเห็นที่ 34 ถ่ายตอนใกล้ค่ำร่วมกับกล้องปัญญาอ่อนก็ได้แค่นี้นะคะ บ้านดินที่นี่สะอาดและดูใหม่มากถ้าจำไม่ผิดเพิ่งสร้างได้ไม่นาน สวยดี และก็เย็นมากๆ ถีงแม้จะไม่เปิดแอร์ก็ตาม ลักษณะที่พักจะเป็นเรือนห้องแถว จะมีอยู่แค่ หกห้องเท่านั้นคะ  จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:11:32

ความคิดเห็นที่ 35 หน้าห้องพักไม่มีเลขห้องแต่จะใช้วิธีเจาะรูโคมไฟแทน อย่างห้องส้มจี๊ดก็ห้อง no. 4 คะ จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:14:14

ความคิดเห็นที่ 36 เหมาะเจาะกับลูกกุญแจเข้าห้องพักเป๊ะ....น่าร๊าก   จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:16:51

ความคิดเห็นที่ 37 เตียงนอนพร้อมเตียงเสริมน่านอนเป็นที่สุด. จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:19:16

ความคิดเห็นที่ 38 มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกครบครัน ทั้งน้ำร้อน น้ำเย็นเพียบ และที่ครอบครัวส้มจี๊ดชอบมากก็คือที่นี่ไม่หวงน้ำดื่มคะ เชิญนับกันได้เลย ที่อยู่บนตู้เย็นก็ 2 ขวดแล้วเนอะ จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:22:34

ความคิดเห็นที่ 39 ในตู้เย็นก็อีก 5 ขวดคะ เยอะมากมาย จนต้องขอแอบเม๊าซ์เลยว่าในโรงแรมดังบางที่(แทบทุกที่ที่ฉันไป) อย่างมากก็แค่ 3 ขวดต่อวันเท่านั้นเอง จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:24:31

ความคิดเห็นที่ 40 มาดูในห้องน้ำกันบ้างดีกว่าคะ ตอนแรกพอได้ยินชื่อว่า "บ้านดิน" ก็อดรู้สึกแขยงนิดๆ ไม่ได้เพราะเคยไปเยี่ยมชมบ้านดินบางที่ มันรู้สึกแปลกๆ เพราะตรงนี้ร้าว ตรงนี้ร่อนหลุดออกมาเห็นเนื้อดินเป็นชิ้นๆ ร่วนๆ แต่ที่นี่ส้มจี๊ดว่าเขาเคลือบผิวด้านนอกได้ดีใช้ได้เลยนะ เพราะดูสะอาดและเรียบร้อยมากโดยเฉพาะในห้องน้ำ ฉันว่าได้บรรยากาศชิวชิว เริ่ดคะ จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:29:18

ความคิดเห็นที่ 41 ซูมกันใกล้ๆ ที่นี่เขาใช้กระบอกไม้ไผ่มาดัดแปลงหลายสิ่งหลายอย่าง ดูแล้วช่างกลมกลืนกับบ้านดินมากมาย แอบเพิ่มความทันสมัยลงไปให้น่าใช้สอยมากขึ้น อย่างเช่นก๊อกน้ำไม้ไผ่แบบนี้ ชอบจังคะ จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:31:53

ความคิดเห็นที่ 42 มีเทียนหอมให้จุดอินเทรนด์บ้านหอมเทียน ที่ท่องเที่ยวดังในสวนผึ้งแต่น่าเสียดายที่ฉันไม่ได้สนใจไป เพราะรถเยอะมาก ส้มจี๊ดเลยจุดเทียนหอมทั้งวันถ้านอนเล่นในห้องพัก จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:33:44

ความคิดเห็นที่ 43 สังเกตดีๆ ไม้ไผ่มีประโยชน์มากมาย จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:40:01

ความคิดเห็นที่ 44 จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:47:20

ความคิดเห็นที่ 45 โอ้โฮ...รูปใหญ่มากมาย แถมพิมพ์ผิดซะอีก อายจัง แก้นะคะว่า มีหนังสือท่องเที่ยวหลายเล่ม บ่ใช่หลายเล่นเน้อ จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:49:18

ความคิดเห็นที่ 46 ชมบ้านห้วยน้ำรินเยอะจนคนอ่านอาจคิดว่าส้มจี๊ดได้ค่านายหน้า บ่ใช่เน้อแต่ของเขาดีจริงๆ แต่ไม่มีอะไรที่เพียบพร้อมไปซะทุกอย่าง อย่างแรกที่ส้มจี๊ดเจอก็คือ ค่าอาหารที่แพงมากๆ เย็นวันนี้ด้วยความเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางเที่ยวทั้งวัน พวกเราเลยตัดสินใจที่จะแวะรับประทานอาหารมื้อค่ำที่นี่ และด้วยความที่บ้านห้วยน้ำรินเป็นรีสอร์ทเล็กๆ ที่เปิดเฉพาะในช่วงวันเสาร์-อาทิตย์และวันหยุดพิเศษเท่านั้น ร้านอาหารก็เลยไม่ได้มีเมนูให้เลือกเยอะนัก มีเพียงเมนูที่เขียนไว้บนกระดานดำด้านหน้า แต่พนักงานก็บอกส้มจี๊ดว่า ถ้าอยากทานอะไรเพิ่มก็จะลองไปถามแม่ครัวดูว่าเครื่องปรุงสามารถทำได้รึเปล่า จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:58:16

ความคิดเห็นที่ 47 รายการอาหารที่พวกเราสั่งก็เป็นอาหารจานเดียวแบบง่ายๆ จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 10:59:52

ความคิดเห็นที่ 48 รายการอาหารที่สั่งมาทานก็มี ข้าวผัดน้ำพริกลงเรือ ที่รสชาติสุดแสนจะไม่ได้เรื่องแถมเครื่องยังน้อยอีกตังหาก   จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 11:03:06

ความคิดเห็นที่ 49 จานต่อไป ข้าวผัดหนำเลี๊ยบ เครื่องก็น้อยเช่นเดิมเนี่ยเหรอจานละร้อยกว่าบาท จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 11:04:38

ความคิดเห็นที่ 50 จานสุดท้ายที่พอจะมีเนื้อมีหนังหน่อย แต่ก็รายการอาหารพื้นๆ ข้าวผัดกระเพราไก่ไข่ดาว ทำไมมันแพงเยี่ยงนี้ฮึคุณเจ้าของร้าน จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 11:06:33

ความคิดเห็นที่ 51 ตบท้ายด้วยขนมหวาน ที่พ่อบ้านชี้ชวนชิมใหญ่ว่าอร่อยมากๆ ขนมนี้มีชื่อเสียงเรียงนามว่า "ลำไยเบญจรงค์คะ" เป็นขนมหวานน้ำกะทะที่มีการนำลำไยกระป๋องมาเทตรงกลางลูกลำไยด้วยวุ้นหลากสี รสชาติก็อร่อยดี แต่ก็ไม่มากนะ ถ้าให้คะแนนก็ 8/10 ส่วนอาหารอย่างอื่นตกเกณฑ์หมดเอาสัก 6/10 ละกันยิ่งบวกกับราคาอาหาร 500 บาทพอดิบพอดีส้มจี๊ดแทบกรี๊ดสลบ จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 11:12:30

ความคิดเห็นที่ 52 สำหรับรีวิววันนี้@สวนผึ้งขอขอจบลงแค่นี้นะคะ ต่อกันพรุ่งนี้ส้มจ๊ดจะพาไปเที่ยวสวนผึ้งกันคะ จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 11:13:45

ความคิดเห็นที่ 53 ย้อนกระทู้ตอนเก่าได้ที่ ส้มจี๊ด@สวนผึ้ง ตอนที่1: ตลาดน้ำดำเนินสะดวกที่ไม่สะดวกซะจริง จากคุณ : kamonda เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 11:15:21